Met vuur spelen

- XD, gekkerd!

''Rauw lijkt me niet lekker, je moet der eerst bakken met vuur.'' zei Sevalin serieus, maar schoot kort daarna in de lach. Vervolgens genoot hij ervan dat ze met haar hoofd op zijn borstkas lag, om haar te voelen was genieten. ''In slaap vallen, nou, dat maakt niet uit, als jij slaapt, slaap ik binnen enkele minuten ook van verveling, want ik ga je hier niet alleen laten, geen sprake van.'' zei hij toen lachend. ''Stom is 't niet hoor, het is alleen een beetje gek, maar volkomen normaal als je nauwelijks hebt geslapen. Ik praat echt te veel he? Dat is pas stom.'' dreef Sevalin door, terwijl hij glimlachte.

Xalina grinnikte en concentreerde zich toen rustig op andere geluiden, zoals de vogels en het waaien van de wind. Even later vielen haar ogen dicht en haar ademhaling werd na een paar minuten al rustiger.

- Let the scary drama dream begin! XD -

Het was stil. Xalina had tranen in haar ogen. Ze moest overgeven, zo erg was het. Haar moeder was al een paar maanden dood en haar vader schonk aandacht aan haar, alleen niet de aandacht die ze verwacht had. Het was gewoon smerig wat hij had gedaan. Xalina wou er verder nog over nadenken, maar ze wist toch wel dat hij terugkwam. Daar wachtte ze niet echt met smacht op. Ze keek voor zich uit, haar goudkleurige ogen fonkelend in de zon die door het dakraam scheen. Was haar vader nu helemaal gek geworden? Was dit niet een of andere grap? Rustig keek Xalina naar boven. Even later, wat een uur leek, kwam haar vader weer naar boven. Xalina krom ineen. Ze werd vervolgens geslagen en haar vader deed dingen waar ze niet over wou nadenken...

Xalina snakte naar adem en zat ondertussen heen en weer te bewegen. Ze probeerde adem te krijgen en het zweet drong over haar gezicht heen. Ze botste af en toe tegen Sevalin aan en bleef toen vervolgens tegen hem aanliggen.

... Xalina's vader was klaar met het handeltje en keek haar met ogen vol pijn aan. Xalina's lippen bewogen, maar gek genoeg kwam er geen geluid over uit. Ze keek hem aan met ogen vol onbegrip en verdriet. Haar vader keek haar terug aan. Zo keken ze elkaar enkele minuten aan. Het volgende moment liep hij weg en aan Xalina's tranen leken geen eind te komen. Xalina huilde kei hard en hoorde een paar uur later weer gestommel...

Xalina zat ondertussen te hijgen als een gek en alles plakte aan haar. Haar kleren, haar haren. Spirua keek bezorgd naar haar baasje en wou zich over haar heen buigen. Spirua keek haar bezorgd aan. Ze likte over Mikuto's snuit en probeerde Sevalin's aandacht te trekken. Xalina hijgde en snakte naar adem.

... haar vaders ogen lichten op en neer en keken vol verdriet naar haar. Het enigste wat hij over zijn lippen kon krijgen waren zachte, genietende worden. Xalina keek hem nu vol haat en afschuw aan. Haar hart bonkte als een gek en haar ogen stonden vol pijn toen haar van haar afging...

De tranen liepen over Xalina's wangen. 'Nee...,' klonk het zachtjes en ze bewoog zich naar adem snakkend heen en weer. Het zweet ging van haar af en Spirua bromde bezorgd.

...het laatste wat Xalina zag was de deur die dichtging. Daarna was ze weer alleen. Opeens sloeg de deur open. Haar vader had een flesje bier in zijn handen. Hij deed zijn hand naar achter. Xalina's ogen werden groot. Het flesje bier liet hij los en het volgende moment werd alles zwart voor Xalina's ogen.

Xalina's ogen gingen open en het volgende moment schreeuwde zij het uit van afschuw. Ook begon ze keihard te huilen. Ze maakte zichzelf helemaal als een balletje en trilde helemaal, terwijl ze verder bleef huilen.

(DramaXD)

- Sodeju

Sevalin schrok erg van de acties van Xalina. Hij kon het niet aanzien en probeerde haar wakken te maakte, en schudde haar heen en weer, maar het had geen nut. Enkele minuten later gingen haar ogen open. ''Gaat het?'''' vroeg hij bezorgt aan haar, terwijl hij haar tranen afveegde met zijn hand. Uit angst draaide Sevalin Xalina naar zich toe, en Sevalin keek haar aan. Op dat moment wist hij, waarover de droom ging. ''Liefje, het is over, het is voorbij..'' zei hij bezorgt. Ook Spirua en Mikuto stonden nu bij haar. Mikuto begon te huilen als een wolf: Ahooo! klonk het, en ook de tijger: Spirua maakte RAWRAWR! geluiden, om Xalina. Bijna kreeg Sevalin ook tranen, zoveel medelijden had hij. Hij pakte haar hand vast en hield 'm stevig vast met beide handen. ''Xalina..'' zei hij zacht, harder praten lukte niet.

Xalina werd iets gekalmeerd door Sevalin's woorden. Ze drukt zich huilend tegen hem aan en hoorde de dieren opgewonden grommen en huilen. In een droom had een ongelooflijke angst zich over Xalina verspreid. 'Nee.. Nee.. Ik wil niet!' zei Xalina angstig en ze drukte zich bang tegen Sevalin aan. Ze keek schichtig om zich heen, net alsof haar overleden vader haar opeens mee ging sleuren. Ze dacht dat ze handen over haar lichaam voelde. Xalina veegde over haar kleren en bewoog wild heen en weer. Vervolgens legde ze zich moe en hijgend neer tegen Sevalin. Ze had geen krachten meer, maar haar ogen die voor de droom zo vrolijk twinkelden, keken nu bang en hulpeloos de wereld in.

Sevalin, die nu nogsteeds geschrokken aankeek naar wat er gebeurde, sloeg nu zijn beide armen om Xalina heen, om haar te kalmeren. ''Xalina, geef niet toe aan je angst!'' zei hij toen, en ook een paar tranen liepen uit Sevalin's ogen. Zoveel medelijden had hij nooit gehad. Hij kuste toen op Xalina's voorhoofd, en besloot om verder maar te zwijgen.

Xalina schudde haar hoofd bang. De droom had zo echt geleken. Xalina keek Sevalin aan en nestelde zich dichter in zijn armen. Ze werd gelukkig wat rustiger en ze keek Selavin aan. Haar armen trilde even. Ze keek hem diep aan in zijn paarsige ogen. Daarna probeerde zij zichzelf te kalmeren. 'Oh, Selavin.. De droom had zo echt geleken. Net alsof hij recht boven me hing,' sprak Xalina bang en ze keek Sevalin met een treurige glimlach aan. Korte huiveringen schoten achter elkaar door haar lichaam heen en omhelsde hem even. Ze trilde zachtjes.

-XD als je dit al erg vond, wacht dan maar afXD -

- oh shitsels! XD

Snel veegde Sevalin zijn eigen tranen weg, maar hij hard hij het ook probeerde, ze bleven steeds opnieuw komen. Van de schrik, én van medelijden, en vooral omdat het Xalina was. ''Xalina, het is niet echt, dat moet je weten, en wat er ook gebeurt, ik ben bij je, als hij je iets aan wil doen, moet je altijd maar denken dat ik er ben om je te beschermen met mijn eigen leven.'' zei hij toen, terwijl hij nu op z'n dichtst tegen Xalina aanlag, en zijn hoofd naast haar hoofd legde, omhelsend.

Xalina knikte. Dat wist ze. En dat voelde ook een stuk veiliger aan. Ze keek Sevalin aan en genoot toen dat hij bij haar was. Ze veegde de tranen uit zijn ogen en glimlachte even kort. Ze grinnikte en keek hem toen aan. 'Oef... Wat een vervelende droom,' zei ze en ze keek naar boven, naar het wolkendek. Toen keek ze weer naar Sevalin en grinnikte heel even kort. 'Hèhè... Nu wordt het weer tijd voor de grappige Xalina. Ik ben niet zo in voor de bange, jij wel?' vroeg ze, waarnaar ze nogmaals grinnikte. Ze droogte haar laatste tranen af en dus ook die van Sevalin en toen ging ze op hem zitten en gaf hem een lange zoen. 'Ik wist niet dat jij zo lief kon zijn en beschermend kon overkomen. Nou, Sev, dat had ik nu echt niet achter je gezocht,' grinnikte Xalina plagend. Jep, Xalina was weer helemaal terug in haar trance! Ze keek Sevalin lachend aan.

''Wat je zegt.'' zei Sevalin, en hij keek haar aan. Hij luisterde naar wat ze te zeggen had, en wist meteen een antwoord. ''Ik ook niet, dus kom maar op met die grappige hottie.'' zei hij toen, en schoot in de lach. ''Eigenlijk, wist ik dat zelf ook niet, maar voor jouw alles.'' zei hij toen charmant, en hij gaf een overdreven knipoog. Wat was dat toch 'n geweldige meid. ''Voortaan laat je me niet meer zo schrikken hé!'' zei hij toen plagend. ''Ik dacht dat je dood ging, wat althans wel overdreven was.'' zei hij toen, en gaf een kus op haar voorhoofd.

Xalina grinnikte en keek Sevalin toen lachend aan. 'Nou, nou, een master qua overdrijven, zie ik. Ik blijf nog een tijdje bij je hoor,' grinnikte Sevalin en ze grinnikte nogmaals. Ze keek hem toen lief aan en gaf hem een lange, genietende kus. Ze keek hem aan en grinnikte even. Daarna legde ze haar hoofd in het gras neer. 'Ik denk dat ik het record van niet-slapen ga verbreken. Dat ga ik toch tenminste proberen,' grinnikte ze, terwijl ze even aan de droom dacht. Ze streelde Selavin's wang even. 'Jij zit toch in een hogere klas dan mij hè? Ik zit in het derde. Ik ga je missen als je van school afgaat,' zei Xalina met een pruillipje.

''Mooi.'' zei hij toen, en gaf een glimlach. ''Ik geef je dan een tip, drink veel koffie!'' zei hij toen plagend. Sevalin schrok toch wel 'n beetje, van wat ze zei. ''Ach, ik blijf hier denk nog wel lang hoor, en als ik weg ben, kom ik langs als je dat wil.'' zei hij toen, en haar vervolgens een kus gaf. ''Ik kan ook blijven zitten, perongeluk of misschien express.'' zei hij toen. ''Of ik zorg ervoor dat ze me lager zetten.'' zei hij toen, en schoot in de lach.

Xalina keek even treurig naar de grond en rolde toen naar Sevalin toe. 'Ga alsjeblieft niet weg! Ik kan niet zonder je,' zei ze toen dramatisch en ze keek hem aan met een pruillipje. 'Je bent de enige voor mij en ook de enige reden dat ik hier blijf!' overdreef ze en toen moest ze lachen. 'Ik kan je natuurlijk ook onder mijn bed stoppen. Dan moet je wel uitkijken dat je niet gezien wordt door de andere meiden. Maar dan kom ik wel bij je liggen en zeg ik tegen iedereen dat dat tegenwoordig de mode is,' zei Xalina lachend. Toen rolde ze op Sevalin en keek hem toen indringend aan. 'Of we gaan trouwen. Dan nemen we een eigen huis en zijn we ook weer van school af,' zei ze lachend. Toen gaf ze Sevalin een kus. Ze duwde hem tegen de grond en ging op in de zoen. Ze liet hem weer los en keek hem aan. 'Je kunt ook je haren verven en de leraren bewijzen dat je nieuw bent en in de derde klas zit,' grinnikte ze.

Sevalin keek op, en schoot in de lach. ''Hmm, dankje voor je bezorgdheid, en, ik wil wel onder je bed verstoppen hoor, dan komt Spirua bij me liggen om me te 'camoufleren ofzo, als iemand dan binnenkomt. Of jij zegt dat het in de mode is.'' zei hij toen, terwijl hij zijn beste glimlach opzette. ''Of een ander idee.'' vervolgde hij, en haar een kus gaf. Hij had wel ooit gehoord, van gedaante verandering. ''Wist je dat gedaanteverandering bestaat? Dan kun je veranderen in een ander dier.'' vervolgde hij, wat hem ook nog eens op een idee bracht. ''Ik ga gedaanteverandering leren, misschien weten andere kinderen hier meer van!'' zei hij toen, terwijl hij opsprong van blijheid, en vervolgens zich liet zakken, en ging liggen.

Xalina schoot in een slappe lach en keek hem toen aan. 'Ja, natuurlijk. Ga je dan in mijn hond veranderen of zo?' vroeg Xalina lachend en ze keek hem aan. Ze vond het wel een goed idee, maar niemand zou er waarschijnlijk intrappen, dat wist ze wel zeker. En als iemand erin zou trappen, zou Xalina haar woorden pas terugtrekken. Xalina had buikpijn en legde zich neer. 'Hopelijk duurt de middag nog lang, want ik heb me toch een buikpijn,' kreunde Xalina. Toen keek ze Sevalin ondeugend aan. 'En ik weet toch haast zeker dat we niks hebben uitgevreten,' grinnikte ze. Ze ging naast Sevalin liggen en legde haar hoofd tegen zijn schouder. 'Nu, je bent over een paar maanden een ouwe geit. Dan word je al achttien. Daar zit ik dan met mijn vijftiende jaar,' plaagde Xalina, waarop ze vervolgens lachte. 'Ouwe geit.'

- Ik heb 'n excuus voor zo laat komen, huiswerk, dus niet strafbaar! Razz

''Nou, ik kon dan in Spirua veranderen, maar dan moest hij weer zichzelf verstoppen.'' zei hij, terwijl hij over zijn kin wreef, nadenkend. Hij keek naar Xalina's goudkleurige ogen, en wat zag ze er snoezig uit als ze ondeugend keek. ''Dat brengt me op een goed idee, wie wat en waar?'' sprak hij, terwijl hij zijn vingers van zijn kin afhaalde. ''Hé! Dan ben jij een.. jonge geit.'' zei hij, hij wist niks te verzinnen om haar te plagen met jong. ''Jonge geit.'' praatte hij na Xalina die 'm voor de 2de keer al oude geit noemde.

- *zucht* Al goed al goed *denkt: misselijk joch* Razz

(grapje) -

Xalina giechelde en gaf Sevalin een kleine mep met een slap handje, zodat hij het waarschijnlijk nauwelijks voelde. Ze keek hem toen aan en grinnikte even. Daar zaten ze dan, elkaar een beetje te plagen. 'Ik bedenk me net iets. Als jij eerder klaar bent met school, kan jij eerder gaan werken en verdien jij dus het eerste geld,' zei ze uitdagend en toen moest ze lachen. Toen draaide haar gezicht, wat iemand anders toneelspelen zou noemen maar wat nu echt waar was, direct naar bezorgd. 'Sev, waar ga je dan wonen?' vroeg ze bezorgd en ze fronste even. Ze legde zich tegen hem aan terwijl ze hem aankeek.

- Sommige zijn verkeerde kleur -

- xDD

Sevalin fronste zijn wenkbrauwen, werk, daar had hij nog niet eerder aan gedacht. ''Hmm, ik vraag me af, wat voor werk er zou zijn op een van de 6 planeten, het zijn er 7, maar ik heb geen zin om op Nova te werken, en trouwens, ik kan hier ook nog zolang, als ik de baan krijg tenminste, stagiaire lopen hier op Starshine.'' dreef hij door, terwijl hij zich afvroeg over het werk. ''Waar ik ga wonen? Misschien hier vlakbij ergens, óf Razen, óf Shadra.'' vroeg hij zichzelf af. Hij wist het totaal nog niet.

Xalina keek Sevalin bezorgd aan. Ze hield het niet lang meer vol en haar ogen twinkelden toen weer vrolijk de wereld in. 'Zolang je niet een of andere poetsvrouw van je huis dan op het oog hebt, vind ik het goed,' grinnikte Xalina, terwijl ze hem lachend een dikke knipoog gaf. Het was ook zo leuk om Sevalin af en toe flink te plagen. Nou ja... Af en toe? Ze deed het redelijk vaak en Xalina vond het raar dat Sevalin het nog niet vervelend vond. 'Ik zou toch zweren dat je mijn geplaag meer dan beu bent,' zei Xalina, die hem lachend aankeek en zich toen concentreerde op het liefkozen van Spirua.

''Tenzij jij m'n poetsvrouw bent!'' lachte Sevalin, die zijn mond opengooide en naar een boom keek. Daar, bovenin de boom zat Mikuto. Sodeju, die kon klimmen. ''Hé Mikuto, goed gedaan jongen!'' zei Sevalin lachend. ''Nee hoor, heus niet.'' zei Sevalin nu, die der nu aankeek met gefronste wenkbrauwen. ''Ik weet een spel. Degene die het verste gooit wint!'' sprak Sevalin enthousiast.

Xalina keek even enthousiast naar hem, maar had geen idee met wat ze konden gooien. Niet verderop merkte ze een klein eikeltje. Daarna nog een. Die gaf ze aan Sevalin. Ze keek hem aan. 'Hoe wil je het anders doen?' vroeg Xalina toen en ze wierp de eikel zittend een flink eind weg. 'Nu jij,' grinnikte ze tegen Sevalin en ze aaide Spirua glimlachend, terwijl die haar rustig aankeek. Ze keek naar Mikuto, die nu in de boom stond en glimlachte. 'Knap hoor, Mikuto,' glimlachte ze en ze keek de wolf even aan. Daarna richtte ze haar aandacht tot Sevalin.

''Geen idee, een steentje kan ook ver komen.'' sprak hij, terwijl hij zijn in klein op het eikeltje een S schreef, en die werpte hij dezelfde richting als Xalina uit. Mikuto keek nu naar Xalina, terwijl ondertussen Sevalin naar de eikels toeliep om te kijken wie er won. Mikuto deed zijn oren nu twee keer achter elkaar omhoog en omlaag, wat betekende dat hij of Dankjewel zegt, of Bemoei je er niet mee, of dat hij iets verdachts hoorde. Sevalin stak nu zijn duim uit naar Mikuto, terug rennend naar Xalina. ''Gelijkspel!'' riep hij, terwijl hij zich liet vallen op z'n rug op het gras, naast Xalina.

Xalina keek hem met grote ogen aan. Daarna werden haar ogen zacht. 'Cool!' grinnikte ze, waarnaar zij zich over Sevalin boog en hem zoende. Het volgende moment lagen er twee vuurrode steentjes naast hun. Wat bleek? Toen Xalina Sevalin zoende, had ze snel met haar vuur een paar steentjes gevangen. Xalina keek hem aan. Toen wierp ze met al haar kracht het steentje weg. Je zou het moeten herkennen aan een rode gloed die erop lag. Xalian zag de hare niet meer, dus of hij was in het gras verborgen, of hij was echt zo ver geraakt. Daarna zoende ze Sevalin weer, waarop ze vervolgens keek naar zijn worp. Ze zou toch denken dat Sevalin een flink stuk sterker dan haar was.

''Je kan goed zoenen.'' lachte hij, en gaf een knipoog, terwijl hij keek naar hoe Xalina het steentje gooide. Hij gebruikte zijn vuurmagie om een soort tennisracket te maken, en hij pakte een steentje en dat schoot hij in de vlam, en vervolgens gooide hij het steentje in de lucht en mepte hem weg met de racket. Baf, hij vloog weg, maar na een paar seconde was hij niet meer te zien. ''Dit keer mag jij kijken.'' zei hij, en vervolgens haar een kus op haar wang gaf.

Zuchtend stond Xalina op. 'Waarom ik?' klaagde ze, waarop ze vervolgens lachend wegliep. 'Dan ben ik zo terug,' grinnikte ze. Natuurlijk vond ze het niet erg om even op adem te komen. Ze rende snel weg en keek haar steentje. Sevalin's steentje lag net iets verder. Xalina grinnikte en kwam teruggelopen, zorgend dat haar heupen zo goed mogelijk heen en weer bewogen, zodat het er misschien mooi uitzag. Daarna sprong ze en belandde ze op haar buik, waarna ze vervolgens even naar adem moest snakken en hem toen aankeek. 'Je hebt... gewonnen,' hijgde ze, om zich vervolgens in een zucht op haar rug te laten vallen. Ze wreef over haar buik. Ze grijnsde even en keek toen verliefd naar Sevalin.

''Ik ben net geweest.'' antwoordde Sevalin, zijn tong uitstekend met dichtgeknepen ogen. Hij keek haar na, en een tijdje later kwam ze weer terug met Sevalin kijkend naar hoe ze liep. ''Anders dan eerder, toch wel wat mooier.'' dacht Sevalin in zichzelf, met zijn hoofd knikkend, en zijn tong over zijn lippen liet gaan. ''Jippiejajee.'' sprak Sevalin het woord uit, kijkend naar Xalina die nu naast hem lag. ''Volgens mij is de gymles samen, met elke klas.'' bedacht hij ineens, glimlachend.

PROFILE MAGICIAN

» Met het water spelen
» Met stenen spelen
» Vuur stoken
» Mag het vuur hier ontvlammen
» Lavi Bookman Mayer // Stagair Vuur

Met vuur spelen

Met vuur spelen

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen