Straf uitzitten.

Diva liep met haar tas om haar schouder door de gangen naar het lokaal van Master Savador. Miss Madeline had haar hierheen gestuurt om haar straf uit te zitten. Als ze heel eerlijk was vond ze dat helemaal geen enkel probleem. Maar ze zou wel serieus strafwerk moeten maken. Toen ze bij de deur stond was ze toch wel wat zeneuwachtig. Ze zuchtte even en klopte op de deur.

Savador had de hele nacht in zijn lokaal spreukenboeken doorgespit en lag nu met zijn hoofd op een stapel boeken te slapen. De kaarsen die de hele nacht door hadden gebrand waren opgeraakt, en het haardvuur achter hem was gedoofd. Zijn lokaal was pikkedonker. Savador schrok wakker en keek suf op toen hij geklop op de deur hoorde. Hij staarde even door het duister voor zich uit om zijn ogen te laten wennen aan het donker. 'Binnen,' riep hij nors. De persoon achter de deur moest wel een hele goede reden hebben om hem te wekken. Savador streek met een verveelde uitdrukking wat haren uit zijn bleke gezicht, en hield de deur strak in de gaten.

Diva hoorde de onmisbare norse stem van Master Savador binnen roepen. Hij was in elk geval in zijn lokaal. Diva duwde de klink naar beneden en deed de deur open. Haar ogen moesten even wennen aan het duister. Daarna kon ze al gauw Master Savador`s bleke gelaat onderscheiden van de rest van het vertrek. ''Sorry dat ik U stoor Master, maar Miss Madeline heeft als onderdeel van de straf van Celede en mij heel veel strafwerk opgegeven. Ze heeft ons ook allebei naar een aparte leraar gestuurt om ons in de gaten te houden'' zei ze. ''Maar als het U nu niet uitkomt dan kom ik later wel terug'' zei ze er kalm achteraan. Haar dikke en zware tas die Diva bij zich had bevestigde haar verhaal.

Savador voelde zich meteen al kalmer worden toen hij Diva in de deuropening zag. Als vanzelf gleed er een grijns over zijn gezicht, maar hij probeerde het feit verborgen te houden dat hij blij was om haar weer te zien. Hij plaatste een ondersteunende vuist onder zijn kin en keek Diva een paar tellen zwijgend aan voor hij antwoordde. 'Natuurlijk komt me dat uit. Doe de deur dicht en neem plaats,' zei hij zoetjes. Savador stond op en tastte in het duister naar de kaarsen in het lokaal. Hij stak er een paar aan om het wat lichter te maken en ging weer zitten.

Diva deed wat haar gezegd werd en sloot de deur achter zich. Ze ging aan een tafeltje zitten en zette de tas naast zich op de grond. ''Ik ben eigenlijk wel blij dat Miss Madeline me niet heeft weggestuurt'' zei ze zacht terwijl ze uit de tas haar spullen pakte. Ze sloeg alle boeken en schriften open en begon maar met haar strafwerk. Vanuit haar ooghoek keek ze naar hoeveel ze nog moest en in gedachte zuchtte ze even.

Savador vouwde zijn beide handen onder zijn kin en keek toe hoe Diva een hoop boeken en schriften uit haar tas haalde. 'Daar ben ik ook blij om,' antwoordde hij zacht. Hij probeerde niet de hele tijd naar Diva te kijken, maar kon het niet laten. Het was een fijn gevoel om te weten dat de eerste persoon die hem gezelschap hield voor vandaag Diva was. Daarnet bevond ze zich nog in Savador's dromen en nu zat ze hier in het echt.

''Maarja, ik mag nu geen magie gebruiken voor een maand buiten de lessen om dan'' zei Diva. Waarom ze begon met praten terwijl ze eigenlijk haar strafwerk moest maken wist ze niet. Het gesprek van gisteren met Master Savador zat nog vers in haar hoofd al probeerde ze dat nu even te negeren en zich te concentreren op de letters in de boeken. Het ging een tijdlang goed tot ze het gevoel had aangestaart te worden. Ze keek vanonder een pluk zwart haar naar Master Savador. Hij keek haar recht aan. Ze kleurde liuchtjes en richtte zich toen weer op de woorden in haar boek, maar lezen deed ze niet.

'Voor je het weet is die maand al om,' stelde Savador haar gerust. Als het een andere leerling was geweest zou hij hebben gesnauwd dat ze stil moest zijn en haar strafwerk moest maken; anders kwam er nooit iets van terecht. Maar bij Diva lag het anders. Hij vond het helemaal niet erg om een normaal gesprek met haar te hebben, zonder toebijtingen en gesnauw. Savador grijnsde toen hij de lichte verkleuring op Diva's wangen zag, maar hij wilde haar niet afleiden door erop in te gaan.

De tijd erna volgde een stilte waarin eigenlijk alleen het vuur van de kaarsen en Diva`s pen die over het papier vloog te horen. Uiteindelijk legde Diva haar pen even neer vanwege de kramp in haar vingers. Haar blik ging even naar buiten. Daarna keek ze naar Master Savador. ''Is het goed als ik een kleine pauze neem? Mijn hand voelt nogal verkrampt aan'' zei ze voorzichtig.

Savador leunde achterover in zijn stoel en sloeg zijn armen over elkaar heen. Hij grijnsde toen hij Diva's vraag hoorde. 'Natuurlijk mag je een pauze inlassen. Je hoeft je niet in het zweet te werken,' antwoordde hij. Savador zette de stapel boeken, die hij als hoofdsteun had gebruikt, op de grond om zijn bureau vrij te maken en keek Diva weer aan.

Diva glimlachde lichtjes en stond even op van haar tafel. Ze liep even naar het raam en ging naar buiten kijken. Buiten scheen fel de zon. Wat dat betrefd was Diva blij binnen te zitten. Ze hield niet zo van de zon. Hij was zo warm, zo fel. Daar kon ze niet echt goed tegen. Meestal als Diva doelloos naar buiten staarde begon ze altijd zachtjes te zingen. Dat had ze zelf meestal niet eens in de gaten. Ook ditmaal had ze niet door dat ze zachtjes begon te neurien. Het neurien ging even later over in een zacht gezag waarvan de woorden nauwelijks hoorbaar waren.

https://www.youtube.com/watch?v=FLxMSt3lNbw
(Let niet op het filmpje dat erbij zit. Het gaat enkel om het lied)

Savador zag hoe Diva opstond en naar het raam liep om naar buiten te kijken. Hij hoorde haar zachtjes neuriën, dat later overging in een zacht gezang. Hij kreeg er rillingen van over zijn rug, want slecht zingen kon ze niet. Hij stond op en liep ook naar het raam toe om naast Diva te kunnen staan. Savador vouwde zijn handen achter zijn rug en terwijl hij geboeid naar Diva's gezang luisterde keek hij naar buiten. Het felle licht van het daglicht en de zon deed pijn aan zijn ogen, maar hij negeerde het. Hij wilde bij Diva blijven staan.

(Die opening ken ik wel Very Happy

mooi liedje en mooie anime)

Pas toen Diva klaar was met zingen merkte ze Master Savador naast zich. Ze merkte nu ook pas dat ze daadwerkelijk had gezongen. Haar wangen werden even licht gekleurd. Ze probeerde het snel weg te werken alleen met weinig succes. ''Pardon. Soms heb ik zelf niet eens door dat ik begin te zingen'' zei ze zachtjes. Ze had haar blik weer naar buiten gericht, bang om weer te blozen als ze Master Savador zou aankijken.

'Dat maakt niet uit,' antwoordde Savador toen hij merkte dat ze zich een beetje schaamde. 'Je zingt prachtig.' Dat laatste zei hij wat zachter; hij vond het nog altijd moeilijk iemand complimentjes te geven. Savador keek Diva even aan, maar zag dat ze naar buiten keek. Hij legde zijn hand op haar schouder en keek zelf ook naar buiten. Verder dan dat durfde hij nog niet te gaan, bang voor Diva's reactie.

Diva voelde Master Savador`s hand ineens op haar schouder. Ze legde haar eigen hand op de zijne net zoals ze vorige keer had gedaan. Ze vond het eigenlijk niet erg om strafwerk bij Master Savador te moeten maken. Zo had ze tenminste een goed excus om naar hem toe te gaan.

Savador voelde Diva's hand op de zijne en glimlachte tevreden. Er viel even een stilte waarbij ze allebei zwijgend naar buiten staarde. 'Diva,' zei Savador zacht om de stilte te verbreken, en hij keek haar aan. Zijn gezicht stond ernstig. 'Ik wil voorkomen dat je op je dertigste sterft. Is er niet iets wat we kunnen doen?'
Terwijl hij op antwoord wachtte, wendde Savador zijn blik van haar af om weer naar buiten te kijken.

Diva`s gezicht stond even treurig toen Master Savador over de vloek begon. ''Ik stel het zeer op prijs dat U me wilt helpen maar er kan toch nog toe niets gedaan worden. Ik wil kijken of ze in de biebliotheek hier een boek over vervloekingen hebben. Misschien staat de mijne er dan tussen. U weet wat ze zeggen: Voor genezing moet je eerst de ziekte kennen'' zei Diva met een flauw glimlachje die eigenlijk alleen bedoeld was om zichzelf wat op proberen te fleuren. Ze keek Master Savador aan. Ze moest wel wat omhoog kijken nu hij naast haar stond omdat hij nog altijd een stuk langer dan zij was.

Savador keek even fronsend op Diva neer en plaatste zijn hand nu op haar hoofd. 'Ik wil je graag helpen,' zei hij zacht. 'Maar ik denk dat het beter is als we niet teveel samen worden gezien binnen de school. Helemaal niet nu die Master Kale plaatsvervangend schoolhoofd is.' Hij begon zijn stem wat te verheffen toen hij over Kale begon; Kale en Norwood haatte hij nog wel het meest van alle leraren. Savador verborg zijn woede door glimlachend op Diva neer te kijken. 'Ik zal de bibliotheek een keer apart doorspitten. Wellicht kan ik dan een boek vinden waar een genezing voor je ziekte in staat, en kunnen we ervoor zorgen dat je een normaal lang leven leidt zoals ieder ander.' Hij streek met zijn vingers zacht door Diva's haren en richtte zijn blik weer op het buitenterrein.

Diva zei niets meer. Ze richtte haar ogen naar de grond. Ze voelde de brief die ze gisteren van Celedë had gehad branden in haar binnenzak. Ze zuchtte even zachtjes. ''Master, ik...denk dat U dit even moet lezen'' zei ze zacht terwijl ze de brief uit haar binnenzak pakte en hem aan Master Savador gaf.

Allerliefste Diva,

Zoals je weet lijdt je onder een verschrikkelijke vloek. Dit is niet wat nieuws. Je oom en ik schrijven je echter deze brief met een goede mededeling in verband met de vloek. Zoals we jullie al een paar jaar terug hebben vertelt worden jullie, wegens de omstandigheden van de vloek, uitgehuwelijkt. Het is belangrijk dat onze bloedlijn blijft bestaan en we kunnen nu eenmaal niet wachten tot je zelf verliefd word. Het risico is te groot dat er dan niet genoeg tijd is. Daarom melden we je in deze brief dat we iemand voor je hebben gevonden. We hopen dat je hem gauw kunt ontmoeten.

Liefs, je oom en tante Lenore.

Savador glimlachte nog steeds toen Diva hem een brief aangaf. Hij haalde zijn hand van haar hoofd en las de brief kalm door. Zijn ogen schoten van links naar rechts en van regel naar regel. Naarmate hij het midden van de brief bereikte viel zijn mond open en werden zijn ogen groot. Hij bleef nog even naar de letters op het papier staren toen hij uitgelezen was, met een blik vol ongeloof in zijn ogen. Savador gaf met een bevende hand de brief aan Diva terug en sloeg zijn ogen neer. 'Wie is het?' siste hij zacht. 'Welke imbeciel probeert jou van mij af te pakken?'
Hij kneep zijn handen zo hard tot vuisten dat zijn nagels zijn huid doorboorden. Hij was ziedend; ziedend over het feit dat hij eindelijk iemand had om van te houden, en die vrijwel meteen van hem werd afgenomen.

Diva nam de brief stilletjes weer aan en borg hem weer op. Ze hoorde Savador`s stem. ''Geen idee. Ze hebben geen enkele naam vermeld. Ik heb deze brief gisteren pas ontvangen'' zei ze zacht maar treurig. Diva kon haar tranen niet langer meer ophouden. Ze stroomde over haar wangen ookal snikte Diva. Ze huilde enkel in stilte. Ze sloeg daarna haar armen om Master Savador`s middel en schudde een beetje terwijl zijn vest nat werd van de tranen.

Savador voelde de woede in zich opzwellen. Hij sidderde van woede over zijn hele lijf, maar liet Diva hem wel vasthouden. Hij duwde haar zacht tegen hem aan en legde zijn kin op haar hoofd, terwijl hij nog steeds hevig beefde. 'Maar dat zal niet gebeuren,' zei Savador met een trillende stem. 'Ik zal je niet van me laten afnemen. Je behoort bij mij, niet bij zo'n geselecteerde snotter die aangewezen is als huwelijkskandidaat!'
Savador duwde Diva steviger tegen zich aan. Het kon hem niets schelen dat ze zijn vest onderhuilde.

Toen Diva een beetje uitgehuild was keek ze met nog wat betraande ogen naar Master Savador. Als ze een beetje op haar tenen ging staan kon ze makkelijk bij zijn gezicht komen. Ze drukte haar lippen op de zijne en bleef even zo staan. Ze legde haar armen om zijn nek heen terwijl ze hem zoende.

Savador hijgde gejaagd; hij had zichzelf weer eens opgewonden, terwijl hij zichzelf voor had genomen om in het vervolg eerst een aantal keer tot tien te tellen. Hij keek op Diva neer toen ze naar hem keek. Toen ze op haar tenen ging staan en haar gezicht dichter bij de zijne bracht, verwachtte hij al wel wat ze zou gaan doen. Net als de eerste keer, toen ze bij hem op schoot zat, liet hij het gewoon toe dat ze hem zoende. Savador legde zijn armen om Diva's middel en zoende haar deze keer echter wel terug. Hij voelde zich warm van binnen worden, wat zijn woede beetje bij beetje liet verdwijnen.

Toen Diva Master Savador weer losliet ging ze weer gewoon op haar voeten staan. Daardoor kon ze haar haar armen niet meer om zijn nek leggen dus die rustte nu op zijn borstkas. Ze keek hem een hele tijd zwijgend aan. Ineens hoorde ze getik op de ruit. Buiten zat een posthavik met een brief in zijn snavel. ''Die is van mijn oom en tante'' zei ze zacht. Diva maakte ze los uit Savador`s greep en deed het raam open. De havik gaf haar de brief, kraste even en vloog weer weg. Een beetje angstig voor de inhoud staarde Diva naar de brief in haar handen.

PROFILE MAGICIAN

» Straf?!!!
» Straf.
» Straf!
» Straf.
» Eerste straf

Straf uitzitten.

Straf uitzitten.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen