Met vuur spelen

''Tja, mensen gaan er anders mee om, de gewone mensen testen van alles op dieren..'' zegt Sevalin rustig terwijl hij zijn ogen richtte op de wolken, waarin hij het gezicht van Xalina zag. ''Kijk daar! Je bent op twee plekken tegelijk, knap.'' lacht Sevalin nu terwijl hij wijst naar waar hij het gezicht van Xalina zag. Hij keek nu weer naar Xalina's kant, toen ze het complimentje over aardig zijn uitsprak. ''Xalina, ik moet je bekennen, je bent hartstikke knap..'' zegt hij, met 'n trillende stem.

Xalina keek hem ernstig aan en knikte toen even kort, toen hij over de mensen sprak. Toen hij zei dat ze echt knap was, bloosde ze als een gek en keek hem aan. 'Jij bent ook niet lelijk, hoor,' grinnikte ze toen. Ze legde zich op haar zij en ondersteunde haar hoofd met haar elleboog. 'En wanneer ben je op het idee gekomen dat je me knap vindt?' vroeg ze uitdagend, maar ze lachte erbij. Trouwens, nu ze Sevalin bekeek, hij was echt niet lelijk. Stiekem vond ze hem ook wel knap. 'Trouwens, jij bent ook knap hoor,' zei ze onverschillig, maar aan haar glimlach te zien vond ze hem wel degelijk heel erg knap.

''Bedankt.'' zei Sevalin en ook hij, bloost nu. ''Wanneer ik op het idee gekomen ben.. Tja.. Eigenlijk, meteen toen ik je zag.'' zei hij van eenverbaasd stemmetje naar een logisch stemmetje, en nu bloost hij nog veel meer. Nu hij het complimentje van Xalina hoorde, bloosde hij nog meer, en nu leken het net gewoon twee grote blauwe plekken, maar dan roodgekleurd. ''Zeg Xali, wat nou als ik verliefd op je ben?'' zei hij, nogsteeds blozend.

Xalina keek rustig voor zich uit, maar kon het toch niet laten om een blik op Sevalin te richten. 'Wauw! Sevalin! Je bent rijp voor te tomatenfabriek,' lachte Xalina, doelend op zijn rode wangen. Toen Sevalin haar de vraag stelde dacht Xalina even na. 'Dan zou ik dat ook op jou zijn,' grinnikte ze. Ze keek hem aan en voor hij al kon antwoorden, boog ze zich over hem heen en zoende hem al op zijn mond.

- UItzonderlijk kort, maar ik moet gaan XD Anders heb ik een boze oma XD -

''Wat je zegt.'' zegt Sevalin en lacht nu. En inderdaad, voor dat hij al kon antwoorden werd hij gezoent door Xalina, en Sevalin sloeg zijn armen om haar heen. Een hele poos waren de monden van de twee op elkaar gedrukt. Sevalin legde zijn hoofd nu op zijn hoofd. ''Oké, ik ben verliefd op je..'' bekent hij nu en zoent der vervolgens weer. Sevalin wist het nu zeker, dit was het beste moment van zijn hele leven, en hij was 100% verliefd.

- Weltrusten Razz

Het ging een hele tijd door. Xalina liet even later los en grinnikte om wat Sevalin zei. 'Jep, ik ook op jou,' zei ze toen droog en ze grinnikte weer even kort. Toen keek ze hem lief aan. Toen werd ze weer gezoend en Xalina keek hem blij aan. Ze legde zij zich half op hem en keek hem grijnzend aan. 'Ik trek een jurkje aan en jij valt gelijk als een blok voor me. Dat is ook een rare manier van verliefd worden,' plaagde ze hem, terwijl ze over zijn wang wreef en hem glimlachend aankeek. Toen richtte ze haar goudkleurige ogen (ja, ze zijn echt goud, ook op het plaatje!) naar de zon en keek vervolgens even naar Spirua. Toen keek ze weer geïnteresseerd naar Sevalin. Ze grijnsde even kort.

''Nou, wanneer ben jij verliefd geworden op mij?'' vroeg hij uitdagend terug op wat Xalina zei, terwijl hij haar in haar goudkleurige ogen keek, die nu geïnteresseerd naar mij keken. ''Ik merk nu pas, dat je ogen zo mooi zijn als de zon.'' zei hij toen op 'n aardige manier. Wat nu wel waar was, is dat hij niet meer bloosde, en vervolgens keek hij in de zon, en vervolgens weer in Xalina's goudkleurige ogen, de zon en haar ogen leken echt op elkaar. ''Oh en, jurkjes staan je gewoon prachtig, elke jongen valt dan op je als een blok hoor.'' zei hij toen plagend, terwijl hij weer 'ns een glimlach opzetten, en zijn witte tanden ontblootte.

Xalina keek hem net zo uitdagend terug aan. 'Uhm... Sinds ik je wat beter heb bekeken,' gaf ze toen uiteindelijk maar toe. Ze giechelde even. 'En jouw haren zo wild als vuur,' maakte ze een wat bedoeld was als compliment, terug. Ze grinnikte even kort. Ze giechelde. 'Nou, dan hebben die jongens maar pech, want ik ben toch mooi op jou,' grinnikte ze even. Zijn prachtige witte tanden werden ontbloot bij het glimlachen. Toen Xalian glimlachte, deed dat hetzelfde. Ze gaf hem toen een kus en lachte even. Toen legde zij zich zuchtend naast hem neer. 'Heb je vandaag nog veel lessen?' vroeg ze toen, om ongemakkelijke stiltes te vermijden.

''Aha, bedankt.'' zei hij, op 'n aardige toon. ''Wat je zegt, de meiden die op mij vallen hebben dan ook mooi pech, want ik ben toch mooi op jou.'' zei hij met 'n lachje terug, en toen kreeg hij een kus, en vervolgens een vraag. ''Nou, lessen, dat weet ik niet, ik heb het lesrooster nog niet, en jij, heb jij nog lessen?'' vroeg hij toen kalm terug, terwijl hij ook op zijn zij ging liggen, en der aankeek.

Xalina schudde haar hoofd. 'En ook al heb ik ze wel, dan hebben ze maar pech,' zei ze stoerder dan zij zich voordeed. Stoer was niks voor Xalina. Xalina legde haar hoofd neer op het gras en vond het heerlijk om door Sevalin aangekeken te worden. Ze keek hem terug aan en grinnikte even. 'Bevalt het uitzicht je?' vroeg ze plagend en ze stak haar tong uit. Spirua gaapte diep en ging naast Xalina liggen. Xalina legde zich plat op haar rug. 'Kom is bij me, Spirua,' zei ze, terwijl ze haar armen naar Spirua uitstak. Die stond op en deed haar poten op Xalina's buik. Xalina begon te lachen en aaide het beest, die toen helemaal op haar klom en op Xalina ging liggen. Xalina haalde even diep adem. 'Nu weet ik weer welk soort vlees ik je ga geven,' zei ze lachend, hijgend om het aantal gewicht. Spirua reageerde met een lik. Toen keek Xalina naar Sevalin. 'Oh, dat doet ze vaker hoor. Als je een kind van vijf bent breek je je ribben, maar ik kan ze wel dragen,' grijnsde ze even kort, wijzend naar Spirua.

''Perfecte lemma!'' zei hij toen op z'n frans, antwoordend op het uitzicht, en vervolgens lachte hij.
''Sterke meid ben je dan, blijkbaar, als je die kan dragen. Nu moet je met Spirua op je rug gaan opdrukken.'' zei hij toen plagend, terwijl hij een vuist maakte, maar vervolgens zijn duim omhoog stak, voor 'n soort compliment. Toen keek hij even om zich heen. ''En, slaap je vlakbij de uitgang van de meidenetage?'' vroeg hij toen, terwijl hij zijn blik nu op de wolken richtte.

Xalina keek hem met grote ogen aan. 'Daar zijn Spirua en ik allebei te lui voor,' antwoordde ze toen. Ze wreef over Spirua's kopje, die gewoon bleef liggen. Nou ja... Kopje? Gigantische kop! Spirua keek haar even nors aan, alsof zij haar gedachten had kunnen horen en Xalina grinnikte even. Bij Sevalin's volgende vraag dacht zij even na. 'Ik geloof het wel. Ik heb mijn tijd niet eens genomen om rustig te kijken, maar ik denk van wel,' zei ze glimlachend tegen Sevalin. Ze had toen een leuk grapje bedacht. Ze draaide zich om en streelde even zijn wang. Toen ging ze langzaam naar boven, terwijl ze met een zachte, verleidende stem praatte. 'Je hebt toch zo'n mooi haar om..,' zei ze en het volgende moment liet ze haar handen door zijn haren gaan en begon het in de war te maken. '... het in de war te maken,' lachte ze toen.

''Dan zijn jullie gewoon twee luiaards.'' zegt hij plagend, terwijl hij lacht en zijn tong uitsteekt. Bij 't antwoord van Xalina, moest Sevalin ook lachen. ''Je bent er al geweest, maar weet niet ongeveer waar het is..'' zegt hij, uiteraard plagend. Nadat zijn haren door de war ging, probeerde hij hetzelfde met Xalina's haar. ''En jij hebt ook mooi haar om..'' zei hij vervolgens op 'n gehypnotiseerde manier, maar toen veranderde hij zijn stem in een clownstem. ''Hihihi! Om in de warrrrrr te maken!'' vervolgde hij, en hij probeerde het dus in de war te maken, wat best moeilijk ging, dus hij besloot om haar haar naar binnen te doen en vervolgens het haar zachtjes te draaien, en wanneer hij los liet, bleef het haar zou zitten. ''In de war te doen, nee, maar wel op 'n gekke manier te vormen, ja!'' zei hij toen weer plagend.

Xalina grijnsde en keek naar haar haren. Ze was er wel tamelijk trots op, op haar haren. Ze grijnsde naar Sevalin. Spirua ging van haar af en Xalina ging op Sevalin zitten. 'Is zien of je kunt tegen...,' begon ze en ze zei het antwoord al met een daad. Wild begon ze hem over zijn buik te kietelen en lachte naar hem. Daarna boog ze zich over hem heen en begon een lange zoen. Daarna stopte ze en ze keek hem aan. Ze legde zijn verwarde haren weer in een goede stijl met een geconcentreerd gezicht. Zijn haren leken nu net zoals ze eerst zaten. Het puntje van haar tong stak uit haar mond toen ze uiteindelijk klaar was. 'Zo... Nu kun je andere vrouwen weer charmeren,' zei ze gespeeld jaloers en ze keek hem grijnzend aan.

Overdreven begon Sevalin te lachen, die kon echt niet tegen kietelen, zelfs wanneer ze klaar was lachte hij nog, maar zijn lach verborg hij want daar kwam weer 'n lange zoen. Nadat Xalina zijn haren had goedgedaan, wist Sevalin een duim uit te steken. ''Andere vrouwen? Hmm.. Het antwoord is, nee tenzij je meerdere kanten hebt van jezelf, dan is het ja, en kan ik je andere kanten versieren.'' zei hij geïnteresseerd. Vervolgens gaf hij haar 'n kus op der wang, en glimlachte breed.

Xalina keek hem aan en dacht even na. 'Nou, ik heb sowieso eerst mijn humoristische kant. Dan mijn boze kant. Dan mijn norse. Dan mijn geïrriteerde kant. Dan ook nog mijn romantische kant,' somde ze lachend op. Ze keek hem aan en er ging een korte huivering door haar heen. Zo kon ze vroeger ook grappen met haar vader... Niet aan denken, Xa strafte zij zichzelf in gedachte. Xalina schudde haar hoofd en keek toen glimlachend naar Sevalin. Ze ging even met haar vinger langs zijn lippen af, om hem vervolgens nog een kus te geven op zijn mond. 'Wel, deze meid is helemaal van jou,' lachte ze, terwijl ze hem nogmaals een kus gaf. Ze grinnikte even kort en keek hem toen verliefd aan.

''Dan zal ik maar eens aan het werk gaan.'' zei hij aandachtig, terwijl hij lachte vanwege dat ze het allemaal opnoemde. ''Nou, dan heb ik geluk dat jij van mij bent. lachte hij, terwijl hij 'n Rawr geluid maakte. ''Oh, en nog iets, ik beloof je dat ik niet wegga, zoals eerst. Tenzij je meewilt of ik meewil als jij weggaat..'' zei hij. ''Wat ben ik toch een kletskoekkous.'' vervolgde hij, daarna wreef hij over haar wang, om haar een kus te geven, en dat deed hij.

Xalina bloosde even na zijn kus en keek hem toen aan. 'Ik kan ook af en toe flink praten hoor. Mij boeit dat nauwelijks. Als ze niet willen luisteren, gaan ze maar weg, denk ik altijd,' grinnikte ze en ze wreef over zijn wang. 'Nee, ik ga niet weg, dat beloof ik je. Ik heb niet echt drang om terug te gaan,' zei ze en ze slikte even hoorbaar. Ze schudde haar hoofd weer en haar gouden ogen keken even de zon in. Ze weerkaatsten een fel licht en Xalina kon in de zon kijken zonder te knipperen. Met gemak zelfs. Ondertussen aaide ze even over Sevalin's wang en keek hem toen aan en glimlachte.

''Dat, ga ik voortaan ook denken.'' antwoord hij over wat ze zei over flink praten. ''Nou, dan ben je m'n liefste.'' antwoord hij vervolgens over het belofte. Hij deed Xalina na en keek in de zon, maar voordat Sevalin het wist, deed hij automatisch zijn hand voor zijn ogen. ''Wat jij kan kan ik niet.'' zei hij toen op een ongeduldige manier, maar vervolgens werd hij over zijn wang heen gewreven, waardoor ook hij glimlachte.

Xalina grinnikte even en keek hem toen met een speelse blik aan. 'Nou zeg! Dacht ik eindelijk een vriendje te hebben die alles kon, is dit weer mijn tegenslag!' plaagde ze en ze keek hem lief aan. Ze gaf hem een kus. 'Nee, schat, je bent geweldig. Ik ben gewoon hartstikke flauw bezig,' knipoogde zij naar hem. Ze ging toen op hem liggen en ondersteunde haar hoofd met haar ellebogen, die aan weerszijden van Sevalin's lichaam lagen en ze keek hem aan. 'Ligt wel fijn, maar mijn bed is net iets zachter,' plaagde ze hem en ze streelde zijn hoofd terwijl zij lachte. Ze keek hem stralend aan en begon hem toen te zoenen. Dit was een fijn moment. Beter dan haar verleden. Xalina wist het zeker: met Sevalin wilde ze haar leven spenderen!

Sevalin lachte nu kort om Xalina, en glimlachte breed om dat hij geweldig werd benoemt. ''En jij bent de charmeur.'' zei hij plagend. Sevalin wist om over alles te lachen, die Xalina was echt geweldig. Tijdens de zoen wist ook Sevalin het zeker, samen wou hij met Xalina oud worden. Toen ze klaar waren met zoenen wist Sevalin iets romantisch te zeggen. '' Ik wil je even laten weten dat ik je nooit meer zal vergeten en dat ik zoveel van je hou dat ik niet meer kan leven zonder jou, Dit is liefde, anders niet. Echte liefde, die jij ook ziet. Dit is liefde, dit is puur, Voor jouw ga ik door ’t vuur.'' zei hij toen op een charmante manier, en hij keek haar 100% verliefd aan, en zoende haar.

Xalina keek hem glimlachend aan en voelde zich erg gecharmeerd. Ze bloosde heel erg en ze vond Sevalin heel erg lief. 'Ik ga ook voor jou door het vuur. Ik laat je nooit alleen, dat beloof ik. Geen jongen is beter voor mij dan jou,' zei Xalina glimlachend en ze streelde zijn wang. Ze zoende hem daarna terug en Spirua kwam nieuwsgierig kijken wat Xalina en Sevalin toch allemaal aan het doen waren. Xalina glimlachte naar Spirua en ze gaf haar een kus op die haar kopje. Toen rolde ze van Sevalin af en keek naar hem. 'Weet je... Ik...,' zei ze en ze keek hem lief aan. '... heb honger en heb dus twee broodjes meegomen!' zei ze en ze gaf Sevalin ook een broodje. Hij was wel plat en het was met ham. 'Ik weet niet wat je lekker vindt. Ik heb altijd twee broodjes bij me omdat ik op de gekste momenten honger krijg, zoals nu,' grinnikte Xalina en ze gaf hem het broodje met op elkaar geklemde tanden in een glimlach aan.

''Lief van je!'' zei hij toen na wat Xalina zei. Hij moest daarna lachen toen Spirua kwam kijken, en ook nog toen ze een broodje gaf. ''Bedankt, jij bent ook geweldig.'' zei hij toen, en gaf een knipoog. Hij nam nu ook een hap van het broodje. ''Hmm, ham, best lekker, nooit geproeft. Ik nam altijd hagelslag.'' zei hij toen, en toen hij groot deel van het broodje op had, zei hij: ''Gelukkig ben ik maar hierheen gegaan, anders ontmoette ik je nooit en had ik het beste moment van m'n leven nooit gekend.'' zei hij toen, terwijl hij de laatste hap van zijn broodje nam.

Xalina keek genietend toe hoe Sevalin zijn broodje opat. Xalina at haar broodje ook gauw op en genoot van het broodje. Gelukkig vond Sevalin het broodje lekker en ze giechelde om zijn woorden tussendoor. 'Ik ben ook blij dat ik je ontmoet heb. Bij jou voel ik me heerlijk en veilig,' glimlachte Xalina en ze streelde zijn wang. Ze slikte de laatste hap door en vond het heerlijk. Ze vond het hele moment fijn. Ze vond op dit moment alles fijn. Ze wist het nu zeker: ze wou haar leven met hem spenderen, wie er ook wat op tegen had. 'Wil je me beloven dat je me verleden niet meer laat herhalen?' vroeg ze toen en ze keek op dit moment voor de eerst keer even serieus. Ook keek ze een beetje bang en ondanks de warmte, trilde ze, dat ze probeerde te stoppen toen. Maar het lukte niet en haar ogen begonnen een beetje te tranen.

''Bij jouw voel ik me hetzelfde, en ook nog eens zeker.'' antwoordde hij kalm. Op de vraag van Xalina wist hij het antwoord meteen. ''Natuurlijk, als je ergens niet tegen kunt zal ik het ook niet doen.'' antwoordde hij serieus, terwijl hij haar nu ook aankeek, met een serieuze blik, en een glimlach, vervolgens wreef hij de tranen die uit der ogen glipte weg. ''Jouw wens is mijn bevel.'' zei hij toen, nogsteeds serieus.

PROFILE MAGICIAN

» Met het water spelen
» Met stenen spelen
» Vuur stoken
» Mag het vuur hier ontvlammen
» Lavi Bookman Mayer // Stagair Vuur

Met vuur spelen

Met vuur spelen

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen