Bijles Light Scribble {Mayla}

May hoorde de woorden van haar docente wel, maar was zo druk bezig met het ontwijken en het zelf maken van haar illusies dat ze zelfs de 6 projectielen bijna niet had gezien. Ze stopte abrupt en maakte een muur waar het licht ineens van stopte en de 6 projectielen er tegen aan bonkte. May was zelfs zo druk dat ze niet merkte dat ze los van de grond kwam. Alles ging zo natuurlijk. Ze zweefde en het volgende moment voelde ze een hevige pijn door haar lichaam trekken waardoor ze tegen de grond smakte. Mayla wist niet wat er gebeurde. Ze gebruikte geen licht magie dat was 1 ding wat ze zeker wist en voelde hoe haar lichaam zich draaide en rekte. Twee prachtige gevederde witte vleugels met een glans van de regenboog over haar gehelen lichaam verspreiden zich. De pijn trok langzaam aan weg en Mayla knipperde een paar keer met haar ogen. Wat was er gebeurd? Had Miss Aurora haar toch geraakt gehad dat het zo'n pijn had gedaan??? Mayla durfde eigenlijk niet te bewegen, maar ze voelde zich vreemd alsof ze vele malen groter en langer was geworden?

Mayla's dierlijke vorm:

Aurora zag dat Mayla zo druk was met het ontwijken en maken van illusies dat ze pas op het laatste manier de projectielen stopte. Toen Aurora zag dat ze alle projectielen tegen hield vuurde ze er snel nog 2 af, om te kijken of Mayla alert zou blijven. Aurora zag dat Mayla van de grond los kwam en keek even naar wat haar leerling van plan was. Ah haar leerling veranderde in haar dierlijke vorm. Aurora ging wat meer naar Mayla toe en trok even een wenkbrauw op toen haar leerling op de grond smakte. Mayla haar dierlijke vorm was prachtig, echter zag Aurora aan Mayla dat ze in de war was en toen Mayla helemaal stil bleef zitten was Aurora even bezorgt. Had haar leerling zich bezeert? of kon het zijn dat dit de eerste keer was dat Mayla in haar dierlijke vorm veranderde. "Hey May, je ziet er super mooi uit, maar ga je dat draken lichaam nog gebruiken voor de race? of is dit de eerste keer dat je veranderd bent?" vroeg Aurora lief. Vervolgens sprak ze een spreuk om te kijken of Mayla interne schade had opgelopen na de verandering.

Gek genoeg was de pijn snel vertrokken, maar Mayla wist niet wat er met haar loos was. Ze durfde zich niet te bewegen. Misschien deed er wel iets pijn wanneer de zich zou bewegen... Miss Aurora kan er al snel bij een leek onzin uit te kramen... Draken lijf? Ja ze had pijn gehad, maar May kon nog niet geloven dat ze zich echt in haar dierlijke vorm had verandert... Toch tilde ze haar hoofd op en keek Miss Aurora aan met een scheef gehouden hoofd aan. Ze merkte dat ze veel hoger zat dan normaal haar hoofd kon op tillen. Verbaasd en verwart bekeek ze zich zelf een schrok er behoorlijk van aangezien ze van zichzelf probeerde weg te lopen. Was dit geen illusie???

De stilte van Mayla sprak boekdelen. Het was duidelijk voor Aurora dat dit Mayla haar eerste keer in haar dierlijke vorm was. "Probeer je maar te ontspannen Mayla, de transformatie is helemaal goed gedaan. De eerste keer doet meestal vervelend of pijn, hier ik zal je jezelf laten zien." zei Aurora waarna ze een reflecterend lichtvlak maakte die werkte als een spiegel. Vervolgens liep ze rustig naar Mayla toen en gaf ze haar een aai over haar draken kop. De eerste verandering was altijd een shock, maar met wat rust vanuit Aurora zou Mayla er snel bovenop komen. Wel zou Aurora haar straks aanraden om een les Animalis Figura te volgen bij Miss Roxanne, Miss Roxanne zou Mayla beter met haar dierlijke vorm kunnen leren omgaan.

Mayla was even helemaal de kluts kwijt. Ze voelde haar lichaam wel, maar die was ongewoon lang en ze kon zelfs het puntje van haar staart en de prachtige vleugels bewegen naar haar wil, maar ze schrok nogmaals toen Miss Aurora haar de licht spiegel voor hield. Ze keek erin en het voelde alsof ze naar iemand anders keek. Ze fixeerde zich op de spiegel en bewoog zich kalm en rustig en zat dat het spiegel beeld hetzelfde deed. Haar dierlijke kant kwam naar boven en ze sprong zonder waarschuwing op de spiegel af. Dat was niet slim geweest. Een spiegel was altijd hard zelfs nu stoten ze haar snuit. Even schudden ze haar kop en keek weer naar de spiegel. Nee dit was echt!!! Mayla draaide zich zo dat ze elke schub van haar draken lijf kon zien. Ze had niet gedacht dat ze zich in zo'n pracht dier zou kunnen veranderen? Echter was May er ook wel weer blij om. Enkel spreken kon ze nog niet. Mayla sprong opnieuw naar voren, maar niet richting de spiegel. Ze probeerde de race af te maken waarmee ze begonnen waren. Nu Aurora even niet op letten. Kon ze misschien een mooie voorsprong op bouwen. Ze creerede een spiegel die hoger was dan een redelijk mens en stoof op haar vier poten richting de licht pilaar die Miss Aurora eerder nog had gemaakt.

Toen Mayla op de spiegel af sprong zei Aurora: "Kijk uit! Die spiegel is...". Mayla sprong toch en knalde tegen de spiegel omhoog. "hard..." maakte Aurora haar zin af. Toen het erop leek dat Mayla zich geen pijn had gedaan lachte Aurora. Ze zag dat Mayla zichzelf aan het bekijken was. Even later sprong Mayla ineens naar voren. Aurora vroeg zich even af waarom ze dat deed, maar toen Mayla naar de licht pilaar rende lifte Aurora snel mee met het licht en begon ze haar leerling weer te bombarderen met projectielen, groot, klein, snel, traag, alles zat er tussen. Ook maakte Aurora een gang illusie waardoor Mayla bochten moest maken in plaats van rechtdoor rennen. "Niet zo slim doen hé Mayla!" lachte Aurora terwijl ze haar leerling het moeilijk maakte.

Miss Aurora probeerde haar nog te waarschuwen, maar ze was al tegen de spiegel op gebotst. Tja dit was ze ook niet gewend dus kon je problemen verwachten. Al snel had ze haar balans gevonden en was er vandoor gegaan, maar Miss Aurora had Mayla door en stuurde de ene illusie na de andere op haar af. May wist niet of ze vuur kon spuwen of zo, maar ze dook of sprong weg van de projectielen die haar docente op haar afvuurde. De bochten waren erger. Ze moest steeds afremmen. Ze maakte een illusie die haar de mogelijkheid gaf zich een gat boven zich te boren en spreiden haar vleugels. Het ging eerst nog wat onhandig, maar al snel had May de slag te pakken en vloog ze hoger en hoger tot ze bij Miss Aurora was en grinnikte vrolijk. Wat een vreemd keel geluid voort bracht. Ze sloeg met haar staart waar een paar licht bollen stil staand licht verschenen en die in de richting van Miss Aurora toe vlogen voor Mayla richting de licht pilaar dook. Ze hield haar vleugels tegen haar lange draken lichaam, maar nog voor ze haar vleugels weer spreiden kon trok een vreemd kriebelend gevoel door haar lijf heen en keek ze even naar haar voorpoten die al snel leken te verdwijnen en May weer handen kreeg?! OMG!!! Wat moest ze doen??? Na even panikeren toverde ze met licht een soort glijbaan die haar op ving en richting de licht pilaar liet glijden...

XD (Leven de mobiel!)

Aurora kaatste moeiteloos Mayla haar lichtbollen terug. Toen Mayla terug veranderde in haar menselijke vrom lachte Aurora en schoot een snel projectiel op haar af. Aurora zag dat Mayla snel een glijbaan maakte om te zorgen dat ze niet zou vallen. Aurora knikte vrolijk en liet Mayla naar de licht pilaar glijden.

Toen Mayla daar aan kwam zei Aurora: "Goed dat was een bijzondere run, echter heb je wel wat van de regels overtreden, dus kan ik niet zeggen dat dit een foutloze run was. Wel zag ik dat je de spreuk zelf kent, maar wat te impulsief reageerd soms. Graag zou ik zien dat je een vloeibaar licht illusie maakt. Dat vereist rust en concentratie.". Vervolgens liet Aurora licht ringen verschijnen op verschillende hoogtes en met verschillende rotaties en zei ze: "Laat vervolgens het licht door de ringen heen vloeien. Als je dat goed kan dan geloof ik dat je Light Scribble onder de knie hebt.".

De glijbaan bracht haar snel en veilig richting de licht pilaar, al voelde ze wel dat de illusie werd geraakt door een snelle aanval van Miss Aurora. Ze had even naar boven gekeken en zag dat de glijbaan aan het af brokkelen was, maar ze was net snel genoeg om de afbrokkelende baan voor te blijven. Ze gleed nog even over het gras door tot ze tot stilstand gekomen was. May krabbelde overeind en zag net Miss Aurora voor haar stoppen en uit leg geven. Dat het geen foutloze run was geweest daar was Mayla zelf ook al achter, maar ze knikte toch. Een nieuwe opdracht werd voor gedragen en May ademde even diep in en uit. Haar hart racete nog van de run, maar ze werd na een paar ademhalings-oefeningen al snel weer rustig.

Mayla maakte van het zonlicht een waterige Illusie die eerst van hand naar hand stroomde voor May het licht richting de ringen liet zweven. Het leek alsof het water een onzichtbare waterval op klom, in plaatst van naar beneden te vallen. Toen ze dit gedaan had verdween de illusie en keek ze naar Miss Aurora. 'Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, maar ik was het ook niet gewend om licht magie te gebruiken tijdens een oefen baan.' legde Mayla nog even uit voor de wachten op antwoord. Of op wat nog komen ging. Ze was erg blij met Miss Aurora.

Mayla voerde de volgende opdracht goed uit. Nadat ze de opdracht had uitgevoerd vertelde ze dat ze wist dat ze fouten had gemaakt maar dat ze ook niet gewend was om licht magie te gebruiken tijdens een oefen baan. Aurora knikte begrijpend en zei toen: "De fouten zijn opzich niet erg, de oefen baan was om te testen hoe koel je in je hoofd kon blijven tijdens een lastige oefening. Dat vereist nog wat aandacht, stel dat je jezelf moet verdedigen, in een op leven en dood situatie, dan zal je ook onder stress moeten functioneren. Graag wil ik je daar dan ook mee helpen. Echter heb je laten zien dat je de spreuk onder de knie hebt. Er is nog een laatste opdracht die ik voor je hebt. Je hebt toegang tot Light Scribble, nu zou ik graag willen zien dat je de spreuk op een creatieve manier gebruikt. Dat kan zijn dat je het gebruikt om een feest te maken, of op een aanvallende of defensieve manier. Of misschien weet je nog wel een andere manier om deze magie te gebruiken. Bedenk eens iets, en voer dit dan uit.". Vervolgens keek Aurora geïnteresseerd naar haar leerling. Ze was erg benieuwd hoe Mayla deze nieuwe spreuk zou gebruiken.

De redenering van Miss Aurora was niet meer dan normaal net als haar uitleg. Mayla knikte en luisterde naar haar opdracht. Ze dacht na en begon wat rond te lopen. Je kon het licht rond haar zien bewegen als een stel slangen die weg wilde vluchten. Wat zou ze gaan doen met Light Scribble? Mayla trok de "Y" vormige fluit onder haar shirt vandaan die ze aan een zelf gevlochten touw had vast zitten en begon erop te spelen. Terwijl ze dit deed begon ze rond te dansen. Soepel en beheerst. Overal rond om haar heen begon het licht te buigen en te draaien. Een grote illusie verscheen langzaam aan. Het was eentje uit May's fantasie. Uit de lucht verschenen de meest prachtige en gedetailleerde wezens van papier die daar hun kunsten vertoonde, maar ze losten al snel op in een explosie van vuurwerk. Op de grond verschenen feestachtige tafels met het lekkerste som aan gerechten, alleen was alles nep natuurlijk, maar menig mens zou een lopende mond krijgen van het aanblik alleen al. Maar Mayla hield nog niet op. Ballonnen en slingers en convettie kwamen uit de lucht gevallen die een prachtige grote taart verhulde door hun aantallen. Meer vuurwerk knalde in de lucht uit een en de illusie verdween nadat May op hield met spelen en dansen. Ze keek Miss Aurora aan en kon een grote glimlach niet van haar gezicht houden.

Na Aurora haar uitleg knikte Mayla en begon ze wat rond te lopen. Aurora volgde haar leerling nieuwsgierig met haar blik en zag toen er licht om haar begon te bewegen. Hoewel Aurora al veel gezien had was het toch iedere keer weer leuk om te zien waar leerlingen mee zouden komen. Al helemaal als ze daarna ook nog een trots keken, dat was waar Aurora haar genot uit kon halen. Mayla pakte een "Y" vormige fluit en begon deze te bespelen. Tegelijker tijd begon Mayla ook rond te dansen. Het ging soepel en beheerst, het was duidelijk dat Mayla veel geoefend had met de fluit en ook het dansje had ingestudeerd. Overal om Mayla heen begon het licht mee te dansen en te doen. Langzaam werd de illusie groter. Aurora merkte dat Mayla tegen haar limiet aan begon te komen maar net voordat ze te veel energie gebruikte werd de illusie niet meer groter. Aurora wist redelijk zeker dat dit toeval zou zijn aangezien Light Scribble nog een nieuwe spreuk was voor Mayla, maar ze kon het fout hebben. Er verschenen erg mooie en gedetailleerde wezens in de lucht. Het leek erop dat ze van papier waren gemaakt, maar Aurora wist dat dit het werk van Mayla haar magie was. Hoe dan ook het zag er prachtig uit. Al snel losten de wezens op in prachtig vuurwerk. Op de grond verschenen tafels met lekkernijen en kort daarna verschenen er ballonnen en slingers en viel er confetti uit de lucht. Ook voelde Aurora dat er een mooie grote taart in de illusie stond. Ze zag hem niet maar kon hem door haar light magie voelen. Na een tijdje knalde er meer vuurwerk in de lucht en de illusie verdween toen Mayla ophield met spelen. Aurora kon een geamuseerde glimlach niet verbergen toen ze haar leerling heel vrolijk en trots naar haar zag kijken. "Dat zag er erg indrukwekkend uit Mayla! Waar kwam de scene vandaan? En die fluit van je, wat is dat voor een instrument, ik vond hem heel mooi klinken. Heb je dat prachtige touwtje zelf gemaakt? Ziet er super leuk uit!" zei Aurora enthousiast. Ook had ze het idee dat Mayla niet echt een vechter zou zijn, maar dat was prima. Magie zou eigenlijk sowieso minder voor agressieve doeleinde gebruikt moeten worden. Aurora keek trots naar haar leerling en wachtte haar antwoord af.

Miss Aurora was Enthousiast dat kon Mayla duidelijk horen. Ze vroeg waar de scene vandaan kwam en hoe het instrument heten. Wat ze heel mooi vond klinken en ze prees haar voor het touwtje dat aan de fluit vast zat. Ze werd er een beetje verlegen van. Haar vaders hadden haar vaak genoeg geprezen, maar om het te horen van iemand anders dan van haar vaders voelde toch als een kleine triomf aan. 'De scene kwam uit mijn fantasie en deze fluit heet Pan fluit, maar je hebt er meerdere uitvoeringen van. Zo heb je ook pijpjes in een rij langs elkaar van hout of bamboe gemaakt waar met dan op spelen kan, maar deze fluit staat voornamelijk bij de meeste faunen portretten afgebeeld. Het touwtje is gemaakt van de fijnste stof die je op Nova kunt vinden. En bedankt. Normaal speel ik of dans ergens tussen de ruïnes van het oude school gebouw. Soms komen er wel eens nieuwsgierige dieren kijken, maar zodra de muziek stopt verdwijnen ze weer.' legde Mayla uit en ze kon een grote glimlach van trots niet verbergen.

Mayla zei dat de scene uit haar fantasie was, en legde toen wat uit over de fluit. Vervolgens vertelde ze dat ze normaal muziek maakte of danse op andere plaatsen. Het meisje had een grote glimlach op haar gezicht.
"Echt?! Super cool zeg! Ook heel leuk dat er wel eens dieren naar je komen kijken, dat doen ze bij mij ook wel eens, daar geniet ik dan van." zei Aurora. Waarna ze nog even naar haar leerling keek en zei: "Goed dat is eigenlijk alles wat ik voor deze les geplannt heb, ik wil je graag adviseren om bij Miss Roxanne de les Animalis Figura te volgen. Ook zou je eens aan Master Rivaille kunnen vragen of die je kan helpen met concentreren tijdens hindernis banen of gevechten. Lijkt je het leuk om samen terug te lopen naar school?". Aurora glimlachte naar haar leerling, Mayla had het goed gedaan.

Miss Aurora prees nog eens al noemde ze het ook dat de dieren bij haar ook wel eens kwamen. Mayla kon enkel knikken. Dat was fijn al waren sommige nog te bang en schoten ze dan weer weg. Het nieuws dat de les voorbij was liet haar grote glimlach iets afzwakken. Dat was jammer. Ze genoot zo van de les dat ze nog wel langer had door willen gaan. Ook al merkte ze wel dat het drankje van haar juf uit gewerkt raakte. De raad die ze mee kreeg liet haar weer knikken. 'Naar miss Roxanne had ik al naar toe willen gaan, maar Master Rivaille ken ik enkel van naam. Maar ik zal uw raad zeker op volgen.' zei May met een vrolijke glimlach. Het zou wat zwaarder worden, maar dat had May er wel voor over. De vraag of ze samen terug naar schoot toe willen lopen liet een vrolijk kierend geluid uit haar keel ontsnappen. 'Oh sorry, maar ik voel me altijd prettig bij u in de buurt.' verontschuldigde Mayla zich en pakte haar fluit weer vast. 'Zal ik onderweg wat spelen?' vroeg ze en keek afwachtend naar haar docente.

Aurora lachte vriendelijk toen Mayla zei dat ze naar Miss Roxanne en Master Rivaille zou gaan. "Dat lijkt me heel slim meid, je word der alleen maar beter van, al heb ik gehoord dat Master Rivaille erg streng kan zijn." lachte Aurora. Toen ze vroeg om samen terug te lopen maakte Mayla een vrolijk geluid en zei ze dat ze zich altijd prettig voelde bij Aurora in de buurt. "Het doet me goed te horen dat je je fijn voelt bij mij, dat hoop ik alle leerlingen te kunnen bieden." reageerde Aurora waarna Mayla vroeg of ze onderweg wat zou spelen. "Oh ja tuurlijk gezellig! Zal ik mijn classieke pijpjes panfluit dan pakken? Kunnen we samen spelen." reageerde Aurora.

Het was fijn te horen dat Miss Aurora haar een slimme meid noemde. Ze kon er enkel om glimlachen en van het ene been op het andere wippen. Ach ze kon wel slim zijn, maar vaak probeerde ze eerst de dingen liever zelf. Net als met haar dierlijke vorm. Ze had er lang mee lopen worstelen, maar vandaag was ze dan geheel onverwachts verandert. De waarschuwing die ze had over Master Rivaille liet Mayla even knikken. Zo iets had ze al gehoord ja, maar May was een harde werkster en ze leerde snel. Al waren het vandaag een beetje de zenuwen die haar parten hadden gespeeld. De juf vond het fijn als leerlingen zich fijn met haar in de buurt voelde wat Mayla beantwoorden met een iets grotere glimlach. Toen Miss Aurora zei dat ze zelf dan haar klassieke pijpjes panfluit zou pakken liet May even helemaal stralen. Ze zetten haar "Y"vormige faun fluit aan haar lippen en er klonk even een vrolijk riedeltje waarna ze een vrolijk nummer in zetten. Het was een oud, maar vrolijk Grenze volks liedje, maar aangezien Miss Aurora veel gereisd had kende ze dit lied waarschijnlijk ook? Maar dat was nog te bezien natuurlijk al twijfelde Mayla er niet aan en begon al vrolijk te dansen terwijl ze bleef spelen richting het kasteel.

Aurora lachte toen ze Mayla zag stralen, haar leerling was erg vrolijk en dat werkte aanstekelijk. Mayla begon een Grens volks lied te spelen. Aurora kende het nummer maar al te goed en begon op een herkenbaar moment mee te spelen. Spelend en dansend gingen ze terug naar SSA. Onderweg liepen er dieren mee, vlogen vogels om de twee heen, en leek de zon extra op hun te schijnen. Het was heerlijk om zo te energiek te lopen en te spelen. Toen het eerste nummer was afgelopen begon Aurora aan een oud novaans ballad. Ze was benieuwd of Mayla het nummer kende, zelf vond ze het een heerlijk nummer ondanks dat het rustig was. De monniken hadden dit nummer gebruikt om haar te leren rusten hoe druk het leven ook was.

Miss Aurora Had al snel de juiste toon te pakken en ze speelde en danste richting het kasteel terwijl er dieren mee begonnen te huppelen. Haar docente begon een oud novaans ballad te spelen. Heel even luisterde ze mee, maar toen herkende ze de melodie en begon mee te spelen. Het was een rustig nummer. Eentje van vele die ze eerst had moeten leren op elke instrument die ze bespeelde. Het was fijn om samen met iemand anders muziek te maken. Ze genoot er echt van. Thuis maakte ze er ook telkens een feestje van als ze muziek begonnen te spelen. De tempel stond dan ook wel bekend om de spelende monniken. Mayla stopte met fluiten en dacht heel even na. Ja dat was een leuk nummer! Ze begon te spelen en via het licht wat Automatisch ging begonnen zich geluidsgolven die bij dit nummer hoorde ook kenbaar te maken.

https://www.youtube.com/watch?v=YzUi8mh-Yg4

Toen Mayla begon met een ander nummer te spelen moest Aurora wel even lachen, het was een vrolijk deuntje wat Aurora maar al te goed kende van de tempel festivals op Nova. Vrolijk speelde ze met Mayla mee, en nog voordat ze het wist stonden ze al samen voor de school deuren. Aurora glimlachte naar Mayla en zei toen: "Je hebt ondanks je plotselinge transformatie mij laten zien dat je Light Scribble beheerst. Je hebt dan ook een dikke voldoende verdiend. Graag zie ik je spoedig terug bij onze volgende sessie light magic.".
Nadat Mayla en Aurora afscheid hadden genomen flitste Aurora weg met het licht.

Door het succesvol afronden van deze les heb je 6 punten verdient en 4 Talons. Mayla heeft laten zien de spreuk toe te kunnen passen in een gecontroleerde situatie. Wel leek ze moeite te hebben met de stress van de stormbaan. Wellicht kan Rivaille hier mee helpen.

// Mayla mag de spreuk in haar spreuken boek zetten.

PROFILE MAGICIAN

» Les Light Shield {Mayla}
» Lesson Light Magic 1 - Catch Light
» [Light Magic] Speed of Light 1
» ♫ LES: Trillende aanval ~ Mayla
» Vvf || Autumn Spirits Mayla

Bijles Light Scribble {Mayla}

Bijles Light Scribble {Mayla}

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen