Kerstvakantie.

Savador voelde zich licht verkleuren toen hij Diva's woorden hoorde en keek gauw weg. Hij hoopte dat ze dacht dat hij nog rood zag van de inspanning. Om zijn onverschilligheid te tonen nam Savador nog een slok wijn. Zijn mondhoeken krulden om tot een lichte grijns. 'Slim,' zei hij zacht. 'Heel slim. Ik sta versteld van je intelligentie, Diva.'
Hij liet zijn grijns al gauw weer verdwijnen en schoof zijn stoel dichter naar Diva toe. Voorzichtig legde hij een arm om haar heen, alsof hij haar aan het troosten was. Savador zette zijn wijnglas weer neer en hield zijn blik zwijgend op Diva gericht.

Diva keek naar haar tafel en wreef langs haar oog alsof ze een traan wegveegde. Maar stiekem ging haar blik naar de bar. Ze had een aantal mannen in de hoek wantrouwend zien kijken. Ze wist niet of Master Savador het ook had gezien maar hij was net op tijd geweest door een arm om haar heen te slaan. De mannen richtte zich weer op elkaar en hun eigen gesprek. ''Dat was eigenlijk ook de reden geweest van die vervelende rit'' zei ze daarna zacht doelend op dat stuk dat ze telkens stopte en dan weer verder galopeerde. ''We moesten er vermoeid uitzien alsof we voor ons leven gereden hadden'' vervolgde ze zacht.

'Ja, dat realizeerde ik me een paar minuten geleden,' beaamde Savador zacht terwijl hij Diva over haar rug wreef. 'Ik vond je rijgedrag al zo vreemd dat het uiteindelijk irritant werd. En mijn paard bootste je bewegingen maar na.'
Hij liet zijn blik zwijgend door de kroeg glijden. Hij was opgelucht dat er weinig mensen hen in de gaten hielden, al zaten een aantal mannen in eerste instantie naar hen te kijken. Nonchalant streek Savador zijn lange haren achter zijn schouders en dronk het laatste beetje van zijn wijn op. Toen hij zijn glas weer neerzette zag hij tot zijn grootste genoegen dat de mannen zich alweer op elkaar richtten.

''Natuurlijk. Dat had ik Orion immers opgedragen'' zei Diva zacht. Zij dronk haar glas ook leeg en zette het neer op tafel. Een vluchtige blik om haar heen vertelde Diva dat niemand hen nog langer in de gaten hield. ''Wat dacht U ervan hier weg te gaan. We hebben nu tenminste getuigen dus ik denk dat het veillig is terug te keren naar de vila'' zei ze tegen tegen Master Savador.

Savador hoorde Diva's woorden maar bleef een paar seconden nog zitten. Uiteindelijk stond hij op en maakte hij aanstalten om weg te gaan. Hij wikkelde de sjaal die tijdens de rit losgeraakt was strakker om zijn hals. 'Uitstekend idee,' stemde hij in terwijl hij Diva aankeek. 'Denk je dat we nu wat rustiger kunnen rijden, Diva?' Dat laatste zei hij wat zachter, om nieuwsgierigheid van andere kroegbezoekers te voorkomen. Savador keek even snel om zich heen, maar zag niemand zijn kant op kijken.

Diva keek Master Savador even aan en glimlachte zachtjes. ''Natuurlijk'' zei ze zacht. Ze knikte Roselie even toe en de glimlach was opslag verdwenen. Haar gezicht stond weer treurig. Diva bleef zo kijken totdat ze de kroeg uit waren. Daarna werd haar gezichtsuitdrukking weer normaal. Buiten stonden Hunter en Orion nog gewoon kalm op hen te wachten. Diva plaatste haar voet in de stijgbeugel en steeg op. Ze nam de teugels van Hunter stevig in handen en wachtte tot Master Savador ook was opgestegen.

Om Diva's verdriet echter te laten lijken sloeg hij opnieuw een arm over haar schouders tot ze weer buiten stonden. Hij liet haar weer los en liet haar op Hunter opstijgen. Daarna klom hij zelf met nog altijd veel moeite ook weer op Orion. Voor de zekerheid nam hij de teugels en Orions manen weer beet. Hij was er nu al wel achtergekomen hoe ruig een ritje te paard wel niet kon zijn. Savador hoopte dat Diva zich aan haar woorden hield en ze het deze keer met een stuk minder snelheid konden doen.

Diva draaide zich eerst weer om naar Orion voordat ze Hunter ook maar enig teken gaf dat hij zich weer mocht bewegen. ''Orion volg'' zei ze streng tegen hem. Daarna drukte ze haar kuiten in de buik van Hunter die stapvoets begon te lopen. Diva spoorde hem iets maar aan zodat hij sneller ing lopen maar ze bleef in stap rijden. Het ging wel veel langzamer dan in galop maar een tweede wilde rit kon ze Master Savador niet aandoen. De sneeuw kraakte en protesteerde luid onder het gewicht van de paardenhoeven. Zwijgend luisterde Diva naar het geluid terwijl de straten aan hen voorbij schoven.

Savador zette zich voor alle zekerheid schrap door stevig aan Orions manen te trekken. Hij liet zijn adem opgelucht ontsnappen toen Diva Hunter in een rustige stap liet lopen. Orion volgde Diva's bevel braaf op en volgde automatisch. Savador ontspande zich en liet Orions manen los. Hij had nu alleen de teugels losjes in zijn handen. Het paardrijden ging het hem veel gemakkelijker af op dit tempo. Hij hoefde zich geen zorgen te maken om van het paard af te vallen of zadelpijn te krijgen. Savador spoorde Orion zacht aan zodat hij naast Diva kon rijden. Hij vroeg zich af wat ze na deze vreemde ochtend zouden doen zodra ze weer bij de villa aankwamen.

Diva liet de teugels ineens los en beval Hunter door te lopen. Daarna haalde ze haar voeten uit de stijgbeugels. Voorzichtig draaide ze zich om in het zadel tot ze in tegengestelde richting zat. Ze maakte de zadeltas open en begon erin te rommelen. Uiteindelijk haalde ze er twee appels uit. Diva draaide zich weer om en boog zich langs Hunters nek. Ze hield hem een van de appels voor die hij vol smaak op at. Daarna boog Diva zich opzij, zich vasthoudend aan de zadelknop, naar Orion naast haar. Ze reikte hem de twee appel. Orion schrokte het direct naar binnen en Diva ging weer recht zitten net voordat Hunter een beetje slipte door de gladde sneeuw en ze zich dus even met beide handen aan de zadel knop moest vasthouden.

Savador tuurde met een lege blik in de verte, maar hij richtte afkeurend zijn blik op Diva toen ze zich in het zadel omdraaide. Hunter bleef zorgeloos doorlopen. Pas toen ze twee appels uit haar zadeltas tevoorschijn haalde begreep hij wat ze wilde doen. Hij keek zwijgend toe hoe ze de paarden voederde en besefte dat ze inmiddels wel hongerig moesten zijn na de rit. Savador zuchtte zacht en richtte zijn blik weer op de weg voor hen. Hij hield noch van paardrijden noch van het gure weer, en hij hoopte dan ook vurig dat ze snel bij de villa aan zouden komen. Paardrijden vond hij iets voor vrouwen. Vanuit zijn ooghoeken keek hij even naar Diva. In gedachten stelde hij zichzelf de vraag of ze geen greintje schuld of verdriet voelde om de dood van haar oom en tante.

Diva keek Master Savador even aan vanuit haar ooghoeken toen ze hem hoorde zuchten. Het is dat hij liever niet wou galloperen. Uiteindelijk besloot Diva Hunter tot maar aan te sporen tot een rustige galop. Ze bleef naast Master Savador galoperen. ''Meebewegen met de bewegingen van Orion. Dat is de truc'' zei ze tegen hem. Zijzelf zat rechtop in het zadel zonder ook maar eenmaal op en neer te bonken. Maar ja, Diva was ook zowat geboren in het zadel. ''Het is misschien wat pijnlijker, maar zo zijn we wel sneller'' zei ze daarna tegen Master Savador.

Savador keek Diva wat achterdochtig aan toen ze Hunter van de stap over liet gaan in een galop, al was het nog steeds wel in een rustig tempo. Orion deed hetzelfde en als vanzelf lukte het Savador niet meer om kalm in het zadel te blijven zitten. Hij greep de teugels steviger beet en wierp Diva een niet-begrijpende blik toe. Hij begreep niet hoe Diva zou rustig stil kon blijven zitten. Savador probeerde met Orion mee te bewegen maar wist bij God niet hoe hij de bewegingen moest volgen. 'Soms denk ik dat je het doet omdat je het gewoon leuk vind me zo te treiteren, Diva,' probeerde hij met een glimlach te zeggen, al was het meer een pijnlijke glimlach dan een vriendelijke. Savador verbeet de pijn en wikkelde de teugels om zijn handen voor meer houvast.

Diva grinnikte zachtjes. ''Het is niet ver meer beloofd'' zei ze tegen hem. Na de volgende bocht doemde in de verte inderdaad al weer de villa op. Diva reed er recht op af. Ineens sloeg de angst haar om het hart. Ze zag voor het huis Johan in gevecht met een voor haar onbekende man. Ineens herkende ze hem. Het was een van de mannen uit de kroeg. Diva draaide zich om naar Orion. ''Luister naar Master Savador'' zei ze tegen hem. Zelf spoorde ze Hunter aan tot een in een sneller tempo zodat ze bijna over het pad vloog. Haar sjaal vloog door die enorme snelheid af maar Diva had het niet eens door. Voorzichtig ging ze met haar voeten uit de stijgbeugels en ging voorzichtig op Hunter`s zadel staan. Toen ze dichtbij genoeg was sprong Diva van Hunter af en trapte de man die Johan aanviel tegen de vlakte. De man krabelde snel overeind en was veel groter dan Diva. Voordat ze nog maar iets uit had kunnen richten had hij haar arm strak op haar rug gedraaid en had zijn andere arm stevig om haar hals geklemd.

Savador grijnsde Diva met een van pijn verbeten gezicht toe. Hij was opgelucht dat de villa in de verte alweer langzaam opdoemde. Hij zag twee gedaantes voor de villa en kneep zijn ogen tot spleetjes om het beter te kunnen zien. Hij herkende één van de personen als Johan. 'Diva, wacht!' riep Savador opeens, maar Diva had Hunter al aangespoord tot een enorm snel tempo. Hij gaf een misschien wat te harde trap in Orions ribben. 'Lopen!' commandeerde hij bot. Orion versnelde zijn galop en tijdens het rijden plukte Savador Diva's losgeraakte sjaal uit de lucht. Dat zorgde er bijna voor dat hij van zijn zadel afgleed. Met een bezweet gezicht ging hij weer recht zitten en hield zich stevig aan de zadelknop vast. Naarmate hij dichterbij kwam zag hij Diva vervaarlijk op Hunters zadel balanceren om de man die Johan aanviel eigenhandig onder handen te nemen. Even dacht Savador dat het Diva was gelukt hem uit te schakelen, maar de man kwam weer overeind en pakte haar in een stevige houding vast. Savador vloekte en spoorde Orion ongeduldig aan om sneller te gaan. Hij liep een te groot risico Diva te raken wanneer hij van voren aan zou vallen. Daarom reed hij in volle snelheid de man die Diva vasthield voorbij en siste struikelend over zijn woorden een spreuk. Hij draaide zich met veel moeite half om en liet uit zijn handen een spoor van hoog oplaaiend vuur achter, die zich met de snelheid van omvallende dominostenen in een streep op de man afkwam. Savador draaide zich weer om. Tijd om te kijken of hij hem had geraakt had hij niet. Hij moest eerst zichzelf in veiligheid brengen door Orion snelheid te laten minderen. Hij gaf een ruk aan de teugels en liet het paard omdraaien. In galop kwam hij weer teruggesneld en gaf opnieuw een ruk aan de teugels. Orion kwam abrupt tot stilstand en Savador liet zich van het zadel glijden. Hij liep Johan straal negerend voorbij en liep op de man af die Diva vasthield. Diva ging natuurlijk voor.

De man viste een mes uit zijn zak en hield die nu stevig tegen Diva`s keel geklemd. Hij drukte zo hard dat een klein straaltje bloed langs haar hals liep. Opeens verscheen er een andere man achter Johan en sloeg hem buitenwesten. ''De handel niet al te veel beschadigen hè'' grijnsde de man naar de man die Diva stevig vasthield. Diva`s ademhaling ging gejaagd en angstig. Handel? Waarschijnlijk waren de mannen slavenhandelaren of zoiets. Aan hun zware accent te horen kwamen ze in elk geval niet van Shadra. De andere man liep ook naar Diva toen en bekeek haar goed. Diva spugde hem recht in zijn gezicht waarna ze zo`n harde klap tegen haar wang kreeg dat haar hoofd opzij vloog en haar wang roodkleurde. Een nieuwe rode bloedstreep verscheen in haar hals.

Savador bleef doodstil staan toen hij zag dat de man nu een mes tevoorschijn had gehaald. Achter hem hoorde hij Johan met een plof op de grond vallen en de stem van een tweede man. De manier waarop ze zijn Diva behandelden maakte hem woedend, dat was ook overduidelijk aan de blik in zijn gouden ogen te zien. 'Spiculum Ignis,' sprak Savador op een fluistertoon, en hij sloeg zijn handen voor zijn borst ineen. Er verschenen verscheidende brandende pijlen aan de rugzijde van de man die Diva vasthield. Ze hingen allemaal stil in de lucht en zouden pas afgevuurd worden wanneer Savador zijn handen losliet. 'Jij idioot. Ze is niet handelbaar, ze behoort al tot mij! Laat haar gaan als je leven je lief is,' siste hij op een woedende toon. Om zijn woorden kracht bij te brengen liet hij zijn handen even los van elkaar zodat de pijlen een stuk in de richting van de man schoten. Hij sloeg zijn handen weer ineen en de pijlen volgden zijn voorbeeld door opeens weer stil in de lucht te hangen. Savador hield de andere man ook scherp in de gaten.

Nu, eerder met angst in zijn ogen keek de man die Diva vasthad naar de pijlen. Zijn ogen gingen naar zijn vriend die totaal niet onder de indruk leek. ''Jongen dat is vuur magie. Daar moet je je niet aan branden. Letterlijk'' siste hij zijn vriend toe. ''Maar dat kan ik ook'' gromde de andere man. De man die Diva vast had was een van de tegenwoordige weinige magieloze. Hij was geboren zonder ook maar een sprankje magie en hij zou het nooit kunnen leren ook. De andere man kende enkel de basisbeginselen van vuurmagie. Daarom deden beide mannen aan ilegale handel. Diva had haar ogen gesloten en bad voor een goed einde van dit alles. Zijzelf kon in deze positie niks uithalen. De man zou alleen maar haar keel doorsnijden als ze ook maar de kleinste spreuk uitsprak. De andereman had inmiddels simpele maar effectieve vuurbollen laten verschijnen.

Savador keek venijnig naar de man die een aantal vuurbollen had laten verschijnen en klaagde een verveelde zucht. 'Wat een kinderwerk,' mopperde hij zacht. 'Orion, naar voren!' Orion bleef even staan maar toen Savador hem een tweede keer aandrong om naar voren te stappen kwam hij aarzelend in beweging en bleef tussen hem en de man instaan. Hij hoopte dat Orion zoals de meeste paarden angst voor vuur had en door zou draaien wanneer de man de vuurbollen op hem af zou schieten. Savador nam voor dat Orion er angst voor had en richtte zijn aandacht weer op de andere man die Diva vasthad. 'Nou, wat ga je nu doen?' zei Savador op een valse toon. Zijn ogen gingen even naar Diva en met een geruststellende blik probeerde hij haar door te seinen dat ze zich absoluut geen zorgen hoefde te maken. Hij had de situatie helemaal onder controle. Althans, dat dacht hij.

De lachte enkel om het feit dat Master Savador Orion ertussen had gezet. Hij vuurde een van de vuurbollen af. Wat hij niet had verwacht was dat Orion steigerde en de vuurbal gewoonweg vertrapte zodat het nasiste in de sneeuw. Daarna rende Orion op de man af. Kwaad hinnikend omdat hij zijn soort van baas pijn wou doen. Ookal was Master Savador geen beste ruiter. Orion was toch gestelt op hem geraakt. De andere man moest daardoor vluchten. De man die Diva vasthield werd steeds angstiger. Hijzelf kon hier niets tegen beginnen. Uiteindelijk liet hij Diva los en duwde haar ruw weg waardoor ze in de sneeuw viel. De man zelf rende weg nog iets na roepend dat klonk als vervloekte magiers. Diva voelde de koude sneeuw prikken in de licht wonden in haar hals.

Savador keek de wegvluchtende mannen zwijgend na. Hij mompelde een tegenbezwering en liet de pijlen verdwijnen. Vervolgens liep hij op Diva af en klopte in het voorbijgaan Orion goedkeurend tegen zijn kaak. 'Is alles goed, Diva?' vroeg Savador zacht terwijl hij haar voorzichtig omhoog hielp. Hij streek met zijn ijskoude vingers zacht over de lichte wonden in haar hals. Hij deed zijn eigen sjaal af en deed het bij Diva om. Niet zo strak als eerst, maar hij zorgde ervoor dat er een kleine opening in bleef zodat het aan haar wonden geen pijn zou doen. Savador keek over zijn schouder minachtend naar Johan. 'Wat was daarvan de bedoeling?' vroeg hij op een dreigende, norse toon, doelend op het gevecht met de man. 'Als je niet kunt vechten, blijf dan aan de zijlijn toekijken.'
Hij hield zijn blik een tijdlang op Johan gericht, maar besefte zich dat hij nog steeds buiten westen moest zijn. 'Zwakkeling,' zuchtte Savador zacht terwijl hij met zijn tong klakte.

Orion hinnikte zachtjes en schraapte met zijn hoef over het grind onder hem. Hunter was inmiddels ook weer dichterbij gekomen en stond bij Diva. Hij hinnikte bezorgd naar zijn baazin. Diva streek de zwarte hengst zachtjes over zijn neus. ''Het is goed jochie'' zei ze zachtjes tegen hem. Daarna ging haar blik naar Master Savador. Ze trilde nog een beetje en ze bracht haar vingertoppen naar haar hals. Ze voelde de warme druppels bloed. ''Ik denk dat het wel weer gaat'' zei ze met een trillende stem.

'Natuurlijk gaat het met je,' zei Savador glimlachend. 'Zo sterk als je in je schoenen stond tijdens het trainen sta je nu te trillen als een rietje.' Hij liet het als een plagerijtje klinken, maar ergens meende hij het wel. Hij keek naar Orion die zachtjes hinnikte, en Hunter die naar zijn bazin toeliep. 'Laten we je wonden desinfecteren, Diva. Wie weet waar dat mes allemaal wel niet heeft gezeten,' stelde Savador voor. Hij liep het pad naar de villa dat door de grote tuin leidde al op en alsof Johan onzichtbaar voor hem was liep hij hem zonder een blik waardig te gunnen voorbij. Op het tuinpad wachtte hij geduldig op Diva.

Diva stond ook op en liep achter Master Savador aan. Bij Johan bleef ze even staan. ''We moeten hem mee naar binnen nemen. Hierbuiten vriest hij dood'' zei ze zonder Savador aan te kijken. Diva mompelde zachtjes een spreuk die ze van Solomon geleerd had en liet Johan zweven. Hij was veel te zwaar voor haar om op te tillen maar laten zweven lukte nog wel. Johan voor zich uit zwevend liep Diva naar de voordeur.

Savador draaide zich om toen Diva bij Johan bleef staan en klaagde een zachte zucht. Johans welzijn was zijn probleem niet, en als het aan hem had gelegen had hij hem nog dood laten vriezen ook. 'Soms denk ik dat je van binnen zo zacht en teder bent als een veertje, Diva. Vaker met een ijzeren vuist optreden kan geen kwaad,' zei Savador zacht terwijl hij over het pad verderliep naar de voordeur. Hoe erg hij Johan ook doodwenste, van binnen moest hij Diva toch wel gelijk geven. Een vierde moord in een korte tijd konden ze niet op hun geweten hebben.

PROFILE MAGICIAN

» KERSTVAKANTIE MEET!
» Kerstvakantie Meet?
» Kerstvakantie meet 2.0

Kerstvakantie.

Kerstvakantie.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen