Kerstvakantie.

Savador draaide zich half om toen Diva naast hem kwam staan. Toen hij haar kleine grijns zag krulden zijn mondhoeken zich eveneens tot een grijns. 'Het is luxueus en royaal spul,' zei hij op een neutrale, onverschillige toon. Alsof het zien van al dat goud hem helemaal niets deed. Maar diep van binnen wist hij zeker dat Diva daar wel anders over dacht. Savador streek een lok achter zijn oor en liep terug naar de roodfluwelen bank. Hij ging er niet op zitten, maar leunde met over elkaar geslagen armen tegen de leuning. Hij had even het gevoel alsof hij van adel was.

''En dit is pas de eerste kamer. We hebben er nog twee met meer van dit spul'' grijnsde Diva zachtjes. Deze kamer was enkel het grootst van de drie. Diva sloeg haar armen ook over elkaar en wierp nog een blik rond de kamer. Het was best al een tijdje geleden geweest dat ze hier was geweest. Ze was vergeten hoeveel aan dure spullen hier stonden.

Er ging even een lichte huivering over Savadors rug na het horen van Diva's woorden. Zijn grijns verbreedde zich automatisch. Nog twee kamers als deze maakte het er alleen maar beter op. 'Wat staat er in die andere twee kamers?' vroeg hij op een wat te begerige toon. Zijn gouden ogen zochten hoopvol de blauwe ogen van Diva op. Hij was hier nog maar een paar enkele dagen, maar hij voelde zich er nu al thuis.

Diva haalde een hand door haar haren en dacht na. ''Eentje zit helemaal volgestouwd met allerlei edelstenen en andere juwelen en sieraden, en de ander zat volgensmij vol met schilderijen en dat soort dingen'' zei ze. In elk geval waren het dure dingen. Daarna keek Diva grijnzend naar Master Savador. ''Hoezo? Wilt U die andere twee kamers ook nog zien?'' vroeg ze. Zijn had de begerige blik in zijn ogen wel gezien.

Savadors ogen begonnen opgewonden te fonkelen toen hij hoorde wat zich allemaal wel niet in de andere twee kamers bevond. Hij grijnsde breed toen hij Diva's vraag hoorde. 'Diva, waar zie je me voor aan?' vroeg hij met een glimlach. 'Natuurlijk wil ik ze zien. Ik ben hier niet voor niets gekomen, wel dan?' Savador pakte automatisch Diva's hand beet. Hij was het nu wel gewend dat ze hem door de grote villa zou leiden.

Diva grijnsde lichtjes. Ze trok Master Savador mee de kamer uit en deed de deur achter zich dicht. Daarna liep ze nog een stukje verder. Twee gangen verderop bleef ze opnieuw stilstaan. De schatkamers lagen niet ver uit elkaar zodat ze makkelijk te bewaken waren. Diva liet Savador`s hand los en schoof een schilderij naast de deur opzij zodat een geheim wakje in de muur zichtbaar werd. Daar haalde ze een klein sleutje uit. ''Gelukkig heb ik van deze kamer een reserve sleutel'' mompelde ze zacht, meer tegen zichzelf dan tegen Master Savador. Ze opende de deur en gooide die open. Het kleine beetje licht van buiten lieten alle sieraden en edelstenen al fonkelen. Daarnaast stond er ook nog heel veel zilver.

Savador liet zich door Diva leiden naar de twee andere schatkamers. Zijn hart klopte opnieuw razendsnel in zijn keel. Hij bleef staan toen Diva zijn hand losliet en ze een geheim vakje in de muur onthulde door een schilderij te verplaatsen. Hij keek toe hoe ze de deur ontgrendelde en betreedde grijnzend de kamer. In de deuropening bleef hij verbouwereerd staan. Zijn mond viel zowat open van de hoeveelheid sieraden en edelstenen. Er lag nog zoveel meer tussen wat hij niet echt van de rest kon onderscheiden, maar het fonkelde allemaal. Savador vervloekte zichzelf in gedachten dat hij nooit rijk en machtig was geweest, of ooit de kans had gehad om dat te zijn. Rijkdom was iets prachtigs en bovendien één van de belangrijkste dingen waar hij in zijn leven voor streefde.

Diva liep kalm langs Master Savador de kamer in en plofte neer op een grote stoel geheel van zilver en goud en bezet met saffieren. Daaraan was duidelijk te zien dat het om een Cassiaans ontwerp ging. Diva ging met een rechte rug en benen over elkaar zitten en keek Master Savador kalm aan. ''En?'' vroeg ze kort en probeerde niet te grijnzen.

Savador streek een lok uit zijn bleke gezicht en keek Diva aan. 'Waarom vraag je me dat nog, Diva? Je weet dat ik het schitterend vind,' grijnsde hij breed. Hij probeerde zich niet te misleiden door al het kostbare spul in de kamer, maar de verleiding was groot. Savador knielde neer en pakte met zijn beide handpalmen tegen elkaar zoveel mogelijk sieraden en goud op zijn handen. Hij liet het weer uit zijn handen stromen en staarde even naar zijn licht trillende en lege handen. Ergens vroeg Savador zich af of de familie Lenore af konden stammen van een of andere machtige koning.

Diva keek even naar Savador maar richtte toen haar blik op een klein kastje op de tafel naast haar. Ze zuchtte zachtjes en bleef even zitten. Daarna opende ze met een hand toch het kastje. Ze keek naar de tiara die erin lag op een houder. Haar moeder had gezegd dat Diva hem zou mogen zodra zij ging trouwen. Diva keek er nog even naar. Hoe vaak had ze dat als kind al niet gedaan?

Savador stond op en liet de kostbaarheden met moeite achter. Hij liep naar Diva toe en bleef vlak voor haar neus staan. Hij wilde absoluut niet dat ze dacht dat hij haar liefde alleen beantwoord had omdat ze toevallig rijk was. Dat wist hij in eerste instantie niet eens. Zijn blik ging naar het kleine kastje op de tafel naast de luxueuze stoel waar Diva in zat. Savador glimlachte zwakjes toen hij de tiara die erin lag zag. Dat riep een hoop herinneringen op. Als jongen was hij nooit luidruchtig of stoerdoenend geweest. Hij was altijd rustig geweest en droomde er zelfs van om met een mooie prinses met een jurk en een tiara te trouwen.

Diva keek van het kastje naar Master Savador toen hij voor haar ging staan. Ze glimlachte even zwakjes en deed het kastje weer dicht. Die herineringen aan haar moeder deed haar niet veel goed. Ze ging staan en gaf Savador zachtjes een kus op zijn lippen. ''Zullen we verder gaan?'' vroeg ze daarna, zacht omdat ze dichtbij hem stond.

Savador voelde de kus op zijn lippen en keek glimlachend op Diva neer. 'Natuurlijk,' antwoordde hij zacht op haar vraag. Hij pakte haar hand beet en wierp zwijgend een laatste blik op al de sieraden en het goud. Het was zonde om alles te laten liggen, maar hij had zich al eerder streng voorgenomen niets van Diva te stelen. Savador loodste Diva mee naar de deur. Vanaf daar liet hij haar de leiding nemen.

(Ben even eten)

Diva trok de deur achter zich dicht en deed die weer op slot. De sleutel legde ze terug waar ze hem vandaan had. Daarna liep ze twee deuren verder. Die kon ze gewoon openen, hij zat niet eens op slot. Toen Diva hem opende keek ze ineens in een bezemkast. ''Oeps. Verkeerde kant'' grijnsde ze. Ze deed de deur dicht en trok de klink zo van het hout af. Ze plaatste hem aan de andere kant van de deur en deed die opnieuw open. ''Dit is wel de goede'' zei ze tegen Savador en gebaarde hem naar binnen te gaan. Hier stond voor een groot deel enkel dure schilderijen en stoffen.

Savador keek zwijgend toe hoe Diva de deur van de schatkamer weer op slot deed en liet haar hem leiden naar twee deuren verder. Hij grijnsde breed toen ze een bezemkast inkeken, al vond hij zelfs dat al indrukwekkend. Altijd beter dan het oude half uit de muur hangende rek in zijn appartement dat bestemd was voor bezems. De wijze waarop Diva de deurklink aan de andere kant van de deur plaatste en een nieuwe kamer onthulde vond hij wat vreemd. Zoiets eerder had hij nog nooit eerder gezien. Savador volgde Diva de andere kamer binnen en keek verwonderd naar de talloze schilderijen en de fijne stoffen.

(Smakelijk, ik ook)

''Magisch slot'' legde Diva kalm uit doelend op de deurklink die ze aan de andere kant van de deur geplaatst had. ''Komt heel handig van pas als je niet wil dat er zomaar mensen in een kamer kunnen. Het zal U nog verbazen hoeveel magische sloten er in deze villa zijn'' vertelde ze. ''Iedereen uit mijn familie heeft zo zijn eigen kamer met een geheim slot waar hij of zij allerlei persoonlijk dingen kan opbergen. Als een soort grafkamer'' zei ze. Ook Diva had al zo`n kamer.

Savador wendde zijn blik van de schilderijen af en richtte zijn aandacht op Diva toen ze sprak. Hij grijnsde breed. 'Hoeveel geheimen bevat deze villa wel niet?' vroeg hij op een triomfantelijke toon. Hij was ervan overtuigd dat het er wel meer dan honderd zou kunnen zijn. Ergens voelde hij een lichte steek van jaloezie over het feit dat Diva in een kast van een huis leefde. Hij had het al die tijd maar moeten doen met zijn kleine kamer in het appartement, amper groter dan een gemiddelde keuken.

''Meer dan U zult denken'' grijnsde Diva licht. Ze bleef tegen de deurpost geleund staan. ''Weet wel dat U hier altijd welkom bent. Beschouw het maar ook als Uw huis'' zei ze daarna wat zachter. Ze liet haar blik even langs de schilderijen gaan. De meeste had haar opa verzameld. Tja haar opa hield er rare hobby`s op na vond Diva.

Er verscheen een ontroerde uitdrukking op Savadors gezicht, die hij probeerde te verbergen met een zwakke grijns. Hij keek haar over zijn schouder aan. 'Dankje, Diva,' zei hij zacht. 'Al denk ik dat ik wel een plattegrond nodig zal hebben wanneer ik hier alleen ben.' Savador plaatste zijn handen op zijn rug en liep zwijgend langs de schilderijen. Het was indrukwekkend om zoveel afbeeldingen naast-, onder- en boven elkaar aan de wand te zien.

Diva grinnikte zacht om Savador`s opmerking. Tja het was dat zei hier opgegroeit was anders zou zij ook een plattegrond nodig hebben gehad. Diva liep langs de eerste schilderijen naar een iets donkerdere wand van de muur waar schilderijen hingen. Deze waren niet als de rest. Deze waren magisch. Ze veranderde hun afbeeldingen. Diva bleef staan voor een schilderij waarop een landschap te zien was dat telkens van jaargetijde veranderde.

Savador had al een hele wand schilderijen bekeken en liep nu kalm terug naar het punt waar Diva stond. Hij ging vlak achter haar staan en legde zijn armen om haar middel. Zwijgend bekeek hij het schilderij waar Diva naar keek. Anders dan de andere schilderijen veranderde de afbeeldingen binnen de lijst. Het was bijzonder en amuserend om naar te kijken. 'Vind je me een stijve hark?' vroeg Savador zacht in Diva's oor, zonder zijn blik van het schilderij af te wenden. Hij zou er niet vreemd van opkijken als haar antwoord ja zou zijn.

Toen Master Savador zijn armen om Diva`s middel legde, legde zij haar handen op zijn armen. Ze keek even over haar schouder naar hem toen ze zijn vraag hoorde. Diva zweeg even. ''Soms'' zei ze daarna grijnzend. ''Vanwaar die vraag?'' vroeg ze daarna nieuwschierig en keek Savador nu weer aan.

Savador grijnsde zwakjes en keek op Diva neer. Een antwoord als dat had hij wel verwacht. Hij zweeg een aantal seconden voor hij antwoord gaf op haar vraag. 'Omdat ik het gevoel heb dat ik dat ben zolang ik in jouw bijzijn ben,' probeerde hij op een zo onverschillig mogelijke toon te zeggen. Savador streek een lok uit Diva's gezicht en bleef haar aankijken.

''Waarom dan?'' vroeg Diva kalm daarna. Ze bleef Master Savador aankijken. Ze was wel nieuwschierig waarom hij zich dan zo voelde bij haar. In haar ogen was dat toch helemaal niet nodig? Haar blik ging weer even langs de schilderijen maar daarna keken haar felblauwe ogen weer terug naar Master Savador.

Savador glimlachte breed. 'Diva, ga me nu niet vertellen dat je het bent vergeten. Die ene keer bij het meer...?' Hij kon zich nog goed herinneren toen Diva op zijn schoot ging zitten en hij zich toen amper bewogen had. Op die manier vond hij het niet gek dat ze uiteindelijk toch liever voor Solomon koos. De norse houding die hij had wanneer hij voor de klas stond maakte het er ook niet veel beter op.

PROFILE MAGICIAN

» KERSTVAKANTIE MEET!
» Kerstvakantie Meet?
» Kerstvakantie meet 2.0

Kerstvakantie.

Kerstvakantie.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen