Samen met Tomari

Lynn stond opgewonden op. Ze was gisteren op onderzoek gegaan bij De Kassen, omdat er daar een tuin bleek te zijn, een onzichtbare. Lynn had hem gevonden, na toch een uur of twee zoeken. Ze had het nog niet tegen Tomari gezegd, maar ze had als het goed was een briefje op zijn bureau gelegd, met de uitnodiging om heel vroeg hun bed uit te komen en er naartoe te gaan. Nu zat Lynn te twijfelen. Zou ze op hem wachten of gewoon direct vertrekken en daar op hem wachten? Lynn vond het tweede idee wel beter en Lynn checkte wat ze aan moest doen. Opgewonden sprong ze. Ze had toch geen kamergenoten. Lynn keek rustig naar haar kleren. Wat zou ze aantrekken? Ze wou er wel mooi uitzien... Lynn's oog viel op een lichtblauw jurkje met prachtige prints erop. Ze deed hem aan en checkte in de spiegel. Het zat goed! Lynn glimlachte. Ze deed er deze keer is geen schoenen onderaan. Op blote voeten liep ze rustig naar De Kassen. Daar zocht ze even en ontdekte toen de tuin. Om het Tomari gemakkelijker te maken, maakte ze een soort muurtje. Toen ging ze voorzichtig door de takken heen en ging ze ergens op de grond, tegen een boom zitten.

- Gelieve alleen Tomari en ik -

Tomari had pas wat aan de late kant het briefje gezien van Lynn, maar was toch vroeg genoeg wakker, een gewoonte van hem, hij had zich na het lezen meteen aangekleed en was naar buiten gegaan, op blote voeten nog wel, want hij had zijn schoenen nieit kunnen vinden, niet dat het erg was want ze zaten buiten en hij was wel erger gewend, hij verhuigde zich op een dag alleen met hem en Lynn en in een geheime tuin zouden ze niet snel gestoord worden.
Tomari kon de brede glimlach op zijn gezicht niet onderdrukken terwijl hij naar de kassen liep en keek ondertussen of hij Lynn ergens kon zien, maar toen hij bij de kassen aankwam zag hij nog niemand, misschien binnen dan, dacht Tomari en opende de deur die hij netjes weer achter zich dicht deed.
zachtjes lopend ging hij de kas door en keek rondt naar Lynn terwijl hij af en toe haar naam zei
op een gegeven moment zag hij een soort muurtje van takken, zou daar die geheime tuin zijn? maar een manier om er achter te komen, en ja hoor, daar zat Lynn rustig tegen een boom te wachten op hem
Tomari liep naar haar toe en bukte om haar te kussen, daarna zei hij zacht "ik hoop niet dat ik je te lang heb laten wachten"

Lynn grinnikte even toen ze eraan dacht dat Tomari het briefje misschien nog niet eens ontdekt had. Nou ja, ze had het ook erg stom neergelegd. Om eerlijk te zijn, vlak voordat iedereen moest gaan slapen, was Lynn Tomari's kamer in gesneakt en had het ergens gelegd op een of ander bureau, zonder echt te weten of het wel die van hem was. Rustig keek Lynn naar boven, naar de boom, die zachtjes meeging met de wind. Nou ja, de bladeren ervan dan. Lynn kon het allemaal even gestolen worden, omdat ze tamelijk zenuwachtig was. Wat zou Tomari van haar vinden? Zou hij haar mooi vinden? Hoe moest zij reageren? Jeetje Lynn, het lijkt net alsof jullie nog niks hebben strafte Lynn zichzelf en ze probeerde zichzelf te kalmeren. Ze hoorde vaag voetstappen. Toen zag ze iemand door de struiken heenkomen en Lynn hield haar adem in. Het was Tomari! En hij kwam op haar afgelopen! Lynn twijfelde. Zat haar haar goed? Zat het kleedje die ze aanhad mooi? Veel tijd om na te denken had ze niet, want Tomari bukte zich en kuste haar. Lynn gaf hem een kus terug. ''Ik hoop niet dat ik je te lang heb laten wachten'', zei Tomari en Lynn schudde haar hoofd glimlachend. 'Al moet ik een eeuw wachten, ik wacht gewoon op je', fluisterde ze. Ze stond nogal stijf op en sloeg haar armen om Tomari heen.

Tomari glimlachde toen Lynn zei dat ze zelfs een eeuw zou wachten voor hem en hij sloeg zijn armen om haar heen zoals zij bij hem had gedaan
"Je ziet er vandaag echt prachtig uit" zei Tomari eerlijk en oprecht terwijl hij haar van top tot teen bekeek, had ze nou speciaal voor hem iets moois aangetrokken?
Tomari vroeg zich nu uit nieuwschierigheid af wat nou precies de reden was dat ze hem hier zo vroeg wilde hebben, maar hij zou het moment voor niets willen verpesten, dus hield hij zijn mond dicht
Tomari hield Lynn dicht tegen zich aanen kuste haar zacht en vol passie op haar lippen, hij kon maar niet genoeg krijgen van haar, sterker nog, hij voelde zijn verlangen naar haar zelfs toenemen en nadat de kus verbroken was fluisterde hij zacht en lief in haar oor "ik hou van je"

Een huivering drong door Lynn heen toen ze Tomari's gezicht zag. Hier werden ze niet gestoord. Nou ja, als er andere mensen binnenkwamen, gingen die toch weg. Maar het was zo vroeg dat dat gewoonweg onmogelijk was. Xana was eerst haar nieuwsgierig gevolgd, maar was toen maar op haar bedrand blijven liggen. Xana was nog redelijk moe en dat kon Lynn geloven. Gisteren had Xana wild gerend rond het terrein. Verliefd keek ze Tomari in de ogen en vroeg zich af wat hij nu dacht. "Je ziet er vandaag echt prachtig uit", zei Tomari en Lynn bloosde. 'Dat heb ik speciaal voor jou gedaan', gaf ze blozend toe. Ze knuffelde hem even. Tomari bekeek haar van haar hoofd tot aan haar voeten en Lynn bloosde. 'Ik heb je hier uitgenodigd, omdat ik samen met jou een prachtig moment wil hebben en heel mijn leven met jou zou willen spenderen.' Lynn keek blozend naar de grond. Tomari hield Lynn tegen zich aan en Lynn drukte zich nog dichter tegen hem aan. Ze kuste hem zacht en hij haar. ''Ik hou van je'', zei hij na de kus in haar oor. Lynn bloosde heftig. 'Ik ook van jou', zei ze toen maar, terwijl ze zijn hoofd streelde. Zachtjes liet ze hem los en trok hem toen voorzichtig naar de grond, waarna ze tegen hem ging aanzitten. Kippenvel nam bezit van haar handen omdat het zo vroeg was en Lynn legde haar hoofd toen op zijn schoot, met haar gezicht naar hem gedraaid.

"ik zou ook graag mijn leven lang met jou samen zijn" gaf Tomari eerlijk toe terwijl hij een klein beetje bloosde. Ze had zich echt speciaal voor hem zo gekleed, waarom had ze zich eigelijk zo mooi aangekleed vroeg Tomari zich af, was het speciaal voor hem of was het een speciaal moment voor haar, of was het gewoon een van die dingen van meiden die hij nooit zou snappen, in elk geval zag ze er beeldschoon uit
Tomari liet zich naar de grond getrokken worden door Lynn waar ze tegen hem aan kwam liggen met haar hoofd in zijn schoot
Tomari keek verliefd in de ogen van Lynn terwijl ze in zijn schoot lag en kon het niet laten om na te denken over alle dingen die ze samen nog zouden kunnen doen, nou ja, daar zouden ze uiteindelijk wel aan toekomen dacht Tomari, als zij die dingen ook wil doen teminste, maar hij kon geen echte reden zien waarom ze bijv. niet samen naar de bios konden gaan later, voorlopig zou Tomari in elk geval uiterst gelukkig zijn

- Bestaat de bios op die planeten eigenlijk? XD -

Lynn keek verliefd in zijn ogen. En het was goed voor haar nek en ze kon hem zo eeuwig in zijn ogen kijken en ze deed dat dan ook. Ze keek in zijn ogen en verdronk bijna. Hij had ook van die ogen waarin ze gewoon kon blijven kijken, zonder er erg in te hebben. ''Ik zou ook graag mijn leven lang met jou samen zijn", zei Tomari en Lynn keek even gelukzalig naar de takken boven Tomari's hoofd, maar algauw werd haar aandacht weer naar hem toegetrokken en ze glimlachte lief. Ze wreef over zijn wang en voelde zachte haren. Bij sommige jongens waren echt hele harde haren. Niet dat ze daar iets aan konden doen natuurlijk, maar nu het nog zacht was, vond ze dat ook wel fijner voor haar vingers. Toen ze een beeld van Tomari met een flinke baard kreeg, giechelde ze even. Ze proestte het uit. 'Sorry. Ik stelde jou even voor met een gigantische baard', excuseerde zij zich lachend naar hem toe. Ze nam haar beide handen naar hem toe en wreef over zijn oren en streelde toen zachtjes door zijn haren heen.

~zeker wel, projectieholo's op Erd zijn topkwaliteit en vaak nog leuk ook =3~

Tomari keek een moment verbaasd toen Lynn opeens begon te lachen, maar lachte zelf ook toen hij het zich ook voorstelde
"dan kan ik maar beter eens beginnen met scheren" nam hij zichzelf hardop voor.
Tomari genoot onder Lynn's aandacht en streek zacht met zijn handen door haar haren, wat was ze toch mooi
Hij stelde zich voor hoe ze er samen uit zouden zien als ze allebei wat ouder waren en glimlachte breed, zou ze in de toekomst zelfs nog mooier kunnen worden? Tomari kon het zich bijna niet voorstellen, maar de tijd zou waarschijnlijk het tegendeel bewijzen

Lynn kreeg de slappe lach. Ze kon er echt niks aan doen. Tomari met een baard! En dan nog zo'n hele lange en dikke baard. Uiteindelijk hield Lynn op met lachen omdat het voor Tomari misschien verwarrend en niet leuk was. Gelukkig lachte Tomari ook en Lynn keek grijnzend naar hem. ''Dan kan ik maar beter eens beginnen met scheren", zei Tomari en Lynn knikte lachend. Na een tijdje hield ze toch maar op, maar kon, als ze naar Tomari's kin keek, een proest toch niet onderdrukken. Ze strafte zichzelf en stopte toen zo moeizaam mogelijk. Ze grijnsde even. Tomari's handen gingen door haar haren en als Lynn een poes was, kon de hele academy horen hoe ze nu zat te spinnen. Ze genoot heel erg van zijn aandacht. Lachend en gewoon voor de lol gaf ze Tomari een knipoog toen zijn ogen haar ontmoeten. Ze pakte zijn hand even en wreef die toen warm, eigenlijk in de hoop om het zelf ook wat warmer te krijgen. Ze rilde nu nog al. 'Sorry, ik heb het een beetje koud. Maar het maakt niet uit hoor', zei ze grijnzend.

Tomari glimlachte constant tijdens de giegelbui van Lynn en hij begreep best wel waarom, een baard zou hem waarschijnlijk voor geen meter staan
Tomari zag dat Lynn duidelijk genoot van zijn aandacht en kreeg daarna ook een knipoog, waar hij een lach van op zijn gezicht kreeg, ze pakte zijn hand en hij voelde dat die van haar best wel koud waren, ze gaf daarna ook toe dat ze het koud had en daarom deed Tomari zijn jas uit en gaf die aan Lynn "jij hebt deze harder nodig dan ik prinses van me" zei hij lief terwijl hij haar een kus op haar voorhoofd gaf, hij kon de jas makkelijk missen, hij was, op zijn blote voeten na, best goed gekleed op de kou door het vest dat hij aan had, bovendien had hij wel erger meegemaakt

Lynn's kippenvel verspreidde zich steeds sneller en Lynn kon een lach niet onderdrukken. Ze mocht dan wel iets moois hebben aangetrokken, maar slim was geweest om er een vest over aan te doen of iets dergelijks, in plaats van dat ze Tomari's aandacht naar dit had moeten overnemen. Lynn voelde zichzelf nu een oen. Ze had toch wel kunnen nadenken? Ach ja, Lynn en ijdel, het was altijd hetzelfde. Altijd vergat ze wel wat. Toen Tomari zijn jas uittrok, keek Lynn hem aan. Zou ze het aannemen? "Jij hebt deze harder nodig dan ik prinses van me", zei Tomari en Lynn nam het totaal betoverd aan, terwijl ze hem met grote ogen aankeek. Die kus op haar voorhoofd gaf de doorslag. Totaal verliefd deed ze zijn jas aan en keek hem toen een paar minuten betoverend aan. Zijzelf was helemaal in de ban van hem. Toen stond ze op en zette zich op de schoot van Tomari neer, terwijl ze haar armen rond zijn nek sloeg, om evenwicht te bewaren.

Tomari verdronk bijna in Lynn haar ogen terwijl ze elkaar aankeken en hij kon aan niets anders denken dan aan haar, zijn liefde voor haar was groter en machtiger dan alles wat hij ooit had gevoeld of gezien of ook maar voor kon stellen, zou hij ooit nog aan iets anders kunnen denken dan aan haar?
Toen ze op zijn schoot ging zitten met haar armen om zijn nek kon hij zichzelf bijna niet inhouden om haar dicht tegen zich aan te drukken en haar te zoenen tot ze niet langer konden, Tomari sloeg zijn armen om haar heen en keek Lynn aan met een blik in zijn ogen die gevuld was met zijn liefde voor haar en niks anders, hij hield haar zachtjes tegen zich aan en gaf haar een kus met meer passie dan alle voorgaande bij elkaar

Lynn grijnsde even. Die schattige blik waarmee Tomari haar aankeek ook! Het was echt zo lief om te zien hoe hij keek toen zij haar positie verplaatste. Lynn deed haar hoofd even tegen de zijne, terwijl ze hem vol met liefde aankeek. Toen begon Tomari een kus. Lynn kuste terug. Haar tong speelde weer met de zijne. Dit was echt een prachtig moment om hun gevoelens te tonen, aangezien toch niemand het zag. Haar inmiddels warme handen gingen over Tomari's gezicht tijdens het zoenen. Na een tijdje stopte ze en keek hem diep in de ogen aan. Lichte blosjes hadden zich verzameld op haar wangen, terwijl ze Tomari verliefd aan bleef kijken. Haar ogen boorden zich in de zijne en ze streelde voorzichtig zijn wang. 'Ik had nooit gedacht dat ik een vriendje zou krijgen hier op Starshine', lachte Lynn en ze gaf hem een zachte kus op zijn wang. 'Ik wil je niet meer kwijt. Ik voel me veilig bij jou', zei Lynn, recht uit haar hart.

Tomari keek Lynn nog even diep in haar ogen en zag toen dat ze licht bloosde 'Ik had nooit gedacht dat ik een vriendje zou krijgen hier op Starshine' zei ze tegen hem terwijl ze met haar zachte handen over zijn wang streelde waarna ze hem een kus op zijn wang gaf "ik had nooit gedacht dat ik ooit een meisje tegen zou komen waar ik zo veel van zou houden" gaf Tomari eerlijk toe en hij bloosde zelf ook een beetje toen ze had gezegt 'Ik wil je niet meer kwijt. Ik voel me veilig bij jou' "jij hebt voor mij bewezen dat zulke liefde toch echt bestaat, ik zou jou ook nooit meer kwijt willen raken" zei tomari terwijl hij met zijn vingers langs haar rug streek en verliefd in haar ogen keek

Lynn glimlachte naar hem en liet haar meevoeren door de liefde die ze nu voelde voor Tomari. Sinds ze Tomari had ontmoet, wist ze weer wat liefde was en hoe het voelde. Nou ja, dat soort liefde dus, want van Xana hield ze ook heel erg veel. Dit moment was gewoon perfect en Lynn hoopte dat ze niks doms zei dat het moment kon verpesten. Ze keek naar Tomari. "Jij hebt voor mij bewezen dat zulke liefde toch echt bestaat, ik zou jou ook nooit meer kwijt willen raken", zei Tomari en Lynn glimlachte even terwijl ze een kus op zijn mond drukte. Ze voelde zijn vingers langs haar rug en ze keek hem met verliefde ogen aan, terwijl hij dat ook bij haar deed. Ze hield van deze jongen. 'Ik had trouwens ook nooit gedacht dat zo'n stoer uitziende jongen zo lief kon zijn', plaagde ze hem en ze stak lachend haar tong uit bij het zien van zijn gezicht. 'En ik had ook nooit gedacht dat je mij leuk zou vinden', knipoogde ze naar hem. 'Ik voel me soms nogal onzeker over mijzelf.'

Tomari moest lachen toen Lynn begon over hoe stoer hij er uit zag, want eigelijk was hij helemaal niet zo, hij had dat alleen gedaan om er voor te zorgen dat hij niet weer gepest zou worden en om wat minder bang over te komen, wat kennelijk wel had gewerkt "ik had nooit maar durven dromen dat een meisje zo mooi en lief als jij bent ooit verliefd zou worden op mij" zei hij toen Lynn tegen hem had gezegt 'En ik had ook nooit gedacht dat je mij leuk zou vinden', maar toen begon Lynn over dat ze onzeker was over zichzelf, wat Tomari eigelijk een beetje vreemd vondt "wat heb jij om onzeker over te zijn dan?" vroeg Tomari "je bent mooi in elk aspect van je prachtige blauwe haar" Tomari streek met zijn vingers door Lynn's haar "tot op de manier waarmee je bloost als je verlegen bent" en Tomari streek met zijn vingers over haar wang "je bent lief, aardig en vriendelijk, ik zou niet weten hoe je nog meer perfct zou kunnen zijn" zei Tomari waarna hij haar kuste, hij had elk woord van wat hij had gezegt gemeent, ze was in elk geval in zijn ogen perfect en kon niet zien hoe andere mensen iets slecht over haar zouden kunnen verzinnen

Lynn keek hem onzeker aan. Ze glimlachte bij zijn woorden over dat hij nooit had durven dromen dat zo'n lief meisje op hem zou vallen. Nou, Tomari, dat is je toch maar overkomen. Lynn grinnikte heel even bij die gedachte. "Wat heb jij om onzeker over te zijn dan?", vroeg Tomari toen en Lynn dacht even na. ''Je bent mooi in elk aspect van je prachtige blauwe haar", zei Tomari en Lynn bloosde. Dat viel ook wel weer mee! Zijn vingers gingen door haar haren en Lynn keek hem verliefd aan. "Tot op de manier waarmee je bloost als je verlegen bent", zei Tomari en nu bloosde Lynn nogmaals. Ondertussen waren zijn vingers over haar wang gegaan. "Je bent lief, aardig en vriendelijk, ik zou niet weten hoe je nog meer perfct zou kunnen zijn", zei Tomari en Lynn glimlachte even over zijn woorden. Ze genoot van zijn kus en kuste hem nogal innig terug. Per ongeluk kwamen er weer zachte kreungeluidjes. Oef... Wat haatte ze dat. Ze liet los en keek hem even aan. 'Ik haat het als ik per ongeluk kreun tijdens dat zoenen', zei ze en ze keek even verlegen naar beneden. 'En over je vraag waarom ik onzeker zou zijn: ik vind mijn benen dik, had graag een wat mooier bovenlichaam gewild en een plattere kont', somde ze op. Ze keek hem even lachend aan.

Tomari luisterde aandacchtig terwijl Lynn haar hart aan het luchten was over waarom ze onzeker was over zichzelf en liet haar uitpraten, toen begon Tomari echter met de tegenaanval "dat je kreunt tijdens het zoene toont alleen maar dacht je er echt van geniet, er is daar niks ergs aan" zei hij terwijl hij vriendelijk lachte, hij was hier echt serieus over, hij wou niet dat Lynn onzeker over zichzelf was terwijl er eigelijk helemaal gaat reden voor was "Je benen en je bovenlichaam zijn zo al perfect" zei hij terwijl hij met zijn handen langs haar lichaam streek "en je kont is zo juist goed vind ik tenminste" zei hij met een beetje van een grijns op zijn gezicht terwijl hij nu met zijn handen op haar kont zat, hij wist niet of ze het fij zo vinden en hij wist zeker dat ze er verlegen om ging doen, maar die kans moest hij gewoon wagen

Lynn keek hem nu eerder uitdagend aan. Nu hij weer! Zij had veel dingen opgesomd die ze vervelend aan zichzelf vond. Maar het was nu ook weer niet de bedoeling dat Tomari haar moest gaan kalmeren, of op andere ideeën moest gaan brengen, maar nu had ze tenminste tegen iemand kunnen zeggen wat haar probleem was met haar lichaam. "Dat je kreunt tijdens het zoene toont alleen maar dacht je er echt van geniet, er is daar niks ergs aan", zei Tomari en Lynn grijnsde en bloosde even. ''Je benen en je bovenlichaam zijn zo al perfect", zei Tomari, waardoor Lynn een grimas op haar gezicht kreeg en hem dankbaar aankeek. Zijn handen gingen langs haar lichaam en een korte huivering drong door Lynn heen. Ze negeerde het en liet zichzelf genieten en ontspannen. "En je kont is zo juist goed vind ik tenminste", zei Tomari en Lynn keek hem even met grote ogen aan toen zijn handen op haar kont zaten. Maar ze liet het toe. Ze wist wel dat Tomari meteen zou stoppen als ze het niet wilde, maar hier had ze geen problemen mee. Lynn vroeg zich echter af wanneer de problemen wel zouden beginnen en hoe ver haar lichaam wou gaan. 'Soms kan ik me nogal terugtrekken als je me ergens aanraakt. Alvast mijn excuses daarvoor. Het is gewoon dat ik dit nog nooit heb meegemaakt', bloosde ze. Ze klom voorzichtig van zijn schoot af en legde haar hoofd toen in zijn schoot, met haar hoofd naar voor gericht, zodat haar rug zich tegen Tomari's buik kon planten.

Tomari moest blozen toen Lynn van tevoren haar excuses aanbood over dat ze zich soms terug trok als ze op bepaalde plekken werd aangeraakt, zou ze daarmee zijn actie bedoelen toen hij aan haar kont zat? Hij had zelf op dit gebied ook totaal geen ervaring en wist dus niet echt waar hij voor moest uitkijken "het spijt mij juist als ik aan plekken zit waarvan je niet wil dat ik er aan zit, als dat zo is moet je het gewoon zeggen ok? dan hou ik meteen op" zei hij terwijl hij steeds roder werd
Lynn ging nu anders zitten, met haar rug tegen zijn buik aan, Tomari omhelde haar zachtjes en gaf haar een klein kusje in haar nek, hopelijk maakte hij niet nog zo'n misstap als dat hij net had gedaan

Lynn grinnikte even. Ze wist wel dat Tomari meteen zou stoppen als ze het niet meer leuk vond. Maar daarnet had hij niks fouts gedaan. Lynn voelde hoe ze dichter tegen Tomari werd gedrukt en ze kreeg een kus in haar nek. 'Het is fijn om te weten dat je meteen zou stoppen. Je hoeft je niet te excuseren, want ik vond het heerlijk, die aanraking. Maar dat je het weet', zei Lynn glimlachend en ze streelde zachtjes Tomari's benen. Ze vond het fijn dat ze een vriendje had die haar begreep, die haar liefkoosde en die met haar meevoelde. 'Waar is Toki trouwens?', vroeg ze en je kon horen aan haar stem dat ze zich een beetje zorgen maakte over het feit dat ze Toki nog niet had gezien. Ook al kende Lynn Toki nog niet echt goed, ze zou er altijd voor hem zijn en Toki was ook een deel van haar, net zoals Xana een deel van haar was en nu Tomari ook.

Tomari was duidelijk opgelucht toen Lynn zei dat hij niks fout had gedaan en Tomari moest lachen toen Lynn vroeg naar Toki "hem kennende ligt hij nog tot in de middag te slapen, hij is heel energiek als hij wakker is, maar als resultaat slaapt hij ook erg veel, maar ik kna hetzelfde vragen over Xana" zei Tomari terwijl hij zich nu eigelijk best wel af vroeg waarom ze niet mee was
Tomari wilde nu eigelijk niets liever ook dan alleen samen zijn met Lynn, Tomari mocht er dan nu wel een beetje stoer uit zien, maar eigelijk was hij nog steeds verschrikkelijk verlegen en een beetje bang over wat andere over hun zouden zeggen als ze hun zo zagen, en eigelijk vielen voor zijn gevoel Xana en Toki daar ook onder, zelfs terwijl hij wist dat geen van beide het erg zou vinden

Lynn keek Tomari vragend aan, toen de ingeving binnenkwam dat het zo vroeg was en dat Toki misschien nog gewoon zat te slapen. Stom! Daar had ze natuurlijk niet aan gedacht. "Hem kennende ligt hij nog tot in de middag te slapen, hij is heel energiek als hij wakker is, maar als resultaat slaapt hij ook erg veel, maar ik kna hetzelfde vragen over Xana", zei Tomari en Lynn glimlachte even, terwijl ze met haar handen zachtjes naar zijn hals reikte. 'Xana ligt ook nog te slapen. Ze voelt zich een beetje ziekjes. Maar meestal gaat dat na een dag weer over, misschien zelfs na een goede rust', sprak Lynn vol vertrouwen en ze gleed zachtjes met haar vingers over zijn hals. Ze kwam uit bij zijn slagader. Verbeelde zij het zich nou, of ging zijn hart echt zo snel op en neer? Lynn verbeelde het zich niet en ze glimlachte. 'Nou, je hart klopt echt heel erg snel', lachte ze vrolijk, terwijl haar ogen even fonkelden van pret.

Tomari was heel even bezorgd toen Lynn vertelde dat Xana ziek was, maar Lynn vertelde dat het ook snel over zou zijn, dus was Tomari weer een beetje opgelucht
Tomari bloosde toen Lynn begon over hoe snel zijn hart klopte, wat het waarschijnlijk alleen maar erger maakte, en probeerde toen uit te leggen waarom dat nou zo was "mijn hart klopt nou eenmaal sneller bij jou in de buurt" zei hij een beetje verlegen "dat is vast omdat ik zo verschrikkelijk veel van je hou"
Hij wist dat zijn gezicht nu vrij rood was en eigelijk wist hij zelf niet zo goed waarom, hij hield gewoon te veel van Lynn om het te verbergen dacht hij, in elk geval was ze nu bij hem, dat was al genoeg om hem blij te maken en zijn hart sneller te doen kloppen

Lynn keek met grote ogen naar zijn halsslagader. Dat ding leek wel steeds harder te gaan kloppen, naarmate zij iets liefs zei. Lynn hield haar eigen vinger even op haar eigen halsslagader, die ook hard ging. "Mijn hart klopt nou eenmaal sneller bij jou in de buurt", zei Tomari en Lynn bloosde, terwijl ze hem zachtjes streelde. "Dat is vast omdat ik zo verschrikkelijk veel van je hou", zei Tomari en Lynn verborg haar blozende gezicht tussen haar handen en durfde Tomari niet aan te kijken. Ze trok haar armen dichter om zich heen. 'Oef... Ik bloos!', smoorde ze ertussen en ze lachte. Ze deed haar handen van haar gezicht en ze keek Tomari rustig aan, terwijl haar hart op een ventilator leek. Lynn draaide zich en lag nu met haar hoofd naar Tomari's gezicht toe. Ze was redelijk moe. Lynn ging een stukje naar beneden, zodat haar hoofd nu precies in Tomari's schoot lag en draaide haar hoofd naar zijn buik. Daar liet ze het tegen rusten.

PROFILE MAGICIAN

» Samen met Ryuu
» Samen met Celedë
» Samen aankomen.
» Samen met Diva
» Tomari Reaper

Samen met Tomari

Samen met Tomari

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen