Ondanks het warme lente zonnetje waaide er een koud briesje over het veld die met haar lange zwarte lokken speelde. De verzorging van fabeldieren lerares was blij dat ze een jasje had aangetrokken in plaats van haar bodywarmer. Haar armen zouden geheid de kou gevoeld hebben. Met een vlug gebaar bond ze haar haar in een lange staart terwijl ze over het open veld keek. Het deed haar goed om weer buiten te zijn. De frisse lucht. Het licht, de geluiden. Het bracht haar meer tot rust. Ze keek voor het eerst in dagen weer uit naar een les. Ze keek uit naar het werken met de dieren én de leerlingen. Hen een oeroude vaardigheid bijbrengen die tegenwoordig aan het randje van uitsterven stond. Roxanne had zelf het geluk dat ze het heeft aan kunnen leren dankzij een zeldzame lerares. Miss Rosa had haar zoveel geholpen jaren geleden. Zelfs Richard... nee. Hou je gedachtes vrij van verdriet vandaag. Voor een moment vond haar blik de grond en staarde ze neer op een bloem waar een lieveheersbeestje op kroop om vervolgens weg te vliegen op de wind. Ze haalde diep adem en keek op. Ah.. daar is de eerste leerling al. Ze zette een glimlach op. "Goede morgen"

De wind maakte het wat fris, maar over het algemeen was dit geen slechte dag om buiten les te hebben. Penny trok de rist van haar jack nog wat verder dicht en stak haar handen in de zakken. Het was een sportjack van wit met donkerblauwe boorden en accenten. Het was een van de fijnste jassen die ze had. Haar maag rammelde nog een beetje aangezien ze wat haast had moeten maken vanochtend. Ze had haar wekker iets te laat gezet en was er vervolgens ook nog eens door heen geslapen. Dus dat betekende geen ontbijt. Ze had nog wel snel een paar crackers kunnen eten, maar dat zou niet genoeg zijn. Als het echt te erg werd en de anderen ook op zouden merken dat haar maag als een stervende walvis zou klinken, dan had ze nog een appel onderin haar tas zitten. Die was misschien was beurs, maar het kon er mee door.
Penny blikte in de verte en kwam voor de tweede keer deze week tot de conclusie dat ze de laatste was voor de les. Ze had het inschrijvingsformulier bekeken en had gezien dat er nog twee andere leerlingen waren die zich hadden aangemeld. Het waren dezelfden als vorige keer. En daar had het meisje geen problemen mee. Ze stak haar hand op als wijze van begroeting toen ze het groepje naderde. 'Goeiemorgen. Penny present!' Sprak ze met een brede glimlach, waarna haar hand nog snel even door haar ogen wreef om de slaap er echt goed uit te krijgen. Ze wilde actief en productief over komen deze les, tot nu toe genoot ze van alle lessen die ze had gehad en daar wilde ze geen verandering in brengen.