Kerstvakantie.

Als antwoord op Savador`s vraag haalde Diva voorzichtig en zonder haar blik van Christian en Vanessa af te wenden een klein fluitje uit een geheime binnenzak van haar mouw. Hij was klein en van zilver. Je kon er maar vijf tonen mee spelen maar dat was voor Diva voldoende. Ze liet de fluit aan Master Savador zien en stopte hem toen weer terug. Zonder iets te zeggen, zonder haar blik ook maar een keer naar te hebben afgewend. Diva luisterde naar de zacht knerpende sneeuw onder haar schoenen. Zwijgend liepen ze zo door tot aan de rand van het bos. ''Nou, waar wou je heen wandelen?'' vroeg Christian wat nors. ''De klif'' antwoorde Diva zo kalm mogelijk. Daarna ging zij samen met Master Savador voor Christian en Vanessa lopen. Christian wou hen goed in de gaten houden en dan vooral Savador.

Vanuit zijn ooghoeken keek Savador naar het kleine fluitje uit Diva's geheime binnenzak. Hij wist niet waarom ze het had meegebracht of waar het voor diende, maar zijn ogen glommen opgewonden. Hij richtte zijn blik weer op Christian en Vanessa, met een lichte grijns op zijn gezicht. Savador liep zwijgend door hand in hand met Diva. Een onbehaaglijk gevoel deed zijn zorgen weer opwekken wanneer ze voor Christian en Vanessa uit gingen lopen. Hij voelde hun ogen hatelijk in zijn rug brandden. Savador kneep zijn ogen tot spleetjes en wierp Christian vanover zijn schouder een vuile blik toe. Vervolgens keek hij weer naar het besneeuwde pad voor hen.

Christian keek Savador dodelijk aan toen die omkeek. Vanessa daarintegen liep er veel relaxter bij. Ze liepen nog een tijdje zo door totdat de bomen ophielden en ruimte maakte voor de kleine open plek aan de rand van de klif. Diva liet Master Savador`s hand los. Ze liep naar de rand van de klif. ''Moet je dat uitzicht zien'' zei ze met een grote grijns op haar gezicht. Vanessa kwam naast haar staan en knikte. ''Het is werkelijk adembenemend'' zei ze zacht. Ze keek even om naar Christian. ''Kom eens kijken Chris. Het is werkelijk prachtig'' zei ze. Christian liep kalm naar zijn vrouw toe en ging naast haar staan. Hij liet zijn donkerblauwe blik over het diepe dal beneden hen glijden. Diva had inmiddels ongemerkt een paar stappen naar achteren gezet. Ze keek even naar Savador en haar blik kruiste de zijne. Ze knikte kort naar Christian dat Savador hem moest duwen als Diva dat met Vanessa deed. Diva zette plotseling een stap naar voren en gaf haar tante een harde zet in haar rug. Met een kleine gil viel ze naar voren van de klif.

Savador kon het niet laten om te grijnzen toen hij zag dat het pad voor hen plotseling ophield. Dat was ongetwijfeld de rand van de klif, en toen ze dichterbij kwamen wist hij dat hij gelijk had. Hij bleef met een wild kloppend hart stilstaan en keek zwijgend toe hoe Diva naar de rand van de klif liep. Vanessa ging naast haar staan om het uitzicht te bewonderen. Geen verstandige optie. Hij was tevreden toen Christian naast zijn vrouw ging staan. Een kleine por in zijn rug was al voldoende om hem voorover te laten vallen. Maar hij zou het absoluut niet voorzichtig doen. Hij zag Diva naar hem kijken en knikte zwakjes toen hij haar seintje zag. Onopvallend ging Savador vlak achter Christian staan. Hij pakte voorzichtig een stuk van de zoom van Christians bovenkleding beet en door simpelweg zijn hand te verhitten schroeide hij een stuk van zijn kleding los. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Diva Vanessa duwde en twijfelde geen moment. Hij duwde Christian op de plek waar hij een stuk uit zijn bovenkleding had gehaald zodat het net zou lijken alsof hij hem terug wilde trekken. Savador deed zwijgend een stap naar voren en staarde in de diepte hoe Diva's oom en tante naar beneden vielen. Er stond een brede valse grijns op zijn gezicht.

Christian zag dat Vanessa geduwd werd maar was zelf net iets te traag van begrip. Voor hij het goed en wel doorhad tuimelde hij zelf ook de diepte in. Steeds dichterbij kwam de grond en Christian maakte een enorme smak tegen de grond. Diva keek vanaf boven ook even over de rand. Voorzichtig daalde ze af. Ze moest zeker weten dat haar oom en tante dood waren. Toen ze na een lange klim eindelijk beneden was ging ze eerst naar Vanessa en scheurde wat stof van haar kleding af. Ze schrok toen ze zacht gekreun hoorde. Het was afkomstig van Christian. Diva liep naar hem toen en ging voor hem staan. Ze keek kil en ijzig maar vooral medogenloos op hem neer. Zijn donkerblauwe ogen die nog maar een zwak schijnsel uitstraalde keken haar aan. ''Je lijkt meer op Sebastiaan dan je denkt Diva'' zei hij kil grijnzend en hoestte wat bloed uit. Diva bleef hem kil aankijken. Ze lachte even zacht en sarcastisch. ''Het is zo jammer dat het je niet meer pijn kunt voelen dan dit'' zei ze. Ze draaide zich om om weg te lopen. ''Weet je wat je Imeth aandoet door ons dit aan te doen Diva'' zei Christian ineens en Diva verstijfde. ''Hij wordt een wees, dankzij jou. Jij weet hoe dit moet voelen hoewel jij nooit van Sebastiaan gehouden hebt'' zei hij. Diva liet de woorden tot zich doordringen. Ze kon Christian nog genezen. Hoewel ze nu een hekel aan Imeth had was hij niet altijd zo geweest. Vroeger was hij als een soort vader voor Diva geweest. Zou ze het doen? Zou ze hem redden?

Savador hoorde een doffe dreun ergens in de diepe diepten bij de voet van de klif. Hij draaide zich naar Diva toe en keek haar grijnzend aan. Zwijgend keek hij toe hoe ze aan de afdaling begon. Hij bleef bewegingloos staan op de rand van de klif terwijl er een kille bries door zijn haren ging. Even later besloot hij Diva te volgen. Ze was waarschijnlijk al beneden. Toen hij daar aankwam keek hij met een valse blik neer op Christian, waarvan hij onmiddelijk zag dat hij nog niet dood was. Van Vanessa wist hij het niet zeker. 'Deze rat leeft nog, Diva,' siste Savador. 'Het is toch niet helemaal gelopen zoals verwacht. Ga eens aan de kant.' Hij duwde Diva met een misschien iets te ruwe beweging weg dan hij bedoelde en pakte Christian met één hand bij zijn kleding op. Hij hield hem op ooghoogte in de lucht en staarde hem kil aan. Hij werd er niet goed van als plannen een plotselinge wending kregen. Christian behoorde nu dood te zijn en dat was hij niet! In Savadors andere hand begon al een grote vlam op te wellen. Aan de duistere gloed kon je zien dat de spreuk niet veel goeds zou uithalen.

Christian keek eerst even naar Savador maar daarna zochten zijn ogen Diva op. Hij boorde zijn ogen zowat in haar rug. ''Imeth was er wel voor jou toen jij je ouders was verloren'' zei hij zacht. Zijn stem klonk als er zand langs de binnenkant van zijn keel schuurde. Diva sloeg haar ogen even neer. Daarna keek ze om naar Christian. Het vuur schoot zowat uit haar ogen. ''Je hebt mijn leven tot een hel gemaakt na de dood van mijn vader. En nu ga ik jou erheen sturen'' siste ze met een trillende stem van woede en haat. ''Dood hem'' zei ze enkel tegen Master Savador.

Savador liet Christian kalm boven de grond bungelen en wachtte geduldig tot hij genoeg magie in zijn hand voelde stromen. Hij hief zijn hand op op het moment dat hij genoeg kracht verzameld had maar doodde hem nog niet. Met een emotieloze uitdrukking luisterde hij naar Christians laatste woorden. Savador gehoorzaamde Diva en duwde zijn vlammende hand door Christians borstkas. Het ging langzaam en er was maar weinig kracht voor nodig. De spreuk werkte als een vlijmscherp mes. Hij hoefde enkel te duwen om uiteindelijk een fataal orgaan te bereiken. Savador had hem graag doorboord, maar hij nam een verstandige keuze door zijn arm weer terug te trekken, die tot zijn elleboog onder het bloed zat. Het zou verdacht zijn om een doorboord lijk aan de voet van een klif te vinden. Hij gooide Christian respectloos op de grond neer alsof het een oud vodje was. Vervolgens knielde hij bij hem neer en haalde de reep stof die hij van Christians bovenkleding gescheurd had tevoorschijn. 'Vrolijk kerstmis, Christian,' zei Savador zacht terwijl hij met het stuk stof met bloed doordrenkte in Christians wond. Hij ging overeind staan en keek een aantal seconden met een valse blik op hem neer. Daarna liep hij naar de meest dichtbijzijnde kei en smeerde het bloed er op. Tevreden stapte hij wat achteruit om het te bekijken. Ze zouden denken dat Christians wond kwam doordat hij op een scherpe kei neerkwam. Op die manier zou niemand snel achter de echte waarheid komen.

Diva was inmiddels naar Vanessa gegaan. Ze voelde haar pols even en bekeek haar wonden. Daarna stond ze weer op. ''Op slag dood. Die heeft de klap niet overleeft'' zei Diva. Ze keek even omhoog, daarna naar Master Savador. ''Zullen we maar eens terug naar boven gaan?'' zei ze. Het klonk als een vraag maar het was dat niet echt. Zelf begon Diva aan de lange klim terug naar boven. Toen ze boven kwam haalde ze het zilveren fluitje weer tevoorschijn. Ze wachtte nog even op Master Savador.

Savador was opgelucht dat Vanessa al dood was, wat hij eigenlijk ook vermoed had. Hij veegde met zijn bebloedde hand wat zweet van zijn gezicht, waardoor er wat bloedvegen op zijn huid kwamen. Langzaam volgde hij Diva en begon hij aan de lange klim terug naar boven. Af en toe stopte hij om wat uit te hijgen. De spreuk waar hij Christian mee doodde dwong hem om veel energie op te offeren. Daarbij lette Savador er ook scherp op dat hij onderweg niets aanraakte met zijn met bloed doordrenkte hand, om sporen te voorkomen. Boven op de rand van de klif moest hij flink uithijgen om weer op adem te komen. Savador keek Diva grijnzend aan en ging in een rechte positie staan. Het was gelukt en bovendien waren het voor hem twee vliegen in één klap. Christian en Vanessa waren dood en alsof dat nog niet genoeg was deed hij Imeth er ook veel pijn mee. Zijn blik was ondertussen strak op de zilveren fluitje gericht dat Diva tevoorschijn haalde.

Diva zette de zsilveren fluit aan haar lippen. Niet veel later was een zachte melodie door het hele woud te horen. Na een paar noten stopte Diva met spelen en wachtte gespannen af. Even later hoorde ze hoefgeklop en haalde ze opgelucht adem. Een sterke zwarte hengst kwam aan gegalopeerd. Briesend hield hij stil voor Diva die hem even over zijn bres streelde. ''Dag oude vriend'' fluisterde ze zacht tegen hem. Diva`s stem leek het paard een beetje te kalmeren. Uit de zadeltas pakte ze een fles water en een schode doek. Die goiide ze Savador toe. ''Misschien verstandig als U dat bloed van Uw handen haalt'' zei ze tegen hem. Daarna zette ze opnieuw de fluit aan haar lippen en speelde nog een melodie, totaal anders dan de eerste. Na een aantal minuten kwam nu een bruine hengst aangereden.

Savador wilde Diva aan haar arm meetrekken toen hij zag dat ze op de fluit begon te spelen. Hij wilde hier zo snel mogelijk wegwezen om de kans te verkleinen dat ze werden gezien. Hij keek op toen er een zwarte hengst naderde. Het was een massief beest. Behendig ving hij de schone doek op die Diva hem toegooide. Hij veegde het bloed van zijn onderarm en hand en ging met het schone gedeelte ook een keer over zijn gezicht. Terwijl hij dit deed luisterde Hij naar een andere melodie die Diva nu op haar fluit speelde. Niet veel later kwam er een bruine hengst aan. Savador ging met zijn hand voorzichtig over de bres van het paard, zoals hij Diva had zien doen. Hij was niet gewend om tegen iemand op te kijken die groter dan hem was, en vooral geen dier.

Diva had inmiddels de helft van haar rok kapot gescheurd. Onder haar rok had ze nog een broek aangehad en een stel stevige laarzen. Ze had dit al helemaal voorbereid. Ze pakte de teugels van de zwarte hengst en steeg lenig en behendig op. Ze keek daarna even naar Master Savador. ''U kunt toch wel paardrijden?'' vroeg ze wat onzeker. De paarden was het enigste ontsnappingsmiddel dat niet op zou vallen. Er reden zoveel mensen te paard door deze streek.

Savador bleef zacht over een plek op de bres van het bruine paard aaien. Hoger of lager durfde hij ook niet te gaan. Hij had het niet zo op paarden, al zou hij dat niet aan Diva laten merken. Hij keek verschrikt op toen hij Diva's vraag hoorde. 'Natuurlijk, Diva!' riep hij verontwaardigd uit. 'Wat denk je wel niet. Ik heb een sterke band met deze beesten.'
Savador pakte de teugels beet en legde een hand op het zadel. Hij zocht even beduusd naar een plek om zijn voet op te zetten en plaatste die uiteindelijk in de ijzeren voetsteun. Hij zwaaide zijn andere been erover heen en ging voorzichtig op de rug van het paard zitten. Het zat hoog maar het voelde oncomfortabel aan. Savador pakte de teugels steviger beet en keek Diva afwachtend aan, alsof hij wachtte tot ze iets zou doen zodat hij het kon nabootsen.

De bruine hengst gooide zijn hoofd wat in de lucht en brieste even toen Master Savador opsteeg. Hij zette twee passen achteruit. ''Orion, gedraag je'' zei Diva streng tegen hem. De bruine hengst reageerde direct op haar stem en werd direct rustiger. ''Hij moet een beetje aan U wennen'' zei Diva daarna tegen Savador. Ze klopte het zwarte paard even zachtjes op zijn hals. ''Rijden maar Hunter'' zei ze zacht en gaf hem zachtjes een schopje met haar kuiten. Ze keek nog even om naar het bruine paard. ''Orion, volg'' zei ze. Het bruine paard kwam direct in beweging en ging stapvoets achter Hunter aan. Diva gaf Hunter nog een schopje waardoor hij ging draven. Ze bleef zitten waardoor hij direct overging in een snelle linkergalop. Alsof ze in het zadel geboren was bleef Diva keurig zitten, kaarsrecht en bewoog mee met de bewegingen van Hunter onder haar. Af en toe keek ze om hoe het Master Savador afging. Orion was hen inmiddels in de galop gevolgd en bleef keurig achter Hunter rijden. Al snel had Diva al haar aandacht weer nodig voor de weg voor hen. Af en toe bukte ze voor een laaghangende tak.

Savador greep verschrikt de teugels steviger beet toen zijn paard zijn hoofd in de lucht gooide en een aantal passen naar achteren zette. Hij was opgelucht dat het paard, die Orion heette, gelukkig goed naar Diva luisterde. Savador ging wat rechter in het zadel zitten, alsof hij dit al zo vaak had gedaan. Zelfs toen Diva Orion het bevel gaf om te volgen lukte het hem om net zo gespannen als Diva te blijven zitten. Hij schoot naar voren en greep de manen van Orion beet toen het stappen overging in een draf en vervolgens in de galop. Vaak had Savador het gevoel alsof hij eraf zou vallen en door Orions bewegingen schudde hij op en neer in het zadel waardoor hij pijn kreeg in een aantal gevoelige plekken. Hij probeerde zijn paard aan te sporen dichter bij Diva te gaan rijden, zodat ze Orion makkelijk kon bevelen wanneer dat nodig was.

Na een tijdje trok Diva aan de teugels en Hunter maakte een scherpe bocht naar links. Hij slipte een beetje vanwege de sneeuw. Ze reden nog even door en schoten toen het bos uit op een brede weg die wat makkelijker te berijden was omdat een hoofdweg was waar men dus sneeuw ruimde. Diva spoorde Hunter aan tot in een vliegende galop. Het geluid van paardenhoeven op de harde weg onder hen was duidelijk te horen en werd alleen maar nog sterker toen ze een brug over gingen. Het geluid van hoeven die over het hout galopeerde weerklonk. Na een tijdje hield Diva stil en ging in stap even verder. Hunter hijgde zwaar en Diva`s wangen waren ook helemaal rood van inspanningen. Na een tijdje spoorde Hunter weer aan tot een snelle galop. Het leek wel of ze wou dat Hunter en zij er vermoeid uitzagen.

Savador had nu voor de veiligheid en de teugels vast en Orions manen. Hij voelde de kille winterbries langs zijn wangen snijden. Orion leek Diva en haar hengst blindelings te volgen. Savador gaf zijn paard een por in zijn flanken zodat hij dichter bij Diva kwam. Hij begon het al een klein beetje onder de knie te krijgen, al had hij nog steeds moeite om recht te blijven zitten. 'Diva, waar gaan we heen?' riep hij boven het gesuis van de wind in zijn oren uit. De sjaal om zijn hals liet los en wapperde weg. Savador kon nog net voorkomen dat hij het zou verliezen door de sjaal op tijd vast te grijpen. Hij zag Diva's roden wangen toen ze even overging in stap. Zelfs zijn eigen bleke wangen zagen rood. Savador wilde net naast haar komen rijden toen Diva haar paard weer aanspoorde om over te gaan in galop, en Orion volgde automatisch.

Diva reageerde niet op Master Savador`s vraag. Zo reed ze een hele tijd door. Dan stopte ze weer om even op adem te komen maar direct daarna reed ze weer verder. Deze manier van rijden putte zowel Diva als Hunter uit. Maar Orion ook merkte Diva toen ze de bruine hengst ook zwaar hoorde hijgen. Pas toen er een paar kleine boederijen in zicht kwamen in de verte bleef Diva stapvoets lopen met Hunter. Ze wachtte even tot Orion en Savador hen ingehaald hadden voor ze antwoord gaf op Master Savador`s eerdere vraag. ''We gaan naar het dorp. Luister, het is belangrijk dat wat ik ook doe U speelt het mee. En U moet me vooral geen vragen stellen. Ik zal het later allemaal wel uitleggen'' zei ze.

Savador vond Diva's manier van rijden vreemd en op den duur ook irriterend. Orion bootste de bewegingen van Diva's hengst na, waardoor hij ook stopte wanneer zij dat deden. Savador zag in de verte een aantal boerderijen opdoemen en was opgelucht dat Diva weer stapvoets ging lopen met Hunter. Hij was blij dat hij eindelijk op hetzelfde tempo als haar kon rijden. Terwijl hij en Orion uithijgden, luisterde hij naar Diva's woorden. 'Goed dan, maar doe geen gekke dingen, Diva,' waarschuwde Savador nadat ze uitgesproken was. Hij had hier een vreemd en ongemakkelijk gevoel bij, maar Diva wist vast wel wat ze deed. Dat hoopte hij tenminste.

''Dat kan ik u niet helemaal beloven Master'' zei Diva tegen Master Savador. Ze gaf hem geen tijd om te reageren. Ze had Hunter alweer aangedreven in een galop. Ze vlogen het dorp binnen. Een aantal dorpelingen keken de twee paarden en hun ruiters vervreemd na. Een enkeling waagde het een verwensing te roepen maar zo gauw ze Diva hadden herkend liepen ze direct door met een anstig en beschamend gezicht. Diva hield stil voor een cafe waar ze van Hunter afsprong. Ze wachtte tot Orion ook gestopt was en stak toen haar hand op naar de twee paarden. ''Hunter, Orion blijf'' zei ze tegen hen. Beide paarden veroerde geen hoef meer. Uit een geheim zijvakje van haar laars pakte Diva een klein maar venijnig scherp mes. Ze pakte hem andersom in haar hand en haalde even diep adem. Daarna ramde ze de punt van het mes in haar hand zodat de tranen in haar ogen sprongen. Ze borg het mes weer op en verbond direct haar hand waarna ze twee vingerloze leren handschoenen aantrok om het verband te verbergen. Met een betraand gezicht liep Diva het cafe binnen. De vrouw achter de bar kwam direct op haar toegesneld. ''Diva, ik bedoel juffrouw Lenore. Wat is er gebeurd?'' vroeg ze bezorgd. Diva keek op naar de vrouw. ''Rosalie, mijn oom en tante zijn van de klif gevallen'' zei ze snikkend. Roselie sloeg een hand voor haar mond en begeleidde Diva naar een tafel achterin.

Savador wilde Orion staande houden nadat Diva zei dat ze hem niet helemaal kon beloven om geen gekke dingen uit te halen. Maar Diva spoorde haar hengst alweer aan en Orion volgde. In een mum van tijd waren ze binnen het dorp, waar ze vreemd werden nagekeken. Savador vond het ook niet gek met de snelheid waarin ze galoppeerden. Hij was opgelucht toen Diva Hunter vlak voor een café liet stoppen. Orion stopte even later en Savador liet zich van het zadel glijden. Hij wankelde op zijn benen en had last van erge zadelpijn. Hij zag dat Diva een mes uit een vakje van haar laars haalde en wierp haar een afkeurende blik toe. Geschokt keek hij toe hoe ze de punt van het mes in haar hand ramde. 'Diva, heb jij geen oren aan je hoofd?' bracht hij stamelend uit. Savador volgde Diva zwijgend op de voet toen ze het café binnenging. Vrijwel meteen kwam er een vrouw achter de bar naar hen toe en vroeg wat er was gebeurd. Nadat Diva antwoordde moest Savador veel moeite doen om een grijns te verbergen. Ze bleef hem keer op keer verassen. Het geschrokken gezicht van de barvrouw was ook onbetaalbaar. Om zijn tevredenheid aan Diva te laten weten streek Savador liefdevol een lok achter haar oor toen de vrouw haar naar een tafel begeleidde.

Diva ging aan het tafeltje zitten en Rosalie bracht hen meteen twee glazen met wijn. ''Van het huis'' zei ze nog voordat ze weer in de drukte verdween. Diva liet zich achterover op haar stoel leunen en veegde haar tranen weg. Daarna wreef ze pijnlijk over de binnenkant van haar gewonde hand. ''Nou dat doe je ook niet voor je lol zeg'' mompelde ze zacht zodat enkel Master Savador haar kon verstaan.

Savador ging naast Diva aan de tafel zitten en veegde de haren uit zijn bleke gezicht. Hij staarde naar de twee gevulde wijnglazen en zuchtte zacht nadat de barvrouw weer verdwenen was. Hij hoorde Diva's woorden en keek haar aan. 'Maar het was een buitengewoon idee van je, Diva. Ik had ook niet anders van je verwacht,' zei Savador breed grijnzend. Hij pakte een glas op en nam een kleine slok van zijn wijn. 'Alhoewel ik moet toegeven dat paardrijden niets voor mij is. Bovendien is het pijnlijk.'
Savador dronk zijn glas halfleeg en zette het weer neer. Hij voelde zich plotseling gênant over het feit hoe vreemd het er wel niet uit had gezien om hem zo ongemakkelijk op een paard te zien. Diva daarentegen had er bij gezeten alsof ze niets anders deed.

''Tja ik had ook eigenlijk niet veel anders verwacht. Het spijt me hoor maar U zat er nogal houterig bij'' zei Diva en moest zich inhouden om ook maar het kleinste lachje te tonen. Iedereen hier moest denken dat ze nog steeds aan het rouwen was om haar oom en tante. Ze voelde de kloppende pijn in haar hand daarna weer terug komen. ''Ik deed het enkel voor getuigen. Mocht het zover komen dat er een onderzoek wordt gedaan naar de dood van mijn oom en tante dan hebben we tenminste getuigen die kunnen bevestigen dat wij er alles aan gedaan hebben hen te redden. Dat stelt ons in het voordeel tegenover de politie'' zei ze daarna zacht. Diva pakte met haar goede hand het glas op en nam zelf ook een slok.

PROFILE MAGICIAN

» KERSTVAKANTIE MEET!
» Kerstvakantie Meet?
» Kerstvakantie meet 2.0

Kerstvakantie.

Kerstvakantie.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen