Tomari en Lynn

- Vervolg op ''aankomst'' Gelieve alleen Lynn & Tomari -

Lynn keek Tomari vragend aan. Ze wist echt geen goede plekken meer... Alhoewel... Nee, dat was ook niks. ''Ik weet nog wel wat'', zei Tomari en Lynn liet zich giechelend meetrekken aan haar hand. Waar zou Tomari toch naartoe willen gaan? Lynn herkende de ruïnes waar ze al is was geweest, samen met Xana. Daar was ze toen gaan oefenen. Lynn zich al direct een plek en liet zich neerzakken met Tomari naast zich. Ze zorgde dat ze door drie stenen werden ingesloten, zodat niemand hun zou kunnen zien, maar zodat ze toch genoeg ruimte hadden. Aangezien ze allebei aarde konden sturen, zouden ze de steen alleen maar weg hoeven doen en ze konden er weer uit. Lynn keek naar Tomari. Ze zat wel nu een beetje aan elkaar geplakt, maar dat vond Lynn niet echt een nadeel. Ze genoot eerder daarvan dan dat ze het irritant vond. Ze keek Tomari aan en begon hem toen iets te wild te zoenen, maar ja, ze kon zich ook al niet meer inhouden.

Tomari had Lynn geleid naar een perfect plekje, zeker voor als je aarde kon sturen, Hij plofde neer naast Lynn en zag hoe ze de laatste steen op de plek schoof waardoor niemand anders hier zou kunnen komen.
Tomari keek Lynn aan en zag de passie in haar ogen, ze waren allebij een beetje plakkerig, maar dat kon hem nu niet meer schelen, Lynn begon Tomari wild te zoenen en hij was een moment verrast door de intensiteit, maar sloot zich snel aan bij haar bewegingen in een werveling van kussen, passie, liefde en vooral intimiteit.
Tomari hield Lynn tegen zich aan en liet zijn handen langs haar lichaam glijden, zijn liefde kon hij niet meer tegenhouden terwijl hij haar zoveel mogelijk kusjes gaf en haar dicht bij zich hield terwijl zijn hart harder en sneller klopte dan ooit tevoren

Lynn's hart ging echt zeer snel. Ze probeerde zich rustig te houden, maar toen Tomari erin mee begon te doen, ging hij echter sneller slaan en Lynn giechelde even per ongeluk tussen de kussen door. Zag hun nu! Ze leken wel een paar wilde beesten in plaats van Tomari en Lynn. Tomari's handen gleden langs Lynn's lichaam. Het voelde fijn en Lynn kreeg het er warm van. Je moest hier wel oppassen dat je je hoofd niet stootte. Voor de rest was het gelukkig wel ruim. Als ze het zat zouden zijn tegen elkaar aan te zitten, zouden ze zich nog altijd kunnen verwijderen van elkaar. Ze voelde dat ze dicht tegen hem aan werd gedrukt en Lynn sloeg haar armen om hem heen, stopte met zoenen en drukte haar wang tegen zijn schouder aan. Haar vingers gingen over zijn mond, over zijn lippen en toen weer terug naar zijn kaaklijn. Vanaf zijn kaaklijn naar zijn gespierde borstkas. Dat vond Lynn trouwens wel leuk. 'Je bent lekker gespierd', lachte ze en ze prikte even in Tomari's navel terwijl ze giechelde.

Tomari besefde zich plotseling hoe wild ze bezig waren geweest en werd een klein beetje rood, Lynn sloeg opeens ook haar armen om hem heen en stopte met zoenen terwijl zijn hart nog hard bonkte, hij voelde Lynn haar hoofd op zijn schouder laten rusten terwijl ze met haar vingers over zijn lippen en via zijn kaak en borst richting zijn navel, haar hij een prik van Lynn kreeg, ze complimenteerde hem met hoe gespierd hij was en hij moest weer een beetje blozen en zei hij zacht "bedankt"
Tomari haalde een keer diep adem en kameerde zijn hart een beetje, hij streek nog steeds met zijn vingers langs haar lichaam en genoot van haar aanwezigheid, Tomari zat te twijfelen of hij het plafon ff moest verhogen om ze wat meer ruimte te geven, maar het maakte hem eigelijk weinig uit zolang hij maar bij Lynn kon zijn, tomari gaf haar nog een klein kusje op haar voorhoofd terwijl zijn handen over heen rug gleden, Tomari vroeg zich nu af of hij Lynn nog iets over hemzelf wilde vertellen en toen of Lynn nog wel wat van hem wou weten "als je alles aan mij mocht vragen, wat zou je dan vragen?" vroeg Tomari zacht aan Lynn

Lynn bloosde zelf ook. Het lef dat ze tegenwoordig had! Ze schrok er zelf van, maar stiekem was het ook wel grappig. ''Bedankt'', zei Tomari en Lynn grijnsde heel even. Lynn dacht dat Tomari ook wel moest blozen van haar opmerking. Nou ja, zolang ze het allebei leuk vonden, was het toch goed? Lynn keek verliefd in zijn richting. Ze haalde diep adem om haar kloppende hart stilte toe te geven, maar dat deed het echter niet. "Als je alles aan mij mocht vragen, wat zou je dan vragen?", vroeg Tomari toen en Lynn dacht diep na, kwam op een antwoord, maar durfde het eigenlijk niet. 'Wat zijn ouders? Heb jij ze gehad? Iedereen praat erover, maar ik weet niet wie of wat het zijn', zei Lynn en ze staarde even verlegen naar de grond. Ze maakte het zich gemakkelijk tegen de muur en zorgde dat haar rug voldoende steun kreeg. Ze legde haar rug tegen de muur, zodat ze met haar voeten richting Tomari zat, die ze optrok, zodat hij genoeg ruimte had. Haar voeten lagen nu vlakbij zijn schoot en Lynn had haar armen in haar eigen schoot gelegd, terwijl ze hem vragend aankeek.

Tomari was een beetje verbaast toen hij Lynn haar vraag hoorde, hij wist dat ze geen echte ouders had gehad, maar Lynn wist niet wat ouders waren, Tomari ging rustig naast Lynn zitten en pakte haar hand "ouders zijn de mensen die je gemaakt hebben, degene die je in deze wereld gebracht hebben, iedereen heeft ze in principe bij geboorte, maar bij jou hebben ze je kennelijk verlaten" zei Tomari met een trieste stem "ik heb echt ouders gehad, hoewel ik ze lang niet zoveel zag als ik wilde, ik was het grootste deel van de tijd alleen, normaal zouden ze van je houden en voor je zorgen uit liefde, maar de mijne waren nogal afstandelijk, maar die van jou waren kennelijk nog erger dat dat, ze lieten je achter in deze gevaarlijke wereld zonder iemand die voor je zorgde" zei Tomari waarna hij bloosde "sorry als ik een beetje te ver over iets doorga" zei hij terwijl hij zachtjes in haar handen kneep "wil je nog iets anders vragen" vroeg Tomari aan Lynn terwijl hij haar aankeek

Tomari leek zo verbaasd door haar vraag dat Lynn bloosde en even wou ze dat ze het niet gevraagd had. "Ouders zijn de mensen die je gemaakt hebben, degene die je in deze wereld gebracht hebben, iedereen heeft ze in principe bij geboorte, maar bij jou hebben ze je kennelijk verlaten", zei Tomari en Lynn keek verwonderd. De mensen die voor je zorgden... Lynn keek even voor zich uit. Aha, dat waren dus ouders. Lynn was niet boos, maar ook niet verdrietig. Ze voelde zich een beetje leeg. "Ik heb echt ouders gehad, hoewel ik ze lang niet zoveel zag als ik wilde, ik was het grootste deel van de tijd alleen, normaal zouden ze van je houden en voor je zorgen uit liefde, maar de mijne waren nogal afstandelijk, maar die van jou waren kennelijk nog erger dat dat, ze lieten je achter in deze gevaarlijke wereld zonder iemand die voor je zorgde", zei Tomari en Lynn streelde voorzichtig zijn hand. Nou ja, liever iemand niet hebben gehad dan ze wel hebben gehad maar genegeerd moeten worden. "Sorry als ik een beetje te ver over iets doorga", zei Tomari en Lynn schudde glimlachend haar hoofd. Haar witte tanden kwamen tevoorschijn en Lynn sloot haar mond maar gauw. "Wil je nog iets anders vragen?'', vroeg Tomari, die ondertussen naast haar zat. Lynn liet zich een beetje onderuit zakken en liet haar hoofd op zijn schoot zakken. 'Heb je al is zo'n contacten gehad zoals je nu met mij hebt?', vroeg ze en een grijns speelde over haar gezicht. 'Sorry, dat klinkt misschien iets te jaloers.'

Tomari keek Lynn aan terwijl ze glimlachte, , hij vroeg zich af hoe ze zich voelde, maar kennelijk was het niet te hard voor haar om te verwerken 'Heb ja al is zo'n contacten gehad zoals je nu met mij hebt?' vroeg ze en voordat hij kon reageren voegde hij al toe 'Sorry, dat klinkt misschien iets te jaloers.' "helemaal niet" reageerde Tomari, "Ik heb nog nooit contact met iemand gehad als dat ik met jou heb" zei Tomari eerlijk en eigelijk had hij hetzelfde over Lynn afgevraagd, dus hij besloot het te vragen, Hij bloosde een beetje "en jij? heb jij ooit iemand gehad voor mij?"

Lynn keek Tomari blozend aan. Stom dat ze was! Het kwam er veel te jaloers uit en Lynn wou niet weten wat Tomari nu van haar dacht. ''Helemaal niet'', zei Tomari, waardoor Lynn even moest blozen. "Ik heb nog nooit contact met iemand gehad als dat ik met jou heb", zei Tomari en Lynn kon in zijn ogen lezen dat hij eerlijk was, wat haar verliefde gevoel nog meer bevestigde. ''En jij? heb jij ooit iemand gehad voor mij?", vroeg Tomari en Lynn schudde haar hoofd. 'Nee, jij bent de eerste waarvoor ik ongeveer een halfuur voor de spiegel sta', floepte ze eruit en ze keek blozend een andere kant op. Ze hield haar handen voor haar gezicht, zoals ze altijd deed als ze bloosde en ze keek Tomari glimlachend aan. 'Nou ja, nu weet je dat ook weer. Nu weet je hoe leuk ik je vind', lachte ze. Ze had stiekem, voordat ze Tomari weer ging ontmoeten deze dag, op haar kamer nog gauw haar outfit gecheckt.

Tomari lachde toen Lynn er per ongeluk uit floepte dat ze een halfuur voor de spiegel had gestaan voor hem, ze was er duidelijk verlegen van dat ze het per ongeluk had verteld aan hem 'Nu weet je hoe leuk ik je vind' zei ze en Tomari moest nu zelf ook een beetje blozen, hij had er eigelijk niet meer nagedacht over wat hij had aangetrokken, maar hij vond wel dat Lynn er prachtig uit zag
Tomari zei "ik vind jou ook heel erg leuk hoor, ik hou van je" terwijl hij blozend haar een kusje gaf, hij hield haar hand vast en bloosde intens terwijl hij dacht aan een Lynn die een halfuur lang outfits aan het passen was voor hem, terwijl ze keek wat ze dacht over wat hij het leukste zou vinden

Lynn bloosde. Rosalie was niet de enigste die de meest onhandigste dingen kon uitroepen, want Lynn paste daar eigenlijk ook wel bij. Ze keek vanuit een ooghoek of Tomari lachte. Meteen werd ze rood en kreeg ze het warm toen ze zijn hoofd zag en haar hart maakte overuren. Het ging allemaal zo snel. Lynn hoefde maar een, maar een, maar één blik op Tomari te werpen en ze bloosde. Dat ging nog wat worden als ze naar het Gala moesten. "Ik vind jou ook heel erg leuk hoor, ik hou van je", zei Tomari en Lynn bloosde als een gek. Ze kreeg een kusje. Nu bloosde ze nog harder en ze zweette toen hij haar hand vastpakte. 'Ik ook van jou. Je bent geweldig', fluisterde ze naar hem, terwijl ze haar mond opende en die op die van hem drukte.

Tomari had Lynn zien blozen zo hard als mogelijk was en had het zweet gevoeld toen hij haar hand vast pakte, maar het enige dat hem kon schelen was dat hij van haar hield en voor altijd bij haar wilde zijn en hij wist dat Lynn zich ook zo voelde 'Ik ook van jou. Je bent geweldig' zei ze tegen hem en Tomari bloosde nu ook waarna hij een zoen kreeg haar hij met al zijn plezier in mee ging waarbij hij haar tong rondt de zijne voelde, hij proefde haar zoete smaak en genoot van de textuur van haar tong, helaas kwam echter een einde aan al het goede en zo ook aan hun kus, Tomari omhelsde Lynn met al zijn liefde en hield haar dicht tegen zich aan "kan je beloven me nooit te verlaten?" vroeg Tomari terwijl zijn hart smeekte om een eerlijk antwoord, en als mogelijk ook nog een jawoord, hij wilde haar nooit meer kwijt raken

Lynn moest moeite doen om niet in de lach te schieten tijdens hun zoen want oef, wat zij allemaal dacht! Dadelijk krijgt hij toch een baard, dat zou lekker zijn tegen mijn kin. Misschien kietelt het wel dacht Lynn en ze moest moeite doen om niet in de lach te schieten. Altijd als het op serieus drong, kreeg Lynn rare gedachten waarvan ze wel in de lach moest schieten. Er kwam een einde aan de zoen en Lynn haalde zachtjes adem en voelde toen opeens Tomari's omhelzing. Ze rook zijn veilige geur en droomde even weg. Ze voelde zich dichter tegen hem aangedrukt en als ze een poes was, zou nu de hele steen schudden van het spinnen. "Kan je beloven me nooit te verlaten?", vroeg Tomari toen, waar Lynn niet eens over na hoefde te denken. 'Natuurlijk! Van mij kom je niet meer af', grinnikte ze even. Ze keek naar de wond op haar hand, die ze had opgelopen tijdens het sturen. Als ze nu is... Ze balde haar vuist. Hij sprong niet open. Lynn liet Tomari zachtjes los. Opeens voelde ze een warme vloeistof van haar hand druipen en ze keek naar de wond. 'Oef.. Hij is weer opengesprongen', mompelde Lynn en ze zoog op de wond. Toen ze Tomari's blik zag begon ze uit te leggen. 'Ik wou laatst een steen wegschieten, omdat ik aan het jongleren was. Ik raakte uit mijn trance en moest een steen naar achter schieten, anders had ik geen tenen meer. In plaats van vlak voor de steen te stoppen, raakte ik met mijn vuist de steen en zo komt die wond', zei Lynn, terwijl ze haar vuist liet zien. Het zag er smerig uit. Het was al een paar keer opengesprongen. Lynn trok in een keer een stuk stof van haar kleding en wikkelde die handig rond haar hand. 'Wil je een knoop maken?', vroeg ze toen poeslief, terwijl ze haar hand omhoog hield met het losse 'verband' erom.

Tomari moest lachen van blijdschap toen ze zijn vraag befestigde, ze zou altijd bij hem blijven, ze voelde dus allebij hetzelfde, toen voelde hij hoe Lynn opeens een spier aanspande en keek, ze balde haar vuist, en daarna liet ze hem los, hij zag bloed op haar vuist, had ze zich bezeerd, wanneer dan? voordat hij het kon vragen was Lynn echter al bezig om antwoord te geven 'Ik wou laatst een steen wegschieten, omdat ik aan het jongleren was. Ik raakte uit mijn trance en moest een steen naar achter schieten, anders had ik geen tenen meer. In plaats van vlak voor de steen te stoppen, raakte ik met mijn vuist de steen en zo komt die wond' legde ze uit, Lynn trok daarna een stukje stof van haar kleding af en wikkelde dat om haar hand heen 'Wil je een knoop maken?' vroeg ze lief aan hem , Tomari legde even het geimproviseerde verband aan de kant zodat hij de wond beter kon zien "laat me de wond eerst even schoon maken" zei Tomari terwijl hij naar de wond keek, hij legde zijn duim op de wond en sloot zijn ogen "dit kan wat prikken" waarschuwde hij Lynn waarna hij met een klein beetje zand dat in de wond zat de rest van het vuil in de wond uit de wond veegde, wwarna de wond helaas ook weer bloeden, Tomari kusde haar hand en veegde het laatste restje vuil weg, hierna deed hij het verband weer over de wond en legde er een knoop in, hij lachde naar haar, hopelijk zou ze er niet weer last van krijgen "zo, helemaal goed toch?" zei tomari nog zachtjes

Er schoot een korte huivering door Lynn heen toen ze het vieze bloed zag. Er zaten allemaal barsten in haar vel. Nou ja... Ze had wel erger meegemaakt. Tomari legde het verband aan de kant en Lynn vroeg zich af wat zijn bedoeling was. "Laat me de wond eerst even schoon maken", zei Tomari. Lynn wou protesteren, bedacht dat Tomari's bedoelingen alleen maar goed waren en haalde toen haar schouders op. Nou, nou, wat leek ze weer stoer. Lynn grinnikte even om haar eigen gedachten. "Dit kan wat prikken", zei Tomari en Lynn glimlachte. 'Zolang je mijn hand er niet van afhakt, ben ik tevreden', lachte Lynn vrolijk. Korte huiveringen schoten door haar heen toen Tomari het vuil eruit haalde. Toen Tomari haar hand kuste, keek Lynn naar zijn lippen. 'Nou, nou, lekkere vampier van me', grinnikte Lynn. Zijn lip zat nu toch vol bloed? Het verband ging er weer aan en een knoop werd gemaakt. Tomari glimlachte naar haar en Lynn verliefd terug. "Zo, helemaal goed toch?", vroeg Tomari en Lynn knikte. 'Ik heb geen moment aan je getwijfeld', overdreef ze lachend. Ze ging met haar tong over haar duim en veegde een streep bloed bij Tomari's lip weg. 'Lekkere vampier van me', lachte ze. Ze legde zich nu zachtjes in Tomari's schoot neer.

Tomari grinnikte trwijl hij een vampier werd genoemd en liet Lynn het bloed van zijn lip weg vegen waarna hij een beetje een gek idee kreeg "nu vraag ik me af hoe je echt smaakt" zei hij en deed een klein duivels lachje erachteraan, hij leunde naar voren en beet heel zachtjes in haar nek, niet hard genoeg om haar pijn te doen natuurlijk, net genoeg om het haar te laten voelen, hierna gaf hij een reeks kleine kusjes over heen nek en het slotte besloot Tomari voor een keertje een klein beetje gemeen te doen en gaf haar een zuigzoen waarbij hij een klein rood plekje achter liet in haar nek. Tomari boog weer naar achter en lachde zachtjes, hopelijk kon ze de grap ervan in zien

Lynn keek diep in Tomari's ogen en grijnsde even kort. Tomari vond het ook wel leuk dat hij 'lekkere vampier' werd genoemd en ze lachte even naar hem. "Nu vraag ik me af hoe je echt smaakt", zei Tomari en Lynn keek hem uitdagend aan. 'Ik denk niet dat je dat wil weten', zei Lynn, maar Tomari ging al naar haar nek en Lynn voelde giechelend zijn tanden aan. Het was niet eens pijnlijk. Het kriebelde zelfs. Ze kreeg een hele serenade van kusjes en Lynn genoot met gesloten ogen. Opeens voelde ze iets raars en kon het bij een zuigzoen zetten. Lynn giechelde hard. Tomari lachte ook. 'Mallerd! Dadelijk ziet iemand dat', zei Lynn quasi-bestraffend. Ze gaf hem een tik op haar neus. Ze haalde haar haren naar een kant en probeerde het zoentje te zien, maar dat was natuurlijk onmogelijk. Dan wist ze nog wel iets leuks. Ze deed haar haren naar een kant, zette haar blik schuin en probeerde hem toen zo schattig mogelijk aan te kijken. Ze knipperde zelfs een paar keer met haar ogen.

Tomari was blij dat Lynn er ook om kon lachen 'Mallerd! Dadelijk ziet iemand dat' zei ze tegen hem waarna ze een tikje op zijn neus gaf en een poging deed om te zien wat hij aangericht had, maar dit was vrij onmogelijk, ze veegde met haar vingers haar haren aan een kant en zette een blik op die Tomari's hart helemaal deed smelten en hard deed bonken, ze zag er uit als een engeltje, hij kon haar bijna niet weerstaan, hij pakte haar hand en kuste deze "deed het pijn?" vroeg Tomari na op een idee te zijn gekomen om haar een beetje terug te pakken, hij kon bijna niet anders dan naar haar verlangen op dat moment

Lynn schudde voor het effect ook even haar hoofd, zodat haar blauwe haren sierlijk rond haar hoofd dansten. Het effect werkte blijkbaar. Als gehypnotiseerd keek Tomari naar haar. Nou ja... Zo leek het toch. Tomari's hand pakte de hare open drukte er een kus op. Lachend en hoofdschuddend keek Lynn naar Tomari. ''Deed het pijn?'', vroeg Tomari toen en Lynn schudde haar hoofd. 'Het was wel fijn. Maar...', zei ze en haar blauwe ogen werden even groot en ze keek bestraffend. '... niet voor herhaling vatbaar, Tomari', grijnsde ze. Ze gaf hem een kort kusje op zijn neusje. Het volgende moment stootte ze haar hoofd omdat zij zichzelf iets omhoog trok tegen de stenen en het andere moment lag Lynn tegen de rotswand te lachen. 'Als er eentje een oen is in deze claustrofobische ruimte, ben ik het wel', grijnsde Lynn lachend.

Tomari glimlachde toen Lynn met haar hoofd schudde en keek haar een beetje als gehypnotiseerd aan, maar bloosde en hield op zodra hij het zich bezefde, hij zette een beetje schuldige blik op toen ze zei dat hij het niet weer mocht doen, hierna kreeg hij echter een kusje op zijn wang en glimlachde hij weer, maar het volgende moment stootte Lynn haar hoofd en nog voordat hij iets kon doen lag te tegen de rotswand aan te lachen en zeurde ze over hoe onhandig ze was, Tomari schudde zijn hoofd "ik beloof dat het maar eenmalig was" zei Tomari "maar dat bedoelde ik niet" Tomari keek haar in de ogen en vroeg zich af hoe dicht bij een tomaat de kleur zat die ze zometeen zou krijgen "ik bedoelde toen je uit de hemel viel" zei Tomari met een zo serieus mogelijk gezicht en wachtte op haar reactie

Lynn wreef over haar achterhoofd. Wie had dit proces weer? Lynn Shining. Ze had het kunnen weten. Ze was ook echt een oen! Maar ze kon gelukkig wel lachen met haar oeningheid. Lachend keek ze Tomari aan, die serieus keek. Lynn probeerde zichzelf ook op serieus te zetten, waarna ze pas na vijf munten in sloeg. "Ik beloof dat het maar eenmalig was", zei Tomari en Lynn moest even in haar hoofd halen wat er voorafgaand was gebeurd. Oh ja, de zuigzoen. Nou ja... Zo erg was het nu ook weer niet geweest. "Maar dat bedoelde ik niet", zei Tomari en Lynn keek hem vragend aan. Ze was nu de weg dus wel kwijt. "Ik bedoelde toen je uit de hemel viel", zei Tomari. Lynn werd rood. Niet van zijn woorden, nou ja... Als zij ze begreep, vast wel, maar ze was de draad kwijt. 'Ja... Ja... Uhh... Nee, ik snap je niet... Oef.. Ik ben de weg even kwijt', zei ze, waarna ze even scheel keek.

Tomari moest lachen om haar verwarde gezicht en uitspraak en besloot het te verklaren "engelen zoals jij komen meestal uit de hemel" zei hij met een lichte grijns op zijn gezicht, als ze 'm nu niet snapte gaf hij het op, maar hij gaf haar eerst nog een kusje op haar wang en een op haar voorhoofd, toen nog een kleintje op de plek haar ze haar hoofd had gestoten en wachtte daarna tot ze besefde wat hij bedoelde er rood werd
"ik zal het plafond wel even verhogen" zei Tomari terwijl hij in zijn concentratie zonk en zich concentreerde op de aarde om zich heen waarmee hij daarna nieuwe stenen onder de oude duwde en het geheel een stuk omhoog tilde terwijl hij ervoor zorgde dat je nog steeds niet naar binnen kon kijken, tevreden over het resultaat stond hij op (je kon nu gewoon staan) en stak zijn hand uit naar Lynn "madam bevalt u deze verbetering?" vroeg hij met een zo recht mogelijk gezicht

Lynn keek hem verward aan en lachte even. Ja hoor! Wie overkwam dit weer? Lynn Shining... Lynn dacht steviger na over wat Tomari gezegd had, maar kon er echt niet wijzer uit worden. "Engelen zoals jij komen meestal uit de hemel", zei Tomari, waarover Lynn nogmaals nadacht. Toen de betekenis tot haar was doorgedrongen, bloosde ze heel erg hard. Ze hield haar handen voor haar gezicht. Nou ja... Ze balde haar handen tot vuisten en hield die tegen haar wangen aangedrukt, omdat ze zo hard bloosde. 'Oh, Tomari...', zei ze lachend. Ze kreeg een kus op haar wang, voorhoofd en op de plek waar ze zich gestoten had. Toen verhoogde Tomari had plafond en Lynn keek gefascineerd naar hoe hij bezig was. Een hand werd naar haar uitgestoken en Lynn nam hem aan. ''Madam bevalt u deze verbetering?'', vroeg Tomari toen en Lynn knikte blozend. Ze nam zijn hand aan, trok zich op en stopte dichtbij Tomari. 'Je liet me blozen.'

Tomari kon zich niet inhouden om heel breed te lachen terwijl Lynn zo rood werd als maar kon, terwijl ze haar gezicht zonder al te veel succes probeerde te verbergen achter haar handen, Tomari liet Lynn zichzelf optrekken en ze bleef vlak voor hem staan, Tomari legde zijn armen om haar heen terwijl ze zei 'Je liet me blozen', Tomari antwoorde tacties en eerlijk "weet ik, sorry maar je ziet er nu eenmaal zo schattig uit als je bloost", waarna hij zijn hand door haar haren deed, haar kin zachtzinnig omhoog duwde en haar haar meesleurde in de hartstocht en passie in de zoen die snel daarna volgde

Lynn keek Tomari nog steeds blozend aan. Hij had haar zwakke plek gevonden. Lynn vond van zichzelf dat ze haar leven aardig goed oppakte. Van bang, verlegen meisje, tot toch wel wat meer durvende, stoere chick. Nou ja... Stoere chick? Dat was ferm overdreven. Lynn was nog altijd erg verlegen tegenover de buitenwereld. Ze geloofde zelf alleen graag dat ze niet meer zo verlegen was. "Weet ik, sorry maar je ziet er nu eenmaal zo schattig uit als je bloost", zei Tomari, waardoor Lynn nog harder moest blozen. Hij was gek! Zijn hand ging door haar haren en Lynn's gedachten werden zachter. Hij is hartstikke lief. Haar kin werd omhoog getrokken en Lynn werd meegetrokken in een zoen. Lynn genoot, zoals altijd, half klein kreunend van de zoen. Nou ja... Dat was Lynn nu eenmaal. Zolang Tomari er alleen maar bij was, durfde ze zich er niet voor te schamen. Als andere mensen erbij waren, zou Lynn zich wat meer schamen. Lynn verbrak de zoen glimlachend en gaf Tomari toen een stevige knuffel.

- Haha, de hartstocht en de passie XD Leuk verzonnen -

PROFILE MAGICIAN

» Lynn Shining
» Tomari Reaper
» Samen met Tomari
» Gefeliciteerd, Tomari!
» wedstrijdje Tomari & Rosalie

Tomari en Lynn

Tomari en Lynn

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen