De laatste paar documenten gleden in haar tas waarna ze de zwarte nep leren tas dicht ritste. De laatste les van vandaag zat erop en ze was er wel blij mee. Het lokaal had eruit gezien alsof er een bom omploft was, maar gelukkig waren de leerlingen zo vriendelijk geweest om haar te helpen op te ruimen. De laatste van die leerlingen liep nu vrolijk zwaaiend het klaslokaal uit. Het was een eerstejaars, rossig haar en sproeten. Abigail zwaaide terug en liep daarna, na een klein inspectie rondje, ook het klaslokaal uit. De deurstopper schoof ze aan de kant en de deur trok ze achter zich dicht om die dan op slot te doen. De sleutels vielen hierna al rinkelend in het achtervakje van haar nette, zwarte schoudertas. Met snelle pas liep ze van de trap af, richting de etage die ze moest hebben. Zo aan het einde van de dag was het een goed moment om naar de lerarenkamer te gaan, door haar post te kijken en een kopje thee te drinken terwijl ze dat deed. Dus dat was dan ook wat ze van plan was om te gaan doen. Met zachte passen liep ze door de gangen, zo af en toe klonk het geluid van haar schoenen op de stenen vloer. Haar donker paarse kledij bewoog zo sierlijk en zo soepel als de wind met haar mee. Al snel arriveerde ze bij de lerarenkamer. De deur opende ze en ze liep naar een van de tafeltjes en zette naast een stoel haar tas neer. Hierna liep ze richting het kleine keukentje, vulde de waterkoker en zette het aan. Terwijl het water kookte liep ze richting haar postvakje en haalde er een paar blaadjes uit. Deze legde ze op het tafeltje neer. Ze zou er zo meteen wel naar gaan kijken. Eerst een kopje thee maken. Ze pakte een glazen mok en een theezakje. Deze keer had ze bosvruchten thee gepakt. Het zakje deed ze in de mok en daar goot ze het, nu gekookte, water overheen. Hierna zette ze het zakje op een schoteltje, dan kon ze het nog een keer gebruiken indien gewenst. Met het hete kopje in de hand liep ze naar de tafel en nam plaats op een van de stoelen. Haar thee was nog te heet om echt van te drinken en dus begon ze met lezen van de post. Er waren een paar vragen van leerlingen, ingeleverd huiswerk, een foto van een roddel over haar op een wc muur en als laatste was er een echte brief geadresseerd aan haar. Ze fronste kort, nadenkend, en maakte daarna de brief open. Oh! Het was een brief van haar zus. Rita was een paar jaar ouder dan dat Abby was en de twee konden altijd goed met elkaar opschieten. En ook nu nog. Ze zagen elkaar dan niet meer zo vaak, ze spraken elkaar nog regelmatig via brieven. In de brief stond in niet heel veel speciaals, de gewone dingen. Over Rita haar werk, haar man, hun dochter, dat de hond weer idioot bezig was en over hun ouders. Gewoon normale dingen maar het was heerlijk om te lezen. Zo was Abby er toch een beetje bij. Ze zag haar familie minder, enkel nog maar in de vakanties, dus om zo contact te blijven houden was heerlijk. Onder aan de brief waren een paar nieuwe foto’s van hun drie en ook eentje van alleen Beaudie. Het meisje was 4 jaar oud en eigenlijk altijd wel blij. Met een tedere glimlach keek Abigail naar de foto en ze nam een klein slokje van haar thee. Ze zou vanavond of morgen, als ze tijd had en in haar vertrek was, een antwoord terug schrijven. Ze nam nog een slok van haar bosvruchten thee en keek op bij het horen van de deur.

// Voor Master Archer