Trainen.

Donovan hoorde de woorden van Master Savador. Hij ergerde zich zwaar aan die man. Hij had er echt alles voor over gehad om die grijns van zijn gezicht te kunnen vegen. ''Alsof ik Uw respect zou willen'' sneerde hij bot tegen Master Savador. Als die hem net niet had opgemerkt dan nu wel. ''Geloof me als ik het strafloos had gekund dan had ik U allang gedood. Ik heb dit maar voor een iemand gedaan en ik kan U mededelen dat U het niet bent'' gromde hij vol walging en minachting.

Savador schrok lichtelijk en keek Donovans richting in toen hij hem opeens hoorde spreken. Zijn gezicht betrok toen het tot hem doordrong wat Donovan tegen hem zei. Zijn vreugde was op slag verdwenen. 'Dat is tegen de regels, dwaas,' reageerde Savador nors toen Donovan zei dat hij hem allang had gedood als hij het strafloos had gekund. 'Wat jammer nu dat je dat niet voor mij hebt gedaan, ik had ook niets anders van een egoïst als jij verwacht.'
Hij grijnsde zwakjes en streek een haarlok achter zijn oor. Hij wierp even een blik op Diva voordat hij verderging. 'Kruip nu maar weer terug in je ei, kuiken. Diva en ik hebben een leven te leiden,' voegde Savador op spottende toon aan toe. Hij keek met een minachtende blik naar Donovan, en merkte nu pas hoeveel hij hem eigenlijk wel niet haatte.

Diva was ondertussen weer opgestaan. Ze keek om toen ze Donovan`s stem hoorde. Ze begreep het simpelweg gewoon niet. Waarom had hij dit gedaan? Waarom gaf hij zo gemakkelijk op? Was dit een val? Of zou Donovan echt de waarheid spreken. Ze liep op hem af. Haar mouw die een beetje kapot gescheurd was hing nog steeds half over haar schouder. Omdat het gescheurd was maakte het niet uit of Diva hem optrok of niet, de mouw zou toch wel weer van haar schouder glijden. Ze stopte vlak voor Donovan en keek hem recht aan. ''Waarom heb je dit gedaan?'' vroeg ze.

''En wat dan nog'' zei Donovan met een lage dreigende stem. Het kon hem niks schelen of het tegen de regels was. Het zou het meer dan waard zijn. Hij keek even naar Diva toen ze dichterbij kwam. Onwillekeurig en onbewust zette Donovan een stap achteruit totdat Diva vlak voor hem stond. Hij staarde recht in die hypnotiserende felblauwe ogen. ''Alsof het jou kan schelen waarom ik het heb gedaan'' snauwde hij haar toe. Hij voelde zich nu een beetje door Diva in het nauw gedreven.

Savador begon te koken van woede, vooral toen Diva naar Donovan toeliep en vlak voor zijn neus bleef staan. 'Diva, kom niet in de buurt van dat stuk uitschot!' riep hij haar boos toe. Hij liep naar hen toe en pakte Diva bij haar schouder beet. Vervolgens keek hij met vuurschietende ogen naar Donovan. 'Waag het niet zo'n toon aan te slaan tegen haar!' beet Savador hem nijdig toe. Zijn vuisten jeukten; hij wilde hem maar wat te graag tegen zijn kaak slaan, maar als leraar zijnde kon hij dat niet zomaar doen dus hield hij zich in.

''Dat kan me wel schelen'' snauwde Diva terug naar Donovan. Ze was dat kinderachtige gedoe en die muur die hij om zichzelf optrok meer dan zat. Ze legde haar hand even op die van Master Savador. Ik weet wat ik doe dacht ze. Door een kleine onmerkbare schok door haar hand bracht ze die gedachte over naar Master Savador. Daarna liet ze zijn hand weer los. ''Tijdens ons gevecht, dacht ik dat je kracht bezat omdat je niet opgaf zelfs niet toen je nog amper kon staan dankzij het gif in je been'' zei Diva fel. ''Nu zie ik pas in dat je een zwakke dwaas bent die zich verschuilt achter een schild van woede en frustratie'' zei ze wat zachter.

"Stop ermee"riep Lentell hard. Ze liep naar hun toe en ging naast Donovan staan. "Als jij het maar uit laat hem wat te doen"zei ze tegen Master Savador. Ze keek naar Diva en knikte kort maar beleefd. Toen keek ze weer naar hem. "Nu zijn we allemaal blij,dus hou op met die ruzie"zei ze en stond zowat te trillen van de woede die in haar kookte. Ze was niet snel kwaad maar kwam je aan iemand die ze lief had zat je aan haar. "Hij is alles behalve zwak,hij deed dit niet voor een van jullie maar voor"verder kwam ze niet echt want anders zou ze iemand slagen.

''Dat is niet mijn probleem'' riep Donovan nu uit. Het maakte hem niks uit of het Diva kon schelen of niet. Hij zag dat ze haar eigen hand op de hand van Master Savador legde maar ze bleef hem strak aankijken. Hij balde zijn vuist toen Diva zei dat hij een zwakke dwaas was. Zijn vuist gloeide en ontvlamde. ''IK BEN NIET ZWAK'' schreeuwde hij tegen Diva waarna zijn vuist op haar afvloog.

Diva zag de vuist al aankomen en draaide haar lichaam zodat de vuist langs haar heen ging. Daarna pakte ze Donovan`s pols beet en trok hem aan zijn pols dicht naar haar toe. Haar gezicht was op een paar centimeter afstand van het hare. ''Bewijs het maar'' fluisterde ze zacht maar dreigend. Ze liet Donovan weer los en zette een paar stappen naar achteren. Ze keek even op toen ze een andere stem hoorde.

Lentell keek naar Diva en gromde. Haar handen lichten op. Maar ze stapte naar achter in plaat van naar voor. Ze keek naar Donovan en wist misschien wel wat hij zou doen. Ze balde haar vuisten en haar knokels werden nog witter als wat dan ook. Haar ogen zagen gelijk wit zonder pupil zonder een of andere kleur. Als Diva of die Master ook maar wat uithaalde dan zou ze uitvliegen tegen hun.

Savador voelde Diva's hand op de zijne en zijn mond was verwrongen tot een gerustgestelde grimas, dat eigenlijk een glimlach had moeten zijn. Natuurlijk wist ze wat ze deed, hij verwachtte ook niet anders van haar. Hij was het volledig met haar eens, maar zweeg. Savador keek nors op toen hij iemand hoorde roepen dat ze ermee moesten stoppen. Een meisje dat hij nog niet kende, waarschijnlijk nieuw, ging naast Donovan staan. Hij hoorde haar woorden, doelend op hem, en wist vrijwel meteen dat hij haar ook al niet mocht. 'Het is nog altijd 'u' voor jou!' siste hij nijdig terug. Savador greep Diva bij haar beide schouders beet en wilde haar opzij duwen toen Donovan een vuist op haar af liet komen. Waarom hij dat deed wist hij niet, want hij wist dat Diva zich prima zelf kon redden. Misschien de drang om haar te beschermen tegen wie of wat dan ook. Diva ontweek Donovans vuist en greep hem bij zijn pols beet om hem vervolgens dicht naar haar toe te trekken. Savador zag wat er met het onbekende meisje gebeurde en trok Diva aan haar arm een stuk naar achteren, de gymzaal in.

Donovan zag hoe Diva zijn vuist ontweek en hem naar haar toetrok zodat hij wankel en instabiel stond. Hij hoorde haar zachte woorden waarna ze hem weer losliet. Donovan wankelde even maar wist zijn evenwicht te bewaren en weer op twee voeten terrecht te komen. Hij keek naar Lentell en legde eerst een warme hand op haar schouder. ''Ik kan dit prima zelf af Lentell'' zei hij zacht tegen haar. Hij kraakte zijn nek en vingers daarna. ''Jij wilt bewijs dan krijg je bewijs'' zei hij tegen Diva. Hij was vastbesloten te vechten hoe dan ook.

Diva voelde hoe ze werd meegetrokken door Master Savador verder de gymzaal in. Daarna keek ze naar Donovan. Diva grijnzde licht. Hij trapte met open ogen in haar val. Voorzichtig maakte ze zich los uit Savador`s greep en knipte even met haar vingers waarna in haar geopende hand zwarte rook verscheen dat zich vormde tot haar eigen zwart met blauwe schede met haar zwaard erin. ''Kies je wapen'' grijnzde ze enkel naar Donovan terwijl ze het zwaard uit de schede trok. In het glanzende lemmet zelf zat een blauwe saffier vastgesmeed. Diva`s kleur was immers blauw.

Savador merkte hoe Diva zich voorzichtig uit zijn greep losmaakte en in haar vingers knipte. In haar hand verscheen zwarte rook dat zich vormde tot een schede met zwaard. Hij grijnsde breed en sloeg zijn armen over elkaar heen. Hij liep kalm naar een muur toe om er tegen aan te leunen en keek geïnteresseerd toe. Savador wilde wel eens zien hoe Donovan het tegen Diva opnam, die handig met een zwaard overweg kon. Hij zou zich er echter alleen mee bemoeien als Diva gewond raakte; dit was haar en Donovans gevecht.

Lentell keek naar de twee en gromde. Ze voelde toen die warme hand van hem op haar schouder en ze werd weer een beetje kalmer. Maar haar ogen bleven wit. "Ik zeg geen u tegen jou aleen tegen mijn ouders ,al mag je een Master zijn,je bent geen vader van me,dus wees maar gelukkig met je"zei ze en gromde even. Ze keek naar Donovan en Diva.
Ze opende haar ogen beter en wist het. Maar iets snoerde haar de mond om het te zeggen.

''Alsof je het nooit zou vragen'' grijnzde Donovan. Hij wist niet precies wat Diva van plan was maar wel dat hij alles zou geven wat hij had. Hij mompelde een spreuk en zijn vingertoppen vatte vlam. Donovan trok een lange streep door de lucht en het vuur bleef in diezelfde streep zweven. met een steekvlam verdween het en was de streep een speer geworden. Donovan ving de speer behendig op toen die naar beneden viel. Hij hield de schepre ijzeren punt een beetje schuin naar boven gericht. Hij zette zich schrap voor een aanval.

Savador keek Lentell vanuit zijn ooghoeken minachtend aan. 'Misselijkmakend wanproduct,' siste hij mompelend in zichzelf. Vervolgens richtte hij zijn volle aandacht weer op Diva en Donovan om geen seconde van het gevecht te kunnen missen; dat vond hij wel belangrijker dan op Lentell in te gaan. Hij grijnsde toen Donovan na een spreuk te mompelen een lange streep van vuur in de lucht trok, waar zich vervolgens een speer vormde. Savador was benieuwd of hij van zijn Diva kon winnen.

Diva grijnzde even. Daarna hief ze haar hand op tot een hoogte van net iets boven haar ogen. ''Virad Totaris'' sprak ze zacht. Er verschenen drie schaduwballen met blauwe elektrischiteit erin gevangen op een verticale lijn. Daarna sneed Diva met haar zwaard van beneden naar boven. Telkens als de punt van haar zwaard een schaduwbal raakte vloog deze met een grote snelheid op Donovan af.

De eerste twee schaduwballen wist Donovan tegen te houden met zijn speer maar de derde miste hij net aan. Hij werd in zijn buik getroffen en klapte even dubbel terwijl zijn lichaam onder stroom stond. Je kon de stroomschokken door zijn haar en langs zijn lichaam zien gaan. Donovan mompelde zelf ook een spreuk en smeet de punt van zijn speer in de grond. Die scheurde open onder Diva`s voeten en lava spoot eruit.

In een vlaag van zwarte rook verscheen Kale. Hij mompelde zachtjes wat en liet de lava verdwijnenh waarna hij de scheur in de vloer dicht maakte met een zwarte vloeistof. Hij keek eerst even van Diva naar Donovan en toen naar Savador. ''Vooral van jou had ik het niveau hoger ingeschat Savador'' zei hij hoofdschuddend. Kale zuchtte en keek toen naar het Nova meisje bij de deur. ''Jij hebt hier niets te zoeken. Terug naar je etage of les of weet ik veel wat je hebt'' snauwde hij naar haar. Daarna richtte hij zich tot Donovan en Diva. ''Ik wordt jullie momenteel echt spugzat. Dit is al de tweede keer. Voor zover ik gezien heb is het lancerinbgsplatform er ook niet heelhuids afgekomen. Wie denken jullie dat moet gaan betalen voor die reparaties? De school. En aan wie moet de school geld vragen als wij het niet kunnen betalen? Aan het bestuur van magisch onderwijs. En raad eens wie daar het hoofd van is? Selavin. Ik ga niet op mijn knieen bij die man om geld bedelen, dat mogen jullie gaan doen. NAAR HET KANTOOR VAN MADELINE EN WEL NU'' schreeuwde hij tegen Donovan en Diva. Daarna liep Kale met grote passen op Savador af. ''En wat jou betrefd. Jij mag heel blij zijn dat ik je niet laat wegsturen'' zei hij zacht maar dreigend tegen hem.

Donovan keek op toen Master Kale verscheen. Hem had hij niet verwacht. Hij liet zijn speer in een steekvlam verdwijnen en keek Master Kale fel aan. Hij luisterde naar hem en als hij heel eerlijk was schrok hij een beetje van het geschreeuw al liet hij dit niet merken. ''Dit is nog niet voorbij'' zei hij tegen Diva. Donovan keek even naar Lentell en liep daarna met grote stevige passen straal langs haar weg richting het kantoor van Miss Madeline.

Diva keek evenals Donovan op toen Master Kale ineens verscheen. Ze stak haar zwaard terug in de schede en liet hem op dezelfde manier verdwijnen als ze hem tevoorschijn had gehaald. Ze staarde naar de grond toen Master Kale tegen hen begon te schreeuwen. ''Ja Master. Direct'' zei ze zacht. Ze keek even naar Master Savador. Ze hoorde Donovan`s bedreiging maar ging er verder niet op in. Ze verliet niet veel later na hem de gymzaal.

Savador keek grijnzend toe hoe Diva drie schaduwballen liet verschijnen. Met behulp van haar zwaard liet ze de ballen op Donovan afkomen. Savador wist dat tenminste één schaduwbal Donovan zou treffen vanwege de hoge snelheid, en hij had gelijk. Zijn grijns werd breder toen Donovan dubbelklapte en de stroomschokken duidelijk over zijn lichaam te zien waren. Hij wilde Donovan vooral veel pijn zien lijden, dat deed hem goed. Savador schrok echter toen Kale plotseling verscheen in een vlaag van zwarte rook. Zijn grijns ging over tot een woedende grimas. Waarom was Kale hier nou weer?
Hij hoorde Kale's woorden en perste zijn lippen op elkaar. Kale stuurde Lentell weg waarna hij zich weer tot Diva en Donovan richtte. Savador kneep in zijn arm toen hij begon te schreeuwen. Hij keek zwijgend terug naar Diva toen ze hem een blik toewierp. Met een onbehaaglijk gevoel in zijn maag werd hij achtergelaten door Diva en Donovan. Savador's ogen schitterden toen hij Kale met grote passen op zich af zag komen, en even vermoedde hij dat hij hem iets aan wilde doen. 'Kale,' zei hij rustig nadat hij Kale's woorden had gehoord. 'Behandel me niet alsof ik ook een probleemkind ben. Ik heb geen idee of je dat inziet met dat kleinschalige hersenstelsel, maar ik ben ook een leraar en dusbetreft ook je collega.'
Savador staarde Kale met een ijzige blik aan. Al waren zijn woorden zo kalm, van binnen voelde hij zich weer opwinden.

"Ik had hier veen veel te zoeken als hun"zei ze tegen Master Kale en snoof even. Ze liet haar pupillen weer tevoorschijn komen en keek de man ijzig aan. "Dit noemen ze dan leerkrachten"zei ze en grijnsde eventjes. "Wel je hebt dikke pech want ik blijf staan"zei ze opstandig. Ze ging er zelfs bij zitten en staarde wat voor zich uit.

''Leraren die stomweg bij een gevecht staan toe te kijken en er niets aan doen om het te stoppen gedragen zich net als losgeslagen leerlingen. Die beschouw ik niet als collega`s'' zei Kale al even kalm als de woorden van Savador hadden weerklonken. ''Darbij zou ik heel erg oppassen met wat je doet. Madeline weet het en met haar ik automatisch ook'' zei hij nog zachter dan eerst. Hopelijk wist Savador dat Kale doelde op de verhouding tussen hem en Diva. ''Madeline is ziek geworden, ernstig ziek. Dat houd dus in dat ik vanaf nu verantwoordelijk ben voor de school totdat ze terug is. Je zit zo dicht bij het randje van de afgrond en ik zou je met alle plezier duwen. Helaas kan alleen jijzelf dat'' zei Kale. Daarna draaide hij zich om en liep met grote passen weg naar de deur. Bij de deur pakte hij zonder moeite gewoon het meisje op en droeg haar over zijn schouder mee. Als ze als een dom schaap bleef staan dan zou Kale haar zo behandelen ook.

PROFILE MAGICIAN

» Trainen
» Trainen??
» Trainen met de zwaarden
» Trainen en voorbereiden
» Ephony trainen.

Trainen.

Trainen.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen