Eres wierp nog een snelle blik in haar tas om te controleren of ze alles had meegenomen voor die dag. Geld, eten voor tijdens de picknick, ehbo tas voor het geval dat er iets mis mocht gaan. Ze ritste de tas weer dicht. Het zag er naar uit dat ze alles bij zich had wat ze vandaag mogelijk nodig had kunnen hebben. Achter haar stond de shuttle klaar om te kunnen vertrekken en elk moment konden de leerlingen op het platform verschijnen. Ze hoopte alleen wel dat iedereen op tijd was want ze hadden een strak tijdschema als ze alles wilde doen wat er voor vandaag op de planning stond. Eren borg haar horloge op in haar tas. Ze moest niet zo gestrest doen. Deze trip was bedoeld om juist eens goed te kunnen ontspannen en de hectische schoolsfeer los te laten. Dat en natuurlijk elkaar als mentorklas beter leren kennen.

De weg naar de lucht planeet had niet zo lang geduurd als Eres in eerste instantie had gedacht. Nu ze uit het raam keek kon ze de windvlaktes waar ze straks naartoe zouden gaan al zien liggen. Ze konden niet op de vlaktes landen aangezien het gebied beschermd was, maar heel ver lopen was het niet had de gids verteld waar Eres contact mee had gezocht en die hen op de vlaktes zou begeleiden. De shuttle was ondertussen aan de landingsprocedure begonnen. Zodra het ding bijna helemaal stilstond maakte Eres haar riem los en ging staan. 'Mag ik heel even jullie aandacht. We zijn nu bijna geland op Puffoon. Eenmaal buiten staat er een gids ons op te wachten om ons naar de vlaktes te brengen. Daar krijgen jullie de opdrachten uitgelegd voor het ochtend programma. Je hebt de hele ochtend om eraan te werken, dus geen paniek en geniet van het landschap,' legde Eres uit. Niet veel later daarna landde de shuttle en gingen de deuren weer open. Buiten stond een sterke wind die in dit gebied van Puffoon vrijwel nooit ging liggen. Eres zag de gids haar al enthousiast toewuiven toen ze uitstapte. Ze liep op de man af en wachtte tot de rest van de groep er ook was.

(Dit is het eerste deel van het klassenuitje. Voor het tweede wordt een nieuw topic op Razen aangemaakt. Deze leerlingen hebben zich opgegeven:

- Owen
- Earia
- Roakes
- Mo
- Daenerys

Mocht je nou niet kunnen posten om één of andere reden, dan is dat helemaal niet erg. Maar ik ga wel verder met de rest. Je kunt altijd weer bijspringen)

Eerlijk gezegd keek Roakes er best naar uit, naar het klassenuitje met haar mentor Miss Eres. Dat was niet echt iets voor Roakes, uitkijken naar dingen met leerkrachten maar ze mocht het niet ontkennen: een dag vol muziek zag ze echt wel zitten, en daarna naar haar thuisplaneet Razen, plus muziek, dat was gewoon een perfecte dag voor haar.
Snel koos ze haar kleren: een jeansshort en een felgekleurd oranje topje, waar een dunne leren ketting met een klein zilveren muzieknootje aan bungelde. Ze nam haar zwarte schoudertasje met wat water en een snack en natuurlijk haar gitaarkoffer, die mocht ze zeker niet vergeten vandaag. Die was immers waar haar dag om draaide.
Op haar gemak stapte ze naar het lanceringsplatform waar Miss Eres had gezegd dat ze moesten komen, omdat ze eerst naar Puffoon gingen. 'Good mornin', miss,' zei Roakes opgewekt tegen haar mentor die aan de shuttle stond. Ze wachtte tot ze in de shuttle mocht, en toen ze eindelijk erin mochten, was ze een van de eerste in de shuttle.
De rit verliep vrij goed. Roakes hield zich niet echt bezig met iets, dus zij verveelde zich wel enorm hard. Het was ook een opluchting toen ze Miss Eres iets hoorde zeggen. 'Mag ik heel even jullie aandacht. We zijn nu bijna geland op Puffoon. Eenmaal buiten staat er een gids ons op te wachten om ons naar de vlaktes te brengen. Daar krijgen jullie de opdrachten uitgelegd voor het ochtend programma. Je hebt de hele ochtend om eraan te werken, dus geen paniek en geniet van het landschap.' Ze zuchtte opgelucht. Ze was het lange vliegen wat beu geworden.
Eindelijk hield de shuttle halt op Puffoon. Roakes sleepte haar gitaar van onder haar stoeltje en verliet de shuttle. Meteen als ze buiten was, deed een frisse, stevige wind haar zwarte haar opwaaien. Ze draaide haar haar maar beter in een dotje, het irriteerde haar nu al. Net zoals de kou door de wind van Puffoon haar irriteerde. Ze hoopte dat het hier snel voorbij was, ze wou liever naar Razen.
Roakes liet een duidelijk geïrriteerde zucht ontsnappen terwijl ze Eres slenterend volgde naar de gids die enthousiast stond te wuiven. Hoe kon hij zo enthousiast zijn in deze kou? Ongeduldig wachtte Roakes tot ze zouden beginnen met wat Miss Eres had gepland, want lang stilstaan in de frisse wind ging haar humeur alleszins niet verbeteren.

\Niet zo lang, maar ik wou het snel afmaken voor ik het weer ging uitstellen\

De gids begroette haar met het optimisme en enthousiasme waarmee Eres hem een paar dagen geleden had leren kennen toen ze de trip van vandaag ging regelen. Hij heette haar hartelijk welkom op Puffoon en garandeerde haar dat hij zijn bijdrage zou leveren om het een succesvolle dag te maken. Terwijl de man met groot enthousiasme Eres' arm op en neer pompte bij hun weerzien kwamen alle leerlingen de shuttle uit geslenterd. De stemmingen waren verdeeld, sommige opgewekt, anderen wat minder blij. Eres hoopte maar dat het kwam door de koude wind die zijn ijzige adem over Puffoon joeg. Deze trip was immers ook bedoeld om samen wat lol te hebben als mentorklas. Toen vrijwel iedereen er was keerde Eres zich naar de leerlingen. 'We gaan zo een klein stukje lopen naar de wind vlaktes. De wind zal daar wat hoger de stroming van de lucht pakken dus hopelijk is het er iets minder fris,' gaf ze het, hopelijk, goede nieuws door aan de leerlingen. Daarna begon de gids te lopen. Eres liet alle leerlingen voor gaan en sloot zelf achteraan aan om er zeker van te zijn dat er niemand ontbrak.

De gids had gelijk. Op de vlaktes zelf viel de wind wel mee. Het was nog steeds frisjes, maar ja, dit bleef wel Puffoon. Je moest er vandaan komen wilde je van de kou geen last hebben. Op de vlakte zelf hielden ze weer halt en nam Eres wederom het woord. 'Goed. Straks mogen jullie de vlaktes gaan verkennen. Blijf wel een beetje in de buurt, ik wil niemand kwijtraken. Ik blijf hier om de picknick voor te bereiden. Jullie krijgen ook nog twee opdrachten mee. Door deze te doen kun je studiepunten verdienen waarmee je je geleerde spreuken krachtiger kunt maken. De opdrachten zijn niet verplicht, maar als je ze niet maakt verdien je er ook niks aan. Op Puffoon heb ik twee opdrachten voor jullie. Zoek hier op de vlaktes een ''natuurlijk muziek instrument. Een steen met gaten waar de wind doorheen blaast en een fluit mee improviseert. Een grot die de echo op het geluid van een didgeridoo laat lijken. Kijk en luister. Als je iets gevonden hebt dan roep je mij. Jullie tweede opdracht is simpeler. Luister naar de wind die over deze vlaktes raast. Hij speelt verschillende melodieën, elk met een eigen verhaal. Probeer te luisteren en dat verhaal te horen. Straks tijdens het eten kunnen jullie de verhalen die je gehoord hebt vertellen. Dan wens ik jullie deze ochtend graag veel plezier,' beëindigde Eres haar verhaal en gaf daarmee aan dat de studenten nu vrij waren om te gaan verkennen, of juist niet.

(Even een extra uitleg over de opdrachten:
Opdracht 1: Bedenk op een creatieve manier hoe je in de natuur een ''muziekinstrument'' tegen zou komen. In de post staan twee voorbeelden hiervan.
Opdracht 2: Kies een liedje uit en zoek de tekst ervan op. Vertel daarna in je post in verhaalvorm waar de tekst over gaat)