You just have to move on..

Met langzame bewegingen en lange tanden zat Sarovyr aan een hoek van een lege tafel stamppot boerenkool naar binnen te scheppen. Het viel helaas niet echt in de smaak, maar met een stukje vlees dat hij van een kruidig lapje af sneed bij elke hap was het te doen. Hij had de energie nou eenmaal nodig, met alle ongenoegen die ermee gepaard gingen. Zeker na een slopende sessie oefeningen die zijn trainer hem had opgedragen, met nog een paar lessen die hij deze dag achter zich had gelaten, was het nodig. En het leek wel een broeikas in de eetzaal door de warmte van de afgelopen dagen die de zon op de planeet neer straalde, wat er voor zorgde dat zijn kleding aan zijn lijf plakte. De kok die al jaren voor zijn familie kookte thuis op Shadra wist verrukkelijke maaltijden te bereiden, en als Sarovyr de kans kreeg had hij toe gekeken of zelfs mee geholpen voordat hij door zijn ouders de keuken uit werd gestuurd. Helaas kon hij nu moeilijk bij een aanrecht komen, en zal hij de hobby die langzaam tot ontwikkeling was gekomen niet meer uit kunnen voeren. Echt wennen kon hij dan ook niet aan het eten, dat in grote porties werd geserveerd voor leerlingen en soms te veel of te weinig van een bepaalde ingrediënt bevatte. Toen hij genoeg had gehad- al lagen er nog een stuk of 4 flinke happen op zijn bord- rolde Sarovyr zijn rolstoel naar achter. Net op dat moment kwam er een jongen schuin tegenover hem aan de tafel zitten, maar Sarovyr knikte deze slechts even toe terwijl hij hem smakelijk eten toe mompelde voordat hij zijn bord met bestek op schoot zette. Het liefst wilde hij zo snel mogelijk uit deze sauna en een koude douche nemen, maar hij had een andere en makkelijkere oplossing in gedachten. Toen hij zijn resterende eten in de afvalbak had geschoven en zijn spullen in had geleverd bij de afwasser koerste hij de eetzaal dan ook opgelucht uit, die in verhouding tot andere dagen vrij leeg was. Vele leerlingen hadden er blijkbaar voor gekozen buiten of in het dorp te eten. Iets waar Sarovyr ze geen ongelijk in kon geven. Toch ging hij maar zelden van het terrein af omdat het hem meer moeite koste om overal te komen. En even later liep het zweet dan ook langs zijn slapen en rug naar beneden toen hij naar het meer was gegaan die naast de school lag. De zon brandde onvermoeibaar door op de jonge man zijn zwarte lokken die half voor diens amberkleurige ogen hingen, ondanks dat de sterkte al was af genomen doordat de avond net in ging. Toen de kop van Zev onder zijn rechter arm door kwam gewurmd glimlachte hij even. Een licht maar welkom briesje streek langs zijn ontblote armen en vervolgens boog hij iets voorover om een stok op te pakken. De wolf begon te blaffen en te kwispelen toen Sarovyr naar het water rolde 'Geduld, geduld.' bromde deze, en wierp de stok vervolgens weg, die snel door de lucht heen cirkelde en met een kleine plons op het wateroppervlakte lande een stukje bij de badgasten vandaan die ook verkoeling zochten. Met een paar idiote sprongen dook de jonge wolf er achter aan, waarbij Sarovyr zijn gezicht grijnzend moest afwenden doordat er wat water over hem heen kwam. Ondanks dat hij zelf niet zonder hulp- wat hij ook niet wilde- kon zwemmen, deed hij zijn schoenen uit die hij aan de kant legde. Vervolgens rolde hij langzaam langs een iets aflopende grote steen omlaag een stukje het water in. Ver genoeg tot halverwege zijn onderbenen, waardoor zijn 3 kwartbroek net niet nat werd, en niet al te ver dat hij er wel zonder hulp uit kon komen. De wielen van zijn rolstoel konden er wel tegen, en anders droogde het snel weer in de zon. In zijn ontblote onderbenen zat geen tot weinig spiermassa door de verlamming, die hij heel lichtjes heen en weer bewoog in het water.

[Open]

Een zachte verkoelende bries liet het korte rode haar van de Raziaanse golven in de wind. Het was een warme dag geweest. Écht warm. Razen warm. Alsof ze weer even thuis was. Maar dat zou nog even duren. Vakantie zat er zeker aan te komen, maar Kriss had er een dubbel gevoel bij. Ze wist niet of ze terug wilde naar huis. Niet nu haar vader weer vrij was en ze hem weer onder ogen moest komen. Maar ze wilde ook dolgraag naar huis want ze miste de stoeterij en de paarden en het werk met die geweldige dieren. Ze miste haar moeder en de dagen dat ze luierend languit in de tuin kon liggen, met de watersproeiers aan, om haar te verkoelen. Ze wist ook niet of ze nog heel veel langer hier kon blijven. Savador was verdwenen, maar overal waar ze kwam werd ze wel weer aan hem herinnerd. Er had nooit iets tussen hen gespeeld dan een vreemde spanning en haar verwarrende gevoelens. Maar toch voelde ze een apart gevoel van gemis. Ergens was ze ook klaar met die hele over the top crush die ze voor de vuur magie leraar gevoeld had. Ze moest iets nieuws in haar leven. Of beter gezegd: iemand anders. Serieus was ze niet op zoek. Dat was ze al jaren niet. Maar afleiding kon nooit kwaad toch?

Vandaag had ze die afleiding in een andere vorm gevonden toen een paar vriendinnen hadden gevraagd of ze na het eten nog ff wilde chillen bij het meer. Dat leek haar uiteraard geen verkeerd idee en nu lag ze heerlijk in haar roze gestreepte bikini in de warme stralen van het oranje avond zonnetje aan de oever van het kabbelende meer. Twee van de 4 vriendinnen waar ze bij lag waren aan het zwemmen. De andere twee lagen naast haar op hun eigen handdoek. Te kletsen over jongens of course. Kriss zat stilletje te luisteren, maar echt zin om zich in het gesprek te mengen had ze niet. Dus ze sloot haar ogen en speelde afwezig met likkende vlammen in haar hand.

”Ik weet zeker dat hij meer bedoelde dan hij zei. Ik bedoel, het was overduidelijk. Echt waar Britt, als je erbij was geweest snapte je wat ik bedoelde. Maar jongens zijn zo… oh waow.. guys, look at that,” Kriss keek op naar Amber die duidelijk opeens iets lachwekkends zag. Tenminste, zo’n kop trok ze. Kriss draaide haar hoofd om te zien wat er zo grappig was en zag een jongen, badend in het zweet, in een rolstoel naar het meer rijden. Direct gaf Kriss een mep tegen de arm van Amber, die samen met Britt naar de jongen staarde. “Auw! Waar was dat voor,” gilde ze kattig en gekrengd. ”Don’t be bitchie Amber, alsof hij ervoor gekozen heeft om in die rolstoel te zitten.” Kriss keek haar fronsend aan terwijl de brunette pijnlijk over haar bovenarm wreef. ”Whatever.. Anyway, ik heb dus morgen avond weer een date met hem en-“ Kriss negeerde het gesprek verder toen de twee weer terug op het onderwerp “boys” doken. Ze kwam wat overeind en liet onopvallend haar blik weer naar de jongen in de rolstoel glijden. Ze glimlachte toen de grote wolf speels in het waterdook en zijn baasje nat spatte. Ze twijfelde maar uiteindelijk nam ze een besluit. “Ik ga even zwemmen,” zei ze naar de jongen kijkend terwijl ze overeind kwam. Zonder nog verder op of om te kijken – en daardoor de veelbetekenende blik van Britt en Amber te missen – liep ze het zandstrandje af het water in. Het was koel en verfrissend op haar warme huid en al snel dook ze kopje onder om vervolgens haar korte natte haar naar achtere te strijken. Ze dobberde wat rond en zwom uiteindelijk naar de jongen en zijn wolf toe. ”That’s the biggest petwolf I have ever seen,” glimlachte ze naar de donkerharige jongen. ”Hoe heet ie?” Ze kwam overeind wat haar vochtige lichaam liet sprankelen in de zon. ”Also, do you mind if I sit with you? My friends are being bitches” ze glimlachte vriendelijk naar hem.

[If I may

]

[Ofcourse~ ^^]

Toen Zev naast Sarovyr kwam staan, die de stok opnieuw aan pakte, zag hij dat zijn aandacht door iets werd getrokken. De blik van de wolf volgend merkte hij een roodharige meid op, die uit het water kwam en naar hen toe liep. Terwijl Zev de stok weer aan pakte om er vervolgens op te gaan kauwen in het gras naast zijn baasje maakte ze een opmerking over de grootte van Zev en vroeg hoe hij heette. ''Zev is inderdaad een beetje uit de kluiten gewassen voor een wolf, maar de Shadraanse wolven, hoe schaars ze ook nog zijn, staan er redelijk bekend om.'' legde hij uit, ook gelijk diens naam noemend om haar vraag te beantwoorden. Vervolgens maakte hij een verwelkomend gebaar met een hand naar de grond naast zich toen ze onder andere vroeg of ze bij hem mocht zitten. ''Sure, make yourself comfortable.'' Haar glimlach beantwoorde hij door slechts zijn mondhoeken iets op te krullen, maar fronste even. Zijn ogen scanden het strandje aan het meer over, waar hij een paar meiden hun kant op zag loeren. Ze keken gelijk weg, onschuldig dat ze natuurlijk waren. Maar door de roodharige meid haar opmerking had hij al zo zijn gedachtes. ''Oh, really..'' mompelde hij slechts even. Echt een punt maakte hij er echter niet meer van. Hij hoorde wel vaker gemompel achter zich aan of betrapte mede scholieren op starende blikken. Maar in plaats van zich er wat van aan te trekken deed hij gewoon zijn best op school, zag er verzorgd uit en maakte geen problemen. Dit was in het eerste halfjaar na zijn ongeluk anders geweest, maakte hij er opmerkingen over en was hij wat meer teruggetrokken. Het laatste was hij nog steeds, maar ging al makkelijker een gesprek aan als hij de behoefte had. Dat deze meid naar hem toe was gekomen vond hij dan ook zeker niet onprettig. ''Dan zal ik maar mijn best doen om je niet weer weg te jagen door geen bitch te zijn..'' bracht hij uit terwijl zijn mondhoeken wat verder op krulden. Vervolgens friste hij zichzelf een beetje op door van zijn handen een kommetje te maken en wat water uit het meer over zijn gezicht en schouders te gooien, met zijn voeten er enigszins voor zorgend dat hij niet verder het water in rolde. ''Ik hoorde wat gemompel dat Miss Eres het nieuwe hoofd van de school was geworden. Waarschijnlijk heb ik de mededeling net gemist, maar kun je dit bevestigen?'' vroeg hij, opnieuw fronsend. Het was dan wel vaker zo dat leraren kwamen en gingen, maar de positie van schoolhoofd was al lang onveranderd. Tot nu toe, blijkbaar.

PROFILE MAGICIAN

» Time to move on.
» As the waves come and go I move on
» Time to move, so let's go~ [Elliot]

You just have to move on..

You just have to move on..

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen