Wind from here to there what's the matter?

Hij had geen aandacht meer besteed aan Luna op het moment dat de eerste machine neer gehaald was. Voor zijn part bestond ze niet eens meer. Zijn aandacht lag bij de volgende machine en de eventuele mensen die hem daarbij in de weg konden staan. Hij was alweer in beweging gekomen, op weg naar de volgende machine. Achter zich hoorde hij het scheuren van de aarde en het geluid van hard gesteente tegen metaal maar hij negeerde het. Wat meer zijn aandacht trok was het geluid van de verhoogde hartslag reschts van hem. Het geluid kwam snel dichterbij. Ronodan week uit, ontweek een rotsblok, draaide door en stuurde een krachtige luchtstroom op zijn onzichtbare aanvaller af. De man kwam met een luide kreun tegen de volgende machine aan en viel slap tegen de grond. Hij nam een kort moment om bij de man neer te knielen en kort zijn pols te voelen. De klap was misschien hard geweest maar hij zou er niet aan sterven. Ronodan trapte de man opzij en richtte zich op de volgende machine om ook deze neer te halen. Het donderdende geluid wat de grot tot dan toe telkens had gevuld door het onophoudende gestamp van de machines begon langzaam af te nemen. En daarmee ook het opbouwende gevoel van hoofdpijn wat hem inmiddels overvallen had. Een nieuw rotsblok vloog rakelings langs hem en schampte zijn schouder waarbij hij grommend een vloek onderdrukte. Met een ruk draaide hij zich om naar de man achter hem. Goden, wat had hij een hekel aan aardmagiërs. Met op elkaar geklemde kaken dwong hij de man de verdediging in door een snijdende wind op hem af te sturen. Ondertussen was de mist opgetrokken. Niet dat ze het nu nog nodig hadden. Hun aanwezigheid was op z'n zachts gezegd ontdekt.

Luna kon voelen dat het trillen minder werd naar maten Ronodan de machines uit schakelde, maar dat werd weer vervangen door een andere trilling die door de grond trok. Eentje die haar meer zorgen baarde. Doordat de machines niet langer meer tegen de wand zouden staan hadden de bergen geen steun. De Erdze LM zette nog een tandje bij om bij de volgende wand te komen waar de grootste machine had gestaan. Eenmaal daar aan gekomen liet Luna een dikkere pilaar oprijzen dan die ze eerder had op geroepen. De pilaar raakte net het plafon voor ze een grote bolder tegen haar aan gesmeten werd. Ze krimpte even van de pijn waardoor een pijnlijk gekreun over haar lippen kwam. Met een harde landing tegen de rotsige vloer waar ze nog even over heen rolde. Voetstappen kwamen snel dichterbij, maar hoewel Luna pijn had ze was nog helder. Door een hand beweging kwamen grote ronde rotsblokken vrij van de wand en rolde op haar belagers af. Al wist Luna niet hoeveel het er waren die haar nu aangevallen hadden, maar het waren zeker 5 rollende stenen die op haar tegenstanders af kwamen. Met een lichte moeite stond Luna op en keek op. Nou ja... Drie heren die haar aanval probeerde te ontwijken. Luna zetten haar voeten stevig op de grond en sloeg met een volle vuist tegen de grond waardoor de heren door de trilling die ze uit zond in hun richting niet langer meer op hun voeten konden blijven staan. Daarna riep ze de rollende blokken gesteente terug en maakte daarvan een gevang voor de mannen, maar zorgde er voor dat ze hun handen niet konden gebruiken. Nu kon ze heel even bij komen, maar bleef wel alert op haar omgeving.

» You'll be here in my heart, no matter what they say
» It's just a matter of symmetry~
» a matter of Pride || open.
» The same decaying organic matter as everything else
» No matter who is in your heart right now, I won't lose.

Wind from here to there what's the matter?

Wind from here to there what's the matter?

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen