Miss Eres ...
 PROFILE Real Name : Linima Posts : 3443 Points : 83 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Licht en DuisternisKlas: Partner: I remember the sun, always warm on my back. Somehow, it feels colder now.
 |  Onderwerp: When the past prevents you to live in the future | Master Kuran  wo jun 26 2013, 12:28 | |
| Het was in ieder geval mooi weer. Dat was een gedachte die Eres al een beetje opbeurde. Het was vroeg in de middag, maar weekend. Vandaag zouden er geen lessen plaatsvinden. Elune had gezegd dat ze naar Aageth wilde gaan om te vragen of hij buiten wilde komen spelen. Eres had geen zin gehad om alleen op de leraren etage te blijven en was zelf ook naar buiten gegaan. Ze was al wezen wandelen in het bos. Ze had haar viool meegenomen en op een afgelegen plek een stukje geoefend. Dat deed ze soms als ze bezig was met iets nieuws en niet wilde dat mensen hoorde dat ze zoveel fouten maakte in het nieuwe stuk. Het was niet iets om je voor te schamen, dat wist ze heel goed. Niemand kon meteen de eerste keer alles foutloos. Maar het voelde altijd prettiger als Eres wist dat ze alleen was wanneer ze aan het oefenen was op iets nieuws of iets moeilijks. Inmiddels was ze terug van die wandeling, en omdat het nog echt geen zin had terug te gaan naar de etage was ze doorgelopen naar de kassen om daar nog even van het mooie weer te kunnen genieten. Daar zat ze nu dan, te midden van de meest uiteenlopende exotische planten en bloemen. Sommige met overweldigende geuren, andere compleet geurloos. Ze had haar viool en de strijkstok op schoot gelegd en had haar ogen gesloten om nog beter de zon te kunnen voelen die door het glas van het raam van de kassen naar binnen scheen. Ze dacht aan gisteren. Toen ze Elune naar bed had gebracht was er iets vreemds gebeurd. Ze had haar dochter ingestopt en een nachtkus gegeven en toen was er een schok door haar heen gegaan. Gevolgd door een visioen. Tenminste, Eres dacht dat het een visioen was. Het had haar het beeld getoond van een prachtig huis op Cassia. Een grote villa met een mooie tuin erbij. Maar het stond er treurig bij in de sneeuw. En hoewel Eres zich niet kon herinneren ooit in dat huis te zijn geweest, voelde het akelig bekend. Eres had snel Elune's kamer verlaten en was sindsdien een beetje van de kaart. Ze merkte niet eens dat iemand anders de kassen had betreden.
(Sorry dat je zo lang moest wachten. Maar hier is het beloofde topic) |
|
