Lynn glimlachte breed en al helemaal toen Tomari haar gevoelens bevestigde. Ze keek rustig in zijn ogen, maar de gelukzaligheid was af te lezen van haar gezicht. Tomari's o zo perfecte gezicht. Hij was gewoon van haar. En van niemand anders. Hij zat een klas hoger. Dus zou hij iets ervaren zijn in de magie? Lynn's ogen werden groot en haar glimlach werd breder. Haar vingers gleden vanaf zijn kont naar zijn mond. Via zijn borstkas omhoog. 'Schat... Wil je is een schijngevechtje houden? Ik ben benieuwd hoe sterk je bent en hoe goed je bent in je magie. Je mag van mij je lucht en aarde allebei gebruiken, ik hou wel van wat uitdaging,' knipoogde zij uitdagend.

Tomari zag Lynn haar ogen groter worden twrwijl de glimlach op haar gezicht breder werd, hij voelde haar vingers via zijn borst omhoog glijden van zijn kont tot aan zijn mond waarna hij haar zoete stem uit de hare hoorde komen met de vraag of hij misschien een schijngevecht wilde houden, dit omdat ze zich af vroeg hoe goed hij was, waarna ze zei dat hij zijn beide elementen mocht gebruiken per wijze van uitdaging voor haar. Tomari twijvelde echter, hij was eigelijk helemaal niet zo goed met magie als dat hij leek te zijn, hij wist er wel veel over, maar het daadwerkelijk uitvoeren ging altijd minder en hij wilde Lynn niet teleur stellen. Tomari dacht na over zijn mogelijkheden en enkele scenario's. Hij was nooit echt goed geweest in gevechten, maar bedacht zich dat hij destijds zijn energiestoomverbeterende handschoenen nog niet had en besloot het uiteindelijk toch te doen, puur omdat Lynn het graag wou "Nou goed dan, omdat je het zo lief vraagt en omdat je zo lief bent" zei Tomari vleiend tegen Lynn waarbij hij zijn aarzelende blik veranderde in een vrolijke

Haar glimlach werd breder, maar ze bloosde ook zeer erg. Lynn keek even naar de lucht. 'Dan heb je geluk!' lachte Lynn en ze keek hem toen uitdagend aan. 'Ik wil dit moment hier niet verpesten, dus doen we het een andere keer. Hèhè, nu moet je de nachten wel nog kunnen slapen hoor,' lachte Lynn en ze stak plagend haar tong uit. Ze boog zich over hem heen en begon een tongzoen. Het liep lekker lang uit en even later stopte Lynn. Ze keek diep in zijn ogen en een glimlach speelde over haar lippen. Haar ogen ontmoette die van hem en ze keek steeds verliefder naar hem, zonder het echter zelf door te hebben. Het was een prachtige dag hier, in de ruïnes. Lynn genoot er toch vooral van. 'Wist je dat je heel gespierd was?' vroeg ze fluisterend, in een poging om hem te laten blozen.

~mijn excuses voor de late reactie~

Tomari haalde even opgelucht adem, hij had de opgebouwde sfeer tussen hun op dit moment eigenlijk niet willen verbreken met een schijngevecht en daar was Lynn het gelukkig mee eens. Tomari keek toe hoe Lynn plagerig haar tong uit stak, maar was veel gelukkiger met wat ze daarna met haar tong deed. Tomari genoot van de heerlijke, lange tongzoen hoewel hij wist dat het zou eindigen. Toen Lynn dit waar maakte keek hij verliefd in haar ogen en zag dezelfde liefde ook in die van haar weerspiegeld en voor een moment wenste hij dat deze dag in de geheime tuin in de kassen nooit zou eindigen. 'Wist je dat je heel gespierd was?' vroeg Lynn in een overduidelijke poging om hem te laten blozen. Gelukkig zag Tomari hier door heen, hij wist nu hoe graag ze hem liet blozen, net zoals hij dat ook graag bij haar zag. Tomari grijnsde en besloot haar eigen spel tegen haar te gaan gebruiken "Bijna net zo gespierd als dat jij lief bent?" vroeg Tomari haar waarna hij een moment wachtte voor effect waarna hij zei "nee, vast niet, jij bent veel te lief voor die vergelijking". Tomari keek toe naar haar reactie en hoopte er op dat haar verlegenheid haar zou laten blozen na zijn opmerking

- I don't care! Ik had trouwens een foutje, had per ongeluk geschreven dat het een mooie dag in de ruïnes was, maar we zitten in de geheime tuin. Oeps! XD -

Lynn bloosde. O... Hij was goed! Lynn keek hem aan. Helaas kon ze de blosjes, die aangaven dat hij had gewonnen, niet verwijderd worden, alhoewel Lynn dat wel een goed idee zou vinden. Rustig keek ze in zijn ogen. Bij zijn daaropvolgende woorden, grinnikte ze even zachtjes. Haar gebalde vuisten kwamen haast automatisch naar boven om haar te beschermen. Haar gezicht verstopte zich automatisch erachter en ze bloosde. Het kleurde haar hele wang rood. Rood, rood, rood, rood.... Wat een kleur ook! Ze keek toen verlegen naar de grond, Tomari niet durvend aan te kijken. Dit had ze wel vaker. Dit had ze heel vaak. Iets te vaak. Maar het voelde wel goed. Heel goed zelfs.

Tomari glimlachte en keek toe hoe de blos op Lynn haar wangen steeds groeide en roder werd terwijl ze in haar verlegenheid probeerde om haar schaamte af te schermen door haar handen in vuistjes voor haar gezicht te houden. Dit resulteerde er echter alleen in om Tomari te laten denken dat ze met de seconde liever en schattiger werd, zelfs in zulke maten dat Tomari er zelf ook een beetje van moest blozen. Lynn keek naar de grond, blijkbaar niet in staat om hem recht aan te kijken zonder nog erger te blozen en Tomari voelde zijn hart hard, bijna pijnlijk, bonken in zijn borst, hem smekend om haar nooit meer los te laten, haar te omhelzen en haar te tonen hoe veel hij voor haar voelde. Tomari legde zacht zijn vingers onder Lynn haar kin en bewoog die zachtjes omhoog zodat Tomari Lynn in haar ogen kon kijken, in die prachtige diep-blauwe ogen van haar. Hij voelde zijn hart een slag overslaan toen hij haar aan keek en legde zijn andere arm om haar heen en zei toen zacht "weet je, je hoeft je niet te schamen bij mij, ik heb mijn hart en ziel al aan je gegeven en zal je nooit meer verlaten, jij bent het belangrijkste in mijn leven". Tomari voelde dat deze woorden recht uit zijn hart waren gekomen en besloot deze te bezegelen met een kus, Tomari boog naar haar toe en voelde hoe haar zachte lippen die van hem raakte terwijl ze elkaar verstrengelde onder elkaars liefde en passie, een verstrengeling waar Tomari nooit meer uit zou willen breken

Lynn voelde Tomari's vingers onder haar kin en wist dat hij wist dat hij wou dat ze hem recht in zijn ogen keek. Ze voelde dat zijn vingers zachtjes kracht zette. Het volgende moment werd haar hoofd naar hem opgetrokken en haar hart sloeg een slag over toen ze hem in zijn grijze ogen aankeek. Lynn's drang om hem te omhelzen en te zoenen werd met de minuut groter en ze keek Tomari aan, deze drang proberend tegen te houden. Tomari trok haar echter al naar zich toe, alsof hij haar gedachten had kunnen lezen en zoende haar toen. Lynn liet zich erin meeslepen. Ze legde haar armen zwakjes om zijn hals, terwijl haar lichaam zich rustig in zijn richting verplaatste en hem zoende. Lynn deed haar ogen midden in de zoen even open en haar ogen twinkelden vrolijk toen ze de dichte ogen van Tomari bekeken. Natuurlijk... Zoenen met dichte ogen was ook veel beter. Ze keek Tomari aan en glimlachte toen een stralende glimlacht. Ze had hem voor de glimlach even losgelaten. Daarna voelde ze haar drang naar hem groter worden. Ze drukte zich tegen hem aan en zoende hem daarna innig, met af en toe een kreungeluidje door het zoenen heen, waar haar wangen opvallend rood van werden.

Tomari voelde de zachte lippen van Lynn op de zijne terwijl hij zijn hart zwaar voelde bonken van blijdschap. Dit werd echter al iets minder toen de kus verbroken werd, maar Tomari herstelde zich snel toen hij zijn ogen opende om de brede glimlach van Lynn te aanschouwen waardoor er ook op zijn eigen gezicht een brede glimlach verscheen. Al snel drukte Lynn zich weer tegen hem aan en Tomari sloot zijn ogen weer toen hij de zachte lippen vol liefde en passie van Lynn op de zijne voelde. Tomari sloeg zijn armen om Lynn heen en trok haar stevig tegen zich aan, ervoor zorgend dat dit echter niet te strak was om oncomfortabel te zijn. Tomari wensde dat hij haar nu nooit meer los hoefde te laten en dat ze eeuwig hier samen konden zijn, elkaar zoenen en liefhebben tot hun laatste moment. Tomari voelde hoe zijn tong zacht langs die van Lynn gleed en zijn verlangen naar haar groeide zo mogelijk bijna nog meer samen met zijn liefde voor haar

Haar wangen werden mogelijk nog roder toen Tomari helemaal opging in de zoen en zij ook. Ze glimlachte even later, toen ze hem losliet, naar hem en gaf hem nog een klein kusje, waarna ze even haar ogen sloot en haar lippen bij elkaar pakte, om zijn smaak nog een keer te proeven. Daarna keek ze naar Xana en Toki. Xana zat nog steeds als een moeder rond Toki heen gewikkeld. Lynn glimlachte naar Tomari en legde zich dicht tegen hem aan, terwijl ze zachte 'hmm' geluidjes maakte, waarvoor ze weer een ontzettend rood hoofd kreeg. Ze duwde Tomari zeer zachtjes achteruit op het lekkere, koele gras en legde haar hoofd op zijn borstkas. Een hoop getimmer kwam haar oor binnen en ze keek naar Tomari. 'Je hart gaat snel,' zei ze, terwijl ze hem verliefd aankeek en hem een kusje op zijn borstkas gaf. Daarna verplaatste zij zich zo, dat ze op hem lag en zoende hem weer innig. Ze legde zich na een tijdje weer terug zoals ze eerst lag. Met haar hoofd op zijn borstkas en haar hand erbij. Ze zuchtte verliefd. Deze dag mocht nooit overgaan! Alhoewel... Misschien was het al vroeg in de middag of juist laat.

Tomari glimlachte toen de kus verbroken werd en hij nog een klein kusje toe kreeg. Hij keek toe hoe Lynn haar ogen sloot en haar lippen bij elkaar pakte, waardoor Tomari bijna moest blozen toen hij besefte dat ze dat waarschijnlijk deed om zijn smeek nogmaals te proeven. Toen haar ogen weer open gingen volgde hij haar blik richting Toki en Xana die nog steeds op dezelfde manier lagen. Tomari voelde hij Lynn zich tegen hem aan nestelde terwijl ze zachte geluidjes maakte waar ze zelf al rood van werd, maar wat ook effect had op de kleur van Tomari zijn wangen, hoe kon hij er nou tegen als ze zo schattig deed, er was geen enkele verdediging tegen haar charmes en als die er wel was dan zou hij die niet eens willen ook. Tomari voelde hoe hij langzaam door Lynn achteruit gedrukt werd richting het zachte groene gras en liet zich daarin mee gaan zodat hij even later plat op het gras lag waarna Tomari zich ontspande en zijn ogen sloot. Hij kon echter het zware bonken van zijn hart niet bedwingen met Lynn zo dicht bij hem. Vlak daarna voelde hij hoe Lynn haar hoofd op zijn borst leggen en even later haar stem die zei 'Je hart gaat snel' Tomari voelde dat hij rood werd maar kwam ook al snel met een antwoord "mijn hart klopt nou eenmaal sneller voor jou" zei hij naar alle eerlijkheid terwijl hij zijn ogen weer opende en over zijn borst naar haar keek en haar een glimlach schonk toen hun ogen ontmoette. Tomari zag hoe hij zacht een kusje op zijn borst kreeg en zijn blos werd een beetje erger. Tomari keek toe hoe Lynn zich verplaatste en boven hem lag, nu in een goede positie voor een kus bedacht hij zich, kennelijk dacht Lynn dit ook want nog geen halve seconde later voelde hij haar zachte lippen op de zijne terwijl zijn ogen sloten om volop te genieten. Toen de zoen verbroken was keek Tomari toe hoe Lynn zich weer terug verplaatste naar haar vorige positie, met haar hoofd op zijn borst. Tomari hoorde haar verliefde zucht en er verscheen bijna automatisch een glimlach op zijn gezicht waarna hij een hand op haar hoofd legde en daarmee zachtjes door haar haren ging. Tomari keek toen omhoog, door het glazen dak van de kassen en besefte zich nu pas hoe lang ze hier al daadwerkelijk waren, het was aan de stand van de zon te zien al midden op de middag als niet wat later. Tomari zuchtte "Ik wou dat deze dag zo met jou nooit zou eindigen" zei hij hoewel hij wist dat alles aan tijd gebonden was. Tomari bleef de lucht in staren terwijl hij zachtjes door haar haren bleef strijken, genietend van de zachte strelen van haar lokken waarna hij zijn ogen sloot en zijn remmingen liet varen, hij voelde hoe hij zoals gebruikelijk in deze staat hoe hij een werd met de energie om hem heen, een met haar. Hij voelde hoe haar warme liefde hem omhelsde en vast hield terwijl hij wist dat zijn energie hetzelfde deed met haar

~ik ben op dreef vandaag~

Lynn keek Tomari verliefd aan en voelde zijn handen door haar lokken. Als ze een poes was, zou ze nu ontzettend spinnen. Dat bleef ze zichzelf maar de hele tijd voorhouden. Ze keek verliefd naar zijn borstkas en hoorde zijn woorden. Ze hief zich een beetje omhoog en keek hem recht in zijn ogen aan. Zo zacht als haar ogen nu stonden waren ze nog nooit gestaan. Meestal was er allemaal haat, nijd en verdriet in de zien, maar sinds ze hier op Starshine was en vooral sinsdat ze Tomari ontmoet had, waren deze drie kenmerken allemaal verdwenen en hadden plaatsgemaakt voor een zachte, fijne fonkeling die elke keer weer verscheen als ze Tomari zag. 'Dan blijven we hier vannacht ook,' zei ze en ze keek er serieus bij. Ze zou er alles voor overhebben om een nacht samen met Tomari te beleven. Als Tomari het maar durfde... Vast wel. Ze trok zijn shirt een klein beetje omhoog en begon zijn borstkas kleien kusjes te geven. Zo ging ze langzaam omhoog en zoende ze Tomari lang op zijn mond. Je kon het ongeveer als een minuut beschrijven. Daarna scheurde zij zich figuurlijk los van zijn mond en streelde zijn wang. 'Zou je dat durven?' vroeg ze, doelend op wat ze eerder gezegd had. Lynn wel, maar soms waren Tomari en zij nogal verschillend, alhoewel dat helemaal niks uitmaakte en meestal dit niet zo was. Ze keek verliefd in zijn ogen en vond vooral veel liefde. Zij straalde zelf ook veel liefde uit. Lynn moest er maar niet aan denken wat er gebeurde als ze ontdekt werden. Misschien kregen ze straf. Gezellig naast elkaar de tafels schoonmaken. Lynn zag het hun al doen. In zo'n schortje. Maar morgen... Ze dacht na. Had ze toen geen vrije dag? Lynn dacht diep na. Volgens haar wel. 'En trouwens, morgen heb ik geloof ik een vrije dag,' sprak Lynn, terwijl er een denkrimpel verscheen. Ze boog zich weer terug over Tomari en zoende hem op zijn wang. Ze vond het heerlijk om dicht bij hem in de buurt te zijn en liet dit ook duidelijk merken. Xana hief haar hoofd een stukje, keek naar Lynn en Tomari, snorde zachtjes en legde haar kopje weer terug neer. Ze snoof een keer zachtjes en begroef haar neusje toen weer in Toki's warme vacht.

- Ik haal je in! Oké... misschien ook niet.. -

Het viel Tomari op dat Lynn haar ogen zo zacht stonden, Tomari kon er geen enkel spoor van enige negatieve emoties in terug vinden, allen fonkelingen van puur geluk. Plots hoorde hij Lynn praten en zijn aandacht verschoof meteen haar haar woorden, ze wou hier blijven slapen? Ze meende het echt, zoveel was nog gemakkelijk aan haar af te lezen, maar waarom? Veel tijd voor heldere gedachte kreeg hij niet, want voor hij iets kon doen werd zijn borstkas beladen met kleine kusjes die zo fijn voelde dat hij nog nauwelijk kon denken, laat staan helder, waarna hij ook nog een lange zoen kreeg op zijn mond. Tomari probeerde zijn geest te kalmeren bij haar vraag of hij dat zou durven en na een paar momenten was hij helder genoeg om een weloverwogen antwoord te geven "Voor jou zou ik alles doen, en ik durf zoizo wel buiten te slapen, ik zou het voor jou dus met alle plezier doen, ik vroeg me alleen af waarom" zei Tomari half vragend ondanks dat hij er al mee ingestemd had

Lynn glimlachte naar Tomari. Ze verbaasde zich over het feit dat deze plaats verwarmd werd door de zon, ondanks dat ze toch nog binnen zaten. Tenslotte waren ze via de kassen naar binnengekomen en alleen een struik met een deur zorgde ervoor dat je naar de tuin kon. Of was deze tuin los van het gebouw? Het duizelde Lynn een beetje. Misschien wel. Of misschien was ze gewoon onzin aan het bedenken. Of stond deze tuin niet in de kassen, maar ernaast? Lynn probeerde zich de meest domme vragen te beantwoorden, terwijl de meest belangrijkste vraag naast haar van Tomari kwam, waar ze een beetje van schrok en ze keek op. Ze schudde even haar hoofd, alsof ze net een stevig examen achter de rug had gehad en keek Tomari even wazig aan. Ze de neiging om te vragen wat hij vroeg, maar probeerde zijn woorden te herhalen. Ze kwam er maar half op, maar genoeg om te weten wat hij vroeg, dus bedacht Lynn snel een antwoord. Domme vragen bedenken tijdens dat je een romantisch moment had met je liefje, was niet de slimste optie van manier van zaken doen. Ze keek verliefd richting Tomari en begon toen te praten, alhoewel ze zelf niet wist of het onzin was of niet. Ze kon gewoon even niet meer denken. Was dat nu zo'n probleem? 'Omdat ik een leuke nacht met jou wil is wil meemaken,' antwoordde ze simpel. Ze herhaalde ondertussen de woorden snel in haar hoofd. Voor haar part waren het de juiste woorden. Ze keek op naar de grote boom, waar ze net nog tegenaan hadden geleund. Of leunden ze er nu tegen aan? Nee, nu lag ze op Tomari's borstkas met haar hoofd en met haar hand ernaast. En nu keek ze omhoog, terwijl er een soort kuiltje van denkheid kwam. Lynn keek naar Tomari's zwarte haren, die zo schattig om zijn gezicht vielen. Een glimlach kwam meteen over haar gezicht toen zijn ogen de hare ontmoetten. Ze vond het fijn om zo dicht bij Tomari te zijn. De meest filosofische dingen waarover je kon nadenken, kon je bij Lynn vinden. Ongelooflijk dat ze juist bij Tomari ging denken hoe de tuin hier in elkaar gebouwd was. Dat was toch niet normaal? Ach ja, zolang Tomari niet opeens hersenkijkende krachten had, vond Lynn het ook wel goed. Ze boog zich over Tomari heen en zoende hem innig. Ze liet haar slanke lijf helemaal zakken op zijn lichaam en sloot haar ogen. Een glimlach was verschenen over haar gezicht, te lezen in haar ogen, toen ze losliet. Xana bleek het te voelen, want ze hief haar kopje op, keek naar Lynn en gaf een kleine knik. Lynn knikte zachtjes terug en richtte haar blik toen glimlachend op die van Tomari. Haar jongen. Alleen van haar. 'Je bent van mij,' zei ze overdreven, terwijl ze hem zachtjes op zijn onderlip beet, daarna speels in zijn oorlel, om hem vervolgens weer op zijn mond te zoenen en daarna te glimlachen naar hem.

Tomari keek naar Lynn die ietwat afwezig leek en wachtte op antwoord. 'Omdat ik een leuke nacht met jou wel eens wil meemaken,' antwoordde ze simpel maar lief. Tomari moest hier echter meteen van doordenken en werd een tikkeltje rood terwijl hij de gedachte snel uit zijn hoofd zette, dat was vast niet de bedoeling van Lynn, ze leek gewoon samen met hem de nacht door te willen brengen gewoon hun tweeën alleen samen. Weer kwamen die gedachte naar boven, maar dit keer was Tomari snel genoeg met ze er uit zetten om niet te hoeven blozen. Ze zouden gewoon op de etage nooit alleen samen kunnen slapen zonder zwaar comentaar "Niet bang om gepakt te worden?" Vroeg hij zachtjes aan Lynn al leek ze wat afwezig te zijn, ze had zelfs een denkkuiltje waardoor Tomari het wel moest vragen "waar denk je aan?".
Hierna hoorde hij haar zachtjes zeggen 'Je bent van mij' Tomari glimlachte hier om en zei "Mijn hart had je al veroverd de rest kwam er bij" even grinnikte hij en keek haar aan, soms kon hij een heel erg droog gevoel voor humor hebben, verder liet hij haar gewoon haar gang gaan, het was het waard als je bedacht dat hij er een zoen voor terug kreeg

Lynn keek opzij toen Tomari zijn vraag had gesteld. Een glimlach verscheen over haar gezicht toen hij zijn woorden zei en ze gaf hem er inderdaad een hele lange zoen voor terug. 'Oh, aan niks. Filosofische gedachten,' grinnikte ze. Hij had ook wel droge humor, dus vandaar dat ze moest lachen. Ze hield wel van droge humor. Ze keek twijfelend opzij. En als ze nou is... Nee. Nee, niet dat. Ze wist in godsnaam niet wat voor een beeld hij had van de nacht. Nee, vergeet het maar. Ze keek opzij naar Toki en Xana. Toki was echt zo lief. Xana ook, maar Toki ook. En Tomari ook, alleen was hij geen dier. Ze keek omhoog naar de boom. Het was mooi groen en als je goed keek, ging er een eekhoorntje rond heen. Lynn was even gefixeerd op het eekhoorntje en sloot toen haar ogen en schudde haar hoofd. Ze moest ophouden met zo na te denken. Soms was ze echt een filosoof. Ze keek opzij naar Tomari en een glimlach verscheen over haar gezicht. Ze streek door Tomari's zwarte haren. Haar blauwe lokken vielen naar voren in zijn gezicht, waardoor Lynn een vertrokken gezicht kreeg om haar lach in te houden en haar haren weer achter haar oor streek. Nu vielen ze half op Tomari's borstkas, maar Lynn probeerde er niet naar te kijken, bang dat ze opeens moest lachen. Het was ook typisch haar om haar lokken naar voren te laten gaan, in Tomari's gezicht. Nee, daar moest ze maar eens mee oppassen. Dadelijk vond hij het niet leuk. Alhoewel... Ze mocht hem niet onderschatten. Tomari vond veel leuk. Lynn opende haar mond een beetje en ademde voldoende zuurstof in. Tomari liet niet alleen haar hart sneller kloppen, af en toe benam hij ook haar adem. En dat was een typisch gevoel voor liefde. Lynn dacht aan de eerste ontmoeting. Toen hadden ze elkaar al leuk gevonden. Nou ja, zij dan. Ze had haar ogen niet van hem af kunnen houden. Ze schaamde zich nog steeds over het feit dat ze hiermee Laurens had weggejaagd. Lynn bloosde en schaamde zich als ze daar weer terug aan dacht. Maar die volgende dag in de aula was leuk geweest. Met Laurens, Rosalie, Tomari en zij. Ze keek naar Tomari en ze zoende hem zachtjes in zijn nek. Ze grijnsde breed. 'Oh, sorry schat. Je zwakke plek,' grijnsde ze, terwijl ze in de lach schoot en hem diep in zijn ogen aankeek. Ja... Deze nacht kon nog is leuk worden. Lynn bloosde aan het feit wat er dan zou kunnen gebeuren. Toen dacht ze aan zijn vorige vraag en bloosde. 'Om je vorige vraag te beantwoorden: natuurlijk durf ik dat. Ik kan best stoer zijn hoor,' zei ze overdreven, terwijl ze haar vuisten als een soort superheld in haar zij deed en haar borst naar voren liet gaan. Lachend liet ze zich weer in normale stand zakken en keek ze hem diep in zijn ogen aan. Ze zoende, kon een kreun van plezier niet onderdrukken en glimlachte.

Tomari vroeg zich nu al helemaal af waar ze aan dacht, filosofie was namelijk wel heel erg breed, te breed om ook maar te gokken waar Lynn aan dacht. Tomari keek even met Lynn mee opzij naar Xana en Toki, ze zagen er echt lief uit samen hoewel Tomari niet goed snapte hoe een klein beestje zoals Toki zo lang kon slapen. Daarna keek Tomari weer naar Lynn, zij was nog veel liever dan Toki en Xana bij elkaar en dus veel interessanter om naar te kijken. Het was echter iets minder toen haar haren in zijn gezicht vielen, niet dat hij het echt erg vond, maar ze ontnamen hem zijn prachtige uitzicht, Lynn. Die al snel haar haren weer achter haar oor veegde waarna ze op zijn borst hingen terwijl ze haar lachen zo te zien behoorlijk in moest houden. Lynn begon op eens te blozen en Tomari vroeg zich dan ook af waarom "waarom bloos je?" vroeg hij dan ook snel waarna ze dan ook snel een grijns op haar gezicht kreeg. Kennelijk was ze behoorlijk in gedachten verzonken, maar dat verbrak ze even later echter en kuste hem daarna meteen ook in zijn nek waarna ze haar excuses aan bood, maar aan haar grijns te zien had ze het wel leuk gevonden "geeft niet hoor, je mag met me doen wat je wilt zolang als ik die prachtige schattige lach van je mag zien" zei hij op zo'n lief mogelijke toon. Dat hij haar vergaf betekende namellijk nog niet dat zij de enige was die lol mocht hebben, nu zou hij haar laten blozen ook. Even daarna dacht Lynn kennelijk terug aaan zijn vraag, want ze gaf daar opeens antwoord op met 'Om je vorige vraag te beantwoorden: natuurlijk durf ik dat. Ik kan best stoer zijn hoor,' waarna ze een pose deed als een of andere superheld. Tomari kon zich hierdoor echter niet inhouden en begon te lachen, toen hij op hield zei hij zacht "sorry, maar dat zag er te grappig uit" waarna hij met haar mee gesleurd werd in het plezier van een zoen en van Lynn haar kant een kreun

Lynn schoot in de lach toen ze Tomari ook had horen lachen. Ze liet hem maar gauw los met haar mond, want Tomari zat nu niet bepaald te wachten op een hoop kwijl in zijn mond van haar. Lynn grinnikte al bij de gedachte. Ze dacht even terug aan zijn vraag. 'Nou, dat we Laurens een beetje weggestuurd hebben omdat we zo druk met elkaar bezig waren,' bloosde ze, terwijl ze hem verliefd aankeek, maar toch weer een blos van schaamte op haar gezicht kreeg. Nu ze zich er weer terug aan herinnerde, begon zij zich steeds schuldiger te voelen. Maar ze zou het wel goedmaken! Ze zou binnenkort is een keertje samen met hem praten, of iets leuks doen of zo. Ze streelde Tomari's gezicht en een glimlach kwam op haar gezicht. Hij was ook zo leuk om naar te kijken! Ze keek naar Xana. Xana rekte zich uit en gaapte, met de bijhorende piep. Glimlachend keek Lynn naar Xana. Xana snorde zachtjes en stond op. Ze liep richting Lynn en Tomari en gaf ze allebei een lik. Lynn aaide Xana. Xana zette haar poten op Tomari's buik en gaf hem vrolijk allemaal likken over zijn gezicht. Lynn grinnikte en begon Tomari in zijn buik te kietelen. Had ze dat niet al eerder samen gedaan met Xana? Na een tijdje hielden ze pas op. Xana ging naast Tomari zitten en Lynn zakte aan de andere kant neer, liggend naast Tomari. 'Je mag een wens doen, je zit tussen twee prachtige, prettige dames,' zei ze grinnikend. Het was ook zo leuk. Xana keek opzij en ook bij haar was er een glimlach over haar gezicht verschenen. Lynn en Xana leken soms echt als twee druppels water op elkaar. Xana gaf Tomari en Lynn een verontschuldigende lik en ging toen weer terug naar Toki, om te zakken bij hem en om zich om hem heen te wikkelen. Zoals ze eerst lag. Lynn keek er glimalchend aan en keek toen uitdagend richting Tomari. 'Ik wed dat Toki en Xana binnen de maand verkering hebben,' zei ze. Xana leek dat begrepen te hebben, want ze keek op naar Lynn en liet haar tanden zien. Ze kwam overeind en gaf Lynn een klein duwtje. Die had het niet zien aankomen en viel met een klein gilletje op de grond. Xana boog zich over Lynn heen en begon haar helemaal vol te likken en haar te kietelen met haar poten. Lynn schoot in de lach en het volgende moment lagen zij en Xana te vechten. Xana hield haar tegen de grond gedrukt en Lynn probeerde te ontsnappen. Hijgend liet ze zich neer vallen. 'Done,' zei ze. Xana ging van haar af en ging terug naar Toki. Lynn kroop naar Tomari toe. 'Wed jij mee?' fluisterde ze. Xana keek wantrouwend haar richting in, maar bleef liggen. Lynn legde zich tegen Tomari aan en voelde zich veilig. 'Bij jou voel ik me heel erg veilig.'

Tomari hoorde Lynn haar antwoord en dacht een moment terug, dat was eigenlijk best wel erg geweest, Laurens had meteen de vonk die tussen hem en Lynn was overgesprongen gezien en had hen toen alleen gelaten om die verder uit te laten groeien. Tomari grinnikte zacht, misschien had ze niet door gehad dat hij in plaats daarvan zichzelf had geëxcuseerd om hun lekker alleen samen te laten. - zoals Laurens zo doen *wiebelwenkbrauw* xD - Tomari's aandacht werd echter weer afgeleid toen hij iets in zijn ooghoek zag bewegen, toen Tomari zijn hoofd iets draaide om te zien wat bleek het Xana te zijn die zich uitrekte en gaapte waarna ze opstond en uiteindelijk toch Toki even achter liet. Xana liep daarna naar Tomari en Lynn toe om hen beide een lik te geven en geaaid te worden door Lynn. Daarna zette Xana echter haar poten op Tomari zodat hij niet weg kon en begon hem allemaal likken over zijn gezicht te geven, Lynn deed ook nog eens mee door hem te kietelen. Tomari kon zich niet inhouden en lachte zich rot, wat pas na een tijdje ophield toen Lynn en Xana eindelijk besloten hem genade te tonen. De dames gingen naast hem liggen en Lynn vertelde hem dat hij een wens mocht doen, dus Tomari trok een glimlach en besloot Lynn wat terug te pakken door haar te laten blozen, of hij zou in elk geval zijn uiterste best doen dus zei hij "Mijn wens is al uit gekomen, jij bent hier toch?". Xana liep daarna terug naar Toki en ging weer om hem heen liggen zoals ze net ook deed. Lynn probeerde een weddeschap aan te gaan over Xana en Toki over een verkering tussen hun binnen de maand. Xana was hier kennelijk echter niet op gesteld want ze strafde Lynn onmiddelijk af, ze worstelde een tijdje tot Lynn 'Done' riep en Xana afdroop, toch fluisterde Lynn nog tegen Tomari of hij mee deed. Tomari keek Lynn aan en knikte waarna Lynn tegen hem aan ging liggen 'bij jou voel ik me veilig' zei ze en Tomari moest zijn best doen om niet te blozen. Die gedachte werden echter onderbroken toen hij een piep hoorde die Tomari herkende als Toki die eindelijk besloot wakker te worden. Tomari keek en zag hem vanaf zijn liggende positie omhoog komen waarna hij snel tegen de zachte vacht van Xana aan kroop, ze leken echt een stelletje zo, bijna net zo erg als Tomari en Lynn en nu waarschijnlijk uit zagen

Lynn keek naar Tomari, terwijl er een scherpe grijns over haar gezicht te zien was. Ze aaide zijn gezicht en voelde zich inderdaad helemaal veilig worden. Toen ze zijn vorige woorden herhaalde, in haar hoofd, bloosde ze en ze wierp haar blik verlegen naar beneden. Xana keek haar daarop een beetje grijnzend aan, alsof ze Tomari wou bedanken voor het laten blozen van Lynn, waarop Lynn naar Xana keek. Ze keken elkaar allebei even vijandig aan, maar op een manier die niemand begreep. Want Lynn was natuurlijk niet echt nijdig op Xana en Xana ook niet op haar. Het was gewoon hun manier van elkaar terugpakken, ook al zag die er een beetje vreemd uit. Zowel Lynn, als Xana, keken op toen ze een piepje hoorde en Lynn voelde haar hart bijna smelten toen Toki wakker werd en tegen Xana aan kroop. Lynn liep op de kleine Toki af en gaf die eens kusje op zijn vacht. 'Hoi liefschattiggeweldig vosje,' zei ze, alleen omdat ze hem zo onwijs schattig vond. Ze aaide Toki achter zijn oortjes en gaf hem vervolgens een kus, waarna ze terug naar Tomari ging en zich tegen hem aanvleidde. Xana gaf Toki enkele likken over zijn vacht toen ze die tegen haar vacht zag. Xana snorde zachtjes en gaf Toki likjes om hem warm te houden. Lynn liet haar wang tegen die van Tomari gaan. Die voelde niet echt ruw aan. Eerder zacht. Maar sommige jongens hadden een harde wang, omdat ze dat moesten scheren. In dat geval was Lynn blij dat ze een meisje was. En ook omdat ze dan Tomari mocht hebben. Ze keek hem diep in zijn ogen aan en gaf hem een zacht kusje op zijn mond. Ze keek hem uitdagend aan en ging toen op zijn schoot zitten. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en keek hem diep in zijn ogen aan. Ze voelde zich heel erg verliefd. Ze was wel is benieuwd hoe Tomari zou reageren op haar uitdagende handelingen. Ze kuste hem zachtjes. [color=blue'Hmm... Zit goed hier,'[/color] zei Lynn expres. Xana was eindelijk klaar met likken en keek naar Toki.

Tomari voelde het zachte strelen van Lynn haar hand over zijn wang terwijl hij haar aan keek. Ze bloosde zoals Tomari gedacht had,alleen zonder de vuistjes, en keek verlegen weg. Tomari zag dat Xana opeens heel voldaan keek en vroeg zich af of ze dat deed om hem te bedanken voor het terug pakken. Een moment keken Xana en Lynn elkaar ietwat boos aan tot Toki zijn piepje liet horen. Toen hij dat deed leken ze bijna voor de schattigheid te smelten, maar dat was nou eenmaal het effect dat het beestje kon hebben op meisjes. Lynn liep zelfs naar hem toe en gaf 'm een kusje waarna ze Toki aaide en lieve woorden toewierp en hem nog een keertje kusde. Tomari betwijfelde of Toki er iets van begreep,maar hij zou vast en zeker wel van de aandacht genieten. En dat deed Tomari ook toen Lynn weer naar hem toe kwam en zich tegen hem aan vleidde. Tomari keek toe terwijl Xana nu Toki over nam van Lynn en hem likte, Xana snorde er zelfs bij en leek van de aanwezigheid van Toki te genieten. Tomari kreeg ook aandacht van Lynn terwijl ze zacht over zijn wang streek en waarna nog een kus volgde. Lynn ging op zijn schoot zitten en legde haar armen om zijn nek zodat hij in haar omhelzing getrokken werd en niet meer weg kon, niet dat hij dat wou ook, hij genoot veel te veel van de aanwezigheid van Lynn dicht bij hem. Tomari kreeg een glimlach op zijn gezicht terwijl Lynn zei dat ze lekker zat en Tomari sloeg zijn arman om Lynn haar middel. Tomari voelde zijn hart sneller kloppen en wist dat hij een beetje begon te blozen, niet heel gek als je na ging waar ze zat en hoe zijn lichaam op Lynn zo dicht bij hem reageerde, maar Tomari schaamde zich nog steeds een klein beetje ervoor "Weet je, ik ben al gelukkig als je dicht bij mij in de buurt bent" zei Tomari in een opwelling, hij had gezegt wat hij dacht en hoopte dus dat Lynn er niet al te veel achter zou zoeken

Lynn keek naar Tomari en gaf hem zacht een kusje. Xana ging nu met haar kop op haar poten liggen en keek voor zich uit. Lynn keek naar Tomari en hoorde zijn woorden. Ze keek hem verliefd aan. Hij was ook zo lief! Ze keek opzij naar hem. Ze zag zijn mond. Ze had zin om die mond te kussen. Dus deed ze dat ook. Ze ging een beetje naar voren en kuste Tomari's mond. 'Ik vind het ook fijn om dicht bij jou in de buurt te zijn. Het geeft me een veilig gevoel,' zei ze zwoel. Ze zette toen haar volle kracht tegen Tomari, zodat die wel op zijn rug moest vallen. Lynn lag op hem en glimlachte naar hem. Ze kuste hem innig, liet haar tong met zijn tong spelen en streelde vervolgens zijn borstkas. Daarna rolde ze van hem af en drukte zich dicht tegen hem aan. Het leek alsof ze ergens bang voor was. Nou ja.. Ze was alleen bang voor Tomari te verliezen. Maar dat zou misschien nooit eens gebeuren. Ze drukte haar hele lichaam tegen hem aan. Als ze Xana was geweest, had ze nu volop gesnord. Ze keek naar boven, heel stiekem. Ze dacht even dat hij ook naar haar keek en wierp haar blik verlegen naar de grond. Ze keek in plaats van Tomari, de grond verliefd aan. Ze drukte haar buik nog dichter tegen zijn zij. Ze zoende hem zachtjes op zijn borstkas. Ze draaide met haar vinger rondjes op zijn borstkas en keek verliefd naar hem.

- School slokt je energie en inspiratie op -

Tomari kon zijn blijdschap niet onderdrukken tot een glimlach toen Lynn hem in ruil voor zijn woorden een kus gaf. Lynn reageerde daarnaast nog op zijn woorden door te zeggen dat zij het ook fijn vond en dat hij haar een veilig gevoel gaf. Tomari voelde een rode blos op zijn wangen opkomen maar voor hij echt kon reageren voelde hij plots het volle gewicht van Lynn op hem leunen, dit zorgde ervoor dat doordat Tomari het niet verwacht had hij nu op de grond lag met Lynn boven op hem. Niet dat Tomari dat erg vond, maar ze had het ook gewoon kunnen vragen, hij kon echter niet anders dan dat haar te vergeven toen hij nog een kus van haar kreeg die zijn hele aandacht op slokte en waarbij hij zijn tong met de hare liet spelen. ondertussen voelde hij haar vingers over zijn borstwaarna Lynn plots van hem af rolde en zich tegen hem aan drukte. Tomari keek haar aan en zag dat dat het wel leek of Lynn bang was voor iets, Tomari sloeg zijn armen om haar heen en hield haar dicht tegen zich aan waarna hij fluisterde, hard genoeg voor Lynn om het duidelijk te verstaan "Ik zal je altijd beschermen met al mijn macht". Tomari bleef nu liggen met Lynn tegen zich aan, alleen maar naar haar kijken was op het moment meer dan voeldoende om hem gelukkig te laten voelen en dat deed hij dan ook met een blik die meer dan honderd woorden vertelde, meer dan honderd woorden, maar ze betekende allemaal liefde als hij bij Lynn in de buurt was. Even zag hij Lynn naar boven kijken, maar haar blik schoot meteen weer verlegen weg richting de grond. Tomari voelde echter wel dat Lynn zich nog dichter tegen hem aan drukte en voelde hoe de lippen van Lynn zachtjes kusjes achter lieten op zijn borst en voelde haar liefde in hem over stromen. Tomari glimlachte en bleef haar verliefd aan kijken, dit was een moment genoeg voor Tomari maar toch wou hij iets meer. Tomari schoof stiekem zijn been onder Lynn een schoof haar met behulp daarvan en door haar met zijn armen iets omhoog te trekken omhoog tot ze elkaar in de ogen keken en hun lippen maar van elkaar geschijden bleven door een laagje lucht dat elk moment verbroken kon worden, en dat was precies wat Tomari deed. Tomari zijn lippen ontmoette die van Lynn en zijn tong opnieuw om die van haar heen danste. Tomari had er van gedroomt iemand te vinden waarmee hij zijn hele leven zou kunnen delen en hier, op Starshine had hij die gevonden in de menselijke godin die zich Lynn noemde, hij zou zijn hele hart en ziel met haar delen en wist dat zij hetzelfde zou doen voor hem, dit was voor hem absolute liefde en blijdschap, opdat dit moment nooit zou vervagen. Het moment duurde echter niet eeuwig, maar ook toen de kus verbroken werd voelde hij nog steeds hetzelfde. Tomari keek verliefd in de blauwe ogen van Lynn en streek met zijn hand langs haar wang en door haar haren en fluisterde voordat hij zich kon beheersen "Ik hou van je, mijn godin Lynn", Toen hij besefde wat hij net gezegt had moest hij ontzettend hard blozen, maar hij voelde zich er niet minder verliefd onder, dit was waar hij van gedroomd had.

Lynn keek verliefd richting Tomari. Een intens, warm gevoel, verspreidde zich gelijk toen hij haar kuste. Ze voelde zijn beweging en had zachtjes genoten toen hij haar hoger had opgetrokken. Verliefd keek Lynn richting Tomari, om hem vervolgens weer te zoenen. Ze bloosde bij zijn woorden en keek naar de grond, maar zag dat Tomari ook bloosde. Dit vond ze dan echter weer schattig. Ze streelde zijn wang. Haar ogen blonken en een traan ging over haar wang. Ze veegde hem weg. Ze huilde van geluk. Ze huilde, omdat er hier iemand op deze school was, die haar hart gestolen had. Iemand die deze keer in haar karakter, haar uiterlijk en het geheel was geïnteresseerd, in plaats van alleen dat vieze, intieme, niet echt zijnde gedoe. Lynn had het al vaak genoeg meegemaakt en het zorgde voor een huivering die over haar lichaam liep, als ze er weer aan terugdacht. Als een soort automatisme drukte zij zich dichter tegen Tomari aan en zocht steun in zijn armen. Ze rilde zachtjes. Denken aan haar verleden was nu niet bepaald leuk. Xana lag nog steeds rond Toki heen. Aan haar op en neer deinende vacht te zien, was die weer in slaap gevallen. Lynn keek naar Tomari. 'Je bent echt hartstikke schattig als je zo praat,' zei ze, terwijl ze hem een kus gaf. Lynn streelde langs zijn bovenbeen af, om even tussen zijn benen te strelen en keek hem toen verliefd aan. Ze gaf zachtjes een kus op zijn mond. Het heerlijke, grote verliefde gevoel drong zich weer naar boven. Het gevoel dat ze al de hele tijd bij hem in de buurt had. Het gevoel dat haar helemaal zweverig maakte. Ze keek hem diep in zijn ogen aan. Ze kuste Tomari weer en kreunde, zoals ze verwacht had. Het schaamrood sprong direct naar haar wangen en Lynn keek verlegen naar de grond. Ondertussen merkte ze dat het buiten een beetje donkerder werd. Of leek dit maar zo? Hoe lang lagen ze hier al? Lynn wist het niet en mocht ze eerlijk zijn? Dan kon het haar ook helemaal niks schelen! Ze wou alleen nog maar bij Tomari zijn en hem voelen. Ze wou bij hem blijven. Hij was echt lief. Hij was haar hart. En die bonsde alleen heel erg hard voor hem. Lynn legde vermoeid haar hoofd op zijn borstkas neer. Verliefd zijn zette je hoofd zo hard aan het denken, dat je wel is vermoeid kon raken. Tenminste, dit was bij Lynn het geval. Ze dacht gelijk weer terug aan vroeger. Ze hoorde een soort gehijg in haar hoofd. Was het Xana? Ze keek naar Xana, maar die lag bij Toki. Ze schrok. Waar kwam dit opeens vandaan? Het zorgde ervoor dat zij zich dichter tegen Tomari drukte. Haar hele lichaam trilde nu. 'T-Tomari?' vroeg ze, terwijl ze naar boven keek, maar ook hij zag er niet uit alsof hij hijgde. Ze schudde verward haar hoofd. Vieze beelden schoten door haar hoofd en Lynn gaf een ijzige gil. Meteen schoot ze overeind. Het gehijg verdween en het beeld ook. 'Sorry,' piepte ze tegen Tomari, terwijl ze weer tegen hem aan ging liggen en steun zocht bij hem. Ze moest dit moment weer verpesten. Ze had er weer last van. Ze dacht dat ze er wel klaar mee was. Niet dus. Het was voorbij. Ze keek recht in de amberkleurige ogen van Xana. Die keek bezorgd. Lynn schudde vastberaden haar hoofd, zodat Xana bleef liggen. Ze keek naar Tomari. Hoe kon ze hem dit nu weer uitleggen? Haar ogen keken een beetje onbeholpen richting hem, alsof ze het daarmee duidelijk zou kunnen maken. Ze keek hem aan en keek naar de grond. 'Enge beelden... Verleden,' zei ze, terwijl ze hem aankeek en zich tegen hem aandrukte. 'Je laat me toch echt nooit meer gaan hè?' vroeg ze, bang om hem te verliezen. Ze keek hem aan en legde haar hoofd terug op zijn borstkas. Was dat nu zijn hart? Dat harde gebonk? Het hijgen kwam terug en Lynn kroop ineen, maar gaf er niet aan toe.

- Met een vleugje drama xD -

~als dat een vleugje was dan is een ton zout ook een 'vleugje' zout, hoewel ik moet toegeven dat deze wedstrijd wel het beste in je naar boven haalt, nu ik weer >: D~

Tomari voelde de zachte hand van Lynn over zijn gezicht gaan en zag een traan over haar wangen lopen. Een moment was hij bezorgt, maar hij zag al snel dat het tranen van geluk waren die over haar wangen rolde, niet die van verdriet. Tomari voelde zich hierdoor gevleid, hij was hier nu de enige bron die dit kon veroorzaken, kennelijk was bij hem in de buurt zijn op deze intieme manier nu genoeg om haar zelfs te laten huilen van blijdschap en zijn hart smolt weer weg voor die blik van Lynn. Er lag echter iets achter dat niet goed was, dat voelde Tomari door de huivering die van haar uit ging en doordat ze zich dichter tegen hem aan trok. Lynn rilde zelfs in zijn armen nu wat er alleen maar voor zorgde dat Tomari bezorgt werd, was er echt iets dat haar zo achter na joeg dat het zelfs kon toeslaan op haar blijste moment, of was het juist daardoor? De reden boeide Tomari op het moment echter niet, alleen of hij haar zou kunnen helpen deze nare gedachten en gevoelens weer kwijt te raken. Tomari legde beschermend zijn armen weer om Lynn heen. Toen ze hem echter weer aan keek zei ze 'Je bent echt hartstikke schattig als je zo praat' en kuste hem alsof er niks aan de hand was. Waarschijnlijk wou ze gewoon dat hij zich niet te veel zorgen maakte, maar daar was het nu te laat voor. Tomari kon het echter niet verhelpen om zijn hart weer sneller te doen kloppen toen Lynn tussen zijn benen streelde waar ook nog eens twee zoenen en een hele verliefde blik op volgde. Hoefde hij zich dan echt geen zorgen te maken, ging het echt goed met haar? toen hij die kreun van plezier van Lynn hoorde ontspande hij zich, hij wist niet zeker of het eenmalig was geweest, maar voor nu was het in elk geval weer in orde. Tomari keek toe hoe Lynn weer rood kleurde van schaamte en verlegen naar de grond staarde waardoor Tomari zijn hart nog sneller ging bonken, hij hield dan ook verschrikkelijk veel van haar. Ondertussen had Tomari gemerkt dat het donker was geworden, het was al vrij laat maar dat zou hem niks schelen zolang hij maar bij Lynn kon blijven en dat zouden ze ook, al zou het al zijn macht kosten om daarvoor te zorgen. Tomari wou en zou de nacht doorbrengen met Lynn aan zijn zijde. Tomari's hart bonsde luid en snel door Lynn zo dicht bij hem, maar dat nam plotseling af doordat een naar voorgevoel hem omklemde, hij wist niet waarom maar hij hield zijn armen iets dichter om Lynn heen. Nu drukte Lynn zich ook tegen hem aan op een manier die hij herkende van net, er was echt iets dat haar gedachte achtervolgde en haar de stuipen op het lijf joeg en Tomari kon niks anders dan hopen dat het snel weer over was en haar ondersteunen, in elk geval voor nu. trillerig vroeg ze naam hem en hij bleef haar vasthouden. Lynn liet een ijzige gil horen. Lynn bood toen het kennelijk weer iets beter ging haar excuses aan, maar op het moment maakte dat voor hem niet uit, het was veel belangrijker dat het goed met haar ging, en dat leek het op het moment niet echt te gaan. ze legde uit dat het kwam door haar verleden en vroeg hem of hij haar echt nooit meer zou laten gaan. Tomari omhelsde Lynn en hield haar stevig tegen zich aan "Ik zal je echt nooit meer laten gaan. Ik hou van je met heel mijn hart en ziel, ik zal je beschermen en van je blijven houden tot het einde, waarschijnlijk zelfs daarna" verzekerde hij Lynn waarna hij waar zacht op haar voorhoofd kuste en zijn hand langs haar wang liet glijden. Tomari keek verliefd naar Lynn en zag tot zijn spijt dat ze weer ineen kromp van angst, het was dus nog niet voorbij. Tomari kneep haar zachtjes om Lynn haar gedachte weer terug te brengen en kuste haar toen zacht op haar voorhoofd "Ik weet dat het moeilijk voor je is, maar wil je er over praten?" vroeg Tomari bezorgt terwijl hij troostend zijn hand over haar rug liet glijden, hopend dat hij haar zo misschien een klein beetje kon helpen.

Lynn keek bang naar Tomari. Ze wist niet goed wat ze moest zeggen of moest doen om hem op zijn gemak te stellen, aangezien dat ze dat zelf nu ook niet echt was. Zijn woorden stelde haar wel gerust. Het zorgde voor een warm, heerlijk en vooral fijn gevoel. Ze keek naar hem. Ze kon zelfs gewoon zien dat hij het meende! Lynn was blij dat hij haar jongen was. Dat zij van hem was en hij van haar. Ze had geluk gevonden hier op Starshine, maar Tomari had gelijk. Als je een relatie begon, was het belangrijkste onderdeel elkaar vertrouwen. Ze keek naar hem en ze wist niet hoe ze moest beginnen. Ze keek een moment even naar de grond. 'Ik heb je toch verteld over die mannen?' vroeg ze, terwijl ze hem aankeek en zich ondertussen stevig tegen hem aandrukte. 'Ik heb last van.. uh...' zei keek blozend naar beneden, het schaamrood kwam op haar wangen. 'Gehijg in mijn hoofd en vieze beelden,' zei ze, terwijl ze hem aankeek. 'Ik weet dat het gestoord klinkt, maar ik wil je kunnen vertrouwen en wil je laten weten wat er in mijn hoofd omgaat,' zei ze, terwijl zij zich nu geheel ongemerkt dicht tegen hem aandrukte. Ze wist niet wat ze moest zeggen om Tomari gerust te stellen, want dat zat er niet echt in voor haar. Ze had die beelden zelf en kreeg ze niet uit haar hoofd. 'Maar dat komt niet door jou of wat wij doen hoor,' zei ze snel, omdat ze op dit vlak hem wel gerust kon stellen. Ze legde zijn hand op haar borst, precies waar haar hart zat. 'Ik had hier vroeger ook veel last van. Het komt en gaat,' legde ze uit, terwijl ze haar hoofd tegen zijn schouder legde. 'En daar ben ik soms gewoon heel erg bang voor,' zei ze, terwijl ze hem een kus gaf op zijn wang. Deze keer droop er wel een traan langs haar wang, van verdriet. Lynn veegde die snel weg. Ze wou Tomari niet verder ongerust maken dan hij al was. 'Ik probeer het te vergeten, echt waar. Maar soms lukt dit zo moeilijk,' zei ze en ze gaf hem een kus op zijn wang. Tegelijkertijd vroeg Lynn zich af hoe sommige mensen toch ook zo vies konden zijn en zo fout. Ze keek naar Tomari en drukte zich gelijk dichter tegen hem aan. De enige jongen die haar hart had en de enige jongen die haar gerust kon stellen. 'Maar ik ga dus in elk geval niet meer terug naar waar ik vandaan kwam, behalve als jij bij me bent,' zei ze, terwijl ze zich bang tegen hem aandrukte. Nee, naar Erd wou ze niet meer. Nooit meer! En Xana waarschijnlijk ook niet. Misschien was van hun tweeën Xana nog wel het ergste geschrokken. Xana had Lynn tenslotte moeten redden, vaak toch. Maar de daad was al gebeurd. Ze keek Tomari bang aan. Dat gedeelte had ze weggelaten voor hem. 'Tomari,' zei ze toen, verstikt door de tranen, die nu dropen over haar wangen. 'Ik... Ik ben geen maagd meer,' zei ze, terwijl de tranen over haar wangen dropen. Ze keek hem bang aan. Bang dat hij kwaad zou worden op haar, of zich volledig zou afreageren. Bang dat het uit zou zijn. Ze had het hem eerder moeten vertellen, al toen ze verder bezig was over die mannen. Lynn keek schuldbewust naar de grond, ook al kon ze er niks aan doen. Ze was heel erg jong geweest en had geen keus gehad. Ze wist niet wat ze nu moest doen om de situatie beter te maken. Ze wist het niet meer. Ze kon moeilijk tegen hem zeggen dat het allemaal maar een grap was. Trouwens, dat had ze graag willen zeggen en dat dit ook zo was. Lynn keek naar Tomari. 'W-Wees alsjeblieft niet kwaad,' stamelde ze, terwijl ze hem aankeek. Xana gromde even, maar legde zich toen fijner tegen Toki aan. Lynn ging een beetje achteruit zitten. Ze drukte zich nu in plaas van tegen Tomari, tegen een boom aan. Ze legde bang haar beide handen op de boom heen. 'I-Ik had geen keus,' stamelde ze. Tranen blonken in haar ogen. Ze trok haar knieën op en sloot haar armen daaromheen. Ze was weer de Lynn van vroeger. De Lynn die overal bang voor was, bang voor iedereen en alles. Bang voor dat vieze. Oh, had ze het Tomari maar verteld. Of had ze het verteld? Ze wist het nu zelfs even niet meer. Het enige wat opkwam in haar gedachten, was dat ze tomari niet kwijt wilde voor zoiets. Ze keek bang naar hem. 'H-Hou je nog van me?' vroeg ze, terwijl ze moeite moest doen om zowel haar stem, als heel haar lichaam niet te laten trillen. Zou zij kwaad zijn? Lynn dacht na. Nee. Tomari zou er niks aan gedaan kunnen hebben. Ze keek naar Tomari. Ze wou nog zoveel zeggen, maar besloot dat het misschien beter was als ze even zweeg. Dat was voor allebei beter. Ze zou Tomari's reactie met angst moeten afwachten. Ze keek bang naar hem. Zwarte tranen dropen van haar wangen. Je zag de verandering, de angst en de misselijkheid van Lynn afstralen.

- Met een vleugje drama. Oe, ik hou ervan! xD -