This is who I really am /deidara/

Sue had geleidelijk aan haar geheugen terug gekregen maar ze had deidara nog niets verteld. Omdat ze eigenlijk niet blij was dat ze terug wist waar ze vandaan kwam. Haar familie was nu niet echt bepaald aardig en begripvol in tegendeel zelfs. Nu wist ze waarom Haku achter haar aanzat en waarom ze weg was gelopen. Maar hoe ze dit allemaal aan Deidara moest gaan uitleggen was haar een raadsel. Ze zat bij de watervallen rustig te wachten en een paar steentjes te keien ze hopste een paar keer op het wateroppervlak voor ze naar de bodem zonken. Sue wist echt niet hoe ze het allemaal moest gaan uitleggen of hij haar nog wel wilde nadat ze hem had verteld wie ze echt was waarom er een assasin achter haar aanzat en waarom ze niet meer op haar eigen planeet was. Ja dat ging een hele pil worden om te slikken en Sue was zo verschrikkelijk bang voor zijn reactie. Ze zat op een rots haar kin rustend op haar knieën haar ogen sloot ze en ze probeerde haar ademhaling te herstellen.

Deidara moest naar de watervallen komen naar Sue, naar zijn vriendin die dringend nieuws had. Ze moest wat vertellen, dus meteen besloot hij zijn boeltje in te pakken en naar de watervallen te gaan. Zijn benodigdheden zaten er in zoals lunch, klei, water, et cetera. Op een snel tempo liep hij van zijn etage naar de watervallen. Na een tijdje arriveerde hij waardat Sue zat, schoof hij uit en viel op zijn achterste vlak naast Sue "Van een knallende intrede gesproken zeg." mompelde hij met een brede grijns maar hij zag hoe Sue er aan toe was. "Snoes? Alles in orde?" Hij klom op de rots en hij ging dicht naast haar zitten. Langzaamaan omhelsde hij haar en hij kuste haar kaak lichtjes. HIj keek haar met een ongeruste blik aan. Wat was er mis? Wat had hij verkeerd gedaan? Vele vragen gingen door zijn hoofd, hetgene wat er mogelijk mis met hem te maken kon hebben. Of had het te maken met die Haku, diegene die hij redelijk goed kende? Dat zou het vast wel zijn. Deidara glimlachte een beetje nerveus "Over wat wou je praten met me?" vroeg hij op een aarzelende en zachte toon. Het bleek nogal erg serieus te zijn, anders zat ze hier zo niet, zoals een hoopje ellende..

Ze hoorde voetstappen en ze richtte haar hoofd op toen Deidara op zijn achterwerk viel. Normaal had ze nu zitten lachen maar dat ging momenteel echt niet. "Van een knallende intrede gesproken zeg." mompelde hij met een brede grijns maar hij zag hoe Sue er aan toe was. "Snoes? Alles in orde?" Ze staarde hem alleen even aan voor ze haar blik weer naar de waterval liet glijden. Hij klom op de rots en hij ging dicht naast haar zitten. Langzaamaan omhelsde hij haar en hij kuste haar kaak lichtjes. HIj keek haar met een ongeruste blik aan. Ze probeerde te glimlachen maar het enige wat lukte was één mondhoek een beetje optrekken. Deidara glimlachte een beetje nerveus "Over wat wou je praten met me?" vroeg hij op een aarzelende en zachte toon. Sue zuchtte. Mijn geheugen is terug....al een tijdje zelfs. Zei ze voor ze slikte. Mijn naam is Sue Melody Hōfuna Zei ze zachtjes. Die naam zou vast wel een belletje doen rinkelen haar familie was helaas nogal bekend en zij zeker omdat ze de erfgenaam was van het hele goedje, de eerst geborene van de head familie. Sue verschool haar gezicht vechtend tegen de tranen.

"Van een knallende intrede gesproken zeg." mompelde hij met een brede grijns maar hij zag hoe Sue er aan toe was. "Snoes? Alles in orde?" Ze staarde hem alleen even aan voor ze haar blik weer naar de waterval liet glijden. Hij klom op de rots en hij ging dicht naast haar zitten. Langzaamaan omhelsde hij haar en hij kuste haar kaak lichtjes. HIj keek haar met een ongeruste blik aan. Ze probeerde te glimlachen maar het enige wat lukte was één mondhoek een beetje optrekken. Deidara glimlachte een beetje nerveus "Over wat wou je praten met me?" vroeg hij op een aarzelende en zachte toon. Sue zuchtte. Mijn geheugen is terug....al een tijdje zelfs. Zei ze voor ze slikte. Mijn naam is Sue Melody Hōfuna Zei ze zachtjes. "Uhm... Even denken, die naam komt me niet bekend voor liefje.. hm" zei hij met een glimlach, tot ze zich verschool en vocht tegen de tranen. "Nee.. Nee.. Nee, niet huilen liefje.. Hm" Hij pakte haar vast en probeerde haar kalmerend over haar rug te aaien. "Wat is er nou mis met je.. Hm?" Hij kon er niet goed mee overweg dat ze huilde dus hij zat er nogal hulpeloos bij. Hij wist echt niet wat hij moest doen en hij keek zenuwachtig van hier naar daar.

"Uhm... Even denken, die naam komt me niet bekend voor liefje.. hm" zei hij met een glimlach. "Nee.. Nee.. Nee, niet huilen liefje.. Hm" Hij pakte haar vast en probeerde haar kalmerend over haar rug te aaien. Maar het hielp niet veel Sue was ten einde raad ze wist niet hoe het nu verder moest. "Wat is er nou mis met je.. Hm?" Hij kon er niet goed mee overweg dat ze huilde dus hij zat er nogal hulpeloos bij. Hij wist echt niet wat hij moest doen en hij keek zenuwachtig van hier naar daar. Ze keek hem aan haar ogen nog steeds betraand. Snap je het niet? Als mijn ouders weten dat ik hier zit komen ze me halen! paniek steeg in haar binnenste. ze sprong van de rots en ze ijsbeerde. Ik ben de eerst geborene van de head familie ik moet onze clan voortzetten... Ze beet op haa rlip. ...Mijn ouders keuren je nooit goed...En mijn schoonfamilie zal mijn familie door het slijk halen... Zei ze haar blik weer naar het meer gericht. Ze was jong maar er rustte al zoveel zorgen op haar breekbare schouders.

"Uhm... Even denken, die naam komt me niet bekend voor liefje.. hm" zei hij met een glimlach. "Nee.. Nee.. Nee, niet huilen liefje.. Hm" Hij pakte haar vast en probeerde haar kalmerend over haar rug te aaien. Maar het hielp niet veel. "Wat is er nou mis met je.. Hm?" Hij kon er niet goed mee overweg dat ze huilde dus hij zat er nogal hulpeloos bij. Hij wist echt niet wat hij moest doen en hij keek zenuwachtig van hier naar daar. Ze keek hem aan haar ogen nog steeds betraand. "Snap je het niet? Als mijn ouders weten dat ik hier zit komen ze me halen!" ze sprong van de rots en ze ijsbeerde. Ik ben de eerst geborene van de head familie ik moet onze clan voortzetten... Ze beet op haa rlip. ...Mijn ouders keuren je nooit goed...En mijn schoonfamilie zal mijn familie door het slijk halen... Zei ze haar blik weer naar het meer gericht. "Schoonouders...? Ben je... Verloofd...?" Zijn stem stokte in zijn keel en hij bleef verstijfd zitten. Hij kon beter afstand nemen als ze verloofd was. Met zijn blik staarde hij afwezig en geschokt naar het meer. Hij wist het allemaal niet meer, hij kon haar beter laten doen. Hij bleef ongemakkelijk op de steen zitten.

"Schoonouders...? Ben je... Verloofd...?" Zijn stem stokte in zijn keel en hij bleef verstijfd zitten. Ze draaide haar hoofd even naar hem toe voor ze weer naar het meer keek en knikte. Ja ik ben verloofd al van bij mijn geboorte ben ik verloofd met een rijke shadraan... Ze zuchtte. Ik haat hem, daarom ben ik ook weggelopen en daarom zit Haku achter mij aan.. ze draaide zich weer om en ze ging voor Deidara zitten haar gezicht lag op zijn benen. Ik wil niet terug ik wil niet terug naar dat vreselijke landhuis, mijn gouden kooi... Ja zo zag ze haar huis ze was daar een vogeltje in een gouden kooi ze was nooit gelukkig geweest tot ze deidara had ontmoet ze had nooit gedrurfd om haar ware emoties te tonen om haar gedacht te zeggen. Maar nu durfde ze dat wel nu zou ze haar ouders kunnen tegenspreken als ze wilde!

"Schoonouders...? Ben je... Verloofd...?" Zijn stem stokte in zijn keel en hij bleef verstijfd zitten. Hij kon beter afstand nemen als ze verloofd was. Met zijn blik staarde hij afwezig en geschokt naar het meer. Hij wist het allemaal niet meer, hij kon haar beter laten doen. Hij bleef ongemakkelijk op de steen zitten. Ze draaide haar hoofd even naar hem toe voor ze weer naar het meer keek en knikte. Ja ik ben verloofd al van bij mijn geboorte ben ik verloofd met een rijke shadraan... Ze zuchtte. Ik haat hem, daarom ben ik ook weggelopen en daarom zit Haku achter mij aan.. ze draaide zich weer om en ze ging voor Deidara zitten haar gezicht lag op zijn benen. "Ik wil niet terug ik wil niet terug naar dat vreselijke landhuis, mijn gouden kooi..." Deidara keek haar vragend aan en dan pakte hij haar op zijn schoot. "Sue... hm" zei hij zachtjes en hij legde zijn hoofd op haar schouder. "Wat ga je nu doen? Je moet naar die rijke shadraan gaan denk ik... Hm" Nog steeds was hij ervan overtuigd dat ze niet meer van hem hield. HIj zette haar naast hem en hij staarde afwezig voor zich uit. Normaal altijd diegene die veel zei maar nu had hij nog maar amper een woord gesproken, dus dat betekende dat hij helemaal van streek was.

Deidara keek haar vragend aan en dan pakte hij haar op zijn schoot. "Sue... hm" zei hij zachtjes en hij legde zijn hoofd op haar schouder. Ze keek hem aan met een angstige blik. "Wat ga je nu doen? Je moet naar die rijke shadraan gaan denk ik... Hm" Ze keek hem geschokt aan. Wilde hij dat ze naar hém ging? Dat ze hem zomaar achter liet? HIj zette haar naast hem en hij staarde afwezig voor zich uit. Normaal altijd diegene die veel zei maar nu had hij nog maar amper een woord gesproken, dus dat betekende dat hij helemaal van streek was. Wil je dat echt? Wil je echt dat ik naar mijn ouders ga en met hem trouw? Ookal hou ik niet van hem ze vroeg het twijfelend en ze probeerde haar gekwetste blik terug te dringen. Wild ehij niet dat ze bleef? Wilde hij van haar af nu hij wist hoeveel bagage ze had? Ze had het wel verwacht maat toch deed het pijn zoveel pijn...

Deidara keek haar vragend aan en dan pakte hij haar op zijn schoot. "Sue... hm" zei hij zachtjes en hij legde zijn hoofd op haar schouder. Ze keek hem aan met een angstige blik. "Wat ga je nu doen? Je moet naar die rijke shadraan gaan denk ik... Hm" Ze keek hem geschokt aan. HIj zette haar naast hem en hij staarde afwezig voor zich uit. Normaal altijd diegene die veel zei maar nu had hij nog maar amper een woord gesproken, dus dat betekende dat hij helemaal van streek was. "Wil je dat echt? Wil je echt dat ik naar mijn ouders ga en met hem trouw? Ookal hou ik niet van hem" ze vroeg het twijfelend en ze probeerde haar gekwetste blik terug te dringen. "Je... Je hebt me nog geen enkele keer gezegd dat je bij me wilt blijven, dus ik begin te denken dat je me niet meer wilt." Hij keek haar met een gekwelde uitdrukking aan. "D-dus als je me niet meer wilt m-moet je me dat gewoon zeggen... Hm" Hij staarde weer voor zich uit. Natuurlijk hield hij nog van haar maar hij was bang, bang om zich te binden aan een meisje dat door haar emoties hem zou kunnen kwetsen, Eillish was ook zo geweest, gekozen voor haar vrienden omdat hij onbelangrijk was, omdat hij anders was. Deidara wilde die pijn niet voelen, maar ook wilde hij haar niet verliezen. "Ik hou van je Sue..." mompelde hij, maar het was wel de barre waarheid.

(Bindingsangst speelt weer op XD)

"Je... Je hebt me nog geen enkele keer gezegd dat je bij me wilt blijven, dus ik begin te denken dat je me niet meer wilt." Hij keek haar met een gekwelde uitdrukking aan. Kijk daar schrok ze wel van. Dacht hij dat echt dacht hij dat ze hem niet wilde? "D-dus als je me niet meer wilt m-moet je me dat gewoon zeggen... Hm" Hij staarde weer voor zich uit. Ze bleef even ongeroerd zitten. ze moest het verwerken hij dacht echt dat zij hem niet meer wilde dat ze hem zo snel zou laten vallen. "Ik hou van je Sue..." mompelde hij. Ze ging rechter zitten ze legde zijn handen op haar wangen. En ik hou van jouw. Voor ik jouw ontmoette was mijn leven kleurloos en was ik ongelukkig dat herinner ik me nu allemaal. Ze ging op zijn schoot zitten en ze keek hem recht aan. Ik wil bij je blijven met heel mijn hart....Maar dan moet ik iets verzinnen voor mijn ouders. Zei ze met een stem die rustig klonk en ogen die haar leifde voor hem weerspiegelde.

"Je... Je hebt me nog geen enkele keer gezegd dat je bij me wilt blijven, dus ik begin te denken dat je me niet meer wilt." Hij keek haar met een gekwelde uitdrukking aan. Hij was bang, iets wat hij niet wilde zijn, bang... "D-dus als je me niet meer wilt m-moet je me dat gewoon zeggen... Hm" Hij staarde weer voor zich uit. Ze bleef even ongeroerd zitten. De gedachten moesten verbannen worden. Ze moesten gewoon weg, hij mocht er niet aan denken. "Ik hou van je Sue..." mompelde hij. Ze ging rechter zitten ze legde zijn handen op haar wangen. "En ik hou van jou. Voor ik jou ontmoette was mijn leven kleurloos en was ik ongelukkig dat herinner ik me nu allemaal." Ze ging op zijn schoot zitten en ze keek hem recht aan. "Ik wil bij je blijven met heel mijn hart....Maar dan moet ik iets verzinnen voor mijn ouders." Zei ze met een stem die rustig klonk en ogen die haar leifde voor hem weerspiegelde. Deidara wendde zijn blik af en haalde haar handen van zijn kaken, dit wilde hij even echt niet. "Je ouders... Hm" hij zweeg weer en hij stond op. "Ik denk dat er nog meer problemen zijn dan dat, niet... Hm?" Hij stond op en hij keek haar eventjes aan. Hij had fouten begaan, door haar zo dicht te laten komen. Langzaam zakte hij door zijn knieeën voor het meer en hij staarde voor zich uit.

Deidara wendde zijn blik af en haalde haar handen van zijn kaken, dat Deed haar pijn zoveel pijn. "Je ouders... Hm" hij zweeg weer en hij stond op. Ze bleef daar als een hoopje ellende zitten. "Ik denk dat er nog meer problemen zijn dan dat, niet... Hm?" Hij stond op en hij keek haar eventjes aan. Ze bleef hem vol ongeloof aanstaren. Langzaam zakte hij door zijn knieeën voor het meer en hij staarde voor zich uit. Ze rolde zich op tot een bolletje... Ik snap het niet ik snap het niet...je kon van Sue houden een meisje dat niets meer wist waarom kan je dan niet bij Sue Melody Hofuna zijn... Ze stond op en ze liep naar een boom tranen stonden in haar ogen ze wilde dit niet ze wilde zich haar leven niet herinneren toen ze niets meer wist was ales beter. Ze begon haar hoofd tegen de boom te rammen het bloedde al snel en het deed pij Sue beet op haar lip om niet te gaan gillen maar ze bleef opstaan en er tegenaan lopen hopend dat ze haar gehuegen blijvend zou beschadigen...

Deidara wendde zijn blik af en haalde haar handen van zijn kaken, dat deed hem pijn, ook veel pijn. Je ouders... Hm" hij zweeg weer en hij stond op. Ze bleef daar als een hoopje ellende zitten. "Ik denk dat er nog meer problemen zijn dan dat, niet... Hm?" Hij stond op en hij keek haar eventjes aan. Ze bleef hem vol ongeloof aanstaren. Langzaam zakte hij door zijn knieeën voor het meer en hij staarde voor zich uit. "Ik snap het niet ik snap het niet...je kon van Sue houden een meisje dat niets meer wist waarom kan je dan niet bij Sue Melody Hofuna zijn..." Ze stond op en ze liep naar een boom tranen stonden in haar ogen. Ze begon haar hoofd tegen de boom te rammen het bloedde al snel, Deidara's ogen werden groot en hij nam haar vast zodat ze niet meer tegen die boom zou knallen. "Sue..." zei hij zachtjes en hij heelde de wonde op haar voorhoofd en dan keek hij haar aan "Ik hou van je, ik herhaal het nog maar eens. Ik hou van je!" Hij naderde haar gezicht en hij kuste haar, hij overbrugde de afstand. Moedig, zo voelde hij zich nu. Moedig. Hij trok haar tegen zich aan "Lieverd, je niet meer zo pijn doen, daar doe je me ook pijn mee.." Hij omhelsde haar stevig en hij deed zijn best de tranen in te houden.

Deidara's ogen werden groot en hij nam haar vast zodat ze niet meer tegen die boom zou knallen. "Sue..." zei hij zachtjes en hij heelde de wonde op haar voorhoofd en dan keek hij haar aan. Ze keek hem ook aan geluidloze tranen stroomden uit haar ogen. "Ik hou van je, ik herhaal het nog maar eens. Ik hou van je!" Hij naderde haar gezicht en hij kuste haar, hij overbrugde de afstand. Hij verwarde haar soms zo hij zei dat hij van haar hield maar waarom deed hij dan net zo ging hij van haar weg zei hij niets meer? Hij trok haar tegen zich aan "Lieverd, je niet meer zo pijn doen, daar doe je me ook pijn mee.." Hij omhelsde haar stevig en hij deed zijn best de tranen in te houden. Ze keek hem nog steeds in zijn ogen. Maar ik wil mijn geheugen niet. ik wil mijn verleden niet weten en de regels die er aan vasthangen. Ik wil bij jouw zijn en als dat alleen gaat als ik mijn oude leven opgeef dan doe ik dat... Sues ogen werden even groot. Dat was het! Ze moest afstand doen van haar positie als erfgenaam haar tranen droogde zich en een kleine glimlach verscheen. Dat is het! Ik3...ik moet gewoon mijn familie opgeven.. Zei ze zacht.

Deidara's ogen werden groot en hij nam haar vast zodat ze niet meer tegen die boom zou knallen. "Sue..." zei hij zachtjes en hij heelde de wonde op haar voorhoofd en dan keek hij haar aan. Ze keek hem ook aan geluidloze tranen stroomden uit haar ogen. "Ik hou van je, ik herhaal het nog maar eens. Ik hou van je!" Hij naderde haar gezicht en hij kuste haar, hij overbrugde de afstand. Moedig, zo voelde hij zich nu. Moedig. Hij trok haar tegen zich aan "Lieverd, je niet meer zo pijn doen, daar doe je me ook pijn mee.." Hij omhelsde haar stevig en hij deed zijn best de tranen in te houden. Ze keek hem nog steeds in zijn ogen. Maar ik wil mijn geheugen niet. ik wil mijn verleden niet weten en de regels die er aan vasthangen. Ik wil bij jouw zijn en als dat alleen gaat als ik mijn oude leven opgeef dan doe ik dat... Sues ogen werden even groot. Dat is het! Ik...ik moet gewoon mijn familie opgeven.. Zei ze zacht. Deidara schudde zijn hoofd "Nee lieverd, niet doen, je gaat het je nog berouwen, ik blijf bij je, maakt niet uit hoe lastig het wordt, maar ik had je al gewaarschuwd, ik kan afstandelijk doen." Hij omhelsde haar en zei dan: "Ik wil je familie ontmoeten, ik zal zorgen dat ik een net pak vind of leen ofzo."

Deidara schudde zijn hoofd "Nee lieverd, niet doen, je gaat het je nog berouwen, ik blijf bij je, maakt niet uit hoe lastig het wordt, maar ik had je al gewaarschuwd, ik kan afstandelijk doen." Hij omhelsde haar. ze was ontroerd en ze hield hem stevig vast. en zei dan: "Ik wil je familie ontmoeten, ik zal zorgen dat ik een net pak vind of leen ofzo." Sue keek hem met grote ogen aan. Hij wilde haar familie ontmoeten?! lle kleur verdween uit haar gezicht. Mijn familie? wil je hén ontmoeten? Deidei het zijn echt geen simpele mensen geloof me Zei ze ze was bang dat haar ouders hem zouden afkraken. Ze wilde niet dat ze hem kwetsten met hun scherpe tongen. weet je dat wel zeker?vroeg ze twijfelend.

Deidara schudde zijn hoofd "Nee lieverd, niet doen, je gaat het je nog berouwen, ik blijf bij je, maakt niet uit hoe lastig het wordt, maar ik had je al gewaarschuwd, ik kan afstandelijk doen." Hij omhelsde haar. ze was ontroerd en ze hield hem stevig vast. en zei dan: "Ik wil je familie ontmoeten, ik zal zorgen dat ik een net pak vind of leen ofzo." Sue keek hem met grote ogen aan. Hij wilde haar familie ontmoeten. Hij was er zeker van, hij wilde er naartoe gaan. Ook al verdween al de kleur uit haar gezich, hij was er zeker van, zijn besluit stond vast. "Mijn familie? wil je hén ontmoeten? Deidei het zijn echt geen simpele mensen geloof me" Zei ze. Deidara zuchtte diep. "Ik ben ook geen gemakkelijk persoon, ik zie hoeveel moeite je al met me hebt dus ik denk wel dat ik en je ouders op hetzelfde niveau zitten."
"weet je dat wel zeker?"vroeg ze twijfelend. Deidara knikte en zuchte dan even "Ik ben koppig dus ja."

Deidara zuchtte diep. "Ik ben ook geen gemakkelijk persoon, ik zie hoeveel moeite je al met me hebt dus ik denk wel dat ik en je ouders op hetzelfde niveau zitten." Daar was ze nog niet zo zeker van haar ouders waren echt hoogmoedige mensen die minachting uitte bij praktisch ieder levend wezen. Ze vonden zichzelf beter dan alles en iedereen en daar wonden ze geen doekjes om. Deidara knikte en zuchte dan even "Ik ben koppig dus ja." Sue slikte maar knikte toen wel. Dan gaan we morgen naar hen toe... zei ze met een zachtte stem. Naar haar ouders gaan was nu niet echt iets waar Sue naar uitkeek en zeker niet omdat haar verloofd ook in hun landhuis verbleef. Die kwal van een Creg. Hij was zelfs nog erger dan haar ouders hij was verwaand pietluttig en verschrikkelijk bazig. Ja ze haatte hem echt als de pest. Maar deidei je moet niet luisteren naar wat ze zeggen ze kunnen nogal gemeen en rechtuit zijn... Zei ze met een stem die bijna oversloeg Sue was bang voor haar eigen ouders nooit hadden die mensen haar begrepen ze had geen fijne kindertijd gehad ze mocht nie tmet andere kinderen gaan spelen nee ze moest etiketten leren. Die herinneringen gaven haar de kriebels.

Deidara zuchtte diep. "Ik ben ook geen gemakkelijk persoon, ik zie hoeveel moeite je al met me hebt dus ik denk wel dat ik en je ouders op hetzelfde niveau zitten."
"Ik ben koppig dus ja." Sue slikte maar knikte toen wel. Dan gaan we morgen naar hen toe... zei ze met een zachtte stem. "Mooi, dan gaan we morgen." beaamde hij. "Maar deidei je moet niet luisteren naar wat ze zeggen ze kunnen nogal gemeen en rechtuit zijn..." Zei ze met een stem die bijna oversloeg. "Het eerste wat ze sowieso gaan zeggen of dat ik een meisje ben, omdat ik lang haar heb. Ik hoor dat al jaren maar als ze mijn stem horen verschieten ze zich een ongeluk." Deidara begon te lachen, misschien wat ongepast maar hij begon gewoon te lachen. Hij kuste haar daarna zoals hij haar nooit gekust had, vol liefde en verlangen. "Oké, ik ben heel serieus lieverd dus niet met me lachen. Wil jij niet liever met mij verloofd zijn?" Met een vragende blik keek hij haar aan en een glimlach vormde op zijn gezicht.

"Het eerste wat ze sowieso gaan zeggen of dat ik een meisje ben, omdat ik lang haar heb. Ik hoor dat al jaren maar als ze mijn stem horen verschieten ze zich een ongeluk." Deidara begon te lachen, en daar bewonderde ze hem nu om ze vertelde hem zonet hoe vreselijk haar familie is en hij maakte er gewoon een grapje van. Ze kreeg zelf ook een glimlach op haar gezicht. Hij kuste haar daarna zoals hij haar nooit gekust had, vol liefde en verlangen. Kijk daar keek ze nu van op eerst een lachbui en nu werd ze zo gekust.Had hij iets genomen ofzo? Als dat het geval was mocht hij vaker iets nemen. "Oké, ik ben heel serieus lieverd dus niet met me lachen. Wil jij niet liever met mij verloofd zijn?" Met een vragende blik keek hij haar aan en een glimlach vormde op zijn gezicht. Ze keek hem stomverbaasd aan. Was dat een aanzoek? Vroeg ze twijfelend. Zoiets verwachtte je nu niet echt van iemand met bindingsangst. Ze zuchtte even en ze keek hem aan. Ja natuurlijk zou ik liever met jouw verloofd zijn want dan weet ik teminste dat een verloving voor liefde staat en niet voor macht en geld. Zei ze kalm.

"Het eerste wat ze sowieso gaan zeggen of dat ik een meisje ben, omdat ik lang haar heb. Ik hoor dat al jaren maar als ze mijn stem horen verschieten ze zich een ongeluk." Deidara begon te lachen. Ze kreeg zelf ook een glimlach op haar gezicht. Hij kuste haar daarna zoals hij haar nooit gekust had, vol liefde en verlangen. "Oké, ik ben heel serieus lieverd dus niet met me lachen. Wil jij niet liever met mij verloofd zijn?" Met een vragende blik keek hij haar aan en een glimlach vormde op zijn gezicht. Ze keek hem stomverbaasd aan. Was dat een aanzoek? Vroeg ze twijfelend. "Ja l-liefje.." zei hij al stotterend. Ze zuchtte even en ze keek hem aan. "Ja natuurlijk zou ik liever met jouw verloofd zijn want dan weet ik teminste dat een verloving voor liefde staat en niet voor macht en geld." Zei ze kalm. Deidara glimlachte en keek haar aan "Schat, ik ben ook niet bepaald arm sinds ik mijn tweelingzus heb leren kennen. Ik heb zelf een bekakte familie. Ik ga er binnenkort naartoe." zei hij met een scheve glimlach. "Wil je meegaan dan?"

"Ja l-liefje.." zei hij al stotterend. Een warm tintellent gevoel begon zich in haar hart te ontwikkelen en een glimlach wilde niet meer van haar af gaan. Haar ogen twinkelden van opwinding en geluk. Deidara glimlachte en keek haar aan "Schat, ik ben ook niet bepaald arm sinds ik mijn tweelingzus heb leren kennen. Ik heb zelf een bekakte familie. Ik ga er binnenkort naartoe." zei hij met een scheve glimlach. Ze knikte. Ja maar het is anders als jij het vraagt snap je? Bij jouw is meer macht krijgen niet de hoofdreden van een verloving...voor Creg wel Zijn naam spuugde ze er haast uit het gaf ook zo'n vieze smaak in haar mond. ze haatte die gast zo erg. "Wil je meegaan dan?" Ik zou vereerd zijn. zei ze met een formele stem voor ze in lachen uitbarstte en hem een dikke smakkerd op zijn wang gaf. En ik zal wel zorgen dat ik een jurk vind of leen ofzoiets. Citeerde ze hem met een grijns.

"Ja l-liefje.." zei hij al stotterend. Ze begon breed te glimlachen. Haar ogen twinkelden van opwinding en geluk. Deidara glimlachte en keek haar aan "Schat, ik ben ook niet bepaald arm sinds ik mijn tweelingzus heb leren kennen. Ik heb zelf een bekakte familie. Ik ga er binnenkort naartoe." zei hij met een scheve glimlach. Ze knikte. "Ja maar het is anders als jij het vraagt snap je? Bij jouw is meer macht krijgen niet de hoofdreden van een verloving...voor Creg wel" Zijn naam spuugde ze er haast uit. . "Wil je meegaan dan?" Ik zou vereerd zijn. zei ze met een formele stem voor ze in lachen uitbarstte en hem een dikke smakkerd op zijn wang gaf. En ik zal wel zorgen dat ik een jurk vind of leen ofzoiets. Citeerde ze hem met een grijns. "Mooi, dan zal ik dat regelen met m'n tweelingzus lieverd." Hij kuste haar liefdevol "Ik zie er naar uit liefje van me, ik hou zo veel van je, ik wil niet meer zonder je leven liefje, schatje, zoetje" Hij begon te lachen omdat hij koosnaampjes gaf.

"Mooi, dan zal ik dat regelen met m'n tweelingzus lieverd." Hij kuste haar liefdevol en zij beantwoorde die kus net zo liefdevol. "Ik zie er naar uit liefje van me, ik hou zo veel van je, ik wil niet meer zonder je leven liefje, schatje, zoetje" Hij begon te lachen omdat hij koosnaampjes gaf. Ze moest ook lachen en ze kroop weer op zijn schoot haar gezicht naar hem toe en haar hadnen op zijn schouders. Sinds wanneer krijg ik ineens zoveel koosnaampjes lieve schattige blonde teddybeer van me? Vroeg ze met een grijns. Ja dat was wat hij was een grappige lieve zachte teddybeer. Ookal was hij dan niet zo'n knuffelaar toch was hij haar teddybeer. Ze wilde zijn familie wel eens zien en ze hoopte dat haar familie hem niet te hard zou afschrikken. Haar ouders konden nogal angstaanjagend overkomen op vreemde, en eigenlijk oook op haar.

PROFILE MAGICIAN

» Deidara
» Where am I? [Deidara]
» Nii-chan - Deidara
» Just a drink [Deidara]
» Meet my family (deidara)

This is who I really am /deidara/

This is who I really am /deidara/

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen