De shuttle stopte met een lichte schok. Wren scheurde haar blik los van de stoel voor haar en keek kort uit het raampje voor ze haar spullen pakte en opstond om naar buiten te lopen. Ze was een beetje misselijk, het was een lange reis geweest. Zo ver was ze nog nooit geweest, dus voor iemand van Puffoon was het best een eind. Ze slingerde haar rugtas op haar rug en riep Siri, haar zwarte kat. De poes kwam direct naar haar toe, van ergens achterin de shuttle. 'Waar heb jij nu weer gezeten?' glimlachte Wren. Siri herinnerde haar direct aan Robin, die haar in zijn armen had gehouden toen ze haar spullen bij elkaar pakte en ingestapt was, op weg naar Starshine Academy. Haar lieve, grote broer.. Ze moest nu geen heimwee krijgen! Wren beet op haar lip en pakte haar koffer, die een eindje verderop stond, zodat ze er geen last van zou hebben. Hij was onderweg open gegaan tijdens een scherpe bocht; ze had al haar spullen van de grond mogen rapen. Tijdverdrijf, jazeker, maar of het ook echt leuk was.. Gelukkig had ze de kleine spulletjes in haar toilettas gepropt, zodat ze in ieder geval geen oorbellen hoefde te rapen. Wren deed de deur open en knipperde even met haar ogen. Bijna had ze verwacht op Puffoon uit te stappen, al kwam ze daarvandaan. Nee, dit was anders. Een nieuw begin. Ze was van haar vorige twee scholen getrapt vanwege haar uitgesproken mening en haar zwakte alles te zeggen wat ze dacht. Dat konden docenten meestal niet waarderen, evenals de leerlingen zelf. Op haar vorige school hadden ze haar zo buitengesloten dat ze op advies van de docent overgeplaatst was. Hopelijk ging het hier beter. Met wat moeite sleepte ze haar koffer naar buiten en deed de shuttledeur weer dicht. Oké.. en nu? Welke kant moest ze op? Haar lange zwarte haren vielen los langs haar rug. Soms dachten mensen dat ze van Shadra kwam, al was ze helemaal geen depressief, duister persoontje. Daar kon ze eigenlijk niet zo goed tegen. Iedereen moest er maar aan wennen dat er ook donkerharige mensen van Puffoon waren! Wren hoopte dat iemand haar de weg wilde wijzen, anders was het echt iets voor haar om te verdwalen.

Half gapend kwam Nina uit een shuttle gestapt. Ze was een weekendje naar huis gegaan. Ze had een handtas over haar schouder geslagen. Ze was eerder er geweest om wat dingen te halen. Dingen die je hier nooit zou kunnen krijgen. Ze grinnikte terwijl ze de shuttle uitstapte, het gebouw uit en het eerste wat ze deed was een sigaret pakken. Ze was er laatst achter gekomen dat dit een van de weinige dingen was dat haar hier doorheen kon slepen. Nog anderhalf jaar. Te lang. Ze moest hier eerder weg. En zeker met de plannen in haar hoofd kon ze hier niet te lang blijven. Ze stopte het nicotine bommetje tussen haar lippen en stak het aan. Zoog eraan en liet de rook haar longen vullen. Het gaf een zalig gevoel. Normaal rookte ze nooit zoveel. Alleen de laatste dagen.. Ze haalde de sigaret uit haar mond en blies de rook uit. De Sigaret hing nu naast haar heupen. Haar benen had ze voor een keer niet omringt met weinig stof maar juist een keer met een strakke broek die al haar vrouwelijke vormen rond heupen liet zien. Er zat een slordig shirt over die ze onder haar boezem had vastgezet met een grote riem, die gelijk aandacht trok naar haar boezem. Haar voeten gehuld in enkel laarsjes die voor een keer geen hak had. Op een rustige pas liep ze het pad af richting het gebouw maar besloot op een bakje te gaan zitten. Iets wat haar herinneringen omhoog deed komen van haar eerste dag. Ze grijnsde en nam nog een haal. Gooide vervolgens de nog halve sigaret op de grond en stampte hem uit. Ze was zo blij dat ze het andere extra had gekocht. Alleen nog naar binnen smokkelen en haar week kon niet meer kapot. Ze had ditmaal genoeg meegenomen. Ze bukte even voorover om de verfrommelde peuk op te rapen en hem in een prullenbak te gooien. Ze zuchtte het laatste beetje rook uit haar mond. De walm ging omhoog en Nina glimlachte tevreden. Ze had helemaal niet in de gaten gehad dat er iemand van een andere shuttle was gekomen. Tot ze haar hoofd draaide en naar een meisje keek. Waarschijnlijk even oud. Haar glimlach verdween weer en met een ietwat arrogante blik keek ze haar aan. Fronste even knikte als begroeting en bleef haar aanstaren. Bekeek haar van top tot teen. Ze had het zo veel beter getroffen. Ze sloeg haar ene been over de ander heen. Wende haar blik niet af van het meisje. Lichtjes krulde haar mondhoeken omhoog. In een geheimzinnig lachje, dat een stuk vriendelijker oogde. Al voelde Nina het niet zo. Het meisje zag er nogal uit alsof ze hulp nodig had. En Nina kon misschien nog wel eens van pas komen. Ze grinnikte zachtjes. "Hallo!" probeerde ze op een spontane manier te roepen.

Waarom had ze ook alweer zoveel in haar koffer gestopt? Ze had vroeg op moeten staan voor de shuttle, geen geduld tegenwoordig. Tieners slapen uit, duidelijk? Wren deed een paar stappen uit de buurt van de shuttle, die weer ging vertrekken. Dan zag ze er misschien niet zo alleen uit. Robin had haar ontzettend veel spullen meegegeven; hij was bezorgder dan hij liet zien. Dat vond ze ontzettend lief. Eigenlijk was haar broer de enige die haar temperament wat in kon tomen en om haar kon lachen. Wren gaf het op te doen alsof ze iets deed en de koffer te verslepen. Ze had er net zo goed twintig bakstenen in kunnen stoppen, dat had hetzelfde effect gehad. Ze deed de haarband wat rechten in haar haren en trok haar jurkje recht. Ze had een wit shirt aan met mouwen die niet lang waren maar wel wijd en luchtig uitliepen. De randen waren blauw, al was het geen matrozenblauw. Het rokje eronder was van een donkerder blauw dan de randen van haar mouwen en kwam tot iets boven haar knieën. Ze had laarzen aan die tot tien centimeter onder haar knieën kwamen, helemaal in het zwart met fijne zilveren kettinkjes eraan. Wren vond het niet erg dat niet iedereen naar nieuwelingen staarde. Waarschijnlijk kwamen hier genoeg 16-jarigen met de shuttle, al helemaal van Puffoon. Wat miste ze die planeet, nu al eigenlijk. Ze liet haar blik over de mensen op het platform glijden. Er liepen best wat mensen rond, misschien waren ze een weekendje naar huis geweest. Dit was haar laatste weekendje thuis geweest, voorlopig. Haar ouders wilden dat ze huiswerk maakte en niet als excuus naar hen kwam. Haar blik bleef hangen op iemand met kort, zwart haar, die naar haar keek. Ze had net een sigaret geplet onder haar laarsjes en nu keek ze arrogant om. Wren trok een wenkbrauw op. Ze haatte roken; het verpestte de lucht ontzettend, het stonk en het was ongezond. Nee, dat was iets wat ze niet wilde gaan doen. Wren fronste terug naar het meisje en vroeg zich af wat haar probleem was. Het kleine glimlachje wat er vanaf kon maakte het er nu niet bepaald beter op voor Wren, die er ook niet van hield aangestaard te worden. Toch, ze had hulp nodig. Misschien kon dit meisje het haar geven. Ze hoefde niet achter haar aan te lopen voor de rest van het jaar omdat zij haar geholpen had. Het was maar van korte duur. Waarschijnlijk zou ze toch geen vrienden met haar worden; Wren was niet echt iemand die mensen snel vertrouwde. 'Hallo!' riep het meisje naar haar, met moeite spontaan. Wren stak haar hand op. 'Hoi,' antwoordde ze rustig. 'Zou jij me kunnen helpen? Ik ben nieuw hier. Wren Máraz,' stelde ze zichzelf voor, met de vraag er in een keer bij. Niet moeilijk doen, hoor.

Nina glimlachte wat breder bij het zien dat het meisje naar haar zwaaide. Nina stond op en merkte vrijwel meteen dat ze boven haar uit torende, en dat met laarsjes aan. Nina was altijd groot geweest. Groot en mager, alles op de juiste plek, haar vormen van het lichaam kwam altijd goed uit, een droom voor vele jongens. Een abrikoos kleurige huid, pikzwart haar en grijs-paarse ogen. Ze liep op het meisje, dat kon ze immers nu wel zeggen, af, haar tas goed om haar schouder geklemd. Niemand mocht weten wat er in zat. Nina glimlachte. "Wellicht kan ik je helpen. Ligt eraan waarmee ik je moet helpen Wren Máraz." Nina's heupen gingen sierlijk heen en weer, gewoon van nature. Als er een jongen zou zijn zouden ze toch net wat erger heen er weer gingen. "Nina. Nina Chloë Maiy, aangenaam." Ze had van huis uit toch nog een beetje manieren geleerd. Ze stak haar hand vriendelijk uit. Pakte Wren ze niet aan, nou dan niet. Nina glimlachte en draaide zich weer om om te geen zitten, waardoor haar tas bijna tegen het hoofd van Wren kwam. Tjsa, dan moest je ook niet klein zijn. Ze grinnikte. "Wil je weten waar je heen moet, wat waar is, wat voor toeristische plekken erzijn..?" Nina perste er met enige moeite een gemeende vriendelijke lach uit. Maar dat meisje zou vast wel merken dat ze er moeite mee had. Nina ging zitten en sloeg haar been weer over haar andere heen en keek vragend naar het meisje. God wat was ze blij dat ze haar lichaam had, en niet zo's lichaam als het meisje. Dat zou ze niet kunnen verdragen. Maargoed, wat je niet hebt kan je ook niet missen, dus zei zou er vast blij mee zijn.

Wren was niet blij dat het meisje boven haar uittorende; ze was al klein, dan hoefde iemand dat nog niet eens te benadrukken met die hakken! Maar goed, dat kon dat kind ook niet weten. Wren deed haar rugtas goed over haar schouder en keek toe hoe het meisje naar haar toe kwam, haar heupen overdreven wiegend. Vast weer zo'n kind dat geloofde dat iedere jongen voor haar viel. Trouwens, dat zouden jongens ook wel doen, leeghoofden. Gingen alleen maar op het uiterlijk af. Vaak werd ze gezien als een gothic, vanwege haar zwartblauwe haar en idem dito gekleurde ogen. Wren was erg dun en 'plat', als sommigen zeiden. Ze was lang niet zo knap als het meisje dat aangelopen kwam, maar daar was ze ook blij mee. Dit kind zou ze gemakkelijk geloven als ze vertelde dat ze tien keer naar de plastische chirurg geweest was. Ze was er nu alleen niet om ruzie te zoeken, dus liet ze het opgeblazen ego van dit meisje maar intact. Wren kreeg het voor elkaar om nog enigszins vriendelijk terug te glimlachen. 'Het zou fijn zijn als je me wat informatie kunt geven over de school en kunt vertellen wat er allemaal is. Ook waar de slaapzalen zijn, alsjeblieft, Nina,' antwoordde Wren, zich bewust van de woorden die ietwat sarcastisch klonken. Het was best een mooie naam, maar dat zei nog niets over het karakter van Nina Chloë Maiy. Wren pakte haar hand aan en schudde hem losjes. Een eerste dag was niet bedoeld om vijanden te kweken.. hoewel. Met dit kind kon ze vast nog fijne ruzies hebben, ze zag er wel uit als iemand die net zo'n uitgesproken mening had als Wren. Ze kreeg bijna een tas tegen haar hoofd en deed voor haar eigen veiligheid een stap opzij. Oké, was het nu de bedoeling dat ze een gesprek ging starten? Wren probeerde iets origineels te bedenken, maar kwam op een gegeven moment op een ontzettend standaard iets uit. 'Ik vroeg me af, Nina, van welke planeet kom jij?' vroeg ze, proberend geïnteresseerd te kijken. De informatie die Nina haar kon geven boeide haar persoonlijk meer, maar goed.

Nina klopte nogal sarcastisch naast zich. Misschien was het zo wel makkelijker praten. Hoewel ze zelf liever in een hoekje ergens zitten om een joint op te steken, maargoed, vanavond was er nog meer tijd. Haar platte schoentjes tikte ze zachtjes op de grond. Het was misschien maar goed geweest dat ze juist geen hakken aan had, zeker niet voor het kleine meisje voor haar. Bij de opmerking van Wren glimlachte ze wat. Had dat kind zelf niet de folder door gelezen of krijgen alleen onhandelbare, flirterige, met kinderen, achtige types die folder met alle regels en alle wetten hier, en wat er te vinden was etc. Nina knikte. "Op het buitenterrein heb je een aantal plekken waar je naar toe kan gaan. Daar.." Ze wees per keer aan waar het was. ".. heb je de ruïnes en het duistere bos, daar verderop is de waterval en het stille meer. Dan heb je voor het kasteel daar, dat is trouwens de school maar dat spreekt voor zich, het grasveld en naast de school zitten de kassen. De Shadranen zijn vaak te vinden in het bos, de Cassianen bij het water, De Gren en Erds bij het gras en de kassen. En de rest zwerft geloof ik zo'n beetje overal. Dat oet eigenlijk iedereen. En dan heb je in de school een aantal etages met de leslokalen, een aantal etages met de verblijfplekken per afkomst, en bij die toren zitten de legendarische magiërs." Ze keek even naar Wren. "Op elke etage heb je een woonkamer, een jongens en meisjes slaapzaal en verder wat je nodig hebt. Ze verwachten meestal dat je in de aula bij de kantine eet." Nina wiebelde even met haar voet, die in de lucht hing, heen en weer. Keek naar Wren die zich afvroeg waar ze vandaan kwam. Iets wat zo standaard was dat Nina er normaal gesproken niet eens de kracht voor had om op te antwoorden. "Razen, en jij Wren?" Waarom moest bij elke zin haar naam er achter. Nina keek even voor zich uit en rolde lichtjes met haar ogen. Stak haar hand in haar tas om nog een sigaret te pakken. Ze had iets nodig om hier doorheen te komen. "Do you mind?" Vroeg ze sarcastisch terwijl ze een sigaret tussen haar lippen stopte. Hem eigenlijk al aan stak voor ze antwoord kreeg. Nam een haal en blies de rook van Wren weg. Ze wist dat sommige mensen niet van de rook hielden en het was niet bepaald beleefd om het in iemand zijn gezicht te blazen.

O, dat had waarschijnlijk ook in de folder gestaan, realiseerde Wren zich toen ze de uitleg hoorde. Eigenlijk had ze die niet eens gelezen; ze was hier gewoon naartoe gestuurd, in de hoop dat het wat zou worden met haar. Ze knikte, alsof ze er wat van begreep. Dus Puffoonmensjes zweefden zomaar doelloos ergens rond? Mooi, daar kon ze wel aan voldoen. Dat kasteel was de school.. hopeloos ouderwets, maar goed, wat had ze dan verwacht. Wren ging naast Nina zitten, maar alleen omdat ze haar dan makkelijker kon verstaan. Het geluid van de shuttles verstoorde hun gesprek een beetje, al wist ze niet of ze dat nu zo'n probleem vond. Wren knikte nogmaals. Op welke etage zou de Puffoonetage zitten? Dat vroeg ze zo wel, waarschijnlijk had alles in de folder gestaan.. die nu allang en breed verwerkt was tot iets nuttigs. 'Ik kom van Puffoon,' antwoordde Wren. Razen.. vuurplaneet. Daar zou ze nu echt niet willen wonen, veel te warm. Trouwens, die mensen daar waren allemaal zo creatief en dergelijke, tenminste, dat was hun imago. Alle onnuttige, lelijke kunst kwam daarvandaan, daar kon je op rekenen. Wren vertrok haar gezicht even en gaf maar geen antwoord. Roken, ze haatte het. Je raakte er alleen maar verslaafd aan. Ze liet haar rugtas los boven de grond. Gelukkig kreeg ze de rook niet in haar gezicht. 'Bedankt voor de uitleg. Ik snapte er hier al zo weinig van, ben er gewoon naartoe gestuurd,' vertelde Wren terloops, hoewel ze niet alles ging vertellen over haar verleden. 'Ik ben van m'n vorige school afgetrapt,' merkte ze op, terwijl ze Siri op haar schoot liet springen en de zwarte kat begon te aaien.

Nina nam nog een hijs doen ze hem met wat magie uit liet gaan en terug in het pakje liet glijden. Ze rook blies ze nu naar boven uit door haar hoofd naar achter te gooien. Ze glimlachte even, nouja het moest een glimlach vormen. Nadat de rook haar longen had verlaten draaide ze haar hoofd naar Wren om. Ze knikte naar haar toen ze zei dat ze van Puffoon kwam. En dat leek haar rot. Voornamelijk omdat je altijd last had van wind. Hoewel het leuk kon zijn in combinatie met vuur. Ze grinnikte. "Goh. Jij ook al." Zei ze wat sarcastisch tegen Wren toen ze vertelde dat ze zomaar hier heen gestuurd werd. Daarna zei Wren nog iets. Nina trok haar wenkbrauwen op. Hoevaak was zij wel niet van school getrapt. Ze dacht even na. Raziaanse middelbare school, Middelbare school Razen, Fireschool en de Raziaanse vuurschool. Vier stuks in totaal. Was dit dat een school voor probleem kinderen. Ze grinnikte. "Wat een toeval." Vulde ze aan na de opmerking van Wren. Nina keek even op en zag een of ander zwart murmel aan kwam lopen en op Wren's schoot sprong. Nina stak haar neus even op en begon vervolgens te niezen. Een allergie voor dieren. Voor alle dieren die ook maar een aantal haren hadden. Ze zag gewoon de haren van het beest afvliegen. Ze schoof een klein stukje opzij. "Je bent niet de enige." Nina dacht alleen al aan de reden waarom ze hier was. Ze slikte even duidelijk. Zuchtte en keek naar Wren om vervolgens haar blik te wenden op haar platte schoentjes.

Hé, dat werd tijd! Nina liet de sigaret uitgaan en deed hem terug in het pakje. Wren had het idee dat ze een lichte glimlach om haar lippen kreeg, al probeerde ze dat niet te laten merken. Ze had namelijk niets gezegd, dat het niet mocht, dus ze moest ook niet zeiken. Wren bleef Siri aaien en tikte verveeld met haar voet op de grond, zachtjes. Verveeld leunde ze wat achterover. Nee, met dit meisje kon ze niet echt een aardig gesprek voeren, gewoon omdat ze geen van beiden geïnteresseerd waren in de ander. Kom op zeg, ze kwam hier gewoon om naar school te gaan. Was daar nu ook al iets mis mee? Aan de sarcastische toon van Nina's antwoord was duidelijk te horen dat zij ook van school gestuurd was.. meer dan één keer. Interessant. Als ze echt beleefd was moest ze daar misschien iets over vragen. Geweldig, dit was echt één van de meest sarcastische gesprekken die ze in tijden gevoerd had. Heerlijk. Het viel Wren op dat Nina in één keer begon te niezen. Waarschijnlijk Siri's schuld. 'O, sorry,' verontschuldigde ze zich halfhartig, waarna ze Siri op de grond zette. De kat had waarschijnlijk echt zin om de omgeving te verkennen of had te lang stilgezeten. Of een combinatie. In ieder geval, ze keek Wren even vragend aan en ging toen weg. 'Ben jij ook van school getrapt?' grijnsde Wren. 'Toevallig, ik heb gehoord dat hier wel meer probleemgevallen zitten,' merkte ze op. Daar hoorde zij zeker weten bij.

Nina grinnikte luid. Het was gewoon iets dat ontsnapte na de opmerking van Wren die ze er achter aan gooide na haar vraag. "Achja. Een, Twee, Drie.. Vier keer in totaal. Voor verschillende redenen." Nina hield even haar mond. Ze voelde dat ze haar grootste geheim er bijna uit had gegooid. "Drugs is de grootste denk ik zo." Ze zei het ongegeneerd. Ze vond het ook niet erg. Ze hadden maar te accepteren hoe zij was. Inclusief het gedeelte van de drugs, sigaretten, en dan natuurlijk ook haar kind. Maar daar zou ze geen woord over zeggen. "Wat is jou reden om van school getrapt te worden.. Ongewenste intimiteiten bij leerkrachten, leerlingen.. uhm..." Ze grinnikte naar Wren. Niet dat ze zo een meisje leek, totaal niet. Ze leek te onschuldig. Het was iets wat meer bij Nina paste, wat ook wel eens een rede was geweest. Een beetje flirten met de leerkracht, en soms wel eens iets verder. Al ging het met leerlingen makkelijker. Gewoon een sexy shirt zonder beha eronder en een diep uitgesneden decolleté deed wonderen. Iets wat ze Wen ook wel zou kunnen aanraden! Ondanks dat ze, volgensmij, vrij weinig had. Een wat vriendelijkere glimlach lag om Nina's gezicht. Ze hield wel van mensen zoals zij was. Ja duidelijk wel. Dat waren de personen waar ze het liefst mee omging. Die wisten vaak wel een beetje hoe of wat.

Wren kon er niets aan doen; een school vol probleemkinderen klonk niet alleen komisch, het klonk ook grappig en als een hel voor de leraren. Best.. leuk, om het maar zo te zeggen. Met een halve grijns keek ze naar Nina, die de keren dat ze van school getrapt was optelde. Drugs, stoer. Wren kon wel lachen met Nina nu, iemand die niet moeilijk deed over dat soort dingen. Wren hield niet van roken, maar drugs stonken niet. Trouwens, ze gebruikte ze niet zelf. Wren dacht even na en luisterde ondertussen naar Nina's gissen. Nee, dat was inderdaad meer iets voor dat meisje; zij had er het lichaam voor. 'Nou, nee, dat zou mij niet lukken,' grijnsde Wren. 'Ik heb de docenten alleen maar gepest en een beetje met drugs gedeald. Voor de rest een grote bek, maar dat is niet zo erg,' meende Wren. 'Waarschijnlijk waren die leerkrachten op mijn school gewoon watjes, ze konden er niet eens tegen als je één ding tegen ze zei. Best grappig,' herinnerde Wren zich. Nina zag er ook niet uit als een addict, ze was nog best knap voor iemand die rookte en dergelijke. 'Ik ben maar een amateur, met twee keer!' Wren grinnikte even. Vier keer, dat was kunnen! Ze zag haar vroegere lerares al helemaal voor zich, met de handen in het haar. 'Die docenten kunnen ook nergens meer tegen,' meende Wren. 'Ik weet nog niet wat ik op deze school ga doen, ik bedoel, die Savador is niet echt gemakkelijk te pesten,' dacht ze verder. Haar ontmoeting met Savador, om haar rooster op te halen, was net zoals hij met andere leerlingen was geweest; nors, kortaf, boos. Daar moest ze maar aan wennen zeker. Wren was blij dat ze Nina tegen was gekomen en niet één of ander mietje dat huilend wegrende als je 'coke' zei, of iets dergelijks. Aan dat soort trutjes had ze zo'n hekel!

"Waarom zou het je niet lukken. Komop! Ik kan je helpen hoor!" Nina grinnikte even. Ze luisterde naar Wren die vertelde hoe zij van school getrapt was. Daar kon Nina zichzelf ook wel in zien, Grote mond, flirterig gedrag en stoned zijn in de klas. De perfecte combinatie! Ze knikte en grinnikte. De opmerking van een amateur zijn deed haar lachen. "Ik wed dat de meeste hier nog nooit van school getrapt zijn. En anders hooguit 1 keer. Dus amateur kan ik je niet noemen.. Al heb je een lange weg te gaan om me in te halen!" Ze keek naar Wren die verder ging. "Daar kan ik je niet meer dan gelijk in geven. Een gil en ze rennen bij wijze van al gillend weg." Ze grinnikte. Er vormde nu echt een gesprek. Wren volgde over hier. "Ach. Ik moet nog steeds naar die man toe. Ik heb gezorgd dat andere aan mijn rooster kwamen, al moet ik denk ik toch maar eens langs gaan, zeker omdat het mijn mentor is. O misschien als je een keer stoned in zijn les zit kom je ver." Ze grinnikte zachtjes. Hoewel ze het zei zonder moeite had ze ergens in haar achterhoofd het idee dat ze het niet zo snel zou doen. "Al laat hij volgensmij niet snel met zich sollen. En dus zal er heel wat nodig zijn!" Ze keek even naar Wren. En wendde daarna haar blik af naar de omgeving. Zuchtte even zachtjes. Ja die Savador was niet snel te belazeren. Maar er moest een manier zijn.. En die zou ze uitvogelen ook!

Wren lachte zachtjes toen Nina haar hulp aanbood. 'Daar houd ik je aan!' Ze vond het gesprek met Nina steeds leuker worden. Beide waren eerst nogal.. ongeïnteresseerd geweest, maar dat begon nu wel te veranderen. Ze was misschien niet zo knap als Nina, maar niet alleen flirten zorgde ervoor dat je uiteindelijk van school getrapt werd. Ze was er niet op uit om van school getrapt te worden, dat niet, maar het vervelend doen was ze zo gewend geraakt. Er waren altijd grenzen om op te zoeken.. en dat deed ze graag. Misschien zat ze wel met Nina in de klas? Moest ze een keer vragen. Wren's lach werd breder toen Nina haar 'complimenteerde' over dat ze geen echte amateur was. Het was wel waar, sommige kinderen hier... die beefden al als ze een uur na moesten blijven. 'Ik ben pas nog naar Savador toe geweest, hij is ook mijn mentor. Zijn slang ging helemaal naar m'n kat sissen en ik heb haar maar buiten gezet. Hij was chagrijnig!' grinnikte Wren. 'Dat stoned in de les zitten is wel een idee. Ik zit in de 5e, misschien zit ik wel een keer bij je in de klas,' grijnsde Wren. Als dat zo was, dan ging ze echt naast Nina zitten! Dat werd.. geweldig. De woorden die volgden waren waar.. Savador liet niet zomaar met zich sollen, hij was niet gek. Wren beet even op haar lip en deed alsof ze diep nadacht. 'Er moet een manier zijn om hem gek te laten worden.. Samenwerken?' grijnsde ze naar Nina. Nina was de echte professional van hun tweeën, al kon zij er ook wat van. Trouwens, het werd vast wel gezellig met net zo'n iemand als zij erbij, type rebel. Jammer genoeg voor de leraren, vormden zij meer een uitdaging dan de opdrachten die ze opgaven. Wren had het idee dat dit een leuk schooljaar ging worden, al was ze er nog maar net.

Nina glimlacht oprecht vriendelijk naar Wren. Iets wat ze zeker niet snel deed. Maar ondanks het stroeve begin wist Nina ergens dat ze aan Wren veel zou kunnen hebben. "Ik vind het helemaal best! Op welke etage zit je eigenlijk?" Nina keek haar even vragend aan [ik vraag het nog eens want je hebt eerder gezegd dat je op puffoon zit maar ik zag ook razen nu.. dus.. Als je niet wilt hoef je niet te antwoorden ]. Nina bekeek even naar haar nagels die ze bij haar kleding had gelakt. Hoewel het er al langzaam af begon te brokkelen vond ze het erg leuk er uit zien. Had wel iets speels ofzo. Ze luisterde naar Wren. Hierdoor klapte ze in haar handen en kreeg ze pretoogjes van de lol. Dit kwam enkel en alleen maar om het feit dat ze zei dat hij haar mentor was. Beter had ze het niet kunnen treffen! Zij zat ook in zijn mentor klas, en ook nog wel in het 5e jaar als Wren. Een onheilspellend glimlachje verscheen op haar gezicht. "Helemaal TOP!" Riep ze bijna toen Wren klaar was. "Ik zit dus ook bij hem in zijn mentor klas, 5e jaar. Hoewel hij me wil spreken, min of meer, dus ik moet maar eens langs gaan. Maar in zijn lessen is hij ook chagrijnig, dus dat is niks nieuws!" Ze glimlachte naar Wren toen ze verder ging. "Ja dat wel. Er moet ergens een manier zijn, en die gaan we vinden ook!" Dit was meer als een bevestiging op haar vraag voor het samenwerken. Ze wreef verheugd in haar handen. Maar ze wist wel dat ze eerst dat gesprek met hem even moest afwachten voor ze beslissingen kon nemen. Zo kon ze misschien wel zijn zwakke plek vinden. Ze grinnikte even en keek Wren aan.

[Ja, wat onduidelijk ^^" Ik bedacht later dat ze ook wat van Razen had, karakter enzo, maar toch het meest Puffoon denk ik.. of we gaan lol trappen op de razenetage ;P]

Dit was nu niet de uitkomst waarop ze gegokt had toen ze Nina voor het eerst zag. Ze had eerder een soort bitchfight tussen twee chagrijnige meiden aan zien komen, die elkaar de rest van het jaar vuil aankeken. Zoals het er nu echter uitzag, werd het iets heel anders.. iets veel leukers. 'Ik kan nog niet helemaal kiezen tussen Puffoon en Razen, nu zit ik bij de Puffoonmensen,' antwoordde Wren. 'Maar als er daar niets aan is ga ik verhuizen naar de Razen-etage,' voegde ze eraan toe. Dat kon makkelijk genoeg. 'Is het daar leuk?' vroeg ze wat nieuwsgierig aan Nina. Kijk, als het daar ook niet leuk was zou ze proberen aardig te doen - nou ja, een beetje - tegen andere mensen daar. Anders, dan keek ze wel hoe het ging. Wren keek even verbaasd toen Nina in haar handen klapte en haar met een vrolijke blik aankeek. De brede glimlach vertelde wel wat. Toen ze uitleg kreeg, kwam dezelfde grote glimlach op Wrens gezicht. 'Nee, echt?' zei ze, wat verbaasd. Best toevallig! Maar.. helemaal geniaal. 'Savador gaat zo gek van ons worden,' grinnikte ze, nu al zijn kop voor zich ziend. Ze had al zin in de volgende les vuurmagie van Savador.. met Nina! Dit werd de meest geniale samenwerking van alle eerdere die ze ooit had gehad. Vaak deed ze het alleen, maar nu had ze geen bezwaar tegen hulp.. helemaal niet van iemand als Nina. 'Ons nieuwe project,' grijnsde ze. Zoals Nina al zei, hij moest een zwakke plek hebben, dat had iedereen. Het ontvoeren van zijn slang was iets te heftig, maar so what? Er was nog wel iets anders.. 'In dat gesprek goed opletten, hea,' lachte Wren vrolijk. Ze moesten hem eerst een beetje inschatten. Dit ging misschien wel tijd kosten, maar het was het waard. 'Dat jaar wordt zeker niet saai,' mompelde Wren, verheugd. Dit werd zoveel beter!

Nina bekeek Wren nog eens zorgvuldig. Zo op het eerste blik was het niet iemand waar je Nina mee zou zien lopen. En als je haar eerste contacten had zou je ook niet zeggen dat het een type was waar Nina mee zou om gaan. Maar net zo als bij de meeste zei het uiterlijk niet veel, alleen in het geval van Nina zou het waar kunnen zijn.. Wren was totaal niet het type dat Nina had verwacht. Nina knikte even bij Wrens antwoord. Ze grinnikte bij haar toevoegsel. Vervolgens haalde Nina haar schouders op bij de vraag. "Och, gaat wel. Zitten wel een aantal leuke mensen bij.. Verder..." Ze grinnikte even kort. "Een beetje meer pit mag het best hebben. Al lukt het wel aardig met Bellingar daar.. Maar dat is dan ook wel zo'n beetje de enige." Ze richtte haar blik even kort naar Wren om hem daarna naar de verte te verplaatsen. Ze grinnikte even later nog harder mee na haar vrolijke uitbarsting. Ja ze zou die Savador wel eens een appeltje schillen. Hoe dan ook. Ze moest eerst naar die man toe. En daarna zou ze zijn leven een hel maken. Ze grinnikte even bij het idee. "Zal ik doen, zal ik doen." Lachtte Nina iets wat vrolijk. Ze grinnikte en haalde even kort een hand door haar haar om het goed te doen. Ze hoorde het gemompel van Wren en lachtte zachtjes. "Zeker niet." Mompelde Nina er zachtjes achter aan. "Hoewel het voor Savador een minder prettig jaar wordt!" Grinnikte ze.

[Haha maakt niet uit ]

Het werd maar weer eens duidelijk gemaakt dat je niet op uiterlijk af moest gaan wanneer je met iemand ging praten. Om eerlijk te zijn, als Nina niet tegen haar was gaan praten was ze haar gewoon voorbij gelopen. Wren haatte sigaretten en mensen die rookten, dus Nina had geen enkele kans gemaakt als ze had verwacht dat Wren zelf een gesprekje zou beginnen. Nina vertelde wat over de mensen op de Razen-etage. Meer pit? Hopelijk hadden die mensen op de Puffoon-etage dat, anders zou ze zich snel gaan vervelen! Bellingar, wie was dat? Die zou ze een keer moeten zien als zelfs Nina vond dat hij ermee door kon. 'Bellingar? Die moet je een keer aanwijzen,' grijnsde Wren. Hopelijk zouden al die mensen bij Puffoon de regels durven breken, anders werd het saai, nee, doodsaai! Dat kon ze niet hebben. Waarom was school altijd zo saai? Ze wilde hier haar jaren graag afmaken, kon ze tenminste iets leuks gaan doen. Maar zoals het er nu naar uit zag, werd het hier net zo saai als op de andere scholen. Met haar hersenen was niets mis, met haar hormonen ook niet. Volgens de volwassenen wel, maar die hadden het er zelf van laten komen. Ze had zomaar het idee dat zij en Nina nog vaak in dat kantoor van Savador zouden zitten.. Wren kon niet echt stoppen met zacht lachen. 'Hij gaat wat meemaken dit jaar.. Ik heb er nu al zin in!' Wren wist nog niet hoe ze wat zouden kunnen doen, maar dat zouden ze wel verzinnen. 'Laten we maar rustig beginnen, dan komen we er nog met een waarschuwing van af. Langzaam opbouwen, zei een vriend van me ooit,' grijnsde ze. Saai, dat werden de lessen. Daarbuiten..

Hoewel haar longen weer naar nicotine riepen zuchtte Nina alleen maar lucht uit. Aangezien ze bijna kon zeggen dat Wren en Nina zowat "vrienden" waren wilde ze niet roken bij Wren, terwijl ze het eerder wel had gedaan. "Bellingar is niet moeilijk niet te zien. Hij is nogal een flirterig type, en erg charmant. Die kan je niet missen." Nina grinnikte even. Nee die kon je met geen mogelijkheid missen. Ze zou hem niet eens hoeven aan te wijzen. Het was even een moment stil. Hierdoor had Nina tijd om te denken aan van alles. Maar het belangrijkste was nog wel haar eigen dochter. Het deed haar denken aan hoe ze wilde zijn als moeder. En eigenlijk was ze nu verre weg van het voorbeeld dat ze wilde zijn. Maar aan de andere kant. Ze was woedend dat het zo was gebeurt. Dat de mensen haar kind hadden af gepakt. Dat kon je toch niet maken. Nina werd weer uit haar gedachten getrokken door Wren. Heel even keek Nina verbaasd. Waar had ze het ook al weer over. Daarna grinnikte ze. Ja die Savador kreeg het niet makkelijk dit jaar. Het leek wel een toestroom van probleem kinderen. En als die nou allemaal een complot vormde tegen Savador, dan was hij snel weg. "Ja misschien kunnen we bij de eerste les wat grapjes uit halen. En dan hopen op een waarschuwing. Dan kunnen we later altijd nog verder gaat." Nina liet geamuseerd haar wenkbrauwen op en neer gaan. O ja. Ze had er zin in!

Wren grinnikte bij Nina's antwoord. Oké, als ze oplette zou ze hem dus binnen de kortste keren tegen moeten komen. Flirterig enzo, nou, dat kon iemand haar vast wel vertellen. Gewoon kijken waar de meeste meisjes naartoe liepen, dan had ze zo'n typ zo gevonden. 'Oké, dan kan ik hem inderdaad niet missen,' lachte Wren. 'Altijd leuk, zo'n jongen op je etage,' voegde ze eraan toe. Dat was ook leuk, had je wat leven in de brouwerij. Je moest niet verliefd op hem worden, dat werd niets, maar gewoon een beetje flirten.. Daar was ze ook niet goed in, eigenlijk. Niemand die haar überhaupt leek genoeg vond, zeker niet op haar vorige school. Hier ging ze het ook niet proberen; soms was het beter om alleen en onzichtbaar te zijn dan in de spotlights te staan. En anders, als dat toch gebeurde, dan met vriendinnen als Nina, waar je wat aan had in dat soort situaties. Niet van die meiden die snotterend wegrenden bij de eerste waarschuwing, dat was vreselijk! Stond je er alsnog alleen voor. 'Goed idee.. Hem een beetje stangen, vindt ie vast irritant,' stemde Wren in. Savador was waarschijnlijk snel geprikkeld. Wren schoot opnieuw in de lach door Nina en deed het één keer terug. 'Die arme arme man gaat snel merken wie hij tegenover zich heeft,' grijnsde ze. Nee, dit werd zonder meer geweldig. 'Hij heeft toch favorieten? Als we daar een beetje mee aanpappen, vindt hij vast ook niet leuk,' stelde ze half grappend, half serieus voor.

Het geen wat Wren zei deed Nina even denken. Ze schoot even in de lach om haar wenkbrauwen die op en neer schoten. Maar iets anders schoot haar binnen waardoor ze een ondeugend glimlachje op haar gezicht kreeg. Ze kreeg een perfect idee en ze hoefde geen moeite te doen. Bellingar was een van zijn favoriete leerlingen, zo had hij al verteld. En na haar eerste dag die ze samen met hem had door gebracht kon het niet missen. In de buurt van Bellingar zitten en af en toe wat flirten, dat kon Bellingar vast niet ongeschonden laten. "Dat moet geen probleem zijn Wren. Ik heb al precies iemand in mn hoofd en als het lukt kan ik die man wel stangen in de les vuurmagie." Ze grinnikte. Een geniepig lachje stond om haar mond heen. Een lachje kwam uit haar mond. "En mijn slachtoffer is Bellingar." Ze grinnikte nogmaals en keek Wren aan. Wat die man zou denken wist ze niet, maar dit klonk gewoon als een perfect plan. Zijn aandacht trekken door iets, een beetje flirten en die man zou al kwaad worden, wellicht op Nina omdat zij die persoon was. Maar niet op Bellingar omdat die arme man niks van zijn losse handjes afwist. Dat van haar was duidelijk, dat zou vast ook wel in haar dossier staan.Ze had niks voor niks problemen gekregen en een kind gehad, hoewel ze dat nog voor iedereen verborgen hield.. Of... "Wren. Ik wil dat je iets over me weet. Maar je bent de eerste die het dan weet. En ik wil niet dat iedereen het meteen komt te weten.." Het was waarschijnlijk een risico om te vertellen over Alice-Falicity.. Maar in het geval dat ze het niet zou doen, kon ze ook nog vertellen over haar drugs gebruik, perfecte oplossing.

Wren keek vragend op naar Nina toen ze al iemand in gedachten had. 'Wie?' vroeg ze, nieuwsgierig. Beter! Hoe sneller, hoe beter het ging om Savador te stangen. Great. Wren grijnsde nog breder dan eerst. 'O, geweldig! Daar gaat hij zo niet tegen kunnen! Je bent geniaal!' riep ze uit, waarbij ze Nina zachtjes aanstootte. Dit jaar werd zoveel beter dan al die andere. Zoveel minder saai. Wren gooide haar haren uit haar gezicht, ze gleden altijd naar voren als ze een beetje voorovergebogen zat, bijvoorbeeld om iets goed te horen. Aan de ene kant had ze zin in de nieuwe les vuurmagie, aan de andere kant.. Ze was doodsbang voor vuur. Ze probeerde het te leren, maar iedere keer dat ze ook maar een vlam 'in het leven' riep, moest ze haar ogen dichtknijpen om niet van schrik de vlam los te laten. Dat had al een keer desastreuze gevolgen gehad.. maar daar wilde ze niet aan denken. En die Savador ging waarschijnlijk helemaal geen poot uitsteken om haar te helpen. Dus moest ze het verborgen houden, hopen dat niemand het merkte en gewoon meedoen met de lessen. Met een beetje geluk hoefde ze weinig praktijk te doen en kon ze zelf veel oefenen. Nina's stem haalde haar terug naar het heden. Haar toon was nu helemaal serieus, net zoals haar gezichtsuitdrukking. Wrens gezicht werd ook serieus, terwijl ze naar Nina knikte om te laten weten dat ze luisterde. Nu moest ze even niet praten en erdoor gaan roepen dat ze het hoorde, dat begreep Nina ook wel. Wren ging wat verzitten, zodat ze wat meer naar Nina toe zat, en wachtte af, met een serieus gezicht. Ze zou Nina sowieso niet uitlachen, behalve als ze zelf ook in de lach schoot. Wat was er? Nina was niet de braafste, oké, maar een diep geheim? Het kon.. misschien kreeg ze het zo wel te horen.

Nina grinnikte bij de reactie van Wren. Ze zag ook de verandering in het gezicht van Wren, in haar ogen. Ze slikte even, vast beraden om haat geheim, te vertellen. Hoewel ze amper wist of ze Wren kon vertrouwen, werd ze toch wat onzeker. Ze had nog nooit iemand verteld over haar kind. Niemand had het ooit geweten, op haar vorige schoolhoofd na, en wellicht wist deze het ook. Ze was namelijk van school getrapt voor je echt aan haar iets kon zien. Voor haar buik ook maar dikker kon worden. Haar ouders hadden haar thuis gelaten, ze was niet meer op straat geweest, tot het moment dat ze hier heen werd gestuurd. "Je hebt vast al gemerkt dat ik niet het stereotype ben." Nina zuchtte even kort en richtte haar ogen op Wren. "Er is alleen iets dat vele niet weten van mij." Net het moment dat ze het wilde zeggen sloot ze haar mond. De woorden kwamen niet over haar lippen heen. Misschien was ze gewoon bang dat mensen haar zouden uitlachen. "Ik heb een hele poos drugs gebruikt. En dat doe ik soms nog. Laat staan de alcohol die regelmatig mijn maag vulde." Nina kreeg kleine roze blosjes op haar wangen. "En zoals je misschien wel een beetje aan me ziet, ik vind het echt niet erg om aandacht te krijgen van jongens. Hoewel ik het weet te overzien." Pff.. Noemde ze zich nou gewoon een slet ofzo? "En ik had dus een vriend, voor ik hier heen kwam." Dus ze verdraaide de waarheid een beetje dat maakte toch niet zoveel uit. Hoewel het gewoon een goede flirt was, waar iets meer mee gebeurde. "Nadat we beide nogal erg high waren en dronken.. Goed verder hoef ik denk ik niet veel meer te vertellen." Nina kuchte even en boog zich lichtjes naar voren. "Vele dachten dat ik dus meerdere mannen heb gehad ofzo.. Maar hij was de eerste.. En,, nou ja.. Hij had had me daarna nogal lullig gedumpt zegmaar. En daarna ben ik bijna 10 maanden thuis gebleven, en kort daarna hierheen gestuurd" Nina slikte, ze had dus min of meer verteld dat ze zwanger was geweest, al moest Wren wel goed bedenken en het zlef uit spreken. Nina bevochtigde haar lippen en verplaatste haar blik even over het terrein heen. Ze slikte en wachtte op Wren's reactie. Bereid op alles.

Ze zag Nina's gedachten bijna rond wervelen voor ze begon te spreken. Wren zweeg de hele tijd, wilde haar niet onderbreken. Ze knikte een klein beetje en glimlachte bij Nina's constatering. Nee, dat viel echt aan Nina op; ze had een totaal eigen persoonlijkheid. Dat was waarom Wren hier met haar had zitten praten en waarom ze niet ongeïnteresseerd weggelopen was. Wat zou er zijn? Nina kon best geheimen hebben, maar.. vertrouwde Nina die wel aan haar toe? Wren was geen loslippige roddelaar over haar vriendinnen, enkel over mensen die ze haatte. En zoals het er nu uitzag was ze nog bevriend met Nina. Hopelijk zou dat niet veranderen, want zo was het veel te gezellig. Drugs, alcohol.. dat was best normaal, net als dat met jongens. Wren zelf had het nooit echt met jongens contact gezocht, ze vond zichzelf niet zo aantrekkelijk. Nina kon dat echter wel voor elkaar krijgen, ze zag er echt goed uit. Een vriend? Oké.. Wren zweeg nog steeds, haar blik op Nina gericht. Had ze het met hem gedaan? De eerste.. 'Lullig!' beaamde Wren. Zomaar iemand dumpen. 'Maar.. tien maanden thuis? Heb je..' vroeg Wren. Ze kon het zich nauwelijks voorstellen. Ze had het met hem gedaan en daarna was ze tien maanden thuis gebleven. Was dat niet ongeveer de periode van.. een zwangerschap? Haar blik was vragend, maar ze was niet van plan Nina uit te gaan lachen. Dit was best serieus en ze kon er ook niets aan doen.

Nina had min of meer opgebiechd dat ze een kind had.. alleen moest Wren het nog begrijpen. Nina bleef Wren aan kijken op haar reactie. Ze hoopte dat ze nu een beetje vrienden kon worden, als echte vrienden, niet zoals Sheena voor de lol. Ze had iemand nodig tegen wie ze aan kon praten zonder dat iemand het zou verspreiden over de hele school. Als dat gebeurde... Wren gaf een eerste reactie op het gedoe met het dumpen. Ze zuchtte zachtjes en knikte. "Nog al." Zei ze zachtjes erop. Hij had haar enkel gedumpt vanwege haar zwangeerschap. Hij wilde vrij zijn, geen gedoe. En Nina kon hem er alleen maar gelijk in geven. Alleen het zat toch wat anders in elkaar. Omdat hij maar een one night stand was.. En geen vriendje, vriendje, maar dat hoefde Wren nog niet te weten. Dan zou ze alleen maar meer als een slet over komen, zeker na het middagje met Bellingar. Ze keek naar het vragende gezicht van Wren. Nina werd er haast emotioneel van. Ze zag dat ze er achter kwam en haar on af gemaakte vraag was genoeg voor Nina. Nina wendde haar blik af. Bang om te zien hoe Wren misschien wel zou grinniken ofzo. Maar het bleef angstvallig stil. Nina keek naar het gezicht van Wren en begon langzaam op te biechten. "Ik kwam er achter toen ik dikker werd. Ik had geen idee over het hoe en het waarom. Alleen dat ik niet meer ongesteld werd en ik dikker werd." Nina zuchtte. "Ik kwam er na 2 maanden achter, en vertelde het hem. Toen is hij weggegaan en had niks meer van zich laten weten. Mijn moeder had me mee gesmokkeld naar een kliniek om het weg te halen, alleen ik ben weggerend. Al die apparaturen waar ze zoiets wat een wonder was weg mee wilden halen." Nina's stem was voortdurend zacht geweest, alsof ze bang was dat ook maar iemand het zou kunnen horen. "Ik wilde het houden. Dat heb ik ook gedaan. 9 maanden lang. En toen.." Nina slikte een brok weg. En haar ogen weden waterig. Ze keek Wren aan. " Alsjeblieft. Ik vertel dit in diepste vertrouwen. Alleen mn familie en jij weet het nu.." Er klonk een zachtte trilling in haar stem. "Zodra ze geboren werd heb ik haar maar een paar tellen gezien toen ze ruw werd weg getrokken bij me. Misschien was het beter zo... Maar..." Nina slikte met moeite de tranen weg en staarde weer over het terrein uit. "Ik ben nog een kleine maand thuis geweest, had mezelf opgesloten in mijn kamer met alcohol, drugs en een hoop woede. Mijn moeder heeft toen geregeld dat ik op zo'n korte termijn hier heen kon. En zo zit ik hier nu al een aantal weken. Ik ben al blij dat je niks meer aan me kan zien." Nina keek naar haar buik waar ze haar hand op legde. Daarna keek ze naar Wren. Een blik die haar smeekte dit aan niemand te laten weten.

De hele tijd dat ze tegen Nina gepraat had was Nina zo.. luidruchtig, stoer en dapper. Nu trilde haar stem en keek ze angstig, alof ze bang was dat iemand hen zou horen. Het kon best , maar iedereen was een beetje weggelekt van het platform. Lullig van haar vriendje! Al was het wel te begrijpen dat hij geen gedoe wilde, toch.. Haar zomaar laten zitten met een kind.. Wren was niet van plan Nina uit te gaan lachen, dit was veel te serieus voor zoiets. Nina keek haar recht aan, haar stem nog steeds angstvallig gedempt. Wren kon horen dat dit haar pijn deed, dat het echt een grote rol in haar leven speelde. Was dat gek, dan? Het meisje begon bijna te biechten, het hele verhaal kwam er in één keer uit. Hoe ze erachter kwam, hoe ze weggerend was.. Haar ogen werden wateriger met ieder woord dat ze sprak. Wren kon nog even niets zeggen, knikte alleen maar en kneep zachtjes in Nina's hand. Ze was misschien een soort rebel, ze was nog wel te vertrouwen. 'Ik zal het niet door vertellen, dat zweer ik je,' zei ze zachtjes. Zoiets verliezen, wat een deel van je uitgemaakt had en dan plots afgepakt werd.. 'Hoe konden ze haar zomaar afpakken..' Wren vond het ontzettend erg dat ouders dat zomaar deden als je het niet wilde, ze hadden hun eigen kinderen toch ook niet weggegeven? Ze volgde Nina's blik, naar haar buik. Nee, ze had het nooit geraden als Nina het niet verteld had. 'Ik zal niemand iets vertellen,' herhaalde ze nog een keer, niet goed wetend wat ze nog meer kon zeggen. Daarom was Nina dus de laatste keer van haar school afgetrapt.. 'Staat het ook in je dossier?' vroeg ze daarna. Anders wisten de leraren het wel en die Savador ging er vast iets mee doen, rotvent als hij was!