Nice to meet you!

Het was druk in de eetzaal, er was een nieuwe leerling. Veel mensen keken raar op naar de jongen maar hij leek het niet te merken. De jongen had zwart haar een blauwe broek en een witte trui met iets te lange mouwen. Natuurlijk was dat niet het vreemde, de jongen zat met blote voeten gehurkt op z'n stoel en nam een slokje thee. De reden dat hij zo zat was omdat z'n verstand anders zou dalen met 40% volgens de jongen. Onder z'n ogen zaten donkere schaduwen omdat de jongen te weinig sliep. Voorzichtig prikte de jongen in een taartje dat voor hem stond. De jongen hete L. L keek om zich heen, hij leek te merken dat veel mensen naar hem keken maar lette er niet zo op. Hij dacht dat het normaal was al je nieuw was, dit was namelijk de eerste keer dat L naar een school ging. Meestal leerde hij gewoon thuis, daarom prate hij eigenlijk nooit met mensen en heeft hij nog nooit echt vrienden gehad. Toen L merkte dat er nog steeds mensen naar hem keken zwaaide hij vrolijk en snel draaiden de meesten hun hoofde de andere kant op. Verbaast deed L z'n hand naar beneden. ''Heb ik iets fout gedaan?'' dacht L maar besloot er geen aandacht aan te besteden, want hij was toch niet van plan om met iemand te praten die hem eerst negeerde. Even blaasde L in z'n thee, het was nog behoorlijk heet. Toen deed L er nog een stuk of 6 suikerklontjes bij in en begon in z'n thee te roeren met z'n vorkje van z'n taartje, en deed het vorkje toen in z'n mond. L hielt van zoetigheid en besloot nog 2 suikerklontjes in z'n thee te doen. Veel mensen begonnen te praten over de hoeveelheid suiker dat nu in de thee van L zat. L glimlachte. ''Als je je hoofd gebruikt word je niet dik zelfs al eet je zoetigheid'' dacht L met een glimlach en nam een hapje van z'n taartje. Toen begon L in de aardbei te prikken tot dat het bijna helemaal stuk was en at het toen op, zelf wist hij ook niet waarom hij het zo op at. Even ging L met z'n hand door z'n haar want het zat een beetje irritand voor z'n ogen, maar helaas ging het weer terug voor z'n ogen.

Rhine hield niet van eten in de eetzaal maar ja ze deed het maar omdat ze Savador niet weer op haar hielen wilde. Ze droog een dunne jeansbroek met een zwarte trui die nouw om haar lijf zat en langer was dan normale truien. Ze had haar capuchon opgezet omdat haar ogen weer al eens leken licht te geven ze haatte het wanneer haar ogen dat deden. Ze zag een hoop mensen naar iets kijken en toen ze dichterbij kwam zag ze dat ze naar een nieuwe jongen aan het gapen waren. Rhine zuchtte geïrriteerd. Komaan mensen! Loop gewoon door ja het is hier geen dierentuin! Dus ga iemand anders aangapen! Zei ze kil. Ookal had ze zo'n breekbaar meisjes uiterlijk veel mensen waren toch bang voor Rhine met haar duistere gedrag en haar enge wolf. Rhine zuchtte en zette zich voor de jongen neer ze keek hem even recht aan haar blauwe ogen emotieloos. Trek je niets aan van die idioten zo kijken ze naar iedereen die anders is en niet van zich af bijt. Zei ze bedachtzaam terwijl ze rustig een tofu balletje op haar vork prikte.

Lichtjes op haar tenen kwam Huoriel de grote eetzaal binnen gelopen. Ze had geen honger of iets dergelijks, maar hield ervan om in de zaal haar vrije tijd te spenderen. Met haar boek onder haar rechterarm geklemd liep ze de zaal binnen. Lara liep zoals gewoonlijk achter haar aan. Bij elke stap die ze zette gleed haar linkerarm langs haar luchtige oranje jurkje, waarbij haar vingertoppen zachtjes langs de plooien streken. Haar blauwe haar had ze opgestoken en twee plukken vielen langs haar gezicht, wat mooi uitkwam met haar pony die trouw op haar voorhoofd verbleef. Haar eeuwige pony, geen twijfel over mogelijk om een andere coupe te nemen. Nee, dit hoorde bij Huoriel.
Haar blik gleed over de zaal heen. Overal zaten groepjes mensen, waar ze dus niet bij wilde gaan zitten. Ze zocht een rustig plekje in deze overbevolkte zaal, waar je van elke kant stemmen hoorde. Uiteindelijk viel haar blik op een jongen die gehurkt op één van de vele banken zat, zonder veel mensen om hem heen. Er zat enkel een ander meisje bij wat hem aansprak. Haar voeten bewogen zich als vanzelf naar deze plek toe. Hier kon ze wel zitten zonder veel vragen te krijgen, terwijl ze rustig haar boek kon lezen.
Eenmaal nadat ze plaats had genomen had ze haar boek op tafel neergelegd en sloeg ze deze open op de eerste beschreven pagina. Lara kwam trouw naast het boek op tafel liggen, zonder enige aanleiding om weer van haar plek af te komen. Kennelijk vond ze dat ze alweer genoeg hadden gewandeld voor vandaag. Er kwam een glimlach rond Huoriel's mond terwijl ze teder achter het oortje van Lara streelde.
Haar andere hand gleed over de bladzijde van haar boek heen. Ze had al vaak dit boek gelezen, maar daarbij is het ook een boek met een boodschap. Een betekenis voor Huoriel.

Ergens in de buurt reageerde een meisje op de mensen die L al een tijdje zaten te bekijken. Het meisje had een jeansbroek en een zwarte trui met een capuchon die ze tot bijna over haar ogen op had. Ze zag er zelfverzekerd uit. L hielt z'n hoofd even schuin en stopte een stukje taart in z'n mond. Het meisje zuchte geiriteerd. ''Komaan mensen! Loop gewoon door ja het is hier geen dierentuin! Dus ga iemand anders aangapen!'' Zei het meisje kil. De meeste mensen leken bang voor haar te zijn en liepen snel ergens anders heen. Toen zuchte het meisje en keek naar L. ''Trek je niets aan van die idioten zo kijken ze naar iedereen die anders is en niet van zich af bijt.'' Zei het meisje bedachtzaam terwijl ze rustig een tofu balletje op haar vork prikte. L hielt z'n hoofd weer schuin en dacht even na. ''Hmm..Is het dan niet normaal als je nieuw bent?'' Zei L terwijl hij naar het meisje keek. Zelf had L niet door dat hij vreselijk anders was dan de rest, want niemand is toch het zelfde. L zou pas raar op kijken als er alleen maar de zelfde mensen zouden zijn. Toen nam L nog een hapje van z'n taartje die hij bijna helemaal kapot had geprikt met z'n vorkje. ''O ik heb een vraagje, hoe heeft je?'' zei L toen hij met z'n vorkje dat hij alleen met z'n duim en wijsvinger vasthield naar het meisje wees. L merkte dat er iemand aan kwam, ze droeg een oranje jurkje en had haar blauwe haar opgestoken. Zoals L al had gemerkt ging ze aan de zelfde tafel zitten als hij. ,,Wat ben ik toch een goede detective'' dacht L met een glimlach. Het meisje had een boek bij zich en begon te lezen. ''Zoow...komen jullie hier vaker'' zei L omdat het te lang stil was volgens hem.

Huoriel schrok van de stem van de jongen. Tot haar verbazing had de jongen een vrij neutrale stem, wat ze niet had verwacht door zijn uiterlijk. Hij zag er erg moe uit, alsof hij in geen weken had geslapen. Zijn zwarte haar maakte de wallen onder zijn ogen extra zichtbaar. Met zijn blauwe broek en witte trui met net wat te lange mouwen, was hij een apart verschijnsel. De meeste leerlingen verschenen in hun schoolkledij of in kleding volgens de nieuwste mode. Je zag al meteen dat hij werd aangegaapt door zijn medeleerlingen en dat er achter zijn rug om werd geroddelt. Vreemde figuren, die meelopers.
Huoriel had totaal niet verwacht dat iemand nog met haar ging praten. Meestal werd ze genegeerd als ze door de gangen liep of in haar eentje in de zaal zat. Of er werden opmerkingen naar haar hoofd geslingerd die niet bepaalt voor herhaling vatbaar waren. Op zulke momenten moest ze zichzelf zo in de hand houden dat er niets uit haar mond kwam, niet dat ze die mensen gunde om met haar te praten noch omdat ze geen woede wilde uiten jegens haar medeleerlingen.
Er verscheen een klein glimlachje om de mond van Huoriel. Ze keek de jongen aan, maar een paar seconden later waren haar ogen alweer gericht op haar boek.

Er kwam ineens nog een meisje aan hun tafel zitten Rhine trok even haar wenkbrauw op. Ze ging daar gewoon zitten met haar kat op tafel haar neus in een boek. Rhine haalde haar schouders op. Ach ja als zij daar wilde gaan lezen was het prima. Rhine keek de jongen recht aan toen hij wat zei. ''Hmm..Is het dan niet normaal als je nieuw bent?'' Rhine grinnikte lichtjes een geamusseerde grijns was op haar gezicht. Dat hangt ervanaf hoe je het aanpakt. Jij lijkt nogal veel aandacht te trekken met je speciale trekjes. Zei ze rustig. Hij had toch zelf ook wel door dat hij zich heel vreemd gedroeg hier door zo op zijn stoel te gaan zitten en dan zijn ogen ze zag de zwarte randen eronder het leek wel alsof hij in geen eeuwen geslapen had. ''O ik heb een vraagje, hoe heeft je?'' Hij wees met een vork naar haar en ze keek hem aan nog steeds met een geamusseerde grijns op haar gezicht. Mijn naam is Rhine LaFee maar niet tegen iemand zeggen als ons HMetje in de buurt is. Zei ze met een duister lachje. Ach ja de headmaster en zij waren niet echt dikke maatjes en hij zou elke kans aangrijpen om haar op iets te betrappen. Nu wees ze met haar vork waar nog een tofu bal opzat naar hem. En jij nieuwe wat is jouw naam? Vroeg ze rustig voordat ze het smakeloze balletje in haar mond stak. zei hij na een stilte. ''Zoow...komen jullie hier vaker'' Rhine moest weer grinniken. Dit is de eetzaal wat denk je zelf? Zei ze. Natuurlijk kwamen ze hier vaker het was helaas verplicht om hier te dineren. En waar kom je vandaan? Vroeg ze aan de jongen. Ze lette niet echt op het lezende meisje.

Huoriel haar ogen waren dan wel op de letters van de bladzijde gericht, maar haar oren stonden naar het gesprek toe. Nieuwe? Laat me niet lachen man, ik zit hier al twee jaar langer op school dan het domme blondje voor me. Haar ogen dwaalden naar het meisje en bestudeerden haar, maar haar mond liet geen woord ontsnappen.
Blond haar, blauwe ogen, volle en hartvormige lippen, bleke huid en ligt niet goed bij het schoolhoofd. Een doorsnee beschrijving van hét populaire meisje waar de jongens achteraan zouden gaan. Waarschijnlijk wordt ze op haar thuisplaneet geëerd als een koningin wie jarenlang van de aardbodem weg is geweest en goed en wel terugkeert op de planeet.
Als laatste gleden de ogen van Huoriel naar die van Rhine. Ze boorden in haar blauwe ogen, terwijl haar lippen nog telkens figuurlijk dicht waren getape'd.
Dat is nog zo'n gek idee niet. Als ze ductape kon bemachtigen, kon ze die op haar lippen plakken als teken dat ze geen behoefte had om met iemand te praten. Like, vooral niet met type's die haar als 'nieuwtje' beschouwen of haar kleineren.

'' Dit is de eetzaal wat denk je zelf?'' Zei Rhine, waardoor L moest even moest lachen omdat hij realiseerde dat hij een domme vraag had gesteld.
''En waar kom je vandaan?''. L z'n glimlach werd even breder en keek even met een mysterieuze blik om zich heen. ''Het is een geheim, maar ik ben eigenlijk een detective'' Fluisterde L. '' M'n echte naam is ook geheim maar noem me maar L oke?''. L sprak de waarheid maar hij wist dat ze heel raar op zouden kijken omdat hij er niet echt uit zag als een goede detective. Maar L had zelfs Titels gekregen omdat hij zou goed was in z'n werk namelijk ''force of justice" en "super detective". Maar hier was hij gewoon L. Toen merkte L dat z'n thee al wat afgekoeld, hij pakte het kopje vast met alleen z'n duim en z'n wijsvinger en dronk het helemaal leeg. Nu hij niks had om te eten of te drinken begon hij op z'n nagels te bijten, dat was namelijk ook een van L z'n gewoontes. Even keek hij rond en stond op om nog een taartje te halen. Deze keer koos hij weer voor de aardbeientaart want L was ook dol op aardbeien. Toen ging hij weer op de L manier op de plek zitten waar hij eerst ook zat. ''O sorry willen jullie ook wat?'' zei L en pakte een aardbei van z'n taart en wachte tot iemand het misschien pakte.

Ze keek even naar het meisje met het blauwe haar vanuit haar ooghoeken. Ze was zeker een loner dat zag je zo maar ze was ergens ook wel een gelijke van Rhine. Alleen pakte zij het anders aan. L moest ook lachen nu hij door had dat hij echt een hele domme vraag had gesteld. Zijn lach was aanstekelijk en daardoormoest zij ook harder lachen. Toen ze vroeg waar hij vandaan kwam kreeg hij een nog bredere glimlach. Ook zijn blik werd mysterieuzer. ''Het is een geheim, maar ik ben eigenlijk een detective'' Fluisterde L. Ze trok even een wenkbrauw op. Een dedective? '' M'n echte naam is ook geheim maar noem me maar L oke?''. Ze knikte. Maar zeg eens L wat doet een dedective op deze school? Vroeg ze terwijl ze haar handen vouwden en haar hoofd erop liet rusten. Ze had haar eten gelaten voor wat het was ze had niet echt honger. Hij dronk wat aan zijn thee ze rook de dampen, dampen die veel te zoet roken. Ze volgde hem even met haar ogen toen hij opstond en weer terug kwam met een aardbeientaartje. Hij ging weer op zo'n vreemde manier zitten. Waarom zou hij dat toch doen? Dacht ze bij zichzelf. ''O sorry willen jullie ook wat?'' zei L en pakte een aardbei van z'n taart en wachte tot iemand het misschien pakte. Rhine twijfelde even en toen ze zag dat het andere meisje geen aanstalte deed nam ze de aardbei in haar hand. maar helaas haar duistere nogal oncontroleerbare gaven lieten de aarbei rotten. Hij was helemaal zwart binnen de 30 seconden. Rhine zuchtte teleurgesteld en ze trok haar hand terug. Ze wist nog steeds niet hoe ze haar dodelijke handen moest stoppen...

Rhine pakte de aardbei aan en L glimlachte. Toen merkte L dat er wat met de aardbei gebeurde, het begon te rotten. De wenkbrauwen van L gingen even omhoog. ''Daar zal ik later nog wat over vragen'' mompelde L diep in gedachen, hij was nog steeds gewend om als een detective te denken. L ging met z'n wijsvinger naar de aardbei en was van plan om er in te gaan prikken maar Rhine trok haar hand al weer terug. L zuchte teleurgesteld en dacht even na, naar een poosje realiseerde hij zich dat Rhine hem een vraag had gesteld. ''Maar zeg eens L wat doet een detective op deze school?'' had Rhine gezegd. L dacht even na om te bedenken hoe hij dat het best kon uitleggen. Toen sloeg hij met zachtjes met z'n vuist op tafel, hij wist hoe hij ging reageren. ''De reden dat ik hier op school kwam is omdat, ik tot m'n 18 naar school moet '' zei L.''we hebben namelijk leerplicht''. Even keek L naar Rhine, en was bang dat ze hem niet geloofde. ''En....Wat doe jij hier op school'' zei L om onder de vraag uit te komen en glimlachte onschuldig. Met z'n vorkje begon hij in z'n taartje te prikken. ''Niet door vertellen dat ik een detective ben he?'' zei L terwijl hij z'n vorkje nog in z'n mond had. L leek niet door te hebben dat hij niet meer fluisterde. L deed z'n wijsvinger voor z'n mond en bedoelde er mee dat ze het echt geheim moest houden.

Ze zag dat zijn wenkbrauwen omhoog gingen toen hij de aarbei in de gaten kreeg. Ze wilde het er niet over hebben het was vernederend. Hij leek na te denken over haar vraag. Toen sloeg hij met zachtjes met z'n vuist op tafel, nu trok zij haar wenkbrauw op. ''De reden dat ik hier op school kwam is omdat, ik tot m'n 18 naar school moet '' zei L.''we hebben namelijk leerplicht''. Even keek L naar Rhine. Ze knikte. Maar ze geloofde het niet helemaal er zat meer achter dat had ze wel door maar ze besloot erover te zwijgen. ''En....Wat doe jij hier op school'' zei L duidelijk om onder andere vragen uit te komen en glimlachte onschuldig. Ze beet even op haar lip hoe moest ze dat nu weer gaan uitleggen? Met z'n vorkje begon hij in z'n taartje te prikken. ''Niet door vertellen dat ik een detective ben he?'' zei L terwijl hij z'n vorkje nog in z'n mond had. Ze grinnikte. Als je zo hard blijft praten weet iedereen het binnenkort zelfs zonder dat ik iets zeg. Zei ze grijnzend. Ze dacht nog altijd aan hoe ze zou kunnen antwoorden en uiteindelijk zei ze met een zucht. Het was de laatste wens van mijn ouders. Zei ze haar blik nu afwendend.

Rhine grinnikte. ''Als je zo hard blijft praten weet iedereen het binnenkort zelfs zonder dat ik iets zeg'' zei Rhine. L keek even verbaast. ''Hard praten..?'' vroeg hij verbaast maar kreeg opeens door wat ze bedoelde. ''O, ja ik snap je al'' mompelde L en prikte in z'n taartje of wat er nog van over was. ''Het was de laatste wens van mijn ouders.'' zei Rhine met een afwezige blik. L keek verbaast naar Rhine. ''Laatste w..O sorry dat ik er over begon'' Zei L en hielt z'n hand even voor z'n mond, hij had de neiging om te vragen wat er was gebeurt en waarom ze juist dat wilden maar hij hielt z'n mond. Soms zaten er ook nadelen aan om een detective te zijn, de meeste detectives zijn te nieuwschierig en stellen te veel vragen. Helaas was L een van die mensen. Snel stond L op en haalde een taartje en gaf het aan Rhine. ''Hier alseblieft, ik denk dat je je beter voelt als je dit eet'' Zei L terwijl hij zonder dat hij het door had al een klein hapje van had genomen. L is echt suikerverslaaft. ''Hier'' Zei L nog een keer en glimlachte even. Toen ging hij weer op de L manier op z'n plek zitten. Zonder dat iemand het had gemerkt had hij ook een taartje voor zichzelf mee genomen, en de andere was nog niet eens op. Het enige verschil tussen die taartjes is dat L er bij de 2de meer aardbeien op had gedaan die hij van de andere taartjes had gepakt.

L keek even verbaast. ''Hard praten..?'' vroeg hij verbaast maar kreeg opeens door wat ze bedoelde. ''O, ja ik snap je al'' mompelde L en prikte in z'n taartje of wat er nog van over was. Ze grinnikte. Je bent wel niet erg oplettend voor een... Ze ging dichter naar hem toe. ...dedective. Fluisterde ze met een grijns. L keek verbaast naar Rhine. ''Laatste w..O sorry dat ik er over begon'' Zei L en hielt z'n hand even voor z'n mond. Ze haalde haar schouders op. je kon het niet weten... Zei ze rustig. Ze was blij dat hij er niet naar verder vroeg haar verleden was haar grootste geheim en slechts weinige kwamen het te weten. Snel stond L op en haalde een taartje en gaf het aan Rhine. ''Hier alseblieft, ik denk dat je je beter voelt als je dit eet'' Zei L Ze keek hem wat verbaasd aan. Maar ze glimlachtte wel ze keek even naar de taart. ''Hier'' Zei L nog een keer en glimlachte even. Ze nam voorzichtig een muizenhapje het was wel lekker maar nu het onderwerp "haar ouders" ter sprake was gekomen had ze helemaal geen zin meer om te eten. Toen ging hij weer op de L manier op z'n plek zitten. Ze had wel gezien dat hij nog een stuk taart was gaan halen. Rhine was altijd heel opmerkzaam omdat ze het nie vertrouwde. Als je zoveel suiker blijft eten kan je hellemaal niet meer slapen. Zei ze met haar vork wijzend naar de verstopte taart. Ze grinnikte lichtjes. En jij L hoe zit het met jouw familie? Of is dat ook een geheim? vroeg ze met een kleine glimlach.

''Als je zoveel suiker blijft eten kan je hellemaal niet meer slapen.'' zei Rhine en ze grinnikte lichtjes.
''En jij L hoe zit het met jouw familie? Of is dat ook een geheim?'' vroeg ze met een kleine glimlach. L keek verbaast op snel nam hij een hapje van z'n taart en schudde z'n hoofd. ''Het is niet geheim, want er valt niet veel te vertellen..Ik heb geen familie, tenminste ik ken ze niet. Het enige wat ik weet is dat niemand van m'n Famielie nog leeft'' zei L.
Maar L wilde nooit lang zielig doen en glimlachte even. ''over toen je zei dat ik teveel suiker eet he? Als je veel denkt verbrand je al het suiker dus je komt ook haast niet aan'' zei L terwijl hij met z'n vorkje naar z'n hoofd wees en glimlachte. L at een paar aardbeien op. ''Die aardbeien zijn lekker he?'' zei L met volle mond.

sorry dat het kort is

L keek verbaast op snel nam hij een hapje van z'n taart en schudde z'n hoofd. ''Het is niet geheim, want er valt niet veel te vertellen..Ik heb geen familie, tenminste ik ken ze niet. Het enige wat ik weet is dat niemand van m'n Famielie nog leeft'' zei L. Ze keek hem meelevend aan. Ow...sorry ik had het eigenlijk niet mogen vragen. Zei ze kalm. net zoals hij zou ze niet verder over zijn familie vragen. Ze praatte nu eenmaal niet graag over familie. Hij glimlachte even. Ze was blij dat hij niet zielig ging doen dat deed zij namelijk ook nooit. Ze hield er niet van om zielig te gaan zitten huilen nee zij verkoos de harde manier. ''over toen je zei dat ik teveel suiker eet he? Als je veel denkt verbrand je al het suiker dus je komt ook haast niet aan'' zei L terwijl hij met z'n vorkje naar z'n hoofd wees en glimlachte. Ze grinnikte. Wat een malle gast. L at een paar aardbeien op. ''Die aardbeien zijn lekker he?'' zei L met volle mond. Ze glimlachte. Zo lang ik ze niet aanraak wel ja Zei ze met een grijns terwijl ze een aarbei in haar mond stak. Ineens kwam er rook langs haar middel omhoog de rook vormde de contouren van een wolf. De wolf ging langs haar zitten en voor ze iets kon doen had hij de taart door zijn schaduwige mond geslikt. Hé jij kleine dief! Zei ze plagend naar de schaduw. Ze aaide hem over zijn kop en de wolf keek naar L's taartje. Haal het niet in je hoofd. Zei Rhine streng tegen de wolf. Hij piepte en legde zich op de grond. Ze grinnikte even en ze keek L aan net alsof er net niet een schaduw wolf van 1 meter 60 haar taart had gepikt.

Rhine glimlachte. ''Zo lang ik ze niet aanraak wel ja'' Zei Rhine met een grijns terwijl ze een aarbei in haar mond stak. L keek verbaast toen er opeens rook vlak bij Rhine vandaan kwam en er een wolf verscheen. De wolf ging naast Rhine zitten en at het taartje van Rhine in een hap op. ''Hé jij kleine dief!'' Zei Rhine plagend naar de schaduw. L draaide snel van de wolf weg toen hij merkte dat de wolf naar zijn taartje keek. '' Haal het niet in je hoofd.'' Zei Rhine streng tegen de wolf waardoor het piepend op de grond ging liggen. Toen grinnikte Rhine en keek L aan. ''Ik haal geen nieuwe voor je'' zei L alsof het te veel moeite koste en at de laatste aardbei van z'n bijna helemaal kapotte taartje. ''O ja, leuke schaduw wolf. Hoe heet hij?'' L grinnikte terwijl hij nog steeds met z'n rug naar de wolf zat om z'n taartje te beschermen. L had er nog nooit een gezien maar het leek behoorlijk logisch. L at snel z'n taartje op zodat de wolf z'n taartje niet meer kon afpakken. ''Weet je waar ik zin in heb, een taartje of aardbeien, misschien nog wat thee met een beetje suiker'' mompelde L terwijl hij z'n vorkje in z'n mond deed. L was vreselijk suikerverslaaft dus met een beetje suiker in z'n thee bedoelde hij een stuk of 10 suikerklontjes. ''Weet je wat, ik ga gewoon wat thee halen, ik kom zo weer'' Mompelde L. Hij haalde een kopje thee en een potje suiker, toen ging hij weer zitten. Toen stopte hij een suikerklontje in z'n mond.

Toen shadow naar hem keek draaide hij er met zijn rug naartoe om zijn taart te besschermen. Alsof dat ook maar iets uitmaakte shadow kon zo door hem heen walsen als ie wou. ''Ik haal geen nieuwe voor je'' zei L. Rhine hhaalde haar schouders op ze hoefde geen nieuwe ze had toch geen honger. ''O ja, leuke schaduw wolf. Hoe heet hij?'' L grinnikte terwijl hij nog steeds met z'n rug naar de wolf zat om z'n taartje te beschermen. Rhine trok een wenkberauw op. Leuk? Hij vond haar beste vriend leuk? Dat was ook een nieuwe ractie zeg. Ze glimlachtte. Zijn naam is shadow, je snapt wel waarom... Zei ze met een grijbs. ''Weet je waar ik zin in heb, een taartje of aardbeien, misschien nog wat thee met een beetje suiker'' mompelde L terwijl hij z'n vorkje in z'n mond deed. Ze grinnikte. Die gast had echt een suiker probleem. ''Weet je wat, ik ga gewoon wat thee halen, ik kom zo weer'' Mompelde L. Hij haalde een kopje thee en een potje suiker, toen ging hij weer zitten. Toen stopte hij een suikerklontje in z'n mond. Rhine kreeg al buikpijn als ze alleen nog maar naar al die zoetigheid keek. Weet je ik begin te vermoeden dat jij een "klein" suikerprobleem hebt Concludeerde ze. Enfin wat je kklein kon noemen teminste.

''Weet je ik begin te vermoeden dat jij een "klein" suikerprobleem hebt.'' Zei Rhine. L schudde z'n hoofd terwijl hij voorzichtig een paar suikerklontjes in z'n thee deed. ''Hmmm..Hoezo eigenlijk'' zei L terwijl er inmiddels al een stuk of 12 suikerklontjes in z'n thee zaten. Toen keek L even naar z'n kopje thee en besloot er nog een paar suikerklontjes in te doen. L keek met een glimlacht naar Rhine. ''Ik denk dat het wel meevalt met de hoeveelheid suiker die ik gebruik'' mompelde L. Langzaam roerde L in z'n kopje thee, maar het kon ook niet anders wat de suiker maakte het roeren een stuk lastiger. ''Ik denk dat het lijkt alsof dat ik te veel suiker eet omdat jullie gewoon te weinig suiker eten.'' zei L en nam een slok van de veel te zoete thee. L keek even naar Rhine. ''Je bent ook veel te dun, eet je wel genoeg?'' Mompelde L, hij begon zich weer als een detective te gedragen, veel te veel vragen stellen en te eerlijk zijn. toen keek L even naar zichzelf, hij was niet zo heel dik ook meer aan de dunne kant ook al at hij te veel suiker. L deed nog een paar suikerklontjes in z'n thee en nam een slok. ''Z-zoet'' mompelde L even toen hij het zelfs te zoet begon te vinden maar nam vervolgens nog een slokje.

L schudde z'n hoofd terwijl hij voorzichtig een paar suikerklontjes in z'n thee deed. ''Hmmm..Hoezo eigenlijk'' zei L terwijl er inmiddels al een stuk of 12 suikerklontjes in z'n thee zaten. Rhine keek er met een opgetrokken wenkbrauw naar hoe kon iemand zoveel eten? Zoveel suiker? Hij dronk suiker met thee in plaats van thee met suiker. Ze schudde haar hoofd met een tss geluid. L keek met een glimlacht naar Rhine. ''Ik denk dat het wel meevalt met de hoeveelheid suiker die ik gebruik'' mompelde L. Rhine grinnikte. Maar kreeg toen een serieuze bezorgde blik op haar gezicht. Ik zou er toch maar mee uitkijken mischien wordt je wel niet dik maar het kan nooit goed zijn voor je hart. Zei ze rustig terwijl ze haar zandloper met het zwarte zand op tafel zette. De zandloper las L's levensjaren eerst liep hij snel tot de juiste hoeveelheid zand in het bovenste gedeelte zat. Rhine was aangenaam verrast nee hij had nog meer dan genoeg jaren. Blijkbaar valt het toch nog mee... Mompelde ze. Voordat ze het ding weer wegstak. Hij roerde in zijn thee dat zou vast niet erg gemakkelijk gaan met de druiperige stroop die de gesmolten suiker vormde. ''Ik denk dat het lijkt alsof dat ik te veel suiker eet omdat jullie gewoon te weinig suiker eten.'' zei L en nam een slok van de veel te zoete thee. Nu schoot ze wel even in haar lach. meende hij dat nu? Hmmm ik denk dat als die dombo's net zoveel suiker als jij zouden eten niemand meer door de deur zou passen. Sprak ze met een geamusseerde grijns. L keek even naar Rhine. ''Je bent ook veel te dun, eet je wel genoeg?'' Mompelde L. Ze schrok wel even van zijn vraag ze was inderdaad erg dun het scheelde geen haar of je zou haar ribben kunnen zien. Mijn hoofd stond de laatste jaren niet echt naar eten nee. Zei ze rustig. nee rhine at echt niet veel soms at ze hele dagen niets ze had er geen behoefte meer aan sinds het ongeluk wou ze niet meer eten en nu kon ze het simpelweg gewoon niet meer haar maag kon het niet meer aan om veel te eten. L deed nog een paar suikerklontjes in z'n thee en nam een slok. ''Z-zoet'' mompelde L even toen hij het zelfs te zoet begon te vinden maar nam vervolgens nog een slokje. Ze schudde haar hoofd even. Malle gast dacht ze. Ze keek hem aan. En jij L? Jij ziet er ook niet echt goed uit slaap je wel genoeg? Zei ze nu op haar beurt als hij het nieuwsgierige aagje ging uithangen deed ze daar graag een schepje bovenop.

''En jij L? Jij ziet er ook niet echt goed uit slaap je wel genoeg?'' zei Rhine. Even keek L verbaast maar toen kwam er een glimlach op z'n gezicht. ''Misschien komt dat wel van de suiker'' zei L en grinnikte. Toen nam L nog een slok van z'n thee maar schoof het kopje toen teleurgesteld weg. ''Hmm..Misschien heb je toch gelijk'' zei L terwijl hij met grote ogen naar de veel te zoete thee keek, want eigenlijk wilde hij de thee nog wel hebben. Hij wist eigenlijk al heel lang dat hij te veel suiker at maar wist de gevolgen eigenlijk niet, of in ieder geval vond hij het niet zo intresant. Maar nu bedacht hij zich op een of andere manier. L begon op z'n nagels te bijten, ook een van z'n vervelende gewoontes. ''Oke, laten we maar niet meer over suiker praten'' zei L terwijl hij nog steeds naar z'n kopje thee staarde. Zonder dat hij het door had pakte hij het kopje al bijna weer.

Even keek L verbaast maar toen kwam er een glimlach op z'n gezicht. ''Misschien komt dat wel van de suiker'' zei L en grinnikte. Ze tilde haar vinger in de lucht en ze schudde er even afkeurend mee. Zie je wel dat het slecht voor je is. Zei ze op een gemaakt strenge toon maar ze kon haar grijns niet verbergen. Toen nam L nog een slok van z'n thee maar schoof het kopje toen teleurgesteld weg. ''Hmm..Misschien heb je toch gelijk'' zei L terwijl hij met grote ogen naar de veel te zoete thee keek. Ik heb altijd gelijk. Zei ze met een nog bredere grijns. Toen hij eindelijk van de suiker afbleef begon hij aan zijn nagels te bijten ze boog wat naar hem toe en tikte op zijn handen. Niet doen dat is heel slecht voor je nagels en trouwens ook voor je tanden. zei ze rustig. Hoe vaak had ze haar zusje niet op de vingers moeten tikken voor nagelbijten? Ze trok haar hand weer terug en ze keek even ongemakkelijk opzij. Nee ze mocht nu niet aan familie denken. ''Oke, laten we maar niet meer over suiker praten'' zei L terwijl hij nog steeds naar z'n kopje thee staarde. Hij wilde het kopje weer pakken maar ze sloeg het van tafel. Mischien helpt het ook wel als je niets meer voor je neus hebt staan met een over dosis van het s woord erin. Zei ze kalm.

Opeens sloeg Rhine het kopje thee van tafel. L keek even naar het kopje dat nu kapot op de grond lag en zuchte. ''Mischien helpt het ook wel als je niets meer voor je neus hebt staan met een over dosis van het s woord erin.'' zei Rhine kalm. L knikte. ''Ik denk dat je gelijk hebt'' mompelde L. ''alweer'' voegde hij er met een glimlach aan toe. Maar toek keek L weer naar het kopje dat op de grond lag en slikte even. Geen suiker eten was lastiger dan hij dacht. Toen keek hij snel weer weg hij moest er niet over denken dan zou hij vast ook wel vergeten dat hij eigenlijk zin had in een suikerklontje. Toen begon hij weer op z'n nagels te bijten, hij kon er echt niets aan doen hij deed het bijna automatisch. Maar het was eigenlijk onmogelijk om L ''normaal'' te krijgen hij had te veel rare gewoontes. Zoals gehurkt zitten hij denkt dat z'n verstand anders daalt, dat hij vaak alleen maar zoete dingen at, hij droeg eigenlijk nooit sokken of schoenen, hij beet op z'n nagels en als hij iets vashoud dan houd hij het alleen met z'n duim en wijsvinger vast het zou bijna onmogelijk zijn om hem dat af te leren.

L keek even naar het kopje dat nu kapot op de grond lag en zuchte. Oké mischien niet haar beste plan maar tja Rhine deed meestal eerst voor ze iets echt goed doordacht. L knikte. ''Ik denk dat je gelijk hebt'' mompelde L. ''alweer'' voegde hij er met een glimlach aan toe. Rhine knipoogde met een grijns. Ik zei het toch ik heb áltijd gelijk Zei ze met een geamusseerde uitdrukking op haar gezicht. En daar begon ie weer aan zijn nagels te bijten ze zuchtte. Weet je je hebt echt een hoop slechte gewoontes. Pas maar op dat het HMettje dat niet ziet of je meg hem ook met een bezoek op zijn kantoor gaan vereren. Zei ze met een duister stemmetje en een grijns. Tja het schoolhoofd was best wel een enge gast ja en hij leek er klaarblijkelijk plezier in te hebben als zijn leerlingen straf kregen.

PROFILE MAGICIAN

» Nice to meet you! I'm L
» Yo, Nice to meet you all.
» It's nice to meet you.
» Nice to meet you~
» nice to meet you

Nice to meet you!

Nice to meet you!

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen