Trainen.

Omdat er nog geen gymdocent was had Diva eigenlijk nog geen gym maar dat weerhield haar er niet van om toch te trainen. Ze had een lange zwarte sportbroek aan en een strak truitje. Haar lange zwarte haar had ze opgestoken in een staart. Ze begon met een warming up door te gaan rennen. Ze rende de gymzaal drie keer rond en hijgde toen even uit door met haar handen op haar knieen te steunen. Diva had zelf een soort bok neergezet. Ze ging op een afstand staan en rende erop af. Ze zette zich met haar handen af op de rug van de bok en sprong erover heen. Ze kwam daarna keurig op twee voeten terrecht. Diva keek even om toen ze voetstappen hoorde.

Donovan slenterde wat rond door de school om te kijken waar alles was tot hij uiteindelijk bij de gymzaal aan was gekomen. Hij was echter pas gaan kijken toen hij hoorde dat er iemand binnen was. Hij zag binnen Diva die aan het trainen was. Toen ze omkeek zwaaide hij even kort. ''Hoi'' zei hij terwijl hij met zijn andere hand nog steeds in zijn broekzak stond.

Diva keek Doovan even zwijgend aan tot hij haar begroette. ''Hoi'' zei ze wat zwakjes. ''Wat kom je hier eigenlijk doen?'' vroeg ze daarna iets zelfverzekerder. Ze greep naar een touw dat naast haar hing en begon erin te klimmen. Het begin ging wat moeizaam maar toen ze eenmaal goed op weg was klom ze lenig verder. Ergens op drie kwart verloor ze haar grip en viel naar beneden. Stom! ze was vergeten een matras neer te leggen om haar val te breken.

''Ik was de school een beetje aan het verkennen'' zei Donovan droog terwijl hij naar Diva toeliep. Hij zag haar omhoog in het touw klimmen en vallen. In een fractie van een seconde rende hij op haar af en ving haar net op voor ze op de grond viel. ''Gaat het een beetje?'' vroeg hij zacht aan haar.

Diva had haar ogen dichtgeknepen en wachtte op het gevoel van een keiharde grond die waarschijnlijk aan rug zou breken. In plaats daarvan voelde ze hoe ze door iemand werd opgevangen. Toen ze de zachte stem van Donovan hoorde keek ze op. ''Ja, dank je'' zei ze. Haar stem trilde nog een beetje na van de schrik. ''Je kan me neerzetten Donovan'' zei ze daarna.

''Ja, natuurlijk'' zei Donovan zacht. Hij zette Diva weer neer op haar voeten. ''Mag ik je wat vragen Diva? Jij en ik weten allebei dat we met elkaar gaan trouwen. Waarom ben je dan zo afstandelijk?'' vroeg Donovan. Hij had wel een vermoedde maar hij wou het van Diva horen voordat hij begon met conclusies trekken.

Diva keek recht naar de grond. ''Oke, niet boos worden Donovan maar vlak voordat ik een brief kreeg waarin stond dat ik met je verloofd was werd ik hier verliefd op iemand'' zei ze zacht. Ze bleef recht naar de grond staren. Ze zei niets meer en wachtte Donovan`s reactie maar af.

''Zoiets dacht ik al'' mompelde Donovan. Hij duwde Diva daarna zachtjes tegen de muur en zette zijn handen aan weerzijde van haar hoofd. ''Luister Diva, ik weet dat het echt heel rot klinkt wat ik ga zeggen maar je moet die jongen echt uit je hoofd zetten. Geloof me ik weet hoe je je voelt. Ik heb iemand waar ik heel veel om gaf ook achter moeten laten. Maar als je dit niet doet dan stel je je oom en tante teleur. Dan laat je iedereen zitten die om je geeft'' zei hij tegen haar en keek haar recht aan. Zijn gezicht was op een paar centimeter afstand van die van Diva.

Diva keek angstig naar Donovan. Ze luisterde naar hem maar wou het niet horen. Ze wist dat ze iedereen teleurstelde als ze niet met Donovan zou trouwen maar dat kon haar helemaal niks schelen. Ze drukte zichzelf tegen de muur alsof ze er dwars doorheen wou. Nu ze geen magie voor een maand lang mocht gebruiken kon Diva hier ook niet wegkomen. Haar felblauwe ogen keken recht in de donkere ogen van Donovan.

''Geef me gewoon een kans Diva. Meer vraag ik niet'' zei Donovan zacht. Voorzichtig drukte hij zachtjes een kus op haar lippen. Hij wou gewoon zo graag dat Diva hem zou mogen. Toen hij haar weer losliet keek hij haar even stil aan.

Ineens drukte Donovan zijn lippen op die van Diva. Ze wou Donovan wegduwen maar hij was iets te sterk voor haar. Toen hij haar los had gelaten gaf Diva hem direct een mep in zijn gezicht. Pas toen ze zag dat ze hem geslagen had sloeg ze haar handen voor haar mond en keek hem geschrokken aan. ''Sorry'' mompelde ze gesmoord.

Donovan`s hoofd vloog van de klap opzij. Hij ging met zijn hand even over de plek waar Diva hem geslagen had. Hij voelde zijn wang gewoon gloeien. ''Goed, ik heb het vriendelijk geprobeerd. Maar dat stel jij kennelijk niet op prijs'' zei hij zacht waarna hij Diva weer aankeek. Hij mepte Diva terug tegen haar hoofd alleen veel harder dan zei had gedaan. ''Reken maar dat het je zal spijten'' siste hij tegen haar. Daarna verliet Donovan de zaal.

Nu vloog Diva`s hoofd opzij. De klap van Donovan had zo`n kracht dat Diva`s hoofd tegen de muur aan vloog. Ze kromp een beetje ineen en durfde hem niet aan te kijken toen hij haar kwaad toesprak. Diva`s hele wang zag rood van de klap. Pas toen ze zeker wist dat Donovan weg was stroomde stil de tranen over haar wangen. Diva ging tegen de muur aan zitten met haar knieen opgetrokken en haar armen erom heen geslagen. Ze begroef haar gezicht in haar armen en schudde een beetje van het huilen. Het enisgte wat nog in de zaal te horen was, was Diva`s zachte gesnik.

Toen kwam Antony de zaal binnen. En hij hoorde een heel zacht gesnik. Hij ging op zoek naar diegene die aan het huilen was en keek op toen hij zag dat het Diva was. Hij liep naar haar toe en knielde bij haar neer. "Diva,wie deed dit"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en legde zijn hand op haar schouder. "Rustig maar"zei hij kalm.

Toen Antony tegen Diva begon te praten keek ze even op. Haar wang was nog helemaal rood en gloeide nog na van de klap die ze had gekregen. ''Donovan'' fluisterde ze zachtjes. Ze omhelsde Antony daarna. ''Ik wil niet met hem trouwen Antony'' snikte ze gesmoord. De tranen stroomde nog steeds over haar wangen heen. Toen ze terug dacht aan de blik in Donovan`s ogen toen hij haar zo kwaad had toegesproken kromp ze weer even ineen.

Hij sloeg zijn handen beschermend om haar heen. "Kalm,maar,als moest ik hem vermoorden,ik laat hem niet trouwen met je,je bent te dierbaar"zei hij tegen haar.
Hij liet haar los en keek haar aan. Hij liep even weg en kwam terug met een emer ijs.
Hij nam een blok ijs en hield die tegen haar wang. "Ik doe alles in mijn macht,Diva"zei hij.
Zou hij het vertellen over hem en Celedë of wist ze het misschien al?

Diva kon een waterig glimlachje tevoorschijn toveren. ''Dank je Antony'' zei ze zachte. Ze drukte het blok ijs tege haar wang. Het was vreselijk koud maar het stopte het branden tenminste. ''Hoe is het met jou en Celedë afgelopen nadat ik weg ben gegaan?'' vroeg ze zachtjes en keek Antony aan.

Hij keek even naar de grond en beet op zijn lip. "We zijn eerlijk geweest en we voelen wat voor elkaar. En nu gaan we schrijven aan mijn ouders en jullie oom en tante,of ze mag trouwen met mij"zei hij even en glimlachte even. Hij nam een doek en wikkelde daar wat ijs in. "Hier neem dit,is wat warmer aan je handen"zei hij.

Diva nam de doek aan en drukte die met het ijs erin tegen haar wang aan. ''Ik hoop voor je dat ze het goed vinden. Jij en Celedë vormen een leuk koppel'' grinnikte ze zachtjes. Ze wist hoe streng haar oom en tante konden zijn. En ze gunde het Celedë echt om met Antony te trouwen. Hem kende ze tenminste. Dan had Celedë geen kans dat ze net als Diva aan een agressieve engerd zou worden gekoppeld.

Hij glimlachte even. En hij werd ook even rood. "Moet ik iemand roepen,om naar hier te komen,maakt niet uit wie"zei hij tegen haar en glimlachte eventjes. Zijn gedachten zaten bij Celedë als hij haar kwijt was,was zijn wereld over. Hij dacht even na en glimlachte kort zonder ook enige reden.

Diva zei even niets. ''Het klinkt misschien gek maar zou je Master Savador voor me kunnen halen?'' vroeg ze daarna zachtjes. Diva moest hem gewoon even zien. Ze wou het beeld van Donovan`s kwade blik zo snel mogelijk uit haar gedachte verdwijderen. Dva zat nog steeds tegen de muur op de grond. Ze maakte ook geen aanstalte om op te gaan staan.

Antony keek haar aan en knikte naar haar. Hij liep naar de deur en ging in de hal staan. Hij floot op een toon die aleen voor Master Savador's oren bestemd was. Toen bleef hij wachten in de gang op hem. Hij vroeg zich af waarom hij hem halen moest. Maar ja dat kwam hij ooit wel te weten.

(Kmoet gaan)

Savador hoorde een fluittoon, afkomstig van de gymzaal, en besloot er een kijkje te gaan nemen. Er kon onmogelijk een gymles bezig zijn, sinds er nog geen gymleraar op de Academy was. Savador liep door een aantal gangen en ging op het gefluit af; hij was nooit eerder in de gymzalen geweest. Toen hij bij de zaal aankwam zag hij een jongen staan die, in zijn ogen, niet bekend voorkwam. 'Wat doe jij hier?' vroeg Savador op norse toon. Maar op het moment dat hij de gymzaal inkeek en Diva tegen de muur zag zitten, was hij de jongen totaal vergeten. Hij liep langs de jongen heen de zaal in, en knielde zwak glimlachend voor Diva neer. Die glimlach verdween al gauw toen hij zag dat ze een ijszak tegen haar wang hield. Ook kon hij zien dat ze gehuild had. Savador haalde voorzichtig haar hand weg en keek Diva bezorgd aan. 'Diva, wat is er?' vroeg hij zacht. Hij wierp even een snelle blik over zijn schouder en zag dat de jongen er nog steeds was. Savador richtte zich weer tot Diva en keek haar afwachtend aan.

Diva`s wang was nog steeds rood al was het branden minder. ''Maakt U zich maar geen zorgen over hem. Antony is al jarenlang een goede vriend van de familie. Hij heeft me belooft te beschermen. Hij mag het best weten'' zei ze zacht toen ze Master Savador om zag kijken naar Antony. Toen hij vroeg wat er was gebeurd keek ze even naar de grond. Ze sloot voor een moment haar ogen en opende ze daarna weer. ''Donovan zoende me. Ik sloeg hem in zijn gezicht. Hij sloeg terug'' zei ze nog zachter als eerst.

Savador keek weer even naar Antony toen hij Diva's uitleg over hem hoorde. Hij keek Diva weer aan toen hij zag dat ze haar ogen even sloot. Toen hij hoorde wat Donovan haar had aangedaan, gaf hij woedend een stomp tegen de muur, vlak naast Diva's hoofd. 'Ik vermoord hem!' siste hij met opeengeklemde kaken. 'Ik heb hem nog zo gezegd dat hij van je af moest blijven!'
Savador voelde zich weer trillen van woede, maar nam op het moment de moeite niet om een kalm masker op te zetten en in Diva's bijzijn net te doen alsof alles oké was. Hij keek naar de grond en hijgde een paar tellen flink uit. Daarna richtte hij zich weer tot Diva, en streek zo kalm mogelijk een lok achter zijn oor. Het lukte hem om een zwakke glimlach tevoorschijn te toveren. 'Maar maak je vooral geen zorgen,' zei Savador rustig, zijn stem nog natrillend van woede. Hij legde voorzichtig een hand op Diva's rode wang. 'Donovan zal boeten voor wat hij je heeft aangedaan.'

PROFILE MAGICIAN

» Trainen
» Trainen??
» Trainen met de zwaarden
» Trainen en voorbereiden
» Ephony trainen.

Trainen.

Trainen.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen