Waarom had hij nu het gevoel dat zijn leerling verwacht had dat ze minder dan wat hij in zijn les had zitten dacht te hebben gestoken. Ze was vast iemand die meer van actie hield dan saai lessen te moeten volgen? Iro zelf hield ook niet zo van de papier kraam waar hij elke avond aan zat, maar het was nodig en dus klaagde hij er ook niet over, dit hoorde bij het les geven. Maar toen Elveria klaar was keek ze hem aan alsof ze wilde zeggen of het genoeg was, maar klaar met haar was hij zeer zeker nog niet, dus mocht ze verder gaan. 'Goed, nu gaan we deze oefeningen combineren. Het enigste wat je hoeft te doen is een van mijn raaf's veren te pakken te krijgen. Hij krijgt een kleine voorsprong. Dan kunt u hem volgen en de opdracht proberen uit te voeren.' zei Iro en Reaper spreiden zijn vleugels en verdween de dichtstbijzijnde schaduw in. Hij kon nu overal in het bos zijn. 'Het gebied van het bos is uw terrein om Reaper te vinden en een van zijn veren te bemachtigen.' vervolgde Iro na Reaper's verdwijning en hij keek haar rustig, maar kil en afstandelijk aan. Ze kon al het mogelijke proberen bij Reaper, maar het was een sluw schaduw wezen die zich graag met een spelletje bezig hield die zijn tegenstander vaak tot waanzin kon drijven, Iro verbood hem dit echter door hun mentale contact.