Old pain...

"Hoezo? Pillen? Heb jij drugs liggen slikken? Dat is ook niet bepaald gezond" mompelde hij en hij keek met zijn weer grijs geworden ogen naar het meer. Rhine slikte en knikte haast in slowmotion. "Euhm ja ik heb een tijdje aan de pillen gezeten maar ik ben aan het afkicken hoor, ik heb al in geen weken meer zo'n pil aangeraakt." Zei ze met een wrange glimlach. Sasuke schudde zijn hoofd "Ik wil niemand meer Rhine" zei hij en hij keek weer met doffe emotieloze ogen naar Rhine "Echt niemand meer." herhaalde hij zodat ze het zeker had gehoord. Rhine werd meteen stil en knikte lichtjes. "Happy single dan maar?" Zei ze een poging om hem een beetje vrolijk te maken. Sasuke schudde al zuchtend zijn hoofd en hij staarde voor zich uit "Je kan me niet al te gelukkig noemen... RHine" zei hij met een droge emotieloze stem die net zoals daarvoor was. "Zo nu kan je weer voor de dag komen" Zei ze met een scheve grijns. "Like I care how I look" zei hij terwijl hij weer naar haar keek en een diepe zucht slaakte. Hij wilde dat hij weer kon gaan trainen, de demoon moest onder zijn controle geraken. Dit moest stoppen, al deze moodswings, hij wilde niemand meer pijn doen. "Er is een remedie tegen deze vloek, zodat ik geen mensen meer kan pijn doen..." zei hij zachtjes met zijn blik gericht naar het water "Mezelf afmaken. Het is al eerder in mijn hoofd verschenen, maar ik heb het lef niet om dat te doen. Maar het zou wel de oplossing zijn Rhine..."

(kort x_x je snapt vast wel waarom)

Sasuke schudde al zuchtend zijn hoofd en hij staarde voor zich uit "Je kan me niet al te gelukkig noemen... RHine" zei hij met een droge emotieloze stem die net zoals daarvoor was. Rhine krabbelde even over haar hoofd. "Hmmm als ik ondersteboven ga staan heb je in ieder geval al een glimlach op je gezicht" Zei ze met een kleine grijns. "Like I care how I look" zei hij terwijl hij weer naar haar keek en een diepe zucht slaakte. Ze trok verbaasd een wenkbrauw op. "Sinds wanneer geef jij niet meer om uiterlijk? Vroeger was je er zo pietluttig over." Zei ze de grijns was verdwenen. "Er is een remedie tegen deze vloek, zodat ik geen mensen meer kan pijn doen..." zei hij zachtjes met zijn blik gericht naar het water "Mezelf afmaken. Het is al eerder in mijn hoofd verschenen, maar ik heb het lef niet om dat te doen. Maar het zou wel de oplossing zijn Rhine..." Al Rhines alarm radartjes gingen af. Zichzelf afmaken?! Rhine greep hem bij zijn schouders en schudde hem even door elkaar. "Nee! Mooi niet! je gaat jezelf echt niet van kant maken! Het kan me niet schelen wat je gedaan hebt je gaat jezelf niet dood maken! Begrepen?!" Zei ze heftig haar blik intens op hem gericht. "Al moet ik je dag en nacht bewaken jij gaat jzelf niet ombrengen ventje!" Zei ze haar blik brandde.

Sasuke schudde al zuchtend zijn hoofd en hij staarde voor zich uit "Je kan me niet al te gelukkig noemen... RHine" zei hij met een droge emotieloze stem die net zoals daarvoor was. Rhine krabbelde even over haar hoofd. "Hmmm als ik ondersteboven ga staan heb je in ieder geval al een glimlach op je gezicht" Zei ze met een kleine grijns. "Like I care how I look" zei hij terwijl hij weer naar haar keek en een diepe zucht slaakte. Ze trok verbaasd een wenkbrauw op. "Sinds wanneer geef jij niet meer om uiterlijk? Vroeger was je er zo pietluttig over." Zei ze de grijns was verdwenen. "Er is een remedie tegen deze vloek, zodat ik geen mensen meer kan pijn doen..." zei hij zachtjes met zijn blik gericht naar het water "Mezelf afmaken. Het is al eerder in mijn hoofd verschenen, maar ik heb het lef niet om dat te doen. Maar het zou wel de oplossing zijn Rhine..." Het was de beste oplossing, voor iedereen en dat wist hij. Rhine greep hem bij zijn schouders en schudde hem even door elkaar. "Nee! Mooi niet! je gaat jezelf echt niet van kant maken! Het kan me niet schelen wat je gedaan hebt je gaat jezelf niet dood maken! Begrepen?!" Zei ze heftig haar blik intens op hem gericht. "Al moet ik je dag en nacht bewaken jij gaat jzelf niet ombrengen ventje!" Zei ze haar blik brandde. "Like you even care about me" zei hij en hij deed haar handen weg. Langzaamaan stond hij op en ging hij tegen een rots staan, wat verder van haar verwijderd. Zijn voet ging naar het water, maar hij deed niets, hij bleef gewoon verder staan. "Ze hebben het mij gezegd Rhine en ik geef hen gelijk, het is de beste oplossing." Ze hadden allemaal gelijk. niemand zou nog last hebben van het monster binnenin hem. Met zijn blik staarde hij naar het water, zijn blik was doods en depressief. Hij voelde zich gewoon dood vanbinnen..

"Like you even care about me" zei hij en hij deed haar handen weg. Dat stak. Dat stak heel erg zelfs. Natuurlijk gaf ze om hem misschien hield ze niet meer zo van hem als vroeger en was ze soms bang voor hem. Maar ze gaf nog steeds om hem. Dat was iets waar ze maar niet vanaf kwam. Langzaamaan stond hij op en ging hij tegen een rots staan, wat verder van haar verwijderd. Zijn voet ging naar het water, maar hij deed niets, hij bleef gewoon verder staan. "Ze hebben het mij gezegd Rhine en ik geef hen gelijk, het is de beste oplossing."Met zijn blik staarde hij naar het water, zijn blik was doods en depressief. Rhine stond ook op en kruistte haar armen haar blik werd streng. "Sasuke zeg zoiets niet, degene die dat gezegd hebben zijn gek. Jij verdient net zo goed als iedereen een leven dus kom verdikke hier." Zei ze haar stem berispend. Als lieve woordjes niet holpen misschien strenge wel? "Of ik sleep je gewoon naar hier Uchiha!" Zei ze op een uitdagende toon.

"Like you even care about me" zei hij en hij deed haar handen weg. Het stak maar hij gaf even geen moer om zichzelf, het kon hem allemaal niet schelen. Langzaamaan stond hij op en ging hij tegen een rots staan, wat verder van haar verwijderd. Zijn voet ging naar het water, maar hij deed niets, hij bleef gewoon verder staan. "Ze hebben het mij gezegd Rhine en ik geef hen gelijk, het is de beste oplossing."Met zijn blik staarde hij naar het water, zijn blik was doods en depressief. Rhine stond ook op en kruistte haar armen haar blik werd streng. "Sasuke zeg zoiets niet, degene die dat gezegd hebben zijn gek. Jij verdient net zo goed als iedereen een leven dus kom verdikke hier." Zei ze haar stem berispend. "Nee Rhine, ze hebben gelijk, ik ben de gek, je hebt het me nog gezegd.. Ik ben niet goed bij mijn hoofd en je hebt gelijk. Dit monster moet dood..." zijn stem nog steeds even ijskoud en hard. "Je snapt niet hoeveel pijn het ding doet aan me" De demoon deed hem pijn, serieus pijn. "Of ik sleep je gewoon naar hier Uchiha!" Zei ze op een uitdagende toon. Sasuke stapte naar haar toe "Waarom doe je al dit? Je zou me nu moeten vermoorden of blij zijn dat ik het plan. Ik heb je proberen te doden... Why do you still care about me? The hideous monster?" vroeg hij met een zachte stem en hij keek haar eventjes aan en je zag de pijn in zijn ogen. "Het doet pijn Rhine... Het doet pijn... Ik ben het beu, ik wil geen pijn meer voelen..."

"Nee Rhine, ze hebben gelijk, ik ben de gek, je hebt het me nog gezegd.. Ik ben niet goed bij mijn hoofd en je hebt gelijk. Dit monster moet dood..." zijn stem nog steeds even ijskoud en hard. op dit moment vervloekte ze zichzelf dat ze die woorden er ooit uitgegooid had. Het waren vlagen van paniek en woede geweest maar ze had ze niet gemeend, of in ieder geval niet volledig. "Je snapt niet hoeveel pijn het ding doet aan me" Rhine begreep het maar al te goed. Als er iemand wist wat pijn was dan was het Rhine wel. Rhine kende een hoop pijn in alle vormen en maten. Pijn was iets waar je niet aan wendde wat men ook mocht beweren dat deed je gewoon niet het was te moeilijk, te hartbrekend. Sasuke stapte naar haar toe "Waarom doe je al dit? Je zou me nu moeten vermoorden of blij zijn dat ik het plan. Ik heb je proberen te doden... Why do you still care about me? The hideous monster?" vroeg hij met een zachte stem en hij keek haar eventjes aan en je zag de pijn in zijn ogen."Het doet pijn Rhine... Het doet pijn... Ik ben het beu, ik wil geen pijn meer voelen..." Rhine slikte en keek hem recht aan. "Ik zou je leven nooit kunnen nemen, wat voor streken je ook uithaald jouw vermoorden zou hetzelfde zijn als mijn eigen ziel eruit snijden..." Rhine keek hem met een neutrale blik aan om de pijn te verhullen. Ze wreef hem troostend over zijn arm. "Ik weet dat je pijn hebt maar geloof me die pijn gaat weg het komt allemaal goed, geef niet op, blijf vechten zoals je altijd hebt gedaan" Zei ze zachtjes, ze smeekte het bijna ze wilde niet dat hij zichzelf wat aandeed

(I know verkeerd acc maar ik heb echt geen tijd >.<)

"Nee Rhine, ze hebben gelijk, ik ben de gek, je hebt het me nog gezegd.. Ik ben niet goed bij mijn hoofd en je hebt gelijk. Dit monster moet dood..." zijn stem nog steeds even ijskoud en hard. Ze had het gezegd en ze had gelijk, hij was een monster, iets dat niet verdiende te leven. Iets dat hier niet hoorde te zijn, dat oftewel ergens heel ver weg moest zijn of gewoon niet verdiende te bestaan. "Je snapt niet hoeveel pijn het ding doet aan me" zei hij maar toch wist hij diep vanbinnen dat ze ook die pijn kende. Sasuke stapte naar haar toe "Waarom doe je al dit? Je zou me nu moeten vermoorden of blij zijn dat ik het plan. Ik heb je proberen te doden... Why do you still care about me? The hideous monster?" vroeg hij met een zachte stem en hij keek haar eventjes aan en je zag de pijn in zijn ogen."Het doet pijn Rhine... Het doet pijn... Ik ben het beu, ik wil geen pijn meer voelen..." Rhine slikte en keek hem recht aan. "Ik zou je leven nooit kunnen nemen, wat voor streken je ook uithaald jouw vermoorden zou hetzelfde zijn als mijn eigen ziel eruit snijden..." Rhine keek hem met een neutrale blik aan. "Je haatte me toch? Waarom zeg je nu deze dingen? Ik snap het niet echt..." zei hij met een neutrale blik. Ze wreef hem troostend over zijn arm. "Ik weet dat je pijn hebt maar geloof me die pijn gaat weg het komt allemaal goed, geef niet op, blijf vechten zoals je altijd hebt gedaan" Zei ze zachtjes, ze smeekte het bijna. "En wat als ik niet meer wil vechten? Als ik moe ben? Je kan het wel zonder me af, dat heb je bewezen in die weken waar ik weg was naar Shadra."

"Je haatte me toch? Waarom zeg je nu deze dingen? Ik snap het niet echt..." zei hij met een neutrale blik. Rhine keek hem recht in zijn doffe grijze ogen. "Ik heb je nooit gehaat, ik heb het gezegd dat is waar maar ik meende het niet. hoe hard ik ook probeerde ik kon het niet menen, dat kan ik nog steeds niet." Zei ze rustig. ja het was verwarrend. Ze snapte er zelf ook helemaal niets van maar dat was de waarheid. Ze kon hem niet haten ja ze haatte het beest dat in hem zat maar dat was hij niet, dat was niet de echte sasuke dat was alleen een parasiet die in hem zat. "En wat als ik niet meer wil vechten? Als ik moe ben? Je kan het wel zonder me af, dat heb je bewezen in die weken waar ik weg was naar Shadra." Rhine schudde haar hoofd. "Ken je me echt zo slecht sasuke? De weken dat jij weg was greep ik naar drugs en ben er bijna aan bezweken. Denk je echt dat ik normaal kan functioneren als ik weet dat jij dood bent?" Het was meer een retorische vraag maar dat was wel degelijk de waarheid. "Kijk me in mijn ogen sasuke en je zult weten dat ik het meen, doorzoek desnoods mijn hoofd, mijn hart, mijn ziel doe alles...Als je me maar gelooft." Zei ze heel rustig maar haar ogen brandde van het innerlijke vuur, de vechtlust, de angst om weer een dierbare te verlizen.

"Je haatte me toch? Waarom zeg je nu deze dingen? Ik snap het niet echt..." zei hij met een neutrale blik. Rhine keek hem recht in zijn doffe grijze ogen. "Ik heb je nooit gehaat, ik heb het gezegd dat is waar maar ik meende het niet. hoe hard ik ook probeerde ik kon het niet menen, dat kan ik nog steeds niet." Zei ze rustig. "No one knew me, no one knew me." zei hij zachtjes en hij wendde zijn blik af van Rhine, de pijn verbergend. "En wat als ik niet meer wil vechten? Als ik moe ben? Je kan het wel zonder me af, dat heb je bewezen in die weken waar ik weg was naar Shadra." Rhine schudde haar hoofd. "Ken je me echt zo slecht sasuke? De weken dat jij weg was greep ik naar drugs en ben er bijna aan bezweken. Denk je echt dat ik normaal kan functioneren als ik weet dat jij dood bent?" Sasuke haalde zijn schouders op, je zag dat hij het echt allemaal beu was. Hij ging zitten aan het water en staarde voor zich uit. "Kijk me in mijn ogen sasuke en je zult weten dat ik het meen, doorzoek desnoods mijn hoofd, mijn hart, mijn ziel doe alles...Als je me maar gelooft." Zei ze heel rustig. "Ik heb er de kracht niet meer voor Rhine, mijn vechtlust is weg. Al die verwijten die ik naar mijn hoofd gesmeten kreeg. Al die negatieve blikken die op mij gericht worden. Het doet pijn, maar het is zo, veel mensen haten me... Om wat er in mij zit." Zijn hand ging door zijn haar terwijl hij met kleren aan gewoon het meer inging. Zijn ogen staarden naar de diepte van het meer.

"No one knew me, no one knew me." zei hij zachtjes en hij wendde zijn blik af van Rhine, de pijn verbergend. ze had zo vreselijk met hem te doen. ze had hem nog nooit zo gebroken gezien. Sasuke haalde zijn schouders op, je zag dat hij het echt allemaal beu was. Hij ging zitten aan het water en staarde voor zich uit. "Ik heb er de kracht niet meer voor Rhine, mijn vechtlust is weg. Al die verwijten die ik naar mijn hoofd gesmeten kreeg. Al die negatieve blikken die op mij gericht worden. Het doet pijn, maar het is zo, veel mensen haten me... Om wat er in mij zit." Zijn hand ging door zijn haar terwijl hij met kleren aan gewoon het meer inging. Zijn ogen staarden naar de diepte van het meer. Rhine keek hem stomverbaasd aan. Dat kon hij niet menen?! Het water was veel te koud zelfs met zijn warme lijf, en ze betwijfelde ten zeerste of hij nog steeds in staat was zichzelf zo warm te krijgen. Rhine sprong hem achterna en sleepte hem uit het water ze gaf hem een tik tegen zijn hoofd. "Ben je nu hele..."Maar ze kapte haar zin af ze mocht niet negatief worden en het woordje gek kon ze beter vermijden. "Je moet blijven vechten sasuke er zijn genoeg mensen die je aardig vinden, die je willen helpen. Denk je dat mensen mij graag zien komen? Dat ze mij geen freak vinden? Je leert er mee leven en na een tijdje let je er niet meer op vertrouw me maar." Zei ze met een kleine glimlach. Rhine was niet al te best met mensen troosten maar ze moest het proberen ze moest hem helpen

"No one knew me, no one knew me." zei hij zachtjes en hij wendde zijn blik af van Rhine, de pijn verbergend. Langzaam haalde Sasuke zijn schouders op bij haar retorische vraag. Het had allemaal geen nut meer en dat wist hij, niemand kon de demoon in hem als iets aparts zien, als iets wat niet aan Sasuke hing. maar helaas deden mensen dat niet, ze zagen Sasuke zelf als de demoon, de grote boosdoener. Hij ging zitten aan het water en staarde voor zich uit. "Ik heb er de kracht niet meer voor Rhine, mijn vechtlust is weg. Al die verwijten die ik naar mijn hoofd gesmeten kreeg. Al die negatieve blikken die op mij gericht worden. Het doet pijn, maar het is zo, veel mensen haten me... Om wat er in mij zit." Zijn hand ging door zijn haar terwijl hij met kleren aan gewoon het meer inging. Zijn ogen staarden naar de diepte van het meer. Het water was koud, Sasuke had de kracht niet meer om zijn lichaam op te warmen, hij was net een ijsblokje tegenover vroeger. Rhine sprong hem achterna en sleepte hem uit het water ze gaf hem een tik tegen zijn hoofd. "Ben je nu hele..."Maar ze kapte haar zin af. "Ja ik ben gek..." mompelde hij en hij staarde nog steeds naar het diepste punt van het meer. "Je moet blijven vechten sasuke er zijn genoeg mensen die je aardig vinden, die je willen helpen. Denk je dat mensen mij graag zien komen? Dat ze mij geen freak vinden? Je leert er mee leven en na een tijdje let je er niet meer op vertrouw me maar." Zei ze met een kleine glimlach. Sasuke schudde zijn hoofd "Jij hebt je vriend nog en die andere gast... Ik heb niemand Rhine.. Niemand.." zei hij en hij wrong zich los om dan weer het meer in te gaan en met al zijn kracht het te laten stomen. Een grote dampwolk verscheen net zo dik als de dikste mist dat er was. Langzaamaan sloot hij zijn ogen en probeerde hij een poging te wagen te ontspannen..

"Ja ik ben gek..." mompelde hij en hij staarde nog steeds naar het diepste punt van het meer. Sasuke schudde zijn hoofd "Jij hebt je vriend nog en die andere gast... Ik heb niemand Rhine.. Niemand.." zei hij en hij wrong zich los om dan weer het meer in te gaan en met al zijn kracht het te laten stomen. Een grote dampwolk verscheen net zo dik als de dikste mist dat er was. Langzaamaan sloot hij zijn ogen en probeerde hij een poging te wagen te ontspannen. Rhine voelde zich nu ergens wel gekwetst. Hij had niemand? Dat was niet waar...Hij had zijn broer...Hij had haar maar kennelijk was die vriendschap niet wederzijds. Rhine zuchtte even en masseerde haar slapen. "Je bent niet alleen weet je..Je maakt het de mensen die om je geven gewoon heel moeilijk..." Zei ze zachtjes. "Weet je waarom ik je niet kon doden? Na wat je me allemaal hebt aangedaan?" Vroeg ze haar blik op zijn rug gericht. "Omdat ik weet dat jij niets fout hebt gedaan, jij bent niet dat beest..." Zei ze rustig. Rhine wist niet meer wat ze kon doen om tot hem door te dringen. "Maar als je echt niet kan inzien wat ik bedoel...Dan kan ik misschien beter gaan..." Zei ze zachtjes terwijl ze zich omdraaide....

"Ja ik ben gek..." mompelde hij en hij staarde nog steeds naar het diepste punt van het meer. Sasuke schudde zijn hoofd "Jij hebt je vriend nog en die andere gast... Ik heb niemand Rhine.. Niemand.." zei hij en hij wrong zich los om dan weer het meer in te gaan en met al zijn kracht het te laten stomen. Een grote dampwolk verscheen net zo dik als de dikste mist dat er was. Langzaamaan sloot hij zijn ogen en probeerde hij een poging te wagen te ontspannen. Dat zou een verloren poging zijn maar het was het proberen waard. "Je bent niet alleen weet je..Je maakt het de mensen die om je geven gewoon heel moeilijk..." Zei ze zachtjes. "Weet je waarom ik je niet kon doden? Na wat je me allemaal hebt aangedaan?" Vroeg ze haar blik op zijn rug gericht. "Omdat ik weet dat jij niets fout hebt gedaan, jij bent niet dat beest..." Zei ze rustig. Sasuke knikte "Maar mensen zien mij als het beest Rhine.." Dat was waar, die ene keer in Nova daar ook, dan hadden ze hem zo vies aangekeken dat hij gewoon pijn leed. "Maar als je echt niet kan inzien wat ik bedoel...Dan kan ik misschien beter gaan..." Zei ze zachtjes terwijl ze zich omdraaide. Sasuke sprong uit het water en nam haar vast. "Je dringt tot me door, jij bent buiten nii-san nog alles wat ik heb, maar ik... Ja, hou nog steeds van je. Het doet pijn je zo gelukkig te zien met een ander. Maar ik gun het je, ik heb je nog nooit zo zien stralen. Ik gun je het geluk Rhine." zei hij terwijl zijn blik gericht was op de grond. Ja, hij had nog een kleine vlam van liefde in hem branden, zoals ze zeggen, oude liefde roest niet. Maar toch moest hij haar loslaten. Langzaamaan liet Sasuke haar los. "Het spijt me dat ik je zoveel innerlijke en uitwendige pijn heb gedaan.. Dat spijt me."

Sasuke knikte "Maar mensen zien mij als het beest Rhine.." Ja ze wist dat vele het zo zagen. "Bewijs dat ze het mis hebben...Laat je hoofd neit hangen dan bevestig je hun insinuaties alleen maar" Sprak ze zachtjes. Sasuke sprong uit het water en nam haar vast. Ze schrok wel even. Waar kwam dat vandaan? "Je dringt tot me door, jij bent buiten nii-san nog alles wat ik heb, maar ik... Ja, hou nog steeds van je. Het doet pijn je zo gelukkig te zien met een ander. Maar ik gun het je, ik heb je nog nooit zo zien stralen. Ik gun je het geluk Rhine." zei hij terwijl zijn blik gericht was op de grond. Rhine slikte. Ze had niet gedacht dat hij nog wat voor haar voelde. ja ze kende het gevoel maar ze wist dat ze nooit meer van hem zou kunnen houden dan als een vriend, één van haar beste vrienden. Langzaamaan liet Sasuke haar los. "Het spijt me dat ik je zoveel innerlijke en uitwendige pijn heb gedaan.. Dat spijt me." Rhine slikte en ze voelde hoe tranen opwelde en ze hem in zijn armen vloog. Ze wilde niet dat hij sorry zei, hij had niets, maar dan ook niets verkeerd gedaan. het was haar eigen schuld geweest. "Niet zeggen, echt niet doen. Ik wist waar ik aan begon...jij hebt me nooit opzettelijk pijn gedaan de enige die dat heeft gedaan was ik zelf Sasuke alsjeblieft zeg geen sorry tegen mij. " zei ze voordat ze hem aankeek en even langs zijn wang streek. "Ik vind het niet leuk als mijn beste vriend zich zo triest voelt." zei ze met een scheve lach terwijl ze haar eigen tranen wegveegde.

Sasuke knikte "Maar mensen zien mij als het beest Rhine.." Die ene keer op Nova deed hem dat inzien. Hij hoorde hier niet, het beest moest weg, moest verdwijnen of onder controle gebracht worden. "Bewijs dat ze het mis hebben...Laat je hoofd neit hangen dan bevestig je hun insinuaties alleen maar" Sprak ze zachtjes. Sasuke sprong uit het water en nam haar vast, ze schrok, maar dat was normaal. Sasuke was niet bepaald een persoon die veel knuffelde of emoties liet zien. "Je dringt tot me door, jij bent buiten nii-san nog alles wat ik heb, maar ik... Ja, hou nog steeds van je. Het doet pijn je zo gelukkig te zien met een ander. Maar ik gun het je, ik heb je nog nooit zo zien stralen. Ik gun je het geluk Rhine." zei hij terwijl zijn blik gericht was op de grond. De schaamte, maar de vlam moest doven en dat moest liefst nu gebeuren. De vlam die hij nog voor haar had moest verdwijnen en wegblijven. Langzaamaan liet Sasuke haar los. "Het spijt me dat ik je zoveel innerlijke en uitwendige pijn heb gedaan.. Dat spijt me." Al snel vloog Rhine weer in zijn armen, maar Sasuke had de kracht niet meer om nog zijn armen rond haar heen te slaan. Hij kon het niet meer. "Niet zeggen, echt niet doen. Ik wist waar ik aan begon...jij hebt me nooit opzettelijk pijn gedaan de enige die dat heeft gedaan was ik zelf Sasuke alsjeblieft zeg geen sorry tegen mij. " zei ze voordat ze hem aankeek en even langs zijn wang streek. "Ik vind het niet leuk als mijn beste vriend zich zo triest voelt." zei ze met een scheve lach terwijl ze haar eigen tranen wegveegde. "Je kan me beter niet meer op die manier aanraken Rhine... Dan kan ik geen stomme dingen doen waar ik achteraf dan een serieuze klap van kan krijgen ofzoiets in die aard." zei hij en hij duwde haar lichtjes weg. "Ik wil geen stomme dingen doen..." zei hij zachtjes en hij deed een stap achteruit.

Je kan me beter niet meer op die manier aanraken Rhine... Dan kan ik geen stomme dingen doen waar ik achteraf dan een serieuze klap van kan krijgen ofzoiets in die aard." zei hij en hij duwde haar lichtjes weg. "Ik wil geen stomme dingen doen..." zei hij zachtjes en hij deed een stap achteruit. Rhine voelde hoe haar wangen rood kleurde. Wat kon ze soms toch stomme dingen doen. Ze wreef over haar bovenarm. "Juist ja....Het spijt me het was gewoon...euhm macht der gewoonte." Zei ze met een beschaamde stem. Ja ze voelde zich nu echt een domme gans. Rhine liet haar blik over de ruimte dwalen opzoek naar iets dat er voor zou zorgen om van onderwerp te veranderen. Onbewust en instinctief gingen haar vingers naar haar armband ze draaide hem rond en rond om haar pols. een trekje dat ze had ontwikkeld als ze in een ongemakkelijke stilte verzeild geraakte. "Met Fwinn is ook alles goed trouwens...Ik ha hem vrij snel uit je vlammen" Zei ze kalmpjes met een kleine twijfelende glimlach. Misschien beurde het hem een beetje op om te horen dat hij niemand echt verwond had? rhine wist het niet.

Je kan me beter niet meer op die manier aanraken Rhine... Dan kan ik geen stomme dingen doen waar ik achteraf dan een serieuze klap van kan krijgen ofzoiets in die aard." zei hij en hij duwde haar lichtjes weg. "Ik wil geen stomme dingen doen..." zei hij zachtjes en hij deed een stap achteruit. Rhine begon te blozen, ze leek het te beseffen dat met elke aanraking ze hem pijn deed en hem valse hoop gaf. Ze wreef over haar bovenarm. "Juist ja....Het spijt me het was gewoon...euhm macht der gewoonte." Zei ze met een beschaamde stem. "Dat kan je dan beter doen bij je vriend en niet bij mij Rhine. Ik ben jouw vriend niet meer.." mompelde hij terwijl zijn ogen die nog steeds dof grijs waren door haar heen staarden. Hij droomde eventjes weg maar dat was in de negatieve zin. "Met Fwinn is ook alles goed trouwens...Ik ha hem vrij snel uit je vlammen" Zei ze kalmpjes met een kleine twijfelende glimlach. "Als ik jou niet had uitgelegd hoe je de vlammen moest doven was hij dood geweest dat weet je toch? Je mag boffen dat ik je dat heb uitgelegd en goed dat hij niets heeft zeker?" mompelde hij en hij nam zijn tas bij zich "Ik ga naar het duistere bos om te trainen.. Dus tot nog eens denk ik" mompelde hij om dan zonder nog om te kijken te vertrekken. Het deed te veel pijn om haar te zien. Hij kon haar beter vergeten en verdergaan met zijn leven, hij moest haar vergeten en aan andere dingen denken dan aan haar...

(topic uit)

PROFILE MAGICIAN

» Pain...but more then that...
» So much pain. [&ALLEN]
» Just pain {open}
» You are in pain, take your life with cocaine
» A game of pain (kana)

Old pain...

Old pain...

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen