Just a little break

Aerys trok haar capuchon voor haar ogen terwijl ze het grasveld op liep. Ze had geen tas bij zich, maar die had ze nu ook niet nodig. De lessen waren al een tijdje afgelopen en haar huiswerk was af. Bij een boom die ongeveer midden op het veld stond stopte ze en rommelde in de zakken van haar bordeauxrode vest. Al snel vond ze haar zilveren fluitje. Ze blies er een keer op en wachtte. Dat herhaalde ze drie keer. Voor een mens leek het alsof het fluitje geen geluid maakte, maar het fluitje was ook niet bedoeld voor mensen. Het fluitje was bedoeld voor haar hippogrief Nox. Op zijn dooie gemak kwam hij vanaf het bos naar het veld toe vliegen en landde sierlijk een paar meter van haar vandaan. Hippogrieffen zijn een mix tussen een adelaar en een paard en Nox was een zeer fraai exemplaar. Zijn klauwen aan zijn voorpoten waren vlijmscherp en met zijn hoeven aan zijn achterpoten kon hij gemakkelijk een jonge boom omtrappen.
Aerys lachte en liep naar hem toe. Zachtjes aaide ze hem over zijn nek en zijn vleugels. "Heb je zin in een ritje?" vroeg ze aan hem terwijl ze het antwoord al wist. Vlug klom ze op zijn rug en drukte met haar kuiten in zijn zij. Hij galoppeerde een beetje vooruit, klapte met zijn vleugels en steeg vervolgens op. Aerys' capuchon was van haar hoofd gewaaid, dus haar blonde haren wapperden vrij in de wind. Ze bezat niet het typerende uiterlijk van een Raziaan met haar blonde haar en blauwe ogen. De meesten van haar volk hadden een haar- en oogkleur in donkere tinten.
Ze boog een beetje naar voren en liet Nox dalen. Net zo soepel als eerst kwam hij tot stilstand op het gras. Hij liep achter Aerys aan terwijl ze onder een boom ging zitten en plofte naast haar neer. Aerys lachte en aaide zijn hoofd.

Het was een tijdje geleden geweest dat hij nog op de velden was geweest, misschien was dit aan de ene kant wel normaal, hij was half Shadraan. Zoveel van daglicht hield hij niet. Hij deed zijn vest aan en besloot naar de velden te gaan. Hij deed zijn kamer op de etage van Shadra op slot en hij ging op zijn dooie gemakje richting de velden. Hij had nog wat getraind eerder en hij was toe aan een pauze, althans dat vond hij toch, zijn illusies gingen de laatste tijd veel beter dan daarvoor. Hij was fan van zijn dsk crow ninjutsu. Hij geeuwde en arriveerde uiteindelijk op de velden. Het was warm en hij had er al spijt van dat hij die vest had aangedaan. Toen zag hij een meisje dat verwoed in haar te woelen tot ze uiteindelijk er een fluitje uithaalde en erop blies. Itachi stond van een afstand te kijken naar hoe een meisje haar hyppogrief naar haar toe bracht, dankzij het fantastische zicht dat hij kreeg dankzij zijn sharingan. Hij keek er niet geïnteresseerd naar hoe ze opstegen. En mix van een adelaar en een paard. Boeiend. Ze stopten vlakbij hem en het meisje plofte tegen een boom neer. Itachi zelf besloot naast de hippogrief te gaan zitten en hij staarde verveeld voor zich uit en hij sloot dan vervolgens zijn ogen. Hij had even rust nodig na die hectische dagen die hij achter de rug had.
(moet er in komen)

Toen de jongen neerplofte trok Aerys verbaasd een wenkbrauw op. Hij had haar niet begroet, maar was gewoon gaan zitten. Ze liet hem zijn gang gaan. Zijn aanwezigheid stoorde haar niet. Daarentegen werd hij wat minder geapprecieerd door Nox. Hippogrieffen waren trotse wezens en hielden er niet van als vreemdelingen te dicht bij hun in de buurt kwam. Vlug stond hij op en keek dreigend naar de jongen. Met zijn linkerklauw schraapte hij over het gras en hij snoof luid.
Aerys keek om, maar de jongen had rustig zijn ogen dicht. Nox haalde zijn voorpoten omhoog en wilde neerhalen om de jongen een lesje te leren, maar Aerys gaf hem een duw met haar voet. Dat maakte de hippogrief alleen maar chagrijniger, maar hij hield wel op. "Misschien is het beter als je uit zijn buurt blijft," zei ze tegen hem. Als Nox hem zou verwonden dan werd ze vast van school geschopt.

Itachi was gaan zitten vlak naast het dier, eigenlijk al wetend dat het chagrijnig ging worden. Hij wist goed genoeg dat die dieren veel trots hadden, ze hadden er veel op Razen en dat was deels zijn thuisplaneet. Hij grijnsde lichtjes en hij sloot zijn ogenHet meisje had Itachi raar aangekeken. De hyppogrief was niet zo blij met zijn aanwezigheid en het beest stond op. Hij had zijn ogen gesloten maar voelde de wind van de klauw en hij stond op met zijn vingers tegen zijn lippen, en met zijn rode ogen naar de hyppogrief kijkend. Onderzoekend van wat hij nog zou doen. Hij hoorde wat het meisje zei: "Misschien is het beter als je uit zijn buurt blijft."
"Alsof de hyppogrief me nog maar kan raken, zou dat een wonder zijn," zei itachi lichtelijk geïrriteerd, alsof hij niet sterk genoeg was voor een hyppogrief. Hij grijnsde "Uchiha Itachi is de naam. En hyppogriefen zijn fantastische beesten, zolang je ze met respect behandelt." Hij zou nog afstand houden maar hij boog voor het dier, zonder zijn ogen van het dier. Respect tonen, dat zou het dier normaal gezien moeten appreciëren. Itachi keek dan naar het meisje "Mag ik uw naam weten? Ik neem aan dat je net nieuw bent, ik heb je hier nog niet eerder gezien." Hij had haar inderdaad nog niet eerder gezien, maar dat ze van razen was, kon hij van veraf al ruiken.

Ze lachte toen hij zei dat hij haar hippogrief wel aan kon. "Je moet weten dat hij nogal scherpe klauwen heeft," zei ze met een grijns op haar gezicht. Ze keek toe terwijl hij boog voor Nox en wachtte tot haar hippogrief terug boog. Het duurde even, maar uiteindelijk zakte hij door zijn voorpoten. "Aerys Cercei Victoria Aranzo," sprak ze vloeiend. Haar familie was een van de rijkste van Razen en omdat ze zichzelf zo geweldig vonden moest ieder familielid minstens drie namen hebben. Aerys had niet zo'n goede band met haar familie, vooral omdat ze een totaal ander karakter had. "Ja, ik ben inderdaad nieuw. Ik heb een hele tijd thuis les gekregen. Totdat ik genoeg had van mijn huis en hiernaartoe vertrok." Ze lachte een beetje en keek naar Nox die steeds een stapje dichterbij Itachi durfde te zetten. Hij had inmiddels ook wel door dat hij geen groentje was.

Itachi wist goed genoeg hoe hij het dier moest behandelen en hij zei dan ook dat hij haar hyppogrief wel aankon. Nadat hij had gebogen zakte ook het dier door zijn poten, dit was dus een wederzijds respect. "Itachi Uchiha" had hij zich voorgesteld. En zij reageerde met haar naam: "Aerys Cercei Victoria Aranzo." Dat was een hele boterham. HIj schrok er eigenlijk best van dat haar naam zo enorm lang was, maar dat betekende in Razen dat ze een enorm rijke familie had. "Heb je er al genoegen mee dat ik je Aerys noem?" Hij probeerde lichtjes te glimlachen en vroeg dan of ze nieuw hier was, want hij had haar hier nog nooit eerder gezien. "Ja, ik ben inderdaad nieuw. Ik heb een hele tijd thuis les gekregen. Totdat ik genoeg had van mijn huis en hiernaartoe vertrok." Hij lachte zachtjes "Heb je geen aangename familie dan? Alles is beter dan geen familie hebben Aerys." De hyppogrief naderde Itachi en hij strekte zijn hand uit als gebaar dat hij hem wou aaien. Hij keek dan naar Aerys en liet zijn hand zakken tot de hyppogrief bij hem was tot hij hem kon aaien. "Jij bent van Razen hé? Ik ben deels van Razen en van Shadra, halfbloed." Hij keek dan weer even naar de hyppogrief om te zien of hij al wat dichter was gekomen en begon dan om op zijn voorhoofd te aaien, tot vlak voor de bek en dan weer naar het voorhoofd van het dier. Hij keek dan naar Aerys en glimlachte eventjes. Hij keek haar een beetje afwachtend aan.

Ze glimlachte toen hij vroeg of hij haar gewoon Aerys mocht noemen. "Natuurlijk mag dat," zei ze. "Ik ben hier niet gekomen om met twintig titels aangesproken te worden."
Terwijl ze vertelde over haar thuislessen wist ze al dat ze een fout had gemaakt. Uiteindelijk zou het gesprek altijd over haar familie gaan. Ze kon maar weinig over ze zeggen, want ze mocht de naam Aranzo niet beledigen. "Heb je geen aangename familie dan? Alles is beter dan geen familie hebben Aerys," zei hij gezegd nadat hij zachtjes had gelachen. Ze snoof. Wat wist hij daar nou van? "Nee, je hebt het mis," antwoordde ze fel. "Als je geen familie hebt dan kan je nog rekenen op de steun van je vrienden. Geloof me, hoe rijk we ook zijn, je wil echt niet deel uitmaken van mijn familie. Er komen ook plichten bij kijken."
Ze wendde haar gezicht af en balde haar vuist. Het was niet eerlijk om zo tegen hem te doen. Hij kon er niets aan doen dat haar familie zo veeleisend was. Haar hand begon te gloeien terwijl ze dacht aan haar vertrek. Ze was in de nacht vertrokken op Nox' rug. Haar spullen had ze al eerder laten vervoeren naar de shuttle. Net toen ze weg wilde vliegen kwam haar vader naar buiten en probeerde haar te stoppen. Ze vertelde hem dat ze wegging om meer te leren, maar hij vond dat ze beter thuis geschoold kon worden. Aerys had hem genegeerd en was opgestegen. Haar vader had geprobeerd haar tegen te houden met een schild van dark magic, maar door een simpele lichtstraal had ze hem omvergegooid en was het schild verdwenen. Zij en haar zusje waren de enige twee van de familie die geen dark magic naast hun fire magic hadden, maar een andere magie. Zij was ook een light magician en haar zusje kon water magic gebruiken. Dat was de reden waarom haar zusje altijd weg was gehouden van de buitenwereld. Een Aranzo die de tegenpool van vuur kon besturen was gewoon onnatuurlijk. Aerys had haar zusje wel mee willen nemen en had op haar gewacht voordat haar vader naar buiten kwam, maar later bleek dat ze was opgesloten in haar kamer door haar moeder.
"Ja, ik ben inderdaad van Razen. Maar dat had je vast aan mijn naam kunnen horen," beantwoorde ze zijn laatste vraag. Ze draaide zich weer om en lachte weer toen ze zag dat Nox hem wel mocht. "Je durft het vast niet," begon ze plagend," maar als je wilt dan mag je een rondje vliegen. Nox schijnt je wel aardig te vinden."

Ze glimlachte toen hij vroeg of hij haar gewoon Aerys mocht noemen. "Natuurlijk mag dat," zei ze. "Ik ben hier niet gekomen om met twintig titels aangesproken te worden."
"Mooi zo, dat maakt het voor mij al een stuk makkelijker."
"Heb je geen aangename familie dan? Alles is beter dan geen familie hebben Aerys," zei hij gezegd nadat hij zachtjes had gelachen. Ze snoof. "Nee, je hebt het mis," antwoordde ze fel. "Als je geen familie hebt dan kan je nog rekenen op de steun van je vrienden. Geloof me, hoe rijk we ook zijn, je wil echt niet deel uitmaken van mijn familie. Er komen ook plichten bij kijken."
"Aerys, mijn familie was net zo machtig als die van jou, maar ze is uitgemoord." Hij liet maar achterwegen door wie. Hij dacht terug aan de weddenschap die hij had gemaakt, tevergeefs. Hij had er spijt van maar hij kon de klok niet terugdraaien. "Jij bent van Razen hé? Ik ben deels van Razen en van Shadra, halfbloed." Hij keek dan weer even naar de hyppogrief om te zien of hij al wat dichter was gekomen en begon dan om op zijn voorhoofd te aaien, tot vlak voor de bek en dan weer naar het voorhoofd van het dier. "Ja, ik ben inderdaad van Razen. Maar dat had je vast aan mijn naam kunnen horen," beantwoorde ze zijn laatste vraag. "Je durft het vast niet," begon ze plagend," maar als je wilt dan mag je een rondje vliegen. Nox schijnt je wel aardig te vinden."
"Nox is een zeer mooie naam en natuurlijk wil ik er wel een ritje op maken, maar dan zal jij meemoeten, ik kan hem niet besturen." Hij wreef even over zijn haar en ging dan na toestemming van Aerys op Nox zitten.

"Aerys, mijn familie is net zo machtig als die van jou, maar ze is uitgemoord," zei hij. Zijn woorden hadden een groot impact op Aerys. Dan was het inderdaad beter om een familie te hebben. "Dat spijt me," zei ze zachtjes. Gelukkig ging hij snel over op een ander onderwerp.
"Je durft het vast niet," begon ze plagend," maar als je wilt dan mag je een rondje vliegen. Nox schijnt je wel aardig te vinden," zei ze.
"Nox is een zeer mooie naam en natuurlijk wil ik er wel een ritje op maken, maar dan zal jij meemoeten, ik kan hem niet besturen."
Aerys' grijns werd breder terwijl ze zijn enthousiasme ontdekte. "Ga maar zitten dan," zei ze lachend. Toen hij eenmaal op de rug van haar hippogrief zat nam ze een licht aanloopje en sprong soepel op Nox' rug. Itachi zat vlak achter haar en ze zei hem dat hij zijn handen om haar heen moest slaan om niet van Nox' rug af te vallen. Ze boog een beetje naar voren en drukte haar kuiten tegen het lichaam van de hippogrief aan. "Waar gaan we naartoe?" vroeg ze aan Itachi. Nox kon hun gemakkelijk dragen en ze zouden zelfs naar het dorp toe kunnen vliegen, maar dat zag Aerys niet echt zitten. Na flink hard gegaloppeerd te hebben sprong Nox op en spreidde zijn vleugels. Binnen een mum van tijd vlogen ze vier meter boven de grond. Elke seconde stegen ze een halve meter. Nox sloeg krachtig met zijn vleugels en zijn blauwgrijze veren wapperden in de wind. Ook Aerys lange blonde haar zweefde achter haar aan. Nox maakte een scherp rondje en Aerys wachtte totdat Itachi een bestemming had genoemd.

"Aerys, mijn familie is net zo machtig als die van jou, maar ze is uitgemoord," zei Itachi rustig "alles is beter dan dat."
"Dat spijt me," zei ze zachtjes. "Je hoeft je niet te verontschuldigen." Hij keek even verbaasd op toen ze zei dat hij niet op haar Nox zou durven zitten voor een ritje. Hij lachte kort "Nox is een zeer mooie naam en natuurlijk wil ik er wel een ritje op maken, maar dan zal jij meemoeten, ik kan hem niet besturen."
"Ga maar zitten dan," zei ze lachend. Toen hij eenmaal op de rug van haar hippogrief zat nam ze een licht aanloopje en sprong soepel op Nox' rug. Hij wreef even over zijn haar en ging dan na toestemming van Aerys op Nox zitten. Ze zei hem zonet iets waar hij nooit in staat was geweest. Een persoon aanraken. De enigste die hij ooit had aangeraakt was Sasuke, zijn broertje. Bij de gedachte aan zijn broer zuchte hij even, Sasuke haatte hem en hij wist goed genoeg waarom. Hij sloeg zijn handen rond Aerys' middel en ze vroeg waarheen hij wou "Misschien ergens rustig, het meer? Dan kan Nox een verfrissend bad nemen, dat zal hem wel goed doen en dan kunnen wij praten, als je dat ok vindt." Hij glimlachte, Aerys was de eerste waar hij goed mee overweg kon. Hij kon eindelijk weer eens serieus glimlachen. Misschien voelde hij nu eindelijk eens wat vriendschap was..

(maak jij dan een nieuw topic?

)

Gedaan!

PROFILE MAGICIAN

» I need a break..
» break down
» + Xerxes Break +
» Time for a break...
» Demons and halflings. [Break]

Just a little break

Just a little break

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen