Met het water spelen

'Mooi! Staat vast geweldig bij je haar,' lachte Kijito en Sapphire voelde zich een beetje zenuwachtig. Het kon best zijn dat het mooi bij haar haren paste, maar Sapphire was toch nog altijd bang voor reacties, of nafluitende jongens of zo. Ik heb een lange blauwe jurk, maar ik weet ook nog niet of ik wel kom. Ik ken nog niet zoveel mensen', zei Kijito en Sapphire begreep haar angst. 'Mijn angst is dan met die jurk dat ik misschien nagefloten word door jongens, wat ik ontzettend haat. Dan weet ik mezelf gewoon geen houding meer te geven. Jouw jurk lijkt me aan de beschrijving anders ook een mooie hoor', zei Sapphire grijnzend. Kijito ging ergens zitten en Sapphire ging ernaast zitten. Ze ontdeed haar voeten van haar schoenen en ging met haar blote voeten het water in. Een huivering schoot door haar heen.

'Mijn angst is dat ik misschien nagefloten word door jongens, wat ik ontzettend haat. Dan weet ik mezelf geen houding meer te geven. Jouw jurk lijkt me aan de beschrijving anders ook een mooie, hoor.' Sapphire grijnsde. Kijito knikte terwijl Sapphire naast haar ging zitten. 'Ja, daar heb ik ook last van. Van die angst, bedoel ik, niemand kijkt eigenlijk naar me. In ieder geval, ik wil gewoon niet opvallen.' Kijito had wel geleerd dat opvallen niet goed was. Op de lagere school op Cassia werd ze gepest, omdat ze juist goed was in leren. Iedereen moest haar altijd hebben. Kijito had het idee dat Sapphire zelfverzekerd was, al kwam ze niet altijd zo over. Ze was een aardige meid. Kijito haald een hand door haar lange haar. Daar was ze eigenlijk wel trots op. Het enige waar haar ouders nooit over zeurden was haar haar. Al nam ze een punkkapsel, het kon ze niets schelen. 'Waar woon jij eigenlijk, op Cassia? Ik woon in het noorden,' vroeg Kijito.

'Ja, daar heb ik ook last van. Van die angst, bedoel ik, niemand kijkt eigenlijk naar me. In ieder geval, ik wil gewoon niet opvallen', zei Kijito en Sapphire keek haar even aan. Het meisje straalde inderdaad ook weinig zelfvertrouwen uit. Dat kon wel is in haar zwakte werken. Maar omdat ze zelf zo'n mooi meisje was, hoefde ze al minder bang te zijn. 'Als iemand je ook maar durft te pesten, kan je op mijn steun rekenen. Je mag me ook altijd roepen als je wilt, dan kom ik je helpen', zei Sapphire terwijl ze haar hand, die koud was, bemoedigend op Kijito's schouder legde. Waar woon jij eigenlijk, op Cassia? Ik woon in het noorden', zei Kijito. Sapphire wachtte even voor ze antwoordde. 'Ik heb geen huis meer in Cassia. Nou ja, soms bij mijn oma, maar...', zei ze en er drongen tranen in haar ogen. 'Die ligt half op sterven. Mijn ouders zijn ook al gestorven. Als mijn oma doodgaat, heb ik geen enkele familieleden meer', sprak Sapphire.

'Als iemand je ook maar durft te pesten, kan je op mijn steun rekenen. Je mag me ook altijd roepen als je dat wilt, dan kom ik je helpen.' Een koude hand bevestigde die belofte. Kijito keek met grote, blauwe ogen naar Sapphire. Meende ze dat? 'Bedankt..' fluisterde ze. 'Ik zal jou ook altijd helpen, als je me nodig hebt,' voegde ze er iets meer overtuigd aan toe. Haar volgende vraag leek Sapphire pijn te doen. 'Ik heb geen huis meer op Cassia. Nou ja, soms bij mijn oma maar..' Ze leek te willen huilen! Kijito sloeg een arm om Sapphire heen, al was haar hand nog nat. Kijito zweeg. 'Die ligt half op sterver. Mijn ouders zijn ook al gestorven. Als mijn oma doodgaat, heb ik geen familieleden meer.' Sapphire had tranen in haar ogen. Kijito kreeg ook bijna tranen in haar ogen. Ze was erg gevoelig voor de emoties van anderen. 'Ik weet hoe het voelt. Mijn ouders negeren me altijd. Wat hen betreft mag ik van een klif afspringen, als zij er maar geen last van hebben. Mijn familie is er al lang niet meer,' vertelde Kijito, om te laten blijken dat ze wist wat Sapphire moest voelen.

'Ik weet hoe het voelt. Mijn ouders negeren me altijd. Wat hen betreft mag ik van een klif afspringen, als zij er maar geen last van hebben. Mijn familie is er al lang niet meer,' vertelde Kijito en Sapphire keek haar even treurig aan, maar haar gezicht klaarde op. 'Misschien, als ik het mijn oma vraag, kan je in de zomervakantie bij mij komen logeren. Dan kunnen we samen oefenen op bepaalde plekken voor ons watersturingskunsten', zei Sapphire een stuk vrolijker. Ze sloeg haar arm troostend om Kijito heen, maar vond ondertussen wel de moed en de kracht om te blijven lachen en om niet in huilen uit te barsten. Ze wou optimistisch blijven en dat lukte alleen als ze dat voorbeeld ook aan Kijito gaf.

Sapphire leek weer wat op te vrolijken. 'Misschien, als ik het mijn oma vraag, kan je in de zomervakantie bij mij komen logeren. Dan kunnen we samen oefenen op bepaalde plekken voor onze watersturingskunsten!' Sapphire klonk blij, en glimlachte. Kijito keek op, recht in een blije glimlach, die ze onbewust overnam. 'Ja, dat lijkt me geweldig!' Sapphire's arm lag om haar schouders, samen bleven ze optimistisch, leek het wel. Kijito was blij dat ze iemand van haar eigen planeet had gevonden. 'Weet jij trouwens waar de watermagie lokalen zijn? Dat heb ik het volgende uur, en ik kan het niet vinden. Gisteren ben ik ook al verdwaald.' Kijito herinnerde het zich nog goed. Uiteindelijk had ze het maar aan iemand gevraagd. Ze kon het echt niet onthouden, al die lokalen.

'Ja, dat lijkt me geweldig!', zei Kijito. Sapphire glimlachte om het enthousiasme van het meisje, maar zij had zelf ook flink wat enthousiasme. Weet jij trouwens waar de watermagie lokalen zijn? Dat heb ik het volgende uur, en ik kan het niet vinden. Gisteren ben ik ook al verdwaald', zei ze en Sapphire's gezicht vertrok naar ernstig. 'Ai ai, ik zit bij je in de klas en ik heb ook geen flauw idee waar het is. Dat wordt straks iemand inlichten en vragen', lachte ze en ze liet haar arm zakken. 'Maar hé, samen overleven we het wel. En daarna kunnen we gezellig samen eten bij de aula. Misschien komen Lucy en Ryuu ook. Lucy is een heel aardig meisje, ze is heel erg lief. En Ryuu', zei ze en haar gezicht kreeg een kleur en ze glimlachte. 'hij is een hele aardige jongen en ik kan garanderen dat jij ook welkom bent bij hem.'

'Ai ai, ik zit bij je in de klas en ik heb ook geen idee waar het is. Dat wordt straks even iemand vragen,' lachte Sapphire. Kijito knikte. 'Maar hé, samen komen we er wel door. En daarna kunnen we gezellig samen eten bij de aula. Misschien komen Lucy en Ryuu ook. Lucy is een heel aardig meisje, en Ryuu..' Sapphire kreeg een kleur, Kijito giechelde een beetje. 'hij is een heel aardige jongen en ik kan je verzekeren dat jij ook welkom bent bij hem.' Kijito knikte. 'Ik geloof je. Samen elke voorbijganger aanklampen moet wel lukken, zeker?' grapte Kijito. Sapphire had gelijk. Samen kon ze het wel vinden. 'Heb jij al veel leraren ontmoet?'

'Ik geloof je. Samen elke voorbijganger aanklampen moet wel lukken, zeker?', zei Kijito en Sapphire grinnikte even. 'We houden iedereen wel even tegen en vragen meteen of ze bij de Orginele Vriendenbond van Academy Starshine willen', lachte ze gestoord. Ze was weer lekker gek bezig. 'Heb jij al veel leraren ontmoet?', vroeg Kijito toen. Sapphire schudde haar hoofd. 'Alleen Master Shong. Hij is echt een geweldige leraar. Hij is heel erg geduldig en leert je tekens wel wat aan, bij alle lessen van hem', zei Sapphire overtuigend en ze glimlachte. 'Ik ben in de aula vaak te vinden bij Lucy of Ryuu. Dat zijn eigenlijk de enige mensen waar ik tot nu toe heel vaak mee ben omgegaan', zei ze. Ze wierp haar aandacht toen naar Little Faith toe die nog steeds zat te oefenen.

FAith had het hele gesprek niet gevolgd. Ze was teveel in haar eigen wereld met haar eigen krachten. Ze glimlachte naar beide die een heel diep gesprek hadden waar ze niet echt opviel. Ze werd ineens uit haar gedachten verstoord en keek even om zich heen om te kijken waar ze ook al weer was. De bloemen verdwenen in de grond en ze keek de meiden aan.
Heb ik iets gemist? vroeg ze wat ongemakkelijk.

Kijito ontdekte dat ze met Sapphire wel lol kon hebben. 'De Originele Vriendenbond.. Dat wordt een succes,' grapte Kijito. 'Alleen Master Shong. Hij is echt vriendelijk!' Kijito knikte. 'Ja, ik ben hem ook tegengekomen. En Master Kale, al weet ik niet wat hij geeft. Maar Master Shong is echt een goede leraar, daar heb je gelijk in!' Ze keek even naar Little Faith. 'Heb ik wat gemist?' vroeg die. 'We hadden het wat over leraren enzo,' vertelde Kijito. Ze keek even naar de bloemen; het werk van Little Faith. Kijito was echt onder de indruk van haar kunsten met de natuur. Het zou haar niet verbazen als ze veel meer zou kunnen dan dit!

We hadden het wat over leraren enzo,' vertelde Kijito tegen Faith en Sapphire voelde zich schuldig omdat ze Faith vergeten waren in hun gezellige gesprekken. 'Joh, ik voel me nu al schuldig! Kom er gewoon bij zitten', zei ze lachend en ze kletste met haar vlakke hand op de plek naast haar terwijl ze glimlachend naar Faith keek. 'Zonder jou is ons groepje niet compleet. En trouwens, wil je niet een paar onhandige dingen horen of juist interessante dingen horen van wat ik heb meegemaakt?', vroeg ze. Sapphire besloot ze een stukje over Ryuu te vertellen, aangezien Kijito daar erg benieuwd naar was. Natuurlijk, want het gebeurde Sapphire niet snel dat ze voor iemand viel, maar Ryuu was anders. Het ene moment was hij echt heel lief en het andere moment was hij best stoer.

'Joh, ik voel me schuldig! Kom er gewoon bij zitten!' Kijito viel haar bij. 'Ja, jij hoort er ook bij!' 'Zonder jou is ons groepje niet compleet. En trouwens, wil je niet een paar onhandige of juist interessante dingen horen?' Kijito hield haar hoofd even scheef. Zou dit gaan over die Ryuu? Sapphire zag er niet uit alsof ze op iedereen viel die naar haar knipoogde.. Kijito was benieuwd! In ieder geval, ieder gesprek met Sapphire en Faith zou wel gezellig zijn. kijito glimlachte, ze had het idee dat ze echt wat vriendinnen gemaakt had. En dat was altijd een goed begin!

'Joh, ik voel me schuldig! Kom er gewoon bij zitten!' zei Sapphire en Kijito viel haar bij. 'Ja, jij hoort er ook bij!' 'Zonder jou is ons groepje niet compleet. En trouwens, wil je niet een paar onhandige of juist interessante dingen horen?' vroeg Sapphire. Faith barste in lachen uit en ging naast Saapire en Kijito zitten. Jullie hoeven je echt niet schuldig te voelen! Ik was even verzonken in mijn ineens zo gek lopende wereld, zei Faith lachend. Maar als je leuke dingen te vertellen hebt, ik ben een en al oor nu. Wil jullie graag beter leren kennen. Faith glimlachte en stak haar handen even in het water. Het water voelde heerlijk aan.

"Jullie hoeven je echt niet schuldig te voelen! Ik was even verzonken in mijn ineens zo gek lopende wereld', zei Faith en Sapphire lachte even kort. 'Maar als je leuke dingen te vertellen hebt, ik ben een en al oor nu. Wil jullie graag beter leren kennen', zei Faith en Sapphire knikte. 'Oké dan, maar jullie moeten beloven dat jullie zwijgen tegen iedereen!', lachte ze. 'Er is een jongen waarin ik me geïnteresseerd voel. Het is die jongen die we ook bij gym hadden gezien. Die met dat masker. Hij is echt heel erg aardig en hij heet Ryuu', lachte Sapphire vrolijk. 'En meer details zeg ik niet, anders word ik nog is vermoord door hem, haha', grijnsde ze en haar hart klopte als een bezetene.

Ik zeg niks! Faith stak haar hand uit en stak 2 vingers in de lucht. Dat beloof ik je! grijnsde ze. Ze luisterde aandachtig naar Sapphire die eigenlijk al heel snel stopte. He die die salto's maakte toch? Maar trouwens, waar blijven die onhandige verhalen en die interessante dingen Of is hij juist Onhandig en interessant? Faith stak even haar tong uit naar Sapphire en glimlachte breed. Nee hoor, was een grapje. Faith hoopte maar dat Sapphire het ook zag als een grap. Ze plukte een bloem uit het gras en stopte het in haar haar.

'He die die salto's maakte toch? Maar trouwens, waar blijven die onhandige verhalen en die interessante dingen Of is hij juist Onhandig en interessant?, vroeg Faith en Sapphire draaide zich naar haar toe, net genoeg op tijd om te zien dat ze haar tong uitstak en Sapphire stak 'm terug uit. 'Nee hoor, was een grapje', zei Faith en Sapphire knikte. 'Dan is hij mooi gelukt', lachte ze. 'Hij is het interessante. Het onhandige is is dat ik en daar was jij bij, een glaasje water over hem heen heb gegooid toen ik struikelde', grijnsde Sapphire en ze moest lachen. 'Gelukkig vond hij het niet erg.'

Faith bwarste in lachen uit om het verhaaal van Sapphire. en ook om het feit dat ze in haar grapje trapte. Heb je echt water over hem heen gegooid? Vroeg Faith maar al snel bevestigde Sapphire het door te zeggen; 'Gelukkig vond hij het niet erg.' Faith knikte instemmend. Maar het wordt dus wel wat, tussen jullie? vroeg faith met nieuwschierigheid in haar stem en stak haar tong nog eens uit.

- sorry ik ben vandaag een beetje inspiratieloos xD

'Maar het wordt dus wel wat, tussen jullie?', vroeg Faith en Sapphire keek erg geheimzinnig. 'Wie weet, Faith. Het enigste wat ik weet is dat het mogelijk is dat hij mij ook leuk vindt. Ik vind hem geweldig,in ieder geval', lachte Sapphire terwijl ze over Ryuu nadacht. Sapphire dacht aan de ontmoeting in de gymzaal en grijnsde even. 'Faith, heb jij ook al een kleedje voor het Halloween Gala uitgekozen?', vroeg Sapphire om van onderwerp te veranderen. Niet dat Sapphire het niet leuk vond om over Ryuu te praten, maar ze voelde zich altijd zo bekeken. Alsof Ryuu achter een boom stond en alles kon horen. Trouwens, misschien vond hij het niet eens leuk.

Faith keek even op. 'Faith, heb jij ook al een kleedje voor het Halloween Gala uitgekozen?' Vroeg Sapphire ineens. Faith keek bedenkelijk in het water. Halloween Gala?, Faith speelde een beetje met het water. Is dat er dan? Faith klonk verbaasd. Ze had geen idee dat er feestjes waren en ze hield er eigenlijk ook niet van. Nee ik heb niks, ik weer eerlijk gezegt ook niet of ik wel ga. Ik hou niet zo van feestjes. Faith krabbelde even aan haar hoofd en streek daarna haar jurkje goed.

'Halloween Gala?', klonk het vragend en Sapphire vroeg zich af of Faith in godsnaam wel wist wat het was. 'Is dat er dan?', vroeg Faith en Sapphire knikte. 'Ja, alleen weet ik niet precies wanneer', gaf ze toe. 'Nee ik heb niks, ik weer eerlijk gezegt ook niet of ik wel ga. Ik hou niet zo van feestjes', zei Faith en Sapphire twijfelde ook weer. Zou zij wel gaan? 'Nou ja, als je wilt, heb ik nog een aantal leuke jurken in mijn kast liggen. Ik heb ook hele grappige roze rokjes, maar sommige zijn ook in andere kleur. Ik hou niet echt van broeken. Alleen spijkerbroeken. Naveltruitjes vind ik het fijnst, maar een lange trui of shirt vind ik ook niet erg', beschreef Sapphire haar kledingstijl. 'Ik vraag me toch af waar Lola blijft', zei Sapphire bezorgd.

Kijito had zich even afzijdig gehouden, terwijl ook Faith bijgekletst werd. Tenslotte beschreef Sapphire haar kledingstijl. Faith leek niet echt iets te weten over het Halloween Gala. Kijito hoopte wel dat het er kwam; ze hield wel van muziek en dergelijke. 'Ik houd ook niet zo van broeken,' bekende Kijito,'maar ik ben dol op jurkjes! Als je bij Sapphire niets vindt, mag je ook bij mij wel even kijken, hoor!' Kijito glimlachte blij naar Faith. Sapphire was echt dol op roze. Kijito was dol op blauw. Wat zou Faith haar lievielingskleur zijn? 'Wat is jouw lievelingskleur eigenlijk, Faith?' vroeg Kijito nieuwsgierig.

Ineens begonnen Kijito en Sapphire allebei hun kledingstijl te vertellen. Faith glimlachte gewoontjes. Ik draag nooit broeken alleen met bijvoorbeeld gym, ik draag eigenlijk altijd jurkjes, het liefst tot aan mijn knie, kousjes eronder en dan simpele nette schoentjes. Faith glimlachte en liet haar hand weer even boven een paar grasprietjes hangen, haar vingers begonnen te bewegen en langzaam groeide het grassprietje. 'Wat is jouw lievelingskleur eigenlijk, Faith? vroeg Kijito en Faith hoorde duidelijkd at ze nieuwschirig was. Mijn lievelings kleur.. Faith begon te blozen, ..die heb ik eigenlijk niet. Ik draag heel vaak zwart of wit, omdat het er gewoon netjes uit ziet.

Het rustige gesprek werd verstoord toen een plons te horen was, dicht in de buurt. Het was Tatsu, die het water was ingesprongen. Vervolgens kwam er een Weg van vuur door de lucht en bij de achterkant van die weg was een stem te horen. "Bommetje!" Het was de eerder besproken Ryuu, die richting het water rende, over de weg van vuur en het water in sprong. Al snel merkte hij de 3 meiden op en maakte een paar grote zwaaien met zijn rechterhand. Hij kwam het water uit, en nu was zijn lichaam goed zichtbaar. Hij droeg alleen een zwembroek, niet eens een masker. Hij schudde zijn hoofd even heen en weer om zijn haar te drogen, om het vervolgens ongeveer in de originele vorm te stylen. Tatsu bleef lekker in het water, maar hij volgde Ryuu wel. Ryuu begon richting de groep meiden te lopen.

-Merk op dat Ryuu deze topic binnenspringt op het feit dat Sapphire het gevoel had dat hij achter een boompje stond te luisteren, dat vond ik nog eens een goed idee. echt iets voor hem.-

Het was even stil en Sapphire schok toen ze een plons hoorde. De lucht werd een beetje rood. Een Raziaan? "Bommetje!" , weerklonk een stem en Sapphire schrok. Het was Ryuu! Stond hij toch achter dat boompje? Het was een raar geval. Zij had het net gedacht en hij kwam tevoorschijn. Een harde plons weerklonk en Sapphire hield haar rokje vast. Sapphire keek Ryuu's kant op en hij zwaaide met zijn rechterhand. Of wat het Sapphire toch zwaaien leuk. Sapphire staarde terug en zwaaide. 'Dat is Ryuu', fluisterde ze tegen de andere meiden. Toen Ryuu uit het water kwam was Sapphire zwaar onder de indruk van Ryuu's lichaam. Erg gespierd. Hij liep richting hun en Sapphire was bang dat ze iets onhandigs ging doen. Trillend stond ze op en gaf Ryuu een kus, haar niet uitmakend wie het zag. 'Ik heb je gemist', fluisterde ze tegen hem. Toen draaide ze zich om en wees naar Kijito en Faith. 'Dat is Kijito', zei Sapphire terwijl ze naar Kijit wees. 'En dat is Faith', zei ze terwijl ze naar Faith wees. 'Meiden, dit is Ryuu', zei ze en ze gaf een knipoog naar Faith en Kijito en glimlachte.

PROFILE MAGICIAN

» Once again at the water~!
» Look to the water
» Look to the water and believe I can swim in the water...
» Look to the water
» Only the water

Met het water spelen

Met het water spelen

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen