Matthew was nooit echt iemand geweest die goed uit kon slapen. In slaap vallen ging redelijk vlot, maar uitslapen was niet zijn ding. In het weekend was hij vaak al om zes uur wakker en moest hij dikwijls blijven liggen totdat het zeven of acht uur was. Het was dan ook geen probleem voor hem om laat te gaan slapen en de ochtend erna wakker te worden en nog genoeg tijd te hebben. En dat allemaal zonder wekker. Het was een gevaarlijk spelletje, want ooit kwam het wel eens voor dat hij toch langer sliep dan verwacht. Dan moest hij zichzelf haasten. Het voordeel van slapen in een zaal was echter dat de meeste jongens hun bek voor zes uur toch niet hielden en dat hij om die reden vaak genoeg sneller wakker werd omdat hij ook niet zo’n goede slaper was. Ja, hij viel snel in slaap, maar hij kon redelijk snel wakker worden als dat zou moeten. Dat kwam door zijn vader. Door de angst dat zijn vader iets bij zijn zusje zou doen als hij te diep zou door slapen. Er was een tijd geweest dat hij bij zijn zusje op de kamer sliep omdat ze bang was dat hun vader haar iets kwam doen als ze zich de dag voordien niet gedragen had. Hun vader wist dan niet dat Matthew daar lag. En één keer was haar angst terecht geweest, want hun vader was binnengekomen toen Matthew er lag. Hij was kwaad geworden op Matthew, maar was uiteindelijk weggaan zonder iets te doen en Matthew had zijn zusje de hele nacht in zijn armen moeten troosten omdat ze het allemaal zo eng vond. Maar dat zou niet meer lang duren. Nog een paar jaar en zijn zusje zou ook helemaal hard vanbinnen zijn geworden. Dan zou ze een echte sterke Shadraan worden en zouden al haar zorgen weggaan. Hij hoopte dat ze natuurlijk haar zachte karakter zou behouden zoals ze het nu had, maar hij dacht wel dat als hij er niks aan deed ze snel genoeg de Shadraanse kanten van hun vader over zou nemen. Of zo’n emotieloos geval zou worden zoals hijzelf.

Matthew nam een douche nadat hij wakker was geworden en, met de handdoek om zijn nek en in bloot bovenlijf naar de zaal wandelend waar hij verbleef, veegde zijn haren schoon. Nadat zijn haren goed gedroogd waren, pakte hij zijn gel en bewerkte het op de manier zoals hij het altijd deed: een hoop gel in zijn haar om zijn haren goed overeind te houden. Zijn zusje zei dat hem dat het mooiste stond en dus was dat ook de haarstijl die hij behield. Niet dat zijn haren echt naar beneden kwamen als hij ging douchen of zo. Alleen zo bleven ze lekker stevig. Volgens de winkel waar hij het had gekocht was het ook zeer verzorgend, maar daar hield hij zich allemaal niet mee bezig. Als hij maar geen witte pluisjes in zijn haar kreeg. Matthew trok een kakibruine broek aan, een rood shirt en een lichtoranjekleurig regenjasje. Vervolgens liep hij in de richting van de classrooms, want daar moest hij zijn. Hij had een bijles aangevraagd omdat hij de grote les had gemist en hij best wel graag in dit vak wilde groeien. En dus was hij benieuwd wat Master Ryder hem te bieden had. Het was precies half negen toen hij aanklopte bij de leerkracht. Na even gewacht te hebben, opende hij de deur en ging naar binnen. ‘Master Ryder,’ zei hij rustig. ‘Ik kom me aanmelden voor de bijles. Mijn naam is Matthew Scott.’