Kerstvakantie.

''Nou misschien ben ik van binnen wel zacht en teder'' grijnsde Diva plgerig naar Master Savador. Ze hield de zweefspreuk met een hand nu en deed met haar vrije hand de voordeur open. Ze loodste eerst en bewegingloze lichaam van Johan door de deur waarmee ze per ongelijk met zijn hoofd tegen de deurpost stootte. Daarna legde ze hem op de sofa in de ontvangst hal neer. Daarna knoopte ze de sjaal los en hing die aan de kapstok. Ze merkte nu pas dat er wat bloed op haar kleding was gedrupt.

Savador grijnsde breed toen Diva Johans hoofd tegen de deurpost liet opknallen. Hij ging daarna naar binnen en deed zijn sjaal uit. Hij tuurde een aantal minuten over de voortuin voor hij de deur sloot. Christian en Vanessa kwamen nooit meer terug, en dat gaf hem een gevoel van voldoening. 'Laat maar liggen, Diva,' zei Savador toen hij zich weer omgedraaid had, doelend op Johan die bewusteloos op de sofa lag. 'Jij gaat voor.'
Zijn gouden ogen gleden over de verse bloeddruppels op Diva's kleding. Hij was dan wel geen genie in medische hulp, desinfecteren moest vast niet moeilijk zijn.

Diva keek nog even over haar schouder naar Johan en knikte toen even. Ze verdween een deur door en kwam later terug met een kom water, schone doeken en een fles pure alcohol. Niets desinfecteerd zo goed als pure alcohol was haar ooit eens gezegd. Het prikte maar het hielp. Diva zette de spullen neer op een tafeltje. ''Kunt U het even doen, ik kan het niet zo goed zien'' zei ze tegen Master Savador en trok haar kleding bij haar hals wat naar beneden zodat Master Savador er met gemak bij zou kunnen.

Savador hing zijn vest op aan de kapstok in de tussentijd dat Diva desinfecterende middelen ging halen. Toen ze weer terugkwam schoof hij Johan alsof het een levenloos ding was naar een kant van de sofa zodat hij er zelf op kon gaan zitten. Savador trok Diva op zijn schoot en trok haar kraag naar beneden. Hij bleef een paar seconden naar de wonden in haar hals staren voor hij actie ondernam. Hij pakte de punt van een schone handdoek beet en dompelde die in de alcohol. Zacht en voorzichtig wreef Savador de alcohol uit over Diva's wonden en keek toen hij klaar was met een tevreden glimlach naar de natte plekken die de alcohol achterliet.

Diva glimlachte flauwtjes terug nadat Master Savador de wonden had gedept met de alcohol. Het prikte maar het hielp. Ze gaf Master Savador zachtjes een kus op zijn lippen. ''Ik ga me even omkleden'' zei ze daarna zacht aangezien haar kleding nog steeds onder het bloed zat. Daarna stond Diva op en verdween door een van de vele deuren. Niet lang daarna kwam ze terug. Ze had een witte zijde bloes aan en een zwarte broek. Ze bleef even in de deuropening staan en glimlachte flauwtjes naar Savador terwijl ze haar haren bij elkaar bond in een staart.

Savador liet toe dat Diva hem een kus op zijn lippen gaf. Hij grijnsde alleen maar toen ze zei dat ze zich even ging omkleden. Hij bleef kalm op de sofa wachten terwijl hij wat opwarmde. Het was fijn om een fatsoenlijk dak boven je hoofd te hebben. Af en toe wierp hij een geïrriteerde blik op Johan, die nog steeds buiten westen leek te zijn. Hij schoof hem nu helemaal aan de kant zodat hij nu bekant op de leuning van de sofa lag en om meer ruimte voor zichzelf te creëren. Savador keek op toen Diva weer terugkwam. De nette keus van kleding en hoe ze haar haren bij elkaar bond deed hem glimlachen. 'Diva, je hoeft je echt niet mooi te maken voor mij. Zoals je weet ben je dat al,' zei hij grijnzend.

Diva voelde haar wangen rood worden. Het was Master Savador voor de zoveelste keer gelukt haar te laten blozen. Diva dacht dat ze er misschien wel nooit gewend aan zou raken. ''Dit zit gewoon lekker'' zei ze zo simpel mogelijk maar toch klonk haar stem zacht. Ze haatte de manier waarop haar lichaamstaal altijd al dingen veraadde aan anderen. Op dat moment kwam Johan weer bij bewustzijn. Hij kwam half overeind en keek Diva even vaag aan met zo`n blik van 'wat is er in godesnaam gebeurd'. ''Je bent flink op je achterhoofd geraakt Johan. Je bent ruim drie kwartier buiten westen geweest. Je kan het beste maar even op je bed gaan liggen'' zei Diva tegen hem. Zonder verder nogwat te zeggen knikte Johan enkel een beetje alsof hij dronken was. Daarna liep hij alsof hij slaap wandelde richting de personeelsvertrekken. Toen hij weg was keek Diva even naar Master Savador.

Savadors grijns werd met de tel breder toen hij Diva's excuus hoorde. 'Natuurlijk, Diva,' beaamde hij kalm. Hij keek nors opzij toen hij merkte dat Johan weer wakker werd. Hij was blij dat hij eindelijk oprotte. Dan kon Diva tenminste bij hem komen zitten. 'Een slappe vaatdoek van zwakste bodem,' mompelde Savador afkeurend terwijl hij Johan hoofdschuddend nakeek. 'Als die jou had moeten beschermen, Diva, was ik je vast en zeker kwijtgeraakt.' Hij richtte zijn blik weer glimlachend op Diva. 'Kom toch zitten, Diva,' zei Savador zacht terwijl hij met zijn hand uitnodigend op de plek naast zich op de sofa klopte.

''Johan is ook niet gemaakt om te vechten'' zei Diva kalm. Johan was slim en leerde snel maar een vechter? Nee dat was hij in de verste verte niet. Hoewel hij op theoretisch vlak verassend veel van de vechtkunst af wist. Haar schouders zakte een beetje en ze schudde met een zachte glimlach licht haar hoofd toen Master Savador vroeg of ze naast hem wou komen zitten. Een paar losgeraakte zwarte plukjes haar danste vrolijk mee met die beweging. ''Ik heb buiten twee uitgeputte en overbezorgde paarden staan. En nu Johan tijdelijk even zijn diensten niet kan verrichten zal ik even voor ze moeten zorgen'' zei hij. Met een kleine uitdagende grijns verdween Diva weer door de voordeur. Buiten floot ze naar Hunter en Orion met hun gebruikelijke melodie op de zilveren fluit. Beide hengsten kwamen direct aangerend. Diva nam van elk van hen de teugels in een hand en liep om de vila heen waar achter de stallen stonden.

In de stallen rook het muf maar het was er toch wel lekker warm. Diva zette Hunter en Orion in hun eigen stallen en liep eerst naar Hunter, haar eigen paard. Ze gespte de ruimen van zijn zadel los en haalde die van zijn bezweette rug af. Diva hing het zadel op de daarvoor bestemde paal die horizontaal uit de muur stak. Daarna ruimde ze het tuigage op nadat ze het bit had schoongemaakt. Ze pakte een paar borstels en begon tot groot genoegen van Hunter zijn vacht te borstelen en zijn manen en staart te kammen. Daarna haalde ze nog wat vers water en iets te eten voor hem. Ook gaf Diva Hunter nog een appel. Daarna deed ze zijn staldeur dicht om bij Orion precies dezelfde handelingen te verrichten.

Savadors hand gleed verslagen van de sofa. Waren paarden nu opeens belangrijker dan hem? Hij keek Diva nors na toen ze door de voordeur verdween. Er kon nog geen klein glimlachje vanaf. Uiteindelijk stond hij op en besloot hij haar maar te volgen. Zonder zijn vest of iets dergelijks aan te trekken ging hij door de voordeur naar buiten en volgde Diva's voetstappen in de sneeuw die naar de paardenstallen leidden. Bij de paardenstal bleef hij leunend tegen de deurpost staan en keek zwijgend toe hoe Diva Hunter nauwkeurig verzorgde. Savador keek met een geniepige blik naar de zwarte hengst en voelde even een steek van jaloezie. 'Ga je niet teveel aan die beesten hechten, Diva,' zei hij op een waarschuwende toon, met als doel meer aandacht van haar voor zichzelf te winnen dan voor Hunter. Savador had niets met paarden, en al helemaal niet als ze zijn Diva inpikten.

Diva keek even op toen ze de stem van Master Savador hoorde. Maar met een kleine glimlach wuifde ze zijn waarschuwing gewoon weg. Ze liep door naar Orion`s stal waar de bruine hengst al ongeduldig op haar stond te wachten. Diva zadelde hem eerst af en borg het zadel en de teugels op. ''Ik snap niet wat U nou tegen paarden heeft'' zei ze en keek Savador even aan terwijl ze met de borstels terug liep naar Orion. Die had besloten om haar eens lekker te pesten. Hij pakte een borstel van haar af en huppelde vrolijk zijn stal door. Diva liep achter hem aan. ''He komop Orion doe nou niet zo flauw'' grijnsde ze. Ze liep naar hem toe maar telkens als ze de borstel bijna te pakken hadhuppelde Orion weer bij haar weg.

Savadors gezicht betrok toen hij merkte dat Diva zich niets van zijn woorden aantrok. Soms kon hij zelfs chagerijnig van haar worden. Niet dat hij dat nog niet was voorheen. Hij volgde Diva zwijgend toen ze naar Orion's stal ging. Hij beet zacht op zijn tong bij het horen van Diva's woorden. Hij vond het net zo klinken alsof paarden de meest vredelievende dieren waren. Maar wat hem nog het meest pissigst maakte was dat het aanvoelde alsof ze met kop en schouders hoog boven hem uittorenden. 'Daar zie je de de conclusie,' reageerde Savador bot, zijn gouden ogen gericht op Orion die ervan door ging met de borstel. Het kwam er botter uit dan hij bedoeld had. Diva kon er immers ook niet veel aan doen dat de paarden ook verzorgd moesten worden en daarvoor wat van hun kostbare tijd samen opgeofferd moest worden.

Diva keek even op van die botte woorden. Evenals Orion. De bruine hengst liep met zijn hoofd naar beneden naar Diva toe en gaf haar de borstel. Diva nam die zwijgend aan en begon Orion te borstelen. Ze had daar minder tijd voor genomen dan ze normaal gesproken zou doen. Snel ververste ze zijn eten en drinken en gaf hem nog een appel. Ze liep met de borstels naar de plek waar ze ook de zadels had opgeborgen en legde de borstels in een kist die ze daarna dichtdeed. Ze bleef even staan met haar handen plat bovenop de kist, haar ogen naar beneden gericht. ''Nou ik ben klaar met de paarden hoor'' zei ze daarna zacht.

Savador sloeg kalm zijn armen over elkaar heen terwijl hij toekeek hoe Diva de laatste handelingen verrichtte. Hij grijnsde tevreden toen ze klaar was. 'Mooi, dan kunnen we na het vreemde begin van de dag eindelijk tijd voor elkaar hebben,' glimlachte Savador. Om te voorkomen dat ze zich nog langer met de verzorging van de hengsten bezighield keerde hij zonder op haar te wachten al terug naar de villa en wachtte haar geduldig op in de ontvangstenhal. Dat Diva op slag wat teneergeslagen leek te zijn kon hem even niets schelen. Ook maakte het hem weinig uit dat hij het op deze manier wat ongezellig maakte. Hij had ervaring met sommige meisjes en hun passie voor paarden. Aurore moest hij vroeger vaak meesleuren als ze bij een paard stond. Het waren elegante dieren maar ze kosten klauwen met geld en een hoop tijd. Die tijd wilde hij niet doorbrengen door toe te kijken hoe Diva haar paarden verzorgde. In Savadors ogen kon dat altijd nog, en egoïstisch als hij was vond hij dat hij voorging.

Diva wachtte nog een paar tellen nadat Master Savador was vertrokken om te voorkomen dat ze haar zelfbeheersing zou verliezen. Hunter hinnikte even kort alsof hij wou zeggen: 'Dat jij om zo`n man kan geven'. Diva keek de zwarte hengst even aan en leek hem zowat te begrijpen. ''Hij heeft ook zijn goede kanten Hunter. Echt waar. Al toont hij die niet zo vaak waar anderen bij zijn'' zei ze zacht tegen hem. Daarna verliet ze zelf de stallen en liep terug naar de voordeur van de villa. Toen ze de ontvangsthal binnen kwam zag ze dat Master Savador daar al op haar stond te wachten. Ze deed de voordeur achter zich dicht en keek Master Savador daarna aan. ''Nou, zegt U het maar. Wat wilt U doen?'' vroeg ze zo kalm mogelijk.

Savador keek op toen Diva even later binnenkwam. De moorden op haar oom en tante telde hij mee als verplichtingen en hij had nooit verwacht dat Diva en hij vervolgens te paard zouden vluchten. Na die gebeurtenissen leek hij eindelijk weer wat tijd met haar te kunnen delen, zonder te worden gestoord door onverwachte bezoekjes. 'Alles wat er te doen valt, schoonheid,' antwoordde Savador met een zwakke glimlach na Diva's vraag te hebben gehoord. Hij ontdeed zijn kalme houding waarbij hij zijn armen over elkaar heen had geslagen en tegen de muur aanleunde en liep op Diva af om een paar sneeuwvlokken uit haar haar te strijken.

Diva glimlachte even flauwtjes naar Master Savador na die woorden. Ineens trok een wit vel papier haar aandacht. Ze pakte het van de tafel waar ze dichtbij had gestaan en las het even door. Na elke regel werd haar grijns zichtbaar breder. Na het briefje gelezen te hebben keek ze weer op naar Savador. ''Goed nieuws. Johan is kennelijk naar een ander dorp omdat zijn moeder vandaag jarig is. In alle drukte was hij het vergeten te zeggen. Hij komt vanavond laat pas terug. Dat betekend dat wij een gehele vila met wel ruim 500 kamers voor onszelf hebben'' grijnsde Diva. Die uitdagende grijns kwam weer naar boven al had ze dat zelf niet echt door.

Savador liet zijn hand met een geïrriteerde uitdrukking op zijn gezicht zakken op het moment dat Diva een briefje oppakte. Zelfs een simpel papiertje kon verhinderen dat hij even ongestoord tijd kon delen. Maar toen hij het goede nieuws hoorde grijnsde hij breed met Diva mee. 'Dat is inderdaad goed nieuws,' stemde hij opgewonden mee in. 'Het is alleen jammerlijk dat er niet in staat dat Johan een dodelijk virus heeft opgelopen.'
Eigenlijk had Savador vanaf het begin dat hij Johan ontmoette al gehoopt dat hij om zou komen bij een huishoudelijk ongelukje, zodat hij en Diva maar konden gaan en staan waar ze wilden zonder gestoord te worden. Om opeens zoveel ruimte voor hun tweetjes te hebben zorgde toch wel voor een vreemd gevoel.

Diva legde het briefje weer weg en keek Master Savador aan. ''Nou, er zijn vijhonderd kamers in deze vila. Roep maar wat en dan gaanwe erheen'' grijnsde ze. Zij was zoveel ruimte wel gewend. Voor Diva was het niet meer dan normaal om in gigantiesche zalen rond te lopen en haar voetstappen tegen de muren te horen echoen.

Savador bleef Diva een tijd nadenkend aankijken. De grijns was nog niet van zijn gezicht verdwenen. Er was zoveel keuze dat hij geen mogelijke keuze kon maken. 'Waar zijn we nog niet geweest waarvan je zegt dat je me dat had moeten laten zien, Diva?' vroeg hij met een hoopvolle blik in zijn ogen. 'Een schatkamer of iets dergelijks..?'
Dat laatste was meer sarcastisch bedoeld. Het zou natuurlijk wel fantastisch zijn als één van de vijfhonderd kamers toevallig echt een schatkamer zou zijn.

Diva grijnsde breed. ''Nou toevallig hebben we er wel een ja'' zei ze luchtig. Ze pakte Master Savador`s hand beet en trok hem mee naar de grote hal. Daarna opnieuw de trappen op gevolgd door een wir war van gangen. Toen ze in de laatste gang waren verlangzaamde Diva haar pas. Ze bleef stilstaan vlak voor een grote deur. Erachter was gedempte muziek te horen van een harp en een piano. Diva sloeg zich daarna met de vlakke hand voor haar hoofd. ''Sleutel vergeten'' mompelde ze. Ze concentreerde zich en veranderde haar nagel tot hij lang, schep en zwart was. Ze ging op haar knieen bij het slot zitten en probeerde dat open te maken. ''In die verhalen gaat het altijd veel gemakkelijker'' verzuchtte ze. Daarna hoorde ze een zachte klik. Trevreden veranderde haar ze haar nagel weer terug zodat hij normaal was en duwde zachtjes de deur open. De gordijnen hingen half open en Diva trok ze nu helemaal open zodat de hele kamer verlicht werd door het zonlicht van buiten. De muziek was afkomstig van een harp en een piano in de hoek waar ook nog een heel stel andere exotische of oude muziek instrumenten stonden, elk van hen of helemaal van goud gemaakt, of bezet met dure juwelen. Het enigste wat speelde was de harp en de piano, ze speelde uit zichzelf. ''Toen ik klein was heb ik ze betoverd en daarna nooit meer stil gekregen vrees ik'' zei ze triest toen ze een blik geworden had op de instrumenten. Wat opviel was dat alles bij elkaar stond. In een hoek stonden beelden, in weer andere gewoon puur goud. Diva zelf liep naar een plek waar enkel mubulair stond. Ze ging zitten op een rood fluwelen sofa met satijnen kussen. De leuning en de poten waar bezet met verschillende soorten edelstenen en goud.

Savador liet Diva hem aan zijn hand meetrekken door de vele gangen. Hij bleef zwijgend achter Diva staan toen ze voor een grote deur stonden. Zijn hart klopte wild tegen zijn borstkas; zou er achter deze deur zich echt een schatkamer bevinden? Hij grijnsde breed terwijl hij in spanning afwachtte en toekeek hoe Diva met behulp van vervorming van haar hand de deur openmaakte. Ook al viel Savador op Diva's karakter en niet haar burgelijke staat, een relatie hebben met een rijk iemand had zo zijn voordelen; hij hoefde zich geen zorgen meer te maken om op straat te belanden. Toen de deur voor hem open werd gemaakt en hij de kamer binnenstapte, veranderde zijn houding drastisch. De zachte harp- en pianomuziek riep opnieuw en direct emotionele herinneringen op. Savador wierp een blik op de harp en de piano, die uit zichzelf leken te spelen. Hij grijnsde zwakjes toen hij Diva's uitleg hoorde, al was de treurigheid nog wel in zijn ogen terug te vinden. Terwijl Diva op een luxe sofa ging zitten bleef zijn blik hangen op het pure goud in een hoek. Hij probeerde zijn gretigheid te verbergen door zijn blik af te wenden en een plek op de sofa naast Diva in te nemen. Savador bekeek zwijgend de kamer. Naast zijn treurige en gretige gevoelens die de overhand leken te nemen was hij ook erg bewonderd. Zoveel rijke en luxe spullen in één kamer had hij nog nooit gezien.

Diva had de treurige blik maar ook de gretigheid in Savador`s ogen gezien. ''U mag rondkijken hoor. U hoeft echt niet de hele tijd naast mij te blijven zitten. Ik weet wel wat hier allemaal staat'' zei ze zacht grijnzend. Ze sloot even haar ogen en luisterde naar de zachte tonen van de spelende muziek instrumenten. Ze herinerde zich nog hoe paniekerig ze had gereageerd toen ze merkte dat ze de instrumenten niet langer stil kreeg.

Savador keek op toen hij Diva tegen hem hoorde praten. Hij stond op en streek grijnzend een lok achter haar oor. Hij liep met langzame passen door de grote kamer om alles nauwkeurig te kunnen bekijken. Hij bleef staan bij de instrumenten die dicht bij elkaar stonden en keek hoe de witte en zwarte pianotoetsen zichzelf indrukten. De snaren van de harp bewogen alsof er een onzichtbare hand overheen ging. Vervolgens liep Savador naar het goud in de hoek. Het werd in zijn al net zo gouden ogen weerspiegeld, die gulzigheid uitstraalden. Hij keek even snel Diva's kant op om te zien of ze zijn kant opkeek. Even bleef Savador aarzelend staan, maar liep doen langzaam door. Stelen van Diva zou hij niet.

Diva had haar ogen nog altijd gesloten. Toen ze ze half opende en steels even richting Master Savador keek zag ze hem zijn blik net weer afwenden. Een kleine grijns speelde rond haar lippen. Na een tijdje stond ze op en ging ze naast Master Savador staan. ''En? Wat vind U ervan?'' vroeg ze zacht maar nog steeds met een grijns op haar gelaat.

PROFILE MAGICIAN

» KERSTVAKANTIE MEET!
» Kerstvakantie Meet?
» Kerstvakantie meet 2.0

Kerstvakantie.

Kerstvakantie.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen