Bijles Shadow controle {Elveria}

Haar trots verdween als sneeuw voor de zon. Blijkbaar ging het niet zo goed als ze dacht en haar humeur zakte weer. Als deze gast dan ook even wat beter uitleg gaf dan ging alles vast beter. Nee, het lag absoluut niet aan haar. Zij was goed in deze magie dus er hoorde niets fout te gaan. Maar nu hij aanbood om haar te leiden kwam er toch wat meer respect voor hem vrij. Blijkbaar had deze leraar veel meer geduld dan Savador of elke andere leraar waar Elveria absoluut niet haar best voor deed. Ze voelde zich wel ongemakkelijk hoe hij nu ineens zo dichtbij haar stond en haar hand in de zijne legde. Ze wist dat hij op niets uit was, dan kon ze wel merken aan zijn gedrag, maar toch. Dit voelde wat oncomfortabel. Wellicht door alles wat ze nu achter de rug had dat ze gewoon wat moeite had met menselijk contact. Dat zou een zeer voor de hand liggende verklaring kunnen zijn. Ze voelde hoe hij de Dark Matter opriep en meteen voelde ze dat dit een stuk zwaarder aanvoelde dan wat ze eerst had gedaan. Wat verbluft staarde ze naar haar hand waar de magie in rond wervelde. Met de concentratie die ze goed vasthield, vormde ze de Dark Matter om in een bolletje, deze keer ongeveer dezelfde grote als wat Master Iro eerst had. Haar rode ogen richtte zich op een steen en met een zachte klak van haar tong, verdween de bol uit haar hand, knalde op de rotsen en verbrijzelden die. Verbaasd maar tegelijkertijd ook blij staarde Elveria naar de kleine brokken steen. 'Awesome.' Kwam er zachtjes over haar lippen.

Iro merkte dat ze het niet fijn vond dat hij zo dichtbij haar stond nog dat Iro haar hand vast pakte, maar ze zou het toch moeten leren en omdat ze het eerst verkeerd deed wilde Iro haar helpen. Ze nam het al vrij snel over toen ze het gewicht van de donkerste schaduwen voelde. Ze maakte het af door het op dezelfde rots af te sturen en het te laten exploderen. 'Goed gedaan Miss Abbott. Nu u de zwaarte van deze vorm gevoeld hebt zult u geen moeite krijgen het nog eens op te roepen.' zei Iro en hij deed een paar stappen achteruit wat ruimte creërend. Ze vond dit vast fijner, maar Iro had geen behoefte aan vrouwelijk gezelschap. Waar die haat voor vrouwen vandaan kwam wist hij niet, maar het was goed zo wanneer ze niet te dicht op elkaar zouden staan hij en welke vrouw dan ook! 'U zult merken dat elk materiaal anders op de Dark matter reageert die u oproept. Steen verpulverd, hout versplinterd en elk levend wezen zal naar de grond toe getrokken worden. Des te sterker de magiër des te meer van de Dark matter u dient te gebruiken.' vervolgde Iro en hij maakte het gebaar dat ze nog eens nu op eigen kracht de Dark matter op moest roepen. 'Probeer het maar op een van de bomen.' gaf hij als opdracht en keek rustig toe.

Ze vroeg zich ergens af hoe lang deze les nog ging duren, hoeveel hij er wel niet had ingepropt. De meeste lessen besteedde aandacht aan een onderwerp, daar was ze ook vanuit gegaan in deze les, maar blijkbaar had ze het goed mis. Ze sloeg haar armen over elkaar en liet Master Iro weer spreken. Ze was geneigd om met haar ogen te draaien toen de volgende opdracht eraan kwam, maar hield zich in. Was het voor hem dan nog niet duidelijk dat ze het kon beheersen? Opnieuw concentreerde Elveria zich en riep opnieuw de Dark Matter op. Haar ogen zochten een makkelijk doelwit, ze wilde niet dat ze straks een boom op Iro zou laten vallen. Haar ogen vonden uiteindelijk een wat jongere boom, dik maar niet al te groot, en ze schoot de zwarte magie er op af. Als een speer schoot het recht door de boom heen. Splinters vlogen in het rond en de boom kraakte. Opnieuw sloeg het meisje haar armen over elkaar en keek naar Iro. Ze had zojuist een boom laten omvallen. Was dat genoeg?

Waarom had hij nu het gevoel dat zijn leerling verwacht had dat ze minder dan wat hij in zijn les had zitten dacht te hebben gestoken. Ze was vast iemand die meer van actie hield dan saai lessen te moeten volgen? Iro zelf hield ook niet zo van de papier kraam waar hij elke avond aan zat, maar het was nodig en dus klaagde hij er ook niet over, dit hoorde bij het les geven. Maar toen Elveria klaar was keek ze hem aan alsof ze wilde zeggen of het genoeg was, maar klaar met haar was hij zeer zeker nog niet, dus mocht ze verder gaan. 'Goed, nu gaan we deze oefeningen combineren. Het enigste wat je hoeft te doen is een van mijn raaf's veren te pakken te krijgen. Hij krijgt een kleine voorsprong. Dan kunt u hem volgen en de opdracht proberen uit te voeren.' zei Iro en Reaper spreiden zijn vleugels en verdween de dichtstbijzijnde schaduw in. Hij kon nu overal in het bos zijn. 'Het gebied van het bos is uw terrein om Reaper te vinden en een van zijn veren te bemachtigen.' vervolgde Iro na Reaper's verdwijning en hij keek haar rustig, maar kil en afstandelijk aan. Ze kon al het mogelijke proberen bij Reaper, maar het was een sluw schaduw wezen die zich graag met een spelletje bezig hield die zijn tegenstander vaak tot waanzin kon drijven, Iro verbood hem dit echter door hun mentale contact.

PROFILE MAGICIAN

» Bijles Shadow controle {Autumn}
» Bijles Shadow controle {Hunter}
» Bijles Shadow controle {Theneras}
» Bijles Shadow controle { Matthew }
» Bijles Shadow controle {Eden}

Bijles Shadow controle {Elveria}

Bijles Shadow controle {Elveria}

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen