What you are given, Can't be forgotten and never forsaken

"Roxanne?"

Er werd zacht op de deur geklopt...

"Leave me alone, please.."

Ze slikte. Een met bloed doorweekte doek plakte in haar trillende handen. Het stonk. Zuur...

De adem in haar keel stokte door een ingehouden snik. Ze kon wel overgeven.. Ze huiverde. Haar zicht troebel door de zouten tranen.

"Roxanne can you unlock the door please?"

Een gevoel alsof haar keel van binnen werd dicht geknepen weerhield haar ervan om te reageren.

"Roxanne if you don't come out of the bathroom, we'll have to break the door open."

"Just go away!"

Eindelijk lucht geven aan haar snikken struikelde ze verslikkend over een adem teug. De pijn in haar borstkas.. in haar hele lichaam verergerde.

Haar troebele blik viel op de grond. Haar lange zwarte lokken en de dunne stof van haar witte nachthemd plakkend aan het klamme zweet op haar huid. Ze had meer handdoeken nodig.. ze.. ze moest dit weg halen.. wissen.. verwijderen voor iemand het zou zien.

Met een kletter viel het handdoeken rek op de witte tegel vloer en de blauwe handdoeken in de plas stroperige bloed, rond haar blote benen.

Haar slanke vingers graaide haast paniekerig in de blauw badstof. Een poging het bloed weg te vegen voor ze binnen kwamen.

Met een krak brak het slot los en sloeg de deur open.

"I said go away!"
Een porseleinen zeepschaaltje slingerde door de lucht en sloeg stuk op de grond voor de voeten van de verbijsterde verpleger.

Een vrouw met een bruine staart en een witte dokters jas schoof langs de verpleger de badkamer binnen en knielde bij haar neer. Haar handen troostend om haar schouders.

Ze liet zich op de grond zakken en gaf zich eindelijk over. Schouder schokkend en zacht jammerend huilde ze in de armen van de dokter.

"I lost it, Jane.. I lost it.."

What you are given, Can't be forgotten and never forsaken 585eaf10

Een druppel uit de kraan viel in het bad en het geluid doorbrak de helse stilte.

Het badwater, wat eens warm was geweest, verkilde haar nu tot op het bot.

Haar blauwe ogen staarde naar de weerspiegeling van het badwater. Twee zilveren ogen staarde erin terug.

Het was zo simpel. Een gedachte... een plan... een verlichting..

Er verscheen een flauwe glimlach rond haar blauw geworden lippen.

Ze was alleen. Afgezien van het dier.

Het was nu of nooit...

Het dier kwam overeind en stapte met haar voorpoten in het bad. Op haar borst. Haar tegen de koude bodem aandrukkend.

Ze liet zich kopje ondergaan. Het water vulde haar neus en ze voelde direct de schurende pijn van de kou tegen haar huig. Ze negeerde het... dat zou snel voorbij zijn... Ze opende haar ogen. Starend naar de zilveren ogen boven het water.

Het duurde niet lang voor haar lichaam in paniek raakte.

Het begon met wat luchtbellen uit haar mond... en toen nog een paar.. en toen haar handen. Zich vastklampend aan de rand van het bad. Haar benen trapte wild spattend en duwend tegen de witte tegels.

Maar het gewicht van het dier met de zilveren ogen woog te zwaar voor haar instinct om zichzelf te weerhouden van... dit..

De zilveren ogen verdwenen in een stroom chaotische luchtbellen. Haar longen eiste verse zuurstof en het enige wat ze kon doen was naar lucht happen. Ze vulde zich met het ijskoude water. Het voelde als miljoenen naalden.

En dat was het laatste geweest..

Als de verpleger niet binnen was gebroken en het dier van haar af had geduwd.

"Roxanne!"

Ze stoof hoestend en kokhalzend uit het water. Haar zouten tranen vermengd met het koude water op haar naakte lichaam. Happend naar het kostbare zuurstof wat ze zichzelf voorgoed had proberen te ontnemen...

Bijna..

What you are given, Can't be forgotten and never forsaken 74116e11

In the mornings
I was anxious
It's better just to stay in bed
Didn't want to fail myself again

Running through all the options
And the endings
Were rolling out in front of me
But I couldn't choose a thread to begin

And I could not love
'Cause I could not love myself
Never good enough, no
That was all I'd tell myself
And I was not well
But I could not help myself
I was giving up on living

Save me

PROFILE MAGICIAN

» a night that should not be forgotten
» Forgotten children||Lie
» The Forgotten Season
» [Algemeen] But Not Forgotten
» Lost but not forgotten. <William>

What you are given, Can't be forgotten and never forsaken

What you are given, Can't be forgotten and never forsaken

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen