Kerstvakantie.

Savador volgde Diva zwijgend door de gangen terug naar de slaapkamer. Hij begon zich al behoorlijk op te winden over hoe de moorden morgen zouden verlopen, en hoe ze onopmerkelijk een stuk uit de kleding van Diva's oom en tante kon scheuren. Savador versnelde zijn pas zodat hij naast Diva kon lopen en hield zwijgend haar hand vast. Het zou vast vlekkeloos verlopen als hij er niet teveel over na zou denken.

In tegenstelling tot Master Savador waren Diva`s gedachte op volle toeren aan het werken. Had ze elke mogelijke oplossing gezien? Was ze geen enkel stuk bewijs vergeten? En als het al zover kwam tot een onderzoek dan moesten ze op alles voorbereid zijn en een waterdichte leugen en valse alibi hebben. Hierdoor was Diva de slaapkamer deur al voorbijgelopen. Ze had het pas door toen ze het gevoel kreeg dat iemand haar aan zat te staren. Ze keek even op en zag nu pas in welk deel van de gang ze stond. Hier was de slaapkamer van haar ouders geweest. En Diva werd aangestaard door het schilderij van haar vader. Ze leken sprekend op elkaar. Ze hadden zelfs dezelfde felblauwe ogen. Al stonden die van Diva`s vader kil en ijskoud. Ook was zijn haar wat korter. Zonder dat Diva het zelf doorhad ging er even een ijskoude rilling over haar rug. Ze had een goede reden om nooit in dit deel van de gang te komen. En het schilderij had er alles mee te maken.

Savador liet Diva hem in stilte leiden door de gangen. Hij had zelf ook niet in de gaten dat ze de slaapkamerdeur voorbij liepen, ook al was hij er vandaag al een aantal keer geweest. Hij had wel door dat ze in een deel van de gang stonden waar hij niet eerder was geweest. Dat kon hij overduidelijk zien aan het schilderij aan de wand, waarop de man met diezelfde blauwe ogen ergens veel van Diva weghad. Hij besefte dat dit Diva's vader moest zijn en staarde ijzig terug in de geschilderde strenge ogen. 'Ik begrijp wel waarom je het leven hebt gestolen van die man,' siste Savador zacht. 'Die ogen zeggen me al genoeg.'
Er hing ook zo'n portret van zijn overgrootvader in het huis waar hij opgroeide. Hij kon zich nog herinneren dat hij de kamer waar dat portret hing zoveel mogelijk mijdde omdat zijn overgrootvader zoveel trekjes van zijn oom had.

''Dan had U die ogen levend moeten zien'' zei Diva zacht maar met een stem vol haat. Naast het silderij van Diva`s vader hing er eentje van haar moeder. Een vrouw met een grote bos blonde krullen en kastanje bruine ogen. Een kleine glimlach speelde om haar lippen. Toch keken haar ogen teurig. Diva leek totaal niet op haar moeder. Het leek wel alsof dit schilderij er eigenlijk niet bij hoorde. Ze keek nog even naar het schilderij van haar vader maar scheurde haar blik daarna ervan los en liep terug naar de deur die naar de slaapkamer leidde. Ze deed die open en wachtte daar op Master Savador.

Savadors blik ging van het schilderij van Diva's vader naar een schilderij van een vrouw dat er naast hing, waarschijnlijk Diva's moeder. In tegenstelling tot de man zag deze vrouw er zacht en vriendelijk uit, maar het kon ook bedrog zijn. Hij gaf de man de schuld over de treurige blik in de ogen van Diva's moeder. Savador draaide zich om toen hij merkte dat Diva niet langer meer naast hem stond. Hij zag haar op hem wachten voor de slaapkamer. Hij verliet de twee schilderijen en terwijl hij terugliep leek het alsof hij hun ogen in zijn rug voelde brandden. Savador voelde een koude rilling over zijn rug lopen maar negeerde het. Het was vast omdat hij zo slim was geweest om geen pyjamashirt aan te trekken. Hij liep de slaapkamer binnen en wachtte binnen tot Diva de deur had gesloten.

Achter Master Savador deed Diva de deur dicht. Haar haren waren inmiddels gelukkig opgedroogd. Diva liep naar de ramen en schoof de gordijnen ervoor. Ze keek nog even naar de haard. Daar brandde nu nog maar een klein vuurtje. Het was nog net niet het nagloeien van de as. Dat vuur heeft het nog lang gehouden dacht Diva voor een moment bij zichzelf. Het was nu akelig stil tussen haar en Savador.

Savador trok zijn badjas uit en ging op het bed zitten. Op zijn bleke borst waren ook nog een aantal plekken van het oefengevecht te zien. Hij ging zwijgend onder de dekens liggen en staarde doelloos voor zich uit. Zonder dat hij het wilde dwaalden zijn gedachtes weer af naar de moorden van morgen. Als het succesvol zou verlopen had hij inmiddels al vier moorden op zijn naam staan, of in ieder geval waar hij bij betrokken was geweest. Savador keek naar Diva en moest licht grijnzen; samen zou het wel lukken. Pech voor Selavin dat hij hem te vroeg had beschuldigd. De moord op zijn oom was alweer een hele tijd geleden, en als Selavin dat rond deze tijd had gedaan had hij een sterker alibi - of wat in ieder geval in de buurt van een alibi kwam - gehad.

Diva was ondertussen zwijgend even haar haren gaan kammen. Daarna bond ze deze bij elkaar in een vlecht om hele erge klitten te voorkomen. Ze gooide de vlecht daarna over haar schouder zodat hij op haar rug hing. Het enigste licht in de kamer nu was nog dat van de kooltjes in de haard die nog zachtjes nagloeide. Nog heel even keek Diva ernaar zodat het zwakke rode licht weerspiegelde in haar blauwe ogen. Daarna stapte ze zelf ook het bed in. Ze ging op haar zij liggen met een arm onder haar hoofd en ogen gesloten. Maar het voelde alsof ze nog lang wakker zou liggen.

Savador merkte dat Diva naast hem in bed kwam liggen en staarde nu naar het plafond van het hemelbed, waar het vage en zwakke rode licht van de haardkolen te zien was. Hij draaide zich naar Diva toe en keek met een ietwat bezorgde blik naar haar achterhoofd. Hij wilde absoluut voorkomen dat, als het zo ver kwam dat ze als verdachten werden aangewezen, Diva als schuldige verklaard werd. Dan was het niet hij maar Diva die achter tralies belandde. Savador schoof dichter naar haar toe en legde zijn rechterarm om haar middel.

Diva had inmiddels haar ogen weer half geopend maar dat was voor Master Savador niet zichtbaar aangezien ze met haar rug naar hem toe lag. Ook zij had al de mogelijkheid gezien dat zij als verdachte aangewezen zou worden. Maar mocht het zover komen dan had Diva altijd nog een paar geheime truc`s achter de hand. Toen Diva Master Savador`s arm voelde legde ze haar hand even op zijn arm.

Savador voelde Diva's hand op zijn arm en glimlachte. 'Het komt wel goed, Diva,' zei hij zacht, alsof hij op haar gedachtes antwoordde. Waarschijnlijk zat ze ongetwijfeld ook te piekeren over morgen. Ineens namen een hoop negatieve gedachtes de overhand. Wat nu als Diva's oom en tante helemaal niet mee wilden voor een wandeling? Of wat als ze helemaal niet meer kwamen? In lichte paniek werd Savadors grip om Diva's middel steviger.

Toen Diva merkte dat Master Savador`s grip steviger werd keek ze even over haar schouder. ''Dan moet U ook niet gaan stressen'' zei ze zacht tegen hem met een zwakke glimlach. ''Maakt U zich nou maar geen zorgen'' zei ze. Ze draaide zich onder zijn arm om zodat ze hem nu recht kon aankijken al had ze haar ogen maar half open.

Savador grijnsde zwak om Diva's woorden en verminderde zijn grip. 'Diva, ik stress nooit,' loog hij zacht. 'Ik denk alleen na, dat is alles.' Toen Diva zich naar hem toedraaide duwde hij haar zacht tegen zich aan. Hij staarde zwijgend terug in Diva's ogen. Voor morgen zouden ze goed uitgerust moeten zijn, maar eigenlijk was hij nog klaarwakker.

Diva gaf Master Savador nog een kus op zijn lippen. Daarna ging ze dicht tegen hem aanliggen en sloot opnieuw haar ogen om wat te slapen. Tenminste dat ging ze maar probeerde. Ze bande elke gedachte voor morgen uit en na een paar minuten was Diva in slaap gevallen. Ze sliep erg licht maar ze sliep in elk geval.

Savador streek een aantal lokken uit Diva's gezicht en zuchtte zacht. Hij keek naar haar gesloten ogen. Zacht en voorzichtig gaf hij haar een kus terug. Vervolgens sloot hij ook maar zijn ogen om wat te kunnen slapen. Als hij wakker zou blijven zou hij zich toch maar alleen voelen, en daarbij ging de tijd veel langzamer.

Diva werd die volgende ochtend wakker van een getik tegen het raam. Loom opende ze eerst half haar ogen. Toen ze weer besefte waar ze was kwam ze voorzichtig overeind om Master Savador niet wakker te maken. Diva stapte voorzichtig uit bed en liep op blote voeten naar het raam. De grond was ijskoud maar dat deerde haar niet. Ze schoof een klein stukje van het gordijn opzij en werd een moment verblind door het felle licht van buiten. Daarna opende ze voorzichtig het raam en stak haar hand even naar buiten. Regen? Nee het was sneeuw, natte sneeuw wel te verstaan. Hoe dan ook het zag ernaaruit dat een nieuw pak sneeuw was gevallen vanacht. Zachtjes deed Diva het raam weer dicht.

Savador bleef ongestoord doorslapen. Althans, daar leek het op. Hij opende half zijn ogen en staarde naar de lege plek naast hem waar Diva had gelegen. Zijn arm die hij om haar middel had geslagen lag nog steeds op dezelfde plek. Van het getik tegen het raam was hij niet wakker geworden. Eerder van Diva's afwezigheid in het bed en haar zachte voetstappen op de vloer. Hij probeerde zijn linkerarm te bewegen en besefte opgelucht dat hij er weer de volle controle over had, al kon hij nu de pijn van gisteren nog steeds in zijn armen en zij voelen. 'Vandaag,' verbrak Savador de stilte, op het getik tegen de ruit na. Diva zou vast wel begrijpen waarover hij het had.

Diva keek heel even om toen ze de stem van Master Savador hoorde. Ze reageerde er niet op maar op haar blik was duidelijk af te lezen dat ze precies begreep waar hij het over had. Gisteravond had Diva, vlak voor ze in slaap was gevallen zich iets bedacht. Maar daar moest ze nog een paar dingen voor opzoeken. Ze liep zwijgend naar een grote boekenkast die tegen de wand stond en liet haar blik kritidch over de kaften gaan. Uiteindelijk pakte ze er twee boeken uit. Diplomatiek&rechten en Verboden magie voor vergevorderden. Diva begon eerst te bladeren in het boek over verboden magie. Ze ging op het bed zitten en legde het andere boek naast zich terwijl ze bladzijde na bladzijde doorspitte.

Savador bleef roerloos in dezelfde houding liggen. Als hij zijn ogen niet open had gehad zou je denken dat hij nog sliep. Pas toen Diva op het bed ging zitten met een tweetal boeken kwam hij overeind. Zijn blik gleed over de kaften van de boeken en namen automatisch de titels in zich op. Hij nam het andere boek over diplomatiek en rechten in handen dat Diva naast zich op het bed had gelegd en bladerde het even door. 'Waar heb je dit voor nodig, schoonheid? Het lukt ons ook zonder hulp van boeken,' zei Savador zacht terwijl hij het boek teruglegde. Hij ging achter Diva zitten en streek zacht door haar haar, terwijl hij over haar schouder af en toe meelas.

Diva keek even verward op toen Savador haar gedachte stroom doorbrak vertwijl ze de bladzijdes doorlas. Ze zag dat hij het boek over diplomatiek en rechten in zijn handen had. ''Die is alleen voor plan B. Mocht er toch iets fout gaan'' zei enkel. Ze bladerde nog even door het boek, steeds gefrustreerder omdat ze de juiste bladzijde niet kon vinden. Ze merkte maar amper Dat Master Savador achter haar was gaan zitten en en door haar haren streek. Ineens had ze het gevonden. Bovenaan de bladzijde stond met sierlijke letters geschreven: Del Cru an kristallè (De vloek van kristal). Diva`s ogen schoten over de woorden heen. Ze ging in een enorm rap tempo door de alinia`s.

Savador glimlachte zwakjes. 'Ze komen er heus niet achter,' antwoordde hij zacht terwijl hij kalm doorging met door Diva's haren te strijken. Hij stopte even toen hij de woorden las op de bladzijde die Diva voor haar neus had liggen. Zijn ogen gingen over de regels maar hij las niet verder dan de eerste zin. 'Staat hier een oplossing voor je vloek in?' stamelde hij met een peinzende blik. Als dat het geval was had hij geen reden om zich langer zorgen te maken over de toekomst, en dan vooral om Diva's toekomst.

''Nee'' zei Diva direct op de vraag waarmee ze de hele hoop op een oplossing voor de vloek meteen afkapte. ''Hier staat enkel de vloek zelf in en niet hoe je hem opheft'' vervolgde ze. Als dat zou was geweest dan had ze dit boek jaren geleden al gebruikt. Ze begon pas grondig te lezen toen ze bij de alinia over de effecten van de vloek kwam. De schrijver van het boek had het duidelijk geillustreerd met handgetekende afbeeldingen en Diva vond ze griezelig goed. Diva las de hele alinia wel drie keer opnieuw door. ''Vila del ar'' herhaalde ze daarna zachtjes een spreuk uit het boek. Dit moest ze vandaag goed onthouden. Ze wou het boek net weg leggen tot ze twee zinnen zag staan. Ze waren met een nogal slordig handschrift opgekrabbeld. ''Vila neemt weg. Aliv neemt toe'' las Diva zacht en meer voor zichzelf voor. Aliv was Vila omgekeert. Diva staarde daarna in de verte. ''Wat ben ik een sukkel'' riep ze daarna uit.

Savador liet teleurgesteld zijn hand zakken. Hij had erop gehoopt dat het boek een oplossing zou bieden. Hij had het al vanaf het begin niks gevonden om met de gedachte rond te lopen maar een aantal jaar bij Diva te kunnen zijn. Als de vloek niet gauw opgeheven werd stierf zij misschien nog eerder dan hij. Hij hief zijn hand op en streek weer zwijgend door Diva's haar. Zijn blik was nadenkend gericht op een willekeurig punt in de kamer. Hij keek op toen hij Diva's woorden hoorde en glimlachte. 'Als er hier iemand een sukkel is ben ik dat,' reageerde Savador grijnzend, nietwetend waar Diva het over had. De zinnen die ze hardop uit het boek voorlas waren hem ook ontgaan.

Diva stond op. ''Nee dat bedoel ik niet'' zei ze nu erg enthousiast. ''Vila del ar is een spreuk om de levenskracht uit een voorwerp te halen maar er was nooit een tegenbezwering voor. Iemand heeft die gevonden en in dit boek opgeschreven. Ar led aliv is de tegenbezweering. Het is de spreuk omgekeerd en in plaats van levensenergie af te tappen neemt het juist toe. Nu werkt de vloek in het algemeen op dezelfde manier. Dus als ik de vloek andersom uitspreek zou het tegenovergestelde effect moeten gebeuren. Dat houdt in dat de vloek dan moet verdwijnen in theorie'' ratelde Diva rap door terwijl ze ijsberend heen en weer liep.

(Ben even eten)

Savador was voor een moment verbaasd over Diva's enthousiasme. Het kostte hem een aantal minuten tot haar waterval van woorden helemaal tot hem doorgedrongen was. Hij pakte bedenkelijk het boek op en las snel de alinea door. 'Weet je zeker dat het werkt?' vroeg hij aarzelend. Hij legde het boek weer neer en keek hoe Diva door de kamer ijsbeerde. Savador kon moeilijk geloven dat de oplossing zo voor de hand liggend was, tenzij de bron zeer betrouwbaar was.

(Okee smakelijk :3)

PROFILE MAGICIAN

» KERSTVAKANTIE MEET!
» Kerstvakantie Meet?
» Kerstvakantie meet 2.0

Kerstvakantie.

Kerstvakantie.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen