"Hmpf." Saturi liep door de gangen. Vandaag was een zware dag geweest. Hij was ingedeeld geweest bij 1 van de grootste druktemakers van de school..de hele les had deze wel gepraat, of commentaar gehad op de leraar. Respectloos. Dat vond Saturi ervan. Hij zou nooit zoiets doen. De mensen staan daar niet voor hunzelf..maar voor de leerlingen..zodat deze een goede baan zouden krijgen later. Hij haalde een kleine bidon van zijn middel, schroeft deze open en dronk eruit. Heerlijk...Sterke Shadraanse wiskey nou zo'n uitputtende dag..het verlichtte de geest. Hij deed deze weer om zijn middel. Hij wist dat alcohlische dranken verboden waren binnen de schoolmuren. Niet dat hij zich daar veel van aantrok. In zijn hutkoffer op zijn afdeling, die goed op slot was, zat zijn eigen privévoorraad. Hij glimachtte vaagjes bij die gedacte. Dat niemand op zijn afdeling deze nog ontdekt had..laat staan de leraren. Hij zuchte. Zijn houten samoeraisandalen maakten een tikkend geluid dat echode tegen de muren van de gang. Hij had een t-shirt aan met het kanji symbool voor vrede erop. Hij keek omhoog. Hij zou het eigenlijk met Datashi gaan? Waar zou de oude knar nu zijn..en wat zou deze nu doen? Zal hij al iemand anders an het trainen zijn? Of zal hij misschien nog op zoek zijn naar iemand? Misschien leeft hij zelfs al niet meer...zoveel vragen...ze weinig antwoorden Zijn gedachten dwaalde af. Zo erg, dat hij niet doorhad dat hij op het ount stond om tegen iemand aan te lopen. Echter, draaide deze zich om en sprong op hem af, precies op het moment dat Saturi nog een slokje wou nemen van zijn bidon. "Wat krijgen we-" Saturi verslikte zich bijna in zijn slok terwijl hij met de grond gelijk werd gemaakt. De oranje vloeistof die uit zijn bidon kwam, ging over zijn witte shirt heen. Een lelijke, stinkende oranje vlek achterlatend. Fijn..hij was eventjes met zijn gedachten afgedwaald, of hij was al besprongen door iemand..met een mes? Goed..hij wist dus dat hij altijd op zijn hoede moest zijn binen deze school. "Oi oi..." Hij keek naar het meisje, en daarna naar de vlek op zijn shirt. "You made me spill a good drink.." Hij keek toen naar het mes in haar handen. "Het is niet eens zo heel scherp, dus probeer het maar niet." Hij keek naar het meisje. "Je weet trouwens dat je nu de regels overtreed?" Hij keek om zich heen. Gelukkig was er niemand te zien. Goed. Wat zouden de mensen immers denken als ze dit tafereel zagen? Hij die stonk naar drink die overmeesterd was door een meisje met een mes..ze zouden dan beiden in de problemen komen..niet iets wat Datashi graag zou willen. Hij zuchtte en duwde het mes van zich af.

De grond lag eigenlijk best wel lekker vond Saturi. Beter dan die ruwe Erdse berggrond..“Moet je horen wie het zegt.” Haar zachte stem bracht hem weer uit gedachten. "Ik drink alleen maar..jij hebt een mes.." Het meisje ging van hem af. “Ok, strainséir, een stel vragen.” Saturi bleef liggen op de grond. Met name omdat hij vond dat deze eigenlijk best wel lekker lag..Het meisje ging op haar hurken bij hem zitten en deed haar armen over hem heen. “En je kan maar beter eerlijk en snel antwoord geven anders krijg je problemen.” "Kom maar op" Hij was duidelijk niet geïmponeerd door haar houding. Al keek hij wel even of er niemand was die het zag. Wat zouden andere mensen immers denken als ze de twee zo zagen..laat staan leraren..Onertussen keek het meisje hem aan met een felle blik. Ze dacht blijkbaar hetzelfde over hem als hij van haar. “Eerste twee vragen: wie ben je en wat doe je hier?” Saturi zuchtte. "Dat je ook gewoon kunnen vragen.." Dit was nou niet echt bepaald een manier om anderen te begroeten..ok, hij was nou ook niet echt bepaald iemand die veel verstand had van beschaving...maar genoeg om te weten dat het geen normale begroeting was om iemand zomaar van achteren te bespringen. "Goed.." Terwijl hij dit zei, duwde hij het meisje van zich af, en stond op. "Mijn naam is Saturi Iwako, en wat ik hier doe is in ieder geval niet mensen zomaar van achteren bespringen.." Hij klopte even zijn shirt af, en keek daarna naar zijn shirt. "Of andermans shirt besmeuren.." Dat ging een hel worden om die geur uit zijn kleren te krijgen..en zorgde ervoor dat iedereen vragen ging stellen en met name de leraren. Hij keek onderzoekend naar het meisje. "En wie mag jij dan wel zijn.." Hij keek naar de dolk in haar handen. "Ik ben niet bang daarvoor, dus stop deze maar weg voordat je in de problemen komt jongedame." Hij zuchtte.