~excuses voor mijn lange absentie~

Tomari kon het ondanks de situatie niet laten een kleine glimlach op zijn gezicht te behouden en het kusje van Lynn verhielp dat ook niet bepaald. Toen Tomari bezig was met het verbinden van Lynn zag hij dat Lynn soms huiverde als hij haar raakte, maar Tomari voelde op een manier ook aan dat het een huivering van blijdschap was. Tomari rondde zijn werk af en keek even tevreden naar wat hij bereikt had. Het was niet bepaald geweldig, maar het was meer dan voldoende. Later zou Tomari haar wel overtuigen om er in de ziekenzaal naar te laten kijken, maar dat zou pas veel later zijn, eerst wou hij nog samen met haar zijn, alleen met haar en nergens anders aan hoeven denken. Tomari gaf Lynn zachtjes een klein kusje van achter in Lynn haar nek en fluisterde zacht "klaar". Lynn draaide zich om en vroeg ietwat overdreven of ze nog mooi was waarna ze moest lachen en hem kuste. "Je bent beeldschoon" antwoordde Tomari met een glimlach waarna Lynn haar armen om hem heen sloeg en zich op zijn schoot trok. Ook Tomari legde nu zijn armen om Lynn heen waarna hij een barrage aan kusjes over zich heen kreeg waardoor rillingen van plezier door zijn lichaam heen schoten. Tomari kreeg een beetje een blos op zijn wangen toen hij zag dat Lynn de bandjes van haar BH liet zakken en hem uitdagend uit keek. Tomari was een beetje verrast door lynn haar lef die ze plots had verzameld en wist daardoor even niet hoe hij moest reageren, Lynn had echter alweer de leiding in handen genomen en kuste hem weer in zijn nek en op zijn borst. Tomari keek Lynn aan en hun blikken ontmoeten elkaar, zachtzinnig tilde Tomari met zijn hand de kin van Lynn omhoog zodat hun lippen alleen door een kleine ruimte van nog geen centimeter gescheiden bleven. "Voor mij zul je altijd het mooiste en liefste meisje zijn dat deze wereld ooit heeft mogen aanschouwen" zei Tomari terwijl hij in haar ogen bleef kijken. Bijna tergend langzaam bewoog Tomari dichterbij waarna zijn lippen die van Lynn ontmoeten en hij waar mee trok in een zoen die zijn weerga niet kende. Deze moest echter ook verbroken worden en na afloop bleef Tomari in de prachtige blauwe ogen van Lynn kijken en liet zijn hand door haar haren glijden op een moment dat in zijn ogen zo perfect was dat woorden nooit ook maar in de buurt zouden kunnen komen voor een beschrijving en dus op dat ene moment niet gebruikt hoefde te worden om hun liefde voor elkaar te laten blijken.

Tomari genoot van het kusje dat hij nog toe kreeg en merkte op het moment niet dat Lynn haar BH af had gedaan. Toen de kus verbroken was zag hij het echter wel waardoor hij onmiddellijk moest blozen, wat alleen maar erger werd toen ze zich tegen hem aan drukte en hij haar vormen op zijn -nog steeds- ontblote bovenlijf. Tomari kon van pure shock gewoon niks meer kon zeggen zo verbaasd was hij van Lynn haar plotselinge lef, en bovendien voelde hij zich op het moment ietwat verlegen door de manier waarop Lynn tegen hem aan drukte. Zowel het blozen als de verlegenheid werd alleen maar erger door wat hier op volgde, de pose die ze aan nam gecombineerd met wat ze zei en deed maakte dat zijn hart ook nog eens harder en sneller ging kloppen. De verleiding om Lynn te grijpen en nooit meer los te laten en haar te verwennen met kusjes en nog veel meer was bijna te groot voor Tomari om te negeren. Tomari's hart bonkte sneller en sneller elke keer dat ze bewoog of hem aan raakte, zeker toen Lynn hem op de grond duwde en op hem ging zitten waarbij ze ook nog eens zei dat ze van hem hield. Dat werd nog eens versterkt doordat ze hem meerdere keren op zijn zwakke plek kuste -zijn nek- en hem zelfs masseerde. De verleiding groeide en Tomari kon zelfs nog nauwelijks luisteren naar Lynn haar lieve woorden, de kus die daarop volgde brak zijn vermogen zich in te houden echter en dus greep hij Lynn vast en drukte haar dicht tegen zich aan waarna hij haar met al zijn verlangen en liefde zoende en streelde. Ondanks dat hij het zelf begonnen was reageerde zijn hele lichaam op elke beweging, elk geluidje en en elke streling van Lynn en ondanks dat Tomari dit wist ging hij door, hij was te veel verleid en kon nu bijna niet meer stoppen. oen de zoen verbroken was zei Tomari in Lynn haar oor nadat hij haar in haar nek kuste "sorry, maar ik kan me niet meer in houden, vind je het erg?" vroeg hij Lynn met een zo'n lief mogelijke stem.

Tomari hoorde Lynn zeggen dat hij juist precies deed wat zij wou en liet haar charmes en lichaam nog verder op hem inwerken. Lynn grinnikte zacht en probeerde hem nog veel meer te verleiden, ze schudde haar haar naar acher, streelde hem tussen zijn benen, likte haar lippen af en ze kuste hem nogmaals. Haar verleidingen hadden zeker wel effect op hem, maar hij probeerde dat niet te laten merken, ondanks dat een deel van hem iets té eerlijk was (ahem). Het was ten slotte dan ook de situatie dat hoe meer hij weerstond hoe meer ze zou gaan doen en hoe meer hij kon genieten. Tomari liet Lynn zijn shirt iets omhoog trekken en voelde de kussen en de lik op zijn borstkas waarna er een op zijn lippen volgde. Bij Lynn haar opmerking moest Tomari grijnzen en zei "Uiteraard Madam, speciaal voor u gekweekt". Tomari voelde Lynn over zijn borst strijken waarna er een schokje door zijn lijf leek te lopen toen ze twee bepaalde punten plaagde. Daarna deed Lynn er zelfs nog een schepje bovenop en begon ook in zijn nek te plagen door er zacht kusjes te planten. Lynn stopte echter net te vroeg als ze hem de controle wilde laten verliezen, maar toen ze hem weer hem die blik aan keek en ze zijn hand op haar boezem legde waardoor hij haar hart wild tekeer voelde gaan kwam hij weer op datzelfde punt terug. Als ze hem nu nog harder zou plagen zou hij haar niet meer kunnen weerstaan, maar ergens wou hij had allang niet meer en Tomari besloot juist dat deel te geven waar het zo naar verlangde. Tomari pakte nu ook de hand van Lynn en legde die op zijn eigen borst zodat ze ook zijn hart tekeer kon voelen gaan. Hij keek diep in haar ogen en verschoof zijn hand van haar boezem naar de achterkant van haar nek. Vanuit die positie trok hij haar dichter naar zich toe en zoende haar alsof zijn leven er van af hing terwijl zijn hart nog sneller begon te kloppen, dat zou ook Lynn nu kunnen voelen nu haar hart nog altijd boven zijn hart lag. Hij liet haar hand los en liet zijn eigen handen naar haar kunt glijden, maar dan wel direct op haar huid. Langzaam verbrak hij de zoen waarna hij zacht in haar oor in vraag fluisterde "Hoe ver mag ik nu gaan?". Hierna zoende hij hij ook nog herhaaldelijk in haar nek kuste om haar te plagen.

~Nog niet scène-cutten, aangezien dit het ergste moment is om te plagen wil ik da doen ook ~

Tomari kon een grijs niet onderdrukken toen Lynn hem toestemming gaf of te doen wat hij jou, hij zou haar zo ver plagen dat ze hem zou smeken om verder te gaan dan alleen plagen. Toen lynn ging liggen zette hij zichzelf boven haar neer en zoende haar simpelweg in haar nek, maar nu wel met extra af en toe likjes toe gevoegd en een enkele zuigzoen, hoewel die niet echt vel was en na een paar uur wel al verdwenen zou zijn. Toen zoende hij haar kort maar vol passie op haar lippen en gaf toen kleine kusjes en likjes op zijn weg die langzaam naar beneden ging. Toen hij op het punt aangekomen was wat normaal bedenkt was door een BH stopte hhij even en besloot de gunst die Lynn hem net had gegeven terug te bezorgen alleen een stapje erger. Tomari begon weer kusjes in Lynn haar nek te geven terwijl zijn handen over haar rondingen streken en haar plaagden bij de twee punten waar Lynn hem net geplaagd had. Toen hij tevreden was met haar reactie ging hij langzaam nog verder naar beneden tot hij bij de rand van haar jeans kwam. Met een snelheid en vingervlugheid die Tomari niet eens wist dat hij die in zich had knoopte hij die nog en trok die bij haar uit. "Ik mocht toch alles doen van jou" melde hij grijnsend terwijl hij zacht een kusje op de bovenrand van haar onderbroek drukte. Tomari zakte even verder naar beneden richting Lynn's knieën voordat hij verder ging met Lynn plagen. hij kuste haar beide knieën en gaf telkens aan beide benen aan de binnenkant een kusje terwijl hij langzaam weer naar boven werkte, toen hij echter bij haar meest heilige plek aan kwam stopte hij voordat hij die raakte en skipte dat met een lichte grijns op zijn gezicht. Hij zou haar meest gevoelige plekjes ontwijken maar haar toch genoeg plezier gunnen dat ze verlangde naar meer. Hij kuste nu weer de rand van haar onderbroek en kuste zich omhoog tot hij weer bij haar rondingen aan kwam waar hij haar opnieuw mee plaagde. Daarna gaf hij haar nog een paar kusjes in haar nek en gaf haar een lichte zuigzoen waarna hij met zijn vingers de binnenkant van haar benen traceerde waar hij die ook gekust had, hierbij uit kijkend haar meest gevoelige plekjes nog steeds niet te raken en vroeg zachtjes aan Lynn "Genoeg gemarteld?"

Een intens genot kwam bij Lynn op toen Tomari haar opeens begon te liefkozen op allerlei manieren die zij ook wel had kunnen bedenken. Als teken dat ze het fijn vond, liet Lynn haar hoofd achterover zakken en kon een kreun af en toe niet binnenhouden. Ze keek Tomari aan. Hij genoot er blijkbaar ook van. Lynn grifte Tomari's grijns in haar hoofd, waardoor zijzelf ook begon te grijnzen. Lynn grijnsde en keek hem aan. Haar hele lijf trilde van plezier, vragend naar meer. Lynn zelf dacht diep in haar hoofd na. Ze hadden 'het' al twee keer gedaan. Lynn keek naar Tomari. Ze liet een klein stukje van een steen zakken, zodat er een gaatje viel. Ze kon zien dat het al bijna avond begon te worden. Lynn wist niet wat ze moest doen. Ze keek Tomari alleen maar stom grijnzend aan, niet in staat om iets te kunnen doen, evenals iets te bedenken om te doen. Lynn liet haar hoofd naar zijn hoofd zakken en zoende hem op zijn mond. Haar tong gleed soepel naar binnen en wou een spelletje met Tomari's tong spelen, wat Lynn dan ook liet doen. Haar ogen keken richting Tomari. Haar slanke lichaam verplaatste zich richting hem. Ze leunde haar gewicht tegen hem, zodat hij wel moest omvallen. Lynn liet haar hoofd op zijn borstkas zakken, terwijl ze nadacht over wat ze nu nog kon doen. Als ze nu zou stoppen, dan zou Tomari haar misschien opeens te bang vinden. Aan de andere kant wist ze ook dat ze het er zelf toe had gemaakt, aangezien ze eerst een leuk spelletje met hem had willen spelen. Maar moest je die doorspelen, ook als je het niet wou? Lynn zuchtte. 'Het was leuk, schatje. Maar de volgende keer maken we het wel af,' zei ze tegen Tomari, waarna ze een lange kus op zijn mond drukte en hem grijnzend aan keek. Ze begon zich rustig aan te kleden. Ze liet zich soepel in haar trui glijden en moest half haar hoofd bukken om haar broek aan te kunnen doen. Haar lijf tintelde van de pret die ze met Tomari had beleefd, maar ergens was ze ook wel opgelucht dat het voorbij was. Wat bezielde haar om zoiets mee te spelen? Als Lynn diep in haar hart keek, vond ze het eigenlijk wel heel erg prettig, maar was er ergens gewoon een grens die voor Lynn getrokken was. En Tomari had die grens betrad en Lynn wou niet verdergaan. Lynn keek Tomari aan en gaf hem een kus op zijn wang. Ze liet zich achterover zakken. Ze veegde het zweet van haar voorhoofd. Haar haren vielen gelijk weer terug in de goede stijl en Lynn legde haar hoofd op Tomari's borstkas, terwijl ze rustig naar de rotsen boven hun staarde. Ze wist niet of Tomari het erg vond dat ze nu opeens ophield, durfde dit niet goed te vragen. Ze slikte even hoorbaar en speelde met haar vingers een spel op zijn buik, door rond te draaien met haar nagel erop en het een soort van massage te geven. Lynn pijnigde haar hersenen. Ze zuchtte even, wist niks meer uit te brengen. Ze gaapte even, kon dit niet onderdrukken. Ze schoot toen in de lach. 'Oké, volgens mij heb ik gewoon een grens gekregen,' zei ze tegen Tomari, terwijl ze hem even moeilijk aankeek en toen zuchtte. Ze wist niet echt wat ze nu moest doen, aangezien Tomari het mogelijk als een belediging kon opvatten dat ze gestopt was. Lynn keek weer richting Tomari en plaatste zich toen op haar buik, om hem beter te kunnen aankijken.

Lynn leek overduidelijk te genieten van de behandeling van Tomari wat hem zelf natuurlijk ook goed deed. Ook ging hij bijna volledig op in de zoen waardoor hij gemakkelijk zich om liet duwen door Lynn waarna ze haar hoofd op zijn borst liet rustte. Tomari kon ook wel zien dat er iets in haar hoofd rond spookte al liet ze niet echt zien wat. Dat werd echter daarna na een zucht al door Lynn zelf beantwoord, ze wou stoppen en al vond Tomari dat best jammer hij ging niet tegen haar in of dwong haar iets te doen wat ze niet wilde. Ze begon met zich aan te kleden en Tomari volgde daarin haar voorbeeld al hield hij wel een oogje op Lynn om er zeker van te zijn dat het verband van haar rug niet weg schoof of opeens roder werd, dat was echter gelukkig niet het geval en dus waren ze even later beide aangekleed al had Tomari alleen een t-shirt aan getrokken in plaats van ook het jasje er overheen aan te doen. Hij keek naar Lynn en kon het niet laten om te glimlachen. Hij lag weer en vlak daarna legde Lynn haar hoofd weer op zijn borst, Tomari hoorde haar slikken en voelde haar vingers over zijn buik, ze gaapte even later en daardoor besefde Tomari dat het eigenlijk best al laat moest zijn. Lynn meldde dat ze een grens had getrokken al klonk het voor haar wat moeilijk, waarschijnlijk was dit wat er net door haar gedachten had gespookt, was ze bang geweest over wat hij dacht? Misschien wel al dacht hij dat Lynn hem waarschijnlijk goed genoeg kon om te weten dat hij niet boos zou worden of iets dergelijks toch? Zo stak Tomari nu eenmaal niet in elkaar, iemand moest zijn eigen keuzes moeten maken zonder de invloed of druk van andere, ook als het de zijne was. Tomari legde een hand op haar hoofd en streek daarmee zacht door haar haren terwijl hij Lynn aan keek en vriendelijk glimlachte "Het geeft niet, ik wil dit dat je verder gaat als het niet prettig voelt of als je niet wilt" zei hijwaarna hij langzaam de soort tombe van stenen iets open liet vouwen zodat de lucht boven hen zichtbaar werd. Dat was meer voor wat frisse lucht en om weer de lucht wat te laten afkoelen maar zo kon je vanaf waar hun zaten per toeval ook perfect de zonsondergang bekijken, het was echt al laat dus bedacht Tomari zich

Lynn keek verbaasd omhoog naar Tomari. Wat zei hij nou!? Ze schudde verbaasd haar hoofd. Sprak hij dat niet een beetje verkeerd uit? Hij wou dat ze verder ging als ze het niet prettig vond of als ze het wou. Misschien had hij het verkeerd uitgesproken. Verbazing was te lezen van Lynns gezicht. Ze schudde verbaasd haar hoofd, terwijl ze naar Tomari bleef kijken. Was het een fout van hem om dat te zeggen of meende hij het en had hij zich niet versproken? Lynn voelde haar maag omkeren. Ze legde haar hoofd opnieuw tegen zijn buik. 'Tom...?' vroeg ze zachtjes, zijn naam afkortend. Ze keek naar hem. 'Zei je daarnet niet iets verkeerds?' vroeg ze, terwijl ze hem ongelovig aankeek. 'Moet ik echt doorgaan als ik het niet prettig of fijn vind?' vroeg ze, terwijl ze hem aankeek. Ze probeerde te hopen op een verspreking. De lucht werd opeens een flink stuk klammer dan het al was en Lynn probeerde genoeg adem te halen om geen zuurstoftekort te krijgen. Ze keek hem ondertussen peinzend aan. Ze zuchtte zachtjes en legde haar hand toen zwijgend op zijn been. Ze had het vast verkeerd verstaan. Tomari zou dadelijk ook zeggen dat ze het verkeerd verstaan had. Zoiets kreeg je gewoon van de hele dag hier liggen, in de klamme boel. Ze glimlachte toen ze eraan dacht dat ze maar liefst twee keer het ultieme moment van genot hadden beleefd, zoals dat op de Tomari-manier genoemd werd. Ze ademde zachtjes de geur in van Tomari, die lekker rook op een andere manier dan dat ze bijvoorbeeld in de bloemetjes zat. Tomari's geur rook naar gras, natuur en een beetje aarde.

De verbaasde blik van Lynn verraste Tomari, net als de toon in Lynn haar stem terwijl ze hem aan sprak, had hij dan iets raars gezegd of gedaan? "Hmm?" klonk het van zijn kant terwijl hij zijn blik op haar richtte in afwachting op de vraag die overduidelijk zou komen. Iets verkeerd zeggen? ging door zijn hoofd, niet goed begrijpend wat ze bedoelde, toen ze haar vraag uitbreidde werden zijn ogen echter even groot uit schok. Hoe kon hij ook zo stom zijn, was hij nog zo in een roes van Lynn dat niet alleen zijn hersens maar ook zijn mond niet meer goed functioneerde? Snel trok hij Lynn tegen zich aan, niet haar de tijd gunnend om over die stomme verspreking na te denken "Het spijt me, natuurlijk denk ik dat niet. Ik versprak me denk ik alleen, ik hou veel te veel van je om je tot zoiets aan te kunnen zetten. Ik bedoelde te zeggen dat ik je dat nooit zou laten doen, het spijt me" zei hij gemeend, pijn in zijn hart voelend omdat hij waarschijnlijk net Lynn pijn had gedaan in haar hart. Natuurlijk was hij niet zo, zou ook nooit zo willen zijn ook, hij was niet een of andere egoïst die enkel en alleen aan zichzelf dacht en het daarbij niet erg vond om andere pijn te doen, juist niet. Hij zou juist zijn eigen geluk graag opofferen om degene die hem dierbaar waren ook maar een glimp van dat geluk te laten voelen. Hij hield Lynn nu dicht tegen zich aan, opgetrokken zodat hij haar helemaal kon omhelsen, zij op dezelfde hoogte als hemzelf. "Ik zou alles doen om je gelukkig te maken, zelfs ten koste van mijzelf" fluisterde hij nog zacht an liefdevol in haar oor terwijl hij haar teder tegen zich aan hield, met in gedachte dat hij haar eigenlijk nooit meer los wou laten

Ze grijnsde. Gelukkig had ze het vertrouwen in hem gehad en zich hierop voorbereid. Natuurlijk zou Tomari dat nooit echt menen, dacht zij nou weer wat! Ze keek hem lief aan, waarmee al een hoop werd vergeven voor Tomari. Voor zo'n stom foutje ging ze niet verder zeuren. Ze begroef haar neusje in zijn nek en knuffelde hem terug. 'Natuurlijk, sorry,' zei ze en ze aaide zachtjes zijn rug. 'Dat had ik al zo'n beetje gedacht. Nu zie je toch weer hoe naïef ik ben en je vertrouw,' lachte ze plagend en ze wreef een paar keer sussend over zijn rug. Nu had ze Tomari pijn gedaan. Een beetje teleurgesteld in zich en boos op zich maakte Lynn zich voorzichtig los en keek glimlachend naar Tomari. Ze liet een stukje steen weggaan en zag dat het inmiddels al avond was. Ze strekte haar rug die nogal akelig kraakte en haalde diep adem. 'Wat zullen we eens gaan doen?' zei ze en haar blauwe ogen keken naar de zijne in een lieve frons. Lynn was gewoon een lief mens, zou het nooit in haar hoofd halen om mensen onterecht pijn te doen, te beledigen of te kwetsen en kon dit alleen onbewust doen, verder niet. Tenzij het van die verwende tutjes waren, dan deed ze het wel expres, maar dat telde niet mee. Ze moest bijna lachen om zichzelf. Ze wilde te veel goed doen. Een perfectionist, dat was het perfecte woord voor zichzelf. Haar blauwe haren waren een beetje korter, maar het stond beter, vond Lynn. Eerst had ze echt een engelengezichtje voor een veertienjarige, nu leek ze meer ouder en wijzer. En ze hield van haar kapsel, maar meer van Tomari, whaaah!

Rustig richtte ze haar blik en aandacht op hem, terwijl ze die jeuk verminderde door over haar nek te krabben. Ze liet een steentje van een grote steen gaan en liet die met allerlei trucjes door haar kleren en armen glijden voordat ze ze gebruikte waarvoor ze het wou gebruiken. Ze liet het naar haar nek gaan en liet het scherpe puntje stevige bewegingen over haar nek maakte. Ze voelde dat iets openging en liet het steentje zakken. Er zat bloed en wit op. Een muggenbult of een puistje en ze vermoedde het laatste. Ze wreef over haar nek en bloed bleef achter op haar vingers. 'Kijk, dit zijn nu goede manieren om een puistje te verwijderen,' zei ze grijnzend en ze likte over haar vinger. 'Hmm... Ik ben vampier. Kijk maar uit,' knipoogde ze, waarna ze nog een keer over haar vinger ging en het bloed nogmaals wegveegde. Ze hield haar vinger gedrukt op het wondje en keek toen weer vragend naar Tomari. Ze liet zich zakken in een verleidelijke houding: haar lichaam expres uitgestrekt en haar borst een beetje omhoog. Ze knipoogde er ook nog eens expres bij en beet op haar wang om niet te lachen en liet haar hand zakken, waarna ze haar vinger in haar mond stopte en het bloed weglikte. Getsiederrie, gore smaak!