Tomari en Lynn

~schrijf niet voor niks ook boeken Wink

~

Tomari genoot met zijn hele hart en ziel van deze kus terwijl Lynn kreunde van genot, waar Tomari zich helemaal in kon vinden, Lynn verbrak de kus waarna ze meteen over ging in een stevige knuffel, Tomari legde zijn armen helemaal om haar heen en knuffelde haar terug, hij genoot van hoe dicht tegen hem aan Lynn nu was, hij kon haar adem voelen net als de warmte van haar huid en het gebons van het hart dat Tomari gestolen had in ruil voor zijn eigen, ze zat zo dicht tegen hem aan dat het bijna leek alsof ze allebij bloot tegen elkaar aan lagen, Tomari moest opeens gigantisch hard blozen bij die gedachte en hoopte dat Lynn het niet had gezien of in elk geval niet zou vragen waarom hij zo bloosde, het klamme zweet brak hem al bijna uit bij de gedachte dat hij het uit zou moeten leggen, hij schudde die gedachtes uit zijn hoofd en schonk al zijn aandacht aan het gelukzalige gevoel dat hij nu voelde doordat hij zo dicht bij Lynn kon zijn

- OMG! Schrijf jij boeken? Cool! Ik wil later schrijfster worden Very Happy

-

Lynn voelde vol genot aan hoe Tomari's armen zich om haar sloten. Dit had ze nodig. Twee sterke handen om haar lichaam heen. Ze vond het fijn. Ze vond het fijn dat ze jongens weer kon vertrouwen. Dat zag je wel aan Laurens en Tomari. Die waren allebei hartstikke leuk en lief. Vooral Tomari dan. Bij die gedachte bloosde Lynn heel licht. Ze wreef over zijn hoofd en rook zijn geur. Het was een heerlijke geur, die Lynn niet gauw zou vergeten. Ze vond het fijn om in zijn buurt te zijn. Om tegen hem aangedrukt te staan. Ze liet hem toen los... en keek toen tegen een blozend gezicht aan. Waarschijnlijk vond hij het ook gewoon fijn. Lynn besloot er niks over te zeggen. 'Je vindt het blijkbaar erg fijn. Je bloost heel hard in ieder geval', glimlachte Lynn, terwijl ze over zijn wang streelde. Daarna, iets wat ze zelf lef noemde, legde ze haar beide handen op zijn kont, ging ze op haar tippen staan en begon een zoen.

~ Ik schrijf in mijn vrije tijd, hoewel ik nog geen van mijn werk gepubliseerd heb gekregen~

Tomari probeerde met een goede opmerking te komen tegeover Lynn maar kon niks goeds bedenken, dus besloot hij zijn mond dicht te houden, deze viel een moment later echter figuurljk gesproken open van verbazing toen Lynn haar beide handen op zijn kont legde, als hij nog erger had kunnen blozen dan had hij dat waarschijnlijk gedaan, het verlegen en prachtig onsculdige meisje genaamt Lynn deed iets waar ze behoorlijk haar moed voor had moeten verzamelen, waarschijnlijk in elk geval, maar voordat Tomari echt kon reageren ging ze op haar tippen staan en zoende ze hem, Tomari genoot van de nieuwe versie van Lynn die ze voor zichzelf gevonden had, een iets wat meer gedurfde en gewaagde versie van haarzelf, waarschijnlijk zou ze nog steeds te verlegen zijn om deze kant van haar aan iemand anders te laten zien aan hem en dat maakte hem gelukkig, Tomari wist dat hij net zo speciaal was voor haar als dat zij voor hem was, hij zou de enige voor haar zijn net zoals zij dat voor hem was, Tomari omhelsde Lynn zachtjes en genoot van de zoen

- Welk genre beheers je? -

Lynn had Tomari wel zien kijken! Hij was erg verbaasd geweest. Nou ja... Het was ook niet echt iets voor haar, zoveel lef hebben, maar het leek haar wel is leuk. Ze was normaal zo onschuldig, maar nu wou ze voor een keer even iets anders. Nou ja... Er zouden vast meerdere keren volgen. Lynn genoot van de zoen. Deze verbrak ze even later en ze glimlachte naar hem. Daarna hield ze haar hoofd een beetje schuin en keek hem toen lief aan. 'Dat had je niet verwacht hè? Dat ik ook lef kon hebben?' vroeg ze lachend. Ze liet toen voor de grap haar tanden zien. 'Ik lus je rauw', zei ze, terwijl ze moest lachen. Jeetje Lynn... Ze werd een beetje bang van zichzelf, maar Lynn's koele uitdrukking bleef en ze streelde vanaf zijn kont omhoog naar zijn rug. Uiteindelijk ging ze naar zijn nek en daar liet ze haar handen rusten. Ze grinnikte even.

~fantasy, verschillende sub-genres (haal hier zins kort ook inspiratie uit Very Happy

), wat schrijf jij graag?~

Tomari keek Lynn met een glimlach op zijn gezicht aan, hij moest inderdaad toegeven dat hij het niet verwacht had, maar dat was niet omdat hij dacht dat ze geen lef had, eerder omdat hij niet verwacht had dat ze het zo zou tonen, wat hij ook aan Lynn vertelde, hierna zei ze 'Ik lust je rauw' en Tomari gaf meteen de come-back "je bent zelf ook om op te vreten hoor", Tomari hield een arm om haar heen terwijl hij voelde dat Lynn met haar handen vanaf zijn kont omhoog streek naar zijn hals, waar ze haar handen liet rusten, hij hoorde haar grinniken en ging met een hand langs haar gezicht en door haar haar terwijl hij zijn andere omlaag liet glijden langs haar rug en zijn hand uiteindelijk liet rusten net boven haar kont en haar zacht een klein kusje op haar mond gaf

- Drama XD Als je wilt, mag je me wel is per email je verhaaltje sturen Smile

Ik verwijder mijn verhalen meestal omdat ik onzeker erover ben. Dan heb ik ook erge spijt achteraf -

Lynn vond zichzelf redelijk stoer. Dingen waar ze vroeger niet eens over nadacht om te zeggen, vertelde ze nu zonder enige moeite. Dat was wel leuk. Toen Tomari zei dat zij ook om op te vreten was, lachte Lynn even kort. Zijn hand ging door haar haren en Lynn genoot er fel van. Toen zijn hand langs haar rug omlaag gleed, hield ze even haar adem in, om het vervolgens eruit te laten gaan toen hij vlak boven haar kont stopte. Niet dat ze het erg vond, maar ze was het nog altijd niet gewend, ondanks dat zij het zelf bij hem deed. Ze voelde een klein kusje op haar mond en Lynn glimlachte vrolijk. Zaten ze hier nu acht alleen maar romantiek te doen? Nou ja... Ook af en toe drama, want Kynn kon soms wel erg onhandig zijn met haar hoofdstotingen. Lynn ging zitten en trok Tomari naast zich. Ze ging toen uitdagend met haar hoofd in zijn schoot liggen en met haar hoofd gedraaid naar hem. 'Ik denk dat ik dit voorlopig als kussen gebruik', zei ze charmant.

~no way, ik denk niet dat mijn verhalen goed genoeg zijn om met de wereld gedeelt te worden, nog niet in elk geval, en de truc om niet weg te gooien is back-ups verstoppen, werkt over het algemeen wel aardig XD~

Tomari besefde zich opeens dat ze verschrikkelijk klef en romantisch bezich waren, maar vond het eigelijk best wel leuk, veel te leuk om er mee op te houden, Tomari wou Lynn weer een kusje geven, maar voordat hij die in kon zetten trok Lynn hem mee en liet hem naast haar zitten, waarna ze met haar hoofd in zijn schoot ging liggen en zei 'Ik denk dat ik dit voorlopig als kussen gebruik', Tomari kon haar charmes echter niet weerstaan en zei alleen "als jij dat wil dan mag dat snoepie van me" met een brede glimlach op zijn gezicht terwijl hij vertederd in haar prachtige blauwe ogen keeken zijn hand op haar wang legde en zachtes met zijn duim langs haar zachte, warme huid streek en genoot van het gevoel dat hij in zijn hart kreeg elke keer als ze dicht bij hem was, het geloof dat leek of zijn hart ontdooide en veilig in haar warme zachte handen lag "ik houd van je" zei Tomari zachtjes, zodat Lynn het netaan kon horen

~btw, ben verkozen tot pompoen koning Very Happy

(look below)~

- Yep, ik heb het gezien XD Lynn is jaloers! (nee hoor) -

Lynn keek hem verliefd aan. Ze lag heerlijk en Tomari vond het niet eens erg. Nou ja... Lynn zou het ook niet erg vinden als Tomari opeens tegen haar schouder ging liggen. Helemaal niet zelfs. Bij zijn volgende opmerking moest ze blozen en grinnikte heel even. Hij ook altijd met zijn opmerkingen! Lynn vond ze altijd leuk. Het was een tijdje stil en Lynn voelde Tomari's hand op haar huid. Toen zijn duim langs haar wang streek, ging er een korte huivering door Lynn heen. ''Ik houd van je'', zei Tomari toen zachtjes en Lynn glimlachte vrolijk, haar ogen twinkelend in de wereld kijkend. 'Ik natuurlijk ook van jou', zei ze, met de nadruk op 'natuurlijk.' Ze wierp even een blik op zijn borstkas, die ze gespierd vond en begroef haar neus er toen heel even in. Dit vond ze wel fijn. Nu voelde zij zich veel veiliger.

Tomari zag de glimlach op Lynn haar gezicht en werd zelf ook vrolijk, haar ogen twinkelde helemaal en toen tomari in haar ogen keek voelde hij het zijn hart verwarmen, zeker toen ze zei 'Ik natuurlijk ook van jou', Tomari keek haar aan en voelde hoe Lynn haar gezicht in zijn borst begroef, Tomari had het gevoel dat Lynn op dat moment gewoon het liefst dicht tegen hem aan lag en dus legde Tomari zachjes zijn armen om haar heen en hield haar vast, Tomari voelde zich alsof Lynn hem compleet had gemaakt en voelde zich compleet gelukkig, hij zou de rest van zijn leven met alle plezier zo kunnen doorbrengen, zonder enig bezwaar, Tomari glimlachde bij de gedachte en vroeg daarna aan Lynn "heb jij het ook zo naar je zin?", Tomari wist dat hij zelf de tijd van zijn leven had, maar dat betekende nog niet dat Lynn dat ook had, hij dacht van wel, maar hij wou het gewoon zeker weten

Lynn drukte zich steeds dichter tegen Tomari aan en voelde tot haar grote geluk dat Tomari haar ook dichter tegen hem aanduwde. Ze voelde zich nog veiliger dan ze zich al voelde en keek hem verliefd aan. "Heb jij het ook zo naar je zin?", vroeg Tomari toen en Lynn knikte. Toen had ze een gek ideetje. Waar wel lef voor nodig was. Ze ging zitten en trok Tomari naast zich. Toen die klus geklaard was, ging ze liggen en trok Tomari naast zich. Ze legde haar hoofd toen op zijn buik naar en haar handen ernaast. 'Ik heb het heerlijk naar mijn zin', lachte ze toen. Ze maakte met haar vingertoppen zachte rondjes over Tomari's borstkas en glimlachte tegen niets in het bijzonder. Ze gaf hem een kus op zin buik en zuchtte even verliefd. Toen draaide ze zich helemaal op hem (niet doordenken) en gaf hem een kus op zijn mond. Ze werd rood toen ze bedacht hoe ze lag en ze legde haar benen een beetje zijdelings naast hem, in plaats van echt op hem en keek hem lief aan.

Tomari was aangenaam verrast terwijl Tomari naast Lynn werd getrokken, waar hij gewwon in mee ging, en met haar hoofd op zijn buik ging liggen met haar handen ernaast en 'Ik heb het heerlijk naar mijn zin' zei terwijl ze met haar vingertoppen zachte rondjes over zijn borst maakte en een kusje op zijn buik gaf, daarna was Tomari helemaal verrast toen Lynn helemaal op hem ging liggen en hem een kus gaf waar Tomari optimaal van genoot, ze moest beseft hebben hoe ze lag, want ze werd opeens rood en haar lichaam anders tegen hem aan legde, de schade was echter al aangericht in Tomari zijn hoofd, wiens fantasie nu overuren aan het maken was, Tomari wou het stoppen maar het ging niet meer terwijl hij zelf ook rood werd en haar blik ontmoette, wat niet hielp met zijn huidige situatie, Tomari durfde echter niet toe te geven waar hij aan dacht nu, of zou er in elk geval niet zelf over beginnen, Tomari probeerde echter zo kalm mogelijk te blijven en legde zijn arm om haar heen en streek met zijn vingers over haar rug en glimlachte lief en zo onschuldig mogelijk naar haar

Lynn grijnsde even onschuldig. Ze had de blik gezien die Tomari had gehad. Hij dacht iets en Lynn kon wel raden wat, maar sprak het liever niet hardop uit. Lynn zweette een beetje. Ze zou, wat zij en Tomari dachten, niet echt durven uitvoeren. Een arm werd om haar heengeslagen en Lynn keek weer op naar Tomari. Ze voelde zijn vingers over haar rug glijden en er drong een korte huivering door haar heen. Ze glimlachte naar hem, maar voelde ze nu wel erg ongemakkelijk. 'Ik uh... Ik weet wat je dacht,' zei Lynn voorzichtig en ze bloosde. Een reflex was er en haar handen gingen weer, gebald tot vuisten, beschermend voor haar blozende gezicht. Dit deed ze altijd. 'Ik ben er nog niet klaar voor. Ik ben veertien,' gaf ze toen toe, bang om hem te kwetsen. Ze lag met haar bovenlichaam op hem, met haar hoofd vlak boven zijn hoofd, maar met haar benen zijdelings gestrekt van hem. 'Hopelijk ben je nu niet gekwetst of boos, want zo bedoel ik het niet.'

Tomari begon nog harder te blozen toen Lynn zei dat ze wist waar hij aan dacht, ze werd er zelf ook rood van, ze zei dat ze er nog niet klaar voor was, ze was ook nog maar veertien, Tomari hield haar vast en aaide haar over haar hoofd en gaf een kusje op haar voorhoofd en zei "Ik ben niet boos of gekwetst of zoiets, dat zou ik ook niet kunnen zijn, als je er niet klaar voor bent begrijp ik dat, ik wil niet dat je iets doet waar jij je niet goed bij voelt", Tomari gaf haar zacht nog en kusje op haar mond "maak je maar geen zorgen" zei Tomari waarn ahij Lynn nu een lange zoen gaf terwijl hij zijn armen om haar heen legde, hij wou niet dat Lynn zich ongemakkelijk voelde, wat de reden dan ook zou zijn hij zou haar dat nooit aan doen, niet met opzet in elk geval, hij hield te veel van haar om zoiets te doen, zeker als het tegen de wil in ging van Lynn

Lynn voelde zich ietsje schuldig. Maar ja, ze kon toch ook moeilijk iets doen wat ze niet wou? Of wel soms? ''Ik ben niet boos of gekwetst of zoiets, dat zou ik ook niet kunnen zijn, als je er niet klaar voor bent begrijp ik dat, ik wil niet dat je iets doet waar jij je niet goed bij voelt", zei Tomari en Lynn's ingehouden adem ging eruit. Gelukkig. Ze kreeg een kusje op haar mond. ''Maak je maar geen zorgen'', zei Tomari en Lynn glimlachte. Ze wou net iets zeggen toen ze een lange kus kreeg. Dat vond ze wel geruststellend. En fijn natuurlijk ook. Ze voelde zijn armen om hem heen en ze legde haar hoofd even tegen Tomari's schouder. 'Weet je, ik ben blij dat je er zo goed op reageert,' zei Lynn. 'Ik zat even vol zweet. Dit onderwerp is namelijk erg klam en ongemakkelijk,' lachte ze.

Tomari voelde dat Lynn haar hoofd op zijn schouder liet rusten 'Weet je, ik ben blij dat je er zo goed op reageert,' zei Lynn. 'Ik zat even vol zweet. Dit onderwerp is namelijk erg klam en ongemakkelijk,' voegde ze toe terwijl ze lachte en Tomari lachte met haar mee "inderdaad, maar het kan nog veel erger" zei Tomari waardoor hij terug moest denken aan de keren dat het zweet hem echt uit brak puur en alleen door de situatie, hij gaf Lynn een kusje en hield haar dicht tegen zich aan, hopelijk was ze niet te erg geschrokken dat dit op eens ten sprake kwam, hij had er voor dat moment niet eens echt zo over nagedacht, het kwam wel als ze er allebij klaar voor zouden zijn samen, Tomari glimlachte en streek met zijn handen door Lynn's haren en over haar rug, hij genoot al genoeg als hij bij haar was, dat was genoeg voor hem

Terwijl Lynn geliefkoosd werd door Tomari, vroeg zij zichzelf iets af. Iets wat ze waarschijnlijk niet zou durven vragen. Maar Tomari leek haar een rustig, lief persoon, dus zou ze wel moeten. "Inderdaad, maar het kan nog veel erger", zei Tomari en Lynn knikte. Dat kon het zeker. Lynn kreeg een kusje en werd dicht tegen hem aan getrokken, wat zij erg fijn vond. Ze voelde een kus van hem en werd nog dichter tegen hem aangetrokken. Ze vond het fijn dat hij haar over haar en rug en door haar haren streek, maar de vraag bleef. 'Tomari...?' vroeg ze en ze zweeg even. 'Was jij er al klaar voor geweest?' vroeg ze en op dit moment brak het zweet haar gewoon uit.

Tomari keek naar Lynn toen ze zijn naam noemde, zee was even stil, maar Tomari zag dat ze met een vraag zat dus wachtte hij geduldig af, 'Was jij er al klaar voor geweest?' vroeg ze aan Tomari na de stilte, wilde ze dit echt weten vroeg Tomari zich af, maar hij besloot eerlijk antwoord te geven, hij bloosde licht en zei toen "ik weet het niet, ik zie het wel als het zo ver komt, maar ik denk dat ik er wel klaar voor zou zijn, als het maar met jou is" gaf Tomari eerlijk toe terwijl hij een beetje roder werd er viel een korte stilte waarin Tomari zich af vroeg waarom ze het had gevraagt en uiteindelijk besloot hij het toch te vragen "waarom wil je dat eigelijk weten?" vroeg hij met nog steeds een blos op zijn wangen

Lynn werd steeds ongelukkiger met haar vraag. Had ze hem wel mogen vragen? Nee, of wel soms? "Ik weet het niet, ik zie het wel als het zo ver komt, maar ik denk dat ik er wel klaar voor zou zijn, als het maar met jou is", zei Tomari, waardoor Lynn opgelucht adem haalde. Ze was even verstijfd van schrik geweest. Er viel een ongemakkelijke stilte en Lynn keek even naar haar schoenen. Ze deed haar schoenen uit, zodat ze nu op blote voeten was. Dat was vele fijner. "Waarom wil je dat eigelijk weten?", vroeg Tomari toen en Lynn keek hem even kort aan. 'Omdat ik je niet teleurgesteld wilde maken,' gaf Lynn toen met tegenzin toe. Ze legde haar hoofd weer op zijn buik en hield haar benen tegen de zijne aangedrukt. Ze ging met haar vinger langs zijn kin af naar zijn hals. Bij zijn keel voelde ze een grote bobbel. Over die bobbel heen streelde ze verder naar zijn borst toe en stopte uiteindelijk vlak bij haar ogen. Lynn sloot af en toe haar ogen, waardoor ze door de korte nachtrust soms bijna in slaap viel.

Lynn keek Tomari kort aan en bekende daarna dat ze het aan hem gevraagt had om ze hem niet teleurgesteld wou maken Tomari zuchtte en aaide over haar hoofd en zei zacht "dat is echt niet zo, gewoon bij jou zijn is al genoeg voor mij, maak je voor de rest geen zorgen, ik beloof dat ik, zelfs als we 'dat' nooit doen dat ik gelukkig ben zolang jij maar bij me bent" hij hield haar zachtje in zijn armen en vroeg "hebjij ooit gedacht dat je ooit zo snel zo veel van iemand kon houden? Ik had nooit gedacht dat ik een vriendin zou hebben waarmee ik zo kon praten, laat staan hier over" Hij lachte en fluisterde toen zacht in haar oor "ik hou van je Lynn, dat zal ik altijd blijven doen" en hij drukte haar tegen zich aan terwijl hij haar een kus gaf, een waar hij al zijn liefde voor haar in probeerde te tonen

Lynn doezelde in maar kon zich nog net wakker houden, toen Tomari begon te praten werd het haar al iets makkelijker gemaakt. "Dat is echt niet zo, gewoon bij jou zijn is al genoeg voor mij, maak je voor de rest geen zorgen, ik beloof dat ik, zelfs als we 'dat' nooit doen dat ik gelukkig ben zolang jij maar bij me bent", zei Tomari en Lynn glimlachte. Ze vond het fijn van hem. Ze vond het fijn van hem dat hij alles zo goed opvatte. Ze bofte gewoon vet veel met hem. "Heb jij ooit gedacht dat je ooit zo snel zo veel van iemand kon houden? Ik had nooit gedacht dat ik een vriendin zou hebben waarmee ik zo kon praten, laat staan hier over", zei Toamri en Lynn glimlachte. Ze schudde haar hoofd. 'Ik had nauwelijks verwacht dat liefde op het eerste gezicht bestond,' grijnsde ze. "Ik hou van je Lynn, dat zal ik altijd blijven doen", zei Tomari en Lynn glimlachte. 'Ik ook van jou. Trouwens, het zou wel erg benauwd zijn geweest als we dat hier hadden gedaan. Dadelijk komt er nog een leerkracht en tilt die de stenen omhoog,' lachte ze en ze grinnikte al bij het vooruitzicht. Ze kreeg een kus. Ze legde haar hoofd weer op zijn buik neer en doezelde toen langzaam in slaap. Haar ademhaling werd rustiger en ze maakte zachte geluidjes wat aantoonde dat ze droomde.

Tomari voelde zijn hart sneller gaan toen Lynn zei dat ze ook van hem hield, daarna legde ze haar hoofd op zijn buik en viel al snel in slaap, Tomari liet haar slapen en vroeg zich even af waar ze over droomde, daarna mediteerde hij even waarna hij ook zijn oogleden sloot en langzaam naar dromenland af dreef, ook Tomari was al snel aan het dromen (wordt wakker na of in jouw volgende post) Hij droomde over zijn verleden, en hoe het zijn leven had verandert, hij keek naar het heden en kon op zichzelf reflecteren, hij zag de toekomst waar hij van droomde en hoopte met al zijn macht dat die uit kwam, de rest van zijn droom ging over zijn krachten en zijn opties, het was een droom die werkelijk zijn tijd waard was om te hebben en mee te maken

- Een droom vol DRAMA! -

Lynn liep rustig door een donker steegje met Xana aan haar zijde. Ze hoorde enkele dingen die omvielen en dacht zelfs een klik te horen. Xana keek naar het eind van de steeg. Zij had de klik ook gehoord en keek toen schuw om zich heen. Lynn vertrouwde het niet en Xana maakte een soort linie van bescherming door voor haar te lopen en boze geluiden tegen niets in het bijzonder te maken. Lynn vroeg zich af wie of wat zich daar achter verborgen hield. Het volgende moment voelde ze iets scherp tegen haar keel en het andere moment rook ze een bedwelmde mannengeur. Ze viel bijna flauw van die geur, maar kon zich nog net goed houden. Ze hoorde de man vieze dingen zeggen tegen haar en het volgende moment werd ze meegenomen naar een huis, een donkere kamer en werd die kamer met de man erin op slot gedaan.

Lynn rolde met haar ogen dicht ondertussen tegen en van Tomari aan en weg. Ze schudde wild met haar hoofd en kon geen adem halen. Ze snakte naar adem, maar sliep stevig door.

De man trok de sleutel uit de deur en deed deze in zijn zak. Daarna liep hij op Lynn af en kwam op haar zitten. Zijn ongeschoren gezicht was nauwelijks zichtbaar. De man pakte Lynn's hand en deed die op zijn gezicht. Het voelde haar en ruw aan. Daarna verscheurde hij de kledingstukken van Lynn aan flarden. Lynn protesteerde heftig, maar kreeg steeds een slag in haar gezicht. Xana was beneden vastgebonden, dus zij kon niet zien of er iets gebeurde of niet. Lynn was volledig alleen met de man. Lynn vocht tegen de man en voelde een snee in haar gezicht. Bloed droop op de lakens terwijl de man zijn ding deed..

Lynn had haar ogen nog altijd gesloten en snakte ondertussen hard naar adem. Ze maakte af en toe kleine geluidjes en bewoog wild heen en weer.

Nadat de man zijn ding had gedaan, ging hij weg en deed de deur in het slot. Lynn rolde van het bed en viel op de grond. Een boei hield haar hand aan de poot van het bed vast. Lynn moest zichzelf wel optrekken, anders zou haar hand dadelijk nog loslaten. Lynn trok zichzelf op en keek toen naar boven, hulpeloos en huilend. Het volgende moment zag ze de man weer binnenkomen. Hij keek haar aan. Toen ging hij ietsje in het licht staan. Hij gaf haar een ketting. In de ketting zat een foto. Deze man was haar vader!

Lynn sperde haar ogen wijd open en was een moment stil. Ze haalde diep adem. Toen krijste alles bij elkaar en gilde uit tot ze niet meer kon gillen, tot haar stem kapot leek te zijn en liet zich toen neervallen, met haar ogen dof naar boven kijkend en de tranen over haar wangen druipend.

- Oké, dit is niet echt mijn genre qua boeken, maar ik kan het wel zo eng schrijven XD Drama dus XD -

~OMG, how do I even start to top this O_O~

Tomari voelde zijn geest afdwalen naar de duistere gedeeltes van zijn verleden, de delen die hij uit zijn geheugen had geblockt, hij werd er nu echter in getrokken en werd gedwongen de herrinneringen te herbeleven

Tomari was in een reusachtig landhuis, het was al heel laat en Tomari was vijf jaar jong, hij kon niet slapen en zwierf door de gangen, opeens hoorde hij stemmen en zag hij ligt uit de loungekamer komen, Tomari ging naar de deur toe en deed hem een klein stukje open om te zien wie er in de kamer waren, zijn ogen trokken samen van wat hij zag, zijn vader zat op de bank en sneet met het mes in zijn hand steeds een klein stukje of van de man die geketend voor hem zat terwijl bloed op de vloer droop, zijn vader had echter een lach op zijn gezicht, hoe kon hij van zoiets genieten, hij rende snel huilend terug naar zijn kamer en viel al huilend in slaap, hij zou het later nooit meer over die dag hebben

Tomari was de herrindering uit geslingerd, maar kon nog steeds de warmte van de tranen op zijn wangen voelen, Tomari was nog niet eens klaar met het verwerken van de ervaring toen hij zich de tweede in gezogen voelde worden

Tomari is acht en loopt in pyama 's ochtens heel vroeg door het schip dat hem van zijn vader naar zijn moeder zou brengen, hij hoorde geluid uit zijn eigen kamer komen en rende er heen, er waren gemaskerde mensen al zijn spullen over hoop aan het halen, ze zagen hem echter en grepen hem, hij zijn en voelde messen tegen zijn keel aan gedrukt worden en hoorde een zware stem 'jij gaat ons helpen, anders vermoorden we je zusje en je moeder' zei de man waarna hij een akelige lach hoorde, ze lieten hem een van de prototypes van machines stelen die het bedrijf van zijn vader maakte, wat daarna gebeurde was echter veel erger, hij werd gegrepen en ontvoerd, hij hoorde de ontvoerders praten over hoe veel ze wel niet voor hem konden krijgen, en toen werd hij vastgeketend, hij voelde scherm ijzer tegen zijn huid aan en smeekte de mannen te stoppen, zei dat hij alles had gedaan wat ze vroegen, maar ze lieten hem niet gaan, ze martelde hem voor informatie die hij niet had en dus niet kon geven, en hij zou pas anderhalve week later worden vrijgelaten, bedekt met snijwonden en blauwe plekken, zijn tranen volledig opgebruikt, hij zou het daarna nooit meer over wat dan ook hebben dat gebeurt was tijdens die weken

Tomari kon het bijna niet meer aan, veel meer kleine details van die tijd en vele herinneringen van kleinere dingen kwamen in zijn brein weer naar voren, maar nog voordat Tomari iets goed kon verwerken werdt hij meegesleurd door de derde en laatste herinnering

Tomari was al een tijd 15 en begon zich echt te ontwikkelen tot wat hij later wilde worden, het gebeurde op Shadra, zijn vader was hier naartoe gekomen om zaken of te handelen voor zijn bedrijf, normaal zou Tomari mee gaan, maar deze was volgens zijn vader extra geheim en mocht Tomari er niks van weten, na drie uur alleen gezeten te hebben met niks te doen besloot hij echter om toch achter hem aan het gaan, hij liet over Shadra en na een tijd hoorde hij luidde stemmen uit een steeg komen, Tomari ging kijken en hoordde opeens een schreeuw, hij rende er op af en zag zijn vader liggen, twee wolven die aan zijn benen zaten te kluifen met daar achter twee mensen in outfits van de huurmoordenaarsbeweging van shadra 'dus je dacht dat je ons zo kon bedriegen?' hoorde Tomari een van de twee zeggen, zijn vader protesteerde, zei dat het zijn schuld niet was, maar hij kreeg de kans niet, Tomari zag de tweede naar zijn vader toe lopen en in de plas bloed gaan staan die de wolven al hadden veroorzaakt, 'doe het' zei het eerste figuur en Tomari zag de tweede een wapen heffen "pa, nee!" riep hij zelf terwijl hij naar voren rende, hij wist eigelijk niet waarom, maar het veranderde niet veel voor het lot van zijn vader, het eerste figuur was sneller bij Tomari en had hem in een houdgreep waartegen hij zich onmogelijk kon verzetten voordat hij ook maar met zijn ogen kon knipperen "je had niet moeten komen" hoorde hij zijn vader zeggen, Tomari kreeg daarna nog in zijn oor gefluisterd 'nu moet je toekijken hoe wij je vader vermoorden, daarna handelen we wel met jou af' Tomari smeekte ze om het niet te doen, maar het had geen nut meer, de laatste woorden die hij ooit van zijn vader hoorde waren "het spijt me zo" en Tomari zag nog een traan over zijn wangen rollen voordat het mes toesloeg, keer op keer werd hij gestoken terwijl het figuur hysterisch en akelig lachde, hij zag de poel met bloed waar het dode lichaam van zijn vader in lag en voelde de tranen over zijn wangen lopen 'nu jij nog' zei het figuur achter hem en Tomari voelde een korte velle steek in zijn linkerarm, daarna alleen nog een oneindigheid aan helse pijn

Tomari schoot wakker en voelde de tranen die nog over zijn wangen rolde, hij veegde ze weg en probeerde alles te verwerken, de helse pijn had twee maanden aangehouden tijdens welke periode hij in een coma lag omdat zijn lichaam het niet aan kon, voordat werd bezeft wat voor gif er op hem was gebruikt en de behandeling begon waar hij nog steeds aan vast zat. Tomari keek naar beneden en zag Lynn nog steeds in slaap, maar ze bewoog wild en begon heel snel te ademen, daarna opende ze haar ogen, het was een moment stil voordat Lynn het uit krijsde en gilde tot ze niet meer kon, ze keek met doffe ogen naar boven en ze huilde, Tomari raakte zo'n beetje in paniek en hield haar in zijn armen terwijl hij haar dicht tegen zich aan drukte, wat moest hij doen, in paniek klampte hij zich aan haar vast en begon te huilen, hij wist zelf niet eens echt waarom, maar het gebeurde gewoon

~Weet geen andere reactie, maar overtreft het jouwe lang niet~

- Cool! Jouwe is langer dan de mijne! Echt ingrijpend, ik kon me blik er niet van afscheuren XD Moeten we vaker doen XD -

Lynn keek geschrokt en voelde Tomari's armen toen om haar heen. Ze voelde zich dicht tegen hem aangedrukt, maar Lynn het geen kracht en geen stem meer om iets te zeggen. Toen Tomari begon te huilen, keek ze dof naar beneden en begon zijn hoofd met zachte, rustgevende strelingen te aaien. Zijzelf kon gewoon niks meer zeggen. Ze had Tomari nog nooit zien huilen. Hij had blijkbaar ook een rare droom gehad. Of was het echt geweest? Wat Lynn had gedroomd was niet echt geweest. Gelukkig. Maar wat Tomari had meegemaakt misschien wel. Ze kon hem niet troosten met woorden. Hoezeer zij ook probeerde te praten, het lukte nauwelijks en ze keek hem aan, terwijl ze hem zachtjes probeerde te kalmeren, maar deze keer met daden in plaats van worden. Ze legde zijn hoofd rustig tegen haar boezem (kon niks beters verzinnen) aan en streelde zachtjes bij zijn oren, terwijl zijzelf dof naar boven keek.

~kan je je daar al een heel boek van voorstellen? Zo gaan de meeste van mijn verhalen, nou ja, de schrijfstijl in elk geval~

Tomari voelde de zachte aanraking van Lynn en hield haar dicht tegen zich aan, hij kon op dit moment niet alleen zijn, hij wist dat hij dan een angstaanval of een paniekaanval zou krijgen, Lynn haar aanraking en aanwezigheid hielpen hem meer dan ze zich ooit zou kunnen voorstellen, Lynn legde zijn hoofd op tegen haar boezem (ik vindt 'm eigelijk wel goed Very Happy

) en ze streelde zacht langs zijn oren, Tomari hield haar stevig vast terwijl de tranen over zijn wangen strromde en in de stof van Lynn haar jurk verdwenen, zijn hart deed meer pijn dan hij zonder hulp ooit zou hebben kunnen verwerken, zijn hoofd voelde aan alsof die bijna zou ontploffen en toch kon hij alleen denken aan Lynn die hem bijstond, zelfs toen hij in deze staat was, terwijl ze zelfs ook net een verschrikkelijke nachtmerrie had gehad, Tomari wist niet waar het over ging of dat die van haar ook echt was geweest, maar hij wist dat het vreselijk voor haar was geweest om het te zijn, ze had ten slotte de longen uit haar lijf gegild, ze hadden geluk dat het soort steen haar de muur en het dak uit was opgebouwd een dempende werking had, anders had iemand het gegarandeerd gehoort en komen kijken, Tomari wist in wat voor staat hij was en toch maakte hij zich meer zorgen om Lynn "Het spijt me dat je me zo moet zien" zei Tomari zacht en met schokkende stem "Zo kan ik jou niet eens troosten" zei hij daarna een klein beetje harder terwijl zijn stem nog een extra beetje schokte, Tomari voelde nog ssteeds de tranen over zijn wangen lopen, maar hij zou op dat moment bijna niets liever doen dan Lynn troosten

PROFILE MAGICIAN

» Lynn Shining
» Tomari Reaper
» Samen met Tomari
» Gefeliciteerd, Tomari!
» wedstrijdje Tomari & Rosalie

Tomari en Lynn

Tomari en Lynn

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen