Een brief werd gestuurd naar elke leerling sinds Kana toestemming had gekregen om les te komen geven op Gren, sinds Chocobo’s niet konden vervoerd worden via een Shuttle, tenzij je er zo eentje had zoals Choco, die kon zichzelf verkleinen maar dat konden de andere niet en ze hadden ongeveer de grootte van een groot uitgevallen paard, dus de shuttle zou enorm krap zijn met al die grote dieren en ze werden nogal snel paniekerig, dus dat was al zeker geen optie. Dus Kana beslistte om zijn les hier te houden, het had te maken met sport, dus het viel in het lessenpakket. Met een glimlach had hij zijn sportkleding aangetrokken en was hij richting de shuttle vertrokken met een hele grote koffer vol spullen die de leerlingen nodig zouden hebben zoals harnassen voor in de bek van de grote vogel, teugels, zadels en het belangrijkste: helmen. Chocobo’s durfden nog al eens ruig door de bochten gaan, om ervoor te zorgen dat de berijders er wel eens afvielen en een mooi setje bulten er aan overhielden. Vandaag zouden de leerlingen op de boerderij een Chocobo kiezen waar ze het vertrouwen van mochten te pakken krijgen. Hoe dat ze dat zouden doen, dat ging nog uitgelegd worden.

Kana arriveerde bij zijn ouders en hij legde de situatie uit, dat hij leerlingen ging leren chocobo’s te berijden. Hij ging al op Choco zitten die groot was geworden en hij wachtte op de leerlingen, hopelijk vonden ze het platteland van Gren.

Leerlingen die meedoen:
- Kriss
- Nox

Ze kon niet stilzitten. Haar een been werd over het andere been geslagen en wisselde ze weer om, wiebelde haar voet op en neer, plukte een stofje van haar broek, nam een slokje water uit het flesje dat ze had meegenomen, roffelde ritmisch met haar lange piano vingers op haar boven been. Nee ze kon echt niet stilzitten. Ze had zo’n vreselijke zin in de les, waar voor ze nu in een shuttle op weg was naar Gren. Kriss had sowieso al niet veel hekel aan gym. Ze was dol op sporten. Maar vandaag gingen ze iets uitzonderlijks doen. Iets waar zij ook nog eens dol op was. Ze gingen een dier berijden en in dit geval was dat een Chocobo. Ze wist eigenlijk niets van Chocobo’s af, afgezien van het feit dat het een soort vogels waren. Ze had meer ervaring met paarden wat het rijden van dieren betreft. En dan vooral die van haar broer. Al had ze Cicero al heel lang niet meer gezien. Het trouwe beest. De brede grijns, die continu op haar gezicht stond, maakte plaats voor een iets zachtere variant toen ze terug dacht aan alle mooie herinneringen. Niet alleen met Cicero maar ook van vakanties. De van Valnor familie had er namelijk een traditie van gemaakt dat ze met elke vakantie iets gingen berijden. En dat kon variëren van paarden en griffioen soorten op Shadra of Erd tot gigantische reuze karpers op Cassia en Nova. Haar grootste droom was toch nog steeds het berijden van een draak, maar een Chocoba was toch ook wel erg spannend.

Op Gren aangekomen sprong ze opgewekt en behendig uit de shuttle en keek even om zich heen. Hand boven haar ogen tegen het heerlijke warme zonnetje dat scheen. Lolly in haar mond, sabbelend van de ene naar de andere wang. In de brief stond dat het op een boerderij zou plaats vinden ergens op het platteland. Met een zwaai trok ze de rugzak op haar rug en begon aan haar wandeling. Ze zat tenminste al in de goede richting, te zien aan de weilanden en verschillende boeren bedrijven om haar heen. En niet veel later liep ze dan ook het erf op van de desbetreffende boerderij. Ze begon te glimlachen toen ze Master Kana al zag staan.. of eigenlijk zitten aangezien hij op een Chocobo zag. Ze versnelde haar pas en trok de laatste meters een snel sprintje. “Whoi,” begroette ze de man opgewekt, nog licht hijgend van het rennen, en een spraakgebrek door de lolly. Ze bekeek de chocobo even, die veel groter was dan ze had verwacht. Zonder te vragen stapte ze op het dier af om het te aaien. Ja, dit was precies iets voor haar. Vervolgens keek ze met haar nieuwsgierige ogen het terrein rond. Zou ze de enige zijn?

Natuurlijk was het nog vroeg, de zon kwam nog maar net over de horizon heen piepen en begroette de dag met zijn eerste stralen. Kana vroeg zich af of er mensen wel zouden opdagen sinds het zo vroeg was, een kleine zucht verliet zijn mond voor Choco zacht piepte en zijn kop draaide naar hem, “ze komen wel. Ik heb er vertrouwen in,” en niet veel later doemde er een schim op en kwam er al snel een meisje tevoorschijn, vast hier voor de les. "Goededag, Kriss, een beetje uitgeput van de reis?" begroette hij haar vrolijk terwijl zijn handen gingen door de zachte veren van Choco waar hij nu op zat. Zijn vrolijke begroeting werd al snel beantwoord met een vriendelijke Whoi, een klein spraakgebrekje veroorzaakt door de lolly “Ik zou je wel aanraden je lolly zo snel mogelijk op te krijgen, ze durven nog al eens de stokjes uit iemand zijn mond te trekken, ze hebben een goed reukvermogen en houden van zoete dingen,” hij grijnsde kort voor het meisje over de veren van Choco ging, die het allemaal met veel plezier toeliet. “Dit is een chocobo, die ga je vandaag uitkiezen en eventueel, mocht je nog geen huisdier hebben, kan ik hem of haar aanleren zich te verkleinen op kuikentjesmaat. Vandaag gaat het allemaal om het feit dat je het vertrouwen moet winnen van het dier waar je op gaat rijden. Hier zie je velden, onderverdeeld in de kleuren van de chocobo’s die ik en mijn ouders hebben, ik volg je terwijl je er eentje uitkiest. Oh en ja, ze houden ervan om namen te krijgen,” zei hij al lachend terwijl Choco zachtjes piepte terwijl hij zich in de richting zette van de boerderij. “Kom, dan gaan we,” zei Kana terwijl hij Choco aanspoorde om te vertrekken.

Master Kana was zo te zien zelf ook opgewekt. Mooi! Een leraar met een slecht humeur was geen goede combinatie met Kriss. “Goededag, Kriss, een beetje uitgeput van de reis?” vroeg hij vriendelijk. Kriss schudde haar hoofd. “Neeu niet echt. Ik heb er juist onwijs veel zin in!” grijnste ze enthousiast nadat ze de zuurstokroze lolly tussen haar tanden vandaan had gehaald. “Ik zou je wel aanraden je lolly zo snel mogelijk op te krijgen, ze durven nog wel eens de stokjes uit iemand zijn mond te trekken, ze hebben een goed reukvermogen en houden van zoete dingen,” Kriss gauw de lolly weer terug al moest ze wel een beetje lachen. Ze zag het al helemaal voor zich. Zo’n groot beest triomfantelijk sabbelend met een boze leerling erachter aan. “Haha nou als ze dat doen pak ik hem gewoon weer af,” de uitdaging in haar stem was zeker niet moeilijk te achterhalen. Kriss hoopte eigenlijk een beetje dat ze zouden vechten. Ze hield van pit en brutaliteit. Iets waar leven in zat. En hoe moeilijker het zou zijn hoe sterker een band kon worden, was haar mening tenminste.

“Dit is een Chocobo, die ga je vandaag uitkiezen en eventueel, mocht je nog geen huisdier hebben, kan ik hem of haar aanleren zich te verkleinen op kuikentjesmaat,” Kriss kon nog net een kier van vrolijke spanning onderdrukken en luisterde aandachtig. “Vandaag gaat het allemaal om het feit dat je het vertrouwen moet winnen van het dier waar je op gaat rijden. Hier zie je velden,” Kriss draaide zich om en bekeek de velden, meteen al zoekend naar iets wat haar interesse trok. “Onderverdeeld in de kleuren van de chocobo’s die ik en mijn ouders hebben, ik volg je terwijl je er eentje uitkiest. Oh en ja, ze houden ervan om namen te krijgen,” Kriss keek even op naar glimlachend op naar het gele dier. “Hmm.. ik denk dat ik al wat weet meneer,” zei ze bedachtzaam over de naam. Toen ze zich nog even omdraaide bedacht ze zich weer wat en rende snel naar Master Kana, die al richting de boerderij liep, en kwam naast hem lopen. “Ben ik de enige deze les, meneer?”

Ondertussen waren ze al aangekomen bij de eerste velden en Kriss kon haar ogen niet geloven. Ze had gedacht dat de kleuren zouden variëren in de geel tinten, zoals het dier waar master Kana op zat. “Waow!” riep ze bewonderend uit terwijl ze zich aan het houten hek optrok. Van hoger af had ze beter uitzicht op alle dieren. Ze zag de mooiste kleuren maar een leek haar aandacht vast te houden. Vooral door een van de wezens die haar brutaal en haast kwaad aan bleef staren. De hele groep had een rode kleur. De een iets zachter of donkerder dan de ander, maar allemaal rood. En ze vond ze wel mooi hoor, al de andere kleuren hadden ook iets leuks. Maar Kriss wist dat ze al haar keuze had gemaakt. Die ene. Die haar maar aan bleef staren. Alsof hij wilde zeggen;”Zet een stap in mijn buurt en je zit in de problemen,” Zijn verendek had een diep rode haast gloeiende kleur en het deed haar sterk denken aan de likkende vlammen in de openhaard. Perfect voor deze Raziaan. Ze ging op het hek zitten en bekeek hem met een glans van nieuwsgierigheid in haar ogen. “Die,” zei zonder twijfel en zonder weg te kijken. Ze wees naar de kudde rode dieren. Ze wist niet zeker of het nou een mannetje of een vrouwtje was maar dat maakte haar weinig uit. Ze moest die gewoon uitproberen.

Natuurlijk was Kana opgewekt, hij had hier heel veel tijd ingestoken en als kind vond hij het altijd geweldig om de dieren te voeden en om er les van te geven vond hij helemaal waanzinnig. Toen hij de opmerking maakte dat ze wel eens durfden de lolly uit iemands mond te nemen, reageerde ze ermee dat ze hem zou terugnemen. Hij moest lachen sinds hij wist hoe verdomd snel Chocobo’s konden zijn, en ze was ook gewoon grappig, de uitdaging in haar stem was duidelijk te horen en dat amuseerde hem wel. Het beeld van Kriss die een poging waagt om haar lolly terug te nemen verscheen voor zijn ogen en hij moest enorm zijn best doen om niet van Choco te vallen.

Ze leek enorm enthousiast te zijn toen hij begon over hoe hij het dier de spreuk kan leren om zichzelf te verkleinen mocht ze nog geen huisdiertje hebben. Dan begon hij uit te leggen dat ze een kleur mocht kiezen en wat de les vandaag inhield, ze draaide zich om en ze keek ernaar. Toen ze wandelden richting de boerderijen, vroeg ze:  “Ben ik de enige deze les, meneer?” Hij haalde zijn shouders op: “Normaal had ik nog iemand verwacht vandaag, maar ze daagt niet op, dus het zal een privéles worden,” zei hij al grijnzend voor ze arriveerden aan de weides met alle verschillende kleuren. Tijdens het wandelen stootte ze een ‘Woaw’ uit en Kana glimlachtte. “Ik hoop niet dat je alleen maar deze kleur had verwacht,” hij klopte zachtjes op de nek van Choco die een vrolijk kreetje slaakte. “We hebben ze in allerlei kleuren, ook zeldzame kleuren die jaren fokken vraagt zoals pastelkleuren,” zei hij toen ze opeens stopten aan de vuurrode sectie. “Die,” zei zonder twijfel en zonder weg te kijken. Zijn blik volgde de hare en hij stapte af Choco om dan de vuurrode Chocobo bij zich te nemen die eigenlijk ook best boos keek. “Ik zet haar apart voor je,” zei hij terwijl hij haar apart in een grote weide zette zodat het voor Kriss een stuk moeilijker zou zijn om haar bij haar te krijgen.

Kana overhandigde haar een zakje voer dat een zoete geur verspreidde, daarna gaf hij haar de teugels en het zadel. “Dit lusten ze graag, probeer haar hiermee te lokken, je manier van lokken wordt geëvalueerd en eenmaal je erop zit krijg je je punten. Eenmaal je ze kan laten eten, moet je ervoor zorgen dat je zo snel mogelijk haar de teugels aanbindt, ze zullen je laten doen in verband met de staaf in haar bek te doen, maar je op haar laten rijden zal een andere vraag worden. Je mag eventueel mijn hulp inroepen, maar dan worden er minpunten gegeven. Veel succes,” zei hij met een glimlach voor hij weer op Choco ging zitten, beiden keken ze nieuwsgierig naar hoe Kriss het ervanaf zou brengen. Natuurlijk hoopte hij dat ze zou slagen. Jammer genoeg kreeg de andere die verwacht werd geen punten. Dus haar kans op een gevederd voertuig had ze verspeeld.

(Geen Dices, maak een mooie post over hoe je hem probeert te overhalen, godmod is toegestaan.)

Item reward:

Ja, ze wist het zeker. Die blik in de ogen van het dier, dat was hem. De blik die ze had gehoopt te vinden. Ze stond er eigenlijk best versteld van hoe snel ze het gevonden had. Ze moest er natuurlijk nog op. Wie weet was ze wel de hele middag bezig, maar ze zou deze niet zo snel laten gaan. ‘Ik zet haar apart voor je,’ zei Master Kana en bracht het dier naar een leeg stuk weiland. Ze kreeg een zakje voer overhandigd. Zoet, zoals Master Kana al eerder had uitgelegd, waar ze dus dol op waren. Hij legde haar uit wat ze moest doen en waar ze op moest letten.
“Dit lusten ze graag, probeer haar hiermee te lokken, je manier van lokken wordt geëvalueerd en eenmaal je erop zit krijg je je punten. Eenmaal je ze kan laten eten, moet je ervoor zorgen dat je zo snel mogelijk haar de teugels aanbindt, ze zullen je laten doen in veband met de staaf in haar bek te doen, maar je op haar laten rijden zal een andere vraag worden. Je mag eventueel mijn hulp inroepen, maar dan worden er minpunten gegeven. Veel succes,”
Kriss knikte, pakte de teugels en het zadel aan en bedankte de leraar. “Eens kijken hoe deze dame gaat reageren,” zei ze glimlachend. Ze klom weer op het hek en sprong aan de andere kant in het gras. Het dier hield haar strak in de gaten, maar leek geen aanstalten te maken om weg te vluchten. Zelfs niet toen Kriss nog geen 4 meter van haar verwijderd was. Het rood gevederde dier maakte zich alleen maar groter en stak uitdagend haar borst naar haar uit. Kriss bleef staan met een hand in haar zij. Even brutaal als dat beest. “Hmm, een brutaaltje zie ik. Ik ben benieuwd hoe brutaal jij bent,” mompelde Kriss grijnzend tegen het dier. Ze haalde een handje voer uit het zakje en door de bewegingen leek het dier nu toch wat te aarzelen. Ze zette een klein pasje naar achter om vervolgens met haar ene poot dreigend op de grond te stampen. Kriss begon te grinniken en wierp wat van het voer richting het dier. Die met een kierend gepiep haar hoofdje scheef hield en nieuwsgierig op de lekkernijen af ging. Natuurlijk at het diertje ze gulzig op. En daarmee had ze de nieuwsgierigheid van het diertje gewekt. Ze keek weer op naar Kriss, haast hoopvol op nog een beetje voer. Maar in plaats dat Kriss nog wat voer haar kant op wierp, hield ze het zakje voor haar ondersteboven en liet de gehele inhoud op de grond vallen. Toen zette ze twee stappen achteruit, legde het zadel en de teugels naast zich neer en ging in kleermakerszit op de grond zitten wachten. Ze keek even om naar Master Kana, die nog zat toe te kijken.

Het rode dier zat duidelijk in twee strijd. Daar lag dat verrukkelijke voer zo voor het oprapen. Maar dat mens zat daar ook. Kriss negeerde het dier ondertussen expres en zat zacht neuriënd te frunniken aan een paar bloempjes in het gras, maar hield ondertussen een schuin oog op het diertje gericht. De nieuwsgierigheid won het toch van de schuchterheid. En ze zette enkele stappen naar Kriss toe, die direct met neuriën stopte en het dier even aankeek. Ze hield ook meteen stil en staarde Kriss peilend aan. Maar die ging weer verder met neuriën en frunniken alsof er geen vuiltje aan de hemel was te zien. Dat leek het diertje weer aan te moedigen want nu zette ze de laatste stappen om bij het voer te komen. Ze at het vlug op en keek zoekend over de vloer naar meer. De zoete geur was namelijk nog niet verdwenen. De zoete geur die ze nu rook kwam alleen niet van het voer. Dat kwam van een nieuwe lolly die Kriss zojuist te voorschijn gehaald had. Kriss die de lolly nu opeens omhoog hield bleef wachten tot de vogel op haar af zou komen. Half voorover gebogen zette het dier nog een stap dichter bij Kriss en kon de lolly bijna weg pakken. Kriss draaide zich opeens om en ging met haar rug naar het dier zitten. De vogel, die even was opgeschrokken van de plotselinge beweging staarde haar verbaasd aan. Waar was dat lekkere zoete voedsel gebleven? Kriss hield het nog steeds voor zich en het dier stapte voorzichtig op haar af. Ze verroerde geen vin toen de vogel zijn kop over haar schouder naar de lolly toe strekte. Het dier die volledig op de lolly gericht was had niet eens door dat Kriss heel rustig haar hand oprichtte. Het dier trok echter zijn hoofd even weg toen Kriss haar zachte hoofd veren aaide. Kriss liet haar hand en de lolly nog steeds opgericht en wachtte tot het dier weer naar de lolly toe zou strekken. Deze keer liet het dier haar aanrakingen wel toe en kon ze haar zacht strelen. “Dag Maddox. Ben je daar eindelijk?” sprak Kriss zacht en sussend. Ze liet de lolly ondertussen langzaam zakken en pakte met haar andere hand de teugels. En net toen het dier naar de lolly hapte bracht ze de teugels in. Het dier stond tevreden op de lolly te sabelen terwijl Kriss haar zacht aaide en het hoofdstel beter om haar hoofd heen gespte. Ze bleef het dier nog even aaien, om haar vertrouwen nog meer te winnen, voor ze overeind kwam. “Goed zo wijfie, erg braaf,” en ze streelde haar prachtige rode veren van het dier die zachte kiertjes van genot maakte. Ze keek met een brede glimlach om naar Master Kana “Zo ongeveer?”


[Sorry voor de laatheid  ]

Kriss bracht het er prima vanaf, de rode chocobo, helemaal verlekkert op het voer dat Kriss eerder op de grond had gelegd en ze negeerde het dier zodat het sowieso dichter kon komen om een poging te wagen wat eten te grijpen. Even leek het omdat het meisje zo dicht kwam, dat het rode geverderde rijdier weer afstand ging nemen maar nee, Kriss haalde een lolly tevoorschijn en ze draaide zich om zodat de Chocobo het over haar schouder moest nemen, het ging allemaal heel rustig en bedaard. “Dag Maddox. Ben je daar eindelijk?” sprak Kriss zacht en sussend. Uiteindelijk had ze het dier gezadelt en Kana wandelde richting het duo toe. “Proficiat Kriss, dit heb je uitstekend gedaan, je was rustig, je straalde ook rust uit waardoor het dier uiteindelijk naar je toe kwam en vooral ook goed gevonden van die lolly, je hebt goed geluisterd naar wat ik heb gezegd. Nu, je puntentotaal komt op een A, dus je bent geslaagd. Ik ga Maddox naar haar stal brengen en dan kom je morgen terug voor je rijles. Nog een prettige dag en een veilige reis terug.” Zei hij al zwaaiend terwijl hij Maddox naar haar stal bracht en een naamplaatje maakte voor het rode dier. Dit was een goede les geweest dat zeker.

Reward:

(Nieuw topic: https://staracademy.forumtwilight.com/t6016-gym-learn-how-to-steer-kriss#189652 )