Walking in the dark

Kalm liep Rose het bos in, aangezien ze pas terug was van Razen. Ze had besloten om haar uiterlijk compleet te veranderen, uiteindelijk ging ze er nog even mee wachten, maar dat was niet de enige reden dat ze naar Razen was gegaan. Nee, ze was daar gegaan om een verboden boek van het vuur element te gaan halen. Het boek dat al meer dan 3000 jaren in het bezit was van haar familie, en nu na al die jaren was het boek van haar geworden. Nouja ze kon het boek ontvangen, en gebruiken als ze 19 jaar werd. Wat dan ook het geval was, want vandaag was het ook nog eens haar verjaardag. Hoewel het nu 2u in de nacht was, toch was ze op dit moment 19 geworden. Bijna niemand wist er normaal gezien iets over, nouja enkel de leraren en Madeline, aangezien zij in haar dossier konden kijken. Het interesseerde haar niet eens dat men haar verjaardag vergat of iets in die richting, want dit was niet echt de gelukkigste dag van haar leven. Op de dag van vandaag was ze haar gehele familie kwijtgeraakt, en dus vieren deed ze niet. Stiekem was ze dan ook met het boek naar het bos getrokken, en gelukkig had niemand het door dat ze terug op Starshine was. Kalm ging ze door het bos heen, en ze zocht naar een plek waar ze in het boek kon lezen. Na een lange tijd gewandelt te hebben vond ze de grot waar ze met Savador had gezeten, waarna ze daar dan kalm binnenliep tot helemaal diep in de grot. Ergens ging ze zitten op de grond, en ze las dan ook de eerste pagina van het boek. Toch hield ze alles wel in de gaten ivm voetstappen van iemand, want dan zou ze het boek gewoon laten verdwijnen.

genesis liep door het bos heen en zag een grot.
hij ging de grot onderzoeken en zag in de verte een licht hij wou het benaderen en zag dat het rose was....

en wat doet een meid als jij in een grot als deze? vroeg hij aan haar

Rose merkte dan voetstappen op die in de grot kwamen, waardoor ze dan ook erg hard schrok. Algauw verdween het boek in haar lichaam, en ze zucht dan even kort. Opeens hoorde ze de stem van Genesis, en ze keek dan ook op naar hem. "Uhm niets hoor, ik zat hier gewoon zoals altijd na te denken." Zei Rose dan tegen hem, en ze stond dan rustig op. Ze zweeg maar over het boek dat ze in zich had, en ze keek hem dan ook in de ogen aan. Bang had ze niet, maar ze had wel niet verwacht dat er iemand zou komen.

oo okej sorry da ik je stoorde...
btw gefeliciteerd met je verjaardag kreeg gisteren toevallig je dossier te zien.

moet ik gaan of niet?

Rose keek naar hem, en ze bleef hem in de ogen aankijken. "Uhm dankje denk ik al is het geen fijne verjaardag voor me. Ik bedoel mijn gehele familie is op mijn verjaardag uitgeroeid door een vijandelijke clan." Zei ze dan zacht tegen hem, waarna ze dan kort naar buiten keek. "Kan ik je vragen of je hier wil blijven bij me? Ik bedoel ik heb geen zin in een ruzie met Savador, aangezien hij er prikkelbaar van word als ik hier alleen zou zitten." Zei ze dan rustig tegen hem, en ze bekeek hem even van top tot teen.

ja ik wil best even bij je zitten tis vervelend om herrinnert te worden aan het verleden vooral zo'n verleden.

het lijkt me zelfs verstandiger dat ik even hier blijf want je weet maar nooit rond deze tijd in het bos

Rose keek naar hem, en ze glimlachte dan ook even kort. Daarna keek ze even naar buiten, waarna ze dan dichter bij hem ging staan. Ze had namelijk iets gevoelt bij haar been, en dat vond ze wel creepy. Ze deed natuurlijk alsof er niets aan de hand was, en ze keek hem weer even in de ogen aan. Dan ontweek ze zijn blik even om te voorkomen dat ze wegsmolt, en ze deed dan ook haar mini-rokje goed. Ja, ze droeg vaak mini-rokjes, maar dat was dan ook doordat ze van Razen kwam.

is er iets?

je kijkt me steeds aan haha

hij vroeg zich af wa er achter zat waarom ze hier was.
hij vond het tamelijk vreemd aangezien hij vaak in de bossen hing en haar niet vaak daar zag.

Rose keek naar hem, en ze zweeg dan gewoon even. "Nee hoor." Zei ze enkel tegen hem, waarna ze dan kort in het rond keek. Het boek met verboden vuurmagie was veilig, en dus daar maakte ze zich geen zorgen meer om. Opeens kroop er een spin op haar been, en dat deed haar dan ook even gillen. Ze werd rood al zag je dat niet echt, en ze sprong dan ook tegen hem aan uit angst voor spinnen.

genesis bloosde een beetje en trok zijn vuurzwaard.

versus flarius. zei hij en het zwaard begon te gloeien en de vlammen kwamen er om heen.

de vloer zat vol spinnen.

ga wat hoger staan zei hij tegen rose en hij begon de spinnen te verbranden.

Rose keek naar hem, en ze was angstig voor spinnen. Ookal wilde ze dat niet laten merken, maargoed dan keek ze naar hem. Ze merkte zijn zwaard op, en ze gaf dan weer een gil bij het zien van de spinnen. "Euh ik kan niet hoger gaan staan." Zei ze dan tegen hem, en ze dacht dan even kort na. Algauw liet ze haar phoenix vleugels tevoorschijn komen, en ze zat nu wat hoger in de lucht. Ze bleef wel dichtbij hem, en ze hoopte dat die spinnen doodgingen zodat ze de grond weer kon raken. Haar blik ging naar hem toe, en ze keek angstig naar de spinnen.

genesis verbranden alle spinnen met een grote vuurvlaag hij dacht dat hij rose zou raken maar ze werd nie geraakt omda ze zelf het vuur element beheerste.

de spinnen zijn weg zei hij en hij keek naar rose toe die in de lucht zat.
hij zag op dat moment ook pas dat ze een mini-rokje aanhad.

leuk uitzicht lachte hij een beetje maar ze hoorde daarna een grof gebonk en geschreeuw van dieper uit de grot als of een groot beest ontwaakt was.

we moeten weg hier ik denk dat we arachna hebben ontwaakt.

Rose keek naar hem, en ze sloot dan ook even kort de ogen. Daarna deed ze haar ogen pas open toen ze hem hoorde, waarna ze dan net wilde landen. Ze werd opeens rood door hem, en ze herstelde zich al snel. "Uhm ok dan waar wil je dan naartoe?" Vroeg ze hem zachtjes, en ze dacht dan héél even kort na. Ze trok hem bij zijn arm omhoog, al was hij voor haar wat zwaar, maargoed ze hield zijn arm gewoon vast om zo dan de grot uit te vliegen. Doordat ze zo vloog ging haar rokje in beweging, maar dat negeerde ze gewoon. Eenmaal uit de grot ging ze een stuk verder het bos in, en ze zette hem dan weer op de grond. Kalm landde ze naast hem, en ze liet de vleugels weer verdwijnen. Toch ging ze héél dichtbij hem staan, en ze keek hem dan ook kort aan. "Dankje." Zei ze dan ook zachtjes tegen hem, en ze drukte dan ook een kus op zijn wang.

Genesis was verbaasd en stond even stil en keek rose aan. "Wow, en dat te bedenken dat je mij zo snel weg kreeg daar. Ik ben onder de indruk." Genesis pakte zijn vuurzwaard en liet de vlammen van het zwaard uitgaan, en stopte het vervolgens in zijn schede.

hij keek haar nog even in de ogen aan, maar was ondertussen niet meer op de omgeving aan het letten, alleen maar op haar. "Waarom gaf ze me die kus? die spinnen waren toch niet zo gevaarlijk?" dacht hij. Hij lachte naar rose en zei: "Graag gedaan hoor!"

Rose keek naar hem, en ze keek dan even in het rond. "Nou het was wel even moeilijk aangezien je groter en iets zwaarder bent dan mij." Zei ze dan ook zachtjes tegen hem, en ze keek even in zijn ogen. Ze merkte dat hij haar ook aankeek, en ze probeerde dan zijn ogen te ontwijken. Al lukte dat niet echt, maargoed dan hoorde ze zijn woorden. Ze glimlachte zacht naar hem, waarna ze dan haar kleren goed trok.

Genesis keek Rose aan en zag dat ze steeds weg zat te kijken. Genesis bedacht zich geen moment, ging voor Rose staan, en keek haar recht in de ogen. Hij werd zelf ook een beetje zenuwachtig maar wist dat goed te verbergen. "Is er iets aan de hand of wil je iets zeggen? Dit moet wel een hele emotionele nacht zijn geweest. Je verjaardag, de grot en toch kijk je steeds weg van me."

Genesis besloot om om zich heen te kijken om niet nerveus te worden en kwam uiteindelijk uit bij Rose haar kleding. Hij was verbaasd dat na de spinnen en het vliegen, dat alles nog steeds net zo perfect zat als aan het begin van de dag.

Rose keek hem opeens recht in de ogen aan, en ze wist even niet wat zeggen. Dan hoorde ze zijn vragen, en ze keek hem nog steeds aan. "Nee er is heus niets hoor, en ja ik vind het jammer dat mijn verjaardag niet zo leuk is." Zei ze dan tegen hem, en ze bleef hem dan maar aankijken. "Ik wilde alleen maar zeker zijn of we wel veilig zijn nu." Zei ze dan verder, waarna ze dan rustig tegen een boom aanleunde.

Genesis lachte en zei zachtjes "Gelukkig heb ik nog een kleine verassing voor het laatst." Genesis liep naar Rose toe en maakte en buiging naar voren. Vervolgens haalde hij een rode roos uit het niets en hield het voor Rose haar gezicht. "Helaas is deze roos niet zo mooi als het origineel, maar zo mooi als jij kan geen enkele bloem zijn." Vervolgens lachte hij een beetje uit verlegenheid. "Hopelijk maakt dit deze dag een stukje beter."

Genesis gaf de roos aan Rose en sloeg zijn armen om haar heen. Vervolgens zei hij zacht in haar oor "Ik beloof je dat je veilig bent bij mij." en keek om zich heen. Het was een rustige kalme omgeving bij het meer. Er waren een paar bomen en Genesis kon gelukkig ademhalen dat ze eindelijk alleen en buiten gevaar waren.

Rose keek naar hem, en ze wist even niet wat hij bedoelde. Daarna merkte ze een roos op, en ze bloosde dan ook even door hem. Ze nam de roos aan, en ze gaf hem een kus op zijn wang. "Uhm dankje." Zei ze dan ook blozend tegen hem, waarna ze dan zijn armen om haar heen voelde. Ze bleef zo staan bij hem, en ze werd dan nog roder door zijn andere woorden. Daarna herstelde ze zichzelf, en ze sloot heel even kort de ogen. Dit had ze dan wel niet verwacht, maar ze was er wel blij om.

Genesis hield haar vast en keek haar aan en zei zachtjes tegen haar " dit is misschien geen mooie nacht voor jou geweest, maar deze nacht betekend heel veel voor mij."

Genesis was verbaasd door de 2de kus op zijn wang. hij aarzelde geen moment sloot zijn ogen en kwam dichter bij haar. Zijn hart ging sneller kloppen, nadat hij dichter bij haar kwam en bezegelde de avond met een kleine kus op haar lippen. Hij opende zijn ogen en keek Rose recht in haar ogen aan en wachte vervolgens op de reactie die Rose zou geven.

Rose keek naar hem, en ze glimlachte dan ook even kort. Ze was blij om iemand bij haar te hebben, waarna ze dan ook in zijn ogen keek. Ze merkte dan dat hij dichterbij kwam, en opeens voelde ze zijn lippen op de hare. Dit deed haar natuurlijk weer blozen, en ze gaf hem dan ook een kus terug. Toch dacht ze kort aan Selavin, maar die gedachten verdwenen al snel weer. Haar ogen hield ze op de zijne gericht, en ze ging dan ook dichter tegen hem staan.

Genesis hield Rose stevig vast en keek in haar mooie ogen, waarna hij een beetje lachte en wegkeek. Vervolgens zei hij "Rose, ik heb je vandaag mijn ware gevoelens voor je getoond en daar ben ik blij om." en hij lachte een beetje. Vervolgens keek hij om zich heen en zei "Helaas heb je al een vriend.." en hield Rose steviger vast, als een teken dat hij haar eigenlijk niet wil laten gaan.

Rose keek naar hem, en haar rode ogen hield ze gewoon op hem gericht. Daarna hoorde ze zijn woorden, en ze werd dan ook knalrood. Ze sloot even de ogen, en ze hoorde dan zijn andere woorden. "Ik wou dat ik de tijd kon terug draaien, maar dat gaat niet. Ik voel me goed bij jou, maar ook bij Selavin voel ik me goed. Al weet ik niet of hij me nog herinnert dankzij Deshas die zijn geheugen heeft gewist." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze merkte dan dat hij haar niet wilde loslaten. Zijzelf wilde ook niet dat hij haar losliet, en ze plaatste haar hoofd tegen hem aan.

Genesis lachte even uit zenuwen en zei zacht " denk na over je keuze voor je hem maakt, maar weet wel dat ik op je wacht. ik zal je nooit vergeten vooral niet na deze speciale nacht." Vervolgens hield hij haar dicht tegen hem aan en koesterde het moment dat haar hoofd tegen zijn borstkas leunde.

Genesis sloot zijn ogen en probeerde aan andere dingen te denken door de emoties die de overhand kregen. Het enige waar hij aan kon denken was Rose. Stiekem hoopte hij toch dat Rose voor hem zou kiezen, maar zou toch het accepteren en snappen als ze voor Selavin zou kiezen.

Rose had haar ogen voor een tijdje gesloten, en ze wist even niet meer wat doen of zeggen. Dan hoorde ze zijn woorden, maar toch kende ze Selavin wel al langer dan Genesis. Maargoed ze was compleet verward, en ze wist al helemaal niet of Selavin hier nog was. Laat staan dat hij misschien niet meer in leven was, al hoopte ze nu juist van wel. Want haar hart klopte nog steeds voor hem, al waren Genesis en Joël ook haar hart in gekomen. Dan keek ze naar een willekeurig punt, en ze slikte dan even kort. De verwarring in haar hart sloeg weer toe, net zoals wat er in het begin was gebeurd. Voordat ze samen was met Selavin had ze ook een probleem dat ze van 3 personen hield, maar dan uiteindelijk had ze voor Selavin gekozen. Hij was dan ook de enige die haar tegen gehouden had met de fury, en daar was ze hem wel dankbaar voor.

PROFILE MAGICIAN

» It's getting dark darling, too dark to see / Ziva, Ronodan & Kalista
» Just Walking
» Walking around
» just walking around
» Just walking

Walking in the dark

Walking in the dark

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen