Roxanne had vandaag haar eerste fusieles en het was er eentje waar ze zelf erg naar uit keek. Ten eerste omdat ze Aurora al eerder had ontmoet, en ze leek haar een erg aardige collega. Ten tweede omdat ze met deze les een aantal fabeldieren konden helpen die anders geen kans tot uitbloeien hadden. Pixies waren een van haar favoriete kleine wezens. Als kind waren het de verhalen met pixies haar favoriete verhalen. De wezentjes waren gewoon speciaal. Misschien niet al te snugger, maar hun magie was iets unieks en het was amazing om een band met ze te vormen. Ze hoopte ook dat elke leerling in deze les die magische band zal vormen. Aurora en Roxanne zouden in ieder geval hun best doen om daarvoor te zorgen.

Maar dan moesten Aurora en alle leerlingen zich natuurlijk wel eerst in haar lokaal komen verzamelen. Roxanne zette zich af van haar bureau en schoof de bureaustoel naar achter. De bruine oortjes en goudbruine oogjes van Gyp kijken meteen op, zijn geliefde bazinnetje overal volgend. In haar gescheurde skinny jeans en gestreepte loshangende shirt, die ze even recht trok, liep ze naar het gesloten lokaaldeur om deze vast open te zetten. Ze stak even haar hoofd uit op de gang om te zien of er al iemand aan kwam. Ze had iedereen toch een note gestuurd dat ze in het vvf lokaal moesten verzamelen? Dan maakte Roxanne daar tenminste ook nog eens gebruik van bedacht ze zacht grinnikend, terwijl ze met een vinger langs de desk van haar bureau streek en het stof op haar vingertopje bekeek. Haar moeder zou zich schamen. Ze keek met een glimlach om toen ze achter zich voetstappen hoorde. "Goeiemorgen,"

Miss Aurora mag als eerste posten en daarna pas de leerlingen:
Theneras, Elijah Lockwood, Sarovyr, Ziva, Mayla

Aurora was net klaar met de een theoretische les en moest nu naar het vvf lokaal gaan. Ze had haar eerste fusieles en ze had er veel zin in. De vvf docente had ze bij de docentenvergadering ontmoet en ze wou deze docent graag beter leren kennen. Ook was het les materiaal van de les erg leuk. Ze gingen naar het donkere bos om pixies uit te bloeien. Aurora kon zich de dag dat haar mentoren op Nova haar hadden geïntroduceerd tot pixies nog goed herinneren. Sinds die dag had ze altijd een pixie ready to go. Dit was rond dezelfde tijd dat ze Rosa leerde kennen. Ze had Rosa eerst aangezien als een pixie door hoe verschrikkelijk impulsief de kleine fairy was maar later vertelde haar mentoren haar dat ze Rosa niet als pixie moest zien maar als fairy. Vrolijk fluitend liep ze naar het lokaal van Miss Roxanne. Ze zag dat ze nog 10 minuten had, dat was mooi, dan kon ze nog even wat eten. Vrolijk liep ze het lokaal in, ze zag dat ze op Miss Roxanne na nog voor alle leerlingen was. "Goeiemorgen," zei Miss Roxanne. "Insgelijks collega. Alles goed? Ik heb zin in deze les, jij ook?" antwoordde Aurora vrolijk waarna ze naar een van de grote ramen toe liep en in de vensterbank ging zitten nadat ze met een pufje lucht magie wat stof het raam uit liet vliegen.
Aurora genoot even van het zonlicht op haar huid, ze laden er van uit, en het was gewoon lekker warm. Ze keek het lokaal uit naar het donkere woud, het leek haar echt leuk om weer eens pixies uit te zien komen. Al gauw kwamen de leerlingen binnen en Aurora begroette iedere leerling op hun eigen manier.

Ze had er echt zin in vandaag! Chibi zat zoals Mayla gewend was op haar hoofd. Ze deelde samen een halve heerlijke appel. Terwijl ze richting het vvf lokaal toe liep. De lessen met Miss Aurora en Miss Roxanne waren op zich al leuk, maar nu ze samen een fusie les gaven was Mayla helemaal gelukkig. Haar twee favoriete docenten gaven samen les?! Hoe gaaf was dat! Met een vrolijk huppeltje kwam May door de gangen richting haar doel was ze nu even zijn moest. Sommige leerlingen keken haar na, maar ze brachten niet van haar stuk. De deur stond open en beide juffen waren aanwezig. Ze sprong bijna van vreugde naar binnen. 'Goede morgen! Miss Roxanne een Miss Aurora. Ik kijk erg uit naar uw les samen!' zei Mayla Enthousiaster dan ze bedoelde. Chibi schudden zijn kop en piepte even luid in protest. 'Oh sorry Chibi, je kent me alles ik iets leuk vind over reageer ik soms.' lachen Mayla eerlijk en Koos een van de tafeltjes vooraan om daarna te wachten op de rest van de leerlingen. Kennelijk was zij de eerste?

Er stond vandaag een leuke les op het programma zag hij . Het was een les waar hij naar uit gekeken had. De fusie les van licht magie en verzorging van fabeldieren. Met licht magie had hij eigenlijk helemaal niets. Hij vond het zoals altijd zeer interessant om nieuwe dingen te leren, maar licht magie stond zo erg in contract met zijn hele aard, dat hij al vrij snel hoofdpijn kreeg als hij ermee werkte. Dus dat zo vandaag nog wat worden. Verzorging van fabeldieren vind hij daarentegen wél weer erg leuk. Voor een laatste keer wierp hij een blik rond zijn kamer. Had hij alles wat hij nodig had in zijn tas gestopt? Ja, zo te zien wel. Het rooster stopte de achttienjarige Shadraan terug in zijn tas, checkte alsnog nogmaals of hij echt wel alles had, en deed toen zijn donker blauwe, haast zwarte, tas dicht.

Met alles klaar, liep hij in een rustig tempo door de gangen in de richting van het vvf lokaal. De deur kwam al gauw in zicht. De deur ging gemakkelijk open en hij zag dat Miss Roxanne als zowel Miss... Aurora er al waren. Hij begroette de twee vrouwen met een klein maar beleefd knikje. 'Goedemorgen.' Groette hij ze. Naast de twee docenten was er al een leerlinge in het lokaal, merkte hij op. Kort dacht hij na over de naam van het meisje. Ah ja. Mayla. Het kleine draakje wat ze bij zich had was nog altijd een beetje een vreemd maar vertederend gezicht. Het was dan ook een schattig dier.

De niet al te zware, donker gekleurde tas zette Theneras op een van de tafeltjes neer bij één van de ramen. Stilletjes nam hij plaats en keek wat naar buiten terwijl hij wachtte tot zijn medeleerlingen er waren en deze leuke les beginnen kon.

Zodra Aurora de klas in kwam lopen kwam Gyp direct overeind. Zijn staart bescheiden kwispelend terwijl het dier naar de roodharige vrouw liep om haar te besnuffelen. Roxanne knikte instemmend op de woorden van de vrouw maar liet haar aandacht naar de hond gaan en floot zachtjes. “Gyp, kom hier.” De hond kwam bij Roxanne zitten toen ze weer glimlachend naar haar collega op keek. “Zeker weten. Ik hoop dat het weer een beetje blijft mee zitten.” De lerares met de gitzwarte lokken keek even licht twijfelend naar het waterige zonnetje dat door het raam scheen en het stof in haar lokaal zichtbaar liet dansen.
Mayla was de eerste die vrolijk haar lokaal binnen kwam springen. Roxanne had eigenlijk niet anders verwacht van haar enthousiaste mentor leerling en ze begroette het meisje met een glimlach. “Goeiemorgen Mayla, goeiemorgen Chibi. Ik ben erg blij om dat te horen. Ik denk dat deze les ook precies in jouw straatje valt. Wie weet kan Chibi je helpen met je pixi.” Knipoogde ze naar het meisje en stak haar hand uit om het draakje aan haar vingers te laten ruiken. Ondertussen kwam er nog een bekend gezicht het lokaal binnen lopen. “Goeiemorgen Theneras. Je Soulbeast vandaag niet meegenomen? Of zit ie verstopt in die zware tas van je?” grapte ze naar de blonde jongen. Het was best verassend dat hij zich had aangemeld voor een light magic fusie les. Ze gaf zelf dan een magie neutraal vak, Miss Aurora gaf letterlijk zijn tegenpool aan magie. En ze gingen die magie toch echt gebruiken vandaag. Het was niet onmogelijk voor hem natuurlijk. Maar hij zou het er niet makkelijker mee krijgen. Theneras was trouwens niet de enige leerling met een tegenpool magie vorm. En die andere leerling maakte zojuist net zijn goed verkouden intrede in het lokaal. Ze had de jongen in de rolstoel nog niet eerder in haar lessen gehad en hoopte maar dat hij zijn weg kon vinden in het bos in die rolstoel. “Fijn dat je bent gekomen Sarovyr, maar als je je te ziek voelt, mag je van mij ook weer je bed in duiken hoor.” zijn krakende stem en ingepakte lijf waren totaal geen onbekende tekenen voor Roxanne, die elk jaar weer snot verkouden raakte rond deze tijd van het jaar. Ze hoopte maar dat hij haar niet aan zou steken. Al vond ze zijn doorzettingsvermogen bewonderenswaardig. Er waren maar weinig leerlingen die daar geen gebruik van zouden maken en zich direct ziek zouden melden.
Nu was het wachten op de laatste twee leerlingen. Er kwam nog een meisje het lokaal in lopen die de leraressen met een knikje begroette. Gyp had zich heel braaf gehouden, al die tijd dat er vreemde leerlingen het lokaal in waren gekomen. Maar hij kon zich niet inhouden toen er opeens een vreemd twinkelend fladderend papiertje het lokaal in dwarrelde. Roxanne, die Ziva zojuist had willen begroeten, schrok zich dood toen de hond opeens vel blaffend, springend en happend naar de vliegende magische memo schoot. ”GYP! AF!” riep ze streng en liep op de hond en de fladderende memo af. Hij blafte en piepte nog een keer protesterend voor hij naast Roxanne haar voeten ging zitten. Zijn ogen stonden echter nog groot en scherp gericht op het fladderende papiertje die Roxanne uit de lucht greep. Haar blauwe ogen gelden over de regels. Elijah, de laatste leerling, had zich kennelijk ziek gemeld bij de school receptie. Ze vouwde het papiertje dicht en gaf het aan Aurora om te lezen, zodat zij er ook van wist, terwijl Roxanne zich op de klas richtte. “Goed, nu we compleet zijn kunnen we van start gaan. Zoals jullie allemaal weten gaan we zo dadelijk naar het donkere bos. Jullie hoeven geen boeken uit te pakken,” Roxanne liet haar blik kort op Sarovyr vallen. “De leerstof zullen jullie ook niet in de lesboeken tegen komen, want we gaan vandaag iets doen wat eigenlijk alleen door professionals gedaan wordt.” De glunderende grijns op Roxanne gezicht moest al duidelijk genoeg zijn dat dit een buitengewone ervaring en kans was voor de leerlingen. Ze wende zich tot Aurora. ”Zullen we meteen naar het bos gaan? Of wil je hier eerst het een en ander uitleggen?”

Maar voor Aurora kon reageren werd zowel haar als Roxanne’s aandacht getrokken door een man in de deuropening die naar Aurora vroeg. Blijkbaar moest ze mee komen met de man en leek er haast bij te zijn. Voor een moment schoten de twee leraressen even op de gang met de man en sloot Roxanne de deur van haar lokaal. Daar werd even overlegd en uiteindelijk besloten dat Roxanne de les in haar eentje zou vervolgen, omdat Aurora niet kon blijven. Na een kort afscheid kwam Roxanne het lokaal weer binnen. ”Guys listen up!” riep ze helder door het lokaal om de aandacht van alle, waarschijnlijk druk kletsende leerlingen, te trekken. ”Change of plans! Miss Aurora moest onverwachts weg dus jullie mogen het alleen met mij doen vandaag,” Ze glimlachte even naar alle leerlingen om te laten merken dat alleen Roxanne ook prima zou werken. ”Goed! Laten we beginnen. Vandaag gaan jullie Pixi’s uit laten komen. Ja, jullie horen me goed. Uit laten komen.” begon ze de les waarna ze zich naar het bord omdraaide en een bloemkelk op het bord begon te tekenen. ”Pixi’s worden namelijk niet geboren. Ze worden gevormd in de kelk van de Lutin flower.” Om haar woorden te verduidelijk wees ze even naar het bord waar nu schematisch een dichtvouwen bloem op stond. ”Er zijn een hoop verschillende soorten Lutin bloemen, omdat er ook een hoop verschillende soorten Pixi’s en fairies zijn. Vandaag gaan we ons bezig houden met een vrij zeldzame soort, de Asing pixi. Dit soort is een vrij instinctief soort. Hun intelligentie level is laag tot gemiddeld laag. Hun magie levels zijn boven gemiddeld en daarom ook interessant voor jullie. De bloemen van deze pixi soort komen alleen uit met de hulp van licht, warmte en een spreuk die in het wild uitgevoerd wordt door een kelahiran. Een zogenaamde birth pixi.” Haar blauwe ogen gleden voor een moment het klaslokaal rond om te zien of er al vragen waren. “Door hun lage intelligentie levels gebeurt het wel eens dat er enkele bloemen niet goed kunnen bloeien, omdat deze in een te schaduwrijk gebied zijn geplant. Voor een zeldzame soort als de Asing pixi is dat natuurlijk nogal destructief voor hun behoud en daarom worden deze bloemen met de hulp van magiërs uitgebloeid. Zoals ik eerder al zei, wordt dit normaal gesproken alleen door professionals gedaan.” er verscheen even een glimlach op haar gezicht. ”Ik ben zo’n professional en het leek mij een goed plan om jullie die spreuk aan te leren, zodat jullie de Asing pixi’s op deze planneet een betere kans op overleven kunnen geven.” Roxanne greep haar jas die ze over haar stoel had gehangen en trok deze met een zwaaiend gebaar aan. Gyp kwam direct van zijn kussen af om kwispelend aan haar voeten naar haar op te kijken. Wetend dat ze zo weg zouden gaan. ”Als niemand nog vragen heeft pak dan jullie spullen dames en heren. We gaan naar het bos.” en met die woorden klikte ze Gyp vast aan zijn riem en wachtte tot het lokaal langszaam leeg liep waarna ze de hele club naar het bos leidde.



Miss Aurora is uit deze les verwijderd wegens inactiviteit. Deze post is aangepast op haar vertrek.

Miss Aurora was wel een beetje stilletjes, maar zij kon niet weten dat ze snel weer weg zou gaan, Ze was gewend geraakt om Licht lessen te volgen nu dus hoopte ze daarmee door te gaan. Toen Miss Roxanne zei dat ze het fijn vond om te horen en dat ze over Pixies sprak lichten haar ogen even op. Maar ze zei er verder niets over en ging zitten. Er kwamen nog een paar leerlinge binnen, sommige herkende ze en andere weer niet. Maar tja de school was ook zo groot. Toen Miss Roxanne iedereen begroet had en met de les wilde beginnen kwam een man binnen die naar Miss Aurora vroeg. Beide docentes gingen even de gang op en Mayla vroeg zich af wat er loos was. Ze keek even rond, maar kon niets iets bedenken om te zeggen tot Miss Roxanne terug kwam. 'Oh, jammer.' zei Mayla maar ze luisterde naar de uitleg en was meteen geboeid. Asing Pixies gingen ze dus helpen?! Oh zo vet mega cool! Mayla kon het niet helpen ze trilde af in gehouden spanning en ze hoopte echt dat Chibi mee kon helpen. Zelf had ze nog geen vragen, maar sprong meteen op toen Miss Roxanne haar jas aan deed. May trok haar tas van de grond en Chibi kierde van plezier. Dit ging vast een leuke les worden maar jammer dat Miss Aurora ineens weg moest, maar dat ging haar dag niet verpesten!

De jongen glimlachte naar de lerares en schudde zijn hoofd, zachtjes lachend. 'Ja stiekem... heh, nee. Hij is... ergens.' Kort wuifde hij met zijn hand richting het raam richting buiten. Revas was waarschijnlijk ergens in de schaduwen aan het rond dolen. Kort keek hij het lokaal rond en zag hij een meisje zitten die hij vooral van gezicht kende. Hij had haar wel al eerder gezien in een paar lessen maar echt goed kennen deed hij Mayla niet. Stilletjes nam hij plaats op één van de stoelen en bekeek de lerares van lichtmagie kort. Hierna draaide hij zijn hoofd om te zien wie er binnenkwam, en zag dat het Sarovyr was. De mede Shadraan zag er wat ziekjes uit. Een korte glimlach was te zien geweest op Theneras' gezicht waarna hij de andere jongen begroette. In zijn schrift krabbelde hij de naam van de les, zo hield hij een goed overzicht over waar hij wat opschreef. En in zijn tas zat nog een boek met daarin een klein deel informatie aan lichtmagie. De lichtmagie.. was het iets mindere leuke deel voor hem. Het was zijn directe tegenpool dus het zou een hele uitdaging worden om de spreuk onder de knie te krijgen. Niet dat hij zich daardoor snel liet opschrikken, anders was hij hier niet geweest. Al snel kwam er een meisje binnen en vlak na haar kwam er een vonkelend papier het klaslokaal in zweven.

De stem van Roxanne liet hem uit zijn gedachten komen, en hij luisterde dan ook aandachtig naar haar. Bij haar woorden liet hij het schrift weer in zijn tas zakken. Oh.., dat klonk reuze interessant. Hij wachtte geduldig op het antwoord van de oranje harige lerares, ergens wel benieuwd naar haar eventuele theoretische uitleg, toen de twee leraressen de gang op gingen. Voor even draaide hij zich naar Sarovyr. Hij wilde hem net wat zeggen, toen Roxanne haar stem weer door het lokaal galmde en dus draaide hij zijn helder blauwe ogen haar richting op. Hij luisterde naar haar woorden, over dat Miss Aurora weg moest. Betekende dat, dat dit een "gewone" Verzorging van fabeldieren les werd zónder lichtmagie? Of zou Miss Roxanne dat deel ook op zich nemen? Mh.. Hij zou het wel merken. Maar fusieles of niet, pixies uit laten komen... ja, daar had de jongen zeker oren naar. In stilte volgde hij haar vinger en bekeek hij de schematische tekening van de bloem en krabbelde de nieuwe informatie zeer vluchtig op. Waarna zijn schift weer in zijn tas verdween eer dat miss Roxanne klaar was met haar uitleg. Na haar uitleg stak hij zijn hand op en wachtte tot hij aan het woord mocht. 'Is dit nog steeds een.. fusieles waarin lichtmagie een onderdeel is? Of laat u dat nu achterwege?' vroeg hij haar, zich afvragend hoe het nu zou gaan en of hij zich mentaal en lichamelijk moest voorbereiden op het leren en uitvoeren van lichtmagie. Dat zou een hele uitdaging gaan worden mocht dat zo zijn. Maar hij ging zijn uiterste best doen, zoals altijd, en zeker omdat zo een pixie uit laten komen.. ja dat leek hem eigenlijk wel heel leuk. Na een korte stilte stond de jongen op en volgde hij de lerares en zijn medeleerlingen het bos in.