Naam: Katherina Veronica Serotina
Roepnaam: Kath
Leeftijd: 23 jaar
Geboorte: 9 december
Sterrenbeeld Westers: Boogschutter

’Uitleg Boogschutter’:

Sterrenbeeld Chinees: Tijger

’Uitleg Tijger’:

Combinatie horoscoop: Boogschutter-Tijger

’Uitleg Boogschutter-Tijger’:

Geslacht: Vrouwelijk
Afkomst: Puffoon
Magie: Volbloed luchtmagiër

Uiterlijk
Lengte: 1,78 m
Gewicht: 67 kg
Bouw: Slank, gespierd
Haarkleur: Zwart met rode glans
Haarstijl: Lang stijl haar
Kleur ogen: Groenbruinige ogen
Extra: Heeft een tattoage aan de rechterschouder
Wapens: Kath heeft twee geweren

Gebruik:

Kath is in het algemeen de combinatie van liefde, sarcasme en zakelijkheid. Ze is iemand die zich bijt in nieuwe ideeën, maar ze halverwege net zo makkelijk de deur uit slaat als ze niets blijken te zijn. Ze is een persoon met een harde schil, maar een zachte binnenkant. Als je de kans krijgt die te zien, ben je ongetwijfeld wat harde muren doorbroken.

[ Stressless Businesswoman ]
Kath is een persoon die het altijd druk heeft, ze heeft altijd iets te doen. Het is iets wat ze van jongs af aan had. Als ze stil moest zitten en kijken naar iets wat haar niet interesseerde werd ze vervelend van verveling. Kath is altijd in de weer en heeft in de loop de jaren zichzelf ontwikkeld in het vinden van werk. Als ze niets te doen heeft in de klas, dan schrijft ze wel een liedje. Kath is iemand die graag vooruitgang ziet maar kan op tijden, wanneer er om gevraagd wordt, ook afstandelijk en observerend zijn.

[ Sensual lover ]
Kath weet wat ze wilt, en zal zich niet zomaar uit te weg laten slaan om het te krijgen. Ze is iemand die 'vriendjes' heeft gekend. Ze waren echter niet in staat met haar soms opvliegerige karakter om te gaan. Haar uitbarstingen, waar ze achteraf uiteindelijk spijt van heeft, hebben veel relaties de das om gedaan. Kath is iemand die haar tijd nodig heeft om zich bij iemand te settelen, maar mocht ze het vertrouwde gevoel hebben. Dan is ze een krachtige teamspeler in de relatie. Haar liefde is een combinatie van romantiek, sensualiteit en passie.

[ Silent thinker ]
Kath is van tijd tot tijd een akelig stil persoon. Haar impulsieve kant heeft ze leren aanvullen met een overwegende kant. Kritisch een situatie bekijken en er dan pas op reageren. Hierdoor heeft ze vaak sneller door wat er gaande is dan menig ander persoon. Desondanks dat blijft ze een impulsieve dame en kan ze na wat denken toch de meest ondoordachte optie nemen.

[ Sarcastic Bitch ]
Mocht je bij Kath niet in het juiste straatje vallen. En daarmee acties doen die haar niet aanstaan, dan ben je in de gelegenheid een heel andere zijde van haar te zien. Al met al, kan Kath een sarcastische trut zijn in de omgang. Kort en bondig, met cynische opmerkingen die je naar de oren vliegen.


Likes: Positieve mensen, hands-on-mentaliteit, verfrissende idee.
Dislikes: onrustige types, gezag, kritiek en arrogantie.
Angst: Ankylofobie – angst voor onbeweeglijkheid van één of meerdere gewricht.
Geaardheid: Heteroseksueel
Verslavingen: Roker en zoetigheden

[ 1 – 5 ]
Op Puffoon is het vaak luchtig en zweverig, als je andere mensen hoorde. Het waren vredelievende mensen. Echter heeft Puffoon net zulke menselijke zware beslissingen als dat iedere andere planeet hadden. Beslissingen die niet zo luchtig en zweverig konden bekeken worden. Beslissingen zoals het afstaan van een kind. Na een jaar bleek dat de thuissituatie van het pasgeboren meisje, nog jong in het leven, te onveilig was. De autoriteiten hadden besloten dat het jonge meisje, van een jaar oud uit het huis gehaald moest worden. Verplicht in een weeshuis geplaatst werd. Het meisje had geluk, ze was in een goede plek terecht gekomen. Vele weeshuizen werden geteisterd door het clichématig type vrouw dat de kinderen streng behandelde. Dit weeshuis werd door een liefdevolle moeder geleid. Ze was er heilig van overtuigd dat in ieder kind een talent zat, een talent die het beste naar voren kwam met een vriendelijke aanpak en strenge toezicht. Het was dusdanig dat na drie jaar de stoffige piano voor het eerst in lange jaren afgestoft werd. Kath, het meisje dat nu inmiddels vier jaar was wilde weten wat het was. Samen met een van de jongere vrouwen was ze gaan leren piano spelen. Het kostte Kath veel moeite om alles onder de knie te krijgen, maar ze had haar liefde gevonden. Ze speelde wanneer ze mocht, wanneer ze kon. En ze leerde al vluchtig tonen lezen. Op een zeker punt in haar periode in het weeshuis leerde ze nog spelen op een blokfluit, maar haar liefde voor de piano kwam steeds weer terug. Kath droomde echter van een leven buiten het weeshuis. Als ze met een groep kinderen over de markt van het Puffoonse dorpje wandelde waren er altijd twee volwassenen met maar een paar kinderen. Ze voelde het, de verhoudingen van de groep waar ze in zat was anders. Ze werd ook nooit zo opgetild door de leiding als de vrouwen deden met de kleine groepen kinderen. Ze kregen ook nooit dezelfde soort aandacht. Kath leerde al snel dat dit niet een normale situatie was, waar ze in verkeerde. Het leerde haar dromen over een situatie die wel normaal was.

[ 5 – 10 ]
Dit besef motiveerde het meisje om weg te lopen. Ze slaagde er in om ’s nachts weg te sluipen door het kelderraampje. Ze had een klein koffertje bij, met niets meer dan bladmuziek er in. Bladmuziek die ze zelf had geschreven. Haar meest slimme zet was het bos in gaan, althans, dat dacht ze. Ze raakte al snel verdwaald en angstig in het bos. Het duurde drie dagen tot ze vermoeid in slaap viel. Had het vermoeden dat ze in het dichte woud nooit meer zou verlaten, gaf op.

De volgende dag werd Kath echter wakker in een warme situatie. De warmte en knapperende geluiden van een haard opende loom haar ogen. Een oude man zat bij de openhaard met kalme houding een boek te lezen. Op het moment dat hij opkeek deed het vijfjarige meisje gelijk haar ogen dicht. Ze voelde echter aan haar tintelen dat de man haar al door had. Alsof ze ineens wakker werd, kwam het meisje overeind. Veegde het slaap uit haar ogen en keek de man aan. ‘Goedemorgen,’ sprak de man kalm. ‘Ik heb wat ontbijt klaar liggen op de tafel, daar,’ sprak hij en wenkte naar de tafel. Kath haar ogen werden stralend en ze voelde haar maag knorren. Ze besefte zich te laat hoe het er uit moest zien en corrigeerde haarzelf door kalm te knikken. Ze gaf toe ze had honger. De man had goed werk verricht. Het ontbijt was voortreffelijk. Kath besloot om de man te bedanken en te vertrekken. Ze had haar koffertje herpakt en liep naar de deur, toen ineens de man haar tot een halt riep. De vriendelijke persoon, die over de zestig moest zijn, glimlachte vriendelijk met een blik die haar bekend voor kwam. Zo keken alle volwassen mannen en vrouwen naar die kinderen die bij hun waren. Het voelde, vertrouwd. Kath besloot om wat langer bij de man te blijven. Ze mocht overal gaan en staan. Het huis, dat aan het bosrand gelegen lag, had vele voorzieningen. Het had enkele veedieren en een moestuin. Ze mocht overal komen en helpen, maar na een maand mocht ze de zolder niet meer betreden. Onbegrijpelijk waarom, bleef ze toch braaf er vandaan. Had het gevoel dat het drastische gevolgen had. De man, was van origine timmerman. Hij maakte meubels en woonde wat afgelegen vanwege het geluid dat zijn producties veroorzaakte. Echter was het op een loopafstand van het dorp af. Op haar zevenjarige leeftijd had de man iets voor haar gemaakt. Het eerste cadeau wat ze kreeg was een gitaar. Haar ogen glunderde, omdat ze mensen had gezien die het ook bespeelde. Het koste haar een tweetal jaren om de mooiste nummers te spelen. De oude man zat altijd met een vaderlijke blik te kijken naar hoe Kath speelde. Hoe Kath haar stem haar gevoelens de vrije loop liet in een combinatie van text en ritme.

[ 10 – 15 ]
Op haar tiende werd de situatie bij de man volledig anders. Hij trok zich vaker terug op zolder en het eindigde altijd in Kath die de gitaar bespeelde en van zich af zong. De herrie van de zolder probeerde ze zoveel mogelijk te negeren. Na een half jaar, was ze het beu. Ze wilde haar ‘vader’ meer zien. Ze besloot hem te storen op de zolder. De man, alsof hij haar gedachten kon lezen, was echter net wat eerder de deur uit voor zij de trap op kon komen. Hij glimlachte vriendelijk. ‘Wat zei ik over de zolder,’ sprak hij. ‘Jaja, ik mag er niet op komen,’ zei ze. De man besloot dat het tijd was voor wat meer aandacht in haar magie. Kath leerde basisspreuken van windmagie. En op haar dertiende leerde de man haar vleugels gebruiken. De eerste vliegles verliep goed. Totdat Kath de lege gedachtes voelde, hoe het haar rust bood. Een kalmte in haar hoofd die het vliegen met zich mee bracht. Ze vloog op een hoge hoogte, tot haar ongetrainde vleugels weigerde haar verder te dragen. Een tweetal gewrichten blokkeerde waardoor ze niet meer hoogte kon blijven houden. Een vrije val van ruim tweehonderd meter deed de angst haar naar de keel grijpen. De man was net op tijd met het opvangen van haar in een stapel met zachte wolken. Deze ervaring had haar geleerd dat haar roekeloze gedrag soms te ver ging. Het zorgde gelijk voor een onbewuste vorming van een angst. Ankylofobie, de angst voor onbeweeglijkheid van één of meerdere gewricht. Het kostte haar nog een jaar voor ze leerde vliegen zoals een ware puffoon het betaamd.

[ 15 – 20 ]
Op haar vijftiende jaar werd de band tussen de twee minder close. Ze raakte langzaam in de pubertijd en de man zonderde zich steeds meer af in de zolder. Hij had soms momenten dat hij veel sliep en leek steeds meer af te takelen door oude leeftijd. Het was op achtienjarige leeftijd dat zijn reden van afzondering achterhaalde. Ze kwam na een halve dag thuis. Het was akelig stil, en de haard gloeide nog na. Ze riep de man, maar hij was tamelijk stil. Na enige tijd vond ze een brief dat klaargelegd was op de tafel. De brief meldde haar dat de man al een aantal jaren wist dat zijn gezondheid achteruit zou kelderen. Dat dat de reden was van zijn afgezonderde situatie. De reden was van de zijn afzonderend gedrag. Het meldde dat hij voelde dat zijn tijd daar was en dat hij voor het laatste keer naar het midden van het bos zou gaan. Kath nam alles half op toen ze de laatste regel las: ‘Het huis is voor jou, zorg er goed voor.......p.s. de zolder is geen verboden terrein meer voor je.’ De eerste reflex die Kath had was naar boven rennen. Op de grote zolder, met werkplaats merkte ze op dat er een aparte vorm aanwezig was. Haar ogen keken vol verbazing naar het doek dat een nog onbekend object onthulde. Haar eerste impuls was daarom kijken wat er onder lag. Ze trok het grofweg weg en keek vol verbazing naar de grote gitzwarte piano. Haar ogen werden vochting, vormde tranen. Een paar minuten kostte het haar om de envelop op te merken met een brief die haar uitlegde dat hij wist dat de bladmuziek in haar koffertje destijds pianomuziek waren. Hij had haar gitaar les gegeven om de tijd die hij nodig had voor het maken van zo’n piano langer kostte dan een gitaar. Het werd haar ineens duidelijk dat vanonchtend de laatste keer was dat ze hem had gezien. Uit respect besloot ze zijn verzoek in te wilgen, hem niet op te zoeken.

[ 20 – 23 ]
Om rond te komen besloot ze op haar twintig jarige leeftijd een baantje te vinden. Ze vond al snel een baantje als barvrouw. Ze verdiende voldoende om rond te komen en wat te sparen. Het kostte haar twee jaar toen ze met haar eigen geschreven muziek ontdekt werd in haar café. Ze werd een platencontract aangeboden, met alles wat je maar kon wensen. Al snel werd haar duidelijk dat bij het ondertekenen van zo’n contract haar vrijheid weggenomen werd. Ze besloot de keuze die haar leven zou veranderen niet te nemen. Ze wilde niet verplicht dingen doen die ze niet wilde, had een hekel aan showbizz. Het gaf haar wel de eyeopener om meer met muziek te doen. Met de gedachten van haar ‘vader’ in haar achterhoofd, besloot ze zich te wijden aan het leren van muziek aan jongere generaties. Haar studie leidde haar al snel naar StarShine, waar ze na een studiejaar op Puffoon stage zou gaan lopen.

✸   Open // As in summer, as in winter
✸  Aloiysius || I got no booty like a caddilac, but I can set you in overdrive
✸  Dion || Ever wondered about what he is doing?
✸  Alylore || And her weapon is the chello
✸  Eres / Ryan || Les: Whispers of Nature
✸   Heidi || Starships are meant to fly!
✸   Aloiysius || Music, wine and a party
✸    ઈ The Leaf Bonfire ઈ - Songwriting session

✸Finished ✸ Ongoing ✸ Dead

Aloiysius - - Fellow Intern
"Tsja, wat moet ik over deze kerel vertellen. We hebben elkaar ontmoet bij het zwembad van de school. Gelijk een compliment gekregen over mijn zwemmen. Shoot, ik bloos toch niet?! Pfff, ik weet niet goed wat ik moet denken van hem. Ik heb hem een keer gezien en met zo'n schattig karakter, ook zo'n lichaam? Smooth! Hij heeft me uitgenodigd op een feestje! Waarom zou ik nee zeggen?"

Dion - - Superior in title and skill
"Ik heb hem nog maar net ontmoet in het muziek lokaal, ik heb altijd respect gehad voor de legendarische magiërs. Zonder twijfel! Maar deze kerel leek meer bang voor me, dan dat hij op me neerkeek. Schattig, maar ergens trekt het toch twijfels aan iemand. Hoe kun je zo'n titel dragen, met zo'n angstige aard? Oh, hij had smetvrees? Dat wist ik niet!."

Eres - - Mentor
"Ik heb haar nog maar een les meegemaakt, maar ze lijkt nu al op de persoon die ik graag mag. Ik kan het tijdens de lessen goed met haar vinden. Ze wil me ook iets laten leren en dat vind ik echt een pluspunt aan haar als mentor. Ik zie haar als een vriendin, meer dan een mentor. Ze straalt zoveel meer rust en wijsheid uit als mij. Of ze zo is, wie zal het zeggen?"

= Vijand = Verafschuwen = Kennis = Vriend
= Goede Vriend = Familie = Crush/Geliefde