The Darkness Within {Master Iro}

Aurora was net klaar met haar introductie les voor de nieuwe light magic lessen. Ze maakte zich snel uit de voeten om naar de Arena te gaan. Daar had ze vandaag met Iro afgesproken om een ritueel uit te voeren. Aurora had geen Idee wat er haar te wachten stond en had voor de zekerheid maar een hoop elixers mee genomen. Onderweg nam ze alvast een slokje van een energie drankje, veranderde toen in haar tijger vorm en rende naar de Arena. Ze was aan de vroege kant zoals geplant 15 minuten te vroeg, dat was lang genoeg om nog even wat te eten. De Arena was stil en verlaten. Aurora nam plaats op de tribunes en haalde haar picknickmand uit haar pocket dimensie. Ze pakte een hartige muffin en een brownie, daarna stopte ze de mand weer terug in de picknickmand en begon ze muffin te eten. Ze had wat kruiden in de muffin gedaan die haar huid wat lieten oplichten, dat zorgde ervoor dat ze haar eigen licht kon inzetten. Toen ze begon aan de brownie zag ze Iro de Arena in lopen. Aurora zwaaide even zodat Iro haar meteen zou zien zitten.

Wat een nacht?! De les van vanochtend had maar afgelast. Hij wilde niet dat zijn leerling leest zou krijgen van zijn slapeloze nacht. Het was vreselijk, wat had hij nu echt geslapen... 1 of 3 uurtjes? Reaper had zich de gehele nacht niet aan zijn meester gestoord. Iro zorgde ervoor dat hij geen spullen zijn zich zou hebben waarmee hij vandaag naar de arena toe zou gaan. Voor alle zekerheid liet Iro zijn lange zwarte gewaad in zijn kamers voor hij vertrok. Reaper ging mee en ging op zijn schouder zitten. Via de schaduwen reisde hij naar de Arena. Eenmaal in de stenen gangen van de arena uit de schaduwen kwamen stapte hij naar de ring van de arena. Aurora zou vast ook al aanwezig zijn. Iro kneep zijn ogen half dicht toen hij in het zonlicht stapte. Het duurde even voor hij aan het licht gewent was, maar Iro zag al snel dat Aurora naar hem zwaaide. Innerlijk zuchten hij maar Iro zwaaide even zachtjes terug en liep een paar stappen maar haar toe.

Aurora zag dat Iro naar der toe kwam. "Middag." zei Aurora, waarna ze verder ging met eten. Ze had een goede nacht gehad, maar toen ze naar Iro keek zag ze wallen onder zijn ogen, die had kennelijk niet zo goed geslapen. Hoewel ze graag gezien zou hebben dat Iro ook een goede nacht had gehad, was dit misschien ook wel slim, als hij zijn acties niet kon controleren zou de fysieke vermoeidheid in zijn lichaam hem misschien wel wat afzwakken. Plotseling zag Aurora iets in haar oog hoek. "Hallo Aurora! Middag Iro." klonk de stem van Kojo. "Goed geslapen?" vroeg Kojo vervolgens. "Ja hoor, jij ook?" vroeg Aurora terug.

Kennelijk had Aurora goed geslapen, maar ja die nachtmerries die hem getreiterd hadden, haar slaap hadden gedwars boomt dan zou zij ook niet goed geslapen. De stem van Kojo klonk in de verte en een nieuwe innerlijke zucht ontsnapt hem. Oei stapte de trap op richting het tweetal. 'Beide hallo.' Iro kin het niet helpen, maar hij had momenteel een heel slecht humeur en ging naast Aurora zien.

'Beide hallo.' zei Iro, hij klonk wat nors. 'hi, kan ik je wat thee of koffie aanbieden?' vroeg Aurora afwezig waarna ze haar brownie op at. Iro zijn aura voelde zwaar vond Aurora, dat bevestigde haar idee dat hij wat nors was. "Of heb je liever dat ik je even met rust laat?" vroeg ze vervolgens. "Waar is Rosa?" vroeg Kojo vervolgens. "Die ligt nog te slapen." reageerde Aurora waarna ze voor zichzelf en kojo (en misschien Iro?) wat te drinken in schonk.

Aurora boud hem wat te drinken aan, maar hij schudden zijn hoofd en wreef even in zijn ogen. Man dit voelde nu al fout. Maar Iro kon er niet meer onder uit. Diep van binnen was de weerstand het grootst. Aan iets te eten of te drinken denken maakte hem zelfs misselijk. Het onder onsje tussen Kojo een Aurora nam hij nu even niet aan deel. Zijn blik ging even naar Reaper die rustig zat, maar week alert was. Een lichte hoofd pijn begon langzaam weer op te zetten.

Kort nadat Kojo had gevraagd waar Rosa was, opende er een kleine magische poort waar ze uit kwam. "Hallo allemaal! Hoe is het met jullie?" zei Rosa terwijl ze vrolijk door de lucht vloog, Aurora een zoen om haar wang gaf, Iro saluteerde en Kojo een knuffel gaf. Aurora schoot in de lag, de vrolijke sfeer van Rosa was erg aansteekbaar. "Rosa, zou je wat rustiger willen doen, volgens mij voelt Iro zich niet heel lekker, dus rust zal fijn zijn." zei Aurora vriendelijk. Rosa keek met grote ogen naar Iro en zei toen: "Sorry Master Iro, hopelijk voelt u zich snel fijner.".

Na de vraag van Kojo opende en magische Poort en kwam er nog zo'n uber vrolijk type aan zetten. Het graag van Rosa was lief, maar zijn hoofd pijn verergerde alleen maar. Zo erg zelfs dat een kleine kreun aan hem ontsnapt. Aurora vroeg Rosa oud ze rustiger aan wilde dieren wegens hem waarop ze zich verontschuldigde. 'Sorry Dat ik stoor, maar voor mijn gevoel kunnen we beter zo beginnen met het ritueel. De duisternis in mijn meester begint zich te verzetten en heeft Iro bijna de hele nacht wakker gehouden?! ' zei Reaper en hipte van Iro's schouder en landen niet veel verder iets lager en keek Aurora aan.

Reaper zei dat hij dacht dat het beter was om het ritueel te beginnen. Ook zei hij dat de duisternis zich begon te verzetten en dat Iro daardoor bijna de hele nacht wakker was gehouden. Dat kon Aurora begrijpen en ze zei vervolgens ook: "Goed plan Reaper, hoe lang denk je dat het je lukt om de duisternis terug te houden?". Zonder op een antwoord te wachten vroeg ze aan Iro of hij er ook klaar voor was. Snel daarna sprong ze naar het midden van de Arena en begon ze het pentagram voor het ritueel te maken met behulp van de objecten die in het kistje hadden gezeten. Ook legde ze op iedere ster punt een gem neer. "Zodra je klaar bent om te beginnen mag je in het midden komen staan Iro." zei Aurora vervolgens.

Hoe lang hij het tegen kon houden? Na gisteren... 'Na gisteren niet lang meer. Eigenlijk zit ik nog vol van gisteren.' zei Reaper en blog weer naar Iro. Aurora vroeg nog of hij er klaar voor was. Maar ze was al naar het midden van de ring van de Arena toe gelopen en begin aan de voor bereidingen. Een beetje moeizaam stond Iro op een liep haar achterna. 'Je weet wat ik je nog gezegt heb Reaper, help ze zo waar nodig.' zei Iro nog tegen zijn Soul beast die knie en van zijn schouder af vloog, maar bleef in de buurt. Iro stapte naar het midden van de ster en keek naar Aurora. Hij knikte zacht, maar zichtbaar al volgde meteen een hevigere hoofd pijn waar door Iro naar zijn hoofd greep en een iets luidere kreun uit zijn mond kwam.

Aurora zag Iro opstaan en naar het midden van de Arena komen. Ondertussen hoorde ze dat Iro tegen Reaper zei dat hij moest helpen waar nodig. Aurora glimlachte, Iro had dus zelf ook nog aan wat extra dingen gedacht. Ondertussen riep Aurora haar pixie en haar angelic familiar op. Vervolgens stapte ze bij Iro de cirkel in. "Probeer je te ontspannen. Net als bij het plantje zal ik je voorhoofd aan raken voor het ritueel, ik neem aan dat je daar akkoord mee gaat." zei Aurora waarna haar handen, het pentagram en Iro zelf begonnen te gloeien. Vervolgens plaatste ze zachtjes haar duim tegen Iro zijn voorhoofd tussen zijn ogen en zei ze in het Novaans: "White as light, Darker than black, hereby your corrupted energy shall vanish, replace it with pure energy we will, to ensure you will no longer kill.". Vervolgens begon de hele Arena te schudden.

Ontspannen? Dat probeerde hij wel, maar alle inspanningen die hij nu moest doen om de duisternis tegen te gaan hielpen natuurlijk niet dat Iro zich ontspannen kon?! Toch probeerde hij het, maar werd dan bijna overweldigt door de duisternis. Het leken net olieachtige tentakels die zich naar hem uit strekte en Iro in wilde sluiten. Aurora begon en hoe het kon wist hij niet, maar Iro verloor alle controle om terug te vechten tegen de duisternis. Doordat hij op gloeide en het pentagram ook oplichten werd de onzichtbare duisternis zichtbaar door het licht dat uit gestraald werd. De spreuk van Aurora had als enige momenteel effect dat de duisternis zich nog erger ging verzetten. Het wond zich om Iro heen om al het licht af te sluiten en zich meester over hem te maken. Iro zat vast in de duistere smurrie en kon geen kant op. Zolang ze in het licht van het pentagram zouden blijven was de bewegende olieachtige substantie te zien. In een arm beweging sloeg het Iro gebruikend de hand van Aurora weg. 'Niemand gaat mij op sluiten. Wij horen bij elkaar en jij komt daar niet tussen!' De stem klonk hol en dubbel, Zowel die stem van Iro als van iets anders dat van heel diep in Iro moest komen waardoor het een echo leek.

Een beetje zoals dit alleen niet met de tekens en de kop van Venom. XD
https://nl.pinterest.com/pin/56013589094636162/

Aurora zag dat Iro veranderde en ging door met de spreuk totdat hij haar hand weg sloeg. "Kojo, Vine trap graag!" zei Aurora snel waarna er dikke strengen plant materie uit de grond schoten en Iro zijn handen en voeten vast hielden. "Rosa, Crystal Reinforcement graag!" zei ze snel daarna waardoor de strengen van de planten versterkt werden door een laag kristal. Aurora duwde haar duim weer tegen Iro zijn voorhoofd waarna ze een nieuwe spreuk sprak in het Novaans: "Light inside, shine bright, the hostile energy you carry, will soon be much more merry. A long road you walked, but the extra darkness will soon be burried. I call upon the darkness you contain, to make your energie whole again. Rinse those pathways within, I'll help you throw the thrash in the bin.". Daarna schoten er licht stralen uit de ogen van Aurora en Iro. Waarna Iro een diep donker paarse gloed om zich heen kreeg en Aurora een witte gloed.

Aurora riep hulp in van Kojo en Rosa waar bij ze Iro vast zetten. Een gegrinnik volgde een de ogen van Iro werden fel geel. Echter door de interuptie van Aurora haperde de spreuk & de duistere olieachtige supstantie en trok zich heel even terug, maar het gaf zich nog niet gewonnen. Iro probeerde de energie aftap spreuk, al wist hij dat het niet veel zin had om het op de duistere smurrie te gebruiken. Want de energie die hij weg weg gehaalde kwam bijna meteen weer terug. Het gevoel dat Iro kreeg was door kreeg voor Aurora was wast de duisternis met haar van plan was een probeerde nog harder zijn best te doen en kreeg heel even weer controle over het spreken. 'Let op je omgeving... Aurora... ' zei Iro een net na dat hij dit gezegd had verscheenen er benige handen uit de grond van de arena die zich zelf op trekken en zich in hun richting bewogen... 'Hihihi, zo gemakkelijk kom je niet van ons af zuster.' klonk de dubbele stem weer een toren Aurora opnieuw een spreuk gebruikte schoot er een pijnscheut door hem beide heen. De golf van pijn konden beide moeilijk verdragen en in koor klonk dan ook zowel depijnlijke kreet van Iro als die van de duistere supstantie. Hoewel ze pijn handen en de duisternis Iro los probeerde te krijgen uit het gevang waar Aurora heen in had gezet lukte niet echt. Na vele rijen en wurmen dwong de duisternis Iro om te veranderen zodat zijn leden maten dunner zouden worden. Met een sprong kwam een wolf uit de vines die met kristallen breekt waren. Maar hij landen nog wel in het pentagram. Heel even schudden de wolf zich uit. Zijn vacht leek te bewegen, maar dat was de olieachtige smurrie die nog altijd aan Iro kleefde. Na een duidelijke grom zetten het dier de aanval in een probeerde Aurora te bijten of te krabben...

'Let op je omgeving... Aurora... hoorde ze Iro zeggen. Zelf bleef ze doorgaan met de spreuk en ze vertrouwde erop dat haar angelic familiar, rosa, kojo en haar pixie op de omgeving zouden letten. Iro en de duisternis schreeuwde het uit van de pijn waardoor Aurora meer energie door Iro heen stuurde, de spreuk zelf zou geen pijn doen, dit was waarschijnlijk de duisternis die zich verzetten. Aurora haar familiar was inmiddels bezig met het vernielen van de handen die in de arena verschenen waren. 'Hihihi, zo gemakkelijk kom je niet van ons af zuster' hoorde ze de dubbele stem zeggen. Kort daarna veranderde Iro in zijn dierlijke vorm, Aurora lachte en zei toen: 'Finally, playtime is over' waarnaar haar ogen van kleur veranderde, en haar uitdrukking serieuzer werd.

Eye change:

Tot op dit moment had ze haar best gedaan om de duisternis lost te halen van Iro, nu zou ze niet meer de vriendelijke magie gebruiken. Toen begon de wolf te grommen waarna hij probeerde Aurora aan te vallen. Aurora haar pixie vloog hard op de wolf af en schoot het oor kanaal in. Rosa deed het zelfde aan de achterkant, en samen begonnen ze een spreuk te zingen. Een spreuk die zelfs de meest agressieve demonen zo mak als een lammetje had gekregen, de catch was dat iemand daarvoor in de dierlijke vorm moest zitten. Aurora ontweek een aantal aanvallen waarna ze recht in de ogen van het wezen keek. Precies op dat moment zetten ze een spreuk in die een externe energie bron kon schoonmaken. Uit haar ogen kwam puur wit licht wat recht door Iro en de duisternis scheen. Dit zorgde ervoor dat de duisternis werd verlicht, direct na de spreuk nam Aurora een slok van een van haar elixers. Iro zal spoedig minder energie hebben en zolang de ritueel cirkel stond zou er energie worden afgetapt.

De duisternis zat er niet op te wachten om op gesloten te worden nog gezuiverd te worden. Iro had geen keuze en moest nood gedwongen toe zien hoe de andere hun best deden. Reaper keek toe en zag dat alles nog goed ging zonder zijn bijdragen. Toen Iro in dieren vorm op Aurora af sprong vloog er direct iets in zijn beide oren. Eerst stopte de duisternis de wolf om met diens voor poten langs zijn oren te krabben, maar hij kwam er zo onmogelijk bij. Het gezang dwong hem om kalmer tree worden, maar daar wilde het niets van weten en schudden wolf met zijn kop. Echter was hij te afgeleid geweest om op zijn omgeving te leren waarop Aurora de kans had om dichterbij te komen. Toen de wolf recht uit keek, keek hij recht in de ogen van de vrouw. Het licht dat ze door hem een de duisternis heen zond was zo helder dat elke vezel in Iro's lichaam kompleet aan het licht was nooit gesteld. Wast zowel Iro als de duisternis niet geweten hadden was dat Aurora en energie af tappende spreuk aan de cirkel had toe gevoegd. De duisternis was verdwenen, tenminste de kwade wil ervan en Iro had zich nog nooit zo vreemd leeg gevoeld. Het graf kennelijk altijd als een zware last op zijn schouders gelegen. Na een paar stappen achteruit gedaan te hebben. Schudden Iro zijn kop nog eens maar verloor daarbij zijn balans. Reaper bemerkte de verandering in zijn met en kwam meteen in actie waar bij hij op de kop van de wolf kwamen en zijn vleugels spreiden. De wolf heb zwaar. Niet alleen de energie af tappende cirkel, maar ook het gevecht had Iro veel energie gekost.

Nadat Aurora de energie zuiverings spreuk had gezegd kwamen haar pixie en Rosa weer uit de oren van de wolf. Aurora zag dat Iro het zwaar te voortduren had gehad, maar ze moest het laatste stapje van het ritueel nog doen. Reaper was op de kop van de wolf gaan zitten. "Reaper het zou fijn zijn als je voor de laatste stap nog even kan helpen. Er zijn nog een paar sporen van de duisternis in Iro. Die moeten eerst weg voordat ik zijn energie stromen kan herstellen. Zou jij die sporen kunnen weghalen? Indien nodig kan mijn angelic familiar kleine delen van energie in jou de kosmos in sturen zodat er meer ruimte is." zei Aurora waarna ze voorzichtig dichter bij Iro ging staan. Ze was nog altijd op haar hoede en ze zag Rosa bij Iro in de lucht vliegen. Rosa was nog steeds bezig met een kalmerings spreuk, dit koste haar echter veel energie. Als het zo door zou ga... Plotseling sprong Kojo naar Rosa toen en zorgde hij ervoor dat er een kleine zetel van plant vines was zodat Rosa kon zitten. Daarna gaf Kojo een beetje van zijn energie aan Rosa om voor extra tijd te zorgen.

Reaper hield zijn kop scheef en knikte toen. Hij had dit al veel eerder willen doen, maar Iro had het hem nooit toe gestaan. De vogel veranderde zijn vorm en veranderde in zijn meer menselijke vorm. Echter zag hij er niet meteen menselijk uit. De benige handen en minder die uit de grond kwamen, maar ze bleven proberen een probeerde hun belager zelfs te pakken te krijgen. Reaper was een evenbeeld van magere Hein al zag die er nog net iets veel gevaarlijker uit. 'Schrik niet, mijn meest zal er geen wonden aan over houden. Spirit cut!' zei Heinz en toverde uit het niets en benige zeis te voorschijn, waarna hij het lemmet in de huid van de wolf liet verdwijnen. Het raakte enkel de ziel van Iro. De wolf jankt ondanks toch. Heinz ruimde de laatste resten weg en trok daarna zijn wapen weer uit de zwarte wolf. Iro had het hem normaal verboden om zijn wapen op deze manier te gebruiken, maar hij had hem ook verteld dat zijn Soul beast Aurora moest helpen waar nodig. Het voelde niet fijn, maar het was wel beter voor al tijd gedwongen tree moeten worden. Heinz keek naar Aurora en knikte haar toe voor hij weer terug veranderde in zijn vogel gedaante en naar Rosa een Kojo plaatst nam.

Toen Reaper veranderde in zijn menselijkere vorm hield Aurora hem goed in de gaten. Momenteel was Iro haar verantwoordelijkheid en moest ze zorgen dat er niks gevaarlijks zou gebeuren. Toen Reaper zei dat zijn actie geen wonden bij Iro zou veroorzaken knikte Aurora. Ze had de spreuk Spirit Cut al vaker gezien en hield een nauw oog op Iro zijn energie. Mocht Reaper te ver gaan dan zou ze hem blokkeren, gelukkig was dat niet nodig. Toen Aurora voelde dat de laatste resten van de duisternis weg waren en Reaper naar haar knikte schoot Aurora in actie. Op exact het zelfde moment schoot Kojo ook in actie. "Soul Stabilize!" was de spreuk die Aurora inzetten. "Plant Overcharge!" zei Kojo tegelijk waarna Kojo de leegte van de duisternis vulde met de energie van het woud en van de planten. Aurora haalde de energie zuigende spreuk van de ritueel cirkel af en begon zich weer te focussen op Soul Stabilize. Aurora haar spreuk zorgde ervoor dat Iro zijn eigen energie en Kojo zijn energieën samen zouden smelten. Toen de balans terug was schoot ook Rosa op en schoot ze een straal pure energie door Iro en riep ze "Soul Bind!". Waarna de energie straal als het waren aan elkaar naaide. Toen Iro begon te gloeien stopte de drie met de spreuken. "En nu is het wachten tot Iro bij komt" zei Aurora waarna ze bij de wolf ging zitten.

Na Reaper's actie voelde hij geen aparte duistere energie meer. Aurora sprong meteen bij een stabiliseerde zijn ziel en Kojo herstelde zijn contact met de planten weer. Ondanks dat hij op de grond lag begon Iro al iets van de planten hun energie stroming te voelen. Zijn energie werd niet langer meer af getapt een Rosa sprong nog even bij om zijn ziel met de herstelde woud energie en magie te her verbinden. Toen dit alles gedaan was voelde hij zich versuft en geradbraakt. Reaper knikte tegen Aurora en hipte maar zijn meester toe en legde zich naar hem neer.

Aurora keek naar Reaper die inmiddels bij Iro was komen zitten en vroeg: "Hey Reaper, jij kent Iro het beste, wat zullen we doen, hier wachten of hem naar zijn slaapvertrekken brengen en daar wachten?". Aurora keek weer even naar Iro en glimlachte toen ze voelde dat zijn energie stromingen waren hersteld. Toen ze zijn energie peilde voelde ze een gezonde vibratie. Het zal Iro wel veel energie hebben gekost, en mogelijk zou hij honger hebben wanneer hij wakker werd. "Hey Reaper, wat voor ontbijt vind Iro lekker?" vroeg Aurora.

Aurora vroeg Reaper wat ze het beste konden doen omdat hij zijn Meester het beste kende. Hij merkte aan de ademhaling van Iro dat hij door alle uitputting in slaap was gevallen. 'We kunnen hem beter naar zijn vertrekken brengen. Dat zou jezelf ook graag gewild hebben? Dan op de harde zanderige grond te blijven liggen, toch?' zei Reaper en hij hield zijn kop even scheef voor hij zich richting Iro om keerde. Hij was nog steeds in zijn dierlijker gedaante en misschien gemakkelijker te vervoeren dan als hij misschien in zijn menselijke vorm was geweest? Maar de vogel keek raar op van haar vraag over wat Iro lekker vond als ontbijt??? 'Dat is iets waar ik me normaal niet mee bezig houd. Wanneer het ochtend is ga ik zelf op jacht en zie ik nooit wat mijn Meester eet!' kraste hij verward, maar herstelde zich al snel en schudden zijn veren even verontwaardigt op. Hoe kon hij dat nu weten wat Iro lekker vond???

XD

Reaper gaf aan dat het het beste was om hem naar de vertrekken te brengen. Aurora knikte en zei toen met een ijskoude stem: "Zelf zou ik ook het liefste naar een rust plek gaan, maar ik wist niet of Iro dan misschien nog verwarder wakker werd, of misschien vijandig zou worden. Vandaar dat ik het jou vraag.". Vervolgens kraste Reaper dat hij niet wist wat Iro graag als ontbijt had. "Ik ging er niet vanuit dat jij je daar mee bezig zou houden Reaper, maar ik denk dat we het er beide over eens kunnen zijn dat tussen ons twee, jij de grootste kans had om die informatie te hebben." zei Aurora opnieuw kil. Vervolgens vroeg ze Reaper: "Gisteren nam jij ons toch ook mee naar die kamer? Zou je dat nog eens kunnen doen?".

Haar kille reactie liet Reaper zijn veren even opzetten, wat dacht ze wel niet wie ze was?! Maar hij stond nog steeds onder bevel van zijn meester om haar te helpen. Reaper bromde mentaal de vreselijkste woorden die hij afgesloten van Aurora hield, maar hij knikte toch even. Hij kon het prima, maar deed het liever niet op deze manier. Hij sprong op Aurora's schouder. 'Als je hem aanraakt en de andere ook even bijeen roept kunnen we vertrekken.' zei hij nors, maar met een toontje die zei dat hij geen andere keuze had. Dat kwam heel heel zelden bij dit schaduw wezen voor. Maar toen iedereen klaar was transporteerde hij iedereen naar de vertrekken van Iro. Het was er lekker donker als altijd, buiten het raam waar zijn meester vandaag het gordijn niet eens van weg getrokken had vanochtend. Reaper vloog van Aurora's schouder en vloog de slaap kamer van Iro binnen. 'Je kunt hem hier op leggen. Mijn meester is niet zo vijandig als je misschien dacht. hij zal misschien even niet weten waar hij is, maar al snel snappen wat er ook al weer gebeurd is.'[/] zei hij terwijl de grote vogel aan het voeten eind van zijn meesters bed zat. De leuning daar lag net iets hoger dan die van de kopse kant, maar goed genoeg voor hem. [i]'Ik denk niet dat mijn meester er iets op tegen zal hebben als u even wat rond kijkt. Je moet alleen niet schrikken als je een van zijn kasten open trekt. Mijn meester heeft een smaak waar niet iedereen het mee eens is.' zei Reaper en hij kende Iro's verlangen om soms eens pijn te voelen, maar dat was nog allemaal best geheim. Er waren niet veel mensen die daar vrijuit over spraken namelijk.

XD

Reaper zei dat als Aurora iedereen bij elkaar zou roepen en pakken, ze konden gaan. Aurora liet haar angelic familiar en pixie verdwijnen terwijl Rosa en Kojo op haar schouders gingen zitten. Ze legde haar arm om Iro heen en kort daarna stonden ze in Iro zijn slaapkamer. Aurora tilde Iro voorzichtig op en legde Iro op het door Reaper aangewezen bed. Aurora was zelf ook al wat vermoeid geworden maar moest momenteel zeker zijn dat alls goed was met Iro. Reaper zei dat ze best wat rond mocht kijken in de kamer ook al had Iro een smaak waar niet iedereen van vond dat het kon. Aurora knikte en zei even kijken waar wat ingrediënten voor eten liggen, dan zorg ik dat er een goed ontbijt klaar is als Iro wakker wordt. Waarna ze door de kastjes in de keuken ging kijken. Hier vond ze echter niet heel veel, dus besloot ze in de woonkamer te kijken. Wat ze daar vond had ze niet verwacht. Iro was een behoorlijk kinky persoon als ze het zo zag. Maar goed verder naar ingrediënten zoeken. Nadat ze de slaapvertrekken had doorzocht had ze veel interessante dingen gevonden maar geen eten's ingrediënten, dus besloot ze een gate naar haar eigen koelkast te maken waar ze ingrediënten voor een gekruid roer ei en voor pannenkoeken pakten. Ook greep Aurora haar zak brood en een flesje elixer. Daarna begon ze te koken.

PROFILE MAGICIAN

» Darkness is coming.. [Master Archer]
» When the Darkness Comes
» The darkness I want
» Left alone in the darkness
» Wandering in the darkness.

The Darkness Within {Master Iro}

The Darkness Within {Master Iro}

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen