Het was een mooie dag, de zon scheen helder aan de lucht.
Het was waarschijnlijk warmer dan 30° C, zo leek het tenminste.
Toch liep er iemand in een lange zwarte jas en had een zwarte hoed op, de naam van die iemand was Gilbert, sommige mensen noemen hem ook wel Raven.
Hij was op weg naar de waterval.
Het was een mooie plek om even rustig te gaan zitten, en uit een boek te lezen.
Want er kwamen niet zo vaak mensen.
De zon scheen vel door de bomen door, Gilbert deed z'n hoed wat verder over z'n ogen.

Rustig liep hij door, uiteindelijk was hij bij de waterval.
Hij kon voelen dat het er wat minder warm was.
Even glimlachte hij, want zoals hij al had gedacht was er niemand.
Gilbert ging op het gras vlak bij de waterval zitten en pakte z'n boek.

Het boek gaat over een jongen die een vampier is.
De jongen in het boek heet Romeo Klein.
Hij heeft een grote familie, het is ook nog eens een rijke familie.
Romeo is de enige van z'n Familie die tegen zonlicht kan.
Tot z'n 15 is hij eigenlijk nog nooit uit huis geweest, tot dat hij jarig is de 13 november.
Het sneeuwt buiten, z'n zusje laat per ongeluk een kaars in het huis vallen.
Het vuur verspreid zich en uiteindelijk moeten ze het huis uit.
De jongen moet zien te overleven in de mensenwereld.

Gilbert keek op want er kwam een velle straal licht in z'n ogen.
Humeurig stond hij op en zocht een plek in de schaduw.

- alleen Natsume en Claude faustus -

Claude kwam rustig aan gelopen.
hij hoopte dat er niemand was bij het meertje zodat hij eindelijk rustig kon worden.
Alois had hem als gewoonlijk zoveel orders gegeven en dit was echt te 1ste keer dat hij dood op was.
Claude liep naar een donker plekje onder een boom.
Hij ging tegen de boom aan zitten.
claude keek omzich heen en hij zag dat er nog iemand in de schaduw zat een boek te lezen.
claude keek naar de waterval.
Het enigeste geluid dat je hoorde was de waterval.
naja alleen de waterval ook de vogels natuurlijk.
Een vermoeide dag was het wel geweest voor claude en eindelijk had hij wat rust.
Claude keek weer naar de jongen die in de schaduw zat.
Ik hoop maar dat die rustig is dacht claude.
Ook claude pakte een boek uit zijn tas.

Het boek ging over een jongen.
De jongen heette Floude.
Floude leeft in een groot huis. zijn ouders waren overleden en hij had een butler genaamt Gill.
Floude was erg gehecht aan zijn butler en zag hem als zijn vader
.de butler moest niks van floude hebben.
hij zag hem als een klein kinderachtig kind ook al was floude al 14.
Floude zorgde er telkens voor dat hij de aandacht van zijn butler kreeg.
Op een dag was Gill verdwenen.
Floude was ontroost baar en ging elke dag slecht aangekleed en verdrietig naar school.
Toen het 5 novembet was hij jarig maar hij had helemaal geen zin in zijn verjaardag.
Ik plaats van op zijn verjaardag te zijn ging hij op zoek naar zijn butler.
Hij zocht de hele stad door maar vond zijn butler niet.
Toen hij weer terug ging naar huis zag hij zijn butler voor zijn huis staan.
Floude wrijfde in ze ogen maar toen hij dat gedaan was was zijn butler weer weg.
Verdrietig ging hij naar binnen en in bed liggen.
Die nacht kreeg hij een droom dat zijn butler altijd bij hem is in zijn hart en dat zijn butler overleden was.
De volgende dag deed zijn butler de gordijnen open en wekte zijn meester.
Young master het is tijd om op te staan.
Floude deed zijn ogen open en zag dat zijn butler voor hem stond.
Floude omhelsde zijn butler.
Gill glimlachte.
Gill begon Floude als zijn eigen zoon te zien.
Floude was uiteindelijk helemaal blij emt zijn nieuwe vader en hun twee leefdde nog lang en gelukkig of niet........

Claude had zo snel gelezen dat hij nu het boek al uit had.
claude keek naar de waterval.
Het boek deed hem denken aan hemzelf en zijn master alois.
Claude glimlachte kleintjes

(waarom mogen hannah en alois niet mee doen?)

opeens zag Gilbert iemand zitten, hij las ook een boek.
Er was dus toch iemand bij de waterval.
De man zat in de schaduw onder een boom, het leek er op dat hij Gilbert nog niet had gezien.
De man stopte met lezen, mischien had hij z'n boek al uit of had geen zin meer om te lezen.
Toen keek de man naar de waterval en glimlachte kleintjes.
Gilbert keek toen ook naar de waterval, het zag er mooi uit.

In het meertje onder de waterval zwommen wel honderden vissen, er waren geen 2 dezelfde vissen.
Gilbert keek geintreseerd naar de vissen toen hij opeens een Regenboogforel zag, zo'n vis is vreselijk zeldzaam.
Gilbert keek naar de vis, en uiteindelijk was de vis weg.

Opeens bedacht Gilbert zich dat hij hier was om in z'n boek te lezen.
Hij stond op en was de man al bijna vergeten toen hij hem weer zag.
Even sloeg Gilbert tegen z'n voorhoofd.
,,Vergeten'' Mompelde hij en liep naar de man.
,,Hallo, het spijt me dat ik stoor maar kan ik daar misschien zitten?'' zei Gilbert met een vriendelijke Glimlach.
Toen bedacht Gilbert zich dat het mischien onbeleefd overkwam.
,,O, het spijt me, mijn naam is Gilbert maar je kan me ook wel Raven noemen'' zei Gilbert beleefd.


-omdat het anders te druk word, sorry-

Claude keek verbaast op.
De jongen had zijn rust verstoord.
Ja ga maar zitten maar die wel rustig..trouwen is ben de butler van alois trancy,claude faustus.
Claude keek naar de waterval en zag daar allemaal vissen in zwemmen.
hij zag een witte en een zwarte.een goude en en donkerblauwe
Day into night, sugar into salt, living to dead, and dark blue into gold. Thats what makes a Trancy butler zei claude zachtjes.
claude hield snel zijn mod en ging het book opnieuw lezen.
Opeens kwam er een kat.
Damn een kat!
Snel sprong claude in hoogste tak van de boom.
Hij haatte katten zelf was hij als ware vorm een spin en sebastian hield van katten terwijl dat een raaf was.
Claude ging rustig op de tak verder met zijn boek.
Hij had het boek al 49 keer gelzen en nog steeds vond hij het boek leuk.
Hij keek naar beneden en zag dat de kat naar gilbert ging.
Hey gilbert pas op voor die enge kat.
Hij zag dat gilbert schrok.
Opeens zag hij dat het niet zomaar een kat was maar de kat van natsume.
Claude sprong naar beneden en tilde de kat op.
Nyanko-sensei moet je onze rust verstoren weet je hoe irritant dat is waar is natsume?
Nyanko-sensei hing aan zijn staart en probeerde claude te krabben.

Natsume keek naar de lucht, het was behoorlijk warm vandaag.
Hij wist dat hij Gilbert bij de waterval kon vinden, en natuurlijk moest Nyanko-sensei gelijk ook mee.
Nyanko-sensei vond Gilbert aardig en vond het leuk om hem bang te maken.
Natsume vond het best wel raar, want normaal vond Nyanko-sensei het niet leuk om naar iemand toe te gaan.
De zon scheen vel, en Natsume kwam bij de waterval aan.
Hij zag dat er nog iemand bij Gilbert was.

Nyanko-sensei rende er op af en sprong op de man. ,,Wat doe je bij Gilbert'' mompelde Nyanko-sensei.
Natsume zag het meteen, Nyanko-sensei probeerde Gilbert te beschermen.
,,Nyanko-sensei moet je onze rust verstoren weet je hoe irritant dat is waar is natsume?'' zei de man.
Natsume zuchte en pakte de kat bij z'n nekvel.
,,Het spijt me, meneer'' Zei Natsume, en keek naar de man.
Het bleek dat het Claude was, en er verscheen een glimlach op Natsume z'n gezicht.

Natsume keek toen even naar Nyanko-sensei.
,,Ik zei toch, je kan niet mee! Je irriteerd mij niet alleen maar ook andere mensen..en je maakt Gilbert bang'' mompelde Natsume, maar moest even lachen omdat hij het niet kon voorstellen dat iemand bang is voor zo'n rare kat.
Eigenlijk kon hij het ook weer wel voorstellen, Nyanko-sensei was zo raar.
Nyanko-sensei keek beledigd toen Natsume lachte.
,,s-sorry'' zei Natsume lachend maar stopte toen met lachen.
,,Hallo, jongens waren jullie hier al lang?'' zei Natsume met een vrolijke glimlach op z'n gezicht.

Er kwam een kat naar hun kant op, geschrokken sprong Gilbert achter uit, bijna de waterval in.
,,Nyanko-sensei moet je onze rust verstoren weet je hoe irritant dat is waar is natsume?''
Gilbert keek al wat meer ontspannen, want hij kende Nyanko-sensei wel.
,,wat doe je bij Gilbert'' mompelde Nyanko-sensei, hij leek bezorgd.
Gilbert stond nog steeds bijna in het water maar glimlachte om Nyanko-sensei, het was een rare kat.

Gilbert keek op en zag dat Natsume er ook aan kwam, hij leek boos.
Gilbert hoopte dat hij niet boos was op hem, ook al was er geen reden voor.
,,Ik zei toch, je kan niet mee! Je irriteerd mij niet alleen maar ook andere mensen..en je maakt Gilbert bang'' zei Natsume streng tegen Nyanko-sensei.
Gilbert keek even beledigd, hij kon er toch niets aan doen dat hij bang was voor katten.
En Natsume lachte er juist vaak om, hij vond het raar dat Gilbert bang voor katten was.

Nu lachte Natsume ook.
,,S-sorry'' mompelde hij door het lachen heen.
en keek toen vrolijk.
,,Hallo, jongens waren jullie hier al lang?'' zei Natsume met een vrolijke glimlach op z'n gezicht.
Gilbert keek naar Natsume en zuchte. ,,ja, we waren hier al een poosje ja''.

Gilbert keek naar Natsume en zuchte. ,,ja, we waren hier al een poosje ja''.
Claude knikte naar natsume.
Ja inderdaad....
Eigelijk had claude niet zo veel zin om te praten.
Claude keek naar de vissen.
Nog steeds dezelfde zag hij bij de waterval.
Het leek wel of de vissen iets wilde vertellen.
Claude keek in de verte en zag dat alois met vuur aan het spelen was.
Claude schudde zijn hoofd.
Straks gaat dat nog mis mompeld hij
Claude zag dat hannah er bij kwam en alois liet stoppen met spelen.
Claude knikte ruststellend en keek naar de jongens.
Ook al had hij geen zin om te praten zei hij toch iets.
Heerlijk he die stilte en rust.
Claude keek naar de luch waar paar vogels vliegte

Natsume keek beledigd.
,,nou sorry hoowr'' maar lachte toen.
Gilbert en Claude deden altijd zo tegen hem, alleen omdat Natsume de jongste was.
,,Heerlijk he die stilte en rust.'' zei Claude.
Even keek Natsume naar Nyanko-sensei, de ultieme rust verstoorder en lachte.
,,Jammer dat Nyanko-sensei hier is he?'' Zei Natsume.
Nyanko-sensei keek z'n kant op, en Natsume keek koud terug.
Rustig ging Natsume gehurkt zitten en deed z'n armen om z'n benen.
Het was hier inderdaad rustig en stil, de enige die je echt kon horen was Nyanko-sensei die vogels probeerde te vangen.
Arme vogels..
,,Stilte'' mompelde Nyanko-sensei die niet van stiltes hielt.
Natsume irriteerde zich maar wilde niet kinderachtig overkomen bij Gilbert en Claude.
Dus hij stak z'n tong uit naar Nyanko-sensei die gelijk allemaal gekke gezichten maakte alleen om Natsume nog meer te irriteren.
Het leek wel een ''maak gekke gezichten wedstrijd''
Maar Nyanko-sensei won omdat hij gek van zichzelf was, hij speelde vals.
Natsume was van plan om rustig te zijn, maar bleef zich kinderachtig gedragen.

Claude keek richting natsume die rare bekken trok.
Natsume doe niet zo kinderachtig.
Claude pakte nyanko-sensei op aan zijn staart en zette nyanko-sensei in een boom.
Blijf jij daar maar zitten nyanko.
Claude ging weer zitten.
Het is fijn dat het hier zo rustig is.
ik kan eindelijk eventjes tot rust komen.
Claude keek naar Gilbert die er rustig bij zat.
Hoe gaat het eigelijk met jullie?
Claude wachte rustig en keek ondertussen naar de waterval.

,,Ja inderdaad....'' mompelde Claude en keek richting de waterval, waarschijnlijk naar de prachtige vissen die er waren.
Natuurlijk ging Gilbert niet over de vissen praten waar Nyanko-sensei bij was, misschien ging hij de vissen wel opeten.
,,Straks gaat dat nog mis'' Mompelde Claude, verbaast keek Gilbert de richting op waar Claude naar keek.
Daar zag hij Alois met vuur spelen, gilbert lachte zacht want op een of andere manier zag het er grappig uit.
,,nou sorry hoowr'' mompelde Natsume beledigd omdat Claude en Gilbert zeiden dat Natsume hun lang had laten wachten, hij had waarschijnlijk niet door dat Claude en Gilbert niet meer op hem lette.
Gilbert zag dat Hannah er voor zorde dat Alois stopte met vuur te spelen, gilbert keek teleurgesteld hij vond het er wel grappig uit zien.
Claude leek zich te ontspannen nu hij wist dat Alois veilig was.
,,Heerlijk he die stilte en rust.'' Mompelde Claude.
Gilbert knikte, hij vond dat Claude gelijk had.
Gilbert leek zich ook te ontspannen, maar toen prate Natsume weer.
,,Jammer dat Nyanko-sensei hier is he?'' Zei Natsume.
Gilbert keek gespannen naar de kat en slikte.
het leek stil te worden.
,,Stilte'' mompelde Nyanko-sensei.
Gilbert sprong angstig op, hij vond het nog steeds eng dat Nyanko-sensei prate.
Natsume leek te merken dat Gilbert bang was en leide Nyanko-sensei af door gekke gezichte te trekken.
Gilbert lachte, het leek wel een ''maak gekke gezichten wedstrijd''.
,,Natsume doe niet zo kinderachtig.'' zei Claude tegen Natsume.
Gilbert glimlachte, zo waren Natsume en Claude altijd.
toen zette Claude nyanko-sensei in de boom.
Gilbert had medelijde met de kat maar was opgelucht dat Nyanko-sensei nu ver weg was.
,,Blijf jij daar maar zitten nyanko.'' mompelde Claude.
Gilbert schrok en keek naar nyanko-sensei, was hij nu boos?
,,C-Claude maak hem alsjeblieft niet boos'' mompelde Gilbert en hielt de mouw van Claude z'n jas vast.
Claude merkte het niet en ging zitten waardoor Gilbert nog meer ging trillen.
,,Het is fijn dat het hier zo rustig is.'' mompelde Claude.
,,Hoe gaat het eigelijk met jullie?'' Zei Claude en het werd stil.
Gilbert keek verbaast naar Claude en ging op z'n knieen zitten.
,,wel goed, ik wilde even rust hebben, het werd me te druk in de school'' Gilbert klonk weer als een echte heer, en glimlachte vriendlijk.
Gilbert was Nyanko-sensei alweer vergeten.

,,Natsume doe niet zo kinderachtig.'' zei Claude.
Natsume keek een beetje beledigd.
,,alleen omdat je ouder bent hoef je nog niet zo te doen hoor!'' mompelde Natsume.
,,Blijf jij daar maar zitten nyanko.'''mompelde Claude tegen Nyanko-sensei.
Heel even dacht Natsume dat Claude hem gewoon negeerde, dat was waarschijnlijk ook zo.
Nyanko-sensei leek boos te worden.
,,C-Claude maak hem alsjeblieft niet boos'' mompelde Gilbert die een beetje bang van Nyanko-sensei werd.
,,Hoe durf je me zo te noemen, AAHG als ik jou te pakken krijg he?!'' riep Nyanko-sensei vanuit de boom.

Natsume keek een klein beetje verbaast, hoe konden die 2 zo veranderd zijn.
Gilbert leek eerst echt een nette, beleefde man en lijkt nu net een klein kind.
Claude was altijd zo rustig en stil en ergerde zich nu al aan een kat.
,,Het is fijn dat het hier zo rustig is.'' Ik kan eindelijk eventjes tot rust komen.'' mompelde Claude en ging rustig zitten.
Eigenlijk was claude weinig veranderd, Natsume lachte even.
,,je hebt gelijk, het is hier echt rustig'' zei Natsume die Nyanko-sensei gewoon negeerde.
,,Hoe durf je, je helpt me niet eens'' riep Nyanko-sensei vanuit de boom.
Natsume ging ontspannen liggen en sloot z'n ogen, en viel zonder dat hij dat wilde in slaap.
Nyanko-sensei sprong vanuit de boom zo op Natsume, maar die sliep gewoon door.
Nyanko-sensei ging op Natsume liggen, en ging ook slapen.

Claude glimlachte om natsume die in slaap was gevallen.
Opeens keek claude weer met een serieus gezicht.
Hij rende zonder dat iemand het zag naar alois om hem te beschermen en rende weer terug.
Claude keek even om zich heen of iemand dat gezien had en ging toen zitten.
Claude keek naar de grote boom.
hij had geen zin om te praten en keek maar wat voor zich uit.

Gilbert zuchte, Natsume en Claude namen hem niet serieus.
Natsume ging liggen en viel in slaap.
Verbaast keek Gilbert naar de jongen, want hij had niet echt verwacht dat hij zomaar ging slapen.
Dat was gewoon niet logisch.
Gilbert keek even beledigd, misschien ging hij alleen maar slapen om hem te negeren.
Opeens stond Claude op en beschermde Alois ergens voor en ging terug zitten.
Claude was zo snel dat Gilbert het amper zag maar hij kon het nog net zien.
,,waarvoor was dat nodig?'' mompelde Gilbert en keek verbaast naar Claude.
Soms begreep Gilbert niet eens waarom hij met Natsume en Claude omging.
Toch glimlacht Gilbert even. ,,nou, wat was er aan de hand?'' zei Gilbert met een vriendelijk glimlacht.
Gilbert wist dat Claude Alois zou beschermen met z'n leven, maar wat was er gebeurt?
Claude rende ineens zo snel.
Verbaast keek Gilbert naar Alois, natuurlijk was er nu niets aan de hand.
Waarschijnlijk overdreef Claude gewoon, en wilde gewoon laten zien hoe snel hij was.
Gilbert deed snel z'n hand voor z'n mond om niet te gaan lachen, Want hij kon gewoon niet voorstellen dat Claude ging opscheppen.
Hij zag het wel voor zich maar het zag er gewoon te grappig uit.
Gilbert beet op z'n lip, en begon te lachen.

Niks er niks aan de hand.
Claude keek een beetje boos.
moet gilbert met zijn leven bemoeien ofzo dacht claude.
Ik moet alois gewoon beschermen als er iets met hem aan de hand is of hij aangevallen wordt ik heb niks voor niks een faustian contract.
hij zag dat gilbert begon te lachen.
Moet je daar om lachen?
Claude ging in de boom zitten.
ze zijn echt een stel kleine kinderen dacht claude.
waarom ga ik nog met ze om zelf ciel is nog volwassere maar ja mijn master is neit volwassen dacht claude.
de ziel van ciel is zo pure.....dacht hij.
Claude keek naar de jongens die beneden hem zaten.
Hij zuchte.
Ze zijn niks voor niks nog kleine jongen.
Ik vraag me af hoe het met het contract van gilbert zit dacht hij.
hij schudde zijn hoofd en ging weer uit de boom.
Trouwens ik ga niet opscheppen hoor!
Claude dacht na:ik moet gewoon en goede butler zijn op de ziel of alois te krijgen...maar alois ziet me als een vader en als hij zegt dat iedereen moet aanvallen bedoelt hij mij er neit mee.
claude keek naar de jongens.
Hij kon ze niet voorstellen dat hun leven zo rustig was.
de jongens zaten er heel relaxt bij en claude was erg gespannen.
Oke wat is het volgende onderwerp?
Mischien iets over het verleden?
Claude keek naar de waterval.
het was erg rustig hier maar toch moet hij weer weg als alois in gevaar loopt.
Ik kan beter de butler van ciel zijn dacht hij.
Hij ging zitten en ging weer zijn boek lezen.
het bleef een heel leuk boek maar toch is het niet meer spannend
Claude zuchte en keek naar de lucht.

,,Niks er niks aan de hand.'' zei Claude en keek een beetje boos.,,Ik moet alois gewoon beschermen als er iets met hem aan de hand is of hij aangevallen wordt ik heb niks voor niks een faustian contract.''
Gilbert begon te lachen.
,,Moet je daar om lachen?'' zei Claude en ging in de boom zitten.
Gilbert keek naar Claude en zuchte. ,,hij is soms zo kinderachtig bezig'' dacht Gilbert en schudde z'n hoofd.
Toen zuchte Claude en ging de boom weer uit. ,,Trouwens ik ga niet opscheppen hoor!'' zei Claude.
Gilbert merkte dat Claude naar hem keek en glimlachte even.
Even was het stil en Claude was de eerste die weer prate.
Oke wat is het volgende onderwerp? Mischien iets over het verleden? zei Claude en keek naar de waterval.
Maar voor dat iemand kon reageren ging Claude zitten en ging weer zijn boek lezen.
Niet dat Gilbert normaal kon reageren, hij kon niet tegen zulke mensen, niet dat hij wel goed op kon schieten met de rest, eigenlijk hate hij veel soorten mensen.
emotionele mensen, dan had Gilbert het gevoel dat ze gewoon zielig zaten te doen.
Emotieloze mensen, ze waren gewoon bang dat mensen hun ware 'ik' zagen.
Mensen die arrogant waren en overal de beste in wilde zijn, om het kort te houden: Gilbert hielt niet van egoistische mensen, ze denken alleen over hun zelf.
Natuurlijk probeerde Gilbert deze informatie over zichzelf te verbergen.
Zelf wist hij dat hij ook niet perfect was maar op een of andere manier ergerde die mensen hem gewoon. Maar nu Claude een vraag stelde en hun vervolgens in de kou liet staan had Gilbert weer een pesoonlijkheid die op z'n lijst kon van persoonlijkheden die hem mateloos irriteerde.
Gilbert lachte, het klonk een beetje geirriteerd.
,,Waarom lees je?''zei gilbert. ,,je stelde me toch een vraag, nou al ongeitreseerd?'' z'n stem begon nu wel erg vals en koud te klinken.
Snel lachte Gilbert. ,,grapje'' kwam er zielig achteraan.
Maar Gilbert ging toch met Natsume en Claude om omdat ze hun mening zeiden zonder dat ze iemand kwetste, daarom bleef Gilbert met hun omgaan. Eigenlijk best wel raar, dus gelukkig wist niemand de echte persoonlijkheid van Gilbert.

,,Waarom lees je?''zei gilbert. ,,je stelde me toch een vraag, nou al ongeitreseerd?'' z'n stem begon nu wel erg vals en koud te klinken.
Snel lachte Gilbert. ,,grapje'' kwam er zielig achteraan.
Claude kreeg een beetje rode ogen omdat hij boos werd op gilbert.
hoe kan die zo over me denken dacht hij.
hij was van plan om gilbert te negeren maar toch zei hij iets.
ik ben niet geontreseert hoor maar goed dat je zo vals en koud klinkt.
Claude was vanzich zelf ook vals en koudhartig en hij was vooral niet van plan om zijn emoties te laten zien.
hij hield er dan ook niet van als alois zo zielig deed en daarom reageerde hij er neit zo vaak op.
Hannah was heel anders dan hem maar dat boeide hem niet.
Claude keek met een koude blik en rode ogen naar Gilbert.
Je dnekt zeker dat ik niet koudhartig kan zijn maar dat ben ik wel het boeit me niks wat mensen overkomen ik haat het om emoties te zien van de andere.
Claude was erg boos geworden en het was logish dat hij rode ogen kreeg hij tensloote een demon

Claude kreeg een beetje rode ogen omdat hij boos werd. ,,ik ben niet geontreseert hoor maar goed dat je zo vals en koud klinkt.'' zei claude.
Gilbert glimlachte, zo kende hij claude weer. hij zei wat hij wilde zonder emotioneel te worden, daar kon Gilbert tenminste normaal op reageren. Claude keek met een koude blik en rode ogen naar Gilbert.
,,Je dnekt zeker dat ik niet koudhartig kan zijn maar dat ben ik wel het boeit me niks wat mensen overkomen ik haat het om emoties te zien van de andere.'' zei Claude boos. Gilbert keek naar claude en zuchte toen.
,,sorry, sorry het spijt me'' zei Gilbert op een emotieloze toon, maar glimlachte.
Gilbert wist niet waarom maar hij kon er niet tegen als mensen telkens hun emoties vreselijk overdreven lieten zien zoals de hele tijd huilen het eerste wat gilbert dan zou zeggen is ,,jank niet zo, en ga toch weg je irriteerd me'' , maar hij kon er ook niet tegen als de mensen hun emoties niet laten zien zoals de heletijd emotieloos kijken en zowat niks zeggen dan zou Gilbert iets zeggen zoals ,,wat wil je nou, zeg toch iets?!''.
Het enige wat Gilbert 'normaal' vind is iemand die durft te zeggen wat hij wilt maar er zelf niet emotioneel van word, verwarrend he? Gilbert glimlachte en keek naar Claude, die nog steeds humeurig was. ,,Ga maar verder met lezen'' zei Gilbert alsof er niks gebeurt was.
Gilbert keek naar de lucht, het was nu echt rustig en stil. toen keek Gilbert naar de nog steeds slapende Natsume, en glimlachte.
Gilbert was namelijk blij dat Natsume en Nyanko-sensei sliepen, nu was het ook een stuk rustiger.