Savador?

Deshas was vanuit de Toren direct naar het kantoor van Savador gegaan. Hij was laat wakker geworden en hoopte dat Savador al in zijn kantoor was. Pas toen Deshas voor de deur stond merkte hij dat hij zijn nachtkleding nog aan had. Het zwarte shirt met korte mouwen en de zwarte joggingbroek. Na zijn gesprek met Zalas had hij zo gauw moglijk met hem naar Savador gewild dat hij nog niet eens de moeite had gedaan zich om te kleden. Deshas klopte ter beleefdheid wel eerst op de deur voor het geval Savador ergens mee bezig was waarbij hij liever niet ruw onderbroken zou worden.

Savador draaide zich nog een keer om. Aangezien hij weer gewoon lessen gaf in zijn lokaal, had hij zijn bed weer verplaatst naar zijn kantoor. Het was er ook pikdonker; de gordijnen had hij dichtgeschoven en het verduisterende effect nog eens versterkt met een duistere spreuk. Het zou een zonnige dag worden, dat was al te merken toen hij en Deshas vroeg in de ochtend afscheid van elkaar namen, en hij wilde iedere kleine zonnestraal uit zijn kantoor verbannen. Hij mompelde geïrriteerd iets in het Shadraans toen hij uit zijn slaap werd gehaald door geklop op de deur. Hij wilde eerst besluiten te blijven liggen en te wachten tot de persoon voor zijn kantoor zou opdonderen. Zoals hij zich had voorgenomen, wilde hij zijn gezondheid voor laten gaan. Toch kon hij mensen die aanklopten niet zomaar laten staan. Als ze kwamen, kwamen ze bijna altijd met een reden. Zacht vloekend stapte Savador zijn bed uit en trok een witte ochtendjas aan. Eronder droeg hij een zwart shirt wat overduidelijk een paar maten te groot voor hem was, aangezien de v-hals een groot stuk van zijn bleke borst ontblootte. Eén mouw was van zijn schouders gezakt waardoor hij er nog vunziger uitzag. Zijn voddige zwarte broek maakte er het beeld niet fitter op. Hij slofte naar de deur en trok die met een ruk open. 'Wat moet je!' beet hij zijn rustverstoorder snauwend toe. Pas toen hij zag dat het Deshas was, kalmeerde hij en maakte zijn bokkige gezichtsuitdrukking plaats voor een kleine grijns. 'Kom binnen,' zei hij verwelkomend terwijl hij de deur voor Deshas openhield. Zijn toon klonk opeens een stuk vriendelijker. Savador kwam hem achterna en zeeg kalm op zijn bed neer. Hij wreef met zijn knokkels de slaap uit zijn ogen. Ondanks dat hij toch wel goed uitgerust was, zou je wallen kunnen zien als hij de donkerpaarse strepen onder en op zijn oogleden niet had.

Zalas kwam kalm achter Deshas aangelopen. Onderweg had Asb'el zich bij hem gevoegd en lag nu weer rond zijn schouders. Toen Zalas kwam aanlopen zag hij dat Savador de deur al had open gedaan en hij en Deshas al binnen waren. Hij bleef in de deuropening staan en klopte er even op om zijn aanwezigheid te laten merken. Zijn amberkleurige ogen gingen even naar Deshas. ''Deshas, je loopt weer eens in zeven sloten tegelijk. Waarom al die haast?'' vroeg hij droog. Hij knikte Savador even toe ter begroeting.

Deshas keek Savador even aan toen die de deur open deed. Zo te zien kwam die ook net zijn bed uit. Hij liep er al net zo erg bij als Deshas zelf al waren zijn kleren hem wel in de goede maat. ''Sorry dat ik degene ben die je wakker moet maken Savador. Ik had zelf liever ook nog een paar uur doorgeslapen. Maar de situatie wou dat Zalas me vroegtijdig kwam wekken'' zei Deshas tegen hem. Hij liep voor Savador uit en ging op de rand van het bureau zitten. ''Zalas was sneller dan ik had gedacht. Hij had al snel door dat wij vannacht over hem gepraat hebben'' zei Deshas maar staakte daarna zijn woorden toen er geklopt werd op de deur. Hij keek op en zag Zalas daar staan. ''Zoals ik je in Dorchadas al zei, er is veel te doen en weinig tijd'' zei hij kalm tegen hem. Daarna maakte hij een klein gebaar dat hij kon gaan zitten. Deshas richtte zich weer op Savador. ''Hoe dan ook, Zalas is bereid zijn kennis over de spreuk die wij bepraat hebben met je te delen. Zijn enige voorwaarde was dat hij wil zien of het mogelijk voor je is zo'n spreuk te leren'' eindigde Deshas.

Savador kroop over het bed naar de andere rand zodat hij als het ware voor Deshas' neus zat. Hij fatsoeneerde zijn haar wat terwijl hij naar zijn woorden luisterde, al hing dat er net zo sluik en dof bij als anders. 'Dat is niet erg,' nam hij Deshas' verontschuldiging meteen weg. 'Ik had er op gehoopt snel reactie te krijgen en hiervoor wil ik wel wakker gemaakt worden.' Savador wilde net vragen op welke manier Zalas erachter was gekomen dat hij het onderwerp van hun gesprek was geweest, toen er opnieuw op de deur werd geklopt. Hij draaide zich half om en zag hem vanover zijn schouder in eigen persoon in de deuropening staan. Zijn slangachtige ogen richtten zich op Deshas toen hij verder tot hem sprak en even later schoten ze weer in Zalas' richting. 'Hoe wil je daar achterkomen, als ik vragen mag?' vroeg Savador Zalas kalm. Hij had er zelf de laatste nacht over getwijfeld, maar wist dat hij ergens een aanleg had voor dingen te leren waarvan hij in eerste instantie ook had gedacht dat het helemaal niets zou worden.

Zalas liep kalm naar een stoel die voor het bureau stond en trok die meer naar Savador en Deshas toe waarna Zalas erop ging zitten. ''Staat u mij toe dat uit te leggen'' zei hij rustig. ''Veel is er niet voor nodig. Ik moet weten welke hoeveelheid aan kracht u bezit. Voor een spreuk als reeds genoemd is veel kracht nodig van een krachtige magiër'' legde Zalas kalm uit. ''Dus als ik dat zou mogen testen kan ik vast leggen of u geschikt bent voor deze spreuk of niet. Volgens Deshas zou het mogelijk zijn maar ik wil graag zekerheid'' zei Zalas even rustig als de toon waarmee hij was begonnen.

Savador liet de deur van zijn kantoor met een klein gebaar van zijn hand dichtknallen zonder zijn blik van Zalas af te wenden. Daarna ontstak hij hier en daar op afstand een aantal kaarsen om toch wat licht in de muffe donkere kamer te creëren. Hij trok lichtelijk een wenkbrauw op zodra Zalas was uitgesproken. 'Test me zoveel je wilt. Ik kan je verzekeren dat ik niet zomaar als opvolger ben aangewezen,' antwoordde hij kalm, maar op een wat verontwaardigde manier. Savador trok Saethion van het bed vandaan toen de slang nieuwsgierig op Zalas en Asb'el afgleed en legde zijn flinke lijf over zijn schoot.

De verontwaardigde toon van Savador was Zalas niet ontgaan. ''Begrijp me goed het is niet bedoeld als belediging. Ik weet ook wel dat u niet zomaar de eerste de beste magiër bent als u de opvolger van Deshas bent. Ik heb alleen al vaak mensen hieraan onderdoor zijn gaan omdat ze gewoon niet genoeg wilskracht of magische kracht hadden om dit te beheersen. Ik ben voorzichtig, meer niet'' zei hij. Toen Zalas opstond voelde Asb'el aan wat zijn meester wou. Hij gleed van zijn schouders af richting Savador. Hij wikkelde zich om Savadors schouders en keek hem strak en haast hypnotiserend aan. In zijn ogen weerspiegelt allemaal tekens, alsof hij dat uit Savadors ogen af las. Daarna gleed hij terug naar Zalas en siste zacht iets in zijn oor. ''Laat zien'' beval Zalas zacht. Hij bracht zijn hand naar de kop van de slang die hem daarna in zijn handpalm beet. Even waren in Zalas' ogen dezelfde tekens te zien als kort geleden in die van Asb'el. Zalas sloot zijn ogen even om alle nieuw verkregen informatie tot zich te laten komen. Daarna richtte zijn amberkleurige blik zich op Deshas. ''Je had gelijk, zoals altijd. Hij kan die spreuk makkelijk hebben'' zei hij tegen hem.

Deshas bleef zwijgend naar het gesprek luisteren. Hij zou zich hier niet mee bemoeien. Toch bleef hij wel gespannen toekijken toen Zalas Savador testte. Hij verwachtte niet anders dan een goed resultaat maar toch...
Deshas kon een lichte grijns niet onderdrukken toen hij Zalas' woorden hoorde. ''Daar had ik geen test voor nodig'' zei hij tegen Zalas. Toen bedacht Deshas zich iets. ''Weet je wat ik me wel afvraag Zalas. Hoe wist je dat Savador en ik over je hadden gepraat vannacht. Hoe wist je uberhaupt dat wij het waren?'' vroeg hij met lichtelijke nieuwsgierigheid.

Savador liet zich geheid doen toen Asb'el zich om zijn schouders wikkelde. Hij bleef onbeweeglijk zitten toen de slang hem met een strakke, haast hypnotiserende blik bleef aanstaren. Hij liet de slang beredeneren, althans - daar leek het op. Pas toen Savador de tekens in de strenge slangenogen zag, begreep hij dat het deel uitmaakte van de test. Hij scheurde zijn blik pas van Asb'el los toen hij weer terug naar zijn eigenaar gleed. Zwijgend keek hij toe hoe de slang de informatie naar Zalas overdroeg. Zijn mondhoeken krulden om tot een voldane glimlach toen hij Zalas' uiteindelijke conclusie hoorde. Waarom had hij een moment getwijfeld over zijn eigen kennis? Savador leunde tevreden tegen zijn kussen aan. Hij richtte zijn blik fronsend op Zalas nadat Deshas hem de vraag stelde die hem sinds vannacht al geteisterd had. Dat wilde hij ook dolgraag weten.

Zalas keek Deshas een moment aan na zijn vraag. ''Haar'' zei hij daarna simpel. Het jouwe wel te verstaan. Asb'el vond het op het grasveld een paar uur nadat jullie vertrokken waren. Ik hoefde alleen maar het DNA te checken'' zei hij tegen hem. ''Toen ik erachter kwam dat hij bij jou hoorde ben ik gaan zoeken naar de plaatsen waar je gestaan had. Daarmee ontdekte ik dat er nog iemand bij je stond van ongeveer zelfde lengte en bouw. Ook vond ik de platgedrukte grassprieten waar een kledingstuk had gelegen en waar niet veel verderop twee lichamen in had gras hadden gelegen. Het was niet moeilijk om alle puzzelstukjes in elkaar te passen. Maar mijn grootste bron aan informatie was jij. Toen ik deze ochtend tegen je zei dat ik wist dat jij en Savador daar vannacht waren was dat deels bluf. Ik had een theorie, maar te weinig bewijs. Toen jij toegaf bevestigde dat mijn theorie'' zei Zalas eenvoudig.

Deshas luisterde naar Zalas' uitleg. Nu hij het zo vertelde klonk het hem allemaal heel logisch in de oren. ''Ik ben dus weer in een van die trucjes van jou getrapt'' zei hij na afloop van Zalas' uitleg. Natuurlijk was het bluf, dat Deshas dat niet door had gehad. Hij had naar harde bewijzen moeten vragen en niet meteen toegeven. Dat leerde hem weer iets voor de volgende keer. ''Ik moet toegeven. Dat is slim. Maar dat leert mij wel weer om de volgende keer mijn sporen beter uit te wissen'' zei Deshas grijnzend.

Savador bleef fronsend naar Zalas' uitleg luisteren terwijl hij Saethion over zijn kop streek. Hij moest ook toegeven dat het vrij slim van hem was geweest. 'En de mijne,' mompelde hij zacht achter Deshas' woorden aan. Hij bleef nog een poos nadenkend voor zich uitstaren. Toen stond hij op en pakte uit een kast in het kantoor Shadraanse wijn en drie glazen. 'Omdat er minstens twee van ons net ontwaakt en nog niet helemaal wakker zijn,' zei hij grijnzend terwijl hij de gevulde glazen uitdeelde. Hij zeeg weer neer op het bed met het glas hoog opgeheven in een hand. Alsof hij van een edele familie afstamde. 'Zullen we dan gelijk maar beginnen?' stelde Savador kalm voor. Hij probeerde het zo min mogelijk opdringerig te laten klinken, maar in feite stond hij te popelen om een nieuwe spreuk aan zijn kennis te voegen.

Zalas hoorde Savadors mompelende woorden. ''Weet u, slangen zijn echt ongelofelijke wezens. Ze kunnen dingen ontdekken waar het menselijk oog, hoe goed getraind ook, overheen kijkt. Als je ze maar leert waarnaar ze moeten zoeken'' zei hij tegen hem. Ondertussen streek zachtjes over Asb'els lijf heen. ''Ze kunnen meer zijn dan huisdieren en vrienden. Ik heb het meeste te danken aan Asb'el. Zonder hem had ik die haar van Deshas niet gevonden'' vervolgde Zalas zacht. Een korte grijns verscheen ook rond zijn lippen toen Savador de wijnglazen aanreikte. ''Ik vrees dat ik die oorzaak ben. Maar dit was iets wat ik gelieve niet wou laten wachten'' verontschuldigde hij zich. Hij hief zijn glas ook even op en nam toen een slok wijn. Het was al een flinke tijd geleden dat hij wijn had gedronken. Tot voor kort had hij in een minderjarig lichaam gezeten en die werden tegenwoordig niet zo snel meer wijn verkocht. ''Is dat iets besmettelijks of is dat gewoon iets tussen legendarische magican en opvolger? Die haast bedoel ik'' vroeg hij met een lichte grijns. Ondanks dat stond Zalas wel op en zette zijn glas neer. Hij keek even naar Deshas. ''Het leek me verstandig met een demonstratie te beginnen, maar ik wil liever niemand hier om het leven brengen. Kun jij iets van voorzorgsmaatregelen treffen of iets dergelijks?'' vroeg hij.

Deshas nam een diepe teug uit zijn glas wijn toen Savador die aanreikte. ''Wijze woorden Zalas'' zei hij grijnzend maar hij had wel gelijk. Slangen waren inderdaad ongelofelijke wezens. Ze hadden zoveel kwaliteiten die aan de mens ontbrak dat Deshas ze tot superieure wezens beschouwde. Hij keek even vragend op toen hij Zalas' vraag hoorde. Maar toen hij zijn eigen vraag verder vertelde verscheen er een lichte glimlach. Hij dronk zijn glas leeg en stond op toen Zalas dat ook deed. ''Ik weet wel iets'' zei hij. Uit de schaduwen creëerde hij schaduw wezens. Rode priemende ogen keken naar het gezelschap. ''Blijf'' beval hij dreigend. Daarna knipte hij even in zijn vingers en hield twee rode schijfjes in zijn handpalm. Hij gaf er eentje aan Savador. ''Onder je tong houden'' luidde zijn kalme instructies. ''Ga je gang'' zei hij tegen Zalas waarna hij zijn eigen rode schijfje onder zijn tong deed. Zwijgend keek hij daarna toe.

Zalas trok een wenkbrauw op toen Deshas met de rode schijfjes aan kwam zetten. ''Interesant'' mompelde hij geluidloos en met kleine bewegingen van zijn lippen. Asb'el was van zijn schouders gegleden. Voor de slang was Zalas niet bang dat hij zou sterven. Asb'el had na al die jaren omgang met Zalas een imuunsysteem ervoor ontwikkeld. Zalas haalde zijn vlecht los en met kalme strijken haalde hij de vlecht uit. De witte lokken gooide hij over zijn schouders zodat ze op zijn rug hingen. Meteen kwam er iets van ontwaken. De lokken begonnen te bewegen alsof het slangen waren. De punten vormde zich om tot witte mist. Die kroop langzaam verder omhoog tot het driekwart van Zalas' haar had bedekt. Ze gingen met een grote bocht om Asb'el heen. De witte mist gleed langs Deshas' gezicht maar deisde terug voor het schijfje wat hij in zijn mond had. Hetzelfde geldde voor Savador. Maar toen de mist aankwam bij het schaduwwezen en de aanwezigheid van een rood schijfje niet merkte ging de mist via zijn mond en neus naar binnen alsof er fluisterend diep werd ingeademend. Een paar tellen later kwam de mist weer naar buiten met het geluid van een diepe fluisterende zucht. Het schaduwwezen viel dood neer op de grond. De mist had hem zijn laatste adem laten uitblazen, letterlijk. Zalas greep met een hand al zijn haar weer bijeen alsof hij het als een staart wou samenbinden. De mist keerde direct terug naar de bron waar het vandaan kwamToen alles weer terug was ging er even een witte gloed over Zalas heen. Daarna zag zijn haar er weer gewoon uit als dat van iedereen ander. Zonder de lokken los te laten bond Zalas het weer bij elkaar in een losse vlecht over zijn schouder.

(Een beetje dit idee: https://www.youtube.com/watch?v=tCXqHd4Bhwg&feature=related )

Savador hoorde Zalas' woorden en keek nadenkend toe hoe hij Asb'el daarna over zijn lijf streek. Er was een brede grijns op zijn gezicht verschenen. Dat hoefde ze hem niet meer te vertellen. In feite begreep hij slangen zelfs beter dan mensen. Het had ervoor gezorgd dat hij een onverwoestbaar respect voor deze dieren had opgebouwd. Savador nam het kleine rode schijfje aan dat Deshas hem gaf en bekeek het even voor hij zijn instructies opvolgde. Dit spul had hij al eens eerder bekeken, maar niet uitgetest. Hij legde het onder zijn tong en hield Saethions kop stevig tegen zijn borst gedrukt toen de slang hevig begon te sissen. Zijn agressieve houding werd veroorzaakt door Zalas' haar, dat hij uit de vlecht had gehaald en dat nu als een spookachtige witte mist door de kamer zweefde. Savador stond op het punt achteruit te deinzen toen de mist zijn richting opkwam. Hij volgde de witte slierten met zijn ogen toen ze een andere wending namen en via de neus en mond van Deshas' gecreërde schaduwwezen binnendrongen. Hij keek met een ernstig gezicht toe hoe het leven als het ware uit het wezen gezogen werd. Savador richtte zijn peinzende blik op Zalas toen hij de mist weer naar hem terug liet keren en zijn haar weer in een vlecht bond. 'Heftig,' mompelde hij haast onhoorbaar. Dat was niet zomaar een spreuk geweest. Eerder eentje die onder de fatale spreuken viel. Dat nam echter niet weg dat hij het niet wilde leren. In tegendeel juist. 'Nu ik dit gezien heb voel ik me niet compleet als dit niet gauw in mijn macht komt,' zei Savador grijnzend terwijl hij nonchalant een kleine slok van zijn wijn nam.

Deshas floot zachtjes tussen zijn tanden door. Hij kende deze spreuk al maar toch was het een hele beleving om hem mee te maken. Hij had zelf geen spier vertrokken toen de mist voor hem langs ging. Maar zodra Zalas klaar was geweest met zijn spreuk had er in Deshas'ogen een scherpe blik gelegen. Hij stond op en liep op Zalas af, zijn ogen gleden onderzoekend over hem heen. Hij pakte hem met twee vingers bij zijn kin vast en bekeek beide kanten van zijn gezicht. ''Je bent jonger. Niet veel, een paar uur. En dag of twee wellicht. Maar jonger'' zei hij ineens. Hij liet Zalas wat ruw weer los en keek hem aan. ''Die witte gloed over je lichaam nietwaar?'' vroeg hij. Hij liep weer naar het bureau waar zijn glas stond en zette die aan zijn lippen. Zalas bleef hem verbazen, maar de rede dat hij zijn rug naar hem had gekeerd was vanwege zijn zorgelijke blik in zijn ogen. Savador had het misschien wel kunnen zien als hij erop zou letten.

''Een spreuk als dit kan lang duren. Ikzelf heb hier twee jaar over gedaan eer ik dit niveau heb bereikt. Maar dat is meer omdat ik nieuwe dingen blijf ontdekken hoe het beter kan, en ik ben nog niet klaar met perfectioneren. Bij u zal het vermoeddelijk minder lang duren omdat u het niet zelf hoeft uit te zoeken'' zei Zalas kalm op Savadors woorden. Zijn blik richtte zich strak op Deshas toen die op hem af kwam lopen. Hij bleef hem strak in zijn ogen aankijken. Hij was niet de enige met nieuwe trucjes of geheimen. Hij zag het in Deshas ogen en voelde groeiende nieuwsgierigheid. Toen Deshas met de conclusie kwam dat hij jonger was ontkende Zalas dit niet. ''Je bent scherper dan ik dacht Deshas. Inderdaad ik ben jonger momenteel dan toen ik met de spreuk begon daarnet. Ik heb niet stilgezeten de afgelopen jaren. En een van mijn nieuwe verbeteringen is inderdaad dat ik de levensenergie die ik uit mijn slachtoffers haal om kan zetten naar mezelf. Dit is echter een keuze, ik kan er ook voor kiezen het niet te doen'' legde Zalas uit. Daarna ging zijn blik weer naar Savador. ''Zullen we dan maar eens beginnen'' vroeg hij. Hij ging zelf in lotushouding op de grond zitten en nodigde Savador met een zwijgend gebaar uit hetzelfde te doen.

Savador liet Saethions kop los. De slang schudde zich als vanzelf al los uit zijn strakke greep en siste verontwaardigd, om hem duidelijk te maken dat hij dan wel zijn eigenaar mocht zijn, maar dat er alles behalve ruw met hem werd omgegaan. Zelf negeerde Savador het echter, want zijn blik was als vastgepind op Zalas toen Deshas op hem af was gestapt en hem bekeken had. Zijn plotselinge conclusie had hem wat verbaasd. Er was nauwelijks iets aan te zien. Toch scheen Deshas gelijk te hebben, want Zalas leek er inderdaad jonger uit te zien. Zijn ogen bleven Deshas even volgen toen hij Zalas weer los had gelaten en nu naar het bureau liep. De zorgelijke blik was hem niet ontgaan. Savador keek Zalas weer aan toen hij hem voorstelde te beginnen. Hij stond loom op, zijn blik nog steeds op Zalas gevestigd. Hij staarde hem zo bedenkelijk aan dat het bijna dromerig te noemen was. Zwijgend sloeg hij de zomen van zijn lange ochtendjas achter zijn benen en zeeg in dezelfde lotushouding op de grond voor Zalas neer.

Zalas wachtte kalm tot Savador ook zat voordat hij begon. ''Ik zal maar beginnen bij het begin. Ik weet niet hoeveel aanleg u ervoor zult hebben maar dat zien we waarschijnlijk metter tijd wel'' begon hij. ''De naam van deze spreuk is trouwens Machihair het is oud-Shadraans en vrij vertaalt zou het iets als levenszucht betekenen. De woorden die bij Machihair horen zijn: Egil Saga. Ik ga niet direct beginnen met de spreuk al is het wel verstandig als u hem wel leert hem goed uit te spreken. Het belangrijkste basiselement bij Machihair magie is uw ademhaling. Het klinkt gek maar enkel als u rustig, ontspannen, zo'n laat-maar-waaien-houding hebt is het mogelijk deze spreuk te beheersen. Anders zal hij u van binnenuit vernietigen. Vandaar dat ik graag zou beginnen met een ademhalingsoefening en tevens kalmeeringsoefening. U ademd vier tellen in, houd dat viet tellen vast, ademd vier tellen uit en houd dat vier tellen vast. En dan weer van voor af aan. Elk spiertje in uw lichaam moet ontspannen zijn'' zei Zalas.

Savador luisterde aandachtig naar Zalas' uitleg. Zijn gezicht betrok echter zodra hij hoorde waar ze mee zouden beginnen. Er was een diepe frons in zijn voorhoofd verschenen; hier werd hij niet vrolijk van. Hij had gelijk aan de slag willen gaan in plaats van een beetje in en uit te blazen. Het nam voor hem direct ook de mogelijkheid weg deze spreuk, eenmaal geleerd, te gebruiken wanneer hij woedend was. Dan kon hij onmogelijk uit zichzelf kalmeren tot hij compleet was uitgeraasd. Maar hij moest zijn enthousiasme nu niet laten verliezen door een naar zijn doen onzinnige oefening om mee te starten. Het was vast niet voor niets en wie weet kon het nog eens in zijn voordeel werken. Savador ging met zijn rug recht zitten en deed een poging zich te ontspannen. Klamme samentrekkingen van spieren en pezen probeerde hij zo goed mogelijk te verbannen. Zijn gedachtes maakte hij ook leeg, want hij kon moeilijk ontspannen zijn met een hoofd vol afleidende gedachten. Daarna zoog hij zijn longen vol met verse lucht, dat hij vier tellen later weer liet ontsnappen. Dat herhaalde hij nog een aantal keer voor hij zich weer tot Zalas richtte. 'Voldoende?' vroeg Savador wat ongeduldig. Hij nuttigde zijn tijd liever aan het leren van de spreuk zelf dan een paar ademhalingsoefeningen, of deze nu belangrijk deel uitmaakte van de spreuk of niet.

Deshas had zijn glas inmiddels leeg. Daarna stond hij op. Hij keek even naar Savador. ''Denk je dat je het verder alleen af kan met Zalas? Ik was graag gebleven maar ik moet terug naar de Toren. Ik heb daar nu eerst nog een aantal zaken af te handelen en ik loop nog steeds rond in dezelfde kleding waarmee ik mijn bed ben uit gesleurd omdat er iemand voor mijn deur stond'' zei hij. Hij wachtte eerst Savadors antwoord af voordat hij de benen zou nemen. Er zaten diepere betekenissen achter Deshas bedoelingen dat hij terug moest naar de Toren, maar die sprak hij liever niet uit waar Zalas bij was. Al wist hij dat Zalas er hoe dan ook toch wel achter zou komen. ''Als je hier klaar bent zou ik je wel graag even willen spreken in de Toren'' eindigde Deshas.

Zalas keek rustig toe hoe Savador de opdracht uitvoerde. In tegenstelling tot hem zat Zalas erbij alsof hij alle tijd had. Alsof hij nooit eens haast had. ''Zegt u het zelf maar. Bent u volledig ontspannen?'' vroeg Zalas op Savadors ongeduldige vraag of het zo voldoende was. Hij keek even om naar Deshas toen hij zijn stem hoorde. Zijn ogen vernauwde zich een beetje. ''Deshas, als je gaat. Dan wens ik je een veilige en voorspoedige reis'' zei hij tegen zijn oude vriend terwijl hij zijn blik voor op de grond richtte. Hij zweeg verder. Deshas zou wel begrijpen waar hij het over had, tenminste als Zalas'gelijk had en zijn vermoedens klopte.

'Ja,' antwoordde Savador ongeduldig op Zalas' vraag zonder echt na te gaan of hij inderdaad al voldoende ontspannen was. 'Als we dan nu verder kunnen gaan met de spreuk? Dit is het niet waard om door gewekt te worden. Pure tijdverspilling,' uitte hij zijn gedachten nors over de ademhalingsoefeningen. Savador scheurde zijn geïrriteerde blik van Zalas' ogen los en richtte zich tot Deshas wanneer hij tot hem sprak. 'Als het hier een beetje opschiet, zal het vast wel lukken,' antwoordde hij met als een nog extra verduidelijkt doel dat hij de oefeningen wilde overslaan en nu direct verder wilde gaan met de spreuk. 'Zodra ik hier klaar ben, kom ik richting Dorchadas.' Savador eindigde zijn zin met een haast onopmerkbare maar vastberaden knik.

(Even eten)

PROFILE MAGICIAN

» I want to have it || Savador
» Write me Up - Savador, Reá
» A new one has come {Savador}
» Savador!!!
» Say hello! [+Savador]

Savador?

Savador?

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen