Drew zette zich neer op een rots langs de waterkant. Zijn raadselachtige, gifgroene ogen keken uit over het reusachtige meer voor hem terwijl zijn linkerhand het pakje sigaretten in zijn jack zocht. Na er niet al te veel moeite voor hoeven te doen rustte het rechthoekige doosje nu tussen zijn vingers. Met een zelfvoldane grijns pakte de zwartharige jongen één van de Shadraanse sigaretten tussen zijn rechter wijsvinger en duim en stak deze, met behulp van zijn vuurkrachten, aan. Zijn lippen omvatten voor een ogenblik het kleine, kankerverwekkende middel en voelde een verse stoot rook via zijn luchtpijp naar zijn longen trekken en via een tevreden zucht weer naar buiten komen. Drew had tijdens zijn reis hiernaartoe moeten lijden aan ernstig nicotinegebrek en proefde nu pas weer dat beetje helse hemel. Dat roken verboden was in de spaceshuttle's..oké, daar kon hij nog wel mee leven. Maar dat aangestoken sigaretten ook strikt ongeoorloofd waren rondom de shuttle's en andere technische bullshit in een straal van..laten we zeggen honderd meter, dat ging toch echt té ver? Weer nam de jongen een trekje en liet dit keer de rook in kleine cirkeltjes naar buiten komen. Regels: dat was iets waar hij altijd de grootste moeite mee had, zowel om ze na te streven als om ze te accepteren. Nee, Drew was meer een vrije jongen, wilde graag voor zichzelf beslissen. Niemand die dan last van hem zou hebben zolang hij maar zijn eigen gang kon gaan. Daardoor maakte dit hem ook niet tot de perfecte leerling of scholier en het stond al vast dat het SSA nog een zware tijd tegemoet ging met hem. Twee keer eerder was hij al van een school afgetrapt onder het mom van "ongeschikte leerling" of "verkeerd begrepen, speciaal onderwijs zoekende jongen" tot zelfs "onhandelbare tiener". Sommige gedeeltes klopten wel: Drew wist wat hij wilde en dat was niet braaf in de schoolbanken zitten en luisteren naar een ingeslapen figuur voor de klas. Nope, niets voor hem. Zijn voorkeur ging uit naar het "echte leven", noem het "het avontuur". Het nog niet ingewilligd verlangen om te reizen en dingen te ervaren of ontdekken brandde hevig in hem als het vuur van de Raziaanse zon. Maar voor nu zat hij hier nog gevangen, voor zolang dat duurde natuurlijk. Enkel omdat hij de enige persoon waarvoor Drew diep respect droeg en een hechte band mee had, zijn oom Lucris (naar wie hij ook vernoemd was), een belofte had gedaan om zijn familie niet nog eens te shockeren met zijn buitensporige gedrag. Dus zou de rebel nu wachten, wachten tot zich er een kans zou voordoen om voor eens en altijd zijn eigen weg in te slaan. Met deze gedachte als een soort hoop nam Drew nog een hijs van zijn sigaret die hij tussen zijn rechter wijsvinger en duim geklemd had. Ondertussen genoot hij van de immense stilte om hem heen. Eindelijk eens geen gezeik aan zijn hoofd..prima!


--Open voor iedereen

- Wooo! Kom je spammen ^^ Lol, ik had bedacht dat Wren ook twee keer van school getrapt was.. -

Dit was dus het Stille Meer? Nou, als ze iemand kon vinden om mee te praten zou het niet meer zo stil zijn. Wren rekte zich even uit en keek om zich heen. Ze verveelde zich de hele dag al, sinds ze aangekomen was van Puffoon. Niemand leek zin te hebben in een gesprek met een nieuweling. Ze streek haar zwarte haar uit haar gezicht en liep langzaam richting het meer, uitkijkend naar iemand om een gesprek mee aan te binden. Of ze het nu wilden of niet. Wren was hier net nieuw, maar niet echt iemand die verlegen aan een eerste dag begon. Ze zei altijd wat ze dacht en was niet bang haar mening te laten blijken. Dat was niet in goede aarde gevallen op haar vorige scholen. De eerste keer had ze geprobeerd om een natuurgebied te beschermen tegen uitbreiding van het schoolgebouw en de tweede keer had ze zoveel ruzie gemaakt met de leerlingen dat die haar buitengesloten hadden. Op advies van de docent was ze overgeplaatst naar Starshine Academy. Oh Joy! Een nieuw leven. Docenten werden altijd gek van haar ongezouten commentaar en haar ideeën over van alles en nog wat. Ze liet zich bijna nooit tegenspreken en had geen moeite met een ruzietje meer of minder. Robin, haar broer, was veel rustiger, al kon hij wel om zijn heethoofdige zusje lachen. Zij had meer van haar moeder, die Raziaanse was, alhoewel ze slechts luchtmagie van haar vaders kant had. Met vuur kon ze helemaal niets, alleen uitblazen. Wren haalde diep adem toen de stilte van de omgeving haar overviel, dwars door haar drukke gedachten heen. Wacht.. wie was hier de lucht aan het vervuilen met een sigaret? Daar had ze zo'n grondige hekel aan. Het was niet alleen slecht voor jezelf, ook voor de mensen in de omgeving. Al snel spotte ze de jongen met de sigaret, die eraan hees alsof hij een ernstig nicotine-gebrek had. Ze liep naar hem toe, om hem mee te delen dat zijn sigaret stonk. Hij had zwart haar en zwarte kleding, al kon ze hem voor de rest niet zien. Siri, haar zwarte kat, trippelde achter haar aan, al moest ze weer eens denken hoe dom het was wat haar baasje ging doen. 'Maak jij wel vaker dat iedereen ziek wordt?' merkte ze op, terwijl ze naast hem in het gras ging zitten en met een windvlaag de sigaret gedeeltelijk doofde.

Sheena zuchtte zacht terwijl ze het lokaal verliet, éíndelijk was ze klaar met die kl*te lessen. Haar hakken tikten luidruchtig over de schooltrappen, iets wat menig man om deed kijken. Zodra ze eenmaal bij haar etage was smeet ze haar spullen ergens in een hoekje, om voorlopig die boeken niet meer terug te hoeven zien. Het was sowieso één van de weinige keren dat ze überhaupt boeken bij zich had, maar ze had aan Master Savador beloofd ze deze keer mee te nemen, anders kon ze straf verwachten. En gezien ze daar niet zo van hield, had ze haar boeken maar onder de dikke stoflaag onder haar bed vandaan getrokken, om hem tevreden te stellen. Ze was moe, had geen zin meer, wilde het liefst óf dronken of stoned worden óf gewoon gelijk haar bed in kruipen. Of jongens verleiden, natuurlijk. Maar ze had vandaag nog niks zien lopen waar haar oog op was blijven hangen, dus had ze besloten gewoon op de etage te blijven. Ze duwde haar voorhoofd zuchtend tegen het raam aan, sloot kort haar ogen. Maar uiteindelijk opende ze ze weer, want ze zag iets wat niet klopte. Ze zag in de verte een pluk zwart haar, vlakbij het meer. Een pluk zwart haar die ze niet herkende. Evenals een pluk blauw haar die erop af ging, die ze niet herkende. Ze bleef even met toegeknepen ogen kijken, toen ze uiteindelijk naar de deur toe liep, haar jas van de kapstok plukte, en de deur opende. Haar nieuwsgierigheid had het gewonnen, kort, zwart haar, dat kon best eens een jongen betekenen. Nieuw vlees in de kuip. Dacht ze terwijl er een verleidelijke glimlach op haar gezicht vormde. Niet veel later was ze buiten, net na de deur die leidde naar het buitenterrein van SSA. Ze had geen sjaal om, en ook haar jas was niet dicht, maar de kou boeide haar niet. Het feit dat ze een strak langemouwen shirt met een diep decolleté aan had boeide haar ook niet, en het feit dat de wind erin blies, ook al niet. Het enige waar ze op gefixeerd was, was de pluk zwart haar en de pluk blauw haar, waarvan de blauwe hoogstwaarschijnlijk een meisje was. Nu ze nog maar op een meter of honderd afstand was, kon ze duidelijk zien dat de zwartharige inderdaad een jongen was. Hoe dichterbij ze kwam, hoe dichter ze haar ogen toekneep. Zag ze dat goed? Róókte hij nou? Een verleidelijke glimlach vormde zich om haar gezicht, dit was niet alleen níéúw vlees, dit was kwalitéíts vlees. Mooi. Sheena trok nonchalant haar shirtje nog iets omlaag en liep vervolgens nog iets vrouwelijker dan eerst verder, richting de jongen. Ze hoorde nog net de opmerking van het meisje, rolde overduidelijk met haar ogen en richtte zich daarna op de jongen. ‘T*ring, ik heb lang niemand meer zien roken. Heb je er ook nog eentje voor mij?’ Haar verleidelijke glimlach en speelse ogen moesten hopelijk genoeg doen om ook haar weer eens het genot van een sigaret te gunnen. En echte Shadraanse nog wel, zag ze nu ze bij hen stond, héérlijk.

Hehe. Ik kom ook nog maar even binnenvallen.

Met grote stappen liep ze in een flinke pas zomaar ergens naartoe. Ze had geen enkele reden waarom ze in die richting liep, maar het deed er niet echt toe. Naar haar mening. Ze had weer haar gewone kleren aan, ze had immers geen andere. Al die anderen op dezelfde etage, die van water magiërs, keken haar altijd raar aan. Wat een tutjes waren dat ook. Die hadden bijna iedere dag wat anders aan, en soms een uitzondering die twee dagen hetzelfde aan had. Maar zelfs dat was al een ramp. En aangezien zij altijd hetzelfde aanhad, keek iedereen haar altijd vreemd aan. Maar dat ze eigenlijk altijd al gedaan, sinds de eerste dag dat ze hier was aangekomen. Waarschijnlijk omdat haar gedrag een klein beetje afweek van het hunne. Ze had niet die typische ‘wiegende heupen’, dat ieder meisje scheen te hebben. Zelf vond ze het er maar lomp uitzien. Ze liep als een typische jongen, en gedroeg zich ook zo. Behalve in het bijzijn van andere jongens, want dan gedroeg ze zich altijd als een moeder. Wat ze eigenlijk allemaal irriteerde, maar het boeide haar niet. Ze deed wat ze wou, en wat ze niet kon laten.
Ze bleef abrupt stilstaan wanneer ze iets rook. Met een frons keek ze in het rond. Ze stond kaarsrecht, met haar armen over elkaar geslagen. Ze snoof de lucht om zich heen nog eens goed in. Was dat… Een rook lucht?... Met grote ogen keek ze om zich heen. Stond er wat in brand? Ze had pretlichtjes in haar ogen. Brand betekende meestal altijd wel ‘fun’. In haar ogen dan. Ze had er nooit het gevaar van ingezien. Vond het altijd vet, de verwoestende kracht van de natuur. Als ze mocht kiezen zou ze het liefst vuur magie kunnen beheersen, maar als ze er dan weer een paar minuten over nadacht bedacht ze zich weer… En bedacht ze zich weer opnieuw, en zo ging het al haar hele leven door.

Haar aandacht werd al snel getrokken door een paar andere gestaltes. Daar moest de rook vast vandaan komen. Ze kneep haar ogen tot spleetjes en liep er in haar marcherende pas naartoe. De tred die ze altijd had. Een paar meter van ze vandaan bleef ze staan. Twee meisjes, nog een andere jongen… Een jongen die rookte. Haar ogen waren nog steeds tot spleetjes getrokken, ligt geïrriteerd. Geen fikkie dus, dacht ze nogal nijdig. Ze bleef op haar plaats staan, verroerde zich niet. Ze was teleurgesteld, en dat maakte haar nogal chagrijnig. Afwachtend keek ze naar ze, haar aandacht langzaam wegzakkend. Aangezien er geen vuur was, was het ook niet meer zo interessant.

{ Aangezien ik Sheena ooit nog eens moet ontmoeten x)
En ik van mensen stalken houd...
Me inspi is laag vandaag D: }

Drew's kleren waren wat vochtig geworden door de klamme, winterse lucht dus liet hij ze weer met gemak opdrogen door zichzelf van binnenuit te verwarmen. Kleine wolkjes stoom kringelden om hem heen en vermengden zich met de sigarettenrook. Het plotselinge geluid van voetstappen deed Drew zijn spieren aanspannen. Nee hè, daar was toch niet...? Maar hij had al geen tijd meer om zijn zin in gedachte af te maken. Vanuit zijn ooghoeken kon hij al degene ontdekken die hem was genaderd en nu ook nog eens naast hem ging zitten. En weg was de heerlijke stilte weer toen de persoon háár mond opende. Normaal was Drew nogal een allround-flirter en had zeker een bepaalde "move" gemaakt bij het meisje, maar nu had zijn Shadraanse verstand persé gewild dat de ergenis de overhand nam dus veroerde hij zich niet. Uiteindelijk opende hij zijn mond, maar liet enkel een diepe zucht ontsnappen. "Dat ligt eraan, maak ik jou ziek?" klonk het dan toch maar. Aan zijn stem viel duidelijk een kleine irritie te bespeuren. Drew was nog maar net uitgesproken toen hij een tweede stem hoorde. Tsjeez, wat was hij? Een freakshow ofzo? Een klein lachje ontsnapte zijn lippen toen hij er eens over nadacht: normaal vond hij het heerlijk om de aandacht van de dames te trekken wat niet persé altijd lukte. Wilde hij nu voor de verandering alleen zijn..ja, je snapt het wel. Maar goed..wat kon het ook kwaad? Drew gunde iedereen wel het genot van een echte Shadraanse sigaret, niet dat hij zo bijzonder gul was..dat moesten ze niet gelijk gaan denken. Met op zijn gezicht weer de vertrouwde frons hield hij het andere meisje zijn pakje sigaretten voor. "Why not." mompelde hij wat binnensmonds terwijl zijn ogen opmerkte dat er pijnlijk genoeg maar twee sigaretten over waren en binnenkort nog maar één. Doordat Drew zich een beetje naar het meisje toe moest draaien zag hij weer een ander persoon staan, niet ver van hen vandaan. Het bleek, tot zijn verassing, nóg een meisje te zijn. Man..leek hij zo niet de perfecte player? Ha, en het was dit keer niet eens zijn bedoeling! Waarschijnlijk hunkerden alle meiden op het SSA gewoon naar een verzetje, zo leek het aangezien ze als bijen op hem afkwamen. Met een hernieuwde grijns nam Drew nog een hijs van zijn sigaret die gelijk door zijn krachten wat meer begon te branden.

Wren keek op naar het meisje dat om een sigaret vroeg. Nog eentje die rookte! Vreselijk! Ze rolde onmerkbaar met haar ogen en hoopte dat de stank haar niet direct zou kelen. Met wat geluk kon ze de wind hier wat laten waaien. Ze hoorde het antwoord van de jongen en probeerde een goed antwoord terug te geven. 'voornamelijk de zielige mensen die niet over luchtmagie beschikken,' antwoordde ze sarcastisch, terwijl ze een kleine windvlaag opriep om de rook te verjagen. Het tweede meisje deed erg haar best om in de smaak te vallen bij de jongen. Zeker weer zo'n geval dat met alles dat op een jongen leek flirtte. Leuk, maar Wren was er niet zo'n persoon voor. Ze vond het allemaal wel grappig, maar er was toch niemand die haar echt knap zou vinden. Vooral niet met dat meisje in de buurt. Ze keek vol walging naar de sigaretten in zijn hand, toen hij er eentje aan het meisje gaf. Echte Shadraanse, echte rotzooi. Gatver, die dingen verpestten je longen in no time. Ze draaide zich een stukje om, en zag nog iemand staan. Nog een meisje, het begon goed voor dat joch naast haar. Het blonde meisje keek nogal chagrijnig, alsof ze iets misgelopen was. Leuk, dat ging hier echt een gezellige boel worden. Voorlopig was ze nog niet van plan het gevecht met de sigarettenrook op te geven. Wren vond het jammer dat de jongen waarschijnlijk van Razen kwam, aangezien hij zijn eigen sigaret opnieuw aanstak. Dit moest er echt lachwekkend uitzien. Ze had wel eens iets gehoord over die andere meisjes, niet veel, alleen op welke etage ze zaten en dergelijke. Die blonde had iets te maken met Cassia en Shadra, terwijl die andere weer alleen maar Cassia was. Man, het was duidelijk dat ze de enige was met iets van Puffoon in haar bloed en een grondige hekel aan sigaretten. Het zag er niet naar uit dat die blonde haar ging helpen, dus moest ze het maar eens alleen opknappen. Zoals altijd. Wren ging wat verzitten en kreeg een sarcastische glimlach om haar lippen. 'Gezellig wordt het hier,' merkte ze op. Mooi, nu zat ze tenminste uit de baan van die gore rook.

Sheena grijnsde toen hij dan ook zijn pakje sigaretten naar haar uit stak, en haar vraag beantwoordde. Hoewel hij fronste liet ze speels haar wijsvinger over zijn gezicht glijden, haar ogen bleven verleidelijk in de zijne hangen. 'Dankjewel, als ik er iets voor terug kan doen laat je het maar weten.' Haar toon was nogal suggestief, maar hij moest zelf maar kijken wat hij ervan maakte, in combinatie met haar blik. Een tijdje op haar knieën voor een sigaret vond ze een prima deal, zo sloot ze die wel vaker. Toen het meisje weer een opmerking maakte tegen de jongen bewoog Sheena wat onverschillig met haar wenkbrauwen, ze mocht zeggen en denken wat ze wilde, haar kon het toch niets schelen. De meeste meisjes vonden haar een beetje vreemd, maar Sheena vond het een heerlijk leventje. Ze ging aan de andere kant naast de jongen zitten en boog zich iets naar hem toe, het blonde meisje had ze nog niet gezien. De sigaret tussen haar wijs- en middelvinger geklemd keek ze de jongen vrolijk aan. 'Heb je ook een vuurtje?' Ze had gezien hoe hij net zelf zijn sigaret met vuurmagie aan had gedaan, dan kon hij dat ook wel even voor haar doen, niet? Zijzelf bezat geen vuurmagie, hoewel ze wel de lessen volgde. Dat ging dan ook niet echt lekker. Ze stopte de sigaret tussen haar lippen en leunde naar de jongen toe, wachtte tot hij hem voor haar aan stak. [Ehh ja sorry heb hier even een beetje vrijheid genomen anders liep mijn post niet lekker ] Daarna leunde ze glimlachend weer terug, hees nogmaals aan de sigaret en leunde toen nonchalant wat achterover met één hand in het gras, de ander met de sigaret ertussen op haar schoot. Ze keek even kort om zich heen en zag een ander meisje staan, ze had haar al een eerder gezien op de wateretage, daar sliep die blondie ook. Sheena trok even een betrekkelijk mondje. Het meisje had geen slecht figuur maar gód ze moest zich iets vrouwelijker gaan kleden, ze kwam echt over als een rompslomp zo. Sheena maakte een hoofdknikje naar het meisje, en glimlachte daarna naar haar. Het was een uitnodigend gebaar, ze vroeg zich af of het meisje er ook op af zou komen of niet. Daarna keerde ze zich weer naar de jongen, keek hem nieuwsgierig aan. 'Kom je net van Shadra? Dit spul is hier in de buurt nergens te krijgen man. Ja, die fake shit, maar dit kwaliteitsspul niet.' Ze trok haar wenkbrauwen vragend omhoog, haar verleidelijke glimlach verdween niet.

Ow, geweldig. Begon een van de andere meisjes ook nog eens te roken. Nu was het hier niet alleen saai, maar stonk het hier ook nog eens. Niet ter vergeten zou ze vast en zeker niet meer normaal kunnen ademen als ze dichterbij kwam. Dus zou het alleen maar nog saaier worden. ‘Gezellig wordt het hier.’ Haar ogen schoten richting de enige van de personen die niet aan het roken was. Het leek haast wel alsof je vreemd was als je niet rookte in de buurt van die andere twee. Maar haar aandacht werd toch weer getrokken door de andere twee, die rookten. Simpel door het feit dat ze weer eens wat zag wat ze al een tijdje niet meer had gezien – haar vader had soms de neiging om een hele dag te roken als een of andere ketter – interessanter was dan gewoon weer een persoon dat ze waarschijnlijk niet kende. Ze kende zoveel mensen niet… Dus zo speciaal was het niet. De jongen leek licht geïrriteerd. Terwijl het meisje haar leek uit te nodigen. Uit te nodigen om erbij te komen. Ze fronste. Zou ze het wel doen? Wie weet zou ze wel vergassen als ze ook maar een stap dichterbij kwam. ‘Kom je net van Shadra? Dit spul is hier in de buurt nergens te krijgen, man. Ja, die fake shit, maar dit kwaliteitspul niet.’ De frons kwam niet van haar gezicht af. Die moest vast ook gerookt hebben als een of andere ketter om er zoveel van af te weten. Desondanks verraadde haar stem er niets van dat ze rookte. De stem van haar vader was altijd onzuiver en krakerig geweest door het roken. Het had zijn longen goed te pakken gekregen. Ze bleef eventjes onzeker kijken, en liep toen uiteindelijk toch maar dichter naar de drie toe. Haar armen nog steeds over elkaar geslagen, en met haar gewoonlijke marcherende pas. Ze wist niet anders. Toen ze dichterbij kwam zag ze de glimlach die rond de lippen van het rokende meisje speelde. Zelf had ze nog nooit zo’n glimlach op haar gezicht gehad… Vond het maar vaag, had nooit het nut ervan in gezien. Ze waaide een paar keer met een hand voor haar gezicht, ervoor zorgend dat ze wat kon zien en dat haar beeld niet werd belemmerd door de rook. Die jammer genoeg haar kant werd opgeblazen door de wind. Met een gezichtuitdrukking die sprak dat ze hiervan walgde bleef ze staan. Ze zei nog steeds niets. Ze wou niets zeggen, bang dat ze een hele hap rook zou inademen als ze haar mond opende.

{ Worst post ever,
Maar inspi is laag en heb niet veel om over te typen D: }

Drew's wenkbrauwen ging enkele centimeters omhoog bij het antwoord van het eerst nog stille meisje. Zijn rechterhand sloeg op de plek van zijn hart op zijn borst en bleef daar even liggen terwijl hij het meisje een paar seconden doordingend aan bleef kijken. "Auch.."bracht hij uit en wist zelfs een pruillipje te trekken. "That hurt, girl." vervolgens vormde zijn lippen alweer een speelse grijns die zijn bleke gezicht sierde. Als een jonge hond hield Drew zijn hoofd een beetje schuin. Zijn ogen gleden onderzoekend van het gezicht van het meisje tot een stukje bij haar hals en weer terug. "Maar even serieus: je weet echt niet wat je mist hoor!" Bevestigend nam Drew nog een hijs van zijn sigaret en blies een klein wolkje rook richting haar. Het begon erop te lijken dat hij al wat meer in zijn element begon te komen, waardoor elke handeling en elk woord een flirterig randje bevatte. Met dezelfde scheve grijns richtte Drew nu zijn aandacht op het andere meisje naast hem. Damn! Die wist wel hoe ze het moest spelen met die verleidelijke bewegingen en..ja.. Maar Drew zelf was zeker ook niet onervaren op het gebied van de zogeheten "flirtspelletjes" en vond het juist heerlijk om zich op dat terrein te bevinden. Een typische Shadraanse eigenschap wellicht? Drew streek met één hand door zijn donkere haardos zonder zijn ogen van het meisje af te wenden. Wacht, was dat nou een suggestie van haar? Hm, het was een zeer verleidelijk aanbod, maar Drew moest natuurlijk wel aan zijn "goede" naam denken, die hij overigens nog niet gemaakt had hier. Gelijk als één of andere pooier bekend staan kon nog wel eens verkeerd uitpakken. Op een uiterst sexy manier tikte hij daarom zijn sigaret af tegen de rots, liet het rust tussen zijn wijsvinger en duim en stak vervolgens de andere sigaret voor het meisje aan met zijn andere wijsvinger, dit alles zonder oogcontact te verliezen. "Ach..zie dit maar.." zei hij uiteindelijk met een ondeugende toon in zijn stem. "als een vriendschappelijk geschenk." even gleden twee vingers over haar wang, kort genoeg zodat het anderen waarschijnlijk niet zou opvallen. "Maar daarvoor moet ik natuurlijk wel je naam kennen.." voegde hij er plotseling gespeeld bedenkelijk aan toe. "Hoe heet je eigenlijk, schoonheid?" 'Schoonheid' was een koosnaampje allang cliché bij hem en die Drew bijna automatisch aan meisjes gaf, althans..aan leuke meisjes. Deze keer zat er zeker een kern van waarheid in zo het vanuit zijn gezichtspunt leek. "Oh, geloof me: dit is de real shit! Als je deze ooit hebt geproefd, wil je nooit meer iets anders." antwoorde hij nog op haar vraag. En het was zeker waar: nergens anders waren er zulke goeie sigaretten te vinden als op Shadra. Spijtig dat zijne nu op was. Met een wat teleurgestelde blik keek Drew naar zijn vingers. Zonde.. Met moeite gooide hij het overgebleven restje weg. Of het kwam doordat zijn behoefte aan nicotine was verzadigd of door het "fijne" gezelschap, Drew wist het niet, maar toen het andere meisje naar hen toekwam lachte hij zowaar vriendelijk maar natuurlijk ook weer op zíjn manier. "Welkom." opperde hij lachend terwijl hijzelf opstond om zijn spieren wat losser te maken. Meestal kwam Drew's lichaamstemperatuur niet onder de 42 graden door zijn Raziaanse krachten, maar nu was het toch wel erg koud en begon hij wat stijf te worden. Drew ging met zijn gezicht naar de groep meisjes staan en knikte ze toe. "Laat ik me dan ook maar gelijk voorstellen, da's wel zo netjes hè? Ik ben Drew, Drew Lucris Neverglory als je het precies wilt weten." Hij legde één hand in zijn nek en gleed met zijn ogen over alle verschillende gezichten. "En waag het niet om me Drewie te noemen, dat mag alleen mijn Raziaanse oma en dat zelfs enkel bij hoge uitzondering." voegde hij er snel aan toe op serieuze toon. Toch verbreedde zijn grijns zich iets toen hij naar de meisjes keek. Het leek bijna alsof hij hen bij elkaar geroepen had ofzo! "Verder kan ik ook gelijk mededelen dat ik een trotste Shadraan ben, helaas geen volbloed, maar..ach..die Raziaanse krachten zijn ook welkom." Hiermee sloot Drew zijn voorstelbeurt af en keek nog altijd wat speels van de één naar de ander voor hem.

[OMG! sorry voor de lange post, maar had echt inspi teveel. (kan ik misschien wat aan jou geven, Marjolijn x])]

Het zag er best komisch uit toen de jongen zijn hand op zijn hart legde en haar vertelde dat het pijn deed. Wren schonk hem een sarcastisch glimlachje. Hij begon zich blijkbaar weer wat beter te voelen, aangezien hij wat veranderde in zijn toon. Wren draaide met haar ogen en besloot niets te zeggen over dat andere meisje, dat rookte en het had over 'fake shit' en 'real shit'. Heel interessant, eerlijk waar hoor. Ze wist niet wat ze miste..en daar was ze blij om ook. Het blonde meisje kwam erbij zitten, al zei ze niets en was ze niet van plan om te gaan roken, voor zover haar gezichtsuitdrukking voor haar handelingen kon spreken. De suggestie in de stem van het meisje met de sigaret was iets te overduidelijk, maar dat moest ze zelf weten. Wren keek even naar de jongen. Hij had echt pikzwart haar en gifgroene ogen, wat maakte dat hij er best knap uitzag wanneer hij lachte. Het meisje had een beetje blauwig haar en een te diepe decolleté. Het laatste meisje zag er ook het jongst uit, al maakte dat geen verschil. Ze had blond haar en bruinige ogen, voor zover ze nu kon zien. Waarom leken alle meisjes die zij tegenkwam altijd knapper dan zijzelf? Wren had blauw-zwart haar en een nogal platte gestalte, lang niet zo knap als het rokende meisje. Ach, daar kon ze toch niets aan veranderen. Wren leunde wat achterover en staarde naar de horizon. Ze hoefde niet precies te horen wat ze allemaal tegen elkaar zeiden, zolang ze de kern van het gesprek maar niet miste. Plots stond de jongen op en begon zichzelf voor te stellen. Wren keek hem aan, rustig. Drew Lucris Neverglory.. lange naam. Ze kon het maar beter onthouden, dan kende ze in ieder geval iemand. Half Shadra, half Razen plus het feit dat het verboden was hem Drewie te noemen. Dat ging vast wel lukken. Wren knikte naar hem. 'Ik ben Wren Máraz, half Puffoon, half Razen, al is mijn vuurmagie onderontwikkeld. Aangenaam,' stelde ze zichzelf voor. Gelukkig was haar naam geen naam voor afkortingen, daar had ze zo'n hekel aan.

Ze haalde lichtjes haar schouders op en haar ogen twinkelden vrolijk toen zijn vingers over haar gezicht gleden. 'Maar natuurlijk.' Ze keek hem recht in zijn ogen aan, gleed even met haar tong langs haar onderlip voor ze diep ademhaalde om alles in een keer te kunnen zeggen. 'Ik ben Sheena Fujibayashi. Ik bestuur watermagie, maar ik kom nergens vandaan. Ik heb op alle planeten gewoond, heb zo van alles een beetje meegekregen.' Maar het enige wat ze echt heerlijk gevonden had aan Shadra was het grote gehalte aan 'bad boys'. Die waren er op Nova een stuk minder te vinden, op Cassia eigenlijk ook maar heel weinig, op Razen nog redelijk en op de rest een beetje. En natuurlijk bracht het kopje 'bad boys' en heleboel leuke dingen met zich mee, ze was het ook wel gewend het enige meisje in de groep te zijn, de enige die letterlijk overal in meeging. Nu was het juist omgekeerd, hij was de enige jongen. Hij had toch iemand nodig om zich een beetje thuis te voelen? Ze zag de spijtige blik in zijn ogen toen hij het uiteinde van zijn sigaret weggooide. Zelf keek ze glimlachend naar de hare, ze was nog niet op de helft. Maar hij leek het te overleven, want hij begroette het andere meisje redelijk vrolijk. Ze volgde even zijn lichaam toen hij op stond, liet haar ogen even keurend over hem heen glijden. Het 'bad boy'-gehalte deed hem zeker ergens bovenin de lijst van deze school belanden, iemand met wie ze nog wel vaker zou afspreken. Daarna gleden haar ogen naar de houding van hete blonde meisje, waarbij ze haar wenkbrauwen licht omhoog schoten. Jeetje, hoe stroef kun je zijn? Haar ogen waren een beetje groot, maar om het meisje zich hopelijk iets gemakkelijker te laten voelen blies ze haar rook zo veel mogelijk de andere kant op, zodat het meisje hopelijk makkelijker kon ademhalen. Sheena kende het probleem, toen zij 9 was kon ze ook niet tegen sigarettenrook. Hoewel dit meisje wel iets ouder dan zestien leek, maar je had altijd zo van die types die maar heel langzaam volwassen werden. Toen Drew blijkbaar zich voorstelde glimlachte ze verleidelijk naar hem, tuitte kort en bedenkelijk haar lippen. 'Ik zal het onthouden.' Zei ze speels tegen hem. Ze knikte waarderend toen hij de rest van zijn verhaal vertelde, temperament van een Raziaan maar toch de duistere kant van een Shadraan. Goede combinatie, als je het haar vroeg. Sheena knikte beleefd naar het meisje, hoewel het haar eigenlijk niet zo heel veel interesseerde wat ze zei. Ze wachtte een aantal tellen en nam nog een diepe hijs, terwijl ze sprak terwijl de rook uit haar mond kwam. 'Nou, ik heb me al voorgesteld. En jij?' Haar ogen schoten voor Sheena's doen heel vriendelijk naar een meisje, ze had een beetje medelijden met haar. Je kon een beetje meisjesachtig zijn, je kon heel meisjesachtig zijn, maar je kon ook gewoon een halve jongen zijn. Zielige types. Dacht Sheena, terwijl haar ogen nieuwsgierig over het meisje gleden, wachtend op antwoord.

Zonder nog echt veel aandacht aan de rest te besteden ging ze ernaast zitten. Nou… Eigenlijk niet echt ernaast, ze was twee meter van ze verwijderd; weigerde er heel erg dicht tegenaan te zitten. Ze trok haar benen op en sloeg haar armen erom heen. Ze snapte het nu al allemaal niet meer. Die jongen gebruikte de term ‘schoonheid’, terwijl hij de andere niet eens scheen te kennen. En zoals gewoonlijk snapte ze zo’n soort gedoe niet, vond het bovendien ook onnuttig. Waarschijnlijk omdat ze altijd zo jongensachtig was geweest, en liefde ook nog eens belachelijk vind. Ze had zelfs een andere betekenis ervoor; Liefde bestond niet in haar wereld, het was enkel een wanhopige illusie die ervoor zorgde dat je je niet meer alleen voelde op deze wereld. Ze keek vanuit haar ooghoeken naar een van de andere meisjes, degene met een sigaret. Ze stelde zich voor als Sheena. Het was niet echt een naam die een hint gaf over waar ze vandaan moest komen. Maar ze sprak verder, vertelde zo dat ze water magie beheerste. Een kleine accepterende grijns tekende zich af op Marjolijn haar gezicht. Ze mocht de meeste mensen wel die dezelfde magie beheersten als zij. Dat was ook een van de redenen waarom ze zo haar best had gedaan om duistere magie te beheersen, zo voelde ze zich al een stuk beter thuis op die planeet. En natuurlijk ook omdat ze haar droom nog steeds wou verwezenlijken.

De jongen stond op, zette een paar passen van hun vandaan waarna hij ze weer onder ogen kwam. Vragend keek ze hem aan. ‘Laat ik me dan ook maar gelijk voorstellen, da’s wel zo netjes hé?’ Ze fronste, zelfs hij had nog meer manieren dan zij. ‘Ik ben Drew, Drew Neverglory als je het precies wilt weten.’ Arrogantie. Ze kneep haar ogen uitdagend tot spleetjes toen zijn blik eventjes op haar viel. Een zacht spottend grinnikgeluidje kwam uit haar mond bij zijn waarschuwing over het feit dat hij niet Dewie genoemd wou noemen. ‘Ik zal het onthouden,’ sprak ze, ‘Dewie,’ voegde ze er op een uitdagende toon aan toe. O, wat vond ze het heerlijk om dit soort dingen te doen. Geweldig. Een lichte interesse en sympathie kwam in haar blik bij het horen dat hij ook twee soorten magie beoefende. Geen volbloed… Ach, zij wel. Maar ze was liever ook iemand geweest die van twee verscheidene af komsten was geweest; dat zou haar veel meer helpen tijdens het proberen haar droom werkelijkheid werkelijkheid te maken. Toen zijn blik weer op haar kwam verdween haar vriendelijke gezichtsuitdrukking weer en keek ze hem met tot spleetjes geknepen ogen aan. Ze had nog steeds zo haar irritaties aan hem, en ze vertrouwde het zaakje bovendien ook nog niet zo.
‘Ik ben Wren Máraz, half Puffoon, half Racen, al is mijn vuurmagie onderontwikkeld. Aangenaam.’ Ze leunde een beetje naar voren, zodat ze degene kon bekijken die zich net had voorgesteld. Ze gaf enkel een klein kinkje richting het meisje, maar gaf voor de rest geen kik.

‘Nou, ik heb me al voorgesteld. En jij?’ Ze draaide haar hoofd richting Sheena. O ja… Manieren die ze nooit had gehad moest ze natuurlijk wel tonen hé! Lekker logisch. Ze wendde haar blik weer af. ‘De naam is Marjolijn van de Booghaard. Ben geboren op Cassia, voor de helft van mijn leven daar ook getogen. Mijn verdere leven heb ik doorgebracht op Shadra. En beheers beiden magie soorten,’ stelde ze zich vluchtig voor. Ze hield er niet van als ze zich moest gedragen, kwam mede door het feit dat ze zich erg jongensachtig gedroeg. En ze had natuurlijk ook nog nooit manieren geleerd van iemand. Haar vader zag ze zelden, haar broers wisten er ook niets vanaf en haar moeder… Ach, haar moeder had nooit de tijd gehad. Ze legde haar kin op haar knieën en staarde met een neutrale blik in het niets.

{ Waarom lukt het me niet een fatsoenlijke post te maken... Ughe, sorry ;x; }