[open]I will teach myself

Als een schaduw trok hij zich voort langs de gangen en lokalen. Zwaar verveeld en opzoek naar een lolletje liep hij op een drafje tussen pilaren en paden door. Misschien vraag je je af, waarom liep de jongen daar? Zijn zwarte jas met witte bontrand, zwarte broek en shirt. Hij was een bekend figuur in de school, maar een positieve kon je hem niet noemen. Drake Burned en een verveelde nog wel. Op dit moment had hij eigenlijk les van Savador. De hoofdmeester in zijn vak vuurmagie en dergelijk gedoe. Natuurlijk vond Drake dat interessant. Alleen hij wist dat het een theorie les was en Drake had geen zin om een heel lesuur tegen de bakkes van Saffie te moeten kijken terwijl hij de hatelijke opmerkingen na elkaar opsomde. Hij voelde in zijn zak, switchblade, pakje kauwgom, MP3, ah.. daar had je al wat hij zocht. Drake bleef even in de gang stilstaan om een pakje sigaretten te pakken en er eentje op te steken. Door zijn longen drong de rook naar binnen en blies het weer uit, heerlijk vond hij het. Een aansteker had hij ook nooit nodig want een simpele knip met zijn vingers maakte een simpel vlammetje dat het ding aanstak. Je zag leerlingen met een vies gezicht naar hem kijken, Drake negeerde het zwaar en liep met een arrogante blik verder. Hij liep door de gangen heen en vroeg zich af, wat kon hij doen? Naast dat hij niet vaak in lessen kwam, betekende dat niet dat Drake een gapend gat aan kennis had. Hij wist genoeg en oefende ook naast de tijden van de les. Het was gewoon anders dan mensen van je konden verwachten, hij had zijn eigen manier van dingen leren. Daarom liep hij nu naar de bibliotheek. Toen hij binnen was zag hij wat mensen zitten maar die keken niet op of om, mooi. Drake liep tussen de boekenkasten door en pakte er enkele uit de kast vandaan. Een boek over vuur magie en duistere magie, zijn favoriete vakken. Samen met een boek over vechttechnieken liep hij naar de zit vensterbank met uitzicht over de school. Daar ging hij zitten, gooide zijn schoenen uit en sloeg het boek open. De spreuken die hem interessant leken schreef hij in een kleine dummy waar ook kleine tekeningetjes in zaten. Ook de handelingen van vuur magie spreuken stonden er goed in uitgelegd en geillustreerd. Later zou hij het boek mee nemen naar de arena om de technieken te oefenen. Het was niet al te leuk om gehaat te worden door de leraar van je favoriete vak. Toch was het wel zo dat Drake er genoeg over leerde. Hij deed zijn huiswerk en strafwerk niet, deed het met zijn eigen handtekeningen. Dit zorgde ervoor dat hij evengoed hoge cijfers haalde op de toetsen die hij kreeg, tot de ergernis van de grote slang. Drake liet zijn blik over de letters gaan en het was eigenlijk best fijn om zo te zitten.

Poppy keek haastig om zich heen, voor zover dat ging met de giga-zonnebril die ze op haar neus had. Oké, niemand te zien. Vlug glipte ze door de gang en sloeg de hoek. Hijgend trok ze de capuchon nog wat verder over haar hoofd. Ze was zo al bezig sinds ze haar slaapvertrek had verlaten. Tja, ze moest er wat voor over hebben om te gaan studeren, zonder dat iemand het doorhad. Als mensen, en vooral belangrijke mensen, erachter kwamen dat ze zowaar PLEZIER beleefde aan het vergaren van kennis, dan was het met haar hele imago van populaire, stinkend rijke, hersenloze tut gedaan en dat mocht natuurlijk niet gebeuren. Haar familie zou haar vermoorden!
Poppy schuifelde verder op haar ballerina’s, welke ze eigenlijk alleen in dit soort noodgevallen droeg. Normaal gesproken zou ze ook nooit bij daglicht naar de bibliotheek gaan. Daarom stond ze altijd zo vroeg op of ging ze juist laat naar bed, maar vandaag was anders. Er was haar via, via, via ter oren gekomen dat hét boek waar ze al weken op wachtte eindelijk terug was in de bibliotheek. Maar er waren altijd meer kapers op de kust, dus ze moest snel toeslaan!

Poppy blies een eigenwijze pluk blond haar voor haar gezicht weg en bereidde zich voor op het laatste stukje naar de bibliotheek en misschien ook wel het gevaarlijkste; deze weg voerde haar regelrecht langs een hangplek waar regelmatig enkele populaire studenten zaten. Haar gezicht was voor de zekerheid richting de muur aan de andere kant van de gang gedraaid, waardoor het leek alsof ze of een beroerte had of iets heel interessants zag links van haar.
Vanuit haar ooghoeken zag ze, ze al: haar…”vrienden”. Poppy hield spontaan haar adem in toen ze hen voorbij snelde. Net toen haar vingers de deurklink van de bibliotheek aanraakten, klonk er een stem achter haar. “Hé, is dat niet-“ Maar Poppy perste zich al door de kier van de deur, voor de persoon zijn zin af kon maken.
Oké, ze had het gered, maar haar missie was nog niet voorbij.
Zo kalm mogelijk begaf ze zich naar de balie. De bibliothecaresse keek haar even verwonderd aan.
Plots was er duidelijk sprake van een vlaag van herkenning. “Ah, ben je daar weer, Pop-“
“Shhht.” Siste Poppy voor de vrouw uitgesproken was. Voor ze zichzelf nog meer voor schut zette dan ze al had gedaan, vroeg ze snel waar het boek stond en luisterde aandachtig naar de instructies. Poppy bedankte de vrouw en snelde zich de goede richting op. Ineens leek ze tunnelvisie te hebben. Ze hoefde nog maar zo’n klein stukje. Niets en niemand zou haar er nu nog van kunnen weerhouden om het boek te bemachtigen!

Niet veel later kwam ze op de plek waar de schat zich bevond. In plaats van adem te halen, dacht Poppy er alleen maar aan om het boek stevig beet te pakken. Haar gezicht straalde van geluk. Eindelijk, eindelijk! Ze moest een kreetje van pure euforie onderdrukken, maar toen ging het fout…
Achteraf wist Poppy niet meer precies hoe het gebeurde, maar op het moment dat ze zich omdraaide, richting de jongen die achter haar in de vensterbank zat, besloot haar bril om van haar neus af te glijden en terwijl Poppy zich gehaast bukte om het op te rapen, gleed ook de capuchon van haar goudblonde hoofd. Slechts drie woorden klonken vervolgens in haar hoofd: Oh.My.God.
Veel te langzaam keek Poppy vanuit gebogen positie naar omhoog, naar de jongen, om te bepalen of hij iets gezien had en, belangrijker nog, of hij haar had herkend. Ze verstijfde in deze houding, alsof ze eigenlijk wachtte op een reactie. Fijn. Geweldig! Waarom moest haar dit nou weer overkomen?! Als hij in ieder geval maar niet wist wie ze was!

Drake bladerde rustig de bladzijde door. Het was voor hem een heerlijk tijdverdrijf om dit te doen, hij kwam wel vaker in de bieb en genoot van die rustige momenten. Het was simpelweg zo dat iedereen wist hoe hij was in de lessen, dus het was voor de meeste logisch dat ze hem wel eens in de bieb zagen. Hij haalde een reep chocola uit zijn zak vandaan en brak hier een heerlijk stukje vanaf. Hij had muziek van Linkin Park in zijn oren hangen en zo was hij eigenlijk niet eens zo'n vreselijk lastige leerling als de meeste van hem dachten. Drake snoof even terwijl hij naar de plaatjes keek en de informatie in zich op nam. De teksten waren soms groot en hier en daar stonden kleine kolommen met uitleg er in. Drake zag een spreuk waarbij je vuur kon sturen op een hele gave manier. Bij deze spreuk creëerde je een wervelwind van vuur om jezelf heen. Deze kon je ook op een andere willekeurige plek plaats laten vinden, Drake zijn ogen werden nieuwsgieriger. Hij nam een hap van de choco waarna hij het naast zich neer legde en alvast de gebaren met zijn handen nadeed. Hij gebruikte geen magie, maar hij wist zeker dat hij deze techniek zou gaan oefenen. Het leek hem leuk en de spreuk was makkelijker dan hij had verwacht.

Opeens kwam er iets vreemds in zijn blikveld terecht. Daarom keek hij op en trok hij ligt verbaasd een wenkbrauw omhoog. Er liep iemand, aan de vormen te zien een meisje.. uiterst eigenaardig de bieb in. Alsof ze een mislukte ninja was met capuchon en zonnebril op. Aan haar manier van doen zag hij duidelijk dat ze niet gezien wilde worden, hij moest even zijn lach inhouden. Ze liep naar een van de boekenkasten. Haastig zag je haar lopen en zoeken waar ze er gelukzalig een boek uit greep. Drake grinnikte zacht, maar tot grote vreugd voor zichzelf viel toen haar bril af. Wat een drama voor een boek terwijl er niks aan de hand was. Drake sloeg zijn boek dicht en nam nog een stukje chocolade. Het mooie blonde haar dat in lange lokken langs haar schouders naar beneden viel, was ook uit de capuchon naar beneden gevallen. Zo te zien was ze een erg mooi meisje met een rond gezichtje. Een tutje? Drake dacht er over na. Hij keek haar aan met een 'sexy' glimlachje. De zwartharige jongen kende haar niet, had had in iedergeval nog nooit zien lopen hier. Hij keek haar schuin aan en grinnikte ''Dat verliep niet helemaal volgens plan denk ik?''

Poppy trok één geëpileerde wenkbrauw op toen de jongen begon te spreken.
“Dat verliep niet helemaal volgens plan denk ik?” grinnikte hij.
Dus hij had het toch gezien, wat op zich best logisch was, aangezien ze niet heel ver van hem verwijderd was. Poppy liet wat lucht tussen haar volle lippen ontsnappen en herstelde zich snel. Met een sierlijke zwaai

Spoiler:

kwam ze overeind.
Haar hazelnootbruine ogen gleden even onderzoekend over de jongen voor haar. Hij was knap, maar op een ‘badboy-achtige’ manier. Dat maakte dat ze zich af vroeg waarom ook hij zich in de bibliotheek bevond.
Dat was eens een keer iets anders dan de bekakte jongens met wie ze normaal optrok en die altijd net even te vol van zichzelf waren. Tuurlijk, Poppy was ook niet bepaald bescheiden te noemen, maar het was gewoon zo onaantrekkelijk als een jongen zichzelf een ware demi god vond, puur door zijn designerkleding, glimmende schoenen en nette kapsel.
Poppy stopte haar zonnebril en het boek in de handtas die ze bij zich had. Ze zou zo wel bij de bibliothecaresse regelen dat ze het boek kon lenen, maar ze had geen haast, aangezien ze het in ieder geval al in handen had. Even twijfelde ze, voor ze ook de warme hoodie met capuchon uittrok (welke overigens niet eens van haar was. Zulke vormloze kleding zou ze normaal gesproken zelf nooit in haar garderobe hebben, laat staan dragen). Haar lichte jurkje wat eronder verstopt had gezeten kreeg weer de vrije ruimte en bewoog vrolijk langs haar lange benen.
Het maakte ook niet meer uit als iemand haar herkende. Nu ze niet meer naar het boek op zoek hoefde, kon ze net zo goed een smoes verzinnen waarom ze in de bibliotheek was. Ze kon best zeggen dat ze verdwaald was ofzo, zo lang zat ze immers nog niet op SSA.

Langzaam gleden haar ogen weer naar de jongen. Haar doordringende blik boorde zich ongegeneerd in de zijne. Een lichte blos stond op haar wangen door de inspanning van daarnet. Poppy kreeg niet de indruk dat hij haar (her)kende, wat haar een stuk rustiger maakte. Grijnzend bracht ze een wijsvinger naar haar lippen, om aan te duiden dat hij haar niet mocht verraden. Kalm deed ze vervolgens een stapje zijn richting op. “Als jij mij niet verraadt, verraad ik jou niet. Deal?” sprak ze zacht. Haar stem klonk melodieus en liefelijk. Zoals ze eerder had bedacht, vond ze de jongen niet bepaald een nerd, zeker niet zelfs, dus nam ze aan dat het ook niet de bedoeling was dat de hele school wist hoe braaf hij hier nu zat te studeren, net zo min als zij wilde dat het uitkwam hoeveel moeite ze zojuist had gedaan voor een boek. Afwachtend bleef ze hem aankijken, terwijl haar mondhoeken speels iets verder omhoog krulden.

De jongen keek naar het meisje met het prachtige blonde haar. Een sierlijke zwier van het haar terwijl ze soepeltjes omhoog kwam, het bewoog nog even heen en weer terwijl ze zich nu helemaal weer herpakt leek te hebben. Drake deed niet anders dan haar gewoon met een klein glimlachje nauwlettend in de gaten houden. Ze was mooi en haar ronde gezichtje deed hem denken aan een lief konijntje, vol onschuld en zachtheid. Toch wist Drake uit ervaring dat konijnen nog pittig hard konden bijten, dus hij zou zijn oordeel 'onschuldig meisje' voor zich houden. De zonnebril en haar waardevolle boek liet ze in haar handtas zakken ook dat ontging hem niet. Tot Drake zijn plezier, trok ze opeens de hoodie uit. In zijn bruine diepe ogen stond een duidelijk vermaak te lezen toen hij de vormen van haar ronde lichaam voor zich zag opdoemen. Een sluw lachje met half gesloten ogen genoten van hun uitzicht. Het lieve jurkje paste perfect bij haar figuur en was sowieso een mooie match met haar handtas. Een stylish girl met gevoel voor mode en stand, dat straalde ze uit. Nu ze de hoodie uit deed was ze zeker weten te herkennen. Waarscheinlijk had ze zich bedacht? Het maakte haar nu opeens niet meer zoveel uit dat ze werd herkend? Wispelturig tiepje. Met een vlaag van plezier ving hij haar doordringende blik, hoe ze hem met die ogen op dat moment precies probeerde uit te pluizen. Alleen Drake zou haar enkel teleurstellen op dit moment. Hij zou haar namelijk enkel met vragen en duister vuur achterlaten want zijn ogen waren net als hij, een geval apart. Zo elegant plaatste ze nu haar wijsvinger tegen haar volle lippen aan, ze beviel Drake. Duidelijk het teken dat hij stil moest blijven of iets geheim moest houden, maar van hem mocht ze in dat gebaar gerust meer naar voren buigen. Ze stapte op Drake af die nog eventjes rustig bleef zitten waar hij nu zat. “Als jij mij niet verraadt, verraad ik jou niet. Deal?” Drake zijn wenkbrauwen zakte even, er fonkelde plezierige lichtjes in zijn ogen. Dus ze dacht hem slim af te zijn? Welcome on Starshine... Iedereen wist dat het alleen maar problemen gaf als je mot zocht met Drake. Er waren er genoeg die hem uit de weg gingen. Toch genoot Drake van haar zachte en melodieuze stem en speelde hij slinks het spelletje met haar mee. Hij zette namelijk zijn eigen wijsvinger tegen zijn lippen, maar hij opende zijn mond en beet in het topje van zijn eigen wijsvinger. Tot nog toe had hij verder niks gezegd en enkel zijn lichaamstaal gaf al genoeg aan. Hij zette zijn hand op de rand van de vensterbank, waarna hij zichzelf afzette. Met rustige stappen kwam Drake op haar af, zijn handen gestopt in zijn herkenbare jas, zijn hoofd iets naar beneden gebogen. ''Chantage deary? How fun. Nice... try. Because, we are here for a antother reason than you think.'' zijn ogen versmalde en er kwam een nonchalante grijns op zijn gezicht. ''Study? yes. Afraid to get cought? no. I am here because of that some teachers don't allow me in the lessons anymore.'' hij liet zijn blik over haar heen glijden, liep even om haar heen met uitgemeten stapjes terwijl zijn hand even over haar blonde haar streek. Trok zijn hand al weg voordat ze hem kon pakken. Hij grinnikte even en haalde een hand door zijn zwarte haren heen. Het zat eigenlijk altijd door de war, er zat alleen wat gel in. ''The students know I study here sometimes. I am not ashamed for it to get stronger.'' Drake deed enkel zijn handen even omhoog alsof hij een idee had gekregen, al zat dat natuurlijk allang in zijn hoofd. ''So, that means only you are in troubles,.. if you don't wanto have your little secret to be revealed..'' een glimlach stond op zijn gezicht en je kon zien dat hij hier plezier in had. Het was best leuk hoe dit meisje zijn interesse goed getrokken had. Drake vond haar knap, slim omdat ze dus wel studeerde en eigenlijk ook best sexy.

OOC:I like this topic already x3

Poppy beet onbewust op haar onderlip toen de jongen haar gebaar met de wijsvinger herhaalde, maar het een…verleidelijk tintje gaf. Het was haar maar al te duidelijk wat voor 'n jongen ze voor zich had en eerlijk gezegd, prikkelde dat haar nieuwsgierigheid naar hem des te meer. Ze keek naar hem, alsof hij een (lust)object was wat ze wilde onderzoeken. Haar ademhaling versnelde ongemerkt toen hij plotseling opstond en naar haar toe kwam. Haar oren waren gespitst toen hij weer tegen haar sprak. Zijn stem deed een siddering langs haar ruggengraat lopen.
“Chantage deary? How fun. Nice…try. Because, we are here for an other reason than you think.”
Poppy opende haar mond een stukje, maar zweeg geduldig. Haar hoofd hing iets schuin terwijl ze hem bestudeerde, waardoor er een lok goudblond haar over de ene helft van haar gezicht gleed. Hij was niet alleen anders dan de jongens waar ze normaal mee omging, hij was nu al een stuk interessanter, een heuse uitdaging. En dat was op zich heel wat, want meestal koste het Poppy niet al te veel moeite om een jongen om haar vinger te winden als ze daar zin in had. Ze hoefde alleen maar even gebruik te maken van haar…goed gevormde, lichamelijke pluspunten. Maar dit exemplaar leek goed door te hebben dat er wel wat meer schuilde achter haar “lieve snoetje”, veel meer. Dat maakte haar juist onverwacht zo gevaarlijk.
“Study? Yes. Afraid to get cought. No. I am here because of that some teachers don’t allow me in the lessons anymore.” Ah, inderdaad een bad boy dus. Precies wat ze dacht ~~en hoopte~~.
Poppy’s mond sloot zich abrupt toen hij plots om haar heen liep en haar aanraakte. Oh oh, foei, zo gemakkelijk gaf ze zich niet gewonnen! Net op tijd, voor hem, trok hij zijn hand alweer terug. Vanuit haar ooghoeken volgde ze hem nauwlettend. Ze wilde hem geen seconde uit het oog verliezen.
“The students know I study here sometimes. I am not ashamed for it to get stronger.”
Poppy rolde even grijnzend met haar ogen toen de jongen vervolgens dramatisch zijn handen omhoog deed. “So, that means only you are in troubles…if you don’t wanto have your little secret to be revealed.” Oh dear...

Poppy zweeg nog een moment en draaide zich in die tijd zo dat ze met haar rug naar de jongen toe kwam te staan, op deze manier kon ze hem als ze dat wenste stiekem een speelse blik toewerpen, maar ontnam ze hem tegelijkertijd de mogelijkheid om haar de hele tijd recht in de ogen aan te kijken, precies zoals hij ook bij haar had gedaan, toen hij om haar heen had gelopen. Ze stonden zo dicht bij elkaar, dat ze zijn warme adem in haar hals voelde. “What a pity,” zei ze sensueel en trok daarbij kort een schattig, gespeeld pruillipje. “I was actually looking forward to hide together with you.” Nonchalant haalde ze haar schouders op. Kalm deed ze vervolgens een stapje van hem af, alsof het speelkwartier nu al over was, omdat hij zich niet samen met haar wilde verstoppen om niet betrapt te worden. Plotseling draaide ze zich echter weer om en plaatste haar handen aan weerszijde van de jongen, zodat hij ingesloten stond tussen haar lichaam voor hem en de boekenkast achter hem. “Then again,” lispelde ze zwoel. Haar blik boorde zich in de zijne. “if I leave right now, how would I know for sure that you don’t rat me out the moment I’m gone?” Langzaam bracht ze haar fijne gezichtje iets dichter bij het zijne. “So tell me, sweetheart,” Ze wachtte expres even voor ze verder sprak om de spanning te vergroten. “what would it cost me to buy your silence?” Het mocht duidelijk zijn dat ze hier niet op geld doelde. Terwijl Poppy sprak, liet ze haar wijsvinger geleidelijk aan van boven naar beneden over zijn borst glijden. Hij kon met haar spelen, maar zij kon dat andersom ook. Ze was minstens een waardige tegenstander. Poppy beet op haar onderlip en volgde met haar glinsterende, bruine ogen haar glijdende vinger die zich steeds verder naar beneden verplaatste over de borst van de jongen, tot deze wel gevaarlijk ver naar beneden ging en net toen het echt spannend begon te worden…trok ze hem terug. In dezelfde seconde greep ze zijn aandacht weer door haar hypnotiserende blik op zijn gezicht te richten. Geduldig wachtte ze op zijn reactie. Ze was dan wel een rijkeluisdochter, maar geen heilige. Ze mocht zich zo af en toe stiekem best een beetje misdragen, mits het niet openlijk bekend werd uiteraard. Haar familie zou het nooit te weten komen.

OOC: me too~! ^^

Haar amberbruine ogen waren gevuld vol pretlichtjes terwijl ze de bibliotheek in liep, ze hield van lezen als ze in bed lag. Je kon gewoon een badass zijn en boeken lezen, ze hield van lezen wat andere er ook van vonden. Maar gezien ze uit de les was gestuurd ging ze maar vast nieuwe boeken zoeken. Meteen zag ze Drake staan en met een nogal geirriteerde blik keek ze naar de blondine. Was die nou werkelijk zo een belabberde poging aan het doen om Drake te versieren. De beste manier was gewoon je hand om zijn penis sluiten en gewoon mee trekken naar je bed. Hij pakt toch alles wat los en vast zat. Maar hoe durfde die blondine aan haar ex en vriend te komen.
Ze legde haar hand om het gevest van haar zwaard en keek Poppy aan. 'Heey, mijn naam is Hayden, ga weg!' zei ze kalm terwijl ze met een zoet glimlachje haar aankeek alsof ze de onschuld zelve was. Niemand kwam aan Drake voor haar neus, ze was wel licht jaloers maar ze toonde het nergens want daar was geen aanleiding voor. 'Voor de volgende keer, pak hem op zn bek en pak dit..' Ze legde haar hand op zijn kruis en keek Poppy aan 'vast!' Ze glimlachte breed en keek Drake aan. Ze stond op haar tenen terwijl ze haar lippen tegen zijn oor drukte. 'weetje wat ik gemist heb?' Vroeg ze zwoel terwijl ze hem op die plek bleef vast houden.

- hope you dont mind, hij stond op open.

Poppy schrok op van een stem achter haar. Tergend langzaam draaide ze zich naar de vreemdeling om. Haar blik stond bijzonder ongeïnteresseerd, aangezien dit meisje haar allerminste boeide nu ze net een leuk speeltje had gevonden.
“Heey, mijn naam is Hayden, ga weg!” zei het meisje.
Poppy reageerde niet direct, maar nam de tijd om haar eens van top tot teen te bestuderen. Hayden had haar…’verzoek’ dan kalm uitgesproken, voor Poppy was het maar al te duidelijk dat bij de ander de jaloezie eraf droop, want kom op, waarom zou dit meisje haar anders proberen weg te jagen als Poppy alleen met wat-was-zijn-naam-eigenlijk onschuldig aan het flirten was.
Wat dacht ze? Was ze er serieus van overtuigd dat ze Poppy kon commanderen? Kennelijk had ze geen idee wie ze voor zich had.
“Voor de volgende keer, pak hem op z’n bek en pak dit…” Hayden legde haar hand op de edele delen van de jongen. “vast!” Oké, waar ging dit heen?
Poppy trok gevaarlijk kalm een wenkbrauw op en bleef het meisje zwijgend aanstaren. Haar mond vertrok lichtelijk als teken van minachting voor de manier waarop Hayden zich net iets té sletterig opstelde tegenover de jongen. Prima dat ze een jaloers kreng was, dat zou Poppy ook zijn als ze iemand leuk vond en deze vervolgens met een ander meisje aan het flikflooien was, maar het was nou ook weer niet nodig om zijn kruis daarvoor vast te grijpen, toch? Hoe ordinair gewoon.
Poppy negeerde het feit dat Hayden zich nu, nog net niet kwijlend, op de jongen richtte.
Ze liet haar blik door de ruimte glijden en besloot ondertussen te kijken of er nog meer interessante boeken stonden. Ze was er nu toch. “Sorry, maar ik laat me niet rond commanderen, zeker niet door jou.” sprak ze luchtig tegen Hayden, zonder haar ook maar een blik waardig te gunnen. Ze nam niet de moeite zichzelf voor te stellen. Dat Poppy überhaupt op haar zielige gedrag inging, was bijzonder te noemen, maar ze had even de tijd en bovendien moest iemand een keer iets van Haydens gedrag zeggen, voor ze zichzelf in een andere situatie nog meer voor schut zou zetten.
Poppy grijnsde licht. Haar hazelnootbruine ogen glinsterden licht geamuseerd. “En al zou ik er op zich niets op tegen hebben om hem op z’n bek te pakken en…” kort ging haar blik naar de jongen toe. “dat soort dingen met hem te doen...” Ze snoof en knikte richting Haydens hand welke nog steeds op de kroonjuwelen van de jongen lag. “Maar -duidelijk in tegenstelling tot jou- spreid ik mijn benen niet zo makkelijk. En weet je wat daarvan het resultaat is?” Even streek ze een lange lok uit haar gezicht die haar irriteerde. “Je wordt niet gezien als een wanhopige, aandachtzoekende slet.” lispelde ze sereen, daarbij het wordt 'slet' op haar gebruikelijke, nette manier uitsprekend. “Daar zou jij nog wat van kunnen leren, lijkt het wel.”
Soepel boog ze zich vervolgens voorover om de hoodie in haar tas te stoppen die nog op de grond had gelegen. Ze zou hem straks eerst wel wassen voor ze het terug zou geven. “Maar hé, als jij op deze zielige manier dit lekkertje wilt claimen, moet je het helemaal zelf weten. Ik wil er alleen bij vertellen dat het op zich wel genoeg zegt dat hij nu zelf het besluit nam om met mij gaan te flirten…” zei ze liefjes en glimlachte daarentegen even vals. Echter wilde ze het meisje oprecht dit advies meegeven. Als Hayden werkelijk wat voor deze jongen voelde, was ze nu wellicht verkeerd bezig. Poppy zou bijna medelijden krijgen. Zo'n slecht persoon was ze immers niet.
Tja, aan de andere kant had Hayden zelf de keuze gemaakt hen te benaderen, het was alleen jammer voor haar dat Poppy niet zo snel onder de indruk was. In tegendeel.
Ietwat verveeld gleed haar blik uiteindelijk weer naar het meisje, terwijl ze op iets van een reactie wachtte. Even moest ze grijnzen bij de gedachte dat Hayden hand wel erg veel moeite moest doen om het kruis van de jongen te omvatten. Dat was een goed teken, dan moest het pakketje in zijn broek vast niet tegenvallen in grootte!

Drake keek het meisje aan met zijn half gesloten ogen, genoot van de manier waarop ze deed. Hij liep om haar heen, zijn woorden kronkelde als slangen listig langs haar oren heen. Opeens draaide het meisje zich om, zo liet hij zijn adem in haar nek warmte afgeven. Hij vond het interessant hoe ze handelde en het was leuk om hier mee te spelen.“What a pity,” hoorde hij haar zeggen. Drake keek nieuwsgierig langs haar nek heen. “I was actually looking forward to hide together with you.” Drake grijnsde breed, hij vond het leuk waar dit heen ging. ''Oh.. but I know some places to hide, if you want.'' Opeens stapte ze bij hem weg, Drake keek op en bewoog zijn hoofd wat schuin vragend. Onverwacht draaide ze om, haar blonde lokken zwierde mee. Uit het niets stond Drake ingesloten tegen een boekenkast terwijl hij haar handen op zijn lichaam voelde. ''Oh deary, you have a playing side? This is getting interesting.'' een brede glimlach stond op zijn mond terwijl hij zijn lippen likte. “Then again,” lispelde ze zwoel. Haar blik boorde zich in de zijne. “if I leave right now, how would I know for sure that you don’t rat me out the moment I’m gone?” Drake tuite minuscuul zijn lippen. ''That depends, if you give me something back for it.'' de ogen van Drake versmalde en keken haar recht aan. Hij vond het spelletje wat ze speelde erg leuk en dit keer gaf hij haar de gelegenheid om het te bepalen. Ze kwam dichterbij en Drake kon een zoet parfum ruiken dat zijn neus streelde. Zijn ogen waren niet van haar los te scheuren, zo warm en helder. Hij bracht zijn rechterhand omhoog en sloot het om haar nek heen, hij beet op de binnenkant van zijn lip om haar te kunnen laten uitpraten, want hij moest zich inhouden. “So tell me, sweetheart,” Drake grinnikte zachtjes. “what would it cost me to buy your silence?” Drake zijn grijns werd groter en hij draaide even met zijn ogen. Hij liet haar gang gaan en genoot van de aanrakingen op zijn borst. Haar vinger gleed verder naar beneden, even flitste zijn ogen daar naartoe. ''Well, I gues you have to.. blow my mind.'' zijn ogen twinkelde vol plezier terwijl hij haar aankeek. Zijn handen hadden zich ondertussen om haar lichaam gewikkeld.

'Heey, mijn naam is Hayden, ga weg!' klonk er opeens vanuit het niets. Alsof iemand een zeepbel had lek geprikt waar hij in gezeten had. Hij keek op van het meisje die net zo lekker bezig was, zijn ogen vingen het rode haar en de scherpe ogen van zijn ex. Natuurlijk met haar zwaard en niet in een al te goed humeur. Serieus?! Hij had Hayden al een tijdje niet gezien en ze moest hem nú storen? Waarom? Ze had ook gewoon bij het ontbijt aan zijn tafel kunnen komen zitten. Hij wist, dat zij wist, dat hij hier een hekel aan had. Alleen dat het nog erger werd, wist Drake nog niet. Ze liep op hen af ''Hayden kun hhuhhgg!!'' want op hetzelfde moment was ze al bij hen en had de meid met rode haren iets heel anders te zeggen. 'Voor de volgende keer, pak hem op zn bek en pak dit..' ze had naar zijn penis op zijn broek gegrepen, die in zijn broek nu niet echt slap hing door het meisje dat hij net had ontmoet. Een rilling schoot over zijn ruggengraat. 'vast!' Drake keek Hayden met grote ogen aan, was even verbouwereerd door haar reactie. ''What.. are you doing?!'' riep Drake, zijn verleidelijke stemming totaal weg geslagen. 'weetje wat ik gemist heb?' Vroeg Hayden zwoel terwijl ze hem op die plek bleef vast houden. Drake slikte even en greep naar haar hand, zijn regions bevrijdend. ''Whatehack Hayden, if you want me.. you could aks me anytime.'' hij snoof zijn neus omhoog. ''But not now. I never do this to you when you find a new boy.'' zijn ogen stonden geïrriteerd. Hij wist dat ze boos zou worden om zijn reactie, maar ze had er ook wel een beetje zelf om gevraagd. Als ze met hem in bed wilde duiken, sure.. maar niet terwijl hij al een meisje aan de haak geslagen had. “Sorry, maar ik laat me niet rond commanderen, zeker niet door jou.”

hoorde hij opeens de blondine zeggen. Drake voelde hoe de toon van haar was veranderd en keek toen terug naar Hay. O god.. dit ging botsen, Drake wist het zeker. “En al zou ik er op zich niets op tegen hebben om hem op z’n bek te pakken en…” kort ging haar blik naar de jongen toe. Drake trok een wenkbrauw omhoog als reactie. “dat soort dingen met hem te doen...” nu grinnikte hij zachtjes bij dat idee. Ondertussen was zijn ergste opwinding al weg, maar het leek hem nog steeds geen slecht idee. “Maar -duidelijk in tegenstelling tot jou- spreid ik mijn benen niet zo makkelijk. En weet je wat daarvan het resultaat is?'' Drake beet nu op zijn binnenlip voor andere reden, wat ging ze nog meer zeggen. Eigenlijk was hij best nieuwsgierig naar hoe dit ging lopen. “Je wordt niet gezien als een wanhopige, aandachtzoekende slet. Daar zou jij nog wat van kunnen leren, lijkt het wel.” Drake zijn adem stokte even, hij keek Poppy aan en eigenlijk vond hij het best grappig. Ze had namelijk geen idee wat ze over zich had afgeroepen nu, alleen ging hem dit ook te ver. Hij haalde een hand door zijn haren en keek Poppy met versmalde ogen aan. Hij wilde spreken, maar het popje was nog niet klaar. Daarom deed hij zijn armen over elkaar met verveelde zucht totdat ze klaar was.“Maar hé, als jij op deze zielige manier dit lekkertje wilt claimen, moet je het helemaal zelf weten. Ik wil er alleen bij vertellen dat het op zich wel genoeg zegt dat hij nu zelf het besluit nam om met mij gaan te flirten…” Nu ze klaar was en hij langzaam zichzelf veilig gesteld had van Hayden haar altijd zo 'bekwame' hand, nam hij het woord.

''Ey, dimmen blondine. Ze mag misschien ons 'momentje' hebben verpest, maar dat geeft je niet het recht om haar uit te schelden. Ze is mijn ex en ik word hier door helemaal niemand geclaimed.'' sprak Drake bot. Toen keek hij door zijn zwarte haarpieken Hay aan, hij begreep haar op hetzelfde moment wel en niet. Waarom kon ze niet accepteren dat hij ook verder was gegaan? Dat er meer meiden waren op deze school waar hij op kon vallen, mee in bed kon duiken? Dat was zoals hij was, ze kende hem. Waarom ze er nu opeens bezwaar tegen maakte was hem een raadsel want hij liet haar ook iedereen pakken. Ze had het met leraren gedaan! ''Het was inderdaad mijn eigen keuze om wat met haar iets te doen. Waarom heb jij daar nog wat over te zeggen? Het is al heel lang uit.'' Opeens bedacht hij zich een pérfecte oplossing. Tenminste, Drake vond het een hele goede oplossing.''Daarbij...'' opeens kwam er een vieze grijns op zijn gezicht, zijn handen omhoog met bewegende vingers ''Er is genoeg Drake voor iedereen, ik heb geen bezwaar tegen gezamenlijk 'verstoppertje'.'' zijn ogen twinkelde bij dat idee, er verschenen beelden in zijn hoofd die ik beter niet kan beschrijven.

OOC: Plottwist xD
Zullen we postvolgorde Drake, Hayden, Poppy aanhouden? Anders word het een beetje bende. Het is namelijk niet zo fijn om 3 posts in eentje te moeten verwerken. Veel werk xD

''What.. are you doing?!'' Ze trok haar wenkbrauw op en keek hem met een schuin hoofd aan. 'Dat vraag je serieus nog?' Ze hoorde de beledigende woorden van het meisje en trok haar wenkbrauw op. Ze pakte de schede van het zwaard vast en trok die er uit om vervolgens haar een trap te verkopen zodat ze tegen de muur moest belanden en vervolgens het zwaard tegen haar keel te zetten. 'Oh sorry had je het tegen mij blond wicht. Ga naar pappie toe en vraag of je nog wat geld mag voor nieuwe designer kleding.' Ze trok een onschuldige blik terwijl ze de woorden zo zoet mogelijk uitsprak. 'Drake waarom vertel je dit mokkel niet wat er gebeurt als je mij een slet noemt. Ik denk dat jou blauwe wang van een paar weken terug dat kan beamen. Helaas kan de rest het niet beamen want die liggen tussen zes planken. De volgende keer als je die vreselijke scheur van je wil open trekken kan je beter eerst nagaan wie het is.' Ze glimlachte en drukte het zwaard hard tegen haar keel met de scherpe kant. Op zo een manier dat het pijn moest doen en een wond moest veroorzaken. Ze wist precies waar ze het zwaard op dit mormel haar keel kon plaatsen zonder haar een dodelijke verwonding te bezorgen. 'Dus blondje wat ze je er van? Ga je ophoepelen of trek je die scheur verder open?' Ze keek haar poeslief aan, voor een klein onschuldig uitziend meisje had ze een grote bek en een rijke woordenschat. Ze had veel geleerd in de afgelopen zes jaar, schrijven, woorden maar het belangrijkste was emoties. Emoties die alleen Drake kende. Ze had werkelijk geen problemen met Drake die de slet uit hing want dat deed ze zelf net zo hard. maar ze hield niet eens zo veel van seks het was een dwang neurose. Het was om aan zichzelf te bewijzen dat haar lichaam van haar was. En de keren dat ze wel werkelijk er zin in had zocht ze iemand op die ze vertrouwde. Dus hier stond ze dan bij Drake, Ze keek op toen Drake sprak en glimlachte toen ze zijn woorden hoorde. ''Ey, dimmen blondine. Ze mag misschien ons 'momentje' hebben verpest, maar dat geeft je niet het recht om haar uit te schelden. Ze is mijn ex en ik word hier door helemaal niemand geclaimed.' Ze Grijnste vals terwijl ze haar achterhoofd weer naar Drake richtte en de blondine aankeek. ''Het was inderdaad mijn eigen keuze om wat met haar iets te doen. Waarom heb jij daar nog wat over te zeggen? Het is al heel lang uit.'' Ze liet Poppy los en gaf haar nog een duw terwijl ze het zwaard terug stak en haar haar rug toekeerde. Want ja een stuk vuilnis daar gaat ze haar woorden niet meer aan verspillen. Ze tuitte kort haar lippen naar Drake en glimlachte. 'Omdat niemand er hier wat van bakt, en je weet wat ze zeggen. Seks met je ex is de beste seks. En in dit geval weet ik dat wel zeker want niemand hier bakt er wat van, dus wat zeg je er van want je mag kiezen. Of mevrouwtje kijk mij ik heb Prada of een redhead. Iedereen weet dat je valt op roodharige Draakje.' Zei ze speels zijn suggestie compleet negerend, wat dacht hij wel niet. Hij kon haar krijgen of een slet in spee. Meet hell no niet allebei tegelijk.

- Tip for next time. Dont call her a slut cuz she'll stab her.

“Ey, dimmen blondine. Ze mag misschien ons ‘momentje’ hebben verpest, maar dat geeft je niet het recht om haar uit te schelden. Ze is mijn ex en ik word hier door helemaal niemand geclaimed.”
Poppy keek hem ondeugend aan en grijnsde. Tja, ze kon soms nogal fel zijn als iemand haar in de weg stond en Hayden was simpelweg om het verkeerde moment op de verkeerde plaats verschenen.
Nu was het haar ineens een stuk duidelijk geworden; ze waren exen van elkaar. Dat verklaarde een hoop. In dat opzicht snapte ze ook wel dat de jongen in een ietwat "moeilijke" positie was gebracht zo. Het was bijna komisch.
Plotseling besloot het meisje er letterlijk een gevecht van te maken door Poppy een trap te verkopen, zodat ze met haar rug pijnlijk tegen de muur klapte. Vervolgens werd haar nota bene een zwaard tegen de keel gedrukt. Tsjeez, was ze ongesteld ofzo?
“Oh sorry had je het tegen mij blond wicht.” Wie schold hier nou wie uit? “Ga naar pappie toe en vraag of je wat geld mag voor nieuwe designer kleding.”
Wauw, wat een slecht excuus voor een belediging was dat. Kon ze niks beters verzinnen? "Zal ik gelijk even vragen of jij ook wat geld kunt lenen? Je kunt wel een hele nieuwe garderobe gebruiken, zo te zien." antwoordde ze geamuseerd, er verder niet te veel woorden aan vuil makend, aangezien het zwaard niet heel prettig was.
Poppy keek het meisje verder koel aan, al sneed het mes in haar vlees. Pijn was slechts een emotie die ze kon uitschakelen. Dat was iets wat ze in haar opvoeding had meegekregen. Haar familie was nooit zo machtig geworden en gebleven als ze niet tegen een beetje pijn konden en er liepen er genoeg rond die hen maar al te graag ook het mes op de keel wilde leggen.
Poppy negeerde de pijn voor zover dat ging en liet zich duidelijk niet intimideren. Ze vond het ronduit zielig dat het meisje wapens ging gebruiken, terwijl ze gewoon tegen elkaar liepen te bitchen. Poppy genoot ervan als iemand een weerwoord had richting haar, ze waardeerde deze eerlijkheid en zag het als een teken van kracht, maar een onbewapend iemand met een zwaard te lijf gaan, om dit? Dat was gewoon triest.
“Dus blondje wat zeg je ervan? Ga je ophoepelen of trek je die scheur verder open?” zei Hayden.
Poppy opende zonder aarzelen weer haar mond, waardoor het mes dieper langs haar keel schraapte en er een straaltje bloed langs haar hals liep. Ze besteedde er voor nu geen aandacht aan. Ze zou het straks met haar watermagie genezen. “Sorry, I don’t respond well to threats.” antwoordde ze zonder ook maar één keer met haar ogen te knipperen. Ze maakte totaal geen aanstalten om voor de ander te wijken. Dan kende dit exemplaar duidelijk Poppy Peyton nog niet. Ze was werkelijk meer dan een lief snoetje of een rijke tut.
“Het was inderdaad mijn eigen keuze om wat met haar te doen. Waarom heb jij daar nog wat over te zeggen? Het is al heel lang uit.” hoorde ze de jongen zeggen. Poppy keek hem nieuwsgierig aan en grinnikte.
“Misschien moet je voor de zekerheid nog een keer tegen haar zeggen dat het uit is. Volgens mij is de boodschap nog niet helemaal aangekomen bij haar.” zei Poppy droog toen Hayden zich weer verplaatste. Het mocht toch wel een beetje duidelijk zijn dat er nog gevoelens speelde bij één van de twee? Waarom zou je je anders zo achterlijk gedragen? Poppy kon zich het ergens wel voorstellen en een deel, een minuscuul deel van haar, had werkelijk medelijden met het meisje, maar als ze zo doorging kromp dit met de seconde.
“Omdat niemand er hier wat van bakt, en je weet wat ze zeggen. Seks met je ex is de beste seks. En in dit geval weet ik dat wel zeker want niemand hier bakt er wat van,” antwoordde Hayden, waardoor Poppy even een aanstekelijk lachje liet horen. Oké, het meisje was misschien een bitch, maar een eerlijke. Deed haar zelfs een beetje aan haarzelf denken.
“Dus wat zeg je er van want je mag kiezen. Of mevrouwtje kijk mij ik heb Prada of een redhead. Iedereen weet dat je valt op roodharige Draakje.” voegde ze eraan toe.
Poppy rolde met haar ogen en grijnsde. Oei, daar liet Hayden toch een steekje vallen. “Kiezen?” ze schudde haar hoofd. “Als je echt zo overtuigd van jezelf bent, zou je hem niet eens laten kiezen, maar hem desnoods mee naar de slaapkamer slepen. Besides,” haar glinsterende ogen ontmoetten die van de jongen. “een jongen moet helemaal voor mij gaan of niet. Ik ben geen ‘keuze’.” Met een sierlijke beweging sloeg ze haar haar naar achteren, zodat het netjes op haar rug belandde. Oké, genoeg gespeeld. “Darlings, whatever this…” ze maakte een beweging met haar handen om de spanning tussen beide exen aan te duiden, “is, please work it out. It all looks so touchy feely and pretty damn complicated to me, it makes me dizzy! And I don’t do complicated right now. Been there, done that.”
Na deze woorden hees ze haar tas over haar schouder en liep langs hen heen, waarbij ze enkele seconden haar pas inhield en haar vinger weer op de borst van de jongen plaatste. Met haar lichtmagie liet ze een lichtbeeld in zijn hoofd verschijnen van de plek waar hij haar mogelijk zou kunnen vinden, gewoon, voor de toekomst misschien~
Hierna liep ze, zonder verder nog een woord vuil te maken aan de situatie, naar de balie van de bibliotheek om haar boek te lenen en begaf zich daarna weer richting haar afdeling.

Poppy = topic uit.

- Tip for next time. Poppy doesn't respond well to threats. ^^

PROFILE MAGICIAN

» In learning you will teach, and in teaching you will learn.
» It would be fun, they said || Open
» The one and the only... ||open||
» < Open > Don't take it away from me!
» so, who are you? || open.

[open]I will teach myself

[open]I will teach myself

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen