✘ a monster has appeared!

Lavtu

De Lavtu is een nare plant. Met zijn scherpe tandjes zuigt hij de energie uit de aarde en laat alleen maar verdorring en verdroging achter. Ze worden dan ook als onkruid gezien en elk tuiniers blad zal je aanraden om deze wezens met wortel en tak uit te roeien.

SPRING EVENTS 2017

De ochtend was bewolkt, maar niet zo zeer dat het zou gaan regenen. Een vrolijke lik gleed over de wang van een slapende blonde jongeman. Een lichte kreun kwam over zijn lippen en een geeuw volgde al snel. Zijn blauwe ogen keken naar de bron die hem gewekt had. Ah zijn lieve meid Nimh stond al vrolijk kwispelend naast zijn bed. 'Morgen meisje!' begroeten hij haar en ze kefte even zachtjes en holde naar de deur. Ah ze moest naar buiten?! Vash klom uit bed en waste zich even snel voor hij zich aan kleden en zijn kleding aan trok. Voor de verandering liet hij zijn kenmerkende lange rode jas in zijn kamer. Nou ja? Zijn lengte en zijn overeind stekende haar waren ook kenmerkend. Vash trok nog snel zijn schoenen aan en opende de deur. Nimh schoot de Aarde etage op en sprong vrolijk blaffend voor Vash uit. Hij moest er even om grinniken en floot daarna zacht om Nimh weer bij zich te roepen. Verbazend hoe de pup vooruit was gegaan, net als hij trouwens met zijn duistere magie. Master Iro was echt een hulp geweest. Het ging nog niet altijd zoals gewild, maar er klonken geen luide knallen meer en deed de magie nog zelden wat ze zelf wilde. Al waren zijn pogingen zwak te noemen op de meeste momenten, maar er zat vooruit gang in. Samen slenterde ze door de gangen naar buiten richting de kassen. Nimh was snel klaar met haar behoefde in de struiken, maar Vash liep nog even graag voor hij terug zou keren. Eigenlijk had hij alles wel bij zich wat een leerling bij zich kon dragen zonder een schooltas, zo ook de Catching box. Misschien kwamen ze nog wel een van die monstertjes tegen. Gelukkig luisterde Nimh goed als hij haar serieus weg moest hebben. Zo had hij haar wel eens weg gestuurd als er weer eens leerlingen gepest werden. Dan raakte zij niet gewond en dat was zijn hoofd zorg. Nimh stond ineens stil en begon luid te grommen. Vash was meteen alert, er klopte iets niet! De struiken waren anders dan anders... Snel stapte hij er door heen. 'Nimh blijf!' beval Vash zacht al klonk hij nog altijd vriendelijk. Nimh ging zitten en keek naar hoe haar baasje tussen de bladeren verdween. De verdorring werd steeds erger tot Vash de bron had gevonden. Holy Shit!

Lavtu

Veilig verscholen in de schaduwen, uit die nare zomerzon, doezelde het plantachtige wezen weg. De struiken waartussen hij zichzelf had geworteld vormden daarbij een soort van veilige overkapping die hem aan het oog onttrok. Zoals hij het graag had - zoals hij dan, gemakkelijk vanuit zijn positie, een nietsvermoedende prooi kon verslinden. Op wat hij in de aanval overging en wat er die dag op zijn menu stond, daar maakte de Lavtu niet zo'n punt van: het kon evengoed een vlieg als een vogel zijn. Of iets groters..
Trillerig op zijn steel, richtte de Lavtu zich iets op bij het opnemen van vibraties in de aarde. Zijn wortels tastten onder de koele, kale grond, positioneerden zich. Ja, hij voelde het goed; er kwam iemand aan. Met - naar grote irritatie van de solitaire plant - veel kabaal. Er verscheen een driftige fonkeling in de glazige ogen van het wezen, als diepe oneindige tunnels. Wie waagde het om zich in zijn territorium te begeven? Waren de stukken verdorde en wild omgewoelde aarde niet genoeg bewijs dat dit plekje al bezet was? Een schaduw gleed over de Lavtu heen, en voor hij het wist stond zijn belager daar. Bedreigd rukte de Lavtu in één beweging zijn wortels onder de aarde vandaan om met een felle zwiep de jongen onderuit te halen. Wegwezen hier!

SPRING EVENTS 2017

Het zag er niet uit... De ooit zo prachtige bloemen en planten waren verdort en de aarde was omgewoeld alsof er een of ander wezen er flink huis had gehouden. Vash zacht nog even terug aan het poster dat hij nog op de mededelings-borden had zien staan. Vandaar ook die vreemde boxen waar je de wezens mee zou kunnen vangen. Hij droeg hem wel bij zich, maar had nog geen flauw idee hoe hij dat wezen als hij er eentje tegen komen zou zo ver zou kunnen krijgen om mee te werken en in de box te stappen zonder elkaar pijn te doen??? Vash hield eigenlijk niet van vechten en probeerde dat ook zo min mogelijk te doen. Maar nog voor Vash ook maar iets gevonden had waar het wezen was dat dit had aangericht werd hij onderuit geschopt... Tenminste zo voelde het wel aan. De landing was niet zo prettig en heel even was de lucht dan ook uit zijn longen geperst. Nadat Vash weer lucht naar binnen kon krijgen draaide hij zich de kant op waar de dader van deze puinhoop zich verborgen hield. Het leek wel op een kleine plantaardige vampier met die scherpe hoektandjes?! Zijn eerste reactie was voor even grote ogen op zetten en er bij uit de buurt geraken. Zo klein en dan toch zo'n kracht hebben?! Hm... geen katje... nee plantje om zonder handschoenen aan te pakken. 'Jij bent me een kleine rebel?' zei Vash bloed serieus, maar richten zich op en klopte het stof voor zo ver hij erbij kon van zijn kleding. Daarna dacht hij even na. Aarde magie zou misschien niet werken bij dit wezen en misschien ook weer wel? Maar met zijn duistere magie had Vash nog niet zo veel succes... Ach hij probeerde het gewoon even. Vash probeerde de schaduwen om hem heen naar zich toe te trekken. Dat ging langzaam, maar ze kwamen. Uiteindelijk had hij een schaduw zweep gecreëerd al moest hij er toch wel moeite voor doen. Het wezentje pijn doen deed Vash liever niet, maar hij probeerde eerst wat anders. Hij haalde een paar keer krachtig uit naar de dode struiken rond het vreemde plantje zodat de takjes braken en het wezen beter te zien werd.

Lavtu

Voldaan zakte de Lavtu weer een beetje ineen uit zijn alerte, opgerichte positie toen hij de blonde jongen tegen de grond zag knallen. Zijn ogen fonkelden vervaarlijk vanuit de schaduwen. Dat het even duidelijk mocht zijn. Hopelijk nam het joch de boodschap helder op en verliet hij onmiddellijk zijn territorium. Hij hoefde geen pottenkijkers, geen nieuwsgierige onderzoekers: en zeker geen mensen. Alles wat eigenlijk telde was de vruchtbare grond waar hij nog níet zijn wortels in had gezet. De Lavtu reageerde met een vuile blik op de woorden van de jongen, eentje die hem zonder woorden leek toe te schreeuwen dat hij volledig in zijn recht stond, dat hij zich om moest keren en uit de voeten moest maken. Het wezen hield hem nauwlettend in de gaten op het moment dat de koele schaduw naar de magiër toegetrokken werd en hij.. er - een zweep uit creëerde? Zonder enige waarschuwing werden de takken van zijn ooit zo beschutte plekje genadeloos weggeslagen. Meteen richtte de Lavtu zich tot zijn volledige lengte op, schudde dreigend met zijn bladeren. Hij ontwortelde zich en verplaatste zich in een bijna dansend manoeuvre uit zijn schuilplaats, maar met duidelijke, agressieve bewegingen die aantoonden dat de jongen hem kwaad had gemaakt - en dan kon je maar beter uit de buurt van de Lavtu blijven! In een horizontale zwiep schoot het plantachtige wezen tientallen kleine gemene doorntjes vanonder zijn bladeren op Vash af.

SPRING EVENTS 2017

Ondanks dat Vash het wezen niet geraakt had scheen deze toch erg boos op hem te zijn geworden. Hoewel hij het wezentje wel nu in het volle zicht had en het plantje best goede moves had. Jammer dat het zo agressief was, het had een hele goede danser kunnen worden. Toch hield Vash de Lavtu scherp in het oog. Eerder leek hij nog zo klein, maar nu zag de jonge aarde magiër dat de Lavtu lang zo klein niet was. Geen wonder dat het zulke schade kon aanrichten. Echter was Vash gedwongen om zich te weren toen de plant op hem begon te schieten met kleine doorns. Met een stamp op de grond en een hand beweging haalde Vash een aarden wal omhoog. Al was hij lang zo snel niet als de blonde knul gewild had, want er schoten nog een paar doorns over de wal en raakte hem op zijn linker arm. Hm... Hoe ging hij dit nu voor elkaar krijgen zonder dit wezen onnodig te laten lijden? Vash schoof de aarden wal van zich af in de richting van het planten wezen. Eerder om nog even tijd te hebben een plan te bedenken.

Lavtu

De Lavtu schudde op een dreigende wijze zijn bladeren uit, sperde zijn bek open terwijl hij zich nog rechter oprichtte en liet een waarschuwend, blazend geluid horen - als een kat. Zijn doorns, die met precisie en snelheid vanonder zijn bladeren werden afgeschoten, zouden doel hebben geraakt als de jongen niet zijn Earth Magic in het spel had gegooid. Met een simpele stamp op de grond verscheen er een muur van aarde waar de tientallen doorntjes zich onder kleine tikkende geluidjes in vast spiesten, als dartpijltjes. Een paar verdwaalde doorns vlogen over de muur en boorden zich in de arm van de jongen. Een tevreden schittering speelde over de zwarte ogen van de Lavtu. Maar het plantachtige wezen leek spontaan in paniek te raken toen hij de muur van aarde recht op hem af zag komen. Om er niet onder bedolven te raken, kwam de plant weer op dezelfde dansende wijze in beweging om zich een aantal meters verderop weer met zijn wortels vast te zetten. Ditmaal schoot de Lavtu een paar van zijn liaanachtige wortels recht op de jongen af, die zich strak om zijn gewonde arm wikkelden. Zo hard als de gemene plant in zijn mars had, kneep hij vervolgens flink.

SPRING EVENTS 2017

Misschien kon hij de plant een thuis bieden, maar dat zou weer een probleem worden om uit te zoeken waar hij het wezen dan zou moeten onder brengen. Dit plantje was geen simpel huisdier en zou dat vast ook nooit worden dat was wel te merken aan de doorns die Vash nog in zijn arm kreeg. Deze haalde hij er even uit terwijl zijn blik op een beweging viel. Okay dat ding was bijna net zo griezelig snel als een spin!!! Brrr! Al was de actie van het wezen sneller dan hijzelf had kunnen reageren. Vash voelde hoe hard het ding kneep, maar wilde niet ingeven. Hij grimaste en vond dat hij dan maar eens zijn anders zo helpende zelf eens moest veranderen. Dit schepsel zou hem nooit zo maar laten gaan zonder schade aan beide kanten op te lopen. Dus besloot Vash om het anders aan te pakken en met zijn vrije arm en hand legde hij die op de grond en riep scherpe stenen punten uit de grond op die op de Lavtu gericht waren en die op de plek van het wezen uit de grond omhoog zouden komen met een snelle vaart.

Lavtu

Een boosaardige schittering speelde over de kille lege ogen van het plantachtige wezen. De liaan die om de arm van de jonge Earth Magician gewikkeld zat, draaide zich zo strak om het vlees dat er een akelig geluid te horen viel dat nog het meest te omschrijven was als een stuk leer dat gedraaid werd. Hoewel het joch het niet uitschreeuwde van de pijn, ving de Lavtu met enige voldaanheid wel de grimas op waartoe het jeugdige gezicht tot verwrong. Dat vond het wezen prachtig om te zien. Maar als het aan hem lag, wilde hij meer. Veel, veel meer dan dat. Daarom gleed een enkele van zijn lianen omhoog, wikkelde zich langzaam maar zeker om de keel van de jongen..
Opeens schoot er een scherpe pijn door het wezen en krijste het wezen het uit met een geluidsfrequentie gelijk aan die van een Mandragora. Zijn majestueuze kroonbladeren - ze.. ze zaten vol gaten, waren gescheurd. De eens zo lijnrechte nerven van zijn bladeren waren doorboord door flinke pieken die vlak onder hem uit de grond omhoog staken. In een mengeling van schrik en woede, wikkelde de Lavtu de etter bijna geheel in zijn lianen en beukte hem een aantal keer met behoorlijke kracht tegen de grond.

Health: 75%
(ik heb op mijn mobiel de afbeeldingen niet bij de hand, dus doe ik het even zo) ^^

SPRING EVENTS 2017

De pijn die door zijn lichaam raasde die door de Lavtu veroorzaakt werd schreeuwde door zijn zenuwbanen. Maar Vash weigerde om het wezen meer te gunnen dan een grimas waarmee Vash zich probeerde te weerhouden van een pijnlijke kreet. Enkel werd zijn actie om de Lavtu te beschadigen een tegen effect. Niet alleen zijn arm deed nu pijn, maar ook zijn hoofd en zijn oren. Vash raakte er zo verwerd en versuft van dat hij even helemaal de weg kwijt was. Waardoor het wezentje hem zodanig kon vast pakken dat het hem met een behoorlijke kracht een paar keer tegen de grond sloeg. De liaan rond zijn keel probeerde Vash met enige pogingen van zich af te trekken, maar hij was nog te versuft om er echt kracht achter te zetten. Het geroffel van pootjes drong wel tot hem door, maar Vash had nog niet direct door wie er aan kwam gestormd. Nimh sprong op de Lavtu zijn kop af met haar muil open gesperd om haar tanden eens flink in deze struik te zetten.

Lavtu

Zijn kroonbladeren! Zijn mooie kroonbladeren zaten - vol - gaten! Het plantachtige monster zag er nu eerder uit alsof hij een aantal keer door de slacentrifuge was gehaald. Dat was zijn trots, zijn pronkstuk, essentieel voor de paringdans. Geen vrouwtje wilde hem nu meer hebben. Met des te meer gevoede razernij, uitte de Lavtu een gefrustreerd gegrauw bij de laatste beuk waarin hij de blonde snotaap tegen de grond smakte. Maar dat hondenbeest was er ook nog - hij.. hij was hem compleet uit het oog verloren, zijn handen - correctie: lianen - te vol aan déze etter. Nu de jongen nog ingewikkeld zat in zijn lianen als een dikke boa constrictor, en hij deze niet kon gebruiken, had hij geen mogelijkheid om zich tegen de onverwachte handeling te weren. In een flits schoot de pup op hem af om haar baasje te beschermen, de venijnig scherpe tanden zinkend in zijn tere bladeren - of, wat daar in ieder geval nog van over was. Wild begon de Lavtu toen zijn hele lichaam te schudden in een poging de hond van zich af te slingeren, maar of dat nog enige zin had was nog maar de vraag.

SPRING EVENTS 2017

Pijn gierde door zijn lijf en het verdoofde hem deels. Vash keek richting de Lavtu voor zo ver hij dat kon en zag door troebele ogen hoe Nimh het voor hem op nam. Ze was altijd zo braaf en luisterde bijna altijd, maar tja het was een pup. Maar toch kwam ze hem te hulp zijn bevel van eerder negerend. Ze beet in het plant-achtige wezen en hield dapper vast, maar ze was nog te jong om het geschud van de Lavtu lang vol te houden. Ze moest wel los laten en landen niet onzacht op de dorre grond. Ze jelpte zacht, maar stond meteen weer op haar pootjes en gromde tegen het groene wezen die haar baasje in zijn greep had. Weer zetten ze de aanval in op de Lavtu en maakte schijnbewegingen zoals ze zou hebben gedaan bij een andere hond, alleen was het dit keer menens. Vash was ontroerd door haar poging om hem te steunen. Hij wilde zeker niet dat haar iets overkwam! Vash schudden zichzelf metaal door elkaar om weer helder te worden en zijn vingers die de grond raakte riep hij opnieuw puntige stenen op die zich richting de Lavtu schoten. Nimh sprong net opzij voor de punten de grond doorboorde naar het plant-achtige wezen.

Lavtu

Na een aantal keer schudden, voelde de Lavtu hoe de pup zijn bladeren eindelijk losliet en tegen de grond smakte. Het hoefde nog geen vijf seconden te duren, of het beest stond weer overeind op vier poten, ferm grommend. Opnieuw schoot de pup in de aanval, met een hoop schijnbewegingen. Hier was de Lavtu zo door afgeleid dat hij de punten die uit de aarde omhoog schoten niet geheel aan zag komen, zijn laatste bladeren aan gort gescheurd. Tussen de pieken hing het wezen er slapjes bij.

SPRING EVENTS 2017

Fantastisch klein bolletje wol! Nimh, leiden de Lavtu af zodat hij nog een slag kon uitdelen. Het werkte gelukkig in hun voordeel. Het wezentje scheen niet door te hebben dat de pup hem voor het lapje hield. Vash wurmde net zo lang tot hij een arm vrij had om de catingcating box te pakken en probeerde zich in een goede hoek te verplaatsen en gooide de box richting de Lavtu na een paar stenen spikes weg te hebben zakken. Nimh sprong weg en nam afstand zodat ze niet in de weg liep.

Success!

De Lavtu is succesvol gevangen!

@Vash

Rewards:

SPRING EVENTS 2017

PROFILE MAGICIAN

» ✘ a monster has appeared!
» ✘ a monster has appeared!
» ✘ a monster has appeared!
» ✘ a monster has appeared!
» ✘ a monster has appeared!

✘ a monster has appeared!

✘ a monster has appeared!

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen