Terug naar Shadra

Diva zweeg om die woorden. Ze kuste Savador nogmaals en liet haar hoofd daarna op zijn borstkas rusten. Ze hoorde het regelmatige kloppen van zijn hart en kon haast iedere ademtocht voelen. Daarom zuchtte Diva ook geirriteerd toen er op de deur geklopt werd. Met zichtbaar veel tegenzin ging Diva van Savador af, fatsoeneerde haar kleding een beetje waar ze met een heldere stem aangaf dat degene die geklopt had binnen mocht komen. De deurklink werd naar beneden gedrukt en Johan kwam binnen. ''Juffrouw, de Heer Goldsmith is hier'' zei hij tegen haar. ''Laat maar binnen. En breng nog maar wat wijn Johan'' zei Diva kalm. Ineens had ze haar aristocratelijke blik weer. Ze wachtte kalm tot haar gast entree zou maken.

Savador volgde met een hand strelend de slanke lijnen van Diva's lichaam. Hij opende verbitterd zijn ogen toen hun moment werd onderbroken door geklop op de deur. Hij zag dat Diva er ook niet al te blij mee was. Teleurgesteld keek hij toe hoe ze van hem afging en aangaf dat de persoon achter de deur binnen mocht komen. Savador kwam half overeind en steunde op zijn ellebogen, zijn blik nijdig op de deur gericht. Het was geen verrassing dat het Johan was die binnenkwam. Het was meer een verrassing om wat hij te melden had. Hoewel hij Solomon niet meer zo erg haatte als eerst, had hij toch nog wel zo zijn twijfels over dat hij hier onverwachts op bezoek kwam. Het was Diva's beschermer, maar hij durfde het risico niet te nemen om hem alleen met Diva te laten. Savador bleef languit op het bed liggen en nam de moeite niet om een fatsoenlijke houding aan te nemen.

Wat opmerkelijk was, was dat Diva er erg gespannen uitzag. Het was dan ook niet Solomon die binnen kwam. Het was een oudere man. Hij had bruin haar maar wel dezelfde ogen als Solomon. Diva deed haar best om zo kalm mogelijk over te komen. ''Een erg onverwacht bezoek Amshel. Waar dank ik de eer aan?'' vroeg Diva kalm. Ze twijfelde even of ze haar volgende vraag zou stellen. ''Is Uw broer ook meegekomen?'' vroeg ze daarna ditmaal wel doelend op Solomon. Amshel schrapte even kort zijn keel en keek Diva met een vriendelijke blik aan. Tenminste daar moest het op lijken. Diva voelde een ijskoude rilling over haar rug gaan als ze in zijn ogen keek. ''Een tijd geleden Juffrouw Lenore. Ach ik dacht ik kwam even langs zodat ik wellicht wat werk uit handen kon nemen voor het feest. Dit is natuurlijk het eerste jaar dat U het zelf organiseert'' sprak hij met een zware stem. Amshel zweeg even voordat hij antwoord gaf op Diva's tweede vraag. ''Ja, mijn broer is meegekomen. Hij wacht beneden in de hal, maar Solomon kennende zal hij hier zo ook wel zijn'' zei hij daarna. Diva knikte even kalm. Ze liet het aan niets blijken maar in haar ogen kon je zien hoe ongemakkelijk ze zich voelde.

( https://2img.net/h/i184.photobucket.com/albums/x198/rpdsbucket/Blood%20Plus/Ahmshell41-3.jpg om een beeld van Amshel te geven xD)

Amshel had gelijk gehad met zijn voorspelling want niet veel later klopte Solomon op de nog openstaande deur. maakte een korte buiging voor Diva. Pas toen hij zag dat ze zich erg ongemakkelijk voelde glimlachte hij haar een moment bemoedigend toe. Daarna kwam Johan binnen met de wijn en zag dat Solomon er ook stond. ''Ah, de jonge Heer Goldsmith. Ik vroeg me al af waar U gebleven was toen de hal verlaten was'' zei hij kalm. Johan gaf iedereen een glas wijn en liep daarna weg om voor Solomon ook te halen. Solomon zelf ging afzijdig tegen de muur staan.

Savador bleef met een emotieloze blik naar de deur kijken, die in verbazing veranderde zodra hij niet Solomon, maar een andere en oudere man de kamer binnen zag komen. Hij gokte erop dat dit Solomons broer moest zijn. Die gokking werd juist gesteld bij het horen van Diva's vraag. Savador ging weer met zijn hoofd op het bed liggen en slaakte een zachte zucht. Zo te horen was Solomon vast ook van de partij bij het feest. Dat zijn broer ook mee was gekomen ontnam hem alleen maar meer goede moed voor morgen. Zorgeloos en aan Diva's zijde, dat was zijn beeld geweest over hoe het feest zou verlopen. Nu kwam daar ook Solomon bij die hen - of liever gezegd, Diva - ongetwijfeld op de hielen zou volgen, waar ze ook zouden gaan en staan. Savador hield zijn mening voor zich maar vroeg zich wel af wat voor rol Amshel rond dit alles speelde. 'Solomon,' zei hij zacht toen Solomon zelf de kamer na een tijd ook binnenkwam. Het was als begroeting bedoeld, maar het klonk niet bepaald hartelijk.

Diva nam het wijnglas van Johan aan en gunde zichzelf een klein glimlachje naar Solomon toen die haar moed probeerde te geven. Daarna keek Diva weer met een neutrale blik naar Amshel. ''Inderdaad dit is mijn eerste jaar allen. Maar mag ik U er wel op attend maken dat een goed verstand heb zoals de meste mensen. Dus het is een vriendelijk aanbod maar overbodig Asmhel'' zei Diva met een half glimlachje. Dat leek de man niet te bevallen want heel even veranderde er iets in zijn blik. ''Alsjeblieft, ik sta erop. U heeft ook al zoveel zorgen aan Uw hoofd.'' Vanbinnen zuchtte Diva. Die man bleef maar doordrammen. ''Goed dan'' stemde ze uiteindelijk in. ''Maar ik zou wel graag op de hoogte blijven van de dingen die U doet Amshel'' zei ze. Amshel knikte, maakte een lichte buiging en draaide zich om naar Solomon. ''Kom beste broer. Ik denk dat wij hier enkel in de weg lopen verder'' zei hij tegen hem maar vriendelijk klonk het niet. Eerder dwingend met veel dreiging erdoorheen. Met grote passen beende Asmhel daarna de kamer uit. Diva zuchtte even zachtjes van opluchtig. Ze keek daarna even naar Solomon. ''Jij bent er morgen toch wel bij hè. Ik geef het niet graag toe maar je broer maakt me doodsbenauwd'' zei ze.

Solomon volgde zwijgend het gesprek. Hij had wel Savador even kalm toegeknikt als teken ter begroeting. Ook hij vertoonde tekenen van opluchtig toen Amshel de deur uit was. Hij keek daarna naar Diva en schonk haar een warme glimlach. ''Van Amshel moet je je niet al teveel aantrekken. Al geef ik je gelijk dat ik hem ook geen prettige man vind'' zei hij tegen haar. Op Diva's eerdere vraag bleef Solomon even stil. Alsof het hem moeite kostte te antwoorden. ''Ik zal er even zijn. Als formaliteit weet je wel. Maar daarna moet ik snel weer weg. Amshel heeft me nodig. En ik denk dat jij wel in veillige handen bent'' zei Solomon met een korte blik op Savador. De einige reden dat Solomon naar hem keek was omdat Diva anders de leugen in zijn ogen zou zien. Amshel had hem helemaal niet nodig morgen. Solomon had er zelf voor gekozen snel weg te gaan. Dat voelde hij zich wel een beetje aan Savador verplicht. Diva was immers zijn geliefde hoeveel Solomon ook van haar mocht houden. Solomon pakte zachtjes Diva's hand en drukte er heel zacht, bijna onvoelbaar een kus op. ''Ik zie je vanavond bij het diner wel'' zei hij en met die woorden verliet ook Solomon het vertrek.

Savador was diep van binnen blij dat Amshel hen al zo snel verliet, en Solomon opdroeg om met hem mee te gaan. Hij staarde Solomon wantrouwend aan toen hij hem kort aankeek. De lange pauze tussen zijn woorden beviel Savador niet. Toch hield hij zijn mond en nam een klein slokje van zijn wijn, zijn slangenogen het tweetal vanuit zijn ooghoeken slinks in de gaten houdend. Hij sloeg het wijnglas in één keer achterover waardoor hij zich haast in de drank verslikte, enkel zodat hij het niet hoefde te zien hoe Solomon een kus op Diva's hand drukte. Toen hij zijn lege glas weer liet zakken, had Solomon de kamer al verlaten. Savador kwam alleen overeind om het wijnglas met een klap op een tafeltje neer te zetten en wierp Diva toen een priemende blik toe. 'Zo,' zei hij zuchtend terwijl hij zich weer achterover op het bed liet vallen. 'Dus hij is ook weer present.' Het klonk niet vredelievend, maar Savador deed zijn best om het laatste beetje haat dat hij voor Solomon voelde grotendeels verborgen te houden.

Diva deed moeite haar teleurstelling verborgen te houden en knikte kalm. ''Ik snap het volkomen Solomon'' zei ze neutraal. Ze liet toe dat hij een kus op haar hand drukte zoals de etiquette dat voorschreef. Ze ging niet in op het feit dat zijn lippen iets dichterbij haar hand kwamen dan eigenlijk mocht. ''Maar heel even zo te horen. Formaliteit'' zei Diva afzijdig. Ze liep even naar de kinderen toe en streelde hen allebei even afwezig over hun hoofdjes.

Savador staarde zwijgend naar het plafond en hoorde Diva's woorden. Ze moest het vast een teleurstelling hebben gevonden, maar hij hield zich stil. Hij kon nog steeds niet begrijpen wat er zo speciaal aan Solomon was, behalve zijn uiterlijk misschien. Savador hielp zichzelf overeind en stond langzaam van het bed op. Als hij daar bleef liggen zou hij met de tijd alleen maar lammer worden. Hij ging zwijgend naast Diva staan en keek met een lege blik op de kinderen neer. Wanneer hij ze zo sereen in hun wiegjes zag liggen, voelde hij zich vredig van binnen. 'We moeten ze nog benamen,' zei Savador glimlachend zonder zijn blik van de kleintjes af te scheuren. 'We kunnen ze niet naamloos door het leven laten gaan. Daarvoor zijn ze veel te waardevol.' Hij stak zijn bleke hand in een wiegje en aaide het meisje, waar hij bij stond, zacht over haar buik.

Diva knikte even kort. Ze dacht al een tijdje na over namen. ''Wat vind je van Asema. Voor het meisje dan hè'' zei Diva nadenkend. Het was zomaar in haar opgekomen. Waar het vandaan kwam wist ze niet goed. Ze zweeg weer een tijdje. Pas daarna zei ze ineens: ''Hij loog.'' Ze had het over Solomon nu. ''Amshel heeft hem niet nodig. Die is zelf op het feest aanwezig. Hij gaat eerder weg zodat hij U niet voor de voeten loopt. Zodat merendeel van de avond ik bij U ben en hij er niet achteraan loopt'' zei ze zachtjes. Ondanks alles had Diva het zo lief van Solomon gevonden.

Savador was nu van het buikje naar het hoofdje van het meisje gegaan, en streek er voorzichtig over. Haar soortgelijke slangenogen staarden hem recht aan. Hij trok zijn hand terug en rechtte zijn rug toen hij Diva's woorden hoorde. Hij trok haar zacht naar hem toe en drukte een kus op haar wang. 'Wat jij wilt. Jij hebt ze op de wereld gebracht,' stemde hij er zacht mee in. Hij liet Diva niet los, maar zijn greep verslapte zich even uit verbazing bij het horen van haar verdere woorden. Er viel even een stilte toen Diva uitgesproken was, waarin Savador bedenkte wat hij hierop zou kunnen antwoorden. Doordat hij wat van zijn stuk gebracht was werd het nadenken hem belemmerd. 'Is dat zo..,' kon hij enkel uitbrengen. Het klonk niet eens als een vraag. Hij keek een moment peinzend op de kinderen neer. Toen streek hij zacht door Diva's haar en streek met zijn wang langs de hare. 'Dan vraag ik me af wat ik voor Solomon terug kan doen,' maakte Savador uiteindelijk zijn zin af.

''Ik ben niet de persoon waar je dat aan moet vragen'' zei Diva kalm op Savador's woorden. Haar blik gleed van Asema naar haar zoontje. ''Wat vind je van Raven of Elwin?'' vroeg ze zachtjes. Ze keek even over haar schouder naar Savador. ''Als U het er niet mee eens bent moet U het zeggen hoor'' zei ze tegen hem. Het waren immers ook zijn kinderen. Hij mocht heus wel inspraak hebben op de namen die ze zouden kiezen.

Savador keek met een zachte glimlach op Diva neer toen ze zich naar hem had omgedraaid. Hij vond het lief van haar dat ze hem ruim liet meebeslissen. Hij streek bedenkelijk een lok achter haar oor en beet er even zachtjes in. 'Mijn voorkeur gaat uit naar Elwin,' zei hij zacht. Zijn ogen richtten zich op de kinderen in de wiegjes. Asema en Elwin - dat sloot mooi aan. Op de één of andere manier kon Savador zich geen betere namen bedenken. Het was alsof de gekozen namen voor hun kinderen waren geschapen.

''Dan wordt het Elwin'' zei Diva zachtjes en met een kleine glimlach terwijl ze twee naar de twee kinderen keek. Asema en Elwin, ja dat vond Diva wel mooi klinken bij elkaar. Diva keek even kort naar de klok. Daarna draaide ze zich weer om naar Savador. ''Kom, we hebben nog net genoeg tijd om dat pak even te zoeken voordat we gaan eten'' zei ze met een glimlach tegen hem. Ondanks dat Diva liever nog even bij Asema en Elwin was gebleven moest ze dit echt even doen. Anders zou ze er geen tijd meer voor vinden.

Savador staarde naar Asema en Elwin en hield Diva voor kort dicht tegen zich aan. De namen waren uitstekende keuzes geweest. Ze pasten bij elkaar en waren tegelijkertijd van Shadraanse bodem, wat hij ook wel nodig vond. Savador schrok uit zijn diep verzonken gedachten op toen hij Diva's stem hoorde en keek haar aan. Zijn ogen schoten even naar de klok. Zonder dat hij er zelf bewust van was geweest, waren de minuten razendsnel voorbij gekropen. Savador maakte nog geen aanstalten om te gaan, maar gaf Diva eerst een zoen op haar mond. 'Dat is goed,' zei hij zacht. Hij pakte haar hand beet en trok haar zachtjes mee. Bij de deur bleef hij stilstaan. Vanaf daar liet hij Diva hem maar leidden, anders liepen ze ongetwijfeld de verkeerde kant uit.

(Gefeliciteerd met je 1000ste bericht xD)

(Dank je

)

Diva grijnsde even naar Savador. Ze trok hem daarna zachtjes mee de gangen door. Na niet zo heel lang bleef ze voor een deur staan. Voor ze die open deed wachtte ze eerst even. ''Niet verbaasd gaan opkijken'' zei ze zacht. Daarna gooide ze de kamer open. Hij was helemaal vol met kledingstukken. Het leek meer op een winkel dan op een kamer. De ene zijde van de kamer was bedekt met allemaal kleding voor vrouwen in verscheidene maten en de andere zijde voor mannen. Diva liep op het stuk met de nette pakken en spitte die door. Uiteindelijk trok ze er een zwart pak uit van een zachte stof en toch licht aanvoelde. Er hoorde een al net zo zwart overhemd bij, een donkergroen hesje en een donkergroene stropdas beide van zijde. De knopen glommen goud met groene smarachten erin verwerkt. Diva liep ermee terug naar Savador. ''Kijk eens of dit U past'' zei ze nadenkend en reikte het pak aan.

Savador glimlachte onschuldig naar Diva terug en liet zich door haar meetrekken door de vele gangen. Bij de kamer waar ze voor stonden bereidde hij zich al voor op wat er zich achter de deur bevond. Hij was er nu wel aan gewend dat, wanneer er werd gezegd dat hij vooral niet verbaasd moest opkijken binnenin deze villa, hij juist zijn ogen uitkeek. En dat was inderdaad het geval toen de deur openging en hij haast een luxueuze winkel binnenstapte. Overal hingen kledingstukken die er peperduur uitzagen. Zoiets zou hij zelfs niet kunnen kopen met al zijn salarisgeld. Savador volgde Diva met stomheid geslagen naar een deel van de kamer waar de pakken hingen. Toen ze een chique pak uit het kledingrek trok, kon hij eerst niet geloven dat iemand als hij dat beslist mocht aantrekken. Met een wat houterige beweging pakte hij het pak aan dat hem werd toegereikt, waarop hij sprakeloos een kleedhokje in verdween. Hij trok zijn gebruikelijke kleding uit en hees zichzelf in het pak. Savador bekeek zichzelf in de spiegel; het zat als gegoten en hij voelde zich meer mannelijk dan ooit. Met nog wat ongeloof kwam hij even later het hokje uit met zijn oude kleding over een arm, en keek Diva wat verlegen aan.

Diva was ondertussen nog even gaan kijken voor andere pakken als deze niet zou passen. Ze had er een paar opzij gehangen. Ze grinnikte even zachtjes in zichzelf als ze terug dacht aan de sprakeloze blik van Savador. Ze keek op toen hij omgekleed en wel weer het kleedhokje uitkwam. Diva glimlachte even naar hem en liep op hem af. Ze trok zijn stropdas even recht en sloeg haar ogen naar Savador. ''Het ziet er mooi uit'' zei ze zachtjes omdat ook zij sterk onder de indruk was. Ze drukte Savador even een kus op zijn lippen. ''Ik was alweer vergeten hoe ongelofelijk knap U was in pak'' zei ze op een plagerige toon.

Savador liet Diva zijn stropdas rechttrekken, maar hij stond er maar als een zoutzak bij. Hij moest er nog altijd even aan wennen dat Diva haar rijke bestaan nu met hem wilde delen. Hij ging even zwijgend met een vinger langs de met smaragd bezette knopen. Het was zoveel beter dan zijn goedkope paarse pak die hij had aangetrokken voor het Kerstbal. Bovendien stond groen hem beter. Savador wist weer een houding aan te nemen zodra Diva hem kuste. Hij drukte zacht een kus op haar lippen terug en glimlachte om haar woorden. 'Schoner dan jouw schoonheid is onmogelijk,' zei hij triomfantelijk terug. Nu hij het pak al een aantal minuten aanhad, begon zijn zelfverzekerheid toe te nemen. 'En jij?' vroeg Savador na een tijdje. 'Je bent al sprankelend genoeg, maar een paar attributen om je nog verleiderlijker te maken kan geen kwaad.' Hij pakte Diva's hand beet en nam haar mee naar de rekken met vrouwenkleding, alsof hij nu degene was die de leiding nam.

Diva liet zich door Savador meetrekken. Ze liet haar ogen even langs de rekken met kleding gaan en uiteindelijk trok ze er een donkergroene jurk uit. Ze glimlachte even licht ondeugend naar Savador en verdween daarna zelf in een kleedhokje. Ze kleedde zichzelf om en kwam daarna het hokje weer uit. Ze draaide even kort een rondje en keek Savador aan. ''En?'' vroeg ze glimlachend.

( https://2img.net/h/i684.photobucket.com/albums/vv206/black_order_excorcists/thFirewater.jpg )

Savador bleef als een soort keurmeester bij het kledingrek staan tot Diva haar benodigde attributen gekozen had. Het werd uiteindelijk een donkergroene jurk. Hij keek haar glimlachend na tot ze het kleedhokje in verdwenen was en wachtte haar tegen de muur met over elkaar geslagen armen op. Diezelfde glimlach was nog niet van zijn gezicht verdwenen toen Diva weer terugkwam. 'Moet je dat nu echt nog vragen?' vroeg Savador grijnzend. 'Je weet zelf heel goed dat je er beeldschoon uitziet. Groen bij groen sluit bovendien mooi aan, waardoor we er alleen maar knapper op worden.' Hij lachte even zacht en sloeg zijn lange haar achter zijn schouders.

Diva grinnikte ook even zachtjes. Toch vond ze dat er eigenlijk nog iets ontbrak. Ze liep naar een lade kast en trok die open waardoor er verschillende sieraden netjes opgeborgen tevoorschijn kwamen. Ze pakte een hele lange gouden ketting waar dezelfde groene smaragden in terug kwamen als in de knopen van Savador's pak. Diva snoerde de ketting vast rond haar heup. De ketting was er gelukkig lang genoeg voor. Daarna liep Diva naar een spiegel. ''Beter'' mompelde ze in zichzelf. Daarna wierp Diva even kort een blik op de grote staande klok die er stond. ''We kunnen maar beter naar beneden. Ik denk wel dat het eten zometeen opgediend wordt'' zei ze tegen Savador.

Savador keek toe hoe Diva naar een lade kast liep en kwam haar nieuwsgierig achterna toen ze voor de spiegel ging staan. In de spiegel zag hij een gouden ketting, bezet met dezelfde smaragden als in zijn pak, vastgesnoerd om haar heup. 'Veel beter,' stemde hij met Diva in. Hij wreef met zijn bleke handen langs haar middel terwijl hij hen nauwkeurig in de spiegel bekeek. Ze pasten goed bij elkaar, vond Savador, vooral nu er gelijkernissen waren in zijn pak en in Diva's jurk. Hij draaide zijn hoofd om naar de klok bij het horen van Diva's woorden. 'Dan gaan we dat maar doen,' antwoordde hij vastberaden. 'Al hoop ik wel dat ik de volgorde nog weet van het gebruik van het bestek. Heb je daar geen geheugensteuntje voor?' Savador drukte een kus in Diva's hals en pakte glimlachend haar hand beet. Voor nu liet hij haar hem weer leiden.

Diva stopte even toen Savador haar los liet. ''Ik kleed me eerst weer even om. Deze jurk wil ik mooi houden. Ik wil niet het risico lopen dat hij vies wordt'' zei ze zacht. ''Houd U dat wel aan of gaat U zich ook nog verkleden?'' vroeg ze daarna zacht. Zonder verder op antwoord te wachten liep Diva naar het rek kleding en pakte er een zwarte jurk uit met een lage hals. Aan de rechterkant reikte de rok tot net over haar knieen en liep zo schuin naar beneden tot hij aan de linkerkant tot haar enkels reikte. Ze pakte er een stel hoge hakken bij die met bandjes rond haar voet liepen. Ze verdween de kleedruimte weer in en kwam omgekleed terug. De ketting legde ze weer in de la en ze hing de groene jurk terug. Ze pakte een zwarte ketting met een witte druppel eraan van diamant. Ze knoopte het zwarte lint strak om haar nek. Verder deed ze nog een paar armbanden om, zette haar zwarte haar vast in een knot en stak er een witte roos tussen. Ze keek even naar Savador en wachtte af of hij zich nog wou omkleden of het zo wel best vond.

PROFILE MAGICIAN

» Terug van Shadra
» No, I'm not from Shadra
» De Shadra etage.
» Kamp deelnamens: Shadra
» Terug.

Terug naar Shadra

Terug naar Shadra

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen