Examen.

Kale was alvast doorgelopen naar het lanceringsplatform. Daar wachtte hij nu kalm op Savador en Diva. De shuttle die hen naar Shadra stond brengen stond al klaar. Hij werd gevlogen door eveneens iemand van de Suasama al was die nu niet in uniform zoals Kale dat wel was.

Savador volgde Kale zwijgend. Terwijl ze over het lanceringsplatform liepen hield hij stevig een hand om het gevest van zijn zwaard geklemd - of liever gezegd: Diva's oude zwaard. Het was niet dat hij alle trucjes en technieken met het zwaard kon doen zoals Suasama-leden dat wel konden, maar als het moest kon hij er aardig mee overweg. Hij keek Kale even kort aan toen hij halt hield bij een shuttle die naar Shadra ging. Savador waagde het even om het gevest van het zwaard los te laten en een blik over zijn schouder te werpen, zijn gouden ogen het lanceringsplatform afzoekend naar Diva.

Diva liep vlak achter Savador. Maar zodra ze in haar Suasama uniform liep leek ze totaal te veranderen. Ze liep niet meer ze sloop. Ze gebruikte schaduwen en hun natuurlijke bewegingen. Ze werd als het ware een met haar omgeving. Ineens dook ze naast Savador op en keek hem even aan. Haar ogen verrieden een glimlach onder de monddoek. Daarna stapte Diva kalm in de shuttle nadat ze de man begroet had die heen vloog. Omdat hij ook een Suasama lid was kende ze hem wel.

Savador herkende geen Diva op het platform, echter schrok hij zich wezenloos toen ze opeens naast hem opdoemde. Hij hield een hand tegen zijn borst alsof hij bang was dat zijn hart eruit zou springen en keek geschrokken op haar neer. Hij vermande zich al snel en zette zijn schrik om in kalmte door Diva een kleine grijns te tonen en haar een veelzeggende blik toe te werpen om haar duidelijk te maken dat ze een deugniet was. Savador stapte na Diva de shuttle in en trok het zwaard half uit zijn gevest nu zijn blik zich met de bestuurder van de shuttle kruiste. Diva en Kale mochten hem dan misschien kennen als een Suasama metgezel, in feite kon hij niemand anders dan Diva helemaal vertrouwen. Nog met het zwaard half uit de schede liep Savador naar een stoel en zeeg er zwijgend op neer, zijn ogen iedere kleine beweging opvangend binnenin de shuttle.

Kale grijnsde even toen Hij zag dat Savador zich doodschrok van Diva. Hij voelde groeiende trots over haar. Ze was helemaal klaar voor het examen besefte hij met een beetje droefheid. Het leek nog niet zo heel lang geleden dat hij Diva voor het eerst leerde kennen bij de Suasama. Dat deel van zijn geheugen had ze hem terug gegeven en daar was hij haar dankbaar voor. Kale's grijns verdween echter als sneeuw voor de zon toen hij Savador zijn zwaard half uit de schede zag trekken. Snel spate hij achter hem in maar werd tegengehouden door de bestuurder. ''Kale, wie is dat? Ik dacht dat ik alleen jou en Diva zou ophalen en afzetten'' zei hij zacht zodat Savador het niet kon horen. Het koude zweet van paniek brak Kale uit. Hij trok zijn monddoek iets omlaag zodat zijn gefluister verstaanbaar was voor de bestuurder. ''Die was hier aan het herstellen. Heeft nogal een zware klap gehad van zijn laatste missie. T` was een bekende. Hij mocht weer mee terug dus dat is meteen twee vliegen in een klap'' fluisterde Kale. De bestuurder knikte even bedachtzaam en begrijpelijk terwijl hij even omkeek naar Savador. ''Hij zou niet de eerste zijn'' mompelde hij zacht. Kale knikte en schoof zijn monddoek weer goed terwijl hij ook ging zitten. ''Riemen vast'' was het enigste wat de bestuurder nu nog hardop zei.

Savador had zijn oren gespitst zodra hij Kale en de bestuurder hoorde fluisteren, al kon hij er geen woord van verstaan. Hij wierp even een blik tussen zijn stoel en de stoel ernaast door, maar wendde zijn gezicht weer af toen hij zag dat de bestuurder zijn richting even opkeek. Hij klikte zijn riem vast en staarde afwezig door het raam naar buiten, zichzelf afvragend wat er zoals over hem te smoezen viel. Savador schoof het zwaard weer langzaam terug in de schede zonder zijn blik af te wenden. Hij geloofde niet dat hij het tijdens de rit echt nodig had nu de bestuurder zijn aandacht bij het besturen van de shuttle moest houden.

Ook Diva had de twee horen fluisteren. Ze had haar ogen gesloten maar kon enkel een paar woorden opvangen. In elk geval genoeg om te weten dat het over Savador ging en dat Kale maar net op tijd een dekmantel had kunnen bedenken. Diva opende haar ogen weer toen ze de woorden van de bestuurder hoorde en maakte haar riem vast. Ondanks alles was ze behoorlijk gespannen. Ze kneep zo hard in de schede van Esiath dar haar knokkels witter zagen dan anders.

Kale staarde zelf in gedachte verzonken uit het raam. Er lag een doodse stilte in de shuttle maar daar had hij niet veel problemen mee. Hij keek naar de steeds kleiner wordende academie totdat hij een tijdlang niets anders dan sterren zag. Nog steeds bleef hij zwijgen. Na een tijdje kwam Shadra in het zicht. Een kleine glimlach verscheen even op Kale's gelaat. Het was best lang geleden dat hij thuis was geweest.

Savador slaakte een zachte zucht toen hij de duistere opdoemende planeet herkende als Shadra. Het was zijn geboorteplaats en evenals Diva een toevluchtsoord, al zag hij het aan de andere kant af om weer beide voeten op de Shadraanse aarde te zetten na wat zich hier in zijn jeugd had afgespeeld. Hij ontvestigde zijn riem en stond al op voordat de shuttle ook nog maar geland was. Savador werd er niet goed van om nog langer stil te blijven zitten; Shadra had al sinds hij zich kon herinneren een soort aantrekkingskracht waardoor hij snakte om er weer te komen.

Diva daarintegen wachtte rustig af al kon ook zij niet wachten weer vertrouwde aarde onder haar voeten te voelen. Zodra ze opgestegen was had ze haar blik van het raam afgewend gehouden. Ze had nog steeds angst voor grote hoogtes wat best raar was voor iemand die kon veranderen in een wezen dat kon vliegen. Toen de shuttle geland was maakte Diva haar riem weer los en stapte de shuttle uit. Ze trok haar kleding een beetje recht en wachtte op Savador en Kale.

Savador liep langs de stoelen naar de uitgang van de shuttle en wierp de bestuurder nog even een laatste norse blik toe voordat hij het trapje afliep en na een lange tijd weer een voet op Shadra zette. Hij keek zwijgend op Diva neer, trok zijn monddoek wat recht en speelde verveeld met zijn zwaard door die in en uit de schede te schuiven terwijl zijn gouden ogen daarna de omgeving afgingen. Tijdens de reis had hij het gespannen gevoel van Diva sterk gevoeld, en hij voelde dat er op het moment een zelfde spanning in de lucht hing. Of het nu van hem of Diva kwam wist hij niet, maar als het inderdaad van hem kwam wist hij plotseling met welke reden; ze waren immers nog steeds in Suasama uniformen gekleed. Savador keek om zich heen en trok de kap over zijn hoofd tot haast over zijn ogen. Hij vroeg zich af of het wel veilig was om als huurmoordenaars rond te lopen.

Kale kwam als laatste achter Savador en Diva aan. Hij knikte kort naar de bestuurder die, nadat hij uitgestapt was, weg vloog. Net als Savador trok Kale de kap tot ver over zijn ogen en gebaarde Diva hetzelfde te doen. Enkel een zwarte schaduw was nu te zien op de plaats waar normaal gesproken Kale's ogen hoorde te zitten. Een paar mensen die voorbij liepen keken angstig naar het groepje en hielden hun pas een beetje in. Met een ruk keek Kale opzij en de mensen liepen haastig weer door alsof ze door de duivel achterna werden gezeten. Kale ging Savador en Diva daarna voor en schoot direct een zijstraatje in. Na een hele wirwar van gangen kwamen ze bij een iets minder drukke straat uit. Voor wie goed keek kon overal de Suasama uniformen in de schaduwen herkennen. Ineens kwam er iemand anders in uniform op Kale aflopen, ook met een zwarte halve maan. ''Ik vroeg me al af waar je bleef. Je bent laat'' zei duidelijk een man. ''Ik...had wat oponthoud'' zei hij en doelde op Savador maar liet verder uit niets blijken dat hij het over hem had. De man knikte. ''Nou, opschieten. Ze staan op het punt te beginnen'' zei hij. Kale volgde de man een gebouw binnen. Het leek op het eerste zicht een normaal kantoor gebouw. De man liep naar een muur en ging er toen dwars doorheen. Kale volgde zijn voorbeeld en verdween ook in de muur.

Toen Diva Kale zag gebaren trok ook zij de kap tot ver over haar ogen. Ze grijnsde even inwendig om de blik van de voorbijgangers toen Kale hen strak had aangekeken. Toen hij in beweging kwam bleef Diva keurig precies drie passen in dezelfde maat achter hem lopen. Omdat ze nog steeds leerlinge was mocht ze nooit naast of voor iemand lopen met een hogere rang. Ze gebaarde dan ook naar Savador om naast Kale te gaan lopen. Diva was zwijgend achter Kale aangelopen. Toen iemand anders van dezelfde rang als Kale op hen af kwam gelopen wuifde Diva even naar hem. Nu volgde ze hem het gebouw binnen. Toen de man en Kale door de muur verdwenen liep ook Diva met zelfverzekerde passen dwars door de muur heen.

Savador wendde zijn blik af toen Kale een aantal voorbijgangers op de stuipen jaagde door enkel naar hen te kijken. Hij probeerde zo min mogelijk opschudding te veroorzaken, en zelfs als die er waren wilde hij graag uit de problemen blijven. Afwezig volgde hij Kale op de voet door een wirwar van straten en steegjes. Hij ving Diva's gebaring op en ging zwijgend naast Kale lopen. Hij hield zich verstandelijk afzijdig toen er een man van dezelfde rang naar hen kwam toegelopen en Kale aansprak, al balde hij zijn handen zo stevig tot vuisten dat zijn knokkels ervan knakten bij het horen van Kale's antwoord. Savador wachtte aarzelend voor de muur op het moment dat hij Kale er dwars door naar binnen zag gaan en keek ongemakkelijk toe hoe Diva zijn voorbeeld volgde. Hij stak voorzichtig een hand door de muur, zag dat die in de stenen verdween en stapte er even later met de rest van zijn lichaam doorheen.

Kale stond aan de andere kant op Savador te wachten. ''Valt nog niet mee hè, om je een beetje aan te passen aan de Suasama regels'' zei hij grijnzend al was zijn grijns niet zichtbaar door de monddoek. Kale had Diva vooruit gestuurt naar een paar anderen leerlingen in het paars zwart die ook examen deden. Daarna liep Kale een andere zaal in en wenkte Savador mee te komen. Diva zou zo door een andere deur binnenkomen dus veel hadden ze hier niet meer te zoeken.

Deshas zat in de grootste zaal in het hele gebouw op een stoel op een verhoging. Hij zat er gemakkelijk bij en keek kalm naar alle Suasama leden die binnen kwamen stromen. Deshas zelf was de enigste die niet in uniform was. Gek genoeg waren de examens altijd grote aandachtstrekkers. Het voelde goed om weer in zijn eigen stoel te zitten. Hij had er voor het laatst ingezeten, driehonderd jaar terug toen de Suasama nog niet zo heel lang bestonden. En inmiddels was het uitgegroeid tot een vrij grote groep. Deshas keek er niet van op toen hij Kale de zaal in zag komen. Maar de man die bij hem was daarintegen wel. Deshas schoot ineen keer rechtop in zijn stoel. Vanaf de afstand van waar hij zat kon hij het niet goed zien maar hij zweerde dat hij Savador zag staan. De Suasama naast hem kuchtte even en met een kort gebaar liet hij Deshas weten dat ze zouden beginnen. Hij stond op uit zijn stoel en na een paar tellen was iedereen die nog een beetje praatte stil. ''Ik ga hier niet veel woorden aan besteden want volgensmij zitten we allemaal te wachten tot dit weer voorbij is en zowel alle leerlingen als mentoren weer opgelucht hun hart op kunnen halen.'' Met deze woorden knipte Deshas eenmaal in zijn vingers waardoor de deuren van de zaal waar de examenstudenten achter stonden open vloog. Deshas ging weer zitten, een teken dat ze mochten komen.

Diva liep in tegengestelde richting van de zaal waar Savador en Kale zo naartoe zouden gaan. Bij de deur keek Diva nog een keer om en zag Savador net door de muur binnen komen. Daarna liep ze de zaal in waar zij heen moest. Ze stond er niet alleen. Meerdere leeftijdsgenoten waren er. Allemaal in hetzelfde uniform. En allemaal fier rechtop. Onzeker nam Diva diezelfde houding aan. Ze was alles vergeten wat haar de afgelopen jaren was geleerd. Ze slikte even toen de deuren open gingen. Daarna kwam Diva pas in beweging.

Savador staarde Kale aan de andere kant van de muur nors aan toen hij hem stond op te wachten. Hij merkte zijn grijns niet op, maar kon aan de blik in zijn ogen wel zien dat hij het schijnbaar amuserend scheen te vinden over het feit dat dit allemaal nieuw voor hem was. 'Volgens mijn doen pas ik me uitstekend aan,' reageerde hij zuur. Hij volgde Kale met lichte boze stappen toen hij hem wenkte om mee te komen. Hij keek onopmerkelijk om zich heen en vroeg zich af waar Diva heengegaan was. Plots bleef Savador stokstijf stilstaan, zijn blik vastgevroren op de man die op een verhoogde stoel in de zaal zat. Zijn ogen verwijdden zich, maar zijn al zo smalle verticale pupillen werden nog kleiner. Was dat Deshas? Hij zweeg toen de man begon te spreken met een precies dezelfde stem als Deshas had. Op dat moment ging hij er maar van uit dat het Deshas wel moest zijn. Maar Savador had nooit gedacht dat hij iets met de Suasama te maken had. Hij hield zich stil en luisterde zwijgend naar zijn aankondiging van het examen.

Toen Deshas weer zat en iedereen met de zwart paarse uniformen binnen was gekomen gaf hij de Suasama naast zich een seintje. Die begon met het opnoemen van de onderdelen waar de leerlingen voor moesten slagen. Deshas wenkte Kale naar hem toe te komen en daarbij ook de man die bij hem stond. Hij moest en zou zeker weten dat het Savador was. Hij wachtte totdat Kale naar hem toe was gelopen en leunde tegen de rugleuning van zijn stoel. ''Ik ben benieuwd hoe ze het er vanaf brengt'' zei Deshas kalm tegen Kale doelend op Diva. Een voor een werden er namen afgeroepen van leerlingen. Die verdwenen dan door een deur. In het midden van de zaal was een soort zandloper opgestelt die liet zien hoe de leerlingen het ervanaf brachten. De gevechten tussen leerling en mentor zou hierna pas gevoerd worden. Uiteindelijk werd ook Diva's naam afgeroepen.

Kale had in eerste instantie niet opgemerkt dat Savador verstijfde. Pas toen hij even opzij naar hem keek zag hij dat pas. ''Verbaasd dat Deshas hier is?'' vroeg hij zelf ook wat verbaasd. Toen Kale weer naar Deshas keek en zag dat hij geroepen werd rechtte hij zijn rug en liep op Deshas af. Naast de verhoging bleef hij stilstaan, zijn blik strak op de zandloper gericht. Hij hoorde Deshas' woorden. ''Ze goed getraind. Ze slaagt dat weet ik zeker'' zei hij vastberaden. Toch werd Kale iets bleker toen Diva's naam werd afgeroepen.

Toen Diva haar naam hoorde afroepen keek ze strak voor zich uit. Ze straalde zekerheid. Ze stapte naar voren door de deur naar waar examen plaats zou vinden. Ze wist dat Savador nu alles kon volgen wat ze deed op de zandloper. Diva stapte een donkere kamer binnen. Voorbereid zijn op het onbekende was dit onderdeel. Diva voelde even aan het gevest van Esiath en voelde nieuwe kracht. De deur achter haar sloot waardoor het stikdonker werd voor haar. Ineens vatte de tortsen aan de wanden vlam en lieten de kamer baden in het licht. Direct sprong er op Diva een zwart gestalte af dat ze moest ontwijken door een schouderrol over de grond. Ze keek daarna recht naar haar belager en stond op. Als een slang ontweek Diva alle aanvallen of blokeerde ze. Uiteindelijk pakte ze haar belager bij de pols toen die haar een mep wou verkopen en draaide hem met zijn rug naar zich toe waarna ze ook zijn andere pols beetgreep. Ze trok met een vloeiende beweging het lint om een van zijn polsen los en bond zijn polsen aan elkaar. Daarna trapte Diva in zijn knieholtes en stapte opzij zodat haar belager tegen de vlakte viel. Een nieuwe deur die open ging vertelde Diva dat ze dit onderdeel goed had afgerond.

Savador kneep zijn ogen even tot spleetjes toen Kale zich tot hem wendde en deed alsof hij kalm was. Ergens vroeg hij zich af waarom Kale zo verbaasd was over zijn verbazing over Deshas. Hij volgde hem geruisloos toen de persoon die Deshas was of er anders wel heel erg op leek Kale wenkte. Hij bleef stokstijf naast Kale stilstaan, zijn armen achter zijn rug gevouwen alsof hij zich geen betere plaats gewend was dan deze zaal die tot de Suasama toebehoorde. Hij hield zijn blik strak gericht op de Suasama-leerlingen die binnen kwamen stromen en luisterde tegelijkertijd met een half oor naar het gesprek tussen Kale en Deshas. Uiteindelijk zag Savador Diva door een deur verdwijnen en wenste haar in gedachten al het succes toe dat ze nodig zou hebben.

Dat Kale iets bleker werd was Deshas niet ontgaan. Hij grijnsde even licht. Zijn blik ging daarna naar de man naast Kale. Pas toen Deshas zijn ogen zag waren zijn vermoedens bevestiged. Hij boog zich opzij naar een andere Suasama naast zich. ''Hou alles een beetje in de gaten wil je'' zei hij zacht tegen hem. De Suasama knikte en Deshas stond op van zijn stoel. Hij liep achter Kale en Savador langs en ging aan de andere kant naast Savador staan. ''Die ogen herken ik overal. Maar de vraag is wat ze hier doen Savador?'' vroeg Deshas zonder naar hem om te kijken. Zijn blik bleef strak gericht op de zandloper. Diva deed het nog best goed moest hij toegeven.

Savador verstijfde even toen Deshas achter hem en Kale langs liep en naast hem kwam staan. Die plotselinge angst kwam waarschijnlijk doordat Deshas op zijn verhoogde stoel overduidelijk een hogere rang dan alle andere Suasama-leden hier had en ze op een indringer af kon sturen als hij dat wilde. Savadors gouden ogen schoten opzij en staarden Deshas recht aan, bang om voor een indringer te worden aangezien. 'Kijken hoe Diva met de eer gaat strijken en als een winnaar naar huis gaat?' antwoordde hij kalm. Hij zag dat Deshas hem niet aankeek, maar zijn blik op een zandloper in de zaal had gericht. Savador staarde ook naar de zandloper en speelde achter zijn rug nerveus met zijn vingers.

Diva ging nu met iets meer moed door de volgende deur. Maar ze stopte abrupt toen ze zag wat haar volgende opdracht was. Voor haar lag een een dertig meter diepe afgrond met enkel een dunne loopplank die je voetje voor voetje over moest. Diva's hoogtevrees nam het over van haar gezonde verstand. Ze aarzelde, en net een tel te lang. Ineens werd ze van achteren geblindoekt. Daarna ruw omgedraaid en een houten stok, iets langer dan zijzelf, in haar handen gedrukt. Daarna werd ze opnieuw omgedraaid richting de loopplank en werd er een zet in haar rug gegeven zodat ze naar voren moest. Diva trilde en slikte even maar zette toen toch door. Ze schuifelde voetje voor voetje over de loopplank maar bleef als versteend staan toen ze een ander geluid voor zich hoorde. Het suisende geluid van iets dat door de lucht op haar afkwam drong tot haar door en zorgde er haast automatisch voor dat Diva haar eigen stok ter verdediging horizontaal omhooghield. Niet veel later was een harde klap van hout tegen hout te horen. Dat was voor Diva genoeg omte weten dat ze nu geblindoekt moest vechten. Als ze niet geaarzeld had dan had ze gewoon kunnen zien wat ze deed. Nu moest ze alles op gehoord doen.

PROFILE MAGICIAN

» ~VvF examen~ (Ike)
» ~VvF examen~ (Ike) Part 2
» ~VvF examen~ (Dominic)
» ~VvF examen~ (Aubree)
» ~VvF examen~ (Xavier)

Examen.

Examen.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen