Just relaxing [sasuke]

"All I want is a little of the good life, all I need is to have a good time." Hij zong zo verder en hij sloot zijn ogen. Hij wist dat ze het zou begrijpen, dat ze hem zou snappen. Hij wilde iets goeds in zijn miserabele leven en zij kon ervoor zorgen, dat wist hij gewoon. Hij had het lef om Rhine aan te kijken, haar prachtige gezicht te bewonderen, zijn zwarte ogen bekeken haar gezicht tot in het detail. Hij wendde zijn blik af, hij weigerde om zichzelf nog meer te pijnigen. Hij omarmde haar helemaal en zijn blik was vol pijn. Hij sloot zijn ogen, de pijn was er, maar hij wou ze negeren. Maar het kon gewoon niet. De pijn was er en zou er altijd zijn, zijn herinneringen aan haar, aan haar grijns, haar glimlach, haar prachtige ogen. Rhine verschool haar gezicht nu helemaal tegen zijn borst haar handen gebald lagen ook op zijn borst een eerste stille traan rolde over haar wang druppelde langs haar kin naar beneden. Ze begon eerst te neuriën te mompelen daarna zacht te zingen. Hij keek haar aan en zag hoe ze worstelde met haar gevoelens, dus ze voelde wat voor hem. Aan de ene kant beurde dat hem wel op, maar het bracht een enorme hoop schuldgevoelens bij hem naar boven. Na haar liedje wou hij nog iets zingen, maar misschien was het wat ongepast. Maar hij wou zijn gevoelens voor haar uitten en misschien was het nu wel de goede tijd. Hij begon nog een liedje te zingen met een zachte stem. Hij keek haar daarna aan en hij liet haar hem aankijken. Hij keek haar aan met zijn blik vol schuldgevoelens. "Het spijt me.." zei Sasuke en hij zuchte even, hij haalde diep adem en hij kwam met zijn gezicht dichter bij dat van haar tot zijn lippen maar een centimeter bij die van haar vandaan waren. Verder ging hij niet, zijn schuldgevoelens liepen te hoog op "I... I... Love... You..." mompelde hij haast onverstaanbaar, want die woorden meenden wel degelijk veel voor hem.

(https://www.youtube.com/watch?v=JZNCrLV8W_M)

Dat korte moment dat hij haar aankeek zag ze alle pijn in zijn ogen de pijn die ze wilde verhelpen maar niet wist hoe. Ze wilde hem zo graag verlossen van elke pijn die ze bij hem had aangericht maar ze kon het niet. Hij bleef haar in zijn armen houden en daar was ze blij om ze had zijn koele kalmerende golf nodig, de golf die hij haar al gaf van het eerste moment dat ze hem ontmoette. Het was compleet anders met sasori bij hem voelde ze warmte en tederheid als hij in haar buurt was. Ze wist niet meer ze wist niet meer wat boven en onder was alles was anders verdraaid....verkeerd. Hij begon nog een liedje te zingen met een zachte stem. Hij keek haar daarna aan en hij liet haar hem aankijken. Hij keek haar aan met zijn blik vol schuldgevoelens. "Het spijt me.." zei Sasuke en hij zuchte even. Haar ogen twinkelde van de tranen die er nu nog steeds zacht uitkwamen ze wilde niet huilen maar ze kon niet aders de pijn de schuldgevoelens die ze hen beide bezorgde het wrat aan haar. hij haalde diep adem en hij kwam met zijn gezicht dichter bij dat van haar tot zijn lippen maar een centimeter bij die van haar vandaan waren. Ze bleef als versteend staan. Ze keek hem in zijn donkere ogen de ogen die zij gevuld had met pijn en schuld. "I... I... Love... You..." mompelde hij haast onverstaanbaar. Ze hoorde dat hij het meende, ze voelde het. De schuldgevoelens die ze voor hem voelde waren nu te veel en voor ze goed en wel de gevolgen besefte plantte ze haar lippen al op zijn koele kalmerende lippen haar armen om zijn nek geslagen ze kon er niet meer tegen....

hij wou zijn gevoelens voor haar uitten en misschien was het nu wel de goede tijd. Hij begon nog een liedje te zingen met een zachte stem. Hij keek haar daarna aan en hij liet haar hem aankijken. Haar ogen twinkelde van de tranen die er nu nog steeds zacht uitkwamen. Hij keek haar aan met zijn blik vol schuldgevoelens. "Het spijt me.." zei Sasuke en hij zuchte even, hij haalde diep adem en hij kwam met zijn gezicht dichter bij dat van haar tot zijn lippen maar een centimeter bij die van haar vandaan waren. Verder ging hij niet, zijn schuldgevoelens liepen te hoog op "I... I... Love... You..." mompelde hij haast onverstaanbaar, want die woorden meenden wel degelijk veel voor hem. Rhine overbrugde die afstand en ze kuste hem. sasuke kuste haar terug, het betekende veel voor hem maar wat zou haar vriendje hiervan denken? Sasuke had die eerste stap misschien gewoon wat te hard uitgelokt en dat speet hem zo. Hij lostte de kust en omarmde haar helemaal. Hij sloot zijn ogen en vocht tegen de pijn, de tranen die er zaten aan te komen. Ja jongens konden huilen, maar Sasuke hield het het liefst verborgen. Hij klemde zijn tanden op elkaar voor eenkreet die hij niet wou slaken. Hij keek Rhine nog eens aan. Nee het mocht niet, maar toch kon hij het niet meer. Hij stond op en hielp haar mee rechtop, dan kuste hij haar, hij moest buigen maar hij sloeg zijn handen om haar middel en tilde haar op zodat dat niet meer hoefde. Zijn gevoelens van schuld, liefde en begrip zaten er in gemengd. Hij sloot zijn ogen en hij genoot een beetje, gewoon van dat zij bij hem was.

sasuke kuste haar terug, ze voelde alles in zich oplaaien. Ze kon niets meer van elkaar onderschijden het enige wat ze voelde was zijn koele rustgevende energie zijn lippen die samensmolten met de haarre. Ze wist dat ze hier zoveel spijt van zou krijgen ze voelde nu al spijt. Maar die spijt was niet groot genoeg om haar nu tegen te houden. Hij lostte de kust en omarmde haar helemaal. Hij sloot zijn ogen en ze zag hoe hij vocht tegen de pijn ze had hem niet mogen zoenen ze had meteen moeten weggaan ze had nooit moeten vragen om een knuffel. Dit was allemaal zo vreselijk verkeerd. Hij keek haar aan haar ogen stonden vol spijt ze voelde zich een verrader tegenover sasori en een vreselijk mens tegenover hem. Hij stond op ze dacht eerst dat hij nu wel weg wilde maar hij liet haar ook recht staan dan kuste hij haar, hij moest buigen maar hij sloeg zijn handen om haar middel en tilde haar op zodat dat niet meer hoefde. Ja hij was groter dan Sasori killer hij was een compleet ander persoon maar waarom waarom versnelde haar hartslag dan zo? Ergens vocht een kant, een kant die alles voor Sasori deed maar nu hier op dit moment was die kant niet sterk genoeg niet als hij zijn lippen op de hare drukte haar armen vonden hun weg weer naar zijn nek ze gaf zich volledig over. de schuld bleef aan haar knagen maar het verlangen dat ze nu voelde was alles overheersend niet te stoppen ookal wilde een deel van haar dit zo graag tegen gaan het kon niet....

Hij keek Rhine nog eens aan. Nee het mocht niet, maar toch kon hij het niet meer. Hij stond op en hielp haar mee rechtop, dan kuste hij haar, hij moest buigen maar hij sloeg zijn handen om haar middel en tilde haar op zodat dat niet meer hoefde. Zijn gevoelens van schuld, liefde en begrip zaten er in gemengd. Hij sloot zijn ogen en hij genoot een beetje, gewoon van dat zij bij hem was. Dit voelde zo geweldig maar uiteindelijk moest hij haar loslaten. Hij tilde Rhine op en hij zette zich neer zodat ze op zijn schoot zat. Hij keek haar aan en durfde gewoon niet glimlachen, uit schrik dat ze zich beledigd zou voelen of van hem zou weggaan. Zo onzeker had hij zich nog nooit gevoeld. Hij omhelsde haar weer en hij nam haar koele huid in hem op. Haar koele uit op zijn warme huid voelde zalig. Hij sloot zijn ogen en glimlachte, hij kon het niet tegenhouden. Hij wou geen excuses meer uit zijn mond laten vloeien, ook al lagen ze op zijn tong en wou hij haar deze pijn niet bezorgen. Toch zei hij zachtjes: "Ik doe je pijn hé? Ik maak het je moeilijk. Dit mag niet ik weet het, het spijt me zo, ik ben gewoon smoorverliefd op je. Ik heb dit nog nooit zo erg gehad en en..." Hij had er al te veel uitgeflapt. De zekere coole jongen was omgevormd tot een onzekere jongen die bang was. Zijn ware gevoelens, hij was bang. Bang voor wat er ging volgen.

Na een tijdje moest hij hun lip versmeltng verbreken hoe spijtig ze dat ook vond. Nee ze mocht het niet erg vinden! Dit kon ze toch niet maken?! Maar....maar ze vond het wel erg dat gevoel was er...Hij tilde Rhine op en hij zette zich neer zodat ze op zijn schoot zat. Ze zat daar als een popje, een marionet ze keek hem aan haar blik vol verlangen,verwarring en pijn. Ze wist het allemaal niet meer. Hij omhelsde haar weer ze voelde zijn warme huid haar weer kalmeren ze merkte dat ze zich nog dichter tegen hem aan drukte. Hij hield zijn ogen gesloten en ze betrapte hem erop te glimlachen, ze kon het hem niet kwalijk nemen nee als ze zich niet zo schuldig voelde tegenover Sasori zou ze ook glimlachen maar ze kon het niet nee hij betekende te veel voor haar. "Ik doe je pijn hé? Ik maak het je moeilijk. Dit mag niet ik weet het, het spijt me zo, ik ben gewoon smoorverliefd op je. Ik heb dit nog nooit zo erg gehad en en..." Ze keek hem aan en ze kon zichzelf niet meer bedwingen ze barstte in tranen uit ze hield hem stevig vast terwijl haar schouders begonnen te schokken. Nee...Ik doe mezelf pijn. Ik doe jouw pijn ik verraad Sasori...Ik ben gewoon een vreselijk wicht Huilde ze. Ze snapte niet wat hij en sasori in haar zagen wat maakte haar dan zo speciaal? Ze bracht ongeluk en ze deed hen pijn...

Hij tilde Rhine op en hij zette zich neer zodat ze op zijn schoot zat. Ze zat daar als een popje, een marionet ze keek hem aan haar blik vol verlangen,verwarring en pijn. Hij omhelsde haar, haar koele huid op de zijne voelde gewoon perfect. "Ik doe je pijn hé? Ik maak het je moeilijk. Dit mag niet ik weet het, het spijt me zo, ik ben gewoon smoorverliefd op je. Ik heb dit nog nooit zo erg gehad en en..." Ze keek hem aan en ze kon zichzelf niet meer bedwingen ze barstte in tranen uit ze hield hem stevig vast terwijl haar schouders begonnen te schokken. Nee...Ik doe mezelf pijn. Ik doe jouw pijn ik verraad Sasori...Ik ben gewoon een vreselijk wicht Huilde ze. Hier kon Sasuke niets mee, ze huilde maar en hij zat er als versteend bij, wat kon hij zeggen? Dat alles goed kwam? Zo goed was die timing ook weer niet dus hij hield het op haar knuffelen en zachtjes zijn lippen in haar nek te zetten. Hij zei zachtjes "Rhine... Ik weet dat dit tussen ons niet kan, maar ik kan er gewoon niet aan doen, die gevoelens zijn er en ik ben gewoon eerlijk. Ook al maakt het het moeilijk. Ik ben gewoon eerlijk... Rhine..." Hij kreeg tranen in zijn ogen en ze liepen over zijn wangen. Hij beet op zijn lip. Hij moest de gevoelens terug duwen. Dat moest nu gewoon, maar het werd alleen maar erger. "Rhine het spijt me zo!" riep hij haast en hij schokschouderde ook. Alles wat hij die zeven jaar had opgekropt moest er uit. Hij kon het niet meer bedwingen..

Hij zei niets eigenlijk was ze daar wel blij om. het zou toch geen snars helpen als hij zou zeggen dat alles goed zou komen want dat was niet zo. nee het zou niet goedkomen dat wist ze nu al. Ze voelde zijn zachtte lippen in haar nek net zoals gewoonlijk wist zijn koele uitstraling haar net genoeg te kalmeren om niet compleet in te storten. "Rhine... Ik weet dat dit tussen ons niet kan, maar ik kan er gewoon niet aan doen, die gevoelens zijn er en ik ben gewoon eerlijk. Ook al maakt het het moeilijk. Ik ben gewoon eerlijk... Rhine..." Hij kreeg tranen in zijn ogen en ze liepen over zijn wangen. Ze keek hem aan haar ogen ook nog steeds betraand waarom zorgde ze altijd voor zoveel problemen? Maar waarom Sasuke? Wat maakt mij zo anders dan andere? Ze snapte het niet wat hij in haar zag ze wilde het begrijpen ze hunkerde zoveel naar hem nu hij hier zo dichtbij was maar ze bleef ook denken aan Sasori die haar zovaak zijn liefde had betuigd die haar beloofd had voor altijd bij haar te blijven. "Rhine het spijt me zo!" riep hij haast en hij schokschouderde ook.Ze aaide hem over ijn rug haar hoofd over zijn schouder leunend. Ja hij moest even goed huilen al die opgekropte gevoelens waren niet goed voor hem. Het is goed sasuke, het is goed... Fluisterde ze zachtjes zelf was ze gestopt met huilen ze bleef hem over zijn rug strelen om hem gerust te stellen. Rhine wist niet meer wat ze moest doen welke stroming van haar hart ze moest volgen. Ik weet dat die gevoelens er zijn...en ik ben bang dat ze niet alleen van jou komen Zei ze haast onhoorbaar voor ze een zoen, een hele kleine zoen in zijn nek drukte. Een laatste traan rolde over haar wang.

ze huilde maar en hij zat er als versteend bij, wat kon hij zeggen? Dat alles goed kwam? Zo goed was die timing ook weer niet dus hij hield het op haar knuffelen en zachtjes zijn lippen in haar nek te zetten. Hij zei zachtjes "Rhine... Ik weet dat dit tussen ons niet kan, maar ik kan er gewoon niet aan doen, die gevoelens zijn er en ik ben gewoon eerlijk. Ook al maakt het het moeilijk. Ik ben gewoon eerlijk... Rhine..." Hij kreeg tranen in zijn ogen en ze liepen over zijn wangen. Hij beet op zijn lip. Hij moest de gevoelens terug duwen. Dat moest nu gewoon, maar het werd alleen maar erger. "Maar waarom Sasuke? Wat maakt mij zo anders dan andere?" vroeg ze. Voor hem was het antwoord simpel: "Jij bent van niets bang en je bent zo prachtig, je brengt me tot rust, je stem doet me gewoon helemaal smelten." Hij wendde zijn blik vol tranen van haar af."Rhine het spijt me zo!" riep hij haast en hij schokschouderde ook. Alles wat hij die zeven jaar had opgekropt moest er uit. Hij kon het niet meer bedwingen. Ze aaide hem over ijn rug haar hoofd over zijn schouder leunend. Ja hij moest even goed huilen al die opgekropte gevoelens waren niet goed voor hem. "Het is goed sasuke, het is goed... " Fluisterde ze zachtjes. Zijn ademhaling werd al rustiger en hijzelf ook. Hij zuchtte diep en hij zette zich recht. "Ik weet dat die gevoelens er zijn...en ik ben bang dat ze niet alleen van jou komen "Zei ze haast onhoorbaar voor ze een zoen, een hele kleine zoen in zijn nek drukte. Een laatste traan rolde over haar wang. Hij keek haar aan eenmaal ze haar gezicht naar hem toe wendde. Hij kwam weer dichter, maar hij overbrugde de afstand niet meer. Hij wou haar niet afpakken, of wel...?

"Jij bent van niets bang en je bent zo prachtig, je brengt me tot rust, je stem doet me gewoon helemaal smelten." Hij wendde zijn blik vol tranen van haar af. Ze snapte het niet waarom zag iedereen toch dingen in haar die ze zelf niet zag? Waarom?! Waarom in godsnaam kon iemand haar vertellen waarom?! Zijn ademhaling werd al rustiger en hijzelf ook. Hij zuchtte diep en hij zette zich recht. Ze was blij dat hij kalmer was daar werd ze zelf ook veel rustiger van ze zette zich ook rechter, ze zat nog steeds op zijn schoot en ze keek hem nu recht aan haar armen hingen slap over zijn schouders. Hij kwam weer dichter, maar hij overbrugde de afstand niet meer. Rhine haalde diep adem ze bleef hem in zijn ogen staren nee ze mocht niet toegeven aan die lippen zo dichtbij dat kon ze niet hoe moeilijk het nu ook leek nee dit mocht gewoon niet...

Sasori wou zijn fantastische vriendin verrassen maar hij had zijn cadeau in zijn kamer gelaten. Hij zocht zijn lieve Rhine, waar was ze nu? Hij liep verder naar de waterval. Dan zag hij haar en een andere jongen. Op het eerste moment leek er niks aan de hand maar dan leek het alsof Rhine hem kusjes gaf in zijn nek. Sasori's brein sloeg al tilt bij dat beeld en hij stoof op de twee af en hij hurkte in alle kalmte voor de twee. "Hier ben je" zei hij met een ijzig kalme stem en hij keek dan naar de jongen. "Heb je een nieuw vriendje? Mooi om te weten dat ik nu overbodig ben." Hij stond weer recht en hij rekte zich uit. "Ik dacht dat ik je kon vertrouwen Rhine, ik heb geen uitleg nodig, ik zie wat er hier gebeurd en dat maakt me gewoon... ZIEK." Hij bleef er als een ijzig persoon bijstaan alsof het hem koud liet. Maar vanbinnen was zijn hart gebroken, compleet verpletterd door iets stevigs. Hij rolde met zijn ogen en zei dan "Je moet niet meer naar me terugkomen. Het is voorbij, ik geef zo'n mensen geen tweede kans." Hij draaide zich om, stak zijn handen in zijn zakken en hij wandelde op een rustig tempo verder. Zijn suiker zou vast sowieso straks weer dalen, maar dan had hij nog altijd een pot ijs. Deels voor zijn gevoelens te verminderen en deels voor zijn suiker.

(Toestemming.)

Rhine schrok toen ze sasori ineens zag aankomen, nee erger dan schrikken ze kreeg bijna een hartaanval. hij hurkte in alle kalmte voor de twee. "Hier ben je" zei hij met een ijzig kalme stem en hij keek dan naar de Sasuke. Rhine keek naar sasori haar ogen groot van verbazing. "Heb je een nieuw vriendje? Mooi om te weten dat ik nu overbodig ben." Hij stond weer recht en hij rekte zich uit. Rhine zat r als versteend bij woorden bleven in haar keel zitten. nee dit kon niet dit mocht niet. "Ik dacht dat ik je kon vertrouwen Rhine, ik heb geen uitleg nodig, ik zie wat er hier gebeurd en dat maakt me gewoon... ZIEK." Hij bleef er als een ijzig persoon bijstaan alsof het hem koud liet. Die woorden staken in haar hart, maar zijn houding stak nog meer zo ijzig, zo kil had ze hem nog nooit gezien. Hij rolde met zijn ogen en zei dan "Je moet niet meer naar me terugkomen. Het is voorbij, ik geef zo'n mensen geen tweede kans." Hij draaide zich om, stak zijn handen in zijn zakken en hij wandelde op een rustig tempo verder. Rhine stond op weg van Sasuke. Ze wist het niet meer ze wilde achter hem aan rennen. Sasori...alsjeblieft laat het me uitleggen Zei ze haar stem zo gebroken als wat. Ja ze had het allemaal mooi verknald. Ze had Sasuke laten huilen en Sasori haar laten haten....

Sasuke zag een roodharige persoon aankomen en voor hen hurken. Zijn ogen werden groot en hij keek de jongen aan. hij hurkte in alle kalmte voor de twee. "Hier ben je" zei hij met een ijzig kalme stem en hij keek dan naar de Sasuke. Rhine keek naar sasori haar ogen groot van verbazing. "Heb je een nieuw vriendje? Mooi om te weten dat ik nu overbodig ben." Hij stond weer recht en hij rekte zich uit. Dat moest dus Sasori zijn. Sasuke bleef als versteend zitten, hij kon geen woord zeggen en daar werd hij kwaad om op zichzelf. Ik dacht dat ik je kon vertrouwen Rhine, ik heb geen uitleg nodig, ik zie wat er hier gebeurd en dat maakt me gewoon... ZIEK." Hij bleef er als een ijzig persoon bijstaan alsof het hem koud liet. Sasuke keek beschaamd naar de grond. Oh god waar was hij mee bezig? Sasori rolde met zijn ogen en zei dan "Je moet niet meer naar me terugkomen. Het is voorbij, ik geef zo'n mensen geen tweede kans." Hij draaide zich om, stak zijn handen in zijn zakken en hij wandelde op een rustig tempo verder. Rhine stond op weg van Sasuke. "Sasori...alsjeblieft laat het me uitleggen" Zei ze haar stem zo gebroken als wat. Sasuke keek hem na en uiteindelijk riep hij: "SASORI! Kom terug!" maar helaas, de schim van Sasori was verdwenen achter de bomen. Sasuke zuchtte en hij stond op om zijn vest aan te trekken en zijn broek aan te doen. Hij deed het touw rond zijn middel en knoopte het vast. Dan liep hij naar Rhine en zei hij zachtjes "Het spijt me.. Rhine.." Hij wou haar knuffelen, maar dan zou hij vast een klap krijgen. Maar op dit moment kon het hem worst wezen. Hij draaide Rhine naar hem toe en hij omhelsde haar stevig. "Het spijt me zo Rhine."

Sasuke was net zo overdonderd als zij zelf. Dit had nooit mogen gebeuren nee ze had meteen weg moeten gaan het was een verschrikkelijke vergissing of niet? Ze vond het vreselijk dat Sasori dit had moeten zien. Sasuke keek hem na en uiteindelijk riep hij: "SASORI! Kom terug!" maar helaas, de schim van Sasori was verdwenen achter de bomen, ze had hem gekwets dat wist ze hij liet het gewoon niet zien. Rhine stond daar maar een schim van wat ze ooit was geweest. Sasuke zuchtte en hij stond op om zijn vest aan te trekken en zijn broek aan te doen. Hij deed het touw rond zijn middel en knoopte het vast. Dan liep hij naar Rhine en zei hij zachtjes "Het spijt me.. Rhine.." Rhine reageerde niet ze was versteend en ze staarde naar de plaats waar Sasori verdwenen was. Ze werd naar sasuke toegedraaid haar blik was verdoofd en begeven van pijn ze had zich niet meer zo slecht gevoeld sinds de dood van haar familie, niet meer zo gebroken. hij omhelsde haar stevig. "Het spijt me zo Rhine." Zei hij Rhine hing in zijn arme als een slappe pop, een aardappel zak niet meer in staat om nog iets te doen. Haar hartslag vertraagde aanzienelijk ze werd haast nog bleker zelfs de kleur uit haar lippen verdween. De zandloper die in haar tas wat verderop zat begon hard te trillen. Rhines ogen draaide even weg voor ze haar bewustzijn verloor. Een tik die ze ontwikkelt had Rhine raakte altijd bewusteloos als ze verscheurd werd vanbinnen....

Sasuke vond dit gewoon vreselijk. Hartsverscheurend. Sasuke keek hem na en uiteindelijk riep hij: "SASORI! Kom terug!" maar helaas, de schim van Sasori was verdwenen achter de bomen, ze had hem gekwets dat wist ze hij liet het gewoon niet zien. Rhine stond daar maar een schim van wat ze ooit was geweest. Sasuke zuchtte en hij stond op om zijn vest aan te trekken en zijn broek aan te doen. Hij deed het touw rond zijn middel en knoopte het vast. Dan liep hij naar Rhine en zei hij zachtjes "Het spijt me.. Rhine.." Rhine reageerde niet ze was versteend en ze staarde naar de plaats waar Sasori verdwenen was. Ze werd naar sasuke toegedraaid haar blik was verdoofd en begeven van pijn, dit brak Sasuke helemaal. hij omhelsde haar stevig. "Het spijt me zo Rhine." Zei hij Rhine hing in zijn arme als een slappe pop, een aardappel zak niet meer in staat om nog iets te doen. Ze viel flauw en Sasuke bleef rustig. Hij zakte door zijn knieeën en hij legde Rhine neer. Hij nam wat water van het meer en deed het over haar hoofd om haar koel te houden. "RHine, kom bij alstjeblieft." Zijn stem klonk haast smekend. Hij zat naast haar geknield en hield haar hoofd lichtjes gekanteld. Hij keek haar lichtjes bezorgd aan.

"RHine, kom bij alstjeblieft." klonk een haast smekend stem, sasukes stem. Na een tijd werd Rhine wakker ze werd getijsterd door de meest vreselijke nachtmerries allemaal gingen ze over verraad een zwarte sob die vanbinnen aan haar wrat. Toenz e haar ogen open deed waren ze niet meer helderblauw ze waren kompleet zwart ze keek naar sasuke hij was bij haar gebleven. Als ze neit zo gebroken was had ze hem een glimlach geschonken maar nu nu kon ze dat niet ze staarde alleen maar naar hem Hij zat naast haar geknield en hield haar hoofd lichtjes gekanteld. Hij keek haar lichtjes bezorgd aan. ze vond het vreselijk ze had niet allen Sasori verraden ze had ook zijn wereld helemaal op zijn kop gezet. er zijn geen woorden voor hoeveel spijt ik heb... Zei ze zacht. Het spijt me dat je me ooit ontmoet hebt... Zei ze zacht ze bleef hem aankijken ze wist niet wat ze nu moest doen haarleven was zo goed als voorbij. waarom ben je bij me gebleven? Na alles wat ik je aangedaan heb Zei ze haar zwart ogen op hem gericht.

"RHine, kom bij alstjeblieft." klonk een haast smekend stem, sasukes stem. Na een tijd werd Rhine wakker, hij keek haar opgelucht aan. Haar ogen waren zwart en hij zuchtte lichtjes. ze staarde alleen maar naar hem Hij zat naast haar geknield en hield haar hoofd lichtjes gekanteld. Hij keek haar lichtjes bezorgd aan. "er zijn geen woorden voor hoeveel spijt ik heb..." Zei ze zacht. "Het spijt me dat je me ooit ontmoet hebt..." Zei ze zacht ze bleef hem aankijken. "waarom ben je bij me gebleven? Na alles wat ik je aangedaan heb" Zei ze haar zwart ogen op hem gericht. "Omdat ik ten eerste koppig ben en omdat ik van je hou Rhine." zei Sasuke met een zachte stem. "Ik weet hoeveel pijn je hebt nu, ik hoop dat ik het kan bijeen rapen, je hart." Hij keek naar haar zwarte ogen "Je bent nog steeds prachtig, al heb ik liever je blauwe ogen." Hij naderde haar en misschien was het fout, maar hij deed wat hij dacht dat goed was. Hij kuste haar nogmaals, vrij kort. "Jij hebt mij geen pijn gedaan en het is allemaal mijn fout. Ik had je gewoon niet mogen zeggen dat ik van je hield, dan was dit allemaal niet gebeurd." Hij keek even afwezig naar het meer, zijn ogen werden bloedrood en hij keek naar het meer en hij zuchtte eventjes en dan keek hij weer naar Rhine. "Het spijt me dat ik van je hou."

"Omdat ik ten eerste koppig ben en omdat ik van je hou Rhine." zei Sasuke met een zachte stem. ze bleef hem aanstaren niet in staat om echt te reageren. "Ik weet hoeveel pijn je hebt nu, ik hoop dat ik het kan bijeen rapen, je hart." Ze wendde haar blik even af. ze wist niet of ze dat kon ze wist niet of haar hart nog te genezen viel het had al zoveel geleden. Hij keek naar haar zwarte ogen "Je bent nog steeds prachtig, al heb ik liever je blauwe ogen." Mijn ogen zijn pas blauw als de duisternis uit mijn hart is...Zei ze terwijl ze haar hoofd weer naar hem toedraaide. Hij kwam dichter Hij kuste haar nogmaals, vrij kort. Ze beantwoorde zijn kus niet zoals de afgelopen keren ze was nog te verdoofd te verward. "Jij hebt mij geen pijn gedaan en het is allemaal mijn fout. Ik had je gewoon niet mogen zeggen dat ik van je hield, dan was dit allemaal niet gebeurd." Ze schudde haar hoofd. Het is goed dat je het me verteld hebt sasuke... Zei ze zachtjes. Hij keek even afwezig naar het meer, zijn ogen werden bloedrood en hij keek naar het meer en hij zuchtte eventjes en dan keek hij weer naar Rhine. "Het spijt me dat ik van je hou." Ze keek hem aan ze kwam langzaam langs hem zitten haar hoofd op zijn schouder. Dat spijt mij ook... Zei ze zacht voor ze hem recht in zijn ogen keek. Maar geef me tijd Sasuke geef me alsjeblieft tijd om alles op een rij te zetten.

"Omdat ik ten eerste koppig ben en omdat ik van je hou Rhine." zei Sasuke met een zachte stem. ze bleef hem aanstaren niet in staat om echt te reageren. "Ik weet hoeveel pijn je hebt nu, ik hoop dat ik het kan bijeen rapen, je hart." Ze wendde haar blik even af. "Je bent nog steeds prachtig, al heb ik liever je blauwe ogen." Mijn ogen zijn pas blauw als de duisternis uit mijn hart is...Zei ze terwijl ze haar hoofd weer naar hem toedraaide. Hij kwam dichter Hij kuste haar nogmaals, vrij kort. Ze beantwoorde zijn kus niet zoals de afgelopen keren ze was nog te verdoofd te verward. "Jij hebt mij geen pijn gedaan en het is allemaal mijn fout. Ik had je gewoon niet mogen zeggen dat ik van je hield, dan was dit allemaal niet gebeurd." Ze schudde haar hoofd. "Het is goed dat je het me verteld hebt sasuke..." Zei ze zachtjes. Hij keek even afwezig naar het meer, zijn ogen werden bloedrood en hij keek naar het meer en hij zuchtte eventjes en dan keek hij weer naar Rhine. "Het spijt me dat ik van je hou." Ze keek hem aan ze kwam langzaam langs hem zitten haar hoofd op zijn schouder. "Dat spijt mij ook... "Zei ze zacht voor ze hem recht in zijn ogen keek. "Maar geef me tijd Sasuke geef me alsjeblieft tijd om alles op een rij te zetten." Sasuke knikte en glimlachte "Natuurlijk, neem maar alle tijd die je nodig hebt lieve Rhine." Hij omhelsde haar weer en hij sloot zijn ogen. "Ik zal altijd je vriend blijven, ook al kies je voor Sasori, ik zal er alles aan doen dan om jullie terug een stel te maken dan." Hij glimlachte en sloot zijn ogen, ze werden weer zwart. Hij begon weer te zingen.

(https://www.youtube.com/watch?v=OpIBhfaxEnk)

Sasuke knikte en glimlachte "Natuurlijk, neem maar alle tijd die je nodig hebt lieve Rhine." Hij omhelsde haar weer en hij sloot zijn ogen. Ze liet haar hoofd tegen zijn borst rusten, het rustgevede fijne gevoel dat hij haar gaf was nog niet verdwenen. "Ik zal altijd je vriend blijven, ook al kies je voor Sasori, ik zal er alles aan doen dan om jullie terug een stel te maken dan." Hij glimlachte en sloot zijn ogen, ze werden weer zwart. Hij begon weer te zingen. Ze kreeg een kleine glimlach op haar gelaat. Hij had het weer geflikt hij had haar weer gekalmeerd. Haar ogen kregen een klein tintje blauw in zich vlak rond haar pupil. Bedankt Sasuke... Zei ze zacht voor ze voorzichtig haar lippen in zijn nek duwde het was nog steeds koud buiten en ze wilde nu echt niet uit zijn buurt gaan ze wilde nu niet alleen zijn ze kon het niet aan om alleen te zijn nu. Sasori's licht gaf haar altijd vechtlust en energie maar sasukes kalme gloed liet haar ontspannen haar zich vredig voelen. Ze wist niet wat e moest doen hoe ze het ooit kon uitleggen aan Sasori. Laat me alsjeblieft niet alleen vannacht Fluisterde ze zacht.

Sasuke knikte en glimlachte "Natuurlijk, neem maar alle tijd die je nodig hebt lieve Rhine." Hij omhelsde haar weer en hij sloot zijn ogen. Ze liet haar hoofd tegen zijn borst rusten. "Ik zal altijd je vriend blijven, ook al kies je voor Sasori, ik zal er alles aan doen dan om jullie terug een stel te maken dan." Hij glimlachte en sloot zijn ogen, ze werden weer zwart. Hij begon weer te zingen. Ze kreeg een kleine glimlach op haar gelaat. Ze werd weer rustig en dat deed hem glimlachen. Haar ogen kregen een klein tintje blauw in zich vlak rond haar pupil. "Bedankt Sasuke..." Zei ze zacht voor ze voorzichtig haar lippen in zijn nek duwde. "Dat is echt met alle plezier gedaan." ze drukte voorzichtig haar lippen in zijn nek en Sasuke glimlachte vredig. Ze was rustig nu en hij zou er alles aan doen om dat zo te houden. "Laat me alsjeblieft niet alleen vannacht" Fluisterde ze zacht. "You'll never be alone, when darkness comes, I'll light the night with stars." mompelde hij zachtjes en hij duwde zijn voorhoofd zachtjes tegen dat van haar. "We blijven vannacht hier als je wilt. Tenzij je echt naar je bedje wilt, maar ik weet zeker dat onder de sterrenhemel slapen ingewikkeld in mijn vest je wel goed gaat doen. Hij deed zijn vest uit en gaf die weer aan Rhine. "Ik zou je nooit in de steek laten, dat is mijn belofte aan jou."

Sasuke moest glimlachen omdat ze weer rustiger werd. dat maakte haar blijer ze wilde dat hij blij was zich niet schuldig voelde over een fout die zij had begaan. "Dat is echt met alle plezier gedaan." Haar glimlach werd iets breder. Dat geloof ik graag zei ze op een iets blijere toon. Ze moest zich bij elkaar rapen hoe gebroken ze zich ook voelde. "You'll never be alone, when darkness comes, I'll light the night with stars." mompelde hij zachtjes en hij duwde zijn voorhoofd zachtjes tegen dat van haar. Ze keek hem aan haar ogen weer een tikeltje blauwer. "We blijven vannacht hier als je wilt. Tenzij je echt naar je bedje wilt, maar ik weet zeker dat onder de sterrenhemel slapen ingewikkeld in mijn vest je wel goed gaat doen. " Hij deed zijn vest uit en gaf die weer aan Rhine. ze knikte en ze nam zijn vest dankbaar aan. Ik blijf liever hier op mijn kamer heb ik teveel herinneringen aan hém. Zei ze zachtjes. Ze wilde nu niet aan Sasori denken maar die ijzige blik die woorden bleven door haar hoofd spoken. "Ik zou je nooit in de steek laten, dat is mijn belofte aan jou." Rhine keek hem aan ze legde haar handen op zijn kaken. geen beloftes maken Sasuke alsjeblieft niet doen.. Smeekte ze haast. beloftes werden altijd gebroken daar was deze hele situatie wel een bewijs van. Ze deed zijn vest aan en ze kroop nog dichter tegen hem aan. Ze nam zijn kalmerende warmte in zich op. Ze kon niet kwaad zijn op hem om wat er gebeurd was, om wat sasori gezien had. Nee daar trof hij geen schuld aan.

Sasuke moest glimlachen omdat ze weer rustiger werd. Dat zorgde ervoor dat zij blijer werd. "Dat is echt met alle plezier gedaan." Haar glimlach werd iets breder. Dat geloof ik graag zei ze op een iets blijere toon. "You'll never be alone, when darkness comes, I'll light the night with stars." mompelde hij zachtjes en hij duwde zijn voorhoofd zachtjes tegen dat van haar. Ze keek hem aan haar ogen weer een tikeltje blauwer. "We blijven vannacht hier als je wilt. Tenzij je echt naar je bedje wilt, maar ik weet zeker dat onder de sterrenhemel slapen ingewikkeld in mijn vest je wel goed gaat doen. " Hij deed zijn vest uit en gaf die weer aan Rhine. ze knikte en ze nam zijn vest dankbaar aan. "Ik blijf liever hier op mijn kamer heb ik teveel herinneringen aan hém." Zei ze zachtjes. "Dat is mij gelijk Rhine, dan blijven we mooi hier." zei hij met een lichtelijke grijns. "Ik zou je nooit in de steek laten, dat is mijn belofte aan jou." Rhine keek hem aan ze legde haar handen op zijn kaken. "geen beloftes maken Sasuke alsjeblieft niet doen.." Smeekte ze haast. "Dan zal ik het zo zeggen, ik zal je nooit verlaten of in de steek laten." . Ze deed zijn vest aan en ze kroop nog dichter tegen hem aan. Hij kuste haar voorhoofd voorzichtig. Een windje verkoelde zijn gezicht want hij had het eigenlijk extreem warm. Hij glimlachte en hij ging met zijn hand over haar haren zodat ze rustig werd. Hij had nog altijd schuldgevoelens dat wel, het leek wel alsof hij haar van Sasori had afgenomen en dat zat hem dwars. Hij fronstte zijn wenkbrauwen even maar dan keek hij naar het meer dat glinsterde. "Kijk" zei hij zachtjes tegen Rhine "Dit is echt prachtig."

"Dat is mij gelijk Rhine, dan blijven we mooi hier." zei hij met een lichtelijke grijns. Ze grijnsde ook lichtelijk Hij maakte haar gelukkig, voor zo ver dat momenteel kon in ieder geval. "Dan zal ik het zo zeggen, ik zal je nooit verlaten of in de steek laten." ze schudde licht geamusseerd haar hoofd. Hij gaf echt niet op. Hij kuste haar voorhoofd voorzichtig. Een koele zomerbries waaide even ze zag dat hij daar nood aan had zij vond zijn warmte lkker maar hij had het vast te heet. Hij glimlachte en hij ging met zijn hand over haar haren zodat ze rustig werd. Iets wat zeker werkte. Ze tekende figuurtjes op zijn borst met haar vinger. het leidde haar af en het was ontspannend. Hij fronstte zijn wenkbrauwen even hij piekerde hij mocht niet piekern nee daar werd hij alleen maar ongelukkig van. Ze drukte haar lippen tegen zijn hals om hem af te leiden van het gepiker, en eigenlijk ook om zichzelf af te leiden. Al gauw keek hij naar het meer ze volgde zijn blik en ze zag hoe prachtig het meer glinsterde. "Kijk" zei hij zachtjes tegen Rhine "Dit is echt prachtig." Ze knikte zachtjes ze keek er vol bewondering naar. Alle dingen die ik met jouw doen zijn prachtig... Fluisterde ze terwijl ze haar ogen weer op hem gericht hield.

"Dat is mij gelijk Rhine, dan blijven we mooi hier." zei hij met een lichtelijke grijns. Ze grijnsde ook lichtelijk. "Dan zal ik het zo zeggen, ik zal je nooit verlaten of in de steek laten." ze schudde licht geamusseerd haar hoofd. Nee, hij gaf niet op. Hij kuste haar voorhoofd voorzichtig. Een koele zomerbries waaide even ze zag dat hij daar nood aan had. Hij glimlachte en hij ging met zijn hand over haar haren zodat ze rustig werd, iets wat zij nodig had naar zijn mening. Ze tekende figuurtjes op zijn borst met haar vinger en hij grinnikte daarom. Hij fronstte zijn wenkbrauwen even hij piekerde, hij piekerde over Sasori. Ze drukte haar lippen tegen zijn hals om hem af te leiden van het gepiker, en eigenlijk ook om zichzelf af te leiden. Al gauw keek hij naar het meer ze volgde zijn blik en ze zag hoe prachtig het meer glinsterde. "Kijk" zei hij zachtjes tegen Rhine "Dit is echt prachtig." Ze knikte zachtjes ze keek er vol bewondering naar." Alle dingen die ik met jouw doen zijn prachtig..." Fluisterde ze terwijl ze haar ogen weer op hem gericht hield. Sasuke keek weer met een blozende kop richting de verte met zijn ogen tot spleetjes geknepen en zijn lippen tot een spleet gewrongen. Dan keek hij weer normaal en hij zei dan zachtjes: "Dit ook?" Hij naderde haar lippen en kuste deze zachtjes, wat terughoudend, maar dat was normaal. Hij wist niet hoe ze zou reageren hierop.

PROFILE MAGICIAN

» Relaxing in the sun.
» Swimming and relaxing ||Rhine||
» Look around //sasuke//
» i thought it was relaxing, but hey
» Relaxing (open)

Just relaxing [sasuke]

Just relaxing [sasuke]

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen