Om weinig aandacht te trekken van bepaalde belangrijke figuren die gedreigd hadden haar in de gaten te houden, Savador dus, had ze besloten gewoon mee te doen aan haar lessen en zelfs goed mee te doen aan deze. Ze wilde niet opvallen, nog niet in ieder geval. Ze moest eruit zien als een normaal meisje van twaalf, niet iemand die had vastgezeten voor verschrikkelijke dingen. Ja, ze had bloed aan haar handen en nee, ze kon nooit meer vergeten wat ze gedaan had. Een keer en nooit meer. Het was niet haar schuld, ging iedere nacht weer door haar hoofd als ze de beelden en het geluid weer voor zich zag. Zijn geschreeuw, gesmeek om het niet te doen. Ze was de enige vuurmagiër daar en een vonkje uit haar handen was al genoeg geweest om de hele plek in vuur en vlam te zetten. Zachtjes slikte ze terwijl haar helderblauwe ogen voor zich uit staarden. Ze zat nu in de shuttle, alleen, op weg naar Gren. De planeet waar ze haar gymles zou krijgen. Het had haar wel geïnteresseerd, het had iets te maken met een Chocobo. Een dier waarvan ze het vertrouwen eerst moest winnen en daarna op mocht rijden. Ze hoopte zo erg dat het haar ging lukken.

De landing verliep perfect, maar wat verwachtte je dan ook van shuttle's die al zo vaak gevlogen hadden. Ze stapte uit en snoof de lucht om haar heen in. Iedere planeet was weer anders qua klimaat. Gren dus ook. Ze vond Gren een erg mooie planeet, soms hoopte ze zelfs dat ze de magie ook onder controle kon krijgen. Het was zo'n prachtige magie, zo'n prachtige planeet. De lucht mocht hier dan wel een beetje klef zijn er was genoeg zuurstof hier en het voelde voor haar fijn aan. Misschien was het dan wel gewoon omdat ze hitte gewend was, want ja, het was hier warm. Een tropisch klimaat en een tropisch gebied, daar stond Gren bekend om. Ze liep richting de afgesproken plek en in de verte kon ze haar leraar al zien. Hij had blonde haren en zat op een beest, waarschijnlijk een Chocobo. Ze had er niet veel over gelezen of gehoord, het enige wat ze wist was dat ze geduld moest hebben. Het waren zachtaardige en schuwe dieren en ze moest geduld hebben, niet te snel met iets willen zijn of ze zou weer helemaal overnieuw kunnen beginnen. Eenmaal bij de man aangekomen begroette ze hem. "Hallo, Master Kana" Zei ze vriendelijk, haar blik gleed over het beest dat voor haar stond.

Zachtjes sloeg ze haar handen over elkaar en keek met aandacht naar de leraar die op de Chocobo zat. Dus zo'n ding zou ze moeten leren rijden? Ging dat haar lukken? Ze hoopte van wel. Ze wilde geen aandacht meer hebben van bepaalde mensen, waaronder die ene enge hoofddirecteur, zodat ze haar plannetjes kan uitvoeren. Pas als men haar verleden een beetje begon te vergeten en haar wat aardiger begonnen te vinden, dan zou ze vrij zijn om te doen en laten wat ze wilde; wraak nemen op die vuile shadranen. Wie dan ook, de eerste de beste die ze dicht bij haar in de buurt kreeg, zou de schaamte over zich heen krijgen. Daar was ze honderd procent zeker over, misschien zelfs iets té zeker. De man gaf een kleine uitleg over wat er vandaag allemaal ging gebeuren en Ziva knikte op het einde van zijn uitleg om door te geven dat ze het begrepen had. Ze draaide zich naar het veld en haar blik gleed nu over de Chocobo's. Elk had een andere kleur en het verbaasde haar dat er zoveel verschillende kleuren konden zijn. Hoe hadden ze die kleuren gekregen? Ze begon met lopen en even keek ze vanuit haar ooghoeken of ze gevolgd werd door haar leraar. Ze wilde dit namelijk niet alleen doen. Deze dieren waren hoogst schuw en dat betekende dat ze hun vertrouwen moest willen.

De vraag was echter of haar dat wel ging lukken. Ze speelde een spelletje, was niet zichzelf en dat alleen maar om haar wraak te nemen. Om haar wrede karakter te verbergen totdat ze de naam van haar vader zodoende voor haar gevoel had gezuiverd. Ze wilde dat ze zoveel mogelijk de Shadranen kon breken en diep van binnen twijfelde ze er niet over of ze het wel aankon. Ze kon dit aan, daar had ze al jaren over nagedacht en nu ze eindelijk vrij was, was ze niet van plan nogmaals gepakt te worden met haar wrede acties. Ze zou het stiekem doen, ze stiekem breken door geruchten de ronde te laten gaan, door ze een mes in de rug te steken. Haar blik gleed weer naar haar leraar. "En nu?" Zei ze, twijfelend of ze iets moest doen.

Item reward: