Kerstvakantie.

(Dank je, ben ik btw weer)

''Ik ben er 95 procent zeker van dat het moet lukken. Maar zoals ik al zei, dit is enkel een theorie. Of de praktijk precies hetzelfde is weet ik niet'' zei Diva. ''Maar wat hebben we te verliezen. Ik bedoel die andere vijf procent zou alleen maar zijn dat er niks zou gebeuren bij het omkeren van de spreuk'' zei ze. Als het echt zo makkelijk was en voor de handliggend dan zou Diva alles kort en klein slaan wat er maar in haar buurt zou komen. Maar een vraag bleef haar teisteren. Wie had die tegenbezwering opgeschreven?

Savador sloeg het boek met een klap dicht en zuchtte hoorbaar. 'De schrijver van dit boek is vast een van de vele mensen die het allemaal beter denken te weten,' zei hij koppig terwijl hij zijn ogen sloot. 'Daarbij zou ik er maar niet zo zeker van zijn of het echt werkt.'
Toen hij zijn ogen weer opende keken ze recht naar Diva. 'Waarom denk je dat het er in kleine lettertjes bij gekrabbeld staat? Dat is vast niet voor niets,' eindigde Savador met een betrokken gezicht.

(Welkom terug)

''De schrijver heeft dat zelf niet geschreven'' zei Diva nuchter en met haar amrne over elkaar geslagen. ''Het is een ander handschrift. En waarom zouden we het niet proberen. Voor hetzelfde geld werkt het wel'' zei ze. Ze haatte het als Savador zo koppig was. Maar daarbij, Diva kon zelf ook behoorlijk volhardend zijn.

Savador streek met een nonchalant gebaar een lok achter zijn oor. 'Goed dan, ik wens je er veel succes mee. Maar reageer je frustratie niet af op mij als het uiteindelijk toch niet werkt of je jezelf ermee verwond,' zei hij koeltjes. Savador stond zwijgend op en liep naar het raam. Zijn blik gleed tevreden over de verse pak sneeuw dat er vannacht was gevallen. Over zijn en Diva's voetstappen hoefden ze zich al niet meer zorgen over te maken.

Diva keek Master Svador even zwijgend aan. Ze zou hem wel eens even laten zien dat het wel werkte. Het moest wel. En ookal zou het niet werken dan nog zou dat niet tot Diva doordringen omdat ze er heillig van overtuigd was dat het moest werken. ''Best, ik zal het U laten zien'' zei ze daarna kalmpjes tegen hem. Ze pakte het boek weer en bladerde door tot de goede bladzijde. Toch duurde het even tot ze de goede spreuk had gevonden omdat er veel meer spreuken in stonden in dat hoofdstuk. En Diva moest alles. Maar dan ook echt alles andersom doen.

Savador draaide zich grijnzend naar Diva om en sloeg zijn armen over elkaar heen. Hij wilde wel eens zien of het volgens haar inderdaad zou werken. Hij wachtte geduldig af tot Diva de juiste bladzijde en de juiste spreuk gevonden had. Savador was er zeker van dat hij overal bijna altijd gelijk had. Ook nu was een overvloed van zelfvertrouwen in zijn gouden ogen te zien.

`Diva las de spreuk eerst zoals hij normaal uitgesproken moest worden. In haar hoofd herhaalde ze even de woorden: Trignar reviren duskaat. Achterstevoren zou dat dus Taaksud neriver rangirt worden. Verder moest ze haar ogen in plaats van open juist gesloten houden en in plaats van denken aan wie je de vloek wilt sturen denken bij wie ze de vloek wou weghalen. Dat moest haar toch kunnen lukken? Diva zuchtte zachtjes en ging klaar staan. ''Taaksud neriver rangirt'' sprak ze langzaam en duidelijk uit terwijl ze haar ogen gesloten hield. In gedachte zag ze hoe de vloek zich uit haar moest verwijderen en bleef daar sterk aan denken. De eerst vijf minuten gebeurde er eerst helemaal niets en even leek het of Master Savador gelijk had gehad. Daarna krimpte Diva ineen van een hevige pijnscheut in haar borstkas. Ze begon blauw op te gloeien terwijl ze zachtjes kreunde.

Savador keek met een ongeïnteresseerde blik toe hoe Diva de spreuk achterstevoren oplas. Maar hij was wel degelijk geïnteresseerd. Zijn grijns werd met de tel breder bij het zien hoeveel moeite ze erin stak. Hij kon het niet laten een zachte lach te onderdrukken toen er op het eerste gezicht niets leek te gebeuren. Zijn gezichtsuitdrukking veranderde abrupt toen Diva plotseling ineen kromp. Zijn kalme houding maakte plaats voor paniek. Hij knielde naast haar neer en legde een hand op haar rug. 'Diva?' zei Savador zacht om te zien of ze nog kon reageren. Hij liet haar gauw los toen ze blauw op begon te gloeien en keek ernstig toe.

Diva begon een beetje piepend adem te halen alsof iemand haar keel dichtkneep. Die verdomde verboden magie ook. Diva trilde en op haar voorhoofd parelde het zweet. Ze zette haar trillende, klame hande op de grond zodat die haar wat steun bood. Maar gauw moest ze alweer met een hand tegen haar borstkas drukken alsof dat de pijn zou tegen gaan. Na een laatste hevige pijnscheut verliet de blauwe gloed die zich inmiddels als een sorrt aura om Diva heen gevormd had haar lichaam. Even bleef het blauwe lichtbolletje doorzweven maar spatte toen uit elkaar. Daarna viel Diva voorover op de grond. Ze schokte niet meer en ze trilde ook niet meer. De pijn was verdwenen maar Diva lag erbij alsof haar ziel uit haar was weggenomen. Ze ademde zachtjes en pas na een kwartier durfde ze een klein beetje haar hoofd op te richten.

Savador deinsde verschrikt achteruit en nam niet het risico om dichter bij Diva in de buurt te komen. Hij vond het vreselijk haar zo te zien, en dat was ook goed af te lezen van zijn gezicht. Toch voelde hij zich wat opgelucht toen de blauwe gloed rondom haar lijf zich vormde tot een lichtbolletje dat haar lichaam verliet en vervolgens uit elkaar spatte. Pas toen Diva voorover op de grond viel durfde hij weer dichterbij te komen. Savador trok haar lichaam dat zo slap aanvoelde als een vaatdoek op zijn schoot en streek de haren uit haar gezicht. 'Diva, gaat het?' vroeg hij zacht maar bezorgd.

(moet naar bed T^T)

Diva keek even op naar Master Savador en knikte lichtjes, bijna onmerkbaar. ''Ik denk het'' zei ze zacht en met een nog licht trillende stem. Ze voelde zich zwak en had het gevoel alsof al het leven uit haar armen en benen verdwenen was. Maar er was maar een vraag dat haar nu al minutenlang teisterde. Had het gewerkt? En waar zou ze dat aan kunnen zien? Ineens herinerde Diva zich iets dat haar vader haar ooit had verteld. Hij had gezegd dat elke vervloekte ergens een merkteken krijgt bij zijn of haar geboorte. Bij Diva zat dat op haar enkel. Met veel moeite probeerde Diva wat overeind te komen en trok haar been naar zich toe waarna ze haar enkel inspecteerde. Het merkteken zat er nog steeds maar er was duidelijk te zien dat hij langzaam maar zeker aan het vervagen was.

Savador keek bezorgd op Diva neer. Hij kon moeilijk geloven dat het alweer met haar ging. Voor de zekerheid hield hij haar arm vast om te voorkomen als ze om zou vallen toen ze met veel moeite overeind kwam. Hij zag een vreemd teken op haar enkel vervagen en bedacht zich dat het gerelateerd was met haar vloek. 'Heeft het gewerkt?' vroeg Savador zacht. Hij liet Diva's arm los maar hield zijn handen bij haar in de buurt, om haar vast te grijpen als dat nodig was.

Diva wist het diep in zich dat het antwoord op die vraag ja was. Toch durfde ze het niet hardop uit te spreken. Ze bleef nog een aantal minuten zwijgend naar haar enkel staren terwijl haar merkteken steeds meer en meer vervaagde. ''Ik denk het'' fluisterde ze zacht. Ze legde twee vingers op het merkteken maar trok haar hand vrijwel direct weer terug. Haar huid bij haar enkel was gloeiend heet. Maar Diva voelde daar zelf erg weinig van.

Savador grijnsde breed bij het horen van Diva's woorden, al was het nog niet definitief zeker of Diva's vloek was opgeheven. 'Precies zoals ik had verwacht,' zei hij triomfantelijk, alsof hij met zijn koppigheid nooit volgehouden had dat de spreuk achterstevoren oplezen niets uit zou halen. Hij drukte Diva stevig tegen zich aan. Als ze echt verlost was van haar vloek kon hij eindelijk uitkijken naar een langer leven met haar. Maar op slag veranderde zijn emotie en keek hij kil op haar neer, al had hij haar nog steeds stevig vast. 'Laat me er niet achterkomen als je Imeth hiervan ook op de hoogte stelt, Diva,' zei Savador zacht maar dreigend. Imeth lijdde tenslotte aan dezelfde vloek als zij en Celedë, en hoe eerder hij dood was hoe beter Savador het vond.

(Sorry ik was even eten)

Diva keek Master Savador recht aan en een kleine rilling liep over haar rug bij het zien van die kille blik. Ze trok daarna haar mouw wat naar beneden zodat haar schouder ontblood werd. ''Ik zal geen woord tegen hem zeggen. Beloofd'' zei ze terwijl ze met haar nagel een kruis op de plek maakte waar haar sleutelbeen zat, net boven haar borst. Het kruisje lichtte even lichtblauw op en verdween toen in haar huid. Daarna trok Diva haar mouw weer omhoog. Magische beloftes waren de sterkste beloftes ter wereld en Diva hoopte maar dat Master Savador dat ook wist.

Savador keek naar het kruisje en glimlachte tevreden. 'Ik hoop dat ik daarvan op aan kan gaan. Ik zou mijn vertrouwen in je verliezen als je de belofte brak, en wel - ik was toch van plan Imeth eigenhandig af te maken. Ooit komt die dag.'
Hij gaf Diva een zoen op haar mond en stond toen op om zijn zwarte shirt aan te trekken. Nu het vuur was gedoofd en het hartje winter was, was het niet gezond om halfnaakt op de koude grond te zitten. Hij voelde de stof om zijn lichaam en kreeg het meteen een stuk warmer. Savador ging zwijgend met een hand door zijn haar en stuitte automatisch op enkele klitten. In de hoop dat Diva het niet zou merken en vooral ook om een kambeurt van haar te vermijden draaide hij zijn rug naar haar toe en hield de lastige lok voor zijn gezicht. Hij had de laatste keer wel gevoeld hoe hardhandig Diva dat deed.

(maakt niet uit)

Diva probeerde zelf inmiddels ook op te staan. Ze trilde en wankelde nog wel hevig op haar benen en moest zich staande houden tegen de muur. ''Ik denk dat ik even ga douchen'' zei ze zonder naar Master Savador te kijken. Misschien dat een warme douch haar zich wat beter zou laten voelen. Ze liep trillend en steunend op de meubelstukken naar de badkamer. Ze deed de deur achter zich dicht maar niet op slot. Ze kleedde zich uit en maakte haar haren los uit de vlecht. Terwijl ze de kraan aanzette kamde ze haar haren even uit. Daarna stapte ze onder de warme stralen was de douch. Zachtjes begon Diva daarna te zingen. Ze wist niet waarom, onder de douch deed ze het bijna nooit maar nu wel.

( https://www.youtube.com/watch?v=mg1l2gwhejs&feature=related )

Savador ging zonder iets tegen Diva terug te zeggen door met het ontklitten van zijn haar. Hij moest er bij gaan zitten want hier was hij nog wel even mee bezig. Hij zeeg neer op de rand van het bed en streek steeds langzamer door zijn haar naarmate Diva's zang zachtjes vanuit de badkamer aanzwelde. Ze wist hem altijd te betoveren met haar stem als een nachtegaal. Savador ging rechtop zitten en liet zijn haar voor een moment rusten om een korte pauze in te lassen.

Toen Diva de badkamer aangekleed weer uit kwam neuriede ze nog een beetje na terwijl ze haar haar droogde met een handdoek. Daarna kon ze het opnieuw gaan kammen. Het warme water had haar zichtbaar beter gedaan hoewel ze zich nog wel wat zwak voelde. Ze keek onder het kammen even tersluiks naar Master Savador maar daarna weer naar de spiegel tegenover zich.

Savador hoorde dat Diva de badkamer weer uitkwam en maakte weer aanstalten om de laatste klitten uit zijn haar te halen. De zorgen over de moorden die ze over een niet al te lange tijd zouden plegen namen langzamerhand weer de overhand. Hij verborg het echter door Diva vanover zijn schouder even glimlachend aan te kijken.

Een geklop dat door de hele Villa te horen was deed Diva even verstijven. Het geklop was het geluid van iemand`s vuist die op de voordeur bonste. ''Hoe laat is het?'' vroeg Diva zich hardop af. Haar blik ging direct naar de klok en de zag dat het inmiddels al half 11 was. Ze snelde naar de gang naar een kamer vanwaar ze wel uitzicht had op de voordeur. Toen Diva beneden haar oom en tante zag staan vloekte ze zachtjes. Ze zag dat Johan inmiddels de deur had opengedaan en Diva`s oom en tante binnen liet. Diva liep weer terug naar haar kamer maar bleef in de deuropening staan. ''Mijn oom en tante zijn er al. Ik moet naar beneden om hen te begroeten'' zei ze enkel tegen Master Savador. Daarna verliet ze de kamer weer. Ze liep naar de ontvangsten hal waar ze Johan, haar oom en haar tante aantrof. Haar oom was een vrij lange man, waarschijnlijk net zo lang als Master Savador en leek een beetje op een oudere versie van Imeth al waren er wel wat verschillen. Hij had geen paars maar diep donkerblauwe ogen die een beetje oplichtte. Ook keken ze precies dezelfde kille en medogenloze manier als Diva`s vader. Daar was wel al aan te zien dat Diva`s oom de broer was van haar vader. En zijn spierwitte haar was vele malen korter dan dat van Imeth. Hij leek veel op het schilderij van Diva`s vader als hij zo stond. Diva`s tante daarintegen zag er heel anders uit. Ze had steil rood haar dat tot halverwege haar rug hing en gifgroene ogen. Al keek ze net zo kil als haar man. Ze kwam net totaan de schouder van Diva`s oom en had lange gouden oorbellen in. Ook hadden beide nette en deftige kleding aan waaraan wel te zien was dat beide veel geld hadden. ''Diva'' begroette de zware stem van haar oom haar met duidelijk haat erin. Hij had het haar nog steeds niet vergeven voor het doden van zijn broer. Diva`s tante gaf hem een zachte por in zijn zij. ''Christian, gedraag je'' snauwde ze hem zachtjes toe. Daarna namen haar gifgroene ogen Diva zorgvuldig op. ''Je bent, meen ik, wat gegroeid sinds we je voor het laatst zagen'' zei ze ook niet al te vriendelijk maar op een beleefdere toon dan Diva`s oom had gedaan.

Savador had het geklop gehoord en hij voelde zijn hart een slag overslaan. Hij wist dat Diva's oom en tante ieder moment aan konden kloppen, maar hij had eerder verwacht dat ze rond twaalf uur 's middags kwamen. Hij bleef stokstijf op het bed stilzitten en knikte Diva zwakjes toe toen ze naar hen toeging om ze te begroeten. Hij trok zijn pyjamabroek uit, deed zijn gebruikelijke zwarte broek aan en fatsoeneerde zijn kleding wat voor hij ook de kamer verliet. Niet alle klitten in zijn haar waren eruit, maar dat zou hopelijk toch amper opvallen. Terwijl hij al zoekend op weg was naar de ontvangstenhal probeerde hij kalm te blijven. Verscheidende emoties namen de overhand. Woede en haat, maar aan de andere kant ook angst. Waarom wist hij niet. Savador nam een zelfverzekerde en nonchalante houding aan toen hij Diva aan het einde van de hal met Johan en twee onbekenden zag staan. Dat waren ongetwijfeld haar oom en tante. Hij liep er zwijgend naartoe en bleef vlak achter Diva stilstaan. Zijn gouden ogen gleden met een blik vol minachting van de donkerblauwe ogen van de man naar de gifgroene ogen van de vrouw. Savador verwelkomde ze niet of stelde zichzelf niet voor. Hij gaf enkel een waarschuwend teken dat hij Diva beschermde door zwijgend een hand op haar schouder te leggen.

Toen Savador binnen kwam lopen keek Diva`s oom eerst kritisch en keurend naar hem. De afkeur was duidelijk in zijn blik te lezen en als blikken konden doden dan had Master Savador nu dood op de vloer gelegen. ''We hoorde al dat je hier gezelschap had Diva'' zei hij kalm maar nog steeds met haat al was het nu wel minder dan eerst. Diva zweeg. Ze koesterde duidelijk wraak voor deze man maar ergens ook angst. Diva`s oom ging verder. Hij keek nu heel even naar Savador. ''Aangenaam dan maar denk ik. Ik ben Christian Lenore, Diva`s oom. Dit is mijn vrouw Vanessa. Ik neem aan dat U werkt op de Starshine Academy?'' zei hij maar ging uit van wel dus besteedde hij verder weinig aandacht aan hem en keek weer naar Diva. ''Al met al. Had ik het erger verwacht'' zei hij al was het wel minachtend. Vanessa`s gifgroene ogen leken Master Savador goed in de gaten te houden hoewel ze nog maar weinig gezegd had.

Savador kneep even zacht in Diva's schouder toen Christian tot hem sprak. Hij keek met een giftige blik terug en nam zich op het eerste gezicht voor hem gewoon puur te negeren. Maar de verleiding was te groot om iets kritisch terug te zeggen. 'Ja,' beaamde hij bot. 'Een heus plezier u beide te mogen ontmoeten. En ik neem aan dat u en uw vrouw Diva en haar zus Celedë een harde tijd bezorgd?' Het was meer een conclusie dan een vraag, want Savador wist het antwoord zelf maar al te goed. Hoe dan ook had zijn toon arrogant geklonken, en dat was precies hoe hij wilde dat het klonk. Zijn ogen boorden zich in die van Christian terwijl hij uiterst kalm bleef.

''Ik wist niet dat leraren zich tegenwoordig met de familie problemen van hun studenten bezig hielden'' antwoorde Christian daar koeltjes op zonder Savador ook maar een blik waardig te gunnen. Hij bleef naar Diva kijken met dezelfde strenge, kille en medogenloze blik als Diva gisteren nog had gezien op haar vaders schilderij. Ze zag ineens zijn gezicht weer voor zich en huiverde kort. Christian zag dit en hij kon het niet laten om zijn mondhoeken tot een lichte, bijna onmerkbare grijns te laten krullen. Die grijns was al evensnel weg als hij gekomen was. Ineens begon Vanessa te spreken. ''Waar is Julia eigenlijk?'' vroeg ze. Maar de toon waarop het had geklonken leek het wel of ze het allang wist van Julia en alleen Diva uitlokte om het Christian te vertellen. Diva schrok op van die vraag. ''Die heeft ontslag genomen'' zei ze met haar blik naar de grond gericht. Christian was duidelijk onaangenaam verast door dat nieuws. Hij keek Diva vernietigend aan. ''Kun jij dan ook helemaal niks?'' siste hij haar toe. ''Ik ga het ditmaal niet voor je oplossen. Je zoekt het deze keer zelf maar uit. Misschien leer je dan nog eens wat want van hem hoef je denk ik ook geen verhekderend licht te verwachten'' zei hij met alle haat waarmee hij Diva in het begin ook aangesproken had. Toen hij het over Master Savador had keek hij hem even aan alsof hij gewoon een stuk vuil was dat snel moest worden opgeruimd.

PROFILE MAGICIAN

» KERSTVAKANTIE MEET!
» Kerstvakantie Meet?
» Kerstvakantie meet 2.0

Kerstvakantie.

Kerstvakantie.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen