Sue was aan het rennen ze was op de vlucht voor iets iets dat haar maar bleef achterna zitten. Ze was doodsbang en uit haar voorhoofd sijpelde bloed door een diepe snee die erin zat. Sue was achter zich aan het kijken ze voelde de koude wind en de stekende pijn wanneer haar achtervolger iets scherps naar haar toegooide. Waren het naalden? Ze wist het niet en eigenlijk kon het haar niet schelen het deed pijn en ze was bang. Ze wist niet goed waarom hij achter haar aan zat ze wist niet eens wie of wat het was. Haar lichaam zat onder de sneeën door de aanvallen van haar achtervolger. Sue was zo druk achter zich aan het kijken dat ze de laaghangende tak niet had gezien en ze er met haar volle vaart tegenaan knalde ze viel achteruit. Sue was buiten westen. Haar achtervolger wilde het net afmaken toen hij een krakend geluid hoorde en de benen nam....

Deidara was eigenlijk gewoon in het meer aan het zwemmen sinds hij daar gewoon zin in had. Het weer was perfect voor een duik in het meer. Hij ging meerdere keren kopje onder en hij kwam dan al snel weer boven. Hij keek even verward naar een meisje dat aan het rennen was met iets dat haar achterna zat. Het meisje was zwaargewond en dat was er zeker aan te zien. Deidara sprong uit het meer en hij zag dat de aanvaller de benen nam "Niet zo snel jij klein hoopje... Hm" Hij liet kleien vogeltjes hem achtervolgen en die hechtten zich vast aan de aanvaller. "Ik heb je... KATSU" De vogels ontploften en de aanvaller vloog als een raket de lucht in. Deidara wist dat de bosjes de val zouden breken, maar die zou er wel wat brandwonden aan overlaten. Hij liep dan naar het meisje en nam de handdoek die hij had meegenomen om haar snijwonden te verzorgen. Het meisje was buiten westen en hij begon de wonden te verzorgen aan een hoog tempo. Hij keek dan of ze nog leefde en dat was positief dat luchtte hem op. Hij zei dan zachtjes "Alles is ok... Kom maar bij... Hm". De wonden waren schoongemaakt dus ze zou het wel overleven. Gelukkig waren er geen mensen meer die hem of haar zouden aanvallen. Dat luchtte hem al op. "Wat is er gebeur.. Hm?" vroeg hij aan het meisje. Ze zou hem wel horen, de klap zou haar maar lichtjes buiten westen hebben geslagen, normaal gezien..

Sue werd stilletjes aan wakker door een stem ze kende de stem niet maar ze opende wel langzaam haar ogen. "Alles is ok... Kom maar bij... Hm" haar hele lijf priktte en brande. Eerst was alles nog wazig met zwarte vlekken erin na een paar keer knipperen zag ze een gezicht. Ze kende het gezicht niet maar het zag er niet bedreigend uit. Ze keek hem recht aan met een verwarde blik in haar ogen. Hoe kwam ze hier? En waarom was ze gewond? "Wat is er gebeur.. Hm?" vroeg hij. Ze keek hem een lange tijd zwijgend aan. Wat was er gebeurt? Ze keek rond ze kende deze omgeving niet. Het was niet haar thuis. Maar wacht eens waar was haar thuis? Was dit wal haar thuis waar hoorde ze eigenlijk thuis? Kende ze hem? Waar kwam ze vandaan? Ik...ik weet het niet meer... Zei ze met haar zachtte stem haar uitdrukking straalde één en al verwarring uit ze zette zich wat rechter op haar ellebogen ze hield een hand tegen haar voorhoofd en ze voelde de ribbelige lijn van haar hoofdwond. Haar hoofd bonsde als een gek en eigenlijk was ze best draaierig. ken ik jouw? Vroeg ze. Wie was zíj eigenlijk? Wat was haar naam?

(Gehuegenverlies hell yeah XD)

"Alles is ok... Kom maar bij... Hm" zei deidara op een zachte toon en het meisje kwam bij en keek hem verward aan. "Wat is er gebeur.. Hm?" vroeg hij. Ze keek hem een lange tijd zwijgend aan. ze had blijkbaar geen enkel idee niet meer van waar ze was, wie ze was, dat was al duidelijk op te maken. "Ik...ik weet het niet meer..." Zei ze met haar zachtte stem haar uitdrukking straalde één en al verwarring uit ze zette zich wat rechter op haar ellebogen ze hield een hand tegen haar voorhoofd. "ken ik jouw?" Vroeg ze. Deidara schudde zijn hoofd "Ik denk niet dat je me kent..Hm" Hij ging over haar hoofd en zei dan "je hebt geheugenverlies sinds je tegen die tak daar bent gelopen. Ik weet niet of ik het kan verhelpen, maar dat komt omdat je achterste hersendeel een flinke klap heeft gehad sinds je de grond hebt geraakt met je achterhoofd.. Hm" Hij ging met zijn handen over haar achterhoofd en liet de bult die daar was gevormd door de val verdwijnen met zijn woudmagie. Maar dat zou waarschijnlijk het geheugenverlies niet verhelpen. "Ik heet Deidara, dan weet je dat al. Je werd achtervolgd door een mens die jou enorm veel wonden deed bezorgen. Ik heb hem doen laten vliegen met mijn explosieven.. Hm" Hij keek haar glimlachend aan. "Alles komt goed meisje die haar naam vergeten is." Hij grijnsde even kort, hij vond dit best schattig.

Deidara schudde zijn hoofd "Ik denk niet dat je me kent..Hm" Dus ze zat hier voor een komplete vreemde hij zou dus haar waarschijnlijk ook niet veel info kunnen geven. Hij ging over haar hoofd. Ze kromp even ineen ze vertrouwde het niet helemaal. "je hebt geheugenverlies sinds je tegen die tak daar bent gelopen. Ik weet niet of ik het kan verhelpen, maar dat komt omdat je achterste hersendeel een flinke klap heeft gehad sinds je de grond hebt geraakt met je achterhoofd.. Hm" Ze knikte lichtjes. geheugenverlies heel fijn. En dan nog op zo'n manier tegen een tak lopen niet echt slim. Hij ging met zijn handen over haar achterhoofd. Ze bleef op haar hoede haar spieren opgespannen ze keek hem recht in zijn ogen. Wat was hij van plan? Ze voelde hoe een deel van de pijn wegtrok bij zijn aanraking. Ze ontspande een beetje. Hij hielp haar gewoon. Maar helaas werden haar herineringen niet helderder. "Ik heet Deidara, dan weet je dat al. Je werd achtervolgd door een mens die jou enorm veel wonden deed bezorgen. Ik heb hem doen laten vliegen met mijn explosieven.. Hm" Ze werd achtervolgd? Waarom zou iemand haar achtervolgen? Waar was dat in godsnaam goed voor? Ze keek even verbaasd toen hij zei dat hij hem weggeblazen had met EXPLOSIEVEN? Hij keek haar glimlachend aan. "Alles komt goed meisje die haar naam vergeten is." Hij grijnsde even kort. Een kleine glimlach kwam nu ook op haar lippen. Nou bedankt Deidara die mensen wegblaast met explosieven? Zei ze rustig. Oké mischien moest ze zichzelf maar even een naam geven ze wilde niet door het leven gaan als het meisje dat haar naam niet meer weet. Maar welke naam zou ze kunnen nemen? Toen viel haar oog ineens op een bedelarmband die ze droeg ze keek ernaar en ze ondekte 3 letters die eraan hingen samen met een zon en een maan. S-U-E stond er. Was dat haar naam? Wel een vreemde naam? Ach ja beter dan het meisje dat haar naam niet meer weet. Noem me maar Sue Zei ze met een kleine twijfelende glimlach. Ze keek hem aan nu viel het haar eigenlijk pas op dat hij helemaal nat was en hij in een zwembroek zat. Ze bloosde even en ze wendde haar blik een beetje af. Waar zijn we eigenlijk Deidara? Vroeg ze.

Deidara schudde zijn hoofd "Ik denk niet dat je me kent..Hm" Hij ging over haar hoofd. Ze kromp even ineen ze vertrouwde het niet helemaal. "je hebt geheugenverlies sinds je tegen die tak daar bent gelopen. Ik weet niet of ik het kan verhelpen, maar dat komt omdat je achterste hersendeel een flinke klap heeft gehad sinds je de grond hebt geraakt met je achterhoofd.. Hm" Ze knikte lichtjes. Ze vond het vast niet prettig. "Maar voor zover ik kan voelen, komt dat in orde met een nachtje slapen" zei hij met een glimlach. Ze bleef op haar hoede haar spieren opgespannen ze keek hem recht in zijn ogen. Hij liet de pijn van de bult verdwijnen en de bult deed hij ook verdwenen en ze ontspande. "Ik heet Deidara, dan weet je dat al. Je werd achtervolgd door een mens die jou enorm veel wonden deed bezorgen. Ik heb hem doen laten vliegen met mijn explosieven.. Hm" Hij keek haar glimlachend aan. "Alles komt goed meisje die haar naam vergeten is." Hij grijnsde even kort. Een kleine glimlach kwam nu ook op haar lippen. "Nou bedankt Deidara die mensen wegblaast met explosieven?" Zei ze rustig. Hij grijnsde, hij was inderdaad de mens met de explosieve kunst. "Noem me maar Sue" Zei ze met een kleine twijfelende glimlach. "Aangenaam Sue.. Hm" zei hij met een brede grijns. Ze bekeek hem en zag dat hij in zijn zwemshort naast haar zat en ze begon te blozen. "Bevalt het zicht je niet?" Hij keek verontwaardigd. Oké gespierd was hij niet bepaald, maar hij was mooi slank en dat vond hij goed genoeg. "Waar zijn we eigenlijk Deidara?" Vroeg ze. "We zijn bij het meer in Starshine academy, een school voor magische talentjes. Ik was eigenlijk gewoon een frisse duik gaan nemen in het meer dat lekker fris is.. Hm" Hij grijnsde, ze was wel schattig.

"Maar voor zover ik kan voelen, komt dat in orde met een nachtje slapen" zei hij met een glimlach. Ze hoopte het maar het was nie fijn om niets te weten. Niet te weten waar je vandaan komt, niet te weten wie je familie zijn en niet eens zeker te weten hoe je heet. Hij grijnsde toen ze wat zei over zijn explosieven. "Aangenaam Sue.. Hm" zei hij met een brede grijns. Ze glimlachtte. Wel even wennen zo ineens een naam vn een bedelband afleiden. "Bevalt het zicht je niet?" Hij keek verontwaardigd. Ze schudde meteen haar hoofd. Nee dat is het niet in tegendeel zelfs. Maar ach een jongen in een zwemshort is nu niet echt het eerste wat je verwacht als je weer bij bewustzijn raakt. Sterker nog als ik die hoofdpijn niet had zou ik nog steeds denken dat ik aan het dromen ben. Zei ze met een kleine grijns. "We zijn bij het meer in Starshine academy, een school voor magische talentjes. Ik was eigenlijk gewoon een frisse duik gaan nemen in het meer dat lekker fris is.. Hm" Hij grijnsde. Ze keek even naar het meer. Ze zat dus op een schoolterrein. Eigenaardig. Niet echt een plak waar je wakker zou willen worden. Denk je dat ik op het schoolterrein mag blijven? Vroeg ze met een zaht stemmetje niet naar hem kijkend omdat ze het blozen wilde tegen gaan. Ze ging nu echt rech zitten het was best heet ja dus ze begreep wel waarom hij een duik was gaan nemen. Het spijt me vreselijk dat je door mijn lompigheid je rustige zwemsessie hebt moeten onderbreken. Zei ze met een zucht. Ze wilde hem niet tot last zijn helemaal niet zelfs. Is er iets dat ik kan doen om je te bedanken voor het blijkbaar redden van mijn leven? Vroeg ze rustig terwijl ze haar blik weer naar hem toedraaide.

"Maar voor zover ik kan voelen, komt dat in orde met een nachtje slapen" zei hij met een glimlach. "Aangenaam Sue.. Hm" zei hij met een brede grijns. Ze glimlachtte. "Bevalt het zicht je niet?" Hij keek verontwaardigd. Ze schudde meteen haar hoofd." Nee dat is het niet in tegendeel zelfs. Maar ach een jongen in een zwemshort is nu niet echt het eerste wat je verwacht als je weer bij bewustzijn raakt. Sterker nog als ik die hoofdpijn niet had zou ik nog steeds denken dat ik aan het dromen ben. "Zei ze met een kleine grijns. "Hmm, nou je bent helemaal klaarwakker voor zover ik kan zien.. Hm' zei hij glimlachend "We zijn bij het meer in Starshine academy, een school voor magische talentjes. Ik was eigenlijk gewoon een frisse duik gaan nemen in het meer dat lekker fris is.. Hm" Hij grijnsde. Ze keek even naar het meer. "Denk je dat ik op het schoolterrein mag blijven?" Vroeg ze met een zaht stemmetje niet naar hem kijkend. "Zolang je hier dan ook les volgt, ik neem aan van wel.. Hm" Ze ging nu echt rech zitten. "Lukt het.. Sue.. Hm?" Hij hielp haar even rechtzitten sinds ze nog steeds vast barstende hoofdpijn had. "Het spijt me vreselijk dat je door mijn lompigheid je rustige zwemsessie hebt moeten onderbreken." Zei ze met een zucht. "Dat is geen probleem Sue, ik helpte je met veel plezier. Zeker omdat je best schattig bent." Hij grijnsde breed. "Is er iets dat ik kan doen om je te bedanken voor het blijkbaar redden van mijn leven?" Vroeg ze rustig terwijl ze haar blik weer naar hem toedraaide. "Nee hoor en blijf hier trouwens even, misschien na die hoofdpijn dat het weer allemaal goedkomt, je moet wel niet aan de hoofdpijn denken, anders wordt die erger.. Hm" zei hij met een vriendelijke glimlach en hij wree met zijn hand over haar hoofd zodat ze wist dat hij niet zou weggaan tot dat ze zich beter voelde

"Hmm, nou je bent helemaal klaarwakker voor zover ik kan zien.. Hm' zei hij glimlachend. Ze grijnsde alleen maar. "Zolang je hier dan ook les volgt, ik neem aan van wel.. Hm" Sue dacht er even over na. ja daar zat wel wat in en het is niet dat ze echt ergens anders naartoe kon. teminste niet dat ze het wist. Wie weet mischien had ze ergens wel een leuke familie een warm huis. Maar aangezien ze niet bij die herinneringen kon en er blijkbaar één of andere gek achter haar aanzat ja dan kon ze beter hierblijven. "Lukt het.. Sue.. Hm?" vroeg hij toen ze rechter wilde gaan zitten. Hij hielp haar even rechtzitten en ze glimlachtte naar hem. Bedankt Zei ze op een vriendelijke toon. "Dat is geen probleem Sue, ik hielp je met veel plezier. Zeker omdat je best schattig bent." Hij grijnsde breed. Ze keek hem even verbaasd aan toen hij zei dat ze schattig was. Schattig? Zo had iemand haar nog nooit genoemd. En als iemand dat al had gedan wist ze dat toch niet meer. Ze bloosde. Vind je me echt schattig? Ze snapte niet wat er zo schattig was aan haar. "Nee hoor en blijf hier trouwens even, misschien na die hoofdpijn dat het weer allemaal goedkomt, je moet wel niet aan de hoofdpijn denken, anders wordt die erger.. Hm" zei hij met een vriendelijke glimlach en hij wree met zijn hand over haar hoofd. Ze glimlachte zijn vingers , koel door het water deden goed. Een brede glimlach verscheen op haar gelaat. Ze was blij dat hij niet wegging ze wilde niet alleen zijn dan zou ze alleen maar zitten piekeren over dingen die ze zich toch niet zou kunnen herinneren. Maar aan wat moet ik anders denken? Het is niet dat ik herinneringen kan ophalen ofzo. Zei ze met een schaapachtige grijns.

"Hmm, nou je bent helemaal klaarwakker voor zover ik kan zien.. Hm' zei hij glimlachend. Ze grijnsde alleen maar. "Zolang je hier dan ook les volgt, ik neem aan van wel.. Hm"
"Lukt het.. Sue.. Hm?" vroeg hij toen ze rechter wilde gaan zitten. Hij hielp haar even rechtzitten en ze glimlachtte naar hem. "Bedankt" Zei ze op een vriendelijke toon. "Dat is geen probleem Sue, ik hielp je met veel plezier. Zeker omdat je best schattig bent." Hij grijnsde breed. Ze keek hem even verbaasd aan toen hij zei dat ze schattig was. Hij begon daarvan te lachen, die verbaasde blik was gewoon lachwekkend in zijn ogen. Ze bloosde. "Vind je me echt schattig?" Hij knikte "Ja kijk toch naar jezelf en wees zelfzeker. Je bent schattig.. Hm" Hij grinnikte: "Nee hoor en blijf hier trouwens even, misschien na die hoofdpijn dat het weer allemaal goedkomt, je moet wel niet aan de hoofdpijn denken, anders wordt die erger.. Hm" zei hij met een vriendelijke glimlach en hij wree met zijn hand over haar hoofd. Ze glimlachte zijn vingers , koel door het water deden goed. Een brede glimlach verscheen op haar gelaat. "Maar aan wat moet ik anders denken? Het is niet dat ik herinneringen kan ophalen ofzo." Zei ze met een schaapachtige grijns. Hij wreef even sterk door haar haar "Je moet aan niets denken, laat dat aan de paarden over, die hebben daar een dikke kop voor. Het enigste wat je nu moet doen, is genieten van de zonnige dag en van het heel goede weer en misschien kunnen we later gaan zwemmen hé Sue.. Hm?" Hij keek haar vragend aan, had ze wel zin om te zwemmen?

Hij begon te lachen omdat ze moest blozen en daarvan bloosde ze alleen nog maar harder. Hij knikte "Ja kijk toch naar jezelf en wees zelfzeker. Je bent schattig.. Hm" Hij grinnikte. Ze moest lachen. Wat is er zo schattig aan een kind dat zo lomp is om tegen een tak te lopen en onder de krassen zit? Zei ze lachend. Hij wreef even sterk door haar haar "Je moet aan niets denken, laat dat aan de paarden over, die hebben daar een dikke kop voor. Het enigste wat je nu moet doen, is genieten van de zonnige dag en van het heel goede weer en misschien kunnen we later gaan zwemmen hé Sue.. Hm? hij keek haar vragend aan en ze gaf een klein gilletje toen hij door haar haar ging. Hé ik zie er al erg genoeg uit ga jij mijn haar ook nog eens in de war schoppen! Zei ze terwijl ze nu ook met haar handen door zijn haar ging als wraak. Maar hoe moest ze nu aan niets denken? Sue dacht altijd wel ergens aan ze was snel afgeleid en vaak ook snel onder de indruk van dingen. Ik zou graag willen zwemmen ja. Zei ze met een vriendelijke, zelfs schattige lach. Ja zwemmen leek haar wel leuk. En het zou haar ook wat afkoelen. Ze keek hem in zijn ogen nja eigenlijk oog wat zijn andere oog was verscholen achter zijn bles die nu best wel in de war zat.

Hij begon te lachen omdat ze moest blozen en daarvan bloosde ze alleen nog maar harder. Hij knikte "Ja kijk toch naar jezelf en wees zelfzeker. Je bent schattig.. Hm" Hij grinnikte. Ze moest lachen. "Wat is er zo schattig aan een kind dat zo lomp is om tegen een tak te lopen en onder de krassen zit?" Zei ze lachend. "Nog steeds, je bent schattig.. Hm" Hij wreef even sterk door haar haar "Je moet aan niets denken, laat dat aan de paarden over, die hebben daar een dikke kop voor. Het enigste wat je nu moet doen, is genieten van de zonnige dag en van het heel goede weer en misschien kunnen we later gaan zwemmen hé Sue.. Hm? hij keek haar vragend aan en ze gaf een klein gilletje toen hij door haar haar ging. Hé ik zie er al erg genoeg uit ga jij mijn haar ook nog eens in de war schoppen! Zei ze terwijl ze nu ook met haar handen door zijn haar ging als wraak. "Je ziet er goed uit meid, echt waar, ik denk dat zowat elke gast voor je zou smelten..Hm" Alleen Deidara was een uitzondering sinds hij enorm veel last had van bindingsangst. Hij legde zijn bles weer mooi sinds dat niet zoveel moeite was. "Ik zou graag willen zwemmen ja." Zei ze met een vriendelijke, zelfs schattige lach. "Kom dan.. Hm" zei hij met een grijns en hij liep richting het meer om dan al snel in het water te duiken. Hij grijnsde en kwam weer boven en hij keek Sue aan. "Komaan wees eens wat sneller.. Hm" Hij keek haar met een uitdagende grijns aan.

"Nog steeds, je bent schattig.. Hm" Ze had zo het gevoel dat ze dat nog vaak te horen ging krijgen dus sprak ze hem maar niet meer tegen. Om nog verdere discussies te mijden. "Je ziet er goed uit meid, echt waar, ik denk dat zowat elke gast voor je zou smelten..Hm" Ze haalde blozend haar schouders op. Maar het probleem met mij is dat ik niet snel smelt. Zei ze met een grijnsje. Tja Sue werd niet snel verliefd en zeker niet op de eerste de beste gast met een leuk snoetje. Hij legde zijn bles weer mooi sinds dat niet zoveel moeite was. Ze grinnikte en fatsoeneerde haar haar ook weer ze bond het in een dod met het koortje waarmee ze haar eigen natuurlijke bles naar achteren drong. "Kom dan.. Hm" zei hij met een grijns en hij liep richting het meer om dan al snel in het water te duiken. Ze stond op en ze liep achter hem aan nu pas merkte ze dat ze eigenlijk geen schoenen droeg. Vreemd... Hij grijnsde en kwam weer boven en hij keek Sue aan. "Komaan wees eens wat sneller.. Hm" Hij keek haar met een uitdagende grijns aan. Ze keek even naar hem en toen naar het water. Hmmm hoe moest ze dit nu weer gaan aanpakken? Ze draaide zich even met haar rug naar hem en trok snel haar jurkje over haar hoofd en sprong snel in het water zodat haar zwarte bh en ondergoed niet al te lang zichtbaar waren. Kijk nu was ze pas echt aan het blozen ze kwam weer boven water vlak langs hem haar lange blonde haar plakte in klitten tegen haar rug. Jij bent best ongeduldig weet je dat? Zei ze met een plagende grijns. Haar bles was naar voren gezakt en bedekte haar ene oog half ze ging er even met haar hand over om het weer naar achteren te bannen. Ze zwom een paar rondjes uitdagend om hem heen voor ze als een speer naar de andere kant schoot. Wie is er nu traag hè? Zei ze grinnikend.

"Nog steeds, je bent schattig.. Hm" zei Deidara en daarmee was de kous af. "Je ziet er goed uit meid, echt waar, ik denk dat zowat elke gast voor je zou smelten..Hm" Ze haalde blozend haar schouders op. "Maar het probleem met mij is dat ik niet snel smelt." Zei ze met een grijnsje. "Houden zo" zei hij met een glimlach en hij meende het, hij wou niet dat ze gekwetst zou worden door iemand. Hijzelf had bindingsangst dus hij wees gewoon iedereen af, ook al waren de gevoelens wederzijds, maar hij had nooit gevoelens voor de andere partij. "Kom dan.. Hm" zei hij met een grijns en hij liep richting het meer om dan al snel in het water te duiken. Ze stond op en ze liep achter hem aan. Hij grijnsde en kwam weer boven en hij keek Sue aan. "Komaan wees eens wat sneller.. Hm" Hij keek haar met een uitdagende grijns aan. "Jij bent best ongeduldig weet je dat?" Zei ze met een plagende grijns. Haar bles was naar voren gezakt en bedekte haar ene oog half ze ging er even met haar hand over om het weer naar achteren te bannen. Ze zwom een paar rondjes uitdagend om hem heen voor ze als een speer naar de andere kant schoot. "Wie is er nu traag hè?" Zei ze grinnikend. "Wacht maar.. Hm" Hij dook onderwater en creerde een vogeltje uit klei. Hij liet het exploderen en al het water spoot omhoog en hij zat erop. "Kan jij hoger springen dan dit Sue.. Hm?" Hij grinnikte en plonste weer naar beneden. Hij keek haar uitdagend aan. "Anything you can do.. I can do better.. Hm" zei hij met een geamuseerde blik.

"Houden zo" zei hij met een glimlach. Ze knikte. Ben ik ook van plan Zei ze rustig. Ach ja waarschijnlijk lag het gewoon in haar aard ze vond mensen snel aardig maar verliefd worden nee dat gebeurde niet snel dat wist ze wel nog. Ze vroeg zich eigenlijk wel af hoe het met hem zat ze zou het straks mischien nog wel eens vragen. "Wacht maar.. Hm" Hij dook onderwater. Ze vroeg zich wel af wat hij aan het doen was. Tot ze ineens een explosie onder water zag ze schrok even en golven kwamen over haar hoofd het water spoot omhoog met Deidara erboven op. "Kan jij hoger springen dan dit Sue.. Hm?" Hij grinnikte en plonste weer naar beneden. Ze keek hem met open mond aan oké die had ze niet zien aankomen. Hij keek haar uitdagend aan. "Anything you can do.. I can do better.. Hm" zei hij met een geamuseerde blik. Nu fronste ze en grijnsde ze ook. "Anything...hmmm we will see won't we?" Zei ze uitdagend terwijl ze een eindje bij hem vandaan zwom en haar ogen sloot ze concentreerde zich op haar licht tot ze schitterde als de zon. Can you shine harder than me? I don't think so... Zei ze met een lach voor ze het licht weer liet verdwijnen. Ha! niet alles kan je beter Deidara... Zei ze op een plagende toon.

"Houden zo" zei hij met een glimlach. Ze knikte. Ben ik ook van plan Zei ze rustig. "Wacht maar.. Hm" Hij dook onderwater en creerde een vogeltje uit klei. Hij liet het exploderen en al het water spoot omhoog en hij zat erop. "Kan jij hoger springen dan dit Sue.. Hm?" Hij grinnikte en plonste weer naar beneden. Hij keek haar uitdagend aan. "Anything you can do.. I can do better.. Hm" zei hij met een geamuseerde blik. "Anything...hmmm we will see won't we?" Zei ze uitdagend terwijl ze een eindje bij hem vandaan zwom en haar ogen sloot ze concentreerde zich op haar licht tot ze schitterde als de zon. Can you shine harder than me? I don't think so... Zei ze met een lach voor ze het licht weer liet verdwijnen. "Ha! niet alles kan je beter Deidara..." Zei ze op een plagende toon. Inderdaad het licht was fel, maar hij kon het beter "Oh yes I can baby". Hij zwom naar de kant en stak zijn hand in de tas die hij bijhad, de mond op zijn hand beet stukjes klei eraf en beet de samen tot een grote brei. Deidara stak er van zijn Chakra bij dat de explosie enorm fel zou maken. Zijn hand spuugde de brij uit en zijn vuist maakte de vorm van het kleidiertje. Het werd een spin. "Kijk goed.. Hm" Hij zette het kleien diertje aan de kant. "Dit gaat fel worden." zei hij op een geamuseerde toon. "KATSU" En de spin lichtte zo fel op dat Deidara's ogen begonnen te tranen en hij zijn ogen moest sluiten. Dan barstte het felle witte licht tot een fel rode explosie. Deidara opende zijn ogen daarna weer. "Wat vond je daarvan.. Hm?" vroeg hij aan Sue.

(hohoho... Oh yes he can)

"Oh yes I can baby" Ze trok een wenkbrauw op dat wilde ze wel eens zien. Hij zwom naar de kant en stak zijn hand in de tas die hij bijhad. Ze bleef in het water kijkend naar wat hij aan het doen was. Hij leek iets met zijn handen te doen ze leken wel klei uit te spugen en toen zag ze de monden op zijn handen ze schrok wel even maar ze had zich snel hersteld. Hij had dus monden op zijn handen? zijn vuist maakte de vorm van het kleidiertje. Het werd een spin. "Kijk goed.. Hm" Hij zette het kleien diertje aan de kant. "Dit gaat fel worden." zei hij op een geamuseerde toon. "KATSU" En de spin lichtte zo fel op dat Deidara's ogen begonnen te tranen en hij zijn ogen moest sluiten. Sue keek ernaar ze had niet zo'n last van het licht omdat haar ogen bestand waren tegen heel fel licht. Dan barstte het felle witte licht tot een fel rode explosie. Deidara opende zijn ogen daarna weer. "Wat vond je daarvan.. Hm?" vroeg hij aan Sue. Sue klapte in haar handen. heel mooi, maar nu is het mijn beurt weer. Zei ze met een ondeugende grijns. Ze klom uit het water en ze tikte telkens met haar vingers op de grond waardoor er kleine lichtbolletjes te zien waren. Ze ging weer langs hem staan. Ik vrees wel dat je het hele gebeuren niet lang zal kunnen aanzien. Zei ze kalmpjes voor ze met haar vingers knipte en de lichtbolletjes één voor één ontploftte in grotere lichtbollen het gaf een onmetelijk fel licht dat zelfs Sue haar ogen moest sluiten. Geen enkele ontploffing kon het licht van de ontploffende lichtbollen evenaren toen ze allemaal gedoofd waren lachtte ze en zei ze met een vrolijke glimlach. Art ends always in an explosion

"Oh yes I can baby". Hij zwom naar de kant en stak zijn hand in de tas die hij bijhad, de mond op zijn hand beet stukjes klei eraf en beet de samen tot een grote brei. Deidara stak er van zijn Chakra bij dat de explosie enorm fel zou maken. Zijn hand spuugde de brij uit en zijn vuist maakte de vorm van het kleidiertje. Het werd een spin. "Kijk goed.. Hm" Hij zette het kleien diertje aan de kant. "Dit gaat fel worden." zei hij op een geamuseerde toon. "KATSU" En de spin lichtte zo fel op dat Deidara's ogen begonnen te tranen en hij zijn ogen moest sluiten. Dan barstte het felle witte licht tot een fel rode explosie. Deidara opende zijn ogen daarna weer. "Wat vond je daarvan.. Hm?" vroeg hij aan Sue. Sue klapte in haar handen." heel mooi, maar nu is het mijn beurt weer. "Zei ze met een ondeugende grijns. Ze klom uit het water en ze tikte telkens met haar vingers op de grond waardoor er kleine lichtbolletjes te zien waren. Ze ging weer langs hem staan. "Ik vrees wel dat je het hele gebeuren niet lang zal kunnen aanzien." Zei ze kalmpjes voor ze met haar vingers knipte en de lichtbolletjes één voor één ontploftte in grotere lichtbollen het gaf een onmetelijk fel licht. Hij kneep zijn ogen stijf dicht en zei dan: "Ik kan het nog steeds beter." Uit zijn stijf dichtgeknepen ogen stroomden tranen, maar hij was koppig en zou al zijn chakra nog eens opgebruiken om haar te overtreffen. toen ze allemaal gedoofd waren lachtte ze en zei ze met een vrolijke glimlach. "Art ends always in an explosion " Hij grijnsde "Correctie. Art IS an explosion." Hij veegde de tranen weg en greep weer naar zijn zak met klei en liet zijn handen een grote portie naar binnen werken. Dan spuwden ze die uit en begon hij de dingen te kneden. Hij gooide ze in de lucht en hij hijgde uitgeput. "KATSU!" Dit licht was feller dan ooit en zette zich snel op de oever want hij voelde dat hij zo wel eens zou kunnen flauwvallen. Hij kneep zijn ogen stijf dicht sinds dit licht feller was dan de lichtbollen, sinds het zijn pure energie was die in hem zat. Het hele spektakel eindigde in een verscheiden kleurenpallet van explosies. Je kon er alle kleuren in herkennen. Deidara ging met zijn hand over zijn voorhoofd en deze voelde warm aan. Hij opende zijn ogen, nam uit zijn andere zak een fles cola en dronk die helemaal leeg. Dit deed zijn energie weer enorm toenemen en hij grijnsde breed.

Ze zag dat hij tranen uit zijn ogen moest vegen en dat vond ze alleen maar grappig. Hij grijnsde "Correctie. Art IS an explosion." Ze grinnikte. Ook goed Zei ze kalmpjes. hij greep weer naar zijn zak met klei en liet zijn handen een grote portie naar binnen werken. Dan spuwden ze die uit en begon hij de dingen te kneden. Hij gooide ze in de lucht en hij hijgde uitgeput. "KATSU!" Sue keek nu echt verbouwereerd naar het licht hij was beter dan ze dacht. Het licht was prachtig en kleurijk maar ze kon er niet lang naar kijken het was te fel toen het verdwenen was zat Deidara op de grond hij zag er nogal moe uit dat had vast veel energie gekost. Ze knielde langs hem neer en ze zag zijn brede grijns. Nu is het mijn beurd weer. Zei ze met een speelse grijns. Ze stond op en ze concentreerde zich haar handen naar de lucht uitgestoken het licht kwam recht uit haar hart ging naar haar vingertoppen en schoot de lucht in de slierten waren in alle kleuren ze tikte alkaar in de lucht en het licht was onbeschrijfelijk niemand kon er naar kijken je kon de omgeving niet meer zien alles wat je zag was een fel verblindend wit licht zelfs met gesloten ogen brandde het. Toen het licht uit was kwam de oorverdovende knal pas (licht is sneller dan geluid) Sue zakte door haar benen en heeg. Het was vermoeind geweest maar ze wist wel dat hij haar niet meer zou kunnen overtreffen te minste niet vandaag met zo weinig energie. Volgende keer als we nog eens een wedstrijd doen moet ik zorgen dat ik geen honger heb... Zei ze terwijl ze naar haar protesterend maag greep. Nu met al haar energie opgezogen voelde ze de honger pas echt goed.

Ze zag dat hij tranen uit zijn ogen moest vegen en dat vond ze alleen maar grappig. Hij grijnsde "Correctie. Art IS an explosion." Ze grinnikte. Ook goed Zei ze kalmpjes. hij greep weer naar zijn zak met klei en liet zijn handen een grote portie naar binnen werken. Dan spuwden ze die uit en begon hij de dingen te kneden. Hij gooide ze in de lucht en hij hijgde uitgeput. "KATSU!" Deidara viel niet te onderschatten, zeker niet als het op vechten aankwam. Het licht was prachtig en kleurijk maar ze kon er niet lang naar kijken het was te fel toen het verdwenen was zat Deidara op de grond hij zag er nogal moe uit, het had hem enorm veel energie gekost sinds hij geen light magician was maar van destructie hield, Razen en Gren. Nu is het mijn beurd weer. Zei ze met een speelse grijns. Ze stond op en ze concentreerde zich haar handen naar de lucht uitgestoken het licht kwam recht uit haar hart ging naar haar vingertoppen en schoot de lucht in de slierten waren in alle kleuren ze tikte alkaar in de lucht en het licht was onbeschrijfelijk en hij sloot zijn ogen weer. Hij stond op na de explosie en wankelde op zijn benen. "Volgende keer als we nog eens een wedstrijd doen moet ik zorgen dat ik geen honger heb..." Zei ze terwijl ze naar haar protesterend maag greep. Hij dronk een twee liter fles cola in een keer op.
"Ik geef niet op.. Hm" Hij gromde en liet handen weer klei opnemen. "Hier komt mijn speciaaltje.. Hm" Hij wist goed genoeg dat hij dan weer van zijn stokje ging gaan maar het kon hem niet schelen op dit moment. Zijn handen spuugden de klei uit en het werd een grote replica van zichzelf. Hij had hem wel op een veilige afstand van Sue en hem gemaakt. "KATSU" Zijn replica begon op te zwellen en scheurde in stukjes uit elkaar die samen zo'n geweldige lichtflits maakten dat hij achterover viel en flauwviel. Het had hem toch te veel energie gekost

Hij dronk een twee liter fles cola in een keer op."Ik geef niet op.. Hm" Hij gromde en liet handen weer klei opnemen. Ze draaide met haar ogen natuurlijk gaf hij niet op je zag het gewoon aan hem hij was een vechtertje. "Hier komt mijn speciaaltje.. Hm"Nu maakte hij haar wel heel nieuwsgierig. Zijn handen spuugden de klei uit en het werd een grote replica van zichzelf. Ze keek er verbaasd naar. Hij bleef haar maar verbazen met zijn kwaliteiten. Hij had hem wel op een veilige afstand van Sue en hem gemaakt, en daar was ze heel blij om. "KATSU" Zijn replica begon op te zwellen en scheurde in stukjes uit elkaar die samen zo'n geweldige lichtflits maakten dat hij achterover viel en flauwviel. Sue schermde haar gezicht af met haar armen. Ze kon hem wel evenaren maar ze had geen zin om ook van haar stokje te gaan. Ze knielde langs hem neer en ze voelde even aan zijn pols ja die ging nog lekker. Ze keek hem even aan en ze legde haar handen op zijn slapen die begonnen licht te gloeien. Ze gaf hem wat van haar eigen energie zodat hij zich niet volledig slap zou voelen als hij weer bijkwam. Sue deed haar jurk weer aan en ze brak een tak van een boom af waar ze een scherpe punt aanmaakte met behulp van een steen. Ze ging naar het meer en ze doorprikte 2 vissen met de stok. Ze wist niet hoe het kwam maar ze kon het heel goed en vreemd genoeg wist ze ook hoe ze vuur moest maken door fel licht op een blad te schijnen en het zo in brand te laten vliegen. Ze bakte de vissen boven het vuur en ze hoopte maar dat hij snel wakker werd en dat hij vis lustte natuurlijk

Hij dronk een twee liter fles cola in een keer op."Ik geef niet op.. Hm" Hij gromde en liet handen weer klei opnemen. Ze draaide met haar ogen natuurlijk gaf hij niet op je zag het gewoon aan hem hij was een vechtertje. "Hier komt mijn speciaaltje.. Hm" Dat was een domme zet van hem zeker nu hij zo zwak was. Maar hij gaf nooit op, ook al lag hetgene wat hij moest doen bijna bij het onmogelijke. Zijn handen spuugden de klei uit en het werd een grote replica van zichzelf. Ze keek er verbaasd naar. Hij kreeg er nog net een grijns af, hij wankelde heftig op zijn benen. "KATSU" en dat woordje zorgde ervoor dat het hele ding zichzelf in stukjes scheurde en ontploftte en zorgde ervoor dat hij slap in elkaar zakte op de grond. Hij voelde zwakjes van in de verte energie die bij hem in stroomde en zijn explosieve energie weer in gang zette. Hij snufte en rook de heerlijke geur van vis. Hij opende zijn ogen en zag hoe Sue vis aan het bakken was. Hij zette zich recht en ging met zijn hand snel naar zijn hoofd. Hij had enorme hoofpijn. Hij hield zijn vingers tegen zijn slapen en deed de hoofdpijn verdwijnen. Hij keek naar Sue met een vragende blik. Hij was vast weer flauwgevallen dankzij zijn speciale techniek. Het vroeg te veel van hem, misschien was het beter dat hij ermee stopte tot hij zeker wist wanneer hij het wél zou kunnen ZONDER flauw te vallen. Sue was visjes aan het bakken op een vuurtje dat ze had gemaakt en meteen ging hij bij het vuur zitten en greep hij zijn t-shirt om die vervolgens aan te doen. "Bedankt voor het eten" zei hij met een grijns.

Ze hoorde een soort snufgeluid en ze draaide haar hoofd een beetje. Blijkbaar was de schone slaapster wakker geworden. Ze schudde haar hoofd even met een tss geluidje. Hij zag er niet al te best uit hij leek zelfs een beetje op een lopend lijk. Hij kwamdiichter bij het vuur zitten en trok zijn -shirt aan. Ze glimlachtte lichtjes en ze gaf hem een gebakken vis. "Bedankt voor het eten" zei hij met een grijns. Ze grijnsde ook. En jij bedankt voor de te gekke lichtshow die explosies van je zijn echt GE-WEL-DIG Zei ze vrolijk terwijl ze een hap nam. Ze vond dit wel een leuke dag afgezien van de wondes en het tegen een boom aanknallen dan. Ja dit was een leuke eerste herinnering. Maar ik denk dat het slimmer is als je het volgende keer niet meer tot het uiterste drijft. Zei ze met een kleine grijns. Nu ze rustig aan het eten waren kon ze wel eenpaar vragen stellen niet? Deidara? Waarom vond je het eigenlijk zo goed dat ik niet snel smelt voor iemand? Vroeg ze rustig. Ze keek hem vragend aan het was nu niet echt een antwoord dat je zomaar verwachtte, en zeker niet van een man...

Hij zag er niet al te best uit hij leek zelfs een beetje op een lopend lijk. Hij kwamdiichter bij het vuur zitten en trok zijn -shirt aan. Ze glimlachtte lichtjes en ze gaf hem een gebakken vis. "Bedankt voor het eten" zei hij met een grijns. Ze grijnsde ook. "En jij bedankt voor de te gekke lichtshow die explosies van je zijn echt GE-WEL-DIG" Zei ze vrolijk terwijl ze een hap nam. Hij begon ook als een gek van de vis te eten, die was perfect gebakken net zoals hij het wou. "Maar ik denk dat het slimmer is als je het volgende keer niet meer tot het uiterste drijft." Zei ze met een kleine grijns. "Dat laatste was ook mijn laatste techniek die ik nog niet onder de knie krijg sinds het veel van mijn lichaam vraagt.. Hm" zei hij nadat hij de hap van zijn vis had doorgeslikt. "Deidara? Waarom vond je het eigenlijk zo goed dat ik niet snel smelt voor iemand?" Vroeg ze rustig. Dat was een goede vraag die ze stelde, maar hij wist er al direct een antwoord op, hij wou niet dat ze verliefd op hem werd. "IK zeg je nu al, word niet verliefd op mij. Daarom was ik blij dat je zei dat je niet snel smolt voor de mannen." Hij zweeg even, zelfs al werd hij verliefd op iemand, hij wees die personen af, ook al deed het voor hem pijn. Hij was bang, bang om zich te binden aan iemand. Zeker op deze leeftijd. Hij glimlachte lichtjes alsof er niets aan de hand was. Hij probeerde zijn leugen zelf te geloven. Alles was in orde... Nee dat was het niet... Deze jongen had bindingsangst..

Blijkbaar vond hij het lekker, of hij had echt vreselijke honger want hij begon ook meteen te eten. "Dat laatste was ook mijn laatste techniek die ik nog niet onder de knie krijg sinds het veel van mijn lichaam vraagt.. Hm" zei hij nadat hij de hap van zijn vis had doorgeslikt. Ze grinnikte. Dus wacht je wist dat je ging flauwvallen maar toch heb je dat gedaan? Gewoon om te winnen? Ze schudde grinnikend haar hoofd. Bij haar vraag antwoordde hij direct. "IK zeg je nu al, word niet verliefd op mij. Daarom was ik blij dat je zei dat je niet snel smolt voor de mannen." Hij zweeg. Ze keek hem wat verward aan. Kijk dat was één van de vreemdste dingen die iemand ooit tegen haar had gezegd. Ze stopte even met eten en ze keek hem recht aan. Ik denk niet dat ik verliefd op je wordt Deidara. Maar waarom zou dat dan zo erg zijn? Ze wilde het gewoon weten. Hij zag er aardig uit en hij was best grappig dus waarom? Waarschijnlijk lag het gewoon aan haar hij vond haar niet mooi. Of mischien vond hij haar irritant of zo iets. Ze zuchtte even en legde haar half opgegeten vis weer weg.