It was stupid and you know it //sasuke

Rhine had hem de hele weg door skugga laten dragen en ze had zelfs de slang voor hem meegenomen hoe walgelijk ze die geschubte huid ook vond. De verpleegsters hadden nogal vreemd opgekeken bij het zien van het gigantische beest dat de mondbloedende jongen droeg. Rhine had het een beetje uitgelegd en hem op een ziekenhuisbed gelegd. Ze hadden een paar pleisters met draden op zijn borst geplakt om zijn hart in de gaten te houden en ook een bloedtransfuus ingestoken omdat hij echt teveel bloed was verloren. Rhine zat langs zijn bed met de slang op de grond langs haar voeten. Ze was ongerust maar ergens ook kwaad op hem. Hoe durfde hij het in zijn hoofd te halen om zulke gevaarlijke dingen te doen? En datom meer mácht?! nee dat ging haaar het petje te boven.

Sasuke werd gedragen door de wolf Skugga, hij stribbelde niet tegen, ook al wilde hij het wel. Mensen keken vreemd naar het duo. Maar sasuke kon niks meer in zijn lichaam bewegen. Hij vond zichzelf zwak, hij moest dus meer trainen, dat was de boodschap die zijn lichaam hem gaf. Dit haatte hij echt, hij was zwak, hij wilde meer kunnen dan dit! Gewoon de beste zijn! Natuurlijk had hij niet door dat hij ziek bezig was, want het schild beroofde zijn leven. Hij kon er aan sterven, maar natuurlijk was hij te koppig dit te beseffen. Hij werd in een bed gelegd en pleisters werden op zijn borst geplakt en een infuus dat hem bloed gaf. Natuurlijk hadden ze eerst gezien welk type bloed hij had. Sasuke opende zijn ogen eindelijk en hij keek naar het meisje naast zijn bed. Dan staarde hij weer voor zich uit en zuchtte hij diep. Natuurlijk was hij koppig en zette hij zich recht. Maar al snel besefte hij dat hij beter kon liggen en hij legde zich neer. Een diepe zucht ontsnapte zijn mond weer. "Ik ben zwak" mompelde hij en hij hoestte weer zwaar. Hij veegde het bloed van zijn mond en hij sloot zijn ogen. Een zwakkeling, dat vond hij van zichzelf nu... Hij wilde gewoon krachtig zijn, hij wilde eindelijk eens de resultaten van dagelijkse training zien..

Rhine zag dat hij wakker werd en rechter probeerde te gaan zitten. Ze bleef kijken en ze telde de seconden voordat hij weer ging liggen. Het had minder lang geduurd dan ze verwacht had. Mooi zo hij had toch nog een grijntje gezond verstand over. Een diepe zucht ontsnapte zijn mond weer. "Ik ben zwak" mompelde hij en hij hoestte weer zwaar. Hij veegde het bloed van zijn mond en hij sloot zijn ogen. Ze knikte. "je bent inderdaad zwak..." Begon ze. "...maar niet op de manier zoals jij denkt... Vervolgde ze haar zin. Ja Rhine wond niet vaak ergens doekjes om en ze had al gemerkt dat een rechtstreekse aanpak beter tot hem door drong. "Je bent zwak omdat je alles op het spel zet om sterker te worden. Dat maakt je manier van denken zwak en idioot." Zei ze met een strenge stem. Ja ze moest nu even hard zijn ze wilde niet dat hij nog zulke domme dingen deed. je had dood kunnen zijn.. Zei ze nu met een zachte stem haar ogen rustend op zijn gezicht. ja die waarheid deed haar pijn ze realiseerde zich da ze hem had kunnen verliezen...

Sasuke zette zich even recht maar besefte dat dit te veel vroeg van hem. Dus hij ging weer liggen. Een diepe zucht ontsnapte zijn mond weer. "Ik ben zwak" mompelde hij en hij hoestte weer zwaar. Hij veegde het bloed van zijn mond en hij sloot zijn ogen. Ze knikte. "je bent inderdaad zwak..." Begon ze. "...maar niet op de manier zoals jij denkt... Vervolgde ze haar zin. Sasuke keek haar aan, hij was nu zeker beledigd, maar hij liet dit niet merken. "Je bent zwak omdat je alles op het spel zet om sterker te worden. Dat maakt je manier van denken zwak en idioot." Zei ze met een strenge stem. je had dood kunnen zijn.. Zei ze nu met een zachte stem haar ogen rustend op zijn gezicht. "Ik moet trainen, ik moet sterker worden, snap je dat dan niet? Ik moet beter worden!" zei hij en hij keek haar wanhopig aan en hij zette zich weer recht. "Ik moet gewoon trainen, ik moet mijn grenzen verleggen." mompelde hij en hij grijnsde tevreden bij de gedachte aan hij die onoverwinnelijk was. Snel ging hij weer neerliggen. Een zucht verliet zijn mond en hij keek haar aan. "Rhine... Hou jij nog van me?" Misschien een rare vraag, maar hij was bang haar te verliezen. Hij wendde zijn blik af en staarde naar het plafond. Schaamte, dat voelde hij nu op dit moment.

"Ik moet trainen, ik moet sterker worden, snap je dat dan niet? Ik moet beter worden!" zei hij en hij keek haar wanhopig aan en hij zette zich weer recht. Ze schudde zachtjes haar hoofd. Hij was al sterk heel sterk zelfs. Ze zag het nut er niet van in om nog sterker te worden hij was goed zoals hij nu was. "Ik moet gewoon trainen, ik moet mijn grenzen verleggen." mompelde hij en hij grijnsde tevreden."maar tegen welke prijs sasuke? Wat heef tmacht voor zin als je er onder bezwijkt? als het je zo uitput dat je dood neervalt?" Zei ze haar stem was ongerust. Ze wilde niet dat hij domme dingen ging doen. Snel ging hij weer neerliggen. Een zucht verliet zijn mond en hij keek haar aan. "Rhine... Hou jij nog van me?" Ze staarde hem een tijd verbaasd aan. die vraag had ze niet zien aankomen. Hij wendde zijn blik af en staarde naar het plafond. Ze ging dichterbij en ze nam zijn hand vast. "Ik zal altijd van je houden..." Ze slikte. "Maar als je hier mee doorgaat kan ik niet bij je blijven ik kan de pijn van iemand zien sterven niet nog eens aan..." Zei ze met een krop in haar keel en tranen die ze wegslikte. Ja ze zette hem voor de keus. Machtlust of liefde...

"Ik moet trainen, ik moet sterker worden, snap je dat dan niet? Ik moet beter worden!" zei hij en hij keek haar wanhopig aan en hij zette zich weer recht. Ze schudde zachtjes haar hoofd. "Ik moet gewoon trainen, ik moet mijn grenzen verleggen." mompelde hij en hij grijnsde tevreden."maar tegen welke prijs sasuke? Wat heef tmacht voor zin als je er onder bezwijkt? als het je zo uitput dat je dood neervalt?" Zei ze haar stem was ongerust. Maar dat interesseerde hem eventjes niet, hij moest sterker worden, hij moest beter worden, deze nieuwe kracht onder controle krijgen en niet meer zo zwak zijn. Snel ging hij weer neerliggen. Een zucht verliet zijn mond en hij keek haar aan. "Rhine... Hou jij nog van me?" Ze staarde hem een tijd verbaasd aan. Hij wendde zijn blik af en staarde naar het plafond. Ze ging dichterbij en ze nam zijn hand vast. "Ik zal altijd van je houden..." Ze slikte. "Maar als je hier mee doorgaat kan ik niet bij je blijven ik kan de pijn van iemand zien sterven niet nog eens aan..." Sasuke draaide zich naar haar toe en keek haar aan. "H-het spijt me zo... Ik kies voor jou, het spijt me zo" Hij begon te huilen, maar deze keer serieus, tranen stroomden rijkelijk over zijn wangen en hij hikte en snikte erop los. Hij kromp in elkaar en huilde nog harder.

Sasuke draaide zich naar haar toe en keek haar aan. "H-het spijt me zo... Ik kies voor jou, het spijt me zo" Hij begon te huilen, maar deze keer serieus, tranen stroomden rijkelijk over zijn wangen en hij hikte en snikte erop los. Hij kromp in elkaar en huilde nog harder. Rhine schrok van zijn hevige reactie. Waarom maakte ze jongens toch altijd aan het huilen? Het leek wel één of andere vloek. Rhine zchtte even en aaide over zijn hoofd aangezien knuffelen nogal moeilijk ging met al die draden. "Sttt maar Sasuke rustig het komt goed je word snel weer beter en dan mag je hier weg en dan...dan kan ik je weer blij maken zonder al die gevaarlijke dingen Probeerde ze hem te troosten ze glimlachtte zachtjes en ze keek hem aan ze blee hem over zijn rug aaien en ze drukte een paar kusjes op zijn hoofd. Vervelende draden hoe kon ze hem nu een veilig gevoel geven met die dingen die in de baan zaten? Ze wilde hem in haar armen nemen en hem haar liefde laten voelen laten weten dat ze bij hem was dat hij die macht niet nodig had.

Sasuke draaide zich naar haar toe en keek haar aan. "H-het spijt me zo... Ik kies voor jou, het spijt me zo" Hij begon te huilen, maar deze keer serieus, tranen stroomden rijkelijk over zijn wangen en hij hikte en snikte erop los. Hij kromp in elkaar en huilde nog harder. Rhine schrok van zijn hevige reactie. "Sttt maar Sasuke rustig het komt goed je word snel weer beter en dan mag je hier weg en dan...dan kan ik je weer blij maken zonder al die gevaarlijke dingen Probeerde ze hem te troosten ze glimlachtte zachtjes en ze keek hem aan ze blee hem over zijn rug aaien en ze drukte een paar kusjes op zijn hoofd. Sasuke stopte met huilen en een paar verpleegsters bekeken hem eens goed en knikten naar elkaar, hij hing nog altijd aan de baxter met bloed en zijn hart werd gecontroleerd"Na een aantal dagen observatie is hij zo goed als de oude" zei een van de verpleegsters. Sasuke knikte lichtjes en keek dan weer naar Rhine. Zijn kaken veegde hij weer droog en hij keek vragend "Waarom kus je me niet meer zoals vroeger als je nog van me houdt?" Hij wendde zijn blik af en zuchtte diep. Nu begon hij zich echt veel te veel af te vragen dat zijn hartritme hoger ging. Hij lette er niet op, het interesseerde hem niet echt. Hij bleef de blik van Rhine ontwijken, ze was hem uitleg verschuldigd.

Sasuke stopte met huilen en een paar verpleegsters bekeken hem eens goed en knikten naar elkaar, aah wat een opluchting dat hij gestopt was. ze werd al meteen een stuk rstiger. hij hing nog altijd aan de baxter met bloed en zijn hart werd gecontroleerd"Na een aantal dagen observatie is hij zo goed als de oude" zei een van de verpleegsters. Sasuke knikte lichtjes en keek dan weer naar Rhine. Rhine zuchtte opgelucht. Binnen een paar dagen kon hij hier weg. Ja dat was een pak van haar hart. Zijn kaken veegde hij weer droog en hij keek vragend "Waarom kus je me niet meer zoals vroeger als je nog van me houdt?" Hij wendde zijn blik af en zuchtte diep.Hij bleef de blik van Rhine ontwijken. Rhine slikte even en nam toen voorzichtig zijn hoofd vast zodat ze naar hem kon kijken. "daar zijn een paar simpele oorzaken voor die jij niet schijnt op te merken." Zei ze met een kleine grijns. "Allereerst allerliefste schat, hangt je mond nog vol met bloed en moet je vaak hoesten. ten tweede ik wil niet het risico lopen dat je in ademnood komt. En ten derde je hartslag stijgt meestal de pan uit als ik je begin te kussen en dat is niet goed nu je moet rusten. Zei ze voor ze hem een zoen op zijn voorhoofd gaf. "maar maak je geen zorgen van het moment dat je weer beter bent krijg je weer alle kusjes die je verdient." Zei ze met een glimlach terwijl ze het haar uit zjn ogen streelde. Ja ze kustte hem lauter en alleen niet omdat ze zich zorgen maakte om zijn gezondheid.

Sasuke stopte met huilen en een paar verpleegsters bekeken hem eens goed en knikten naar elkaar. Nauwlettend met nog steeds zijn rode ogen, keek hij naar de verpleegsters. hij hing nog altijd aan de baxter met bloed en zijn hart werd gecontroleerd "Na een aantal dagen observatie is hij zo goed als de oude" zei een van de verpleegsters. Sasuke knikte lichtjes en keek dan weer naar Rhine. Zijn kaken veegde hij weer droog en hij keek vragend "Waarom kus je me niet meer zoals vroeger als je nog van me houdt?" Hij wendde zijn blik af en zuchtte diep.Hij bleef de blik van Rhine ontwijken. Rhine slikte even en nam toen voorzichtig zijn hoofd vast zodat ze naar hem kon kijken. "daar zijn een paar simpele oorzaken voor die jij niet schijnt op te merken." Zei ze met een kleine grijns. "Allereerst allerliefste schat, hangt je mond nog vol met bloed en moet je vaak hoesten. ten tweede ik wil niet het risico lopen dat je in ademnood komt. En ten derde je hartslag stijgt meestal de pan uit als ik je begin te kussen en dat is niet goed nu je moet rusten. Zei ze voor ze hem een zoen op zijn voorhoofd gaf. "maar maak je geen zorgen van het moment dat je weer beter bent krijg je weer alle kusjes die je verdient." Zei ze met een glimlach. "Ik wil er nu een" zei hij met een beteuterd gezicht en hij veegde zijn mond helemaal schoon. "En ik hoest toch niet meer? Ik zal geen ademnood krijgen en who cares about my heartrhythm?" Hij zette zich recht en draaide zich weg van Rhine "Laat het ook maar" mompelde hij en hij staarde voor zich uit. Hij kreeg ook niet veel gedaan de laatste tijd, misschien omdat ze al een tijdje samen waren en uit elkaar aan groeien waren? Dat vreesde Sasuke het meeste, want dat wilde hij niet, helemaal niet..

"Ik wil er nu een" zei hij met een beteuterd gezicht en hij veegde zijn mond helemaal schoon. Ze keek hem aan. Het was altijd zo lastig om hem te weerstaan maar nu moest ze het doen ze kon het risico niet lopen dat er wat met hem gebeurde. "En ik hoest toch niet meer? Ik zal geen ademnood krijgen en who cares about my heartrhythm?" Hij zette zich recht en draaide zich weg van Rhine. Ze draaide met haar ogen. "Ja de laatse 5 minuten heb je nog niet gehoest nee. En I care about your heartrhythm." Antwoorde ze terug. Hij moest meer aan zijn gezondheid denken. "Laat het ook maar" mompelde hij en hij staarde voor zich uit. Rhine zuchtte en liep naar de andere kant van zijn bed. De kant waar hij zijn gezicht naartoe had gedraait. Ze nam zijn gezicht in haar handen en ze drukte een kus op zijn lippen hij was langzaam en niet erg lang. Ze lostte hem en keek hem met een kleine glimlach aan. Ze was nog steeds bezorgd om hem. Ja hij leek nu zo kwetsbaar. Ze aaide over zijn hoofd en streelde daarna nog zijn wang. Niet zo dramatisch doen jij Zei ze grappend.

"Ik wil er nu een" zei hij met een beteuterd gezicht en hij veegde zijn mond helemaal schoon. Ze keek hem aan. "En ik hoest toch niet meer? Ik zal geen ademnood krijgen en who cares about my heartrhythm?" Hij zette zich recht en draaide zich weg van Rhine. "Ja de laatse 5 minuten heb je nog niet gehoest nee. En I care about your heartrhythm." Antwoorde ze terug. "Laat het ook maar" mompelde hij en hij staarde voor zich uit. e nam zijn gezicht in haar handen en ze drukte een kus op zijn lippen hij was langzaam en niet erg lang. Ze lostte hem en keek hem met een kleine glimlach aan. Ze aaide over zijn hoofd en streelde daarna nog zijn wang. Niet zo dramatisch doen jij Zei ze grappend. "Laat me los" zei hij en hij rukte de draden uit de plastieken naaldjes die nog in zijn lijf zaten en hij haalde de plakkers van hem af. Hij stond op en liep weg. Hij wilde hier weg, maar hij had nog te weinig bloed opgenomen en hij zakte door zijn benen. Hij schreeuwde het uit van woede "ZWAK LICHAAM!" riep hij en hij sloeg met zijn vuist op de grond, meerdere malen. Hij werd door de verpleegsters weer op zijn bed gelegd en vastgelegd met riemen. Zijn draden werden weer ingestoken en pleisters werden op zijn borst geplakt. Zijn hartslag was al veel te hoog, dus ze gaven hem een kalmeringmiddel dat hij gedwongen moest doorslikken met water. Sasuke wilde hier niet zijn. Hij trok en trok maar de riemen bleven vastzitten.

"Laat me los" zei hij en hij rukte de draden uit de plastieken naaldjes die nog in zijn lijf zaten en hij haalde de plakkers van hem af. Hij stond op en liep weg. Rhine bleef hem verbaasd nakijken. Hij ging echt niet ver komen hij zag nog lijkbleek. ja hij ging zo door zijn benen zakken. Hij schreeuwde het uit van woede "ZWAK LICHAAM!" riep hij en hij sloeg met zijn vuist op de grond, meerdere malen. Ze stond op en liep naar hem toe. Ze hielp de verpleegsters met hem op bed tillen ze bonden hem vast en staken alle draden en pleisters weer op zijn plaats. ook gaven ze hem een kalmeeringsmiddel zodat hij rustiger werd. Rhine hield zijn hand vast en keek hem aan. Hij bleef maar aan de riemen schokken. Sasuke rustig nu alsjeblieft wees kalm. Je moet rusten dan mag je hier sneller weg. Zei z emet een ongeruste stem ze aaide over zijn hand en ze bleef hem aankijken. ja hij zou boos zijn dat wist ze al. Hij zou zelfs heel boos zijn maar hij moest rustig blijven. Toe nou schat rustig ademen en stop met aan die riemen te schokken zo meteen spuiten ze je helemaal plat Fluisterde ze zacht. ja de verpleegsters keken naar hem als aasgieren met een verdovingsspuit in hun hand.

"Laat me los" zei hij en hij rukte de draden uit de plastieken naaldjes die nog in zijn lijf zaten en hij haalde de plakkers van hem af. Hij stond op en liep weg. En dan zakte hij door zijn benen een paar meters verder. ij schreeuwde het uit van woede "ZWAK LICHAAM!" riep hij en hij sloeg met zijn vuist op de grond, meerdere malen. Ze stond op en liep naar hem toe. Ze hielp de verpleegsters met hem op bed tillen ze bonden hem vast en staken alle draden en pleisters weer op zijn plaats. ook gaven ze hem een kalmeeringsmiddel zodat hij rustiger werd. Rhine hield zijn hand vast en keek hem aan. Hij bleef maar aan de riemen schokken. "Sasuke rustig nu alsjeblieft wees kalm. Je moet rusten dan mag je hier sneller weg." Zei z emet een ongeruste stem ze aaide over zijn hand en ze bleef hem aankijken.Toe nou schat rustig ademen en stop met aan die riemen te schokken zo meteen spuiten ze je helemaal plat Fluisterde ze zacht. "Jij hielp hen zelfs! Laat me los!" Zijn handen werden roodgloeiend en de banden waaraan hij vasthing vatten vuur. Hij rukte zich los en sloeg zelfs een van de verpleegster knock-out. Hij voelde zich gevangen, en dan draaide hij helemaal door. Een hoop verplegers liepen op hem af, duwden hem op zijn bed en dienden hem een spuit toe. Even later lag Sasuke knock-out op het bed te snurken.

"Jij hielp hen zelfs! Laat me los!" Ze keek hem geschokt aan. "het was voor je eigen bestwil! Je had de deur nog niet eens gehaald!" Zei ze feller dan ze bedoeld had. Zijn handen werden roodgloeiend en de banden waaraan hij vasthing vatten vuur. Hij rukte zich los en sloeg zelfs een van de verpleegster knock-out. Rhine schoot meteen recht en wilde hem tegenhouden maar een groep verplegers was haar voor ze spoten hem plat en iets later lag hij te snurken op het bed. Hij lag lang te slapen heel lang zelfs Rhine zat al die uren langs zijn bed haar benen opgekrult en haar handen omklemde een ondertussen koude beker met koffie. Ze maakte zich zorgen maar ergens was ze ook bang voor hem hij sloeg helemaal door hij was niet de Sasuke waar ze van hield hij was een gek en ze moest kost wat het kost zorgen dat hij weer beter werd dat hij weer normaal ging denken.

"Jij hielp hen zelfs! Laat me los!" Ze keek hem geschokt aan. "het was voor je eigen bestwil! Je had de deur nog niet eens gehaald!" Zei ze fel, maar Sasuke luisterde zelfs niet eens meer. Zijn handen werden roodgloeiend en de banden waaraan hij vasthing vatten vuur. Hij rukte zich los en sloeg zelfs een van de verpleegster knock-out. Rhine schoot meteen recht en wilde hem tegenhouden maar een groep verplegers was haar voor ze spoten hem plat en iets later lag hij te snurken op het bed. Hij lag lang te slapen heel lang zelfs. Langzaamaan werd hij wakker en hij zag dat er niks meer aan zijn handen hing. Een glimlach ontstond op zijn gezicht en hij draaide zich op zijn zij naar Rhine. Snel sloot hij weer zijn ogen toen er een verpleegster langs liep die alles weer ging controleren. Die ging al snel weer weg en Sasuke opende zijn ogen weer en hij staarde voor zich uit, zijn hartslag was normaal en hij had weer kleur op zijn wangen, maar hij zei niets meer tegen Rhine, hij staarde gewoon doods voor zich uit, alsof hij niets anders te doen had. Niets verliet zijn mond buiten een zucht en een traan liep langs zijn wang naar beneden. Niets kon hem nog opbeuren, hij was zwak en dat haalde zijn hele humeur naar negatief. Alsof macht het enigste was dat nog telde voor hem. Het leek er op dat Rhine serieuze stappen moest ondernemen om hem weer normaal te doen laten functioneren.

Ze zag dat hij wakker werd maar zijn ogen sloot toen er een verpleegster voorbij kwam. Rhine wachtte tot ze weg ging en urkte voor hem neer haar blik nog steeds bezorgd. Hij zag er beter uit maar zijn gezicht stond zo betreurd ze vond het vreselijk om te zien. Ze glimlachte zachtjes naar hem en streelde de traan van zijn wang. "Welkom terug liefje" Zei ze met een zachte liefdevolle stem. Ja ze bleef zich zorgen om hem maken. "Er is goed nieuws ze zeggen dat als je je rustig houd en je zo goed blijft herstellen ze je morgen al laten gaan." Zei ze met een glimlach hopend dat dat hem zou opbeuren. Ze wist niet wat ze kon doen om hem te helpen en ze beet op haar lip op haar hoofd ontstond een zorgelijke frons.
Kan ik iets voor je doen liefje? Iets waardoor ik weer een glimlach van je krijg? Vroeg ze weer met die liefdevolle en bezorgde stem.

Sasuke opende zijn ogen en hij voelde zich leeg, vooral zwak maar leeg. Alsof er iets van hem was weggenomen. De kleur was wedergekeerd in zijn gezicht en hij staarde doods voor zich uit. Hij hoorde de woorden in zijn hoofd herhalen 'Sasuke is zwak' elke keer opnieuw hoorde hij deze woorden. Een traan liep langs zijn wang maar Rhine belemmerde de traan om nog meer te dalen en ze streelde zijn kaak. Maar hij reageerde er niet echt op, de woorden, hij werd er gek van. "Welkom terug liefje" Zei ze met een zachte liefdevolle stem. Een glimlach werd getoverd op zijn gezicht, die overduidelijk nep was, maar hij was hier liever niet geweest, nog steeds zei hij niets, staarde hij doods voor zich uit. "Er is goed nieuws ze zeggen dat als je je rustig houd en je zo goed blijft herstellen ze je morgen al laten gaan." Zei ze met een glimlach. Sasuke keek haar aan, geen emotie was nog te bespeuren in zijn gezicht "Ik wil niet morgen weg maar nu" zei hij en hij draaide zich op zijn rug en staarde naar het plafond. Een zucht ontsnapte uit zijn mond. "Kan ik iets voor je doen liefje? Iets waardoor ik weer een glimlach van je krijg?" Vroeg ze weer met die liefdevolle en bezorgde stem. Sasuke schudde zijn hoofd, aan aandacht had hij nu echt geen nood, hij wilde gewoon alleen zijn, maar dat wilde hij niet zeggen. Als er een iemand was die hij niet wilde verliezen, dan was het Rhine wel. Hij zag haar doodgraag, maar hij had het de laatste tijd niet echt getoond. Ook had hij nog altijd geen idee hoe hij deze nieuwe kracht kon uitschakelen, zijn ogen bleven rood.

Ze zag heel even een glimlach op zijn gezicht. Maar zijn ogen lachte niet mee zijn lach was schijn,, bedrog. Rhine zuchtte. Ze was ten einde raad wat moest ze doen? Sasuke keek haar aan, geen emotie was nog te bespeuren in zijn gezicht "Ik wil niet morgen weg maar nu" zei hij en hij draaide zich op zijn rug en staarde naar het plafond. Een zucht ontsnapte uit zijn mond. Ze kreeg een bezorgde frons op haar gezicht. Je bent niet in staat om hier weg te gaan. Als je het probeerd laten ze je alleen maar langer blijven. Waarschuwde ze hem. Sasuke schudde zijn hoofd. Ze zuchtte en ze kroop weer op de stoel. het zat niet echt comfortabel maar ze was niet van plan om van zijn zijde te wijken ze moest op hem letten kijken of alles wel goed ging. Rhine geeuwde even en na een tijdje begon ze te knikkebollen maar ze wilde niet slapen ze moest wakker blijven voor hem.

"Welkom terug liefje" Zei ze met een zachte liefdevolle stem. Een glimlach werd getoverd op zijn gezicht, die overduidelijk nep was, maar hij was hier liever niet geweest, nog steeds zei hij niets, staarde hij doods voor zich uit. "Er is goed nieuws ze zeggen dat als je je rustig houd en je zo goed blijft herstellen ze je morgen al laten gaan." Zei ze met een glimlach. Sasuke keek haar aan, geen emotie was nog te bespeuren in zijn gezicht "Ik wil niet morgen weg maar nu" zei hij en hij draaide zich op zijn rug en staarde naar het plafond. Een zucht ontsnapte uit zijn mond. Je bent niet in staat om hier weg te gaan. Als je het probeerd laten ze je alleen maar langer blijven. Waarschuwde ze hem. "Kan ik iets voor je doen liefje? Iets waardoor ik weer een glimlach van je krijg?" Vroeg ze weer met die liefdevolle en bezorgde stem. Sasuke schudde zijn hoofd, aan aandacht had hij nu echt geen nood, hij wilde gewoon alleen zijn, maar dat wilde hij niet zeggen. Sasuke keek naar opzij, ze leek in te dommelen, mooi zo, het was al 's avonds laat en Sasuke besloot ook nog te slapen...

's morgens vroeg mocht hij eindenlijk weg, nog geen sein gehad van de verplegers, maar hij had besloten Rhine op te pakken en haar in het ziekenbed te leggen. Snel legde hij zich er bij en hij legde zijn arm over haar lichaam. Hij sloot zijn ogen weeg en dommelde voor de zoveelste keer in.

Ja rhine was ingedommeld diep in slaap gevallen zelfs. Ze had het niet gemerkt dat hij haar op had gepakt en haar bij hem in bed had gelegd. Rhine opende slaperig haar ogen en ze keek een beetje verward in het rond. Waar waren ze? Ze keek naar Sasuke die vol met draden hing en toen schoot het haar weer te binnen ze waren in de ziekenzaal. Maar wat deed ze bij hem in bed? Ze was hier niet in slaap gevallen. Dus hij had haar waarschijnlijk bij hem in bed gelegd ze schudde haar hoofd zachtjes met een grijns op haar gezicht. zew as blij dat ze zo dicht bij hem lag zijn warme huid was fijn. Ze bekeek hem van top tot teen hij was zo schattig als hij sliep. Verplegers kwamen en keken vreemd op toen ze de twee tortelduifjes in één bed zagen. Ze tikte op hun kaft als sein dat Rhine sasuke moest wakker maken. Waarschijnlijk wilde ze alles nog een laatste keer controleren voor ze hem lieten gaan. Ze glimlachtte en drukte haar lippen op zijn mond ze maakte trage bewegingen tot ze voelde dat hij wakker werd en ze zich langzaam van hem los maakte. Wakker worden schatje. Fluisterde ze in zijn oor.

's morgens vroeg mocht hij eindenlijk weg, nog geen sein gehad van de verplegers, maar hij had besloten Rhine op te pakken en haar in het ziekenbed te leggen. Snel legde hij zich er bij en hij legde zijn arm over haar lichaam. Hij sloot zijn ogen weeg en dommelde voor de zoveelste keer in, wat niet de bedoeling was natuurlijk. Hij wou genieten van haar koele huid. maar hij was in slaap gevallen, dus dit was nu niet bepaald meer mogelijk. Vaag werd hij wakker gekust en een zachte stem fluisterde in zijn oor. "Wakker worden schatje." werd er gezegd en hij opende gehoorzaam zijn ogen, het was al een pak later dan daarvoor en hij keek naar de verplegers die nerveus op hun kaft aan het tikken waren. Ze begonnen met hun klein onderzoekje. Bloed controleren, hartslag controleren, met een pillichtje in zijn bloedrode ogen schijnen, er verscheen weer bloed en het schild verscheen, deze duwde de verplegers achteruit en ze konden niet in zijn buurt komen. Het schild verdween weer. Ze knikten nerveus naar elkaar, alles was dus in orde, buiten zijn bloed tranende oog waaraan ze niets konden doen. Sasuke wendde zijn slang bij zich en deze legde zicht met plezier op zijn schouder gemakkelijk. "Zo ik mag weg" zei hij met een brede glimlach. Ja, zijn humeur was helemaal omgeslagen nu hij hier weg mocht. Natuurlijk had hij vrijheid nodig, dat was normaal.

hij opende gehoorzaam zijn ogen, het was al een pak later dan daarvoor en hij keek naar de verplegers die nerveus op hun kaft aan het tikken waren. Ze begonnen met hun klein onderzoekje. Bloed controleren, hartslag controleren, met een pillichtje in zijn bloedrode ogen schijnen, er verscheen weer bloed en het schild verscheen, deze duwde de verplegers achteruit en ze konden niet in zijn buurt komen. Rhine werd ook achteruit geduwd omdat ze bij hem op het bed had gezeten. Ze schrok er wel even van en eigenlijk had het schild ook best pijn gedaan. ze had een paar schrammen maar ze klaagde er niet over. Het schild verdween weer. Ze knikten nerveus naar elkaar, alles was dus in orde, buiten zijn bloed tranende oog waaraan ze niets konden doen. Rhine bleef twijfelend op een afstandje staan ze vond het allemaal niet echt gezond maar ze hield haa rmond. Sasuke wendde zijn slang bij zich en deze legde zicht met plezier op zijn schouder gemakkelijk. "Zo ik mag weg" zei hij met een brede glimlach. Skugga was weer verschenen omdat hij voelde dat Rhine gespannen was hij liep langs haar en toen ze langs sasuke kwam lopen liep Skugga tussen hen in zijn ogen scherp op Sasuke gericht. Rhine keek hem niet aan ze keek de hele weg zwijgzaam voor zich. Ze overpeinsde de mogelijkheden wat er methem kon schelen.

hij opende gehoorzaam zijn ogen, het was al een pak later dan daarvoor en hij keek naar de verplegers die nerveus op hun kaft aan het tikken waren. Ze begonnen met hun klein onderzoekje. Bloed controleren, hartslag controleren, met een pillichtje in zijn bloedrode ogen schijnen, er verscheen weer bloed en het schild verscheen, deze duwde de verplegers achteruit en ze konden niet in zijn buurt komen. Rhine werd ook achteruit geduwd omdat ze bij hem op het bed had gezeten. Rhine had een paar schrammen, maar dat kon hem niet schelen. Het schild verdween weer. Ze knikten nerveus naar elkaar, alles was dus in orde, buiten zijn bloed tranende oog waaraan ze niets konden doen. Rhine bleef twijfelend op een afstandje staan en Sasuke keek naar haar. Sasuke wendde zijn slang bij zich en deze legde zicht met plezier op zijn schouder gemakkelijk. "Zo ik mag weg" zei hij met een brede glimlach. Skugga verscheen en bleef tussen hen in staan. De jongen glimlachte en stond recht. Hij omhelsde Rhine en kuste haar liefdevol "Ik zie je graag schatje." zei hij met een brede gelukzalige glimlach. Hij liep dan wat rond en hij omhelsde Rhine weer om haar op te pakken en haar breed glimlachend aan te kijken. Gelukkig was hij weer eventjes, nu moest hij gewoon even zijn zorgen vergeten, dat was de boodschap.

De jongen glimlachte en stond recht. Hij omhelsde Rhine en kuste haar liefdevol "Ik zie je graag schatje." zei hij met een brede gelukzalige glimlach. Rhine keek hem lichtelijk verbaasd aan. Vandaag deed hij echt vreemd. Maar ze vond deze wending al veel leuker. Skugga bleef nog op zijn hoede maar hij liet Sasuke wel dichterbij komen. Hij liep dan wat rond en hij omhelsde Rhine weer om haar op te pakken en haar breed glimlachend aan te kijken. Zijn glimlach was zo mooi dat ze zelf ook begon te glimlachen. Ze was blij da hij weer wat normaal was zelfs met die enge ogen die niet weg schenen te gaan. Rhine sloeg haar armen om zijn nek en kustte hem vol liefde. Nu ze zich geen zorgen meer hoefde te maken om zijn gezondheid liet ze zich helemaal gaan. Ze maakte zich los van hem en ze hield zijn hand vast. "Kom mee we zijn hier weg" Zei ze voor ze hem mee naar buiten trok.

PROFILE MAGICIAN

» this is just stupid
» Stupid day||Malekith
» Stupid mistake// open
» Stupid optimist||Allen
» This is just plain stupid of you two... (Dhaeni en Tári)

It was stupid and you know it //sasuke

It was stupid and you know it //sasuke

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen