Till my chest is on fire and my head just won't die [ ] Cause I'm a fucking mess sometimes and I'll say what I don't mean [ ] I can't love when I can't even love myself [ ] She said you ain't you when you're like this. This ain't you what you done? And I said that's the point.

Zijn ellebogen leunden op het oppervlak van het tafeltje waar hij aan zat die dag. Hij had zichzelf dan wel beloofd om nooit meer lessen te volgen, maar hij had besloten de laatste dag juist door te brengen. Hij was opgestaan met een gedachte die niet meer weg te verbannen was uit zijn hoofd. Hij zou zijn idee tot op het einde foutloos en zonder uitzonderingen afwerken. Kailee was 's ochtends in de douche gaan staan, hij had zijn blauwe haar goed gewassen en zijn lichaam ook. Met een handdoek om zijn middel had hij zijn lichte baardgroei weggeschoren. Hij trok proper ondergoed uit zijn lade en trok het aan. Een gescheurde jeans en een licht shirt met een trui over werden over zijn lichaam getrokken, en het werd afgewerkt met kousen en sneakers. De jongeman had zijn jeans jas er over aangetrokken, had zijn peuken en zijn aansteker in zijn jaszak gestoken en had de kap van de trui over zijn hoofd getrokken. Nog snel duwde hij ook een zakje met een klein restje van een groenachtige brok in de zak. Hij stak een ringetje door zijn neusvleugel en vertrok toen zijn kamer uit. Rokend stond hij voor de deur van het gebouw te wachten, en toen zijn peuk tot aan de filter gerookt was, flikkerde hij het ding richting een vuilbak. Kai zag er nog moe uit toen hij de klas instapte om aan een tafeltje te gaan zitten. Het tafeltje waar hij dus met zijn ellebogen op aan het leunen was. Hij had op enkele vragen antwoord gegeven maar was er niet echt met zijn hoofd bij. Toen de bel van de middagpauze ging, stond hij op en verliet hij het klaslokaal. Als laatste. Hij keek nog even om naar de leerkracht. "Thanks", zei hij, en de leerkracht keek verbaasd op, maar Kai keek niet meer en liep weg. Buiten de deur stak hij weer een peuk op, een waarmee hij naar Oak's Field liep op koffie te gaan halen in zijn favoriete zaakje. Hij glimlachte zacht in zichzelf. Hij had zo veel herinneringen hier. In deze zaak had hij een keer koffie gedronken met Ziva, toen ze elkaar eens een keertje konden uitstaan. Als hij terug naar het schoolgebouw liep, zou hij langs het meer komen waar hij Ryan ontmoet had. En waar hij Alyssa ontmoet had. En als hij 's avonds op zijn kamer zou komen, zou hij op de plaats zijn waar hij zo vaak met Ryan gezeten had. Miste hij de jongen? Misschien een beetje. Maar dat zou hij nooit aan iemand toegeven. Zijn koffie werd koud in zijn handen en voor hij het door had moest hij terug wandelen met een koude koffie en een peuk die helemaal opgebrand was zonder dat hij die opgerookt had. De zoon van Rietz volgde de namiddag lessen nog, en herhaalde zijn bedankje bij iedere leerkracht, voor hij het lokaal verliet. Uiteindelijk waren de uren om, en waren de leerlingen vrij. Het was nog maar zeventien januari, het jaar was nog niet lang bezig. Hij liep de trappen op. Trede, trede, trede, trede, ... Hij kwam bij de derde verdieping uit, en kraakte zijn nek voor hij naar zijn deur liep. Hij klopte op de deur, een vast ritueel zodat Carmen binnen wist dat hij het was. Er kwam geen antwoord, wat hem vertelde dat er niemand binnen was. De jongen sloot de deur achter zijn rug en ging op zijn bed zitten. Hij haalde het groene spul uit zijn jaszak en zocht papiertjes en filterpapiertjes. Hij rolde zichzelf er een joint uit, en opende het raam. Hij stak de joint aan terwijl hij op de vensterbank ging zitten. De hoogte gaf hem altijd een extra gevoel als hij weg was. De kerel smoorde het in zijn eentje op, en gooide de filter naar buiten. Hij kroop weer naar binnen, en trok binnen de houten plank die een geheim vak maakte in zijn kast los. In het vak lag veel. Hij greep enkele potjes en haalde de dekseltjes er af. Hij liet de pillen op zijn bed vallen en mikte ze wat door elkaar. Rode pilletjes, gele, blauwe, witte. Hij haalde een fles vodka uit het vak. Het is een bittere pil net als au propose, spoel het weg met Vodka. Ik drink drink drink drink tot ik kots en ik maak maak maak alle sos toch op. De sos zou hij voor Carmen laten. Op één lijntje na dan. Hij gebruikte er zijn boek van verzorging van fabeldieren voor. Al gauw zat het poeder ver in zijn neus en schudde hij alert zijn hoofd. Hij begon de pilletjes door te slikken met slokken vodka. Hij ging op zijn bed zitten. Kai keek een beetje lastig neer op zijn schoot. Links van zijn been lag een scheermes, rechts van zijn been een envelop, en hij wist heel goed wat daar in zat. Hij had nog nooit heroïne gedaan, wel vaak gezien, en hij vond dat het nu een goed idee was. Hij stak weer een peuk op, en rookte die terwijl hij het zakmes pakte en zichzelf er 'een plezier' mee deed. Hij beet op zijn onderlip en zag hoe zijn kleren besmeurd werden. Hij zou niet snel overlijden aan deze verwondingen, maar uiteindelijk waarschijnlijk wel. Hij was begonnen met schrijven aan brieven, maar uiteindelijk had hij besloten dat niet te doen. Zijn vader was al dood. Zijn moeder haatte hem. Zijn broer had hij vermoord. Zou hij Ricky terug zien? De peuk zat tussen zijn trillende lippen terwijl hij de heroïne gereed maakte. Lepeltje, aansteker, aanspanband, ... Beginnende gebruikers gebruikten niet eens boven de twintig gram. Die het vaker deden, rond de zestig gram soms. Hij had zeventig genomen, om zeker te zijn. Het was gek en immens duur, maar het was het waard. Hij stak de naald in zijn arm en spoot het in. Het voelde allemaal even heel raar na tien seconden. En het voelde heel even plezierig, maar hij wist dat hij nooit succes had met drugs. Met LSD kreeg hij alleen maar bad trips. En hij wist dat hij een golden shot geïnjecteerd had. Hij kreeg een heel bedrukt gevoel op zijn borstkas, want zijn ademhaling verliep moeilijk. Hij kreeg het gevoel dat hij over moest geven, maar de kerel kon niet van zijn bed af raken. Hij forceerde zichzelf er wel af, maar hij bleef naast zijn bed op de grond zitten. Kailee voelde de wonden intenser prikken dan hij ze al ooit had voelen prikken, en hij gaf over, smurrie gemengd met bloed, maar niet alles raakte er uit en hopeloos snakte hij naar adem, waardoor hij een deel inademde. Hij begon onelegant en hard te hoesten, en met zijn armen probeerde hij grip te krijgen op zijn nachttafel op zijn bed, maar zijn nachttafel ging tegen de grond. De peuk was op zijn arm gevallen, maar het brandde niet erg en hij merkte het niet eens. Zijn borstkas leek in vuur te staan, maar zijn hoofd beleefde alles zo intens want zijn hoofd stierf niet. Alles draaide om hem heen, en hij kreeg steeds minder lucht. De boel zag er niet netjes uit. Braaksel met bloed, bloed op de grond, een gehavende jongen middenin met een shirt vol braaksel en onderarmen bebloed. Hij hoorde dat er op de deur geklopt werd, maar hij besefte niet wie het kon zijn, wat het was. Hij kon nog niet eens naar de deur kijken. Alles duizelde hem en het leek alsof hij bewusteloos ging worden. Zwarte vlekken dansten voor zijn ogen. De deur werd open gebeukt, en in zijn gezichtsveld verscheen een knap gezicht met schouderlang bruin krullend haar. "Carmen", sprak Kai, heel snel, in één adem, waarna hij weer overgaf en het inademde. Hij hoestte en kreeg minder adem dan daarvoor. "Kailee, waag het niet, waag het niet!" De jongeman forceerde een glimlachje op zijn gelaat, voor hij zacht knikte en kort Michael Carmen's gezicht aanraakte. Daarna gingen Kai's handen pijlsnel naar zijn eigen borstkas, omdat hij immens veel pijn had. Hij voelde hoe er tranen op zijn gezicht vielen, en hij voelde hoe Carmen over hem heen kwam zitten en Kai's bovenlichaam recht trok. Kailee liet zich omhelsd worden terwijl hij over Carmens schouder heen overgaf, al was dit door de combinatie van vodka en pillen. Hij had grotendeels alle pillen uit gebraakt, maar de heroïne had meer dan genoeg effect op hem gehad. "Nee!" Kai sloot zijn ogen en voelde hoe hij absoluut geen adem meer kon halen. Alles stierf weg, al het geluid, al het gevoel, alle pijn. Kailee was overleden. Zijn levenloze lichaam bleef enkel overeind door de omhelzing waarin hij nog steeds zat. [ ] Carmen was leerkrachten gaan verwittigen. Hij had moeten uitleggen wie hij was en dat hij een vriend van Kailee was die zonder toestemming bij Kai verbleef op de kamer. Kai's lichaam werd opgehaald door leerkrachten. Zijn moeder werd ingelicht, die Aspen inlichtte. Carmen ging een nieuw leven zoeken, omdat er niets meer te zoeken was op de school. En om Kai werd bij zijn thuis nier erg veel gerouwd.

OOC: 30 september 2014 - 19 januari 2017